장음표시 사용
261쪽
De Unione. agractus videlicet in potentia, sormae in mate
Sit 2. Coues usio. Ad umini per se non suta Leit intima praesentia unius in alio, etiam si
v in sit natura sua actus, alterum vero natura sua potentia . Probatur haee conclusio quia contingere potest unum esse intime prviens, hoc estαomponetratum cum altero, absque eo quod faciant unum per se , & tamen unum sit natura sua actus, adterum vero potentia: ergo intima praesentia non est ratio. faciendi unum ex pluribus huiusmodi. Consequentia elt euidens . Antecedens probatur quia non repugnat absolute corpus cum corpor penetrari. Est cnim certu eorpus Christi DEi cum marmore di parietibus vel ianuis penetratu fuisse . In tali casu sorma unius. corporis fit intime praestiis materiae alterius, ει tamen non facit vatim Per se, cum naat
tetia alterius: Om & forma fit natura sua actus, materia voto potentia; ergo, &c. Igitur ad habendum unum requiritur aliquid aliud praeter rationem actus in forma, rationem potentiae in materia, & utriusque intimam unius cum altero praesentiam .
Dices: Praeter intimam praesentiam miremorum, requiri dispositiones in materia,per quas materia sit proxime idonea formae cum qua compenςtratur. . .
Sed contra est : quia potest diri intima. praesentia formae in materia recte disposita
absque eo quod faciant unum per se: ergo hactenus dicta non suisierinit ad rationem v-nius per se. Consequentia, in euidens. Antecedens probatur . Non repugnat duo eorpora homogenea: pu ta duos lapides aut duo
262쪽
et 8 Di sui. 2. Quae . Io. ligna compenetrari: in tali hypothesi so talia a ligni A erit intime praesens materiae signi B recte dispositae ad sormam ligni. & tamen lex sorma ligni A & materia ligni B non fiet unum per se; ergo potest io rma esle intime
praesens materiae rite dispositae absque coquod faciat unum per se : probatur hoc sc- eundum antecedens ex doctrina Philosophi, quidquid aduenit enti in actu tacit unu per accidens: sed in tali hypothesi sorma lignita aduenit materiae iam actuata: pcr formam B; adeoque enti in actu simpl ici ter: ergo facit non unum per se, s ed unum per accidens. Replicabis: praeter intimam praesentiam& dispositioncs requiri absentiam omnis alterius sermae substantialis ab eadem materia Contra,est iterum, nam cum tota praeseratia alterius formae sit bstantialis materia cum
sua sorma non deficiunt a ratione unius per se. Pura liquum A per hoc quod penetretur cum ligno B non deficit propterea a ratione substantiae. Aliud enim est quod cum substantia aut cum parte substantiae cui compenetratur non faciat unum per se; aliud quod ipsum per seipsum etiam in sensu composito
per se: hoc secundum est salsum , primum est verum . Homo penetratus cum lapide, neque cum lapide, neque cum forma lapidis facit unum per se: est tamen etiam sic pene . tratus unum per se. Adverte obiter nos dicere: etiam penetratus e non autem : etiam quatenus penetratus'. qtiam reduplicationem a male reduplicantibus saepe audies vel in hac, vel in alia materia. Conllat enim e perientia
263쪽
De Unione. 249phientia sepe sensum compostum a male redii plicantibus confundi cum sensti redi plicativo . Verum est hominem penetratum cum lapide etiam in seia su composito talis penetrationis esse viatim per se: quia talis penetratio non tollit ab homine rationem hominis quae est ratio viii iis per se : falsum est hominem quatenus penetratum cum lapidec sie unum per se: ouia penetratio eum lapide non ponit in homine rationem vatus per se. Aliud enim est non tollere, aliud ponere
Praetereaque admoeliu dum corpora prae-
existentia posiunt simul compenci rari , ita possunt cum tali penetratione produci: non enim repugnat Deum. simul producere duo ligna sibi mutuo intime pibentiae. In tali
casu non est assignabile neque cur hee materia potius cum hac quam cum ilia forma, neque cur hec forma cum hac potius, quam illa materiae faciat unum per se . & tamen
