장음표시 사용
111쪽
lanti eo pacto, ut tantum sibi se luat, quantum ipse solvet
usurario ZRespondeo secundum Ioannem Calderinum in Repetiti ne Cap. finali De usuris, quod dupliciter fieri hoc poteli. Primo, ut usurario satisfaciam, & sic licitum est: quia non fit stipulatio usurarum, sed ut evitetur damnum, nec sibi aliquid accrescit I 4. q. 4. Cap. Si quis oblitus, ibi aliqua inre menta, & Cap. Θοniam, ibi ad quaesium. Non enim tenebatur cum suo damno alteri subvenire a 3. q. I. Cap. Si non licet,& n. De praescriptis verbis L. Vui servandarum. Secundo, non ut satisfaciat usurario, & se ter v et indemnem, sed alio quocumque respectu, & sic non licet; immo sic dans mutuum
peccat, cum cessent rationes antedictae. Haec ille.
3 En quod ad rem legitur cap. Si quis oblitus - Si quis ... Ρε-
neraverit . . . aut ex quolibet negotio turpe lucrum quaesierit , aut emen
do , vel vendendo aliqua incrementa susceperit &e. - : quod item legitur eap. Quoniam - Quoniam ... statuit . . . ut ... omuis , qui tale aliquid eo- natus fuerit ad quaesum , deiiciatur Sc. c. - . Duas has leges proseri Author, ut ostendat ibi non esse stipulationem usurarum : quia mutuum dans nullum inde incrementum percipit, nec dat mutuum tali modo ad quaestum, sed unice, ut se servet indemnem. Lex citata Qui servandarum ita habet - Qui servandarum mercium
suarum caussa alienas merces in mare proluit , nulla tenetur aflιoue . Hunc eundem casum proponit S. Bernardinus serm. 37. art. 3. cap. I. ,
& , declarata Calderint distinctione, ita concludit - Et hae di tinctis
mihi placet , quum aequitate sit plena se . Et reipsa aequum esst aὸ serere secundum mutuatorem , de quo Author , dare mutuo licite in primo, illicite autem in secundo casu : quia in primo usuras exigit, ut se servet indemnem; in secundo autem, ut lucretur lex mutuo. Aliquid negotii facesseret, si mutuator ipse offerret mutuum , & mutuata rius pecuniam sibi necessariam habere posset ab alio sine usuris. Sed ea sus ipse aliter supponit
Secus opinatur Monaldus, eontendens hunc secundum mutuatorem,
de quo in casu, semper esse usurarium . Sed de ipsius opinione merito ita scribit Tabiena ver. Iura secundo num. I. Unde opimo Mnaldi, qui tenet smplιriter eontrarium , scilicet quod nihil possit recipere, es 3rr tionabilis . TER
112쪽
CONs ID. II. ARTI C. I. . 89 TERTIUM DUBIUM . Utrum liceat dare mutuum cum uissuris, cum aliquis usurpat mea, nec possum ea habere, nisi sub forma uturae: puta, tenet quis possessionem meam injuste, nec possum recipere fructus, nisi dem mutuum sua
Respondeo, quod sic, & facio fructos meos, ut patet Extra De Usuris Cap. I. & Extra De Simonia Cap. Dilectus. Similiter idem tenet Alexander de Ales dicens, quod nihil recipio ultra sortem, sed tantuni recipio meum. Et hoc licere 'ostendit etiam Ambrosius I 4. q. 4. Cap. Ab ilio: nec so lum super possessionem, sed qualitercumque: & talis acceptio non dicitur proprie usura, sed potius recuperatio sui: 3c sic licebat Iudaeis dare ad usuram alienis Deuter. 23. secundum Alexandrum de Ales,& alios expositores. Et hoc intelligo, nisi scandalum famae tuae, seu aliorum immineat, quia vae homini illi, per quem scandalum venit.
