장음표시 사용
151쪽
esset quam celabat ; nimirum crimen aliquod occultu in Ponxificis,quod eu u lgatu m, non Primatum Romanum configeret, sed Alexandri II. sanctitatis famam laceraret. Ex hoc autem , quod Petrus Damiani cri men occultauerit Pontificis , colligis Primatum corde non credidisse, sed simulatorem
fuisse: eo vero condemnato, inde non tam
quam suspiciosum coniectas, sed tamquam
euides concludis, Auctores reliquos uniue
sim, qui magnum Primatum Pontificis scriptis su is extollant, contra propriam & scientiam de conscientiam scribere. Dicis enim, hoc exemplo Petri Da ani te uti,ut pateatisios qui magnum Primatum Romanum suis tuentur scriptis, contra conscientiam id facere. Si Vigilantianis, qui nullos castos ex Clero credebant, bene obiicit Hieronymus, satis ostendunt quam sancte vivant, qui male de
omnibus suspicantur; certe satis conscientiam tuam, quam iactas puram , quam sit te
tra dc impia ostendis, qui de Scriptoribus Romanis, Parisiensibus, modernis,antiquis, Graecis, Latinis, Iesperatoribus Christianis, Si immisPontificibus antiquissimis,Conciliis generalibusa lenissimis,sex Christianis saeculis,tetra δί impia non suspicaris modo, sed Certissime assirmas, ubi ne leuissima quidem iustae suspicionis umbra est.
152쪽
ὰ HYPOCRIs is DETECTA. i 31 His duo addam argumenta, quae probent te veritatem pensi non habere. Vnum quod tibi ipsi nulla conscientia faueas ; Alterum, quod quos amas vel amare videri vis, nuta
Nam lib. .c.7.n. I7.dicis,priscum Primatum Romani Pontificis non esse hunc modernum : illum fuisse Canonum vindicem, istum esse vastatorem. Hoc dicis, quia Metropolitica tua iura pulsauit, Suffraganeos tuos, quos non tantum stiritualibus censuris omnibus ,sed etiam corporalibus pinnis, depositione,exilio, retro carcere , oculorum ess ione te mulctare posse dicis , iuuit dc defendit. Lib. 3. e. . Hinc illae lacrymh , & illudate toties repetitum, EheutSed quaero,an tuum ius Metropoliticu Romanus suo arbitraru arctauerit, an secundum Canones ab Ecclesia praescriptos Z Certe secundum Canones concilij Tridentini. Nam lib. 3.c.7. n. 29. ita scribis: Satis habemus, inquis, quod miremur, dum in , Concilio Tridentino cerni π, Metropolitano- rum potestatem erga suos S raganeos non parum res, Iam coarctatam. Sed quid mireris'Non potestas Metropolitica Iuris hum ' , ni est per Ecclesiam stabilita 8 hoc concedis.
153쪽
concessa, n6nne possunt aposterioribus abrogari vel etiam restringi' etiam posse fateris Quid igitur miraris, si Concilium Tridentinum, Catholica approbante Ecclesia, Metropolitae potestatem , quam iudicauit
nimiam, coarctauerit, cui tot Primates S
M etropolitae subscripserunt8 At hanc potesarem, inquis, tota concedente Ecclesia ab rip spaene Apostolorum temporibus integram habu runt . Multa dicis, quae falsa sunt sed vera sint. Nonne potestas Patriarchalis, tota concedente Ecclesia, ab ipsis Apostolorum temporibus viguit Z Non hoc potes negare, octamen patriarchalem minui vel etiam penitus extingui per Nationalia Concilia, nedum per Generalia, affirmas & cupis li
igitur Metropolita restringi non poterit 'De Patriarchis , inquis, non est quod Eccle-sa sini admodum sollicitae : habere enim v-num ex his Patriarchis sibi praelatum , non
est de necessitate salutis. Eorum instituito fuit tota Ecclesastica , solius consuetudinis es Iuris postiui, ad con usiones vitandab. Dummodo Prouinciae omnes habeant Metropolita
num , vel ad summum Primatem, toti penitus regiminis Ecclesastici nece flati occurritur, ita ut neque ad ordinis Hierarchici di positi nem Patriarchasit absolute necessarius Haec tu: . quae
154쪽
quae nemo legat,qui non videat te quidquid fingas in non veritati, sed dignitati tuae velificari . Tu quia Episcopus, Metropolita, Priamas es, habere Episcopum, qui dominetur in Presbyteros; habere Metropolitana , qui contineat in ossicio Episcopos , habere Primatem, qui Metropolitas ipsos cohibeat, est de necessitate salutis, vel Ecclesiastici regiminis: Patriarchas vero habere , qui super
Primates inuigilent, habere Summu Pontificem,qui totius Ecclesiae,quae unus grex est,su premam curam gerat,non est de necessitate salutis, nec dispotitionis Ecclesiasticae, ut Ecclesia iit castrorum acies ordinata. Puta . ne lectorem aliquem tibi posse contingere
tam obtuso ingenio, qui non te videat excellentiae tuae cupiditate excaecari, qui cum c