ex ipsa hypothes est hoc S allud lignum; adeoque hoc& illud compositum ex hac ec
Illa tam materia quam forma neque enim
diei potest aut hanc materiam esse magis pio
portionatam huic, quam illa scimae, aut C. Conuerso : unde igitur haec forma cum hac Poἰaus quam cum illa. materia faciet unum per se 'Fuere qui dicerent n tali eam determinari hanc formam ad illam materiam: pec de-CIetum Dei zacd contra. eli quia prae ivrquaquod ineptum est v uiuersa iter loquendo adhibere decreta huiusmodi. in alio genere
cause quam in genere efficientis ruspcctu creaturae ' non est assiignabile quid velit ta-ὶς decretum praeter piaddicta , quae tamen adi v ratio
264쪽
as o ii bus. 2. I c. rationem unius nusquam suificiunt. Debet igitur tale decretum esse ratio formalis faciendi, unum ex hac materia & illa fornix quod est ridiculum. Si enim ponit solum: eipsum, & prae seindendo ab ipso non habetur vltima ratio faciendi unum , necesse cibipsum esse rationem huiusmodi.
Sit vltima conclusio. Inter materiam & formam requiritur modus unionis utrique: superaddisus. Probatur cones usio quia habitis eaeteris omnibuε & non habito modo, huiusmodi, non habetur unum ex materia dc forma, ergo ad hoc unum requisitur praedicta umoia Antecedens patet ex dictis.. Porro. de hoc modo eodena, modo loquendum est
qlio solent loquis Philosophi de aliis modis: aiunt autem ita affixa esse rebita quas modificant, ut impossibile sit ipsos existere praedictis rebus, non existentibus quamuis rea
illas modificant possint existere sine ipsis.
uxta hanc doctrinain communem , imposiabile est existere unionem qua meum corpus& mea anima mutuo uniuntur, non exIActibus & corpore di anima: non autem C Co uerso repugnat existere & corpus ec animalis non existente tali unione.
Satisi obiectionibus. C, Bijeitur primo.. Materia di forma im-
mediate uniuntur; ergo non uniuntur ri catame unione supperaddita. Probatur consequentia quia quae viaintur mediantea M=, non uni Hur immediatua materia μὴ forma
265쪽
De Villane. serina uniuntur mediante alio , ergo Ne. Resp. concesso antecedenti: negando con
sequentiam. Ad probation erit vel nega maiorem vel distingue: qtia: uniuntur mediante alio quod sit ratio uniens, non uniuntur am- mediate nega: mediante alio quod non . stratio huiti modi romitte maiorem; & eodemodo distincta minori nega consequentiam. Videre aliquid immediato non est videre nulla visione mediantc. Eiscere aliquid immediate non est cilicere nulla mediante offectione. Similiter uniri immediate non est' uniri nulla unione mediante. Vniuntur autem immediate materia dc forma , per hoc quod ipsa mei unio triminetur immediato
ad utrumque extremum, no autem mediante
aliquo tertio,'uod ipsa prius afficiat: seu tuos immediate producit calorem , Per hoc quod actio oriisdem ignia terminetur innac. . diate ad ea loren Oblieitur secundo. 66rmae Meldontabes no indigent unione superaddita , qua νniantur: suis subiectis: ergo nee sibilantiales. Consequentia probatur:quia tam calor & lignia, b d sunt indiffercncia, o saetant vel . non faciant unum calidum quam materia de so a ligni sent iudisterentia ut faciant vel non faciant vo una lignum: ergo non plus requiritur unio superaddita materiae & sormae, qua faciant v nimi lignum quam virio superaddira ligno &oalori, qna faciunt vinum
calidum. Vsi enim non est dissimilis indi
serentia, ibi nec datuo disparua; in necessitate determinatiui, siue ablativi, indifferentiae. Antecedens autem probatur: quia cur
visas, rotunditas di altaediuiusmodi eo ipso
266쪽
as a Uuput. 2. uist. Io. quod sunt, sunt fbrmansiti ne in subiecto ,
faciuntque illud curuum rotundum, Scc. ergo non indigent unione superaddita, neque ut sint in subiecto , neque ut subicctum ita denominen r. Res p. aegido ala: ee. Ad cuius probationucon . tota. Accidetitia quae liue asteruntur sunt accidentia modalia , de quibus nota est eadem ratio quae de aliis, modi enim eo ipso quod sunt, sunt in subiectis , & subiecti