6 Eadem habet S. Bernardinus serm. 36. art. 3. cap. 8. scribens ses quis tua iniuste usurpat , non potes illa rehabere , nisi sub Drma usura , licet tibi secundum iura eanonica, sciat ex dicto Ambrosii patet , sub tali forma recuperare tua; nisi ex tali specie activum scandalum aliquibus miniseres: nam multa de se tieita proptem tale scandalum sunt
et ιtonda Idem sentit Alle sanus lib. 3. tit. II. de quarto num. 2. Iura canoni ea hὶc memorata haec sunt : quod scribit Ambrosius cap. Ab illo , videlicet se Ab illo usuram exige , eui merito nocere desideras : eui iure inferunιων arma , huic legitime indicantων usura et quem bello vineere facile non potes , de hoe eito potes centesma vindicare te . Ab hoe usuram exrge , quem non se osmen oecidere. Dne ferro dimicat , qui utaram fi
Iιισι : sne gladio se de hoste aleiscitur, qui fuerit usurarias exactor in mier. Ergo isi ius belli , rhi etiam ius Uurae et Et quod scriptum est cap. I. De usuris ab Authore eitato, nempe Quod s post huiusmodi consis utam ιn Clero quisquam extiterit, qui detesandis usurarum lueris
insitat , Dele sici ocii periculum patiaturnis serie Ecelsa Beneficium
Derit, quod redimendum ei hoc modo de, manu -lairi videatae . - Quod legitur Deuter. 23. v. I9. ΣΟ. - Non foeneralis' fratri tuo ad ursm , pecuniam , nec fruges , nee quamlιbet aliam rem , sed alieno - ,
hoc limitat S. Bernardinus ibidem ad eos alienos , qui terras Iudaeorum iniuste detinebant , scribens - me quidem ex illa litera Deutero 'mii trahi Dissiligod by GOrale
113쪽
irahi potest: nam qtium ait Non foeneraberis fratri tuo sed alieno --, per alienum quidem non significat quemcumque hominem alienigenam, sed eos arrenos tantum , qui terram Iudaeis, ut praedictum est , a Deo datam d tinebant initise. A talιbus enim Fc iuste poterant Iudaei ea , quae possidebitnt , sicut praediximus, etiam armis auferre, bellum iustum habenter contra eos; scut etiam tum poterant usuras accipere, Mi se sua recuperarent ab illis , qui inivse pusdebant. Scio verba Deuteronomii aliter interpretari a S. Thoma, qui et . qu. 73. art. I ad secundum scripsit Quod autem ab extraneis usuram acciperent , non fuit eis concessum quasi lic/tum , sed .perm/ssum ad ma urninium vitandum , ne scilicet a Iudaeis Deum colentibus Uurar aeeiperent propter avaritiam , cui dediti erant , ut habetur Isaiae 36. r Aliter quesque suisse exposita ab Alexandro De Ales pari: 3. q. 86. art. 2. inquiendo Nanquam δειt Iudaeis lieitum foenerari alieno , sed permissam fuis illis , sicut dare libellum repudii , propter duritiam cordis sui. Peccabant tamen mortaliter faenerando alieno, sed permittebatur eis dupliei de causae ne seiIicet facerent peiur , ides ne faenerarentur fratribus suis: o' quia dari erant , paullatim trahendi ad perfectionem se . Sed interpretamentum S. Bernardini, quod etiam fuit S. Ambrosii lib. de Tobia cap. 13. dicentis si is erat tune alienigena , nis Amalech, nisi Amorrhaeus , nisi M- sis P ab illa usuram exige .... sequuntur verba ex iure Canonico supra recitata , sorte magis est veritati consentaneum, nee ipsum reiicit Da- iii et Concina; quin potius ipso recitato lib. 3. De Iustitia & Iure dissert. 3. cap. 3. num. I. subdit - Iura haec vera non es. Qui enim exigit quod sbi non ratione mutui , sed alio iusitia tιιulo debetur , usuram committere nequit . Mutuum alienigenis traditum medium fuit accipiendi extraneorum nivitias, quae populo Dei debita erant ex imperio Dei, qui ut supremus Dominus divitias hostis populi ad aedicavis populo sibi dilecto. Caeterum si verum esset quod super his Deuteronomii verbis animadvertit Aste sanus noster lib. 3. tit. II. de tertio ad secundum, iam in totum evanesceret obiectum, quod ex iisdem consurgit. Ipsum audiamus ergo Dicitur autem , quod in vera litera non fuit illa additis Sed alieno sed fuit per Iudaeos apposita in sui exeuotionem talem qua- Iem . Egregia sane animadversio. Ast, ut candide fatear, indiget pro