tera , quae Iuris positivi sunt, ab Ecclesia mutari pos se putas, solum iura Metropolitica, vel Primatium, quia tua sunt , firmat mmobLdia inconcussi esse debere caeca quadam superbia affirmas. s
Quam tuos quos amas vel amare videri vis, non solum absque omni conscientia, sed etiam verecundia laudes , luculentum habemus exemplum in conciuncula tua,
quam Londini in quodam sacello patria tua
155쪽
lingua habuisti, ubi circa finem sic peroras: In Papalibus, inquis, Ecclesiis oculi, id est, Elisentis tenebrosi omnes, nec meipsum
excipio,qui caecus cum caecis eram,neque huc δε- cenais disicendi causa veni . se propterea corpus illius Ecclesiae tenebrosum est totum. In hac mero Ecclesi oculi omnes sunt lucidi, clari,
I cui,ideos haec Ecclem tota pulchra es Acida
s. Haec tu. Miror autem cur huius pulchrae& totius lucidae Ecclesiae ornamenta singillatim non enumeraueris , praesertim Vero
Episcoporum uxores post Ministerium vel etiam Episcopatum susceptum ductas longe pulcherrimas . Nam si tota pulchra illa Ecclesia est, sequitur profecto, istam nubendi post Episcopatum consuetudinem non modo pulchram, sed etiam pulcherrimam esse, cum te fatente rara, singularis, admir bilis pulchritudo siet, quae priscae Ecclesiae, Ut tuo verbo utor, inimitabilis fuit . Sane quamuis Christum Monarchiam Ecclusae scie psimam iudicasse dicas, tamen si dum Eligabetha regnabat, tu fugisses apostata in. At gliam , illam seminam gubernatricem, Papissatia,& Monarchissam Ecclesiasticam venerabundus agnouisses , pulchrum corpus Ecclesiae sub tam pulchro capite laudasses: praesertim lucidos & claros oculos illius capitis , Episcopos, quorum illa tibi fuis set
156쪽
set Episcopa, Pastorumque Pastrix, Formos pecoris custos formosior ipsa.
Audi, Anton ne neges quod luce clarius est, quod in te Protestantes vident & rident. adularis. Has voces tibi non cordis abundantia, sed ventris inanitas expressit: non eas
te Spiritus sanctus edocuit, sed doctus ille parasitoru magister, qui psittaco suum χεῖρε expediuit Anglicanam Ecclesiam totam lucidam laudas, qua mente vulpes ut est in
fabula coruum rostro praedam serentem totum candidum dixit,quo prouocaret adfantum, cantantique cibus excideret, quo falsus famelicusque laudator pasceretur. Si ca cus non esses, Christi verba in te vera agnosceres, diui se exalta , humiliabitur. si vult inter vos primus esse ,fiet omnium notu 'mus. Nam qui Summo Pontifici par esse voluisti, dignitate spoliatus eo decidisti miseriae, ut Ministrorum nouissimorum, qui nouissime Venerunt in mundum , nouissimus, id est adulator sis, qui te stipem tam demisse rogi tantem, deque ipsis palam falsa i ctantem
contemnunt. Nam quamuis tu nostram Ec
clesiam tenebrosam totam , id est, ut alibi explicas , carneam & mundanam fingas: Anglicanam vero totam pulchram , . Iucidam, spiritualem, cactestem ; tamen non ita
demens illa est, ut apud se suos Episcopos
157쪽
Carnem & mundum esse neget: nec,opinor tuo accessu aut minus carnis aut plus spirutus s habere credit.
Detegitur M. Antoni j odium inuidia
in Summum Pontificem. 'innilis. NULLA xζxxjor animae pestis inuidia est.
sesui. de I ' Radix haec malorum omnium ,sens cla-zeso M li- dium,seminarium delictorum h interitus vitae, ,sisti Ao pectis naturae,aduersa omnibus bonis ex Deo ve anil.i a. menuibus, ipsi Deo contraria ,serpentis praec pium, diaboli inuentum, inimici salio, puniri nis arrhabo, pietatis impedimentum, via adg -- - mst tis matcr, prima peccati ianua, v iarum, vitiorum radix, inobedientiae causa,ignominiae sis. principium, mortiferstimulus, mucro recondiatus,bilis venenosa, tabesssonte adhibita, telum amarum, Hens animam clauus amma cordis,
inusinorum ignis: quam qui habet, non sitis malis, sed alienis bonis infelix est: miluis ilis,. i quos cadaueribuπ p ci,pretioso unguento emori aiunt: denique apostasiae auctrix , dicente Iae. 3, . Spiritu sancto , Vbi relin se contentio, ibi imcon stantia. Hoc morbo laboras, Antoni. fi gras in Pontificem odio, contabescis invia dia: cui dum nocere cupis, teipsum perdia
disti, tuoque exemplo ostendis , quam sis TR verum illud Sapientiae verbum, Vir qui fe-
158쪽
flinat ditari, o aliis inuidet, ignorat quod ego uperueniet ei. Fingis tu quidem alia omnia, nec inuidia sed charitate ardere videri vis, dum ita Episeopos alloqueris Praefat.
