장음표시 사용
151쪽
. a 36 I tDAI. Σ. 'it in utitur realitqt in qualibet re creata': ei forma, dc existentia fornaa: d i si in ovilucrealiter. Hoc posito roga an cxistentia formae, secundum se praecise accepta , constituar cum materia substantiam completam hoc est substantiam simpliciter i Si affirmer ; ergo torma superadditur substantiae simpliciter tii ne t; ergo salsum est materiam , per hoc
prici se quod existat, esse ens completu simpliciter. Quod si reptieet existentiam formi e sic non posse in . materia , quin ibidem sit forma a dic : hoc non facere ad rem. Nam nec ipsa forma potest esse in materia sine sui
ratione , di tamen cum hac duratione sit viruin per accidens. Aliud est hanc , & illan Fationem esse inseparabiles, aliud Virum, cu-demq. effectum formalem praestari per utra que: primum contingit esse verum:secundun, autem semper est falsum. Obik. secundo materia prima est indissurens ad quodlibet ese,ergo non habet ullum. esse fibi proprium. Ant. probatur, quia ela pura potentia ad esse vel ignem , vel acrem,
vel plantam, vel quodlibet ali iid huiusmodi Cons. probatur , quia quod est indisi e Madon it m colorem non habet ullum colo.
tem sibi proprium : ergo quod est iudi sterens ad omne esse non habet vjJunx esse sibi proprium. Secundum antecedens apparet in Cama leonte, de cuius colore si quaeras re spondebitur nullum esse. Ex quo obiter nota posse impugnati Philosophum dicentem: ex non albo is album , verum non ex omni niln albo Ied ex nigro vel mediis. Cain ieoo enim seri potest albus; cum tamen nec piger fit,pec xl laus alteri us coloIis.
152쪽
Rela distin . sint. materia est indifferens ad quodlibet esu complens conc. alat. ad quodlibet esse complebile : nego ant. Est per seipsam quid complebile, S: actuabile ad qamcunque speciem substantiar. Ad probationem retorquetur: nam sicut quod est indifferens ad omnem colorem , non est ullius coloris, sed tarn em est colorabile : ita quod est indifferens ad quamc inque speciem ac iis complentis, qυ amitis se ipso uota sit ullus actus huiusmodi est tamen seipso quid actu abile. Materia autem priina ita est a litabilis pur quamcunque formam, sit causa passisma cuiuscunque forma: , intellige de forma sensibili. Ex hoc autem quod sit cauta passiua legitime infertur , quod cuilibet, si noni eiu porC,certe natura praeexistat. Est et ii mde ratione causae passive praeexist Ete rei, cuius est causa,& ad illius effectionem , siqui
Dices primo : materia prima per se. imes entiam est causa passiua formae, emo su 'ficit ad rationem materiet presuppositim ipsius ad formam secundum essentiam ; ergo noi equiritur praesupposito secundum cxisten
Rςsp. quod aeque praesupponitur causa passiua,ac causa efficiens; adeoque eodem modo praeexistentia causae passiuae,ac praeexi stentia causae essicientis. Dum dicit Aduessarius prauupponi materiam secundum essJtiam, non autem secundum existentiam;ni- hil dicit, aut sibi contradidit. QuJd enim est aliud praesupponi materiam secundum esseriam, quam praesupponi in natura essentiam materia: l Praesupponi autem lioc modo est sor-
153쪽
formatissime praeexistere, nee aliud intelligimus per existens,quam id, quod est in rerum nainra. Si enim praesupponi secundum essentiam nihil aliud sit, quam praesupponi secundum possibilitatem,aut secundum conceptum quidditatiuum, falsum est essentiam materiae praesupponi formae, nam utriusque possibilitas , Eil conceptus quidditatiuus teque est ab sterno. Nec prius est materiam non esse quid, neque quantum S quam sormam esse rationem dcterminantem ad quid: utrumque enim aeternum est, modo millies explicato. Ad argumentum in sorma conc. ant. & primam consequetia nefa secundam, quae aperte contradicit primar. Dices seeundo. Materiam preexistere sormae, quae de nouo educitur per existentiam. formae, quae destrii itur , v. s. quando ex ligno fit ignis materia per formam , siue per existentiam sormae ligni prae existit physice
formae , seu existentiae formae ignis. Et quia numquam ex materia nuda fit quidquana, sed semper ex una substantia fit alia : ide semper est assignabilis in materia aliqua eximentia,qua pracedat exissentiam serniae,qiis de nouo ron itur , & ad quam passive con
Neque i se doctrina sit bsistit, sicut n5 subiassteret in causaessicienti. Prioritas natura:
est in eodem instanti, in quo res fit ue adeo ircausa esliciciis , ut is instanti R exerceat sui prioritatem , debet in instanti B habere ex liena iam , per quam natura praecedat suunt effectum : nec sufficit illi praecessiste in instanti A. Eodem modo philosophare de causa passiua, qua ' in illo eodem instanti prae
154쪽
De essent. S' exi . . r3ointelligitus, & praesupponitur rei, ad quam
passive concurrit , constituendo cum causaessiciente actuin primum physicum rei , quae in illo eodem inllanti de nouo fit. Haec omnia ut proderunt ad intelligentiam prioritatis naturae suo loco explicandae, sic etiam ab eadem explicatione tantum lucis adipiscentur, ut manifesta fiant.Totum negotium reducitur ad hoc. Materia in eo initanti , in quo concurrit ad formam, est prior natura respectu formar : non potest esse prior per existentiam forma: antecedentis ; ergo est prior per aliam , di consequenter pos suam.
