Hypocrisis Marci Antonii de Dominis detecta, seu censura in eius libros de republica ecclesiastica, præambula pleniori responsioni. Auctore Fideli Annoso Verementano theologo

171쪽

IIA M. ANTONII DE DOMI Nis quae liquido commonstret, te odio Pontifi-Cum excaecari. Lib. .c. I om. 26. De Caelesint, inquis, usurpatione nobis conquerenda. aditum aperit Socrates. Socrates t Antoni, vide quem ducem itineris habeas. Nouatianus est. Epo, inquis lib. t. c. Io. n. 26. quid tum postea Z Si nihil hoc te mouet, perge . quid Socrates Nouatianus de Caesethino conqueratur, audiamus . Nouatianis, inquit, qui Romae erant,

Calestini ecclesias abstulit, o Rusticulam isto

rum Epistopum clam in aedi conuentus agere coegit. Nam ad istud tempus Nouatiani Romae admodum floruerant lurimasque ibi habae ante lesias, o ingentem populi multitudinem eo gerant. Verum grauis tum iracundiae flamma contra eos incensa , cum Discopatus Romanus non aliter atque Alexandrinus, quasi extra Sacerdotii fines egressus , ad saecularem Principarum erat iam ante delapsus. Haec Socratis Nouatiani querimonia est. Iam Caelestini, quae deplorat, crimina numeremus. Nouatianis Romae ecclesias ab ulit . magnum scelus J Rusticulam Episcopum Nouatianorum clam comventus agere coegit. ingens flagitium t Fecit, ut Nouatiani, qui prius admodum Romae so-ruerant , deflorescerent. rem lacrumis dignam i Ingentem eorum multitudinem ad paucitatem redegit. quis Catholicus non doleat Z Denique Nouatianos, qui prius pluria

172쪽

mas ecclesias habuerant, Catholicis Romanis reddidit inuisos. quis pius haec Socrate narrante non fleatὸ Deus bone, Antoni o adeone te mentis inopem esse, ut haec in Caelestino reprehendenda censeas ξ ut is ouati num Historicu in de Romani Pontiscis,quia Nouati nos Roma expulit, nimia potentia Conquerentem tibi sequendum putes ' Frmctus, inquis, hicpsimus fuit opum a Constantino concessarum, a Socrate tunc temporis ann

ratus :s posteriora praeuid siet saecula, de Ro ma

degeneri longe grauius fuisset conquesturus. Itatus Nimirum similes bubonibus estis haeretici, quorum uno noctu ferale carmen insiluis personante, reliqui qui exaudiunt, statim in questus una tolliuntur. Collige te, Antoni; vide ne tuum in sanctos Pontifices odium tibi lucem eripuerit. An nescis, Nouatianos haereticos elle λ Certe Cyprianus, quem Magistrum tuum vocas , haereticos omnium perditissimos censet. cur igitur illis

ecclesias eripi P eorum facra intra priuatos

parietes cohiberi, sectam deflorescere & ad paucitarem redigi, aegre fers' cur hunc mi ritum opum a Constantino concessarum pes imum vocas' Si haereticorum templa destrucre,audaciam reprimere, gloriam dc nomen eΣtina guere, et inopiam terrenarum pessimus sit, quis tandem optimus erit Sed quoniam de.

173쪽

'Iys M. ANTONII DE DOMINI sde Canestino, eo quod opibus a Constantiano concessis haereses extinxerit, tibi conquere'dum esse dicis, audi S. Prosperum , qui tuis aditum questibus aperit multo quam

. Socrates ampliorem . Venerabilis memoriae,

inquit, Pontifex Caelestinus, cui ad Catholica Ecclesae praestium inulta Dominus gratiae suae

dona largitus eu,sciens damnatis non examen

iustitiae , sita ornitentiae remedium esse praestam dum lestium s Pelagianu m) quali non discusso negotio audientiampostulantem otius Italia ibus iustit extrudi. Nec segniore cura ab hoc eodem morbo haeresi Pelagiana) Eritanniis liberauit, quando quosdam inimicos gratia solum suae originis occupantes, etiam ab isio secreto emclusi oceani, o ordinato Scotis Episcopo, dum Romanam Insulam det seruare, Catholicam fecit etiam barbaram Christianam. Per hunc mirum etiam Orientales Ecclesae gemina pene purgatae sunt, quando C risio Alexanari sedis Anii stili ad exsecandam Nestorianam impietatem Apoctolico auxiliatus est gladio, quo

etiam Pelagiani, dum cognatis confinderantur erroribus, iterumprosternerentur. Ha C Prosper, & alia plura de S. CVestino. Tu nunc, Antoni, quem conquerendi de Canestino libido stimulat,questibus habenas laxa: tantam Romani Pontificis potentiam, qua haereses ubique terrarum exstinguat squoniam

174쪽

HYPOCRIs IS DETECTA. ry eam diuinam institutionem non vis agno-

scereὶ stuctum opum a ConPantino concessarum pessimum esse voce qua potes maxima proclama. Ita mundo palam facies, quod dum Romanum Pontificem insectaris, via1 cum fide mentem amiseris, allisoque ad Ecclesiae petram capite, tibi cerebrum omne

excusseris.

