장음표시 사용
601쪽
Resp. eoneello antecedunti: negando e sequentiam. Non licet arguere a seeundum auid ad simpliciter. Etiam in quantitate aiarnabis ultimum in aliquo genere, non tamen assignabis ultimum simpliciter. Puta assignabis ultimum palmum : vltimum diritum , & se in quolibet genere partis deis terminatae magnιtudinis : non tamen assignabis ultimum simpliciter, quia quodestque astignaueris erit in plura diuisibile. Dieitur Vmo hypostatica persectis stina in genere unionis, ratione termini quem attingit &quem viait qui terminus est Deus ipse:adeoque imposii bile est ullam unionem attingere terminum perfectiorem. Idem die de maternitate B. Virginis quae terminatur ad Deum, CaeterEm ipsa B. Virgo potuit esse yersectior , di quamdiu vixit sem per cretiit in periecti mea adeoq. si vixistet diutiu bas hue erevisset vi terius.
Non repugnat θncategorematicum
CO ς' i sopi prima pars probata ess
articulo superiori,adeoq;hie solum eonfirmanda est. Confirmatur autem, primo per λ ternitatem Angeli, & Animae rationalis. In quoeumq. enim determinato
602쪽
die designetur duratio & Angeli , & Anima rationalis semper irai , & ille vixerint petdies finitos, seu potius per numerum di 'rtim finitum: quo quot autem dies addideris diebus designari , remanent semper addendi alii plures , di plures in infinitum : hoe est absq. eo quod unquam sit finis addendi, quamuis id quod additur, sit semper finitum. Hoc qui meditatur 1 & intelligit infinitum syncategor ematicum,& in alijs fit sapiens; dum stet
Confirmatur secundo, ex eo neeptu Diuinae omnipotentiae. Nam qualibet Angelorum multitudine posta,potest alios, δέ alios Angelos creare absque eo quod umquam tot crearit, Vt ulterius in creando progredi non possit. Hoc autem est esse possibile infinitum syncategorematicum , de quo videli
eet quidquid umqtiam verificatur , quod actu sit, finitum est: huie autem quod finitum est, semper aliud, di aliud in infinitum addi potest. Hoc idem facile intelliges inquantitate continua. Si enim fingas lineam cuiuscum q. magnitudinis, numquam talem
finges cui non possint addi palmi plures , dc
plures in infinitum. Dieqs: quando illa linea peruenerit ad ultimam superficiem mundi, ibi uecessario finietur ; ergo uisum est, quod huic lineae
possint addi palmi plures, et plures in infinitum. Antecedens probatur: quia ultra Vltimam superficiem,no est in quo describatur talis linea. Resp, Mathem tuum eque bene deseris re in nihilo,ac in rabula, suas lincas. Res P secundo negando antecedens.Deus enim e lio vitia
603쪽
ν 'o Di put. 8. 2. Resp. conresso antecedunti: negando co- sequentiam. Non laeet arguere a seeundum auid ad simp lici ter. Etiam in quantitate a Dinabis ultimum in aliquo genere, non tamen assignabis ultimum simplieiter. Puta assignabis ultimum palmum : vltimum diritum, di se in quolibet genere partis deis terminatae magna tudinis r non tamen assignabis ultimum simpliciter, quia quo dctique usi ignaueris erit in plura diuisibile. Dieitur Vmo hypostatica persectissima in genere unionis ratione termini quem attingit &quem unit qui torminus est Deus ipse: adeoque imposii bile est ullam unionem attingere terminum perfectiorem. Idem die de maternitate B. Virginis quae terminatur ad Deum, Caetervm ipsa B. Virgo potuit esse persectior , & qtiam diu vixit sem: per creti itin perfectione, adeoq. si vixis et diui tu ,as hue erevisset vi tetius.
Non repugnat θneategorematismeta secus cate frematicum.
