장음표시 사용
261쪽
fieri posse ostendi paullo ante , ubi de dubio quarto: conveniunt Auth res hic memorati sortem in praesenti casu non esse dividendam , sed ex integro esse restituendam capitalistae, qui eam posuit. Idem sentit Ioannes Cabassutius , euius verba protuli , ubi de eodem dubio qua to. Idem pariter Ioannes pontas ver. Sorietas casu a. , & Colletus in suis Institutionibus De contractu societatis quaesito primo , qui ais
fio contendunt hanc unam esse S. Thomae mentem , atque sententiam. Hoe postremum sic probat Pontas, cum quo concordat Colletus solo variato lιterarum cortice - Ratio huius decisionis est, quia
pecunia a societate collata solius est eius , qui eam contulit , ut docet S. Thomas, & post eum Sotus, Cardinales Caietanus , & Toletus, Navarrus, Azorius, permultique alii. Ait Doctor Angelicus a. a.
q. 78. art. 2. ad quintum -- Qui committis pecuniam suam vel mereatori, vel artifici per modum societatis cuiusdam , non transsent dominium pecuniae suae , sed remanet eius , ita quod cum perietilo γsius mereator de ea nego-rιatur , vel artifex operatur. Unde Cabassutius loco citato num. 7. concludit i iure agitur eum, qui pecuniam in sortem societatis contulit, eam recuperare, si supersit. Si pecunia pereat , perire illi debet , qui eam contulit. Ergo, si Iupersit , eidem tradenda est , ut qui sentit onus , sentiat quoque commodum Cap. QUI SENTIT ONUS De regulis iuris in Sexto , secundam naturam est commoda cuiusque rei eum sequi, quem sequun tur incommoda L. SECUNDO NATURAM F. eodem titulo se . Hactenus ille. Immo, quod pluris iacio, ita decrevit, ita sancivit Sixtus U. in sua Constitutione Detestabilis j. a. verbis adeo perspicuis , ut in aliam trahi nequeant intelligentiam se Si vero fulta societate ipsum eapitale extat , ei, qui illud in societatem contulerit , restituatur se. Quid clarius tMirandum iccirco est Danielem Concinam , qui nullum immotum re liquid lapidem ad Sixtinam Constitutionem ab omni non satis congrua interpretatione merito vindicandam , ubi egit de contractu trino lib. 3. De iustitia & iure dissert. 3. cap. et t. f. a. , hὶc ab eadem in totum re celsisse, doctrinam tradendo Sixtinae Constitutioni omnino contrariam. En ipsius verba ibidem, cap. 22. β. s. num. 37- e colliges , si finita societate nullum sit luerum , sed solum remaneat sors a Capitalisa cot-
Iata , tum dividendam esse iuxta aestimatiouem operetrum .' alιoquin foetur amitteret totum capitale operarum , β ιntegra fors rediret ad capitalistam . - .
