장음표시 사용
591쪽
Secundum partes huiusni odi una magnitudo dieitur alia maior, puta magnitudo trium palmorum, maior est magnitudine bipalma. ri. Seeundum partes autem proportionales non metimur magnitudinem aut paruitatem, aequalitatem aut inaequalitatem magnitudinum. Vnde inepte argueres : hic Gagas non pluribus medietat abus constat, quam hie Pi-
imaeus, ergo hic Gigas non est maior hoe lemaeo. Recte autem di hie Gigas pluribus palmis eoianai quam hic Pigmeus , ergo est
Hi ne habes magnitudines illas, quae in magnitudine infinita reperiri debent non tot quin plures, esse debere determinatae alieuius & ceris mensurae. Vnde aiunt infinitum in magnitudine constare partibus non tot quin pluribus uni certe aequalibus: Debes autem praeterea tenere quod dictum est: videlicet partes illas debere esse non communicantes, adeoque infinitum erit quod diuisbile est in partes non tot quin plures non
communicantes, aequales uni certae di determinatae magnitudinis: puta linea illa erit infinita, quae ditii sibilis erit in palmos non tot quin plures non communicantes. Palmus enim est a ceria pars huius determi
Rursus huiusmodi designatio seu diuisio
debet esse secundum illam rationem, secundum quam est infinitum. Puta si columna sit altitudinis infinitae, designatio partium non tot quin plurium aequalium uni certar, fieri debet secundum altitudinem . Si enim columnam praedictam secundum altitudinem diuidas an partes minores di. minores 4, intanit una
592쪽
nitiim , ad hue habebis partcs illas equales uni certae secundum diametrum di se he eae, qualitas, ut vides, impertinenter se habet ad infinitatem altitudinis. Infinitum secundum magnitudinem sen-sbilem definiuimus: quia hoe maxime est phrseae considerationas. Potest autem haec definitio proportionaliter adaptari infinitoseeundum persectionem. Solemus enim per sectionem etiam in quosdam gradus explicationis causa , diuidere; eodem modo philosophantes de partibus intensionis, qno de partibus extensionis. Infinitum tamen in omni genere perfectionis quale est,exrra omisnem controuersiam , Deus , perfectionem non habet constantem gradibus huiusmodi nisi per et ciuiualentiam quamdam, & ex modo imperiecto, quo diuina intel ligimus. Huiusmodi infinitum non est praesentis considerationis.
Infinitum igitur de quo hic agimus estseeundum quantitatem. Quantitas autem alia est continua , alia discreta. Continua dicitur , cuius partes uniuntur aliquo termino eommuni. Huiusmodi est linea palmaris, bipalmaris &e. Quantitas discreta
cuius partes non uniuntur termino conantii
ni. Huiusmodi est quilibet numerus Hominum, Angelorum, &e. Infinitum in quatitate continua es et linea eonstans palmis non tot quin pluribus I in quantitate discreta esset numerus Hominum vel Angeloru eon stans unitaribus non tot quin pluribus. Palmi ut faciant continuum debent simul uniri:hC mincs faciunt numerum etiam diuisi. R dudite obiter nuna erum , eo ipso quod aa v habui
593쪽
habet unitates non tot quin plurin , habere etiam ternarios di millenarios re quasi bee alias collectiones huiusmodi non tot quin plures. Patet hoc. Si per detractionem millenarii finites factam, absumis numerum σabsumes etiam per detractionem unitatum item finites lactam Quilibet enim millenarius per detractionem unitatum millies factam totus absumitur , igitur centurn millenari j absumentur per detractionem unitatumeenties millies factam. Idem die de quolibet numero sinito quorumlibet finitorum nu- metorum. Adde quod si infinitum absumeretur ner repetitam finities detractionc qna tilibet numeri finiti, infinitum per ablationem finiti absumeretur, quod est chimerieu. Idem applica infinito secundum quantitate continuam : quae eo ipso quod palmos habet non tot quin plures, habet milliaria non tot
quin plura, & se du qualibet ec quantalibet
Praecipua auetem diuisio infiniti est in Categorematicum , & Syncategorematicum. Categorimaticum vocant de quo veris cari pote si esse positum totum actit. Linea habens actu palmos non tot quin plures est in- sinita categoremat iee. Mundus si esset ab aeterno, lana dura set infinite categorem aike: Verificaretur enim positos esse actu dies non tot Quin plures , unum adaequale cxtra alni, c. Ex quo vides ad rationem infinita non requiri ut constitutiva sibi coexillant. Quod si requireretur , stultum csset quaerere an stposibilis aeterna duratio Mundi & infinitui . contantio successi cito.
