Triennium philosophicum quod P. Andreas Semery Remus e Societate Iesu. In Collegio Romano philosophiae iterum professor dictabat Io Baptista Passerus eiusdem discipulus ... Carolo card. Barberino D.D.D. Annus primus tertius

발행: 1674년

분량: 776페이지

출처: archive.org

분류: 철학

191쪽

1 6 Di put. 2. . U. 6. ad quos refertur, debent dii inctu tibi omnes, & singui i apparere. Ob ijditur in super: soqueretur materiam primam esse perfectionis infinitae, cons. est absurdum: ergo & ant. Minor est certa , cum ipse Philosophus saepissime dicat materiam

pri am esse prope non ens, & omnium entium vilissimum. Sequela maioris probatur quia tot sunt gradus perfectionis in materia, quot sunt formae possibiles: formae possibiles sunt infinitae: ergo gradus perfectionis in matcria sunt infiniti. Maior probatur argumento calculatorio. Si daretur una materia capax decem formarum , esset duplo perfectior, quam materia capax solum quinque formarum:rursus materia capax viginti formarum esset duplo perfectior materia ca-paei deeem formarum, & iic de ceteris; ergo tanto perfectior est materia,quanto plurium formarum , est capax; ergo quae est capax infinitarum sorinarum est infinite persecta. D. Thomas dieit materiam primam habete q uandam speciem infinitatis : quae speetes infinitatis satis apparet cx dictis. Eo enim ipso , quod respicit terminos infinit o habet infinitatem quandam , quae dicitur is,

finitas terminative. Huiusmodi autem infinitas ades non sonat perfectionem, ut etiam

reperiatur in peccato, quod propterea dicitur habere malitiam infinitam secundum quid. Docet enim idcin D. Thomas offensa in Deum habere malitiam aliquo modo infinitam,quia est offensa Maiestatis simplieiter infinitae r non igitur quaelibet infinitas in commendationem dicitur rei, quae voca

192쪽

De appetitu mat. areformas. I 'Iper ii secundum quid , & alia huiusmodi

additamenta tam infinitas, quam alliae rationes ita distrahuntur, ut nihil significent, nisi ad libitum loquentis. Li cnim exodammodo transfert terminum a significatione propria ad metaphori eam , & quia signifieatio metaphorica non est una, sed multiplex: ideo doquolibet sere diei potest quod sit quoddammodo quidlibet aliud a se distinctum. In fiailitas ostens s , quam diximus, eum si propter Deum,ad quem terminatur , est in Onitas potiori titulo , quam infinitas materiae pri Inae: nec tameni ex malitia quodammodo infinita argues vllum incrementum perse-

In forma ad argumentum nega sequelam maioris ad probationem , nega mai. Sc.' Falsum est eo perfectiorem esse matzriam squo est capax plurium formarum : eum haec ipsa capacitas fundetur in imperfectione, &desectu materiae primar. Substantia non est capax vili us formae suscipiendae, & tamen est persectior materia prima Et inter substatias illa est persectissima , quae nullius se maeaceidetat is est eapax. Potenmi itas apud D. Thoma,& alios sonat impersectione, si sit in genere potentiae passivae: cum e contra potentia agendi sonet persectionem. Hinc apud eundem idom est habere minus materialitatis, ac habere minus potentialitatis: est autem idem habere minus materialitatis, ac babere plus perfectionis. Hi ne in illa gradatione, quam facit ab imperfectioribus ad persectiora, dicit brutum esse minus ma toriale quam plantam : hominem minus qua

brutum, Angelum minus quam hominςmah v Devin

193쪽

Deum vero esse in summo genere immaterialitatis, seu potius in gradu summo imina' terialitatis, Vbi aduerte gradum hune summum im- materialitatis non haberi per hoc,Quod De iis careat omni materia physica: in hoc enim par est Angelus Deo ; cum nec in Angelo sit vel atomus materiar : sed per hoc quod ii summe perfectus: ad hanc suin mam Peri&ctionem propius accedit Angelus quam homo, homo quam equus: prout autem acCedunt ad perfectionem hanc summam, dicuntur accedere ad summam immaterialitatena; adeoque recedere a materialitate: ipitur accedere ad immaterialitatem , & recedere a materialitate est accedere ad persectionem,& recedere ab imperfectione: ex quo infe