QUARTUM DUBIUM . Utrum fideiussior, qui pro desectu debitoris compulsus fuit accipere sub usuris, ut solveret: vel solvit creditori usuras & capitale pro ipso debitore, quia juraverat: possit ipsas exigere a debitore 3 Respondeo, quod stic: immo etiam omnia damna, quae habuit
114쪽
CoNs ID. II. ARTI C. I. 9 IEabuit occasione debitoris: quia lervari debet indemnis Extra De Adeiussoribus Cap. a. 3c 3. , & De foro eompetenti Cap. finali lib. 6.: quia insuper totum hoc interesse eis creditoris si . De actionibus empti, re venditi L. Sisterilιs f. Cum per venditorem, T. Mandari vel eontra L. Si mandatu meo l. Si fidouissor, iis De administratione re periculo tutorum L. 2. , ultuno, & ΙΑ. q. 4. Cap. Si quis Clericus. Conco dant Alexander de Ales, Thomas, Raynerius, & qui de
hoc tra lant. Triplex usurarum genus distinguunt Theologi ; alia enim est
usura lueratoria, alia compensatoria, punitoria altera. Lucratoria eaceiisetur, quae continet lucrum ex mutuo principaliter extortum, & in. tentum. Compensatoria dicitur, in qua ratione intereste, seu aliquo ju-llo titulo exigitur lucrum. Punitoria demum vocatur illa, in qua lucrum exigitur ex poena in contractu apposita de consensu mutuatarii, quae poena dicitur conventionalis. De prima, ut puto, Author hic non loquitur, quae proprie usura esl, & exigi non potest sine peccato, & onere relli tutionis. Hunc eundem casum proponit Author in Angelica ver. Fideiussor num.
6. : & poli quam multa dixit super qualitate obligationis, quam fideiussor sibi imposuit, docteque exposuit quid iuris, si sponte solvit, & quid si coacte, tandem concludit Sed in contrarium secundum Theologor, or ιn conscιμνια rene firmιter, quod tam in Uio casu quando solvit coacte, quam etiam quando sponte solvit, eo quia se promisit eas solvere, quod possit repetere, O quia debιιον sibi teneatur, qaia Ae ιntellipitur mandasse, ursolvat deluum, αρ L. SI PROCURATOR F. DE CONDICTIONE IN- DEBITI: oe se sibi imparet debitor, qua eώm fide/ubere fecit pro 'usuris, solverit in fraudem , ut faverer usuraru , quia sic non repetet. Aas non Iolum fideisssit solvere usuras, sed etiam iuravit, di se repetet secun
dam omnes et quia, ιιret posset petere absolutιonem a ruramento, non tamen te
netur secundum Gostredam : qtita, liret teneatar fideiussor excipere, ut ποισι Gisga dιso cap. primo per multa iura, non tamen tenetur agere se . Iudicium hoc Authoris tanti secit Ioannes Tubia ordinis Praed. in sua Summa Summarum vulgo Tabiena ver. Fideiussor num. I 2. , ut servato literarum cortice ipsum exscribere, & adprobare non dubitaverit Singularis est Lex citata f. Si fideiussor Si fideiussor multipluaverit fiammam , in quam fideiussit , sumptibus ex iusta ratione factis, totam eam praesubitis, pro quo Meiussit . De hoc eodem casu agit Merbesius super septima Deeisione Concilii Mediolan. Prim, qtietelliuncula septima. Ipsius verba audire non pigeat se
115쪽
Utrum fideiusso sit lumis titulus aliquid ultra sortem accipiendi Res.