Sortem esse dividendam, ait Concina. Sortem restituendam esse ei, qui illam eontulit, inquit Sixtus U. . Doctrina igitur Concinae Sixtinae Constitutioni adversatur. Nee qui equam probat ratio a Concina in medium prolata; par enim esset utriusque socii iactura e quia tantum perdit lita Colletus nuper laudatus J qui negoriationi υulto proficuae stibiecit pecun am
262쪽
emolumenti quia operae socii non respondet sors , seu eapitale , sed huius interularium , huius commoditas; ut unus locius alteri communi-get suam operam , alter consocio communicet pecuniae commoditatem equia dominus capitalis remanet ille , qui illud posuit, ut docuit nos S. Thomas ; & iura omnia clamant, quod, si res perit, domino perit, si autem superest, domino superest: quia demum inis ustria, seu opera socii, non est capitale, non est tors, sed quid sortem supponens, & ipsi adveniens. Sors ergo domino reddatur, & adhuc socii erunt omnino pares rquia hic nullum percipiet fructum ex commoditate, Se usu pecuniae, quem communicavit socio, alter nullum item fructum ex industria sua,
. DECIMUM DUBIUM . Utrum damnum debeat esse com
mune , si capitale perdatur, an solum illius, qui illud posuit 8
Respondeo ..i Videtur, quod sc, quia damnum debet esse commune L. Si non fuerint f. I. T. Pro Deio . Contrarium tamen determinat Glossa in dicta L. . Ratio, quia sicut de capitali nihil accipiens lucratur, ita non debet damnificari. Si autem lucraretur, ita damnificari deberet: quia de contrariis eadem regula datur L. Manifestissimi
quidem iuris est f. Sed eum in secundam C. De furtis reservo corrupto in textu ibi - Ubi enim periculum, ibi re
Cynus in L. I. C. Pro foeto distinguit dicens, quod aut statim perdita fuit pecunia capitalis, & tunc damnum debet esse commune: aut non statim, sed post operas e hibitas, & tunc sufficit recipienti damnum operarum suarum. Et hanc opinionem dicit Cynus esse veriorem. Jacobus autem de Arena indistincte vult, quod damnum sit commune L. Cum duobus 8. Quidam sagariam ,& L. Si id quia f. Item Celsus T. Pro socio . Baldus autem vult, quod quatenus est commune lucrum, eatenus sit & damnum, & non aliter. Angelus de Perusio in suo Tractatu de societate quaest.
263쪽
238 CONs ID. II. ARTI α I I 2. pari. I. dicit, quod, licet civilis rigor velit, quod, si statim perit, & perit causa societatis, damnum sit commune L. Si id quod β. I., opinio tamen Petri, quam sequitur Cynus, praesertim in foro conscientiae, magis ipsi Placet, cum videatur convenire arbitrio boni viri, quod in hoc judicio sequendum est L. In proposita T. Pro serio. Addo, quod si quasi in principio societatis totum capitale est perditum ex modico opere, 'tunc adhuc puta. rem, quod pro aliqua parte ille, qui operas ponit, participare debet de periculo, postquam etiam participaturus erat de lucro dim capitalis. Arguitur L. St. non fuerintss. Pro sorio, & L. Gid enim .
Haec autem Omnia procedunt , ubi nulla consuetudo est in contrarium. Si autem consuetudo esset, quod periculum capitalis seret commune: quia id, quod est in consuetudine , videtur actum inter partes Authentica De si
duussoribus i. final. , & C. eodem titulo L. fin. & L. Quod si noli1 f. Qita assidua T De aedilitio edicto, & L. Si prius
Recte placuit T. De aqua ο aqua pluviae arcenda: tunc dicerem , quod periculum sit commvng, postquam hoc potest fieri per pactum expressum, ut tenet Glossa in Cap. Plerique I . q. 3. , licet regulariter periculum dictae pecuniae pertineat ad illum , qui eam posuit in societate . Et hoc nisi cum damnum venit culpa socii, qui tenetur de culpa lata, & levi, non autem de levissima: quia sufficit, quod talis adhibeat diligentiam in rebus communibus , quam adhiberet in propriis L. Cum duobus T. Proserio . Si enim expresse periculum in se quis suscepisset, hoc non intelligitur de illo , quod venit culpa conlocii
