장음표시 사용
141쪽
IN seres primo suppositionem , quae ab aliquibus fit , quod essentia distinguatur ab cxistentia, esse suppositionem per impossibi te. Paret hoe ex dictis . Ostensum est enimesentiam & existentiam esse unum, & idem: idem autem a seipso distingui est impossibile. Igitur quando facta tali hypoth si quaeritur an si ita es et, materia posset exiitere per existentiam formae: quaeritur an impossibili supposito, posset materiae recipere existentiam a forma. In hac quaestione vide quid quaeratur, & o hoc videas forma hanc
propositionem: essentia es quid distinctum ab existentia. In hae propositione subiectu est ntia: praedicatiini vero: quid di in
m ab existentia Praeterea revoca in mentem, quod dictum est initio huius controuersiae circa opinione Thom istarum: attendendam videlicet cile actualitateni essentiae ; & actualitatem existentiae: per primam .essentia est actu es len.
tia : per secundam estentia actu est simpliei . ter, & sine addito. His politis , vide an haec propositio videatur repugnatis : quid di in- ctum ab existentia recipit existentiam a sedistinctam . Si videamur ista extrema inter se repugnare : etiam facta tali hypothesi repugna H essentiam existcre per formam sibi
superadditam : si secus , non repugnat. Si autem non repugnat ; nec repugnabit in praedicta hypothesi materiam existere per exi stentiam
142쪽
De essent. Ur existent. 32 7stentiam sormae; cum nomine materiae pihil veniat, nisi essentia materiae . Vbi hoc etiam aduertendum est . nos, videlicet, nihil hie attendere, nisi . praedicatum
hypothesi ;hoc est rationem distincti ab existentia, quod unice attendendum est , ut videatur formalis consequentia unius ex alio.
Dicendum est igitur , quod in praedicta hypothesi non repugnat materiam primam existere per existentiam sorinae. Probatur haec Conci uso, quia distinctum ab existentia, per quam exiliat,non repugnat existere per existentiam a se distinctam: ergo
facta hypothesi quod materia sit quiddam
distinctum ab existentia , per quam existat, non repugnat quod existat per existentiam sibi superadditam, seu a se distinctam . A -tccedens est manifestu. Adeo enim no repuς-nat, ut necessarium sit, si existat, existe te per
existentiam i sedistinctam, quidquid distinctum est ab existentia, per quam existit: cum implicet A distinguia A, & vicissim B non distingui ab A. Consequentia autem est cui-dens. Rursus si non repugnat materiam eZistere per existentiam i se distinctam, non repugnat existere per existentiam sorinae; ergo in praedicta hypothesi non repugnat materia primam existere per existentiam sorme Minor subsumpta probatur rogando Aduersarium ut assignet specialem aliquam repug nantiam in materia ad existendum per existentiam serinae , semel admisso quod pollic existere per existentiam a se distinctam. Dices implicat rem exis te formaliter per existentiam sui effectus: sed forma , re existentia fornaae est effectui malitiae , ergo
143쪽
118 Disput. 2. I. implicat 'Hod materia existat per existentiam sormae. Probatur maior , quia omnis eausa necessario praeexistit suo effectui; ergo nulla causa potest recipere a suo .estcchii quod existat. Minor autem supponitur hic pro certa ex diciis, & dicendis circa causalitatem materiae in sormam .