594쪽
De Creatura perseoli f. s 63 quidquid es finitum eis, huic autem superadditur seper plus & plus in infimitu. Propterea dieitur elie partim actu,& partim pote-tia. Excptu huius est in il la aeternitate quam habent , Anima rationalis& Angeli. Huius durationis quidqud est & quidquid vin- quam verificabit quod iit, finitum est: huic autem semper aliquid , & ulterius aliquid, S aliquid addetur. Puta post mille annos verum crit: quantum dura trit finitum es &quidquid unquam erit ipsi additum etiam erit finitum : sed tamen alij nisi te & , mille di post quotlibet i illo,alij mille anni huiedurationi addentur , adeoque numqua erit suis addendi finita ι & consequenter dicuntur finita in infinitum.
De creatura omnium passibilium perfectissima.
tio omnium possibilinm : quia non
est dubium existere ereaturam Omniuquae umquam creabuntur pericctissimam. Dubitatur autona an sit pessibilis ercatura qua repugnet creatura persectior. In hac dubitatione tenenda est sententia negativa dicendo. Repurnat creatura omnium possibilium per fect i ssima. Probatur Conelusio ex conceptu diuinae omnipotentiae, cuius ei quantumcunq. sese communica iterit creaturae, poste sese ulterius S ulterius communicare, & nωn inuenire in ulla re crinia quod dicere pc siit: huc iis uite venies di ad nihila a vi Pura
595쪽
perlevius extenderis. Ratio haee aliter etiam explicatur. Est de conceptu diuinae persectionis esse semper magis & magis imitabilem in creaturis ἰ ergo data qualibet creatura, &quae quantumlibet diu in ana persectionen, imitetur, erit possibilis alia quae magis imi
Confirmatur quia quacunque creatura posita et inter ipsam & Deum dabitur semper infinita disiantia, ergo inter ipsam & Deum erit aliquid semper ulterius possibile quod in gis & magis accedat ad perfectionem diuinam. Probatur consequent: quia perscctio diuina secundum excessum supra quamlibet erit semper imitabilis per aliam & ali.
am. Imirabilis autem non per creaturam sibi similein : quod implicat, sed per excessu creaturae supra creaturam , ut pateat nihil adeo perfectum creari a Deo,quo non possit creari persectilis. Hoc idem magis patebit ex sequentibus. Diees: faciat Deus persectissimam ereatu ram quam potest facere et Hoc posito erit omnium possibilium perfectissima ι ergo ratis creatura non repugnat. Probatur postulatum ς quia Deus potuit facere persectissimum quod potest facere. Igitur postulare quod hoc faciat, no est postulare china eram. Resp. neg. suppositnm. Implicat quod ulli obiecto eonueniat esse persectissimum quod Deus possit facere: finge me postulare
a te. Cogita numerum maximum qυem potes cogitare. Ineptus es si mihi des hoc po- sulatum . Quidquid enim cogitaueris statam ostendam non esse maximum. Dicam
enim huic numero poste addi unitatem , dc
596쪽
De Creatura perfecti f. se in infinitum. Dieam esse duplicabilem de,
sic ostendam queneunq. cogitaueris, non esse maximum quem cogi are potueris. Quid sdieas Deo: sae maximum numerum quem facere potes. obiicitur primo. Inter omnes creaturas
possibiles & Deum non est possibilis ulla