Vbi tenendum est , quod alibi insinuauimus
prioritatem naturae non haberi per pr cedentiam temporis. Hoc enim eis: prius natura rei peetii alterius nihil aliud est, quam hoc esse id , a quo alterum pendet. Rursavformam ignis non pendere a materia 2Σiscente per formam ligni probatur,itria in eo instanti, in quo primo est forma ignis, primo non est forma ligni, seu exi stentia forma ligni: ergo implicat, quod existentia foranes
ligna constituat prioritatem materiae respectu formae ignis, siue implicat, quod materia sit physico prior forma per existentiam sor hae lignita Obij c. q. materia us sit causa suae ubi ea tionis idem dic de qualibet alia re ubicata γ nonrcquirit praehibicari; ergo ut sit causa suae existentiae non requirit praeexistere: ergo et iam si sit causa existentia: tormae, poterit existere pet existentiam formae . Ratio a priori est, quia terminus de nouo ponen dus non praestipponatur positioni sui. Uittit prima vhicatio noti praesupponit ullam ubi
155쪽
cationem in re ubicanda : eo dena modo prima existentia non praesupponet in re , quordebet exiliere, ullam existentiam. Resp. totum hoc probare nostrata, sententiam. Terminus de nouo poncndus non prQ- supponitur in natura ; existetitia materiae primae praesupponitur in natura ad formam; ergo existentia materia primae non ponit rin natura sorinaliter per existentiam formae.
Praesupponi probatum est ex hoc ipso, quod
forma pendeat a materia, non praescindendis ab existente, & non existente; sed ut ab ex siente - quod est de ratione causae physice concurrentis ad rem , quae sit. Ad ubicationem non praesupponitur ubicatio, quia praῖ- scindendo ab ubieatione habetur causa adaequata physica ubi calienis: ad formam autem, & existentiam sormat pia supponitur existentia materiae, quia pradcindcndo a ma-reria non habettir causa adaequata formae. Quod autem ad quemlibet terminum , qui ponatur, praesupponatur causa adaequata ad ipsiun ; esi ita evidens , ut nequeat ulterius' probari , nisi aliter explicando costem te minos, puta dicendo. Implieat aliquid es e, ει non dari sufficientiam ad hoc ut sit: sufficientia autem ad hoc, ut sorma sit,qtia: pr2cedit formam, non quidem tempore, sed na- itura, includit materiam, ut dictum est. Ad lid quod dicit Aduersarius primae existentiae num preterequiri existentiam: die ita e sic: sod hoc probari existeutiam form* ese non posse primam existentiam materiae . Quod si sis p ponas existentiam sormae esse primam existentiam materiae , supponis eo ipso exi- sentiam formae praeeAistere, seu praehaberi istentiae Graiae
156쪽
ob ije. vltimo. Existentia formae recipitur in materia - ergo constituit materiam existent em . Res p. conc. ant. neg. conseq. conceditur antecedens, qVia sorma, & existentia formae sunt idem: recipitur forma in materia; ergo S existentia formae. Vbi aduerte obiter, quod licui primae v bicationi non praesupponitur vlla ubicatio , ita nec primae formae ulla forma. Negatur conseqilentia,quia non quaeritur hic, utrum materia prima constituatur in hac , vel illa specie existentis per hanc , vel illam existentiam illi superuenientem . Certum est enim non solum existentiam formae, sed existentias plurium accidentium cum forma , vel post formam supertienire maloriae. Quaerimus autem, utrum ira existat per existentiam formae, ut praescindendo ab hae, non existat. Et hic est sen. stis huius conclusionis: Materia prima non exiliit per existentia ormae. Quia autem. Oxi flere consiliit in in dimisibili, neq. ex pluribus e cistentibus unum plus existit , quam alterum : ideo, quantii nauis nouae , & nouae cristentiae adueniant materiae, numquam dicitur feri an agis , aut magis existens. Ratio igitur, quia existentia formae non faciat existenteni materiam, est, quia iam praesupponit, & cxistere non recipit magis,& minus.