L. fin. C. De nautico foenore. Haec ille.
ra Iam. supra eum Colleto, Cabassutio, Glossa, & Sixtina Co stitutione demonstravi, socios posse licite pacisci, quod capitale sit commune , commune ipsius lucrum , commune periculum : dummodo parisa adji-Diuit iroo by Cooste
264쪽
adiiciantur eonditiones, quibus inter socios servetur aequalitas . Neque huie doctrinae adversatur declaratio Concilii Mediol. r. sub S. Carolo in haec verba Iu sorietate non fiat pastio, ut Drr salva sit , fra fius voro communiter dividatur - : neque quod sancivit Sixtiis V. in memorata Constitutione 6. I. inquiens Neque etiam sve ad certum , sive ad in- eertum lucriam conυenerint, socios , qui ea recipient, ad fortem, seu capitale salvum G integram , ubi illud casu fortuito perierit , vel amissum erit , reddendum quovis pacto, aut promisone mi obligare se . Aliud sane est , quod ponens pecuniam paciscatur de capitali salvo , & ex integro a recipiente sibi ipsi reddendo in quocumque eventu : & aliud profecto, quod pacto reddat capitale commune, ut, si pereat , pereat aequaliter utrique, si vero supersi, utrique aequaliter supersit. Primum vetuit Concilium Mediolan. , vetuit & Sum m. Pontifex Sixtus U. , ut ex ipsorum verbis liquido constat. Secundum autem tantum abest, ut prohibuerint, quin potius idem Sixtus V. fieri posse sancivit verbis iam prolatis , &quae iterum proferre iuvat Si vero finita societaιe ipsum capitale extat, ei, qui illud in societatem eontalerit, restituatur , ns forio recipienti fueris communieatum , aut aliter inter ipsos eo trahentes seper eo legitime conventum sit - . Porro pactum, de quo in praesenti casu, & in nonnullis praecedentibus, non est primum , bene vero secundum , ut ipsum recolenti fit mani testum. Non ergo fuit vetitum. Secluso igitur hujusmodi patio, videtur quidem iure civili sancitum, quod sors in casu utrique socio pereat, quum scriptum sit L. Si id quod 3. I. T. Pro Delo Item Celsus tractat , si pecuniam contulissemus ad memcem emendam, mea pecunia periisset, cui perierit ea P Ea ait , si p0ἰ collationem evenit, ut pecunia periret, quod non feret nisi societas coita esset; Mirique perire: utputet si pecania , eum peregre portaretur ad mercem emendam, periit. Si vero ante collationem, posteaquam eam desinasses, tunc perieris , nihil eo nomine consequeris , inqu/t , quia non societati periit - . Non ita tamen , non ita est. Haec siquidem lex loquitur in casu, ita quo ambo socii contulerant me uniam in societatem - Π pecuniam contulissemus se, & in quo sola periit pecunia unius consocii se Et mea pecunia periisset . Iure igitur sancitur , quod in hoc ea su pereat societati: quoniam statim atque plures contulerunt pecuniam in societatem, ex peeunia specifica huius & alterius conlargit quaedam summa societa-tati destinata , ex qua si quid pereat, societati perit ; facta enim huius modi summa, non amplius huius est haec, & illius est altera specifica pecunia, sed unice tantum pecuniae, quantum quis contulit in societatem. Illa igitur pecunia specifica, quae prius erat mea, tunc remanet societatis; & ieci reo si illa perit, societati perit ; & laictura & damnum dividi debet inter socios pro rata pecuniae, quam unusquisque contulit in societatem. In casu autem, de quo sermo in praesenti, sors non con
265쪽
fertur in societatem ab utroque socio, sed ab uno duntaxat, altero conferente solam industriam, & operam. Hunc casum respicit Glossa in g. r. L. Si non fuerint is. Pro socio , & dempto pacto, de quia supra , respondet, quod damnum sortis non debet ei se commune. Verba ipta accipe Sed quid , si perdatur pecu via talis p an sit perietilum commune ρRespondeo non: nisi hoc pactum est: sicut nec, si alter, qui operas praestat
moreretur, esset commune. Huc conseri tritum illud adagium L. Mani-
Ussimi g. Sed eum in secundam C. De furtis Ubi enim perieuliam, ibi