alia creatura ς inter omnes creaturas possibile, & Deum datur dillantia infinita : ergo ratione distantiae infinitar inter quamlibet creaturam & Deum non probatur possibilitas alterius creaturae. Maior videtur clara ex terminis : si enim dicas inter omnes creaturas I Deum media re aliquam creaturam. eo ipso non ponis pro extremo comparat IO-nis omnes creaturas: nam alla aliqua qtiam
dicis mediare est aliqua , adeoque est inter Omnes. Minor autem probatur: qui acetiae ii omnia possibilia simul aeeepta si comparentur cum Deo esse minus quam guttulam
aquae comparatam cum toto Oceano. Patet
hoc quia guttula adeo multoties multipli- eari potest ut adaequet Oceanum: quantumlibet autem multiplices omnia possibilia, cito tam periectionem omnium possibili uin, nunt quam a ssequeris perfectionem diuinam. Ratio est euidens quia tota illa perfectio semper erat creata di dependens ; cum diuina perfectio sit essentialiter increata & in
dependen S. Res p. negando maiorem. Dico autem inter omnem creaturam & Deum mediare se-por aliam & aliam creaturam. Probatur Haec nostra resposio: quia vel omnis accipitur
seu supponitur distributive vel eollective, x Ioli bct modo accipiatur semper an uenae
597쪽
ereaturam mediam. Si enim accipitin collective: accipitur chim era : nam nulla est collectio quae sit omnium creaturarum possibi bilium : se ut nullus est numerus qui sit eo l-lehio omnium numerorum possibilium. In ter ehimetam autem N Deum mediat omnis creatura nulla omnino excepta. Si autem aecipiatur distributi ue, ut debet, eo ipso inter omnem mediat omnis: nam inter quamlibet & Deum,mediat qnae libet alia : ininio inter quamlibet & Deum inediat no tot quin plures,hoc est finitet in infinitum ; & eonseque ter quomodolibet accipias ii omnem aecipis terminum inter quem & Deum medient ereaturae non tot quin plures, quod erat demonstrandum.
Obi jeics seeundo. Est possibilis aliqua
creatura quae .equi ualeat inmao emineat speciebus infra se possibilibus non tot quin pluribus. Huiusmodi creatura esset perfectissima ergo est possibilis ereatura perfectansnaa. Minor probatur: quia creatura huiusmodi continet,& supercontinet perfectione omnium specierum quas habet infra se, et go lupercontinet persectionQm specierum non tot quin plurium . ergo est infinite perfecta, ergo omnium per tectissima. Res p. concessa maiori; siegando mino-geni, Ad probationem dic quod etiamsi probaretur hoc argumento ereaturam illam eta infinite perfectam r non tamen probaretur esse perfecta sIiniam omnium possibilium. Pater hoc eii identer : qma etiam illa species creaturae quae est immodiate post ipsani ar- qui ualet, & eminet speci bus non tot quin pluribus infra se possibilibus a adcoq. cod-
598쪽
De Creatura perfectiss. sc rargumento probatur esse persectionis infinitae impli eat enim sub creatura praedicta conti . neri speetes non tot quin plures, & sub specie ipsi immediate proxima non contineriatem speetes non tot quin plures: aliter species illae per additionem unius euaderent non tot quin plures. Rursus est eu idem speeiem quae est immediate infra ereatura praedicta non ese omnium perfectissimam, qua-doqiii dein in ipsa hypothesi aliam habet se persectiorem. Est igItur citidens quod si hoc argumentum probet persectionem praedicta esse infinitam, non tamen probat esse maximasti haberi possit. Adeoq. quoad rem prae sentem potes ad probationem minoris omi
tere totum, praeter ultimam consequentiam.