Rei p. neg. mai. Ad probationem ne oant. De causa efficienti verum est, aut salte pro vero dari potest, quod nequeat existere forni at iter per suum effectum, cui necesse est quod ipsa pra existat. De causa vero malo ii fili aliter philosophandum est: materia prima est causa, & formae, & existenti e forismae . sed causa passiua; de cuius conceptu est,
non dare, seu recipere : ii igitur id, quod reeipit sit ipsum mor esse, non Pst de conceptu ipsius praehabere es e. Hoe idem argumentum , quod si contra Histentiam formae; fieri potest contra existentiam quamlibet distinctam a materia, per quam materia limplici ter sit.Nam etiam
respectu talis existentiae materia esset cauta passiua: sed de ratione causis est, quod prae- existat effectui, siue rei cuius esse causa; ergo materia prima debebit praeexistere illi cuicunque cxistentiae, per qnam sit . Dices non esse candem rationem pro qn libet existentia distincta a maioria , ac pro
existentia fornaae . Formae en Im materiam
este causam passiuam iure supponitur: non autem supponitur esse causam passivam cuiuscunque existentiae, perquam sormaliter
Resp. qpod illi ijdem, qui ponunt materiam, di ipsius esis entiam tuter se distingui;
144쪽
de essent. ea I hyem. Iasponunt materiam pro causa passiva suae exi-itontiae r aiunt autem esse causam . suae existentiar, non per illam actitalitatem, per qua
simplieiter sit; sed per illam, per quam actucst id, quod eli: sue, dicunt materiam primam per actualitatem esciata e este cautam passivam actuali tatis existentis. Si autem huiusmodi actualitas sufficit, ut de ipsius potentia educatur existentia, siue actus existentialis, non est cur non sufficiat ad hoc, ut de ipsius potentia educatur ipsa met forma , &exis tentia fornat . Instabis : est de ratione causae etiam passiuae quod sit prior natura respectu rei,cuius est causa: ergo est de ratione materiae quod sit prior natura respectu forinae. Sed si est prior natura, prῖeγrstire ergo est de ratione materio quod praeexistat so niae. Resp. Totum hoc valere contra quamlibet existentiam a materia distinctam : cum tamen cui dens sit ipsam non debere praeexistere omnie istenta a Verum quiden, est liso argumenta nobis etiam valde probari , sed quatenus probant impossibilitatem laypothesis, quam supra secimus. Ceterum reten-ra hypothesi, quod videlicet detur status ille Hedius inter possibile, & existens, quam vocant actualitatem e sientia: - sicut in eo reperitur unde patiatur existentiam, sic etiana reperitur unde patiatur formam . ia sicut habes prioritatem naturae sufficientem. ad unum habes sulficientem re ad alterum . Dices iterum : potest supponi existentia distincta a forma & a materia quae recipiatur in ipsa materia, non tamquam in causa , sed tamquam tu subiecto : seta quam materia pi iv pz
145쪽
re recipiat sed non patiatur . In tali hypothesi esset specialis ratio contra sormam, tu non militaret contra quamcunqtie existen tiam. Hoc ut intelligas , suppone rationem . subiecti conuenire tam subiecta sustentationis, aut inhaesionis , quam subiecto adhaesionis. Subiectum sustentationis aut inhaesionis vocant, quod resti ectu rei, quam recipit, exercet munus causis passivae : adhaesionis vero illud, quod itae rem recipit, ut illam non causet Primi generis est materia prima resia pectu sormae sensibilis, cuius propterea dicitur causa materialis. Secundi generis eadem materia respectu actionis , qua creatur, si
actio, qua creatur, ab ipsa distiuguitur. Materiam primam praesupponi physice illi for-niae, quae ex ipsa educitum , facile intelligis :prae supponi autem physice actioni , qua creatur, numquam , nisi male intelliges: hane tamen actionem in aliquo iecipi ncceste est : non in Deo creante: igitur in re , quae crea, tur : recipiens autem est subicinim recepti: igitur materia erit subiectum actionis creat nite sui. Vides igitur posse aliquam formam reeipi in subiecto,absque eo quod illud subiectum sit causa . Illa autem actio creativa denominat di constituit formaliter materi aux
