장음표시 사용
211쪽
An materia pusis esse sine omni
Ponitur duplax Concirem . ΡRim pst, Materia nequit natura Iiter spoliari omni forma stibilantiali.
Probatur autem ex communi proloquio : Generatio tinius es cori tintio alterius, Sc vicissim .corruptio υntur est alterius generatio; ergo quotiescuq. agens naturale expellit aliquam forma stibilantialem amateria, aliam item substantialem in eandem inducit: & consequenter ex vi agentis naturalis nequit materia prima spoliari una forma, quin altera vestiatur. Conseq. est cui-dens: quia si actio expulsiva unius sormae non estet alterius inductiva, estet mere corrupta ua , non autem generatiua : ergo , ut Verum sit axioma pra dictum, debet cum expulsione unius este productio alterius . . Hui. xiomatis iidem inueni cs apud om-ues; nescio an etiam rationem. Philosophus enim habet illud adeo pro certo, ut vix ex minet. Et quidem rationem huius veritatas a posteriori non est arduum inuenire et patet enim inductione tam ex nihilo nihil fieri, quam in nihilum nihil reuerti: & tam nul-
iam substamiam de nouo fieri , nisi ex alia sub
212쪽
De appet. mal. ad formas. I 7 substantia, quam nullam substantiam periremi si abeat in aliam substantiam. Perit homo, de abit in cadauer : perit cadauer , & abit in vermes, &c. quae omnia sunt substantis. Ratio autem a priori assignari potest haec : quia omnis actio babet pro termino aliquid : non
esse autem rei, quae corrumpitur, non est ali. quid; ergo non esse rei, quae corrumpitur, non cli terminus ullius actionis: sed eo ipso quod non e se non est terminus ullius actionis, implicat actio pure coataptiua;QUO,&c. lsreuis haec ratiocinatio maxime facit ad
id, quod dimiti sumus de concursu D i ini-ipediato cum qualibQt causa secunda ad que libet eficinini : ubi ostendetur, A per puram
susponsionem actionis, rem, quae bant ea clat, desinere.& per negationem actionis rem non poni. Sermo autem eii hic de actione transeunte in externam materiam . Posset enim
quis contra hoc principium omnis actio terminatur ad aliquid sue: omnis actio est alicuius rei positio, sic litigare: multae aAiones nihil ponunt in natura nis seipsas: ergo falsura est quod omnis actio sit alicuius rei positio: Ec quod omnis actio terminetur ad asiquid et conseq. est euidens. nam actio quae nihil ponit nisi se, adeoque quae nihil praestat, nisi in genere causae sormalis, non habet aliquid pro termino sui: nihil enim ad seipsum terminatur . Ant. autem probatur ex
dictis alibi, ubi de differentia actionis, &effectionis: dictum est enim multarum artitisnem esse actionem ipsam. Item actiones immanentes quales sunt cognitio, volitio , vioso , & aliae huiusmodi non sunt ullius rei positio .
213쪽
Propterea diximus axioma hoc inter I gendum esse de actione transeunte . Surit --men qui etiam actionibus immanentibus a I 1-q ii id, sed etiam immanens pro termino asΠ-puent: distinguut enim inter actionem , de ac timi: assignantes pro actu quandam iPecio qualitatis emanantem ab anione ipsa r Led non est locus hic hoc cxaminandi et pro Con- elusione sufficit inductio illa, quam ex Philolopho, & experientia attulimus.