luerum collocetur e quoniam ii, salva remanente sorte , dividenda haec non est, sed ex integro reddenda domino, ipsa pereunte, soli domino perire debet. Secus qui ponit operam particip.iret de damno sortis, & non de lucro eiusdem, ellitque haec pene illa leonina societas merito improhata eadem L. Si nυn Itierint f. a. Araso refert Casium respondisse, focie. ratem talem coiri non posse, ut alter lucrum tantum, alter damnum sentiret: ρο hetne societatem leoninam solitum apyellare - . Et ipso igitur ei viii iure spectato, damnum in casu illius duntaxat esse debet , qui erat d minus sortis, & non utrique socio commune . Ad Jus Canonicum quod attinet , satis esset, atque super quod produxit Cabassutius ex Regula 33. iuris in Sexto , videlicet mi sentitonur, sentire debet commodum, econtra - : quoniam si iure canonico lucrum sortis non est commune, dum ea sola supereis, ut superius ostendi, nec ipsius amissio debet esse communis, ii ipsa amittatur. Placet tamen adjicere Sixtum U. Sum m. Pontificem in sua. Conili tutione jam pluries memorata. In hac, ut audi iii, decrevit, quod sorte superstite haec non dividatur, sed rei lituatur et , qui illam contulit in soci tatem . Uirtualiter ergo pariter sancivit sortis amissionem , si eontingat, non esse dividendam, sed ex integro spectare ad dominum sortis, & ipsi soli perire ex Regula iuris modo recitata: itemque ex alia, quae est in ordine decima, ff. De diυrem regalis ruris se Secundaem naturam eii, commoda tu/ qtie rei eum sequi, quem sequuntur incommoda -- : ex Regula demum 39. iuris in Sexto Cum quid prohibetur, prohιbentur omnιa, qua
Distinctio excogitata, quod sors vel perit initio societatis, vel societate jam provecta, non arridet: quia qui sortem contulit in societatem, atque dominus ipsius est initio societatis, ae societate provecta. Ergo ex aequo ipsi perire debet quandocumque amittatur. Sola culpa onerare po teli eum, qui unice consert operam & industriam; ea enim interveniente jura omnia clamant hunc teneri ad coinpensationein damni ex proprio. Tenetur de dolo , & de culpa lata, textu expresso Inlli tui. De societate 3. 9. - Soeius socio utrum eo nomine tantAm teneatiar pro socio
actione, si quid dolo commiserio , scut is , qui deponi apud se passur es,
an etιam culpae, idest desidis, utque negligentiae nomine, quaestum es R
266쪽
Praeυaluit tamen , etiam culpa nomine teneri eum se. Tenetur pariter de
eulpa levi ; societas enim unus ex illis contractibus est, qui cedunt inutilitatem utriusque socii; & iccirco sancitur L. Si ut eerto f. a. ff. Commodati - Sed ubi utri qae utilιtas υertitur, ut in empto , tit in locato , ut in dote, ut in pignore, ut in societate , O dolus , ct culpa prae- satur . Non tenetur postmodum de culpa levissima , textu expresso Institui. De societate j. 9. -- Culpa aurem non ad exactissimam diligentiam dieitenda est . Suffcit enim talem diligentiam communibks rebus adhibere Deιtim, qualem suis rebus adhibere solet. Nam qui parum diligentem socium sibi adsumit , de se queri , sibique hoe imputare
debet . Haec pene omnia amplectitur , & confirmat L. Aelias ae Prosorio, quam & hic recitare non erit abs re, quamvis cum praecedentibus fere in verbis ipsis conveniat se Socius sorio etiam ealpae nomine tenetur , ides desidiae , atque negligentiae . Culpa axiem nan ad exin mans
diligentiam dirigenda ui e Iusscit etenim , talem dilιgentiam communibtis rebus adhιbere , qualem suis rebus adhibere soleι : quia qui parum diligentem sibi socium adquirit, de se queri debet se . Inser ex hoc , quod , si sors, seu res tradita in societatem furto auseratur desectu debitae cullodiae, eam compensare tenetur ille , cui data est , L. Cum duobus j. 3. T. Pro μώο- Quod si a furibus subreptum si, propriam eius detrimentiam es : quia eustodiam praesare debuit, qui climatum aecepit me vera sunt , pro sorio erit actio , si modo serietatis contrahendae causa pascenda data sunt, quamυis Uimata.
