장음표시 사용
271쪽
euilibet costitutino totius Hoc enim pricipiuest euidenter falsum ; toti conuenit esse totum , cire substatu iam simpliciter, esse compositu in ex potentia & actui; quorum nihil
conuenu Vlli ex constituti uis. Probamus conclusionem nostram ex alio prin*ipio, videt icet: aceidens non est de consimitatio sub , tiae: & hoc probamus cum ex conceptu sub
santiae, tum. essi conceptu accidentis Communiter recepto in Scholis. Hoc dimini: accidens est entis ens rite intellectum est argumentum euidens noltrae veri tatis : nihil enim aliud signiscar quam accident esse tota quantum est, ita gratiam alterius entis hoc est substantia: : datur igitur substantia contradistincta ab accidente in gratiam cuius. ipsum sit: cum autem hoc. vareat de omni
accidente , necesse est. Omne accidens supponete substantiam simpl ieiter euius sit , & in cuius gratiam sit: implicat autem in terminis omne accidens supponerei substantiam simplieiter a se contradistinctam , in cuiuς gratiam si Sc aliquod aecidens esse consti tuti uum intrinsectio substantis
Obijcitur secundo. Unio est quid mod Io& tamen substantiae seu totum est quid ab
solutiun et ergo non repugnat aliquod absolutum constitui intrinsece per aliquod uro date : sed tam pbsolutiam & naodale opponuntur i nrer se, quam substantia & accidens : ergo non repugnabit aliquam substantiam constitui intrinsece per aliquod acci dens. Hoc idem argumentum sub alijs terminis sic proponitur: Unio est quid relatiuum,totuin vero est quid absolutum : sed
rotam constituitur intrinsece per unionem, ergo
272쪽
s Disput. 2. est. Io, et o absolutum eonstituitur intrinsece per relatiuum absolutum & relatiuum non minus opponuntur quam substantia & aeei dens: ergo substantia poterit intrinsece costitui per aliquod accidens. Vnionem esse quid modale dictum eii a nobis , esse rela- triuina seu potius relationem ipsam sui ad extrema, patet ex ah quae passim diximus de modis; eos videlicet esse per seipsos relationem transcendentalem ad res quas modi
Hoe argumentum laborat in aequinoco, quod solutum est obiectione praecedenti, ostendendo conclusoncm non probari. ex hoet
principio quod nulla pars possit sustinere
denominationem diuersam abi ea , quam suis.
sinet totum. Pars sustinet denominationem. serna materiae, quarum neiuram sustinet
totum. Responde igitur in Q a distinguendo minorem subsilmptam: absolutum d modale: item absolutum & relatiuum nota, minus oppomuit Equam stibilantia; & ae- eidens: eodem genere oppositionis: nega diu so genere oppositionis: eonc. Quod si
quaerat Aduersar ius, cur ratio accidentis inconstitutiuo , ossietat rationi, substantiae iniconstituto: cum ratio modalis audi relativi non ossietat rationi absoluti . petendum est distrinaen ex conceptu virius'. Relatiust idem est ac r ad aliud et manifestum est aute ex eo quod in aliquo toto ineludatur alis. quid quod sit ad utrumque extremum totius; non propterea totum apsum csse ad aliud. Absolutum igitur a modata seu relativo nod inert in noc quod modale seu relatiuum includat aliquem modum aut aliquam re
273쪽
De Unione. 2s s Iationem ; secus vero absolutum. Cnni tamen unum per se , ab uno per accidens di ferat in hoc;quod primum non includat vllum aeeidens, secus secandum : ut patet ex dictis. Confirmatur haec doctrina : quia hoe e
cretum : materia &' forma locatae: & hoe aliud : materia & sorma durantes, santco- creta per accidens seu tota aecidentalia, ergo pariter hoc aliud : materia dc sorma unitae erit concretum per accidens, seu totum aecidentale Coosequentia probatur quia ideo praedicta duo concreta sunt tota per accidens quia important supra materiam & formam ubicationem & durationem, quae sunt formae accidentales di sed etiam hoc conererum materia & forma viai eae septa materiam re formam importat viri onem quae est forma accidentalis , ergo ctia hoe eoneretum est totum accidentale. Tam