R. uio autem petita non ex natura acti
nis, sed ex natura notet sae , est: quia no ria non amittit unam formam , nisi pro plex incompossibilitatem illius cum accidentibus, introductis ab agenter puta materia rion amittit formam paleae , nisi propter incoin- possibilitatem talis fornaae cum tanta intensione caloris, & siccitatis: contingit autem ea a identia , quae uni serinae aduersantur.
esse alterius forniae propria: puta liaeetipla caloris, & siccitatis intensio est propria fot
mae ignis : tam autem repugnat deficiente collectione aecidentium formae A durare in natura formam Λ, quam repugnat existente collectione accidentium propria formae Biton exi: iere formam B: unde praedictis iras axioma: Generatio υnius est cormptio alte- tuus,& e conuerso, verificatur etiam de generatione, & corruptione dispositiva quae euim accidantia disponunt ad corruptionen paleae, disponunt citam ad generationem ignis, & e conuerso . Denique dictum est alibi naturam non tendere ad non ens , sed ad ens. dum igitur corrumpit lignum non tendit priniario aduoa ecth ligni, sed ad esse ignis: quia veru ε
214쪽
De appetitu mat. ad formas. I 99
Ineompossibilia sunt ista duo : ignis, & lig-THiria: oportet ut uno accedente alterum recedat. Accestis est intentionis priinariae, re-ccssus secundariae .
Seeunda Conclusio sit. Materia potest supcrnaturaliter spoliari omni sorma substantiali. Probatur Conclusio : quia materias poliata omni forma substantiali non inuo-Jiiit contradictoria; ergo est aliquid possibile. Antec. negatur, & merito a Thomistis. iam idem est dieere : materia existens sine forma, ac materia existens sine existentia: hoc secundum repugnat ergo & primum. Ratio est: quia forma,sihie existentia soruas, est formatissima ratio existendi materiae . Hane I bona istarum responsionem reiecimus, ubi diximus materiam non existere per existentiam formae. Hanc eamdem cona
sonem probant alij hoc argumento . Forma substantialis, etiam materialis, potest supernaturaliter osse sine omni subiecto;ergo subiectum ipsum, siue materia prima potest supernaturaliter esse sine omni forma substantiali. Ant. probatur: quia formae acci gentales possunt supernaturaliter esse sine subiecto , ut constat ex Venerabili Sacramento Eucharistiae 1 ergo etiam formae substantiales. Probatur autem conseq. quia maior est dependentiaisormae materialis a materia; quam materiae a forma.Valeat hoc argumentum quantum valere potest. Melius est id, quod primo loco positum est: Deus enim censetur posse quidlibet, dummodo non appareat repugnantia. Hanc autem numquam ollendet Aduersarius in materia carente Om- si serina substantiali .
215쪽
OBijcitur primo. Materiam csio sine
omni forma accidentali est etiam fu i urna iraliter impossibile : ergo est etiam impossibile e se sine omni forma substantia- .la. 'nt. probatur : quia implicat materiam cile, & numquam esse; esse & nusquam esse: uigo o ipso quod est , est & in aliquo loco, . d. in aliquo temporc : esse autem in hoc loco non habet per seipsam , sed per ubi cationem superadditam : csic in hoc tempore, Perdurationem superaddita: ergo eo ipso quod est, necessario necessitate metaphysica habet,& durationem, & ubi eationem sibi superadditam. Supponitur hoc ex tractatu de loco,& tempore, ubi eum Philosophia dicetur id quod nullibi est, Se numquam , esse sicut Sphingem dc Hyppocentaurum;hoc est non
esse. Probatur autem conseq. quia absurdum est materiam magis pendere ab imperfectioribus, quam a persectoribus formis: cit autem euidens formas accidentales imper fiectiores csse 1ubstantialibus. Rusp. trans. ant. neg. cons. Probationem antecedentis audiemus, 'br promittitur. Adprobationem consequentiae negatur iuppositum : materia prima, proprie loquendo,non
pendet a sormis, sed formae pendent ab ipsa: ipsa enim est pro priori, & ad formam sti stantialem, de ad sormai accidentales. Quod si pendere idem sonat apud Aduersarium, quod indigere: non est absurdum quod ma-
216쪽
De a petita misi. ad Ormas. zorteria prima magis indigeae imperfectio tibus, quam persectioribus : sicut non est absurdiim quod tu domine mi magis indigeas vestibus, quam seruis; & inter seruos inagis infimis,quam dignioribus: quis enim dominus non magis indiget coquo , quam praefecto cubiculi & inter vestes ipsas quis non magis indiget subucula & caligis, quam pallio & alijs huiusmodi, quae pretiose circum- regunt infirmitatem nostram Obij e. secundo. Si poneretur materia sine omni sorma substantiali, nos est diuinabile quid de ipsa eueniret; ergo non potest poni
in tam miserabili statu. Probatur antis proii Mando te ad diu in dum : dic enim an in tali statu connaturaliter deberet conuersari,
an destruit Non desertit: quia eo ipso non existeret sine omni forma iubilantiali: non
conseruari; quia est in natura ut faciat tot unit tunc autem non faceret totum erD,&e.