pondeo affirmative, si nimirum fideiussor, ex fide jussis aliquid detrimenti ceperit. Ita enim declaravit Lucius Papa III. cap. Pervenit , De DBυψοribus se Mneatis , inquit, mydem , ut memorato Clerico pecuniam , iquam pro iis Iolvit , restituant , ipsumque servent indemnem , O damna etιam, qua propter hoc pertulit, resarciant - . Per ista Pontificis verba non approbantur usurae , per quas nonnulli perditis moribus viri aliquid pecunia aestimabile ultra sortem vi mutui accipiunt. Absit , ut Summus Ponti sex tam turpiter aberret a vero ἔ sed damna, quae fideiussor in sota vendis usuris pertulerit , resarcienda imperantur. Quia enim de facto fideiussor compulsus suerat pro debitore solvere usuras, ideo illum ab ipso indemnem praestari oportere Summus Pontifex declaravit , ne is ex eo, quod praemium merebatur, assiceretur damno. Nam fideiussor in eo casu non repetit usuras solutas creditori tanquam usuras , quia nullum inde reportat luerum , sed tanquam damnum , quod in debitoris gratiam, & commodum pertulit: quod quidem omni iure repeti potest L. unica C. De sententiis , qxa pro eo , quod interes , proferumar Hactenus Merbesius. . Quod qui iuravit usuras solvere, teneatur ad ipsarum solutionem, textus est expressus cap. Debitores Extra De iureiarando Debitores ad solυendar usuras, in quibus se obligaverana, cogi non debent. si Dero de ipsarum solutione iuraverint , e endi sunt Domino reddere iuramentum Potest tamen mutuatarius solutis usuris eas in iudicio repetere , & mutuator ad eas restituendas debet compelli, quum ibidem subdatur Dcum usurae solata fuerint , creditores ad eas restitiaendas sunt Eeelinastea δε- veritate si necesse fuerit J compellendi . Potest etiam mutuator compelli ad relaxandum juramentum iactum a mutuatario, solutionem ipsi remittendo eap. I. eod. tit. - Mandamur qtiatenus ereditores ad iuramenta super usuris sibi solvendis praestita relaxanda Ecclesiastea disrictisne togatis retiamsi mutuatarius iureiurando se obligasset ad usuras non repetendas cap. Tuas dudum Extra De usuris Tuar dudum reeepimus quaestionea , quod quidam usurarii eos, quibus dant pecuniam ad usuram, praesare faciunt iuramentum, quod urar non repetant, o super his , quas solverint, nullam moυeut quaesionem. Nos igitur respondemur, ut usurarios ipsos, monitione praemissa, per Censuram Ecclesiasιcam, appellatione remota, com pellas ante Uurarum solutιouem ab earum exactione desuere , vel restituere ibas, postquam fueri r persoluta ne de dolo oe fode coaetingat eos com
QUINTUM DUBIUM . Utrum liceat' exigere usuras, quasset vi, ab eo, qui mihi non solvit in terminoὶ Respondeo , quod sic, si duo concurrant. Primum, si
116쪽
CONs ID. II. ARTI C. I. dixerit illi, quod erat coactus sub usuris accipere. Secundum, si non poterat aliter nisi sub usuris invenire mutuum: secundum Alexandrum de Ales, Innocentium, Holliensem, & Raynerium: quia tunc debitor tenetur, si non solvit intermino, creditorem indemnem in damno servare . Arguitur Cap. Pervenit , & Cap. Constitutus Extra De fideius o. ribus. Concordant Cap. Θoniam I 4. q. q. , & I a. q. a.
8 Pene omnia jura hie ab Authore collecta eo tendunt, ut ostendant oebitorent teneri ad omnia damna , quibus ob causam sui creditor fit obnoxius. Et quidem iure optimo, quia ut ad rem Regula a I. Iuris in Sexto . - Νου debet aliquis alterιus odio praegravari - & Regulaao6. ff. De diversir regalis iuris antiqui se Iure naturae quum est , neminem eum alterius detrimento initirra feri lotapletiorem se . Hunc eundem casum proponit Tabiena ver. Usura secondo num. 3. , & eodem modo respondet: nec aliter certe responderi potest, quum in hoe casa non exigantur usurae tanquam lucrum ex mutuo, tanquam lucrum sortis , sed tanquam interesse , seu damnum emergens .
SExTUM DUBIUM . Utrum ille a quo emi lapides, ligna,& hujusmodi, ex quibus non percipitur aliquis fructus, teneatur mihi solvere uturas, quas solvi, ut sibi solverem, si ipse non tradiderit mihi praedicta in termino, sed fuerit
Respondeo, quod sic secundum Baldum L. Usuras C.