Quia ramen salsum est quod omittis: ideo non ad repellendam creaturam omnium per- persectissimam, sed ad repellendam falsitate nega creaturam periectiorem alijs infra se possibilibus non tot quiu pluribus, esse infinite persectam. Quod est aeque euidenter fansuria ae salsum est quantitatem palma remes c magnitudinis infinitae. Quantitas palmaris aequi ualet & su uer aequi ualet magnitudinibus infra se possibilibus non tot quin pluribus : ergo est maanitudinis instilla'. Probatur antecedetis: quia tion solu palmus
sed dimidium palmi diuisibile est in partes propori ionales minores ec minores Non
tox quin plures ς & tamen ceritim est dimidium palmi de palmu i ps una plusquam a
quin ualentem maenitudinibus huiuslino diminoribus ec minoribus in infinitum , non esse magnitudinis inspirae.
Ratio a priori est illa quam dedimus in N
599쪽
s Disput. 8- . quaest. 2.tio questionis i magnitudinem videlicet aut
Paruitatem non elle metiendam per multitudinem partium proportionalium: 'Uaeratio valet tam in ias quae comparantur secti
tum eradus persectionis, quam in iis quae
comparantur secundum partes extensionis :quemadmodum igitur infinitar illae magnitudines minores & minores infra palmum, non adaequant magnitudinem palmi, ita omnes illae persectiones infra persectionem muscae quamuis sint no tot quin plures minoresti minores non adaequat persectione muscae.
Diees si per possibi bile, vel impossibila
poneIentur a parte rei species illis possibiles insta muscani, poneretur eo ipso perfectio infinita : nausea est aequalis & plusquam aeqvalis toti illi persectioni . ergo musca est pei sectionis innnitae. Res p. hoc argumento recte probari quod aqui ualctia perfectionibus huiusmodi non est a' uiualentia perfectioni infinitae: eum euidenter probet nuis cani sore perfectionis infinitae. In forma ad argumentum nega maiorem. Et retorque. Si ponerentur omnes illae magnitudines minores & minores infra palmum poneretur magnitudo infinita ; palmus a qui ualet & superaequitia tot inagitudini huiusmodi ; ergo palmus est magnitudo infinieta. Vides quam euidenter sit falsa maior. Vtrobique ponitur infinita multitudo ibi perfectionum , hie magnitudinum e sed facientium ibi unam perfectionem exiguam nedum finitam : hic , magnitudinem par
Obijcitur tertio. Est possibilis creatura omnium impcise limina, exso etiam omnia
600쪽
persectissima. Consequentia patet quia non est potior ratio pro una quam pro alia. Cur
enim Deus poterat adeo modice se communicare, ut non possit minus ; non autem tam
liberaliter & tam ample ut non possit plus. Resp. primo Potest dari numerus omnitiminimus, ergo etiam maximus. Probatur a tecedens,quia infra binarium non est posi, bilis ullus numerus. Unitas enim non est numerus sed principiti numeri. Patet etiam falsitas consequentis quia quoeuuq. num
ro assignato potest illi aliquid superaddi,
adeoq. supra queneunq. numersi assgnabile est assignabilis alius numerus. Hi ne patet veritas huius propobrionis et pVter omnes numeros est possibilis alius numerus , quae non satis animaduertentibus apparet mira
bilis. Ratio est quia di omnes non potestaeeipi nisi distributive ut dictum est supra Resp. siccundo negando antecedens Que madmodum enim data qualibet parte inquantitate potes hanc ulterius di ulterius ciuidere in partes minores & minores in in- sinitum, ita data qualibet partiei patione diuinae persectionis dari potest alia minor, taeon sequenter nec insta deuenitur ad minima nec supra peruenitur ad maximum.
Obijcitur quarto. Est possibilis ereatura ita perfecta in aliquo genere ut nequeat dari in illo perfectior, ergo est possibilis aliqua
creatura ita persecta simpliciter ut nequeat dari perfectior simpliciter. Probatur antece- cedens: vitio hxpostatica v. g. est ita perfecta in genere unionis ut non sit possibilis vitio persectior. B. Virgo est ita persecta in genere Matris ut nequeat dari maternitas