UNDECIMUM DUBIUM . Utrum damnum illius, qui posuit operas, debeat communicari ad invicem: puta si socius resistens volentibus sibi auferre pecuniam vulnere
tur, & faciat multas expensas ad curandum se, & hujus
Respondeo , quod non T Pro serio L. Geium f. δε- eius , ubi expresse ponitur, quod id non in societatem, quamvis propter societatem , impensum st. Sed licet dicta lex dicat indistincte, quod non, tamen salvo meliori tu
dicio videtur mihi dicendum , quod sicut unus participat aliquid de damno capitalis in pecunia, ita Sc aequum est, quod alter participet aliquid de damno personae, quod e venit propter societatem: cum, ut dictum est, societas sit quaedam fraternitas L. Verum in principio ff. Pro serio.
267쪽
Et illud, quod dicit dicta lex Socium, intelligi debet,
quando damnum personae contingit culpa sua , ut expresse
ostendit L. Cum duobus f. Quidam T. Pro socio , ubi ha
bet textus - Quidam jagariam negotiationem coierunte al-xer ex his ad merces comparandas profectus in latrones inci
dit, suamqua pecuniam perdidit: servi eius vulnerati sunt resque proprias perdidit: dieir Iulianus damnum esse com
mune tam pecuniae , quam rerum caeterarum , quas secum
non tulisser 1secius, . nisi ad merces communi nomine comparandas proficisceretur. Sed π s quid in medicos impensum est , pro parte socium agnoscere isebere , rectissme Iulianus
13 Expen fas , quae fiunt causa societatis , esse communes , nemo unus est, qui id inficietur ; & iccirco jure optimo L. Cum duobus j. II.
ff. Pro Deis se Viatica igitur , meritoriorum , sabulorum , rumentorum ,earrulorum vecturas, vel sui , Uel sarcinarum suarum gratia , vel mercium, recte imputabis se . Idem adseruit Sixtus V. in sua Constitutione Dite- flabilis f. a. hisce verbis -- praeterea isdem contrahentes fructus , expensat, O damna in commune conferant, c , prout aequum γ icium fuerit , sibi eommunicent, atque diυidant . Videndum igitur superest: an in casu, de quo agitur, expensae factae sint caussa societatis, nec ne . Super hoc eodem casu duas habemus leges invicem pugnantes. Prima est L. Cum duobus is. Pro forio f. Quidam sagariam, quam Author integram exhibuit Secunda eis L. Geium f. I. eodsi, titulo, cuius nonnulla duntaxat verba recitat Author , &quam ipse integram produco Soeius , etim resi feret communibus servis venalibus ad fugam erumpenιibus , vialneratur esse impensam , quam in curando se fecerit , non conseenturum pro socio actisne Labeo ait: quia id non in societatem , quam υis propter societatem , impensum sit -- . Quid igitur constituendum Author in Angelica uer. Societas primo num. II. scribit , legem postremo hic citatam intelligendam esse, quando damnum evenit causa socii. Editor annotationum super eadem arbitratur, damnum, de quo haec lex, non evenit se propter societatem proprie, sed duntaxat occasionaliter. Premus tamen , & meo salti in judicio melius Glossa super eadem lege inquiens se Labeo ait , sed male , ut infra Lege proxima - . Et re ipsa lex immediate sequens secus constituit . Eandem habeto -- Seeundum Iulianum tamen , . quod medicis pro se datum est , reeipera potest. QMod verum es . Hoc ipsum Glossa ibidem magis magisque confirmat dicen Quod veram es , quia propter commune nego tiae m
268쪽
CONs ID. III. ARTI C. I. 243tium procurandum hoe contingu ; hoe nis in culpa fuerit Non ergo ad mentem Labei sive Labeonis L. Meiam definienda res est ; sed proeerto haberi debet eum Glossa Labeunt sue Labeonem ibi dormitate, se fefellisse; & eum Iuliano tum L. Seeundum , tum L. Cum daοhus f. cuidam sagariam firmiter tenendum est , 'damnum in casu utrique socio
est e commune, quemadmodum arbitratus fuit Author, & cum eo Pontas ver. Geietas casu II. , Ferraris ver. item Societas num. 2I. , &Theologi communiter.