De usuris : & hoc tanquam interesse . Et ad hoc habetur notabilis textus T. De actionibus empti o venditi L. Lucius Titius. Et idem tenet Innocentius dicendum esse in similibus contractibus, puta locationibus, & venditionibus . ρὶ En legem hie laudatam -- Luetus Titius , accepta peeanis redmateriar vendendas sub poena certa , ita ut s non integras repraesentaveris intra flatuta tempora , poena conυeniatur: partim datis materiis , decessi. Cum igitur tesator in poenam eommiserit, neque haeres eius reliquam reriam exhibkerit , an in poenam , oe in usurar eonveniri post: pr se rim cum emptor mutuatus peetiniam usuras ναυissimas expendiι ' νομ/με respondit ἰ ex contractu, de quo quaerittir, etiam haeredιm vendi oris in p-
117쪽
nam conveniri posse o in actione quoque ex empto , Oscio Iudicis , posmoram intercedentem, usurarum pretii ratIonem habui oportere .
Eundem casum, idemque responsum vide penes Authorem in Angelieaver. UIura primo num. 22. , S. Bernardinum ibidem serm. ΑΣ. art. I. cap. I. , & Tabienam ver. inura secundo num. Io. Non defuit qui aliis
ter sensit . Audias, si placet, Authorem ipsum in Angelica ibidem Sed Sol /cetus in dista L. USURAS reprobat Baldum dιcens , quod interesse usurarum , quas solvit , non debet imputari debisori ante moram. Sed tu tene prιmam Ῥιntonem , quando accipit ob nfurir , taliter quod alio modo non accepisset , msi propter complacentiam , vel utilitatem , quam eon. secuturus erat ex tali emptrone. Et ideo cum talis ex falsa promissione priuaverit eum tali utilitate, vel complacentia, quam plus vel tantum eo rimabat, quantum interesse usurarum , ideo talis ei tenetur - . Ex his verbis collice Ruthorem tententiam hanc suam vel aliquantulum mitigause, vel melius exposuisse, reducendo casum ad damnum, quod emptor patitur: quia vel non potest vendere jam empta & soluta , vel non pote ii iis uti ad ornatum domus doc. , quod est pretio at ilimabile, &pecunia mensuratur. Dum audis complacentiam , ne quaeso aures arrigas, quasi Author in Angelica docuerit privationem cujuscumque complacentiae titulum esse sufficientem ad repetendas usuras . Non ita pr secto, non ita est. Locutus ipse fuit de complacentia rationabili, quam prudens vir tanti facit , quanti. fieri solet interesse usurarum , & pro qua habenda coactus est accipere sub usuris. Do exemplum. Emo lapides, aut ligna, quibus uti volo ad ornatum domus, hae lege ut tali determinato tempore venditor ea mihi praebeat, quia eo tempore hospitem expecto magnae auctoritatis, dc dignitatis, vel sponsam filii mei debeo in domum meam recipere . Deleetarer certe, seu mihimeti placomplacerem, si praestituto tempore ea mihi praeberet; hoc enim conserret ad decentiam mei status, ad diligentiam mea iii ostendendam , cuius omisso in illis circurrillantiis non esset laudabilis . Ut venditori calcar addam, eidem ante tempus rependo pretium conventum: quod ut iaciam, coactus sum mutuam accipere. pecuniam sub usuris . Venditor nunc, tametsi iam receperit pretium, non stat promissis, δc in catasa est cur, adveniente hospite vel sponsa , ego privor rationabili illa complacentia, quam sperabam, & pro qua habenda accepi sub usuris, non accerturus sane, si venditor non promisisset omnia mihi praebere tempore praelii tuto. Haec est illa complacentia , de qua loquitur Author et com