Hoe idem non dices de albedine B , quae superueniens parieti albo per albedinem .s, facit illum eundem parietem album, quia facit magis album.
157쪽
Depotentia materiae ad formas.
An potentia materiae ad formas sit quid ipsisuperadditum.
V*xi *x hic, an potentia passiua,
qua videlicet materia prima potest intrinsece immutari per formam, quam recipit, sit ipsiusmet essentia, an potius ipsius proprietas. Esic proprietatem opinari visi sunt Auerroes, Albertus, Zabarella, & alij. Esse ipsam naci essentiam materiae tenent D. Thomas, Suariti bi trusus, Hurtadus,& alij non tot quin plures bubus nos etiam subscribimus. Haec eonclusio est Aristoteliea, secundi iam quem matcria prima est potentia , Dcut lorma est actus: sed forma est actus non per alis quid sibi superadditum , sed per seipsam ergo materia prima est potentia, non per aliquid sibi superadditum , sed per seipiam. Philosophus a. de Anima sic habet: EIt au- rem materia quidem potentia , forma vero Probatur secundo, ex codem Philosopho S. metaph. & alibi. Ideo ex materia, & forma fit unum per se, quia materia est potentia forma vero actus. Immo unum per se nofit , nisi ex potentia , & actu : ergo materia prima per suam quidditatem est potentia.
158쪽
De potent. mat. ad rior: rq; Probatur consequentia , quia si potentia esis et aliqua proprietas uperaddita materiar, totum quod fit ex potentia , & forma , non elici una substantia: implicat enim ex proprietate, seu accidente quolibet materiae pri- forma fieri unam substantiam.
tius mei materiae primae, qua dicitur es e Primumst biect&ma ex quo aliquid sit, inc. ubi vides rationem primi subiecti, ex quo stri. Sc. ata dici de materia prima,sicut de honH- ne dicitur animal rationale, & de quacumque re sua quidditas. Esse autem subiectum, A ' D Hr , dic. & es e potentiam physicam, S e. sunt unum & idem . Tum etiam ex eo quod sine ullo fundamento fingatur in m teria Prima illa passio superaddita , seu illa Propoein , per quam sit apta redipere sot- Diam, aut dispositiones ad formam. Atque hic nota me de Averroe, Alberto, Zaba rella , dc alijs huiusmodi magni momenti hominibus non dixisse , quod aliter senserint, sed quod aliter sentire visi sint. Citeri in nihil aliud forte sen serunt, ni si formam stib-
1 tanta alem non recipi in materia prima, nisi haec prius aliquo accidente praeparetur a lapsam, ad coss. ea materia v. g. non fit ianis Potatis, quam aer, nisi in eadem prius detur
aliquid , pur quod sit magis idonea forma:/gnλS, quam formae aeris recipiundae Et huic
159쪽
OBbije. primo. Causa cinciens agat per potentiam sibi superadditam ; et o causa patiens patitur per potentiam sibi su-
peradditam. Consequentia patet ex perfecta consonantia consequentis cum antecedenti. Antecedens autem probatur, quia ignis v. g. ignem producit virtute sibi superaddita.puta calore, non autem immediate per suam substantiam, unde est illud Philosophi: Ignis agit 1aon quatenui ignis ,sed quatenus cμ-
Resp. neg antec. Ignis extra se agit per aliquid a se distinctunt, intra se, per seipstina . Vnde potius paritas est pro nobis. Ignis agit intra se per seipsum : ergo matcria patittit intra se per se ipsa. Vide an minus consonet huc paritas, qua illa. Causa activa agit aliquando intra se , ut cum aqua reproducit in se suum frigus, aliquando extra se , ut cum eadem refrigerat corpus sibi proximum. Vt aetat intra se non indiget instrumento superaddito, secus ut agat extra se . Causa pas sua patitur: pati autem non est aliquando intra, aliquando extra, sed semper intra , ciconsequenter etiam arguendo ab activa ad passivam , haec nullo superaddito indiget ad
Est & alia disparitas inter causam passiuam, dc activam. Terminus causatus per po tenta ana activam non facit vianira cum poten