Qui NTUM EXEMPLUM. Odium hoc in Pontificem facit, Vt i futuris quidem Pontificibus parcas: de qui- bUS lib. I. c. II. n. 23. Petri succesres, tales edissolus es libros,qui ipsorum errata se raris siles reprehensiones continent, iam ferre nolunt , proscribunt eos, ct diris deuouent, ant

quam edantur , ut nuncprimum huic meo contigit operi. Expectandum profecto, vis plane Papae nostri viderint Euangetio Canonico Pa patum deurui, Euangelium ipsum in prohibitorum librorum Indicem detrudant. Haec tu, nulla cum animi perturbatione sita enim iuras:) tamen etiam atque etiam caue ne morbo eodem labores, quo Lucifer , cum caelo .

pulpus descendit in terram, habes iram magnam, diabodus,id est,calumniatorseritas. Sed de ma litia tu videris, stultitia certe manifesta est. Ita enim ubique tuis dictis im plicaris, Ut et- iam hic mentiri tuo testimonio conuincaris. Nam

175쪽

I 18 M. ANTOuI UPE DOMINI sNam lib. .c. Io. n. 96. dicis,Romanos Pon- tifices,&antiquiores Sc modernos,Papatum tueri contra propriam scientialia dc conscientiam ; quod probare conaris exemplis

Pij II.& Siluestri II. qui cum Episcopi Papa-

tum impugnassent, Pontifices creati Pap tum plene exercuerunts. Iamisi Pontifices probe norunt Papatum nullum esse, nec a

Christo institutum sed prohibitum, certo Canonico Christi Euangelio illum destrui

sciunt, & iam diu sciuerint ; nec tamen ullus Canonicum Christi Euangelium in librorum prohibitorum Indicem detrusit. Igitur hic etiam,dum diuinas, deliras, ex odio quidem Pontificis , sed etiam ex stulta philautia . narate post Christum, omnium saeculorum optimum Auctorem pudias: tuum lubrum post Euangelia proximo loco poψis. t Tuum vero librum, teque illius auctorem, Pontifex ut haereticum proscripsit, in Indicem damnatum retulit. Audax & immane facinust scelus cui priora laecula numquam par viderunti An non, Antoni Pro , in- , quis, expectandum iames, Ut canonicum Chri-

si Euangelium in Indicem prohibitum refera- tur, si viderint Romam Pontifices illud suo Papatui aduersari. Quasi dixisses, Me meo- , que libro proscripto, cui par post Euang lium nullus prodiit, nihil in hoc genere sceleris

176쪽

HYPOCRIS IS DETECTA. I Isteris superest, quam ut Christus eiusque Euangelium proscribatur. hoc igitur iam exspectandum est. Ita tibi ipsi sapis, ceteris om- . nibus, etiam Protestantibus, desipis. EXTUM EXEMPLUM. Ex odio Romani Pontificis, in populum totum Catholicum , qui illi paret, prorsus insanis. Lib. q. c. . n. I. Vbi,inquis, audimus de uno quodam homine Fum essesolum ac proprium Christi Vicarium, diuina quadam omnipotcntia instructu', cum ita Deum merum non feramur tam facile a senstibus remotum , hunc nobis hominem visibilem se palpabilem , nobisque in terrispraesentem, Deum esse facile nobis persuademus. Et haec eis in vulgo iam pasiim formata idololatria, cui idiota, qui sunt innu merabiles, iam plene assensierunt, qui reuera Papam pro altero Deo tenent se colunt; interne populi ab eo di iti longius, externe mero ratam

qui Romae adsunt. Haec tu tot SC falsa δί inter se pugnantia in xivina conglobans, Vt clarum sit te perturbata mente, S prce dolore

Pontificiae felicitatis, a sentibus paene dimota scribere. Nimirum, Iutilus inuidia nihil est,quae trotinus ipsum Auctorem rodit discruciatque suum. In primis, qui cohaerent ista quae dicis, populos Cbristianos interne credere, Pontifi-

177쪽

rso M. ANTONII DE DOMINI scem esse verum Deum, & simul Christi proprium Vicarium 8 Nam Vicarius is est, qui potestate' habet,ab illius cuius Vicarius est voluntate & nutu dependentem, quam pro .li situ is auferre & diminuere potest , ut tu contendis lib. 2. c. 3. Vbi rem indignam putas, ut Episcopi Romani Pontificis Vicarudicantur ' Et Episcopos alloquens n. ψ2.