CO ς' isioni prima pars probata est
articulo superiori,adeoq; hie solum eonfirmanda cst. Confirmatur autem, primo per at ei nitatem Angeli ,& Animae rationalis. In quoeuma. enim determinato die
604쪽
sis ni possibile insinisum. ridie dς signetur duratio S Angeli , & Ammae
rationalis semper haec, & ille vixerint petdies finitos, seu potius per numerum dierunt finitum: quotquot autem dies addideris die bus designari , remanent semper addendi alii
plures , di plures in infinitum : hoe est absq. eo quod unquam sit finis addendi, quamuis id quod additur, sit semper finitum. Hoc qui meditatur 1 intelligit infinitum syncategor ematicum,& in alijs fit sapiens; dum sterni tatem suam recogitat. Confirmatur secundo, ex eoneeptu Diuinae omnipotentiae. Nam qualibet Angelorum multitudine posita,potest alios,& alios Angelos creare absque ςo quod umquam tot crearit, ut viterras in creaudo progredi
non possit. Hoc autem est esse possibile infi nitum syncategorematicum, de quo videli' ect quidquid Vmquam veri fieatur, quod
actu sit, finitum est: huie autem quod finitum est, semper aliud, di aliud in infinitum addi potest. Hoc idem sacile intelliges inquantitate continua. Si enim fingas lineam cuiuscumq. magnitudinis, numquam talem
finges cui non possint addi palmi plures , dc
plures in infinitum. Diees: quando illa lima peruenerit ad ultimam superficiem mundi, ibi uecessario finietur; ergo salsam est, quod huic lineae possint acidi palmi plures, et plures in infinitum. Antecedens probatur: quia ultra Vltiniam supersi iem,no est in quo describatur talis linea. Rφsp, Mathem tilaum eque bene deseris re in nihilo,ac in tabul , suas lineas. Resp secundo negando antecedens.Deus enim eri ultra
605쪽
vltra Mundum potest extendere lineam. Quod si nolis extendi: ipsa ΜΗndi superfietes ampliari potest magis,et magis in infinitum; et consequenter et linea ipsa. Pro seeunda parte conclusionis. Primum argumentum si contra infinitum in quantitate di sereta ; proportionaliter valens contra infinitum in quantitate continua. Si daretur multitudo in unita, idem esset quale , et non aquale eidem sedundum idem ; consequens sepugnat; ergo et antecedens. Sequela maioris probatur. Sint duae multitudines h minum infinitae, altera hominum alborum, altera vero nigrorum. Duae istae multitudines per hypothesna sunt aequale . Hoc posito demea multitudine nigrorum mille homines, alia multitudine prorsus intacta : rota iam, an duae istae multitudines sint inter se quales, s affirmet Aduersarius; argue contra ex principijs per se notis: si ab aequali-hus inaequalia demas , ea quae remanent non
sunt aequalia: sed in ea su posito ab aequalibus in qualia demis, videlicet ab una multitudine mille ; ab altera vel nihil, vel decem
homines ; ergo quae remanent non sunt aequalia. Si autem neget Aduersarius ese aequalesse probabis eontra . Quia etiam multitudo ex qua dempti sunt mille homines est infinita, ergo est aequalis alteri multitudini. Antecedens probatur: quia antequam demeres mille homines erat infinita ; ergo adhuc demptis niuile hominibus est infinita: implicat enim et multitudinem finitam per addi tionem cuiuslibet numeri finiti, euadere in-snitam ; et multitudinem infinitam per detractionem cuiuslibet numeri fairi euaderesinatam . Ut
606쪽
Vt autem recto intelligas consequentiam
Finge pra dictos homines albos, et nigros itidisponi, ut utraque niti tritudo insideat linc infinitae, quaelibet suae. Hoe posito habebis duas lineas infinitas alteram opertam homi-itibus albis, alteram hominibus nigris: ita autem dispone utramque lineam ut singui albi singulis nigris res podeant. In hac virorumq; hominum dispositione ex hac pati ex qua incipis virosque numerare , deme ab una linea mille homines et sint homines nigri. Hoc facto priusquam incipias numera
e vllum hominem nigrum, numerabis mille homines albos:relinquitur enim spatium mille hominum non occupatum ab ullo ex hominibus nigris. Hoc facto trahe multitudinem nigrorum itaut occupet spatium telictum a mille hominibus quos abitulisti, et quaerc ab Aduersario , an versus illam pat-tem , qua utraque multitudo in infinitum
protenditur, singulis albis singuli nigri resepondeat i si assirmet, orgo multitudo nigrorum etiam post ablationem praedictam est aequalis multitudini alborum ; si neget: ergo multitudo nigrorum ex infinita euasit finita per ablationem praedictam. Probatur haec ultima consequentia , quia ubi incipit excessus alborum supra nigros, ibi est terminus nigrorum ; & consequenter multitudo illa per ablationem mille hominum ex insi-nita euasit finita. Habes ex eodem discursu etiam multitudinem hominum alborum esse finitam. Probatur: quia ex hypothesi multitudo albo- rum superat multitudinem nigrorum mille 'homiuibus dumtaxat: imp Ecat autem quod
607쪽
multitudo superans multitudinem finitam Quoc ina': rium ero finito dumtaxat, fit infiis mica; ergo illa ipsa multitudo hominum alborum non est infinita. Hoe idem argumentum facile conuertes contra infinitum in quantitate continua:dueantur duae lineae infinitar insidentes iuper.