num. 6. Si vultis mecum mulierem hanc fortem inuenire, deponite mecum,obsiecro, affectum omnem, gustumque terrenorum. Simus omnes imbutae cedrinae, odoratae ac incorruptibiles; nec res. v anos terrena, non fulgor purpura ora pom vi auri, non mundi vanstin, non odium, non cupidiras , non amor turbet, excitet, axi transiuersos agat. Haec tu. nimirum haec morbi tui natura, hoc inuidiae ingenium est, tegi se cupit. Inui inquit Basilius rogatus ut mor- Horiae i. bum suum manisset, si accusare omnino ver tur, morbum in imo cordis recessu rodentem orconsumentem viscera retinet . Sed quem tu in abscondis, nos aperiemus.
In primis quanti aestimes Summum Pontificatum quanta illius,si verum fateri vis,&cupiditate & admiratione teneariS ,decla ras lib. I. c. Ia. n. 32. Vbi eum diuinae gratia,
hoc est ipsi Deo praefers. Nam prolato aduersus Petri Primatum hoc dicto Ambrosij, ' Non debebat Filius Dei s didrachmam ) non debebat o Petrus in adoptionem a Pure adscitur, ita disputas: Non tenebatur soluere tribu-. tum Petrus, quia erat filius Dei adoptivus, or
non qVia erat V arim Christi . V sim locum te-
159쪽
nens, caputque totius Ecclestae designatus. Cur Ambrosius quod longὸ maim est, tacet, se quod minus est, commemorat Z quia iPud maim non in nouerat. Haec tu: ubi clarissime ostendis, te dignitatem Vicarij, Capitis, & Monarchae Ecclesiae loco Christi, longe praeferre diuinae gratiae & adoptioni. Maior, inquis,est, ct longe maior Ecclesiae totius Monarcha, locum tenens Christi,quam silius Dei adoptiuus. Non ita di- , Christi Apostolus, qui exclamat: V dete qualem charitatem dedit nobis Pater, o fili Dei nominemures mus. Nec minus ma- . gnifice Paulus eamdem dignitatem e agge-R rat Ipse Spiritus testimonium reddit θiritui
nostro, quod fit, Dei sumus. Si autem filis se
heredes , heredes quidem Dei, coheredes autem .' Christ. Quid tu ' gloriae tantae, qua maior mortali ne assingi quidem potest,dignitatem Summi Pontificis S EcclesiςMonarchae op- . ponis & praeponis,periculis plenam, peccatis expositam, damnationi obnoxiam, caducam,una cum Vita evanescentem,qus,quanta quanta est, tota pro filiis adoptiuis instia tuta est , ut illis, quo facilius hereditatem suam immarcescibilem consequantur,seruiat. Hanc male sanam cupiditatem Summi Pontificatus, seu potentiae & libertatis quae in eo continetur, non minus aperie insinuas lib.q. c. I a. n. IS disputans contra Caietanii sen-
160쪽
Hxpo CRIs IS DETECTA. I 3 sententiam , quae est, ad Romanum Pontis cem pertinere, electores Summi Pontificis,& modum eligendi praescribere. Sane, inquis, stulti sunt Papae, qui doctrinam Caietanicam sequentes, non faciunt Papatum impuronatus seu, tantum domus, uae familiae, sese rum consanguineorum : quidem domini sunt Caietano iudice ut possint potestatem electi-uam auferre se dare quibus volunt. NIerit igi- . tur Pontifex matri nepotis sui vel ipsi nepoti potestatem eligendi successoris sui concedere, orbui modi nepos per subordinatum Procurat rem poterit curare se eligendum, se ita successive alij nepotuli in in sinitum. Haec tui in quibus non aliud quam terram sapis , quamquam te iactes cedrum odoratam, cui nustam terrenorum gustum habeas. Pontificem stultatum Vocas. Quo meritot quia cum ius constituendi electores ad ipsum pertineat, tales non constituat a quibus eius nepotuli in infinitum Summi Pontifices eligantur : hoc est, quia bonum Ecclesiae Christi, splendori suae familiae praesert'; quia cupiditates humanas diuinis legibus subiicit; quia potestate, quam habet a Christo su premam & amplissimam , non abutitur, denique quia rationem sisticationis sua se Deo redditurum credit, cuius metu continetur, Vt non audeat