modisςant. Caetera autem accidentia, cuius modi sunt frigias color, calor , Sc. non tuae
in subiecto per hoc formaliter quod sint, &Propterea dicuntur accidentia absoluta. In Sacramento Eucharidie deliracia substantia panis remanent accidentia panis , non tamen curuuas aut rotu citas panis, quae habeatur vel adaequa te vel in adaequa te per ubicacionem eiusdem. Requiritur, ergo intex calo rem & lignum vnio ab utroque distincta, propter candenarationem propter quani requiritur inter materiam & formam. Obij eitur tertio Philolophus S. Metaph cap. Vlt. reprehendit Licophro tem & alios quosdam eo quod inter Gorpus & anima imaginaruntur copulam quandam, qua CN corpore & anima seret unum , a steritque zx materia & forma fieri unum per hoc , quod hoc quidem materia, hoc vero forma est . Ahoc quidem potentia, hoc Iero actus. Immo cxposse ait eos errare in hoc quod potentiae dc actus, hoc est materiae dc Iormae quaerant rationem. vnientem, .sule facientem via unx eX potentia & actu , cum ex hoc ipso faciatici Vnum quod lint potentia dc actus : sed nos otiam quaerimus de assignanius rationem uni
267쪽
. 2De Vnione. a syentem , seu facientem unum ex potentia de& actui, ergo uos etiam cum I. icophronte
Rei p. Philosophum ibi disputare contra
nonnullos qui corpus dc animam, materiain s mam conglutinari imaginabantur mediante tenui aliquo dc viscoso corpore, sicut v. g. du e tabulae vel alia huiusmodi, inediante glutine viaim ur. Nos autem dum dicimus mediare umonem nihil tale imaginamur. Assignat autem ibidem Philosophus rationem cur ex materia I forma fiat unum quale non fit ex ligno & ligno , ex ebore dc ligno, alijsue tutiusmodi: quia videt acet materia & forma se habet sicut potentia dc actus o alia vero non
C Oinmunis sim entia inter Peripateti
. cos, via Icmena quae est inter materiam dc io mam vocat modum substantialem. Aliqui tamen existimartini unionem huiusmodi esse puruua accidetis: adeoque dixerutvuionem huius uiodi dici siti, stantialem non itura is iue , sed transitiue : dicitur substantialis non intransitive, quia Lapsa eii accidens . substantia lis autevi transitive quia est modux faciens suo liantiani. Dicendum est cum communi, modum praedictum non esse accidens. Probatur haec Conclusio ex conceptu communi subitantia, siue vatus per se. Sciendum eli enim unum
pQr se ab uno per accideus differte per hoc quod
268쪽
α14 Duput, a. Io. quod primui quidem inter sui constituitu inon admittat ullum aceidem , secus secun - 1dum : sed inter constitutiva unius per se siue substantiae reperitur unio, ergo unio non est lare idonet. Itane fac ite ostendi tui ex eo ipso quod nou es.s sobstintialis intransitive, nectare fit bstantialem transitive. Mylicac enim. substantiam in esia substan tita per Vil um ac- ieidensemusti tui. Neque .enim unum peraccidens , ab uno per se, differt per hoc, quod illud sit complexum plurium accidentium, . hoc vero complexum p urium substantiarum. Imo non datur, unum per accidens in. Iniura quin in illo vno detur aliqua stib stantia. ; quando. quidem accidentia ipsa laci. sunt nisi in substantia, di propterea accidenς recte dicitur ensis enso per libentis intestim. sendo substantiam. Quod autem unio si ex constituti uis suta satiae patet ex eo quod caeteris intel lectis αnon ipsa, non habetur substantia. Hinc D. Thomas par e quaest. s O. art. q. quaereny vuum Christus in triduo mortis .suerit ho- .mo , stat it cones usionem nefatiuam, quia inquit in triduo mortis detuit vitio inter corpus & animam : & quia alij aliter sen tiebant Magistrum sequuti , propterea addit . D. . Thomas haec verba : Magistersensentia, rum Iubuis quod Christus θια Iriduo mortis.