Res p. primo etiam dato an ec denti ; negandam foro consequentiana .
Res p. secundo neg. ant. & diuino. Dico autem materiam primam in tali hypothesis eritatum iri. Ad rationem in contrarium
dic materiam ita esse ut saeiat totum, ut tamen non repuguet esse extra omne totum rnon enim pepugnat Deum dispensare tum in legibus, nim in finibus naturae . Addo quod et Iam naturae mae ius est materia stare, quampcrire ex ea enim, quae per ijt, quid naturas aciet i ex ea a talem, quae est, Poterit quidlibet facere, ut patet. Obijc. tertio . Materia prima maiorem unita cin habet onus forma substatiali, quam
cum accidentali; ergo est magis inseparabilis i v a sub
217쪽
etoa Di put. 2. Quaest. . a substantiali , quam ab accidentali r sed ab
omni accidentali est metaphysice inseparabilis; ergo & a substantiali: ant. probatur: quia materia cum so a substantiali habet
unitatem per se , cum . accidentali uni ratemper alacidens: unitas per se est maior unitas, quam unitas per accidens. Hoc argumento frequenter utuntur Scotistae. Resp. neg. suppositu ira antecedentis. Asa. teria prima n5 habet unitate, neque cu forma
substantiali, neque cum serma accidentali; ab utraque enim realiter & physice distinguitur. Habet cum utraque uuionem, strictiorem quide eum forma substantiali, qua in cum accidentali: quis enim nege materiam
ha leae, quamuis facillime recipiat nouam iocinam, puta sormam ignis, mutare facilius ubicationem, ae durationcmi & hoc quidem stat cum cxigentia , cui dispensari nequeat, alicuius ubicationis , &durationis. Ad id igitur quod dicitur: materiam esse insepara . bilem ab omni forma accidentali , respondendum est negando . Imnio separabidis est ab omni, quamuis necesse sit ut habeat aliquam: hoe est carere poteli qualibet ,. sed non omni ; carere autem potest& qualibet sorina substantiali, di omni: ex quo non sequitiis strictius uuiri ulli formae accidentata, quam ulli substantiali . Obij c. quarto. Materia prima est propter
imam substantialein , non autem propter accidentalem ; ergo magis exigit formam substantiadem , quam acciden alem. Probatur aut . quia materia prima eli in natura, non ut faciat unum per accidens, sed ut faciat unum p r se. Probatur autem consequentia:
218쪽
De appetitu mat. ad formas. 2Os
IH ia propter quod unumquodque tale , Scit Irad magis: sed propter formam substan-xaci lem exigitur forma accidentalis; ergo ma-Gis exigitur forma substantialis. Maior est a Nioma, cuius veritas inductione patet: quio Dat studium propter sapientiam, magis ramat sapientiam , quam studium 1 qui amat medicinam propter sani tatem , magis amat sanitatem, quam medicinam; qui amat Mathematicam propter Physicam magis amat
Thysicam, quam Mathematicam , & sie de caeteris. Vbi nota non modo magis amari id, propter quod amatur aliud, sed illo eodem
amore magis amari, quo amatur aliud: puta amor medicinae propter sanitatem, est maior amor sanitatis, quam medicinae. Minor au. tem est euidens, quia sormae accidentales habent rationem med ij, ad substantiales ..