autem se habet ut quo ubi tio in locato, dedit cio in ducantu, quam vitro in vimo ;Quod dictum sit ad auertuneanda distinctio nem per νς quo re in quod , qua saepe vesad rem , vel extra rem non nulli utuntur. Quod si die . ubicationem venire non ut
quo, sed ut quod in denorninatione locati ; quia est serma faciens locatum. Et iam unio. veniet non ut quo,sed ut quod in denominatione uniti quia est forma. faciens uni
274쪽
HVmana imbecillitas quae nonnullos
impulit ut unionem negarent, impellit alios ut geminent : utrosque contra no- Iram veramque sententiam et qua ' virtutis
instar & a desectu recedit dum statuit unam,& ab excesu dum unicam. Dicendum est igitur. Suffcit una unio incompolito. Probatur conclusio quia unio desto conceptu est nexus plurium , & ratio scrinalis qua plura coalescunt in unum; ergo unica uitione intellecta inter materiam es sol mam habes unum ex materia & forma. Explicatur hoc idem: materiam esse unitam formae. cst materiam facere virum cum sor-ma : materiam facere unum cum forma , est haberi unum ex materia & forma; ergo materiam este unitam solitiae, est haberi unum ex materia di serina: sed per unicam unionem habes materiam esse unitam formae, ergo per unicam unionem habes unum ex materia & sorma. Concluso est euidens, sed hanc deserti ut qui hanc deserunt, apparenti diiseultate deterriti. Dices igitur. Potest intelligi materia sor-mal iter unita fornmae, quin intelligatur sorma formaliter unita materiq ; ergo ponenda est duplex unio : una quae sit sermalis communicatio materiae ad formam , altera quae sit formalis communicatio formae ad materiam. Anteeedens probabis exemplo relationis , hoc est exemplo non facion te ad rem.
275쪽
De Unione. 26i Sit album A & album B. Album A resertur ad album B formaliter per relationem sma litudinis receptam in albo A : & uietissim album B refertur formaliter ad album A per relationcm similitudinis receptam in albo Liaec sussieit una relatio ad hoc ut sormali rei A ad B, & uleis lim B ad A reserantur. Quamuis enim impossibile sit album A & album
B sibi coexistere, quin mutuo reserantur relatione similitudinis, tamen ratio illa per qua mutuo reseruntur non est una sed duplex. Si enim lingas modum relationis pullulare in albo A, non autem in albo B, habes relationem formalem albi A ad album B , scd
non e conuerso : tunc enim album B non
formaliter sed fundamentaliter tantum reseretur ad album ΛExplicabis hoc idem mirabilius. Potcst Petrus existens Constantinopoli distare scr- maliter a Paulo existetite Romae , quin Paulus existens Romae distet sol maliter a Petro existento Constantinopoli si nimirii intelligas in Petro pullulare modum distantiar,
non autem in Paulo. Eodem modo nas intelligas praeter unionem quq comunicat materiam formae, aliam unionem quae conrit nicet sormam materide habebis quidem materiam unitam formae, sed non formam unita
Hoc argumentum continet duo uitia. Primum est falsitas antecedentis. Secundum est peruersias consequentiae. De relationσsatas
diimina est in logica ubi ostensum est per illud idem albuiti B esse sim te albo A , per quod album A cst simile albo B , & sic dacae cris, quas appellauimus relationes reci
276쪽