res quod plus habere materialitatis est habe- ore plus imperfectionis: sed plus habere potentialitatis est plus habere materialitati ergo plus habere materiat i tatis est plus habere imperfectionis. Quae dicuntur de material itate & immaterial ita te, secundum perfectionem & impersectionem, dicuntur per analogiam ad ma z-riam primam ; cuius est secundum Thomistas limitare ae indiuiduare rationes in se receptas: uam secundum Thoniastas forma non recepta in materia est et torma in finita et puta albinis irrecepta osset albedo illimitata non enim haberet unde esset haec aut illa Nos liac in re dissentiemus ab illis: sed in erim libuit eae t icare doctrinam D. Thomae

194쪽

appetitu mat. ad formas. et 7s Ratio est: quia quemadmodum in peccato

incrementum offensa , quod oritur ex incremento termini osteuscum sit incrementum malitia ',non est incrementum perfectionis: ta etiam incrementum potentialitatis, cum sit incrementum desectus & carenti non est incrementum perfectionis. Sunt qui imaginentur materiam primam per modum infinitae cunis dam voraginis, in cuius inina cuia vacuitate infinitatem illam imaginantur, qua vocant infinitatem capacitati sis: sed hac ilia imaginatione decipiuntur et materia enim prima non es nisi capacitas vivus forma rqua natum libet etaim respiciat multas, immo& omnes; non potest tarnem nisi unam tenere. Sicut igitur non habet humerum infini-

ti roboris Batulus ille , qui potest infinitas libras sustinere ligni vel plumbi : si sol utrisueceemue & unam post aliam , vel centum post centum et sic etiam si conceperis in materia prima virtutem quandam in illaeapa citate sustinendi formas, non capies virtute infinitam , si ad formas infinitas ita se habeat ut unam tantum possit substinere. Hoc idem argumentum, quod magis militat contra causam etficientem , ibi etiam magis ponderabitur.

Obij c. vltimo : si materia est potentia,&appetitus per seipsam ad omnes , & singulassormas possibiles , sequitur quod qualibet

forma implicante implicaret materia; coicq. est falsum; ergo & ant. Minor probatur:quia absurdum est dicere quod implicante formatara. uscae implicaret materia ignis, ligni, leo uis, dic. Probatur aurum sequela maioris, quia impi icante forma n isti implicat cau

ia vi sa

195쪽

ito Disput. a.di' passiva sormae muscae: sed lisc materia .

quae datur, est causa passiva sormae muscae , ergo inplicante forma muscae implicat haeci

Resp. neg. sequelam mai. Ad probatione

coe . to tu, quia no probatur quod implicaret se materia, sed quod implicaret haec materia. Implicaret aute haec materia, quia haec est ad iones sormas,adeoq. ad forma muscae. Ad probationem minoris, dic absurdum esse impli- eante musca implicare materiam leonis, ii sit dipersa materia niustae , & leonis Si autem sit eadem materia muscae & leonis, non est ab lardum implicante musca implicare materiam leonis : quia implicante musca

implicat materia , quae siticonis & muc

caea

Dices: ergo implicante musca implicaro: leo. Probatur eon l. quia implicante maturia leonis impliearet leo : sed implicante musca implicaret materia leonis . ergo implieante musica implicaret leo. Res p. neg. cons. Implicaret quidem I coconstans ex hae materia, quae est leonis de muscae: non autem implicaret leo simpliciter : ex hoc enim quod daretur aliqua ma- . teria,quae non esset potentia ad muscam , ud pote impossibilem non sequeretur immediate,& per locum intrinsccitin no esse postat sibilem ullam materiam, ex qua fieret leo. Qui possibilitatem rerum omnium non alibi .coosderant,quam ita Deo; qualibet ru, quae non implacat,. implicante , aiunt eo ipso implicare omnia. Ratio est et quaa implicate possibilitate unius rei implicat possibilitas i