Si non piget et os,inquis, at saltem pudeat, quod ex fairibus es cosiegis Romani Ponti cis factie is ipsius 'eri Vicarij, ut non proprio sed i

' sim nomine Ecclesas regatis. Haec tu: qui vere dicis, Episcopos non esse meros Papae Vicarios. sed falsum supponis, eos inles a Catholicis seri. Hinc colligo, Vicarium parem esse - non posse persona: cuius Vicarius est, atque adeo Catholicos, qui tum naum Pontificem proprium Christi Vic rium credunt, eum . . non credere Verum Deum esse , sed te de Catholicis Romano Pontifici subditis,quos odisti, crimina non cohaerentia dicere. Secundo colligo,blasphemum esse quod lib. I, p. 3. n. 2. dicis, Spiritumsancrum verum o

proprium Christi Vicarium esse, in quo dicto

tibi consentiens non es . Nam si Vicamus parsit illi cui Vicarius est, neque necesse sit ut ab eo pendeat ; cur indignum putas Episcopo, ut Romani Pontificis verus S proprius Vicarius dicatur : sin autem proprius Via

178쪽

carius a volui principalis , huius Vices gerit, necossario .' pendeat ι certe blasphem ines, qui Spirixu uncto, qui verus Deus esu

dignum exi Itua as, ut verus & proprius verti Dei Viearius audiat, it . IIVN VI

Secundo, quid esse potest falsius, quanai populos Catholicos credere P0nviic

uina quadam omnipotentia instructum eoANam si credimus, reuera diuinam omni pomtentiam habere ,, ite credi naus, cum posse pro libitu miracula iacere, Sacramenta in istituere, mortuos suscitare, quos velit lineiyllis Sacramentis saluare , quod libuerit ex nihilo facere, quos odit in nihilum ver redigere. Quis autem haec Pontificem poste credit Z Secundo , . Quid falsiqs, quam qu dicis, populos Sirilitanos, qui Christi veran buti sunt , pronos esse: yt duos veros Deos, Christuan & Romanum: Pontificem, credant S colant' quod aduersus gratiampo uae egis luce inque quam Chriitu S mundo intulit, impio dictum est . Denique, quid falsius, quam facile esse ut i seminem, quem Videmus visibilem esse dc palpabilem Aerun

Deum credamus Nam si homo mortali)es miseriis obnoxius facile Deus creditur, cur Iudaeis tam dissicile fuit ut Christuim, quem videbant mortalum. verum Deum crederent i Cur mysterio Incarnationi tan L tum

179쪽

ici M. A r o N I I DE D o M IN IS tum disticultatis insit, ut omnium articul ,

rum Fidei, prope creditu dissicillimus sit 'Lino quisquis sapit, statim videt, nihil esse

t imgis ardituri & naturae aduersum, quam ut Deum verum credas, quem Verum hOminem nosti , hoc est,quem vides nasci, credere aeter una: quem vides palpari, crederet purum spiritum, quem vides loco contineri, credere immensiim, quem vides fragilem , edere oni potentem , denique quem vi des consenescere,credere ina mortalem. HacC. tu creditu facilia esse,& de Romano Pontisce I populis Christianis innumerabilibus per orbem sparsis reuera & pleno credi numqua diceres, si te permitteret odio perturba- tamens tua tranquille cogitare quid diceres. Tertio, Cum dicis, populos Christianos longe dissi os Pontificem interne colere Viverum Deum, ex odio in Pontificem, non modo incredibile, sed etiam inintelligibile fingis . Nam qui sint actus illi interni,quibus suam subiectionem ad Pontificem tami quam ad Deum profitere Catholicos dicis, vix opinor ipse intelligis. Deum interne colimus,quando fidem , quam habemus de su- prema excellentia & maiestate Dei,affectionibus internis ad eum linem aptis, Deo comi da nostra intuenti profitemur. Quis ita Romanum Pontificem colit quis eum cordium

180쪽

HYPOCRIS IS DETECTA. 163 sep cogitationes, praesertim absentium, intueri posse ait Z Quis interna cordis vota Romano Pontifici intuenda offert, praesertim absenti, tamquam interna signa fidei, quam habet de excellentia illius' Nemo prorsus. Praeterea, si populi longe dissiti Pontificem non nisi interne ut Deum colunt; qui tu eos id facere nosti Z qui consilia Vordium &ab - iςondita tenebrarum tibi reuelauit Sanc, cum diras hos populos esse innumer biles, longe dissitos ,per orbemque sparsos, eos tu

nec quidem de facie nosti. Quod si facies

eorum neci semel vidisti, qui corda eorum adeo explorata habere potes, ut eos esse id lolatras formatos, veros,internos,plenσs, tam certo definias ' Denique cum dicas, Episcopos in Conciliis generalibus corde genaei tes Romano Pontifici tamquam Monar cliae applausisse; qui nunc tibi constat, hos quos dicis Pontificem ut Deum cultu e terno Romae colere, non sin ere, non assentari, sed corde credere, splene ostentiri, quod reuera Deus sit,diuinisque honoribus colendust Facis, Antoni, pro ingenio hominum illorum, quorum societati te addixisti, de quibus Hieronymus, Inter haereticos, inquit, Apolos,r. qui strenue mentitur , o absque vita via qui uia in buccam venerit, confugit in

stat rei, Magistrum sese optimum probat.