procas. Sunt autem pr terea quadam reIationes quae, non constituunt mutuo relata. Puta rela io creaturae ad creatorem costitu itquidcm creaturam relatam ad Deum, sed noe conuerso: & iuxta Philosophu s. Metaph. relatio cognitionis ad cognitum non est reciproca ut explicatum est a nobis in Logiea. Vel igitur arguens comparat unionem Coratione relationas ut sic, & tune est inepta comparatio: quia unio est esentialiter plurium unitorum unio. Sermo est enim de unione physicarcum relatio non sit essentialiter plurium relatorum relatio : uel solum eum at iqva speciali relatione, quam putat habeti sor mali ter per modum aliquem receptum in re,quae dicitur relata, & hie dupliciter errat; primo quia uidi nitis suo loco relationem non consistere in modo huiusmodi: Secundo quia si relatu idcm sit apud
arguentem ac subiectiim relationis; non est
idcm apud nos; nec debet este idem apud ipsum; unitum, ac subiectum unionis: est enim de ratione uniti esse extremum quod unitur, non autem de ratione eiusdem est , esse sub- ilectu rationis quae unit. Adde quod etiamsi de ratione uniti esset esse subicctum ratio- vis unientis, non propterea duorum unitorum debet et esse duplex unio : cum eadem in extremis sinul compenetratis recipi
Ad argumentum in sernia transmitte an- - itecedcias, Quod salsiini est: & nega conse- Silentiam. Hoc est da arguenti duo relata
puta album A & album B per duplicem relationem haberi, alteram qnae sit in A , al- ram que sit tu B : sed Dega hinc sequi marteriam
277쪽
De Unione. 3teria 3c sorma unitas duplici unione, uti iri altera quae sit in materia , altera quae sit informa. Disparitates sunt multae. Prima sit quod de ratione eorum quorum unum ostad aliud, non est quod aliud sit uicissim ad ipsum : at de ratione unionis est ut si uni at A cum B etiam uniat B cum A est enim impereeptibile quod aliquid sit physice unita cum aliquo a se real iter & physice ditiis , sicut est imperceptibile quod aliquid sit physiee distans ab aliquo sibi physice proximo. Dixi physice quia ii loquamur de . unione
morata seu affectiva, is pc contingit via in esse intentionaliter unituro alteri intentionaliter a se diuiso: hoe est unum amare alterii eui si odiosus : quamuis nee proprie loquedo talis affectus dicendus sit vitio:dum en irri
die imus unionem instellainius amorem mi
tuum, ut legere poteris apud eos qui de unione & cliari tate 'fraterna , qualis debet ese
inter Christianos, religiose philosophau-
Secunda disparitas sit quod similia, aequa- Iia,& alia huiusmodi etiam dum similia de
oequalia sunt, loco separantur : & conseque-eet si per formam in se reeeptam debent hac siimilitudinem habere, non sumit una duobus; curri una in duobus Ioeo separatis esse non possit. Nec dieas quod etiamsi illa duo similia compenetrarentur ad hue singula sua in se relationem haberent. Hoc enim non facit ad rem: nam per idem sunt similia durenetrantur,per quod similia sunt dum separarim existunt: & consequentet per ali
iii id sunt similia ad quod impertinenter se habct pcnctiatio aut in zaeuatio ue adeoq-
278쪽
m uitio simi lia sint .. - o Tertia sit quod munus relationis non est facere ex pluribus unum : at munus immo totum e sic unionis est facere unum ex materia & sorina: &cpusequenter eo ipso quod est,facit illud unum : implicat autem in terra tuis fieri ianum ex materia & forma,&non cae forma & materia. Nos autem non aliam unionem quaerimus, quam qua fiat unum ex materia S sorma.
Quaria sit: quod relatio heeipi debet insundamento quia est secundum se,& per seipsam formalis perscctio i sundamenti. . at usio non eli ipsa per se formalis persectio
extremorum, sed est solum ratio qua tintini ab altero perficitur : adeo ut ipsam et unio bypostatica non per seipsam sormaliter, sed per uerbum diuinum cuius est formalis cori municatio pei sciat & sanctificet humanitatem astumptam. Vtito igitur materiae cum sorma est ratio qua materia per sormam perficitur ; perficitur autem par hoc quod trahatur in unitatem substantiae: per hoc uero ipsum quod trahatur materi In unitatem substantiae cum forma, serma trahitur in unitatem substantiae, ut patet eX terminas.