Porro quemadmodum creatio constituit creatum, subiectum,' in quo est , cum tamen. non pendeat ab ipso imo cum. subiectilia potius ab ipsa dependeat: poterit etiam eΣistentia denominare subiectit in existens, eti. i-
si ab ipso non pendeat; di in ipso recipi, abiaque eo quod sibi physice prauupp6natur. EX quo sit poste fieri talem hypothesiui, eX qua
146쪽
non repugnet materiam ea istere per existen tiam a sed illinctam ; repugnet autem. existere pei existentiam forme .s si . Haec omnia estu clarissima, sed non manere in praecisa hypothesi, quam suprasceimus. Quod si pro libito fingamus hypo -
. rhesim quamcunq. en tibi Lypothcsis, in qua non repugnet exissere per existentiam formae: repugnet autem c istere per quamlibet aliam existentialis a se distinctam. Non repugnat, & sormam,& existentiam formae fieri independenter a materia : snge igitur itae
feri de facto,& recipi in ipsa : in tali hypothesi non babebit rationcm causae passiuq , sed pure lationem subiecti adhaesionis : recipietur igitur in tali casu torma, existentia
formae in materia : sicut actio creativa in re creata. Vice vera finye quamlibet aliam existentiam feri dependenter a materia, tamqui 1 causa passilia: in tali casu repugnabit illati, existere per ullam aliam exi'entiam a sedi sinetam, quam per eAtilentiam sorinae. Ra tio est euidens quia eo ipso , quod exercebit munus causae passiuae respectit cuiuilibet alterius existentiae ; erit specialis ratio contra qoamlibet alam existentiam. Standum. est igitur non in hypothusi, quam
quilibet sibi fingat, sed quam pro vera habet
non autem pro impossibili ij ,. eontra quos disputamus. Hypothes S autem est , quod materia non per suam existentiam; sed pet suam essentiam si causa passiua rei, cuius est causa passiva. Hac hypothesi retenta: peve sientiam aeque salvabis causam formae,& cxistetiae formae, ac cuiuslibet ulterius existcntiae. Hanc autem essentiam ese causatu suae extin
147쪽
tem,quam vocat actualitatem esentiae. Verum contra hanc actualitatem esentiae eadem omnino argumenta pugnant, qua ' a
Thomissa proponuntur contra existentia iii identificatam cum essentia, Nam essentia effindisterens ad habendum, vel non habendum Iulius inodi actualitatem : igitur haec actuati ias aliquando est, aliquando non est: & ccii sequenter accidit essenti e : fi autem accidit essentiar : cum ante ipsam nihil eidem acei dat, est primum csib contingens clientiae: primunt autem esse contingenς, & exilientia sunt via una,& ideui. IJ X quo conficitur i l .ini ipsam actualitatem essentiae esse sorinalis si-
me existentiam. Igitur si velit Thom ista es lentiam per Luiusmodi actualitatem esse
causam suae existentiae' ; vult ostentiam per suam existentiam ei e causam suae exissentia Ex quibus patet suppositionem praedictam inuoluere contradictoria. Confirmatur hoc idem , quia essentia per actualitatem . praedictam extrahitur c status utar possibit statis c di consequenter: per ψ- iam sormaliter eis in rerum naturaeiesso ari- rem in rerum natura praedictam essentiam, di existere sunt unum,ia idem, & consequenter
natus ille medius inter esse possibile, & existero est flatus omnino Chimericas. .EInsetes secundo ex ijs, quae dicta sunt, rem possibilem,& rem existentem non esse aliud.
& aliud. Idem enim ille Antichristus qui est possibilis , erit aliquando simpliciter : erit
autem efficien er per De uin, dc parentes suos formaliter autem per seipsum; ita ut si nihilal Mid intelligas in rerum natura de nouo ,
148쪽
praeter illam essentiam , quam voeas Antichristum , intel ligas per hoc formaliter existere Antichristum: indifferentia autem , qua concipis in Antichristo ad existendum,& non cxistendum ; tollitur efficienter per ca stas productivas ipsius, sermaliter autem per apsum , qui numquam intelligendus est in natura sine seipso, nec esse in natura per aliquid,quod non sit ipse.