DUODECIMUM DUBIUM . Qualiter dividi debeat societas, si nihil inter ipsos est conventum expresse λRespondeo , quod licet alii aliter dixerint, secundum Angelum ubi supra quaest. 2. , salvo meliori judicio sic est dividenda . Si totum societatis est trecentum, ego, qui posui centum, prius extraham centum, & postmodum ducenta dividentur inter nie , & eum , qui posuit operas . Ita tamen quod, qui plus in societatem contulerit vel pecuniae , vel operae, vel industriae , plus habeat , ut L.
Si non fuerinx in principio , & L. Gid enim T. Pro δε-
rio: & hoc arbitrio boni viri.
Et illud, quod dicunt quidam, quod similiter ii Ie, qui
posuit operam , debet prius extrahere tantum, quantumeit aestimanda sua opera, sicut alter prius extrahit centum, quae posuit, non valet nec de jure Divino, nec Civili, nec Canonico : nam opera hominis nihil aliud est quam officium diurnum ut L. I. T. De operis libertorum; immo opera hominis dicitur esse fructus hominis , ut L. 3. 3c seq. T. De operis serυorum. Et ideo qui in societate tantum operam ponit, non dicitur aliquid consiliens in sorte, vel in capitali ponere, sed solum fructum suae personae : quia fructus, aut usus fructus personae correspondet fructui seu commoditati illorum centum . Pro quo benefacit quod dicitur L. Cum duobus j. Utrum se in eo
unda fi Pro socio - Pretium enim operae, inquis textus, artis es velamentum- . Et hanc sententiam securus est
269쪽
et 4 CONs ID. III. ARTI C. I. Baldus in L. I. q. a. C. Pro socio. Et sic intelligi debet, quod saepe opera alicujus pro pecunia valet, ut Initi- tui. De societate l. 2. , scilicet pro commoditate & usu- fructu dictae pecuniae.
1 Super hae re duo sunt discutienda. Primum, utrum opera illius, qui in societatem contulit solam industriam, sit conjungenda sorti, ut ex pecunia unius, & opera alterius consurgat , & fiat una comis munis sors. Secundum, utrum, statim atque indui tria non sit habenda tanqi iam sors, lucrum dividi debeat in partes aequales, vel pro qualitate industriae, aut alterius circumstantiae. Inter veteres Goifredus putavit , etiam operam esse aestimandam, computandam in sortem, & extrahendam ante quamcumque divisonem, sicuti extrahitur sors, quam alter socius contulit in societatem . Inter Re nitores idem tenuit Daniel Coneina lib. 3. . De justitia & iure dissert. 3. cap. 22. 3. 3. num. I 6. scribens In hoc itaque contractu indMpria serii os addenda sorti ; ita tit ex pecunia, aut animadibus capital sae , O rndustria soriι una sors communis fiat. Si operae sotat aequent summam capitalistae , ι iam aequaliter sors o lucrum diυidenda sunt . Si industria sciι aequivaleat tertrae parti summa capitalisae , tum ιn partit/οne ced/t socio tertia pars fortis lacri, seu tertia
pars tot/us summa . Raris evidens et quia ad negotiationem non m ιnus conferunt operae seriι ac Iors evitalistae . Ergo eiusmodi operae in sortem computandae sunt, iuxta earumd m valorem socius tam sortis , qtiam lucri particeps esse debet se. Secus tamen opinatur Author tum hic , tum in
Angelica ver. Societas primo num. I7. . Secus opinati sunt alii complures , quos memorat, & sequitur Ferrari S ver. Societas num. I. , qui omnes constanter adserunt solam pecuniam ab uno socio collatam habere rationem sortis, hanc esse extrahendam , ex integro reddendam et ,
qui eam posuit, & lucrum duntaxat esse dividendum. Et quod pluris
facio et haec est regula partitionis a Summo Pontifice Sixto V. praestituta, quando socii aliter non convenerunt inter sese -- Sι vero finita δε- eietate ipsum capitale extat s ait Sum m. Ponti sex in sua Constitutione saepenumero memorata f. a. J ea, quι ιllud in serietatem contulerit , rest,