placentia videlicet rei emptori debitae in illis circumitantiis posito , &cuius privatio ipsi detrimento est. Re igitur diligentius inspecta damnum videtur inseparabile ab hoc contractu: nisi enim quis stipes sit, & sun-gus, motuum certe non accipiet lub usuris pro emenda re, cuius non indi
118쪽
CONs ID. II. ARTI C. I. 93SEpTIMUM DUBIUM . Utrum Vendens praedium, & tradens illud, possit licite exigere usuras ab eo, cui vendidit, poli elapsum terminum, si in termino debito non solverit sibi de pretio: aut interim recipere fructus illius praedii, eosque facere suos ΤRespondeo secundum Glossam in Cap. Conquesus Extra De usuris, quod sic, quum hic non accipiatur aliquid scut ut ura, sed sicut interesse Ig. q. q. Cap. Vuoniam. Et cum dicitur, quod usura est quidquid sorti accedit, intelligi debet in mutuo: vel quando exigitur aliquid in fraudem usurarum: vel quando fit causa lucri, non autem causa damni evitandi: quia, si praecise fit causa damni evitandi, non est usura; Si interim res mihi daretur in pignus ab emptore., qui non solvit, i possem inde recipere fructus, etiamsi transcenderent quantitatem interesse: nam licet talis res a venditore non possit peti, quia iam vendita, potest tamen idem venditor fructus ejusdem percipere, postquam
contra voluntatem suam res vendita detinetur. to Pro prima responsionis parte textus Glossae hie citatae est apertissimus sura possunt eriam peti secundum Canones, at cam vendo ιibi praedium, σ trado, percipis fructus, nee solvis pretium ad terminum . Arg. C. DE USURIS L. a. , quia hai modi usurae, non quali usura, sed quasi interesse petuntur. γεηρ. r4. q. q. QUONIAM MULTI,
ibi AD QUAESTO, eap. SI QUIS OBLITUS, ibi ALIQUA INCREMENTA, ct F. PRO SOCIO L. SOCIUM QIri damna vero eminteresse fecundum Canones peti possunt. Pro secunda parte responsionis, quod nempe possit venditor fructus interim percipere, nullum dubium : quum eos sine usura possit etiam petere, ut perspicue docent Author in Angelica ver. Usura primo num. I 8., & Tabiena ver. Usura secundo num. 8., qui insuper adserit hane esse communem Doctorum sententiam. En ipsius verba -- Respondent Glosa in eap. Conquestus de Uuris, O Panormitantis abi, o communiter Doctores dicunt, quod potest ratione interesse Id ipse mi modum probat, quia se a principio potuit vendere rem suam eum hae eonditione, quod re tineat sbi fructus quousqtie habeat pretium; potest exim vendere diν sim dominium ab usu in his, quae habent usum disιnctiam a eonsumstrisscs ut ἀιcit S. Thomas a. a. q. 78. art. I. - . Accipe verba S. Doctoris , ne Diqitigoo by Corale
119쪽
ullus remaneat dubitationi locus - Quaedam υero sint, quorum ustis non es ipsa rei consumptio, scut usus domus es inhabitatio, non autem d4ypatio. Et ideo in talibus seorsum potes utrumque concedi e puta eum ali quis tradit alteri dominium domus resemato sibi usu ad aliquod tempus , et et e converso eiam quis roneedit alicui uom domas reservato sibi eius d mιnio , ct propter hoe licite potes homo accipere pretium pro Uu domus , O praeter hoe petere domum accommodatam , sicut patet in conductione uis
Aliquid dissicultatis potest ineri, si fructus exeederent interesse, quod
tamen atque docet Tabiena..ibidem scribens Quam υis habeat plut depraesumptione usurae se . Sed advertas volo fructus esse incertos , qui sicuti quandoque sunt majores, ita quandoque possunt esse minores. Advertas item volo fructus esse illius eiusdem rei, quam vendidit, & eu-jus pretium nondum accepit; & iccirco semper respondere rei venditae, tametsi quandoque non respondeant pretio inter contrahentes constituto.