Mi ei huius scholae versus Orientem. Hoeposito ab altera ex lineis demantur nolle patini, et deinde trahatur ad eandem super-
seiunx. In hac hypothesi ita philosophare
comparando palmoS unius cum palmis alterius: sicut philosophatus es comparando homines nigros eum hominibus albis. Famit aris aduersariorum responsio est aequale, inaequa Ie, tot quot, minus, maius, etc. et alia huiusmodi usurpari non posse in
infinito utpote designatiua passionum quati'tit cis finitae. Huius in odi responsionem ha bes apud Gabrielem Vasqueae, et alios. Sed contra est id, quod habetur in variis Concilijs, et Symbolo S. Athanasij, ubi de personis diuinis dicitur , quod coaeternae
sunt et coaequales, cum tamen certum sit eas
esse persectionis infioitae. Quod si plura lup
posita perfectionis infinitar vere, et in omni rigore dicuntur inter se aequalia; cur pluscflongitudines, aut multitudines in sinitae diei non poterunt inter se aequales. Certe si infinitudo in persectione non ossicit squa i rati in persectione; nee infinitudo in multi 'tudine ossiciet aequalitati in multitudinet Praeteica iuxta Euclidum ea sunt aequalia, quae sibi mutuo congruunt: sed non est contra rationem duorum infinitorum, ut tibi mutuo congruam ergo non est contra rat iO- nem
608쪽
Sit ne possibila ins itum. y 's
nem duorum infinitorum , ut sint inter se aequalia. Adde quod praescindendo a finito,& infinito recte intelliges multitudines illas esse aequales , quorum neutra excedit neutra exceditur:tales autem esse duas multitudines infinitas non repugnat - cito non
repugnat esse aequales . Quod si Ad tersarii
nolint ullo modo nos loqui de quantitate tu finita seeundum rationes notissimas quar. titatis: proculdubio non impugnabuntur. Eodem argumento probatur totum non esse maius sua parte, eontinens non esse maius contento; & alia huiusiriodi, quae repugnant primis principijs. Infinitum illud , de quo supra continet ut partem shi, illos mille homine , & cum illis mille, reliqua multitudo unam multitudinem facit: & consequenter multitudo illa est pars totius multitudinis conflatae ex ipsa, & mille illis hominibus : sed ipla sola , ut ostensium est, est aequalis multitudini conflatae ex ipsa, di il- 'lis, ergo pars vii aequalis totarcontentu equale continenti.
Explieatur hoe idem ex dictis. Constat
enim nullii tudinem infinitam plures multitudines infinitas in se continere . Hinc sequitur quod si ex infinita ni Elimidine,multitudinem infinitam abllulcris, adhue remanet multitudo infitiata. Res patet exemplo. In multitudine infinita Angelorum inue
iuuntur infiniti mille uarii: si enim millena. riorum numeri sunt finiti, infinitum Ierablationem sulti absumitur. Deme igitur ex singulis millenariis unum Angelum : eo ipso demis multitudinem. infinit m Ang locum : unitas inim infinities mu l tiplicata
609쪽
. Deit multitudinem infinitam. Immo eos o quod ex singulis millenarijs demis unia, non solum infinitas unitates , sed infinitos. millenarios demis. Patet hoc, quia eo ipso demis multitudine infinitam, & consequenter & post ablationem , & ante ablationem
est eodem modo infinita nec maiorem multitudinem habes ante ablatione, quam post: quod est in intel ligibile . Respondet Aduersarius in casu hie pro
posito fore unum infinitum, alio maius quoad continentiam, non vero quoad correspo- dentiam. Esset maius quoad continentiam, quia vita multitudo continet plura quam alia'. puta antequam demas vel mille homines, vel infinitas illas unitates, haec omniaeontinebantur intra multitudinem A; dempta autem, non amplius in eadem continenis tur, Ut patet: Sc consequenter multitudo il-
a ante ablationem maior est , quam post ablationem quoad continentiam , non est autem maior quoad correspondentiam: quia
utraque multi 'udo eidem mensurae correspondet. Puta si fingas Mundum esse ab terno,& singulis diebus duos homines crea tos, unum alsum , & alterum nigrum: etiam ablatis mille nigris,utraque hominum multitudo retroeunti toti aeternitati aequaliter
respondebit, nec ulli diei responit bit homo albus, cui non responde. it suus homo
Sed contra est primo : quia hoc ipsum ex
terminis apparet incredibile , quod videlicet creatis singulis diebus uno a bo, &vno nigro, ablatis deinde mille ex nigris,nullus dies non habeat tam suum nigrum , quam suum
610쪽
suum album. Secundo probatur, duo haee infinita non esse aequalia quoad correspondentiam. Sit multitudo infinita Zerbi notum, qui singuli suum annulum habeandi proprio nomine inseriptum. Hoc posito eritta infinita multitudo annulorum, & multitudo infinita binariorum annulorum, ut patet ex dictis. Hoc est erunt non solum insi- niti annuli, sed infiniti binarii annulorum. Iuxta doctrinam Aduersariorum infinitum binariorum non erit minus infinito annulorum , quoad correspondentiam. sit igitur mensura communis utriusque infiniti ipsa multitudo Zerbinorum. Sequitur autem binarios eidem omnino mensurae respondere,
cui respodent singuli annuli. Ineipiat igitur Ganimedes accipere duos annulos.Totident accipiat Giges , & sic de caeteris, & vide an intelligere possis singulis Zerbinis aeque dari poste duos annulos, ac unum . Si autem hoc est in intelligibile,&ex terminis euide-ter salsum: est etiam cui denter salsum bi- 'natios annuloruin aequa Ies este unitatibus eorundem. Certe si fingas primum ex Zer- binis aeeipere suum, & alienum: numquan intelliges totam illam multitudinem, non multiplicatis ulterius annulis, annulan
Hare de alia huiusmodi argumenta petun tur ex principijs per se notis. Sint mille homines singuli habentes suum annulum:ptoi ciant omnes quisque suum, anulos in unum aceruum; Petrus pro uno, quem proiecit re sumat duos: idem faciat Paulus, idem Ba