196쪽

omnium : eum possibilitas omnium si una, 3c indivisibilis possibilitas. Nos hic tantummodo consideramus , quid ex desectu huius materis sequeretur in praeiudicium aliarina, vel potius quid ex implieantia intrinseca

unius rei - sequeretur in omnes alias res. , Diees. Si materia respiceret omnes & sin

gulas sermas subratione possibilium; etiam in pli cate quat ibet forma remaneret eadem materia prima hoc modo respieit formas;

creto etia implicante musca manet in natura eadem materia. Probatur mai. quia posito tali respectu in materia,ad impossibilitatem euiuslibet formae manent eadem predicata estcntialia materis primae: manentibus ijs de praedicas is manet eadem niateria ; ergo, &e. Probatur Laec ultima mai. quia hoc praedicatum respicientis omnes formas possibiles manet, etiamsi non respiciat formam mustaci,que implieri et ex eo enim qtaod non respiciat formam i inpossibilem , nori amittit predicatum respicientis omnes formas posta sibiles: quis enim sic arguat. Si forma natiscae fiat impossibilis materia prima non respiciet formam muscae : sed respicere omnes formas possibiles ust praedicatum ellentiale materiae primae I ergo si musca impliearet deficeret in materia aliquod praedicatum essentiale. In hoc argumento concedetur mai. &min. & negabitur eoni. dabitur ratio nega- di quia eciam si non respiciat formam musieae ς non propterea non respicit omnem formam possibilem : quando quidem intilla hypothesi inter formas possibiles non est for

ma muscar.

Resp. soamando aliud argumentum. Materia .

197쪽

asa , Di put. 2. Quae s. 6.teria prima non facta illa hypothesi respicit

formam muscar: in illa hypothesi non respicit formam muscae; ergo non est eadem Heilla hypothes, ac sine illa hypothesi: eadem in quam Q secundum praedicatum essentiale: est enim simpliciter, & absolute neci Iarium

materiae primae respicere formam muscae: dicere igitur materiam primam non respicere

absolute vllam formam , sed conditionatu; videlicet si sit possibilis ; est frigere materiam suo modo, non autem sustinere illan quae de laeto datur. Ad argumentum dic ma-.tςriam appetere omnes formas postibiles,casci. respicere per modum potentiae singulas determinate : adeoque e se relationem

transcendentalem ad quamlibet ex postibilibus simpliciter , & absolute : & conscq uera Uso , quod fin is in ulla ex postibi liter eo tibus desectum possibili tatis: fingis conseque, ter in materia desectum relationis ad ipsam: defectus autem talis relationis est defectus praedicati essentialis. Ratio a priori cur non dicas materiam appetere sormas possibiles appetitu quodam conditionato: hoc est formani muscae, si si possibilis: & sic de caeteris est: quia respectus linuresas sub conditione, quam impossibile est non esse, est respectus ablblvius : inepte enim ponitur haec conditio : Dummodo non sit id , quod impossibile es deelse vel: Dummodo adsit id, quod im-1 6'Hie est non adesse : immo etiam in conii actu ciuili lisc conditio est inepta : & r dendus .esset, qui promitteret tibi libriinrbac conditione: ne tali diu desit id;quod in I last bile est deesse. Adeoque si quis mihi iri imitat daturum se milii brcularium cla- sina

198쪽

De oppetitu dipati adfor. r 83 stilia die, dummodo sim,& non sini chimera: eo ipso non tenet ui promi ilione sua, uia eo ipso censetur insanus. Ex hispatet ad cun

nia . . n

An h. ee potentia, appetitus sit etiam ηNter formas simpliciter possibiles recen- seri posimi formae etiam corruptae: non euim implicat Animam Bucephali nostris

temporibus reuiuiscere, adeoq. te etiam nunc

equitare in equo Alexandri . Controuersia est, an ad huiusmodi formam materia habeat tum potentiam ,. tum appetitum naturalem. Ad hoc qua itum, Respondemus aifirmati ic. Ratio est, quia etiam si dicas deo se in naturaPotentiam simi-pliciter ad existcntiam Bue ephali iam pridem extincti , non propici ea dicis deesse in

