장음표시 사용
161쪽
. I M. ANTONII DE DOMINI stit, tibi stultus est; haec eius moderatio, stul-- titia est; cum tamen Spiritus sanctus dicat, Iob 18,ι3. Timere Deum, haec est sapientia ; recedere amati , intelligentiataed alius tu mentis cs,nezaliter esse potes. Nam qui Summum Pon- tificat in aluina adoptione quid longe maius existimas, atque adeo qui Pontificatus comparandi causa maxima se pretiosa ilia δε-
L. Pet. r. . na , per quae e cimur diuinae consortes naturae,
non grauate effunderes ; qui non aliud in tanta dignitate, quam summam potestatem quidlibet pro libidine audendi amas; cui familiae tuae quam Christi sponsae, Sanguine eius pretioso redemptae , splendor Ionge antiquior est , cui flagitiorum in hac vita impunita . summa felicitas est; tibi , inquam, qui ita sapis, quid mirum si potestate amplis sima per fas & nefas abuti, summa sapientia videatur t/ Sed quoniam Papatus, qui tibi super omnia diuina dulcis est, gustum iam nullum speras, desipiunt tibi quae spectant ad P patum omnia : ferre non potes Ecclesiam in qua Papatus est, ab ea fugis, doloreque
Lucem horres, taedet caeli convexa tueri. Hoc delire amantium est, ubi potiundi quod amant spe exciderunt. De Aerio lib. 2. c. 3. n. IT. ita scribis,dc in eo teipsum pulchre de-
162쪽
selaretur,ib erum tuus morbus est, Antoni: non ovum ouo ii- milius, quam tu Aerio, ut mirum sit,tibi in Aerium velut in ambitiosum Clericum inuehenti,non venisse in mentem illud Poec , Vae tibi, vae nigrae, dicebat cacabus MD. Papatum votis omnibus expetis, nihil illa dignitate selicius putas,illi olim certa spe ii
. ' Prona venit cupidis in sua mota es. Factus PontifeX, ltatueras praedecessoribus tuis, nimirum Olius huius ficuli, bis lucis f-pientior esse cogi tau eras Papatum familiae tuae alligare, Eccletiaeque Monarchas relinquere nepotulos tuos in infinitum. Hoc quia iam fieri po sse desperas, ut teipsum cum Aerio conibleris , cum ipso nouam liccresim cladis:&vt ille Episcopatum, quem desiderauerat, dolore repuli e depressit , Presbyteratui a quando: iic tu Papatum cupis extinguere, Pontificemque nihil esse ceteris Episcopis superiorem contendis, ad deprimendam la- mandamque, & ut uno verbo utar) inputauerem redigerim Pontificiam Monarchiam, caeco dolore te confers. ferius cum esset ambitiosus Presbyter,sendere ad uisiopatum, ut si con- conserit,dr primin excogitauit, P
nihil esse Epistopo inferiorem. Hic
163쪽
Octo exempla o ij in Pontificem.
IR Ru i s in Catholicos uniuersos,quos odioli stimis criminationibus, praesertim Summos Pontifices, impetis , ut te mentiri inuidiaque excaecari, luce clarius sit. Octo Siseram exempla , quae probent te genuinam Lutheri sobolem esse , & benedictionem, quam morti proximus ille apostata suis posteris imprecatus est, ad te copiose peruenisse, Impleat vos Dominus odio Papae.