Dii homo: quia credidit quod unis animae σ carnis non esset de ratione hominis, quo me aisum. Igitur iuxta D.. Thoniam unio
est de ratione hominisset, cidons autem non est. de ratione substantiae de consequenter. mo non. cst pceidens.
269쪽
Do Vniavi. : Doctor adeo pro certo habet unionem perti-tinete ad rationem hominis ut dieat eos qui dixersit Christum Dominum in-triduo mor tis fuisse hominem , dixisse verba erronea,.'
cnaaimvis non omnes sensum, erroris habuerint in fide. Dixerunt verba erronea , quia in triduo mortit defuit Vnio inter animam re carnem , & consequenter desjt homo: sensum erroris non omnes habuerunt in fide quia aliqui existimarunt animam esse homine vi Hugo de S Victore: alii hominem esse
imam re corpuς, sue eoniunctat, siue non coniuncta,ut Magister sententiarunt. Dices unionem non pertinore ad rationε
substantiae qua substantia est , sed ad rationem substantiq'qua unum compositum est r& non esse de ratione unionis facere substin-tiam, sed facere Vnum. Sed eontra est primo : quia quod perri nee ad rationem hominis ut homo est,. pertinet ad rationem substantiae ut substantiae est ; sed, ex dictis unio animar& caruis pertinet ad
rationeni hominis ut homo est, ergo pertinerat rationem stibilantiae ut substantiae.. Contra est secondorquia unio non requi , ritur ut ex pluri P fa Vnum quomodo- cunquemam etiam per purari dispositionem seeundum locu in , siue siue certo ordine, tua a D. Thoma dicitur commassatio, siue eum certo ordine quae dicitur ab eodeni , figura fit ex pluribus unum : nain & ex pluribus lapidibus temere coaceruatas & ex ijsdem certo quodam ordine inter se collocati fit unum, sed ununx per accidens , ut dictum est alibi . cr o non requiratur unio dili incta ab
270쪽
rue o Di put. 2. I nunum praecise & quomodocunque hoc est , quolibet genere unitatis ; sed ut sat unum substantiale. Ergo unio requiritur ut ratiosormalis constitutiva non Unius quomodocunque, sed unius subitanxialis siue unius per te.
Haec eadem argumenta quae contra rationem accidentis in unione adduximus contorquere poteris contra eos qui intimam praesentiam unius extremi cum alio dicunt sus scere pro ratione sormali qua ex pluribus fat unum. Haec enim intima praesentia habetur sormal iter per ubicationem vel unam utriusque extrumi, vel duplicem in eodem loco extrinseco , hoc est in eadem distantia 'el propinquitate cum reliquis locatis. Deianique patebit conclufici solutionu obiectiori
Biicitur primo: non est necesse quod
omnis denominario conueniens toti contieniat cuilibet constitutivo totius; ergo ex hoc quod ratio substantiae conueniat toti non inscrtur quod debeat conuenire virioni, aut cuilibet alteri constitutivo totius. Ergo etiamsi totum sit substantia poterit unio esie accidens. Resp. concesso toto primo entim emate di negando vitimam consequentiam. Non probamus unionem non esse accidens , ex hoc
principio P qnia omnis denominatio quae Conuenit toti, conuenue debet di parti; sen