Et hoc est quod intelligi debet quando dicitur per unionem communicari materiam formae,& formam materiae: coalescere uidelicet illa duo in unam substantiam constantee utroque, adeoque ex persectione utriun
obiicitur secundo unio est connexio unius extre i cum altero extremo ; scd non est . de ratione conneia is sie mutuam, ergγ
279쪽
De V nione. 26s n est de ratione unionis. Maior patet eX terminis : nam ese unionem , esse n.xum , ese uinculum , esse connexionem sunt synon ima. Minor autem probatur quia creatura quaelibet connectitur clientialiter cuni Deo,& non e conuerso : ergo connexio non est a toto genere mutua. Antecedens est cui dens: implicat creaturam esse sine Deo, non autem Deum esse sine creatura.
Res p. argumentum propositum esse simile huic: homo est animal : sed non est de ratiorie animalis esse rationale, ergo nec de ratione hominis. Minor probatur quia brurum est animal, & tamen non est rationale. Conecde maiorem & minorem nega consequentiam. Vel si mauis distingite maiorem:
uuio est conneXio quomodocunq. unius eX- tremi cum altero: nega - est connexio in
unitatem substantize: concede maiorem , &codem modo distincta minori, nega consequentiam. Non est de ratione cuiuslibet conexionis este mutuam : quod patet in modi , ut essentialiter conne bintur curu rebus modificatis , quamuis res modificate noueori nectamur cum ipsis: est autem de rati nc modi, citius totum esse sit facere unum ex pluribus. Obijcitur tertio. Vnio materiae cum sorma debet esse materialis, formae vero cum
materia, saltem in homine P bet esset uesis: eadem nequit este materialis, & spiritualis ' ergo debet che duplex. Maior probatur a quia unio Iccepta in materia nequire sir spiritualis , aut recepta in anima materialis : sed unio per quam materia Vnitur fornaae debet recipi in m a cria, es uni o pcrna quam
280쪽
Quam forma unitur materiae debet recipi informa : ergo debent dari duae v mones altera materialis, altera spiritualis ; quarum harein anima, illa in materia recipiatur. Item iri homine vel duo extrema sunt ambo subiectum unionis, vel alterum tantum; non alterum tantum , Quia non est potior ratio de Vno, quam de altero , ergo utrumque, sed si virum q. est subicctum, erit dupleae viaio: no-quit enim unica in duobus subiectis sit biectari. Res p. quod siue cxtrema , quae Uniuntur sint ambo materialia , siue alterum materiale, alterum spirituale , nihil facit ad uti ita teiri, aut duplicitatem unionis. Nam & vnio spiritualis poterit recipi in materia: sicut de anima ipsa quamuis spiritualis sit, tamen informat materiam, & in materia recipitur: Sc multa materialia, iuxta communem sententiam, recipiuntur in anima rationali huiusmodi sunt actus sentiendi, quia tactio, auditio, visio , &c. 'igitur ex hoc capite non requiritur duplex viHO. Praeterea unio sub conceptu unionis non Iespicit terminum, liue extremum quod viait
sub ratione subiccti, scd sub ratione cXttemi: inamo cum certum sit apud omnes unio-ilcm hypo sata cam piae stare effectum forma lem uniendi, etiam respcctu Ucibi diuini, quod vero uncta Humanitati ; negant ta men proeliantissimi Theologi Verbum diui nuna respectu unionis habere rationem subiecti. Est igitur de ratione unionis physicae
attingere extremum 'thiod unit, non autem cise in illo tamquam in subiecto. Dices: unis etiam in ratione Vnientis perficit