ruatur, nisi Dcιo recipienti fuerit commanιeatum, acit aliter inter ipsos contrahentes super eo legitιme conventum sit. Ac praeterea isdem contrahentes
fructus, expensas, damna in commune eonferant , O prout aequum σiustum fuerit, sbi communicent, atque diυidant . Agebat hic pontifex de societate, in quam unus solam contulerat pecuniam , & alter solam industriam, ut manifestum fit Constitutionem ipsam percurrendo. Renpexit ergo casum nostrum , in quo de societate tali modo inita sermo est. Ratio, quam in oppositum protulit Concina, videlicet Quia ad negotiationem non minur conferunt opera sorii, quam sors eapitalisae se,
270쪽
non videtur evidense quoniam hae ipsa de caussa operans fit particeps lucri, nam ructus hominis in operis consistis, o retro in frtictu hominis opera sunt - L. q. ff. De operis servorum: quoniam si & ipsa laeti industria computari deberet in sortem , atque extrahi ante divisionem , qui unice ponit industriam melioris semper esset conditionis ac ille, qui
ponit pecuniam & sortem realem, atque numeratam ἱ tantum enim ut
plurimum haberet cum sola sorte putara, quantum capitalista eum sorte reali, & non aliter. aequitas ergo non patitur, ut industria coniungatur sorti , & transeat in sortem . Firmum quapropter erit quod eum communiori Dodiorum docet Author , quodque Sixtus V. in sua Constitutione praefinivit. Haec de primo, quod erat expendendum: quodque inter antiquos suis probavit, idque tum iure civili , tum iure canoni- eo, Nicolaus noster de Auximo in suo Supplemento Venetiis vulgato anno r477. typis Francisci de Dari brun ver. Geietas primo sub initio, qui iccirco ita conclusit - Ille ereo qui in societate operam tantum ponit j
non dιeitur aliquid consiluens in sorte , vel in evirali ponere , sed solum fructum personae sua , qui fructus au Urutius personae correspondet fructui ,
aut commossitati allorum cenitim , quae in societate misi. Secundum exponendum cum adgredior, statim occurrunt Ieges adeo perspicuae, nihil ut magis . Et quidem , se nihil de partibus luerι damni
nominatim eo enerit, aequales scilicet partes m in Mero , in damno spectantuν -- Institui. De focietate g. I. Si non fuerint partes societatis ariecta, aequas ear esse constat L. 29. ff. Pro socio. Ex aequo igitur iacasu , de quo sermo, dividendum est lucrum, quod superest praeter sortem, quemadmodum scribit Author, & probat Ioannes Pontas ver. Societas casu 3. inquiens- Nam ubi pactio non disinguit , tini non amplius lucrum , nec ma r iactura esse debet , quam alteri . . . . ita ut inferendumst Landriam qui retooo. libras eontulis praesentes k non ignorabat Athenodorum solum adhibere industriam, laborem , tacite consensisse partes lucri esse aequales inter se, quum nihil stipulatus est contrari. Id intelline, dum unus contulit totam pecuniam in societatem , & alter contulit totam industriam ; seeus enim fieri deberet , scuti docet Author in Angelica loco proxime citato scribens- Si alter misit eentum, alter operas , CY de ιMero habent dueenta r extrahet primo, qui posuit centum , sua centum, cν sie de quocumque alio, qui aliquid posuit et qua summa ex rracta , reliqua dueenta, quae sunt de luero , dιvident inter se omnes. Ita ramen quod qui plur posuit in societatem, puta verat, Pecunmm , vel duas partes pecuniae, respectu ill/ur, qui soliam anam p A r , non resepectu eius , qui operar posuit , quia opera valet tantum sicue yecuma , quα ponitur , habebit plus de luem -- . Dum audis operam ualere scut pecuniam, id accipe generatim loquendo, & plerumque: non enim inficior quandoque adeo pretiosam esse aliquorum operam 4 ue