Inferes tertio Argumeuta,quae communiter a Thomissis congeruntur pro distinctio. ne inter essentiam,&existentiam, parum valere. Huiusmodi sunt: Deus solus est ita simplex, ut neque cx genere , dc disterentia rneque cX ci sentia,& existentia componatur. Quidquid enim fit an vere Deus careat c6positione metaphysica, seu logica ex genere, es disserentia,de quo alibi dictum est non
solus non componitur ex essentia,& cxistentia, cum in nulla creatura haec a se inuicem
di tinguantur. Simplicitatem Dei explicata habes tum in Logica , tum in paraphrasi,qua
se ei mus in illud: Ego sum qui sum ubi ha
b c S omnem persectionem, quae de Deo diei tui, Deo competere per identitatem: quod cst summae simplieitatis. Hinc verius dicis: Deus est misericordia infinita : quam . Deus habet misericordiam infinitam : unde pratisitae perfectiones, iustitia videlicet, misericordia, sapientia, & aliae huiusmodi sunt in nobis sormae reales, in Deo autem formae s cundum dici : non quod misericordia,& iu-
iustitia diuina non sit quid reale , sed quia
realiter non sunt in Deo tamquam in subiecto,cum sint realiter Deus ipse: dicuntur au-zem sorinae secundum diei, quia ex imperse-
149쪽
13η ' Di puta a. quaest. s.cto nostro modo dicendi impotiantnt quasi '
Instres vltimo nou remanere locum controuersiae, an matella prima existat per existentiam propriam , an contra per exi stentia fornaae . Est enim. ex dictis manifesta concluso. Materia prima existit per existentiam propriam , non autem per existentiam isormae. Haec tamen conclusa defendenda est contra Thomissas solutione argumentorum 4.
4οluuntur argumenta contra ultimam conm. citis; nem .
Ovij . primo, si materia prima existeret per propriam. existentiam , sortia ac adueniens constuueret cum ipsa unum per accidens: cons. est falsum, ergo & ant. Minor est indubitata, nam forma ignis, planta', di quaelibet alia huiusmodi facit cum mate-teria unum: per se, siue unam substantiam. Sequela autem maioris probatur quia quidquid aduenit enti in actu, facit eum ipso unum per accidens. Puta albedo adueniens Socrati tacit unum per accidens, fc de caeteris,. sed si materia prima existit per pro-yxiam existentiam,sorma ipsi aduenens adue- oni t enti in actu: ergo &c. Minor probatur, quia enς existens, eo ipso est ens in actu : ideenim est esse simpliciter , & ese actu. Hoc idem argumentum alijs terminis proponit urex duobus entibu in .actu non sit unum per se; ergo eae in Meria praeexistente, & forma non fi t unum per se. Resp. ueg. sequelam mai, ad probationudi-
150쪽
Se essent. est' exissent . 1 et sdistinguo nia. quidquid aduenit enti in actum sensu Philosophi, facit unum per accidens: concedo in alio sensu e nego . & eodem modo dist. min. nega cons. Per ens in acta tutelligit philosophus substantiam simpliciter, qualis est Socrates, & quodlibet aliud Litiusmodi. Huic quidquid aduenit facit unum per accidens - quod tamem nequiti uin lineri ab aliquibus, apud quos , est pri- principium.. Nam subnitentia per ipsos est aliquid superadditum materiae existenti per formam ; adeoque toti composito, physco. Quod si per ens in actu nihil aliud intelligerct,quam ens quodcunque postum extra suas causas , siue extractum e statu possibili ratis ; manifestum est, quod etiam tum eTmateria,& formae non feret unum per se,etiali supponas materiam existere per existentia sormat nain & materiae est extra statum possibil itatis dum actu componit, & etiam forma ; materia a retem , & forma sunt duo equamuis sint unum composituni. Ex duobus in actu , hoc est non pure possibilibus, sed actualiter cxistentibiis non sit vuum pecsed materia,& forma sunt duo existemia ergo ex materia , di forma non sit viiuua
Dices: qui quid aduenit substantiae completae facit unum per accidens: quod adtiei it materiae ex iuenti, aduenit substantiae completae, ergo &c. Minor probat , quia materia prima per exissentiam completur, ergo, dic. Resp. colic. mai. neg. min. ad probatione nego ant. quod est falsum etiam in sententia