natura potentiam secundum qlila: ergo ex eo praeca sc , quod neque naturaliter exi stere de nouo Bucephalus uori rectu Inseres male riam primam non esse parcntiam naturalem ad formam Bucephali. Consuq cstellidens: nam ex defectu causae adsequatae numquana inferes defectum causae, saltem partialis. Sicut autem ex defectu potentia: adaequa te malo inferes defectum potetiae secundum quid:

ita etiam ex positione potentiae secundiuicquid, male inferes positionem poetentiae simpliciter: adeoq. icut non galet hoc: non datur potontia adaequata ad formam Bucepha

199쪽

i8 Zi put. a. Quaest. 6. Bucephali: ita nec valet illud : materia onpotentia ad formam Bueephali ; ergo datax potetia simpliciter ad Bucephalum, potestq ς simplieiter, di absolute de nouo e istere Bia

ecphalus. Rursus forma Bucephali est eiusdem omnino rationis, siue corrupta, siue non corrupta , adeoq. si fingas dari caetera , ex quibus ii, nihil debes immutaro de conceptu mate- riae ad hoe, ut habeas materiam aptam illi reeipiendae. Explicatur hoc, exemplo alia rum potentiarum: si Deus delirueret omni coni istibilia: iid ser uaret igneuar nemo diceret deesse in natura potentiam activacia ad ignem: & tamen esset vera haec propositior

nequit seri ignis: ad hoe enim ut fiat ignis non lassicit ignis , sed preterea requiritur aliquid, ex quo fiat ignis: destructo autem omni combustibili - ubi habebis, ex quo facias ignem l Item si Deus destrueret omnia

colorata, seruaretq. in natura tuum eculum.

rogo an deesset in natura potantia visiva Respondebis negative: & tamen in tali casa nihil posses videre. Eodem modo si desiit ita natura caetera comprincipia requisita ad formam Bucephali nequit simpliciter sorma Bucephali denuo existerer sed non propte et a deest in natura subiectum capax ipsius. Praeterea ietiam si dest prineipium reproductivum eiusdem formae naturaliter et notaxamen deest principium reproductivum simpliciter : posset enim Deus sormam corruptam reuocare ad esse. In tali casu quid vetat hane formam, in hae materia r ipi: Et quid aliud requiritur in hac materia,ut sor,

mam huiusmodi patiatur Sereno Coela

200쪽

De potent. t.ad Aor pluere est impossibile: adeoque recte dices:

- nequit terra imbribus irrigari: quod si Deus etiam sereno Coelo imbrem effundat, ut potest: eadem potentia, qua terra reciperet imbrem effusum v nubibus,excipit imbrem miraeulose immissiun a Deo . Haec omnia videntur manifesta.

Quod dictum est de potentia, die etiam

de appetitu . Hic enim consistit in proportione quadam materiae cum forma, tamquam cum sui perfectivo: haec autem proportio non est minor cuin forma, quae fuit, Sc amplius non est quam eum ea, quae non est, lederit, vel neque cst, neque erit. Nemo negabit compleri materiam per serinam Bucephali , siue haec producatur , siue reproducatur et ergo tam per reproductam , quam per

primo productam satis fit exigentia,qua materia petit coite in unam substantiara si uni l

Obiic. s. Si materia prima est potentia

naturalis ad formam semel destructam, datue potentia naturalis ad naturaliter impossibi-biIe: conseq. repugnat in terminis; ergo Mant. Probatur sequela: quia de nouo existere Bucephalum Alexandri est naturaliter impossibile: sed eo ipso quod materia prima est

potentia naturalis ad ipsum, datur potentia naturalis ad ipsius existentiam, ergo&z. Res p. dist. mai. daretur potentia naturalis. quae sit potentia simplieiter: nego . quae sit potentia secundum quid . eone. mai. & eodem modo dist. min. neg. conseq. Haec propositio et Datur potentia naturalis ad impossibile, sonat idem aer potest naturaliter altere id, quod est naturaliter impossibile, quod

SEARCH

MENU NAVIGATION