Rei p. quod ijs soruris, quae sunt pure media ad substantiales, tam carere poteit materia prima, quam ipsis subsantialibus: quis autem dixerit durationem , & ubi cationem cste media ad hanc vel iliam formam substantia levit Huiusmodi accidentia non vocantur media ad aliud; sed necessario consequentia ad esse rei, quae est. Posset igitur vel
concedi totum : quandoquidem comparatio est inter formas, quibus omnibus cartae potest materia: vel negari stippositum totiuS discursus: quod videlicet omniab omnino accidentia, tam realia, quam modalia habeat rationem medij ad tormas substantiales. In folina ad argumentum negandum est antec.
materia non est praeter formam : sed tam
forma, quam materia sunt propter totum:
quod si dicas: totum nihil est praeter mates,i vj riam
219쪽
riam & sormam; ergo materia & forma non sunt propter totum. Conseq, probatur: qtata aliter essent proriter se ipsa-Respondebo cum distinctione: vel enim accipis materiam &formam collet luc:8c tunc sunt ipsam ct iubsantia, quae est gratia sui vel distribri Laue,& tuue singula: distinguritur a toto 3 suntque propter ipsum, quod est gratia sui. Diees : sonata substantialis dicitur strii,
. materiae, eo ipso, quod est bonum ipsiuς: ideenim est bonum, & finis: ergo magis est pro .pter formam substantialem , quam propter accidenta Iem, quae non eli finis ipsius . ereto magis exigit formam substantialem , qtiam
ullam accidentalem. Probatur vltima consequentia : quia quod habet rationem finis &boni, magis oret igitur, quam quod non habet
Iam dictum est finem materiae e sic Lubstantiam : s tamen mavis aliter responclare concesso primo cutim emate; nega vitima conseq. Ad probationem dist. magis exi -- tur, &c. caeteris paribus omitto; csteris imparibus : nego. Materia prima, ut bene se habeat, indiget forma iubitantiali; hoc est ut sit
in natura inodo sibi debito , ct connatiirali: ut autem sit, indiget a qua via catione, cialiqua duratione: quamuis autem melius sid. illi esse modo debito , quam aliter , tamen melius est illi esse, quam , nec saltem aliter esse . Sine forma substantiali non bene est.
Ex dictis aduerte non probari ex praedi- bcatis materiar primς quod apsa nequeat spoliari omni forma accidentali ; sed ex ratione communi, qua impi icat aliquid esse, & nus quam,
220쪽
quam, vel numquam ester adeoque argumenta omnia, quae ex appetitu materiae ad formas peti solent , laborant in supposito: quasi vero non posse esse quiu alicubi sit, illi conueniat quia est materia. Et haec de mate- tecta satis .
In quo consi ab ratio form e , oe an sit tot inqvidiluas Compositi s
Ichum est initio Physeae,ubi deprii cipijs rerum naturalium in gener . R in unaquaque substantia , praeter maresiam , quae in diuersis est eadent, esse aliud principium, per qtrod habetur diuersitas unius ab alia substantia. Hoc principiuno vocatur a Philosopho sorma. Vicetur igitur secundum sententia Philosophi formam nihilal iud esse, quam principium intrinsecum per quod substantia a substantia substantialitei differt. Et hanc definitionem proelii diibio pro bona admitteret Aristotellas, qui centie; formam appellat rationem ipsius quod quid est esse rei, speciem, pulchritudinem & cetera id genus, quae omnia consonant huic dicto: materia appetit formam, ut turpe put-chrtim .
Posset hoe ide probari ex dictis superius. Materia I. quet est: in igne, est in illa ea ,