OCTAVUM DUBIUM . Utrum Gener, qui accipit in pignus certas possessiones a sbcero , faciat fructus suos sine uturae vitio 3 Respondeo quod sic, quod patet per Cap. Salubriter Extra De usuris. Intellige si ista quatuor concurrant.
ii Generi ce loquendo fructus ex pignore percepti computari debent in sortem C. De mgneralitia actione L. r. , quae est haec - Ex pignore percepti fructus imputantur in debitum : qui s f ieiunt ad totum d hilum , solvitur actio, oe redditur piguas . Si debitum Meedunt, qui supererunt redduntur, videlicet mota actione pigneraritia r Et cap. Cum contra Extra De pignoribus Attendentes, quod in talibus perceptio fructuum in solutione sortis accedat, eum ferendum canonicas sanctiones fructus resi- tui, er in sortem debeant computari . Secus tamen dicendum est in casu particulari, de quo agitur . Textus est apertus in Capite ab Authore citato Sane generum ad fractus possessionum, qua sibi a seero sunt pro numerata dote pignori obligata, computandos in sortem non credimus compellendum e eum frequenter dotis fructus non fineiant ad onera matrimonii supportanda se . Egregia est ratio, quam proseri Daniel Concina de Iustitia& Jure lib. 3. dissert. 3. cap. I 8. num. 6. Dor ad onera matrimoniis linenda datur. Ergo rure gener usquedum dote caret, pignoris fructus percipit. SP cur enim ex iustitia debetur ei dos, ita debentiar ei fructus dotis. Pignus supplet dotis vicem. Ergo quo iure ex rite, eodem ex pignore dotis loco dato, percipere fructus valet. Egregia pariter est ratio , quam post Hosti ensem exposuit Aste sanus noster lib. 3. tit. II. de quarto num. 6.
120쪽
seiticet, ut dos salva mane.τt mulieri, quae alias consumeretur , O se uiuisa,pkblica laederetur f. SOLUTO MATRIMONIO L. 1.
Nollem tamen crederes hoc esse spectate in dote, quasi Innocentius III eap. Salubriter in hoc casu dispensaverit super usuris . Reeipit fructus pro interesse, non pro usura ς opportune Inno. IV. super laudato eapite. Si quid speetale in dote reperitur, illud unice est , quod exponit Meria hesius quaest. 7. expendens primam decisionem Concilii Mediolan. priami -- Primo speciale eit in favore dotis, ut gener , cui dos a socero promissa est, acceptis pignoribus fructiferis fructus percipiat, nee teneatur in sortem computare, etiamsi ab initio nulla pactio de fructibus uutra sortem percipiendis praecesserit. Id enim iure in dotali contractu inia eluditur, & hac de causa in eo praesumitur. in aliis vero minime, nisi probetur. Ita Adrianus in A. Trach. de Restit. in quaest. De usuris vers. Sed dubium videtur. Haec ille.
Primum, quod sustineat onera matrimonii T De risi mali, re metus exceptione L. Pater in principio, & in discto Cap. Salubriter Extra De usuris.
ia Quia, ait Glossa super cap. SaIubriser, fructus dotis eedunt Iacro marito propter onera matrimonii . C. DE IURE DOTIUM L. PRO
ONERIBUS. Ad hoe autem, ut maritus lucretur friactus rei dotalis, requιratur, ut fusineat onera matrimonii -- . . En legem hic laudatam Praoneribus matrimonii mariti lucro friactus totius dotis esse, quor ipse eepit - .Quapropter si gener non praestaret alimenta, nec sustineret familiae onera, nec domi suae uxorem retineret, tum certe non pollit pignoris fructus percipere. Ita Concina ibidem.
Opportune iccirco Innocentius IV. super cap. Salubriteν - PHLquam non debit eam alere, non debet. fructus aecipere r Et Merbesius modo laudatus paullo infra Ergo ubi vir non ferret Onera matrim nil , nec pateretur interesse, quod admodum rarum est , non pissset rein ei pere fructus, aut interesse. Ita Panorm . in Consit. 79. in fine lib. 2. ,
Glossa, Bartol. , Alex. , & alii in L. Si ab hostibas , Si vir axorem T.
Solato matrimonio. Ius ergo permittit generum supra dotem promissam, nec solutam, fructus pignoris recipere, nec computare in sortem propter damnum emergens, aut lucrum probabiliter cessans, ut assiemant Gabriel in A. dist. 13. q. II. art. 2. casu 4., Conradus de Contractibus q. 33. conclus. s. & 7., Ioannes Maior item. in dist. II. q. 3I. vers. tertius casus. Haec ille.
Secundum, quod onera illa snt certa secundum Domunum Antonium de Butrio in Cap. lGIubνiter: Ic sic non PO G terunt