PRIMUM EXEMPLUM. GPapatum ubique contumeliis conscindis, quas longum esset repetere. Tria vero dicis, quae nemo non videat, non intelligentiae sed inuidentiae pronuntiata esse. Nam primo dicis, omnia prorsus Ecclesiae Chri itianae mala ex Papatu tamqua ex fonte nata,lib. 3.
cap. I L. n. 3o Vuod Imperi, Romaniperferin Christiani dignitas tota periit, se cum ista Ῥires omnes tot Regnorum facti is dissensionibus, imo disclionibus, ct tot Regulis ereritis, se cons
pienter infrilitate euenia evanuerunt, EGI
Hi nobilis ima facta sunt captiuae,es sub iugo
dant gemitus, altaque ducunt fetria, opera se industria no Lirorum Ponti cum, quibus SOLIS tot ruinae acceptae sunt fren ae. & iterum ibiadem : Imperi, Christiani abolitio, Turcarum tyranni
164쪽
t ranni ad ipsum Imperium euectio, Anglicanae, Gallicana magna ex parte o Germanicae or Polonicae reliquarumque Septemtrionalium Eccle- farsi a Romana dimembratio senistactus egre- nostrae Papaticae Monarchiae. O Monarchiam
orbi Chri Liano infossam es infestam s o ser
uitutem es caecitatem Principum Chri a - rum omnibus lacrymis deplorandam sis Haec tu . Sane miror, cur non etiam dixeris, pec catum primi parentis , & ex eo consecutas miserias, Papaticae Guonarchiae fructum esse. Hoc enim si dixisses, minus in apertam veritatem peccasses, quam cum dicis Tu carum Imperium solis Romanis Pontificibus acceptum ferendum esse. Nam cladem generis :humani Papatus ut non intulit , ita nec ei restitit, cum nondum esse , at surgenti Tum carum Imperio Romani Pontifices obstiterunt,& collatis Christianorum Principum viribus , toties illud euertere cona i sunt .
Quod si Graeci, quia paternum Romani Pontificis imperium, Christianaeque pietatis
plenum agnoscere noluerunt , in peccati poenam Turcarum etymnidi a Deo traditi sunt;eoru prosecto captiuitas non magis Romanae Monarchiae fructus dici debet, quam Iudaicae gentis excidium, fructus aduentus. ω praedicationis Christi. Quis saxo imputet, si vitra ad ipsum illisa frangantur, non Κ Σ ipso-
165쪽
I 8 M: ANTONII DE DOMINIS ipsorum furori, qui sponte, moniti praeter- tim de ipsius duritie, in illud vitra abiiciunt Quis caelum incuset, si lapides in ipsum consecti recidivi conterant iaculantem ' In hoc insanorum nullaero ipse es, non tamen quod pereas, Petrae, quam impugnas, inuicta coimstantia, sed tua stulta animositas in culpa est, qui non vis intelligere dictum Leonis tot sae- Epist culorum experientia probatum : divisiquis Petro denexat D incipatum, illius non potin im-
minuere Lignitatem,sed infatus stiritu super- , Hae suae, seipsum ad inferna demergit.
Dicis, sectas sub Christiano nomine uni uersas, praesertim Septemtrionales, non nisi Monarchiae odio & metu Romanam communionem abiicere, in reliquis controue siis non ita vehementes esse: quare extincto
Papatu, n dubito, inquis lib 4. cap. 8. n. 7s. quin uniuersum Christianitatis corpus pacis staternaes consociationis vinculo si cohaes rum. Et paulo post: Depressa hac petra scandali, se ad normae Coonicae iustitiam comploi nata, haberemus Ecclesiae atrium aequabile,leuia satum,opulcherrimis Sanctuari, gemmi, stis didi fimum, omne que mutuam complecteremur unitatem in necesariis, in non necessariis liberra tem, in omnibuου charitatem . Ita sentio, ita
166쪽
epto, ita spero in eo, qui est stes nostra, non
confundemur. Haec tu; quae cerebri tui, imone cerebri quidem squid enim cerebri huic dicto inestρὶ sed stomachi tui in Pontificem
deliramenta sunt. A te enim duo peto. In primis, qui nos certos potes reddere, Romana Monarchia depressa , Omnes prorsus haereses cessaturas Non dubito, inquis, it asentio ita opto, ita stero. Sed te, qui ita sentis & speras, delirare tuo dicto conuincam. Nam lib. I. c.3. n. 24. scribis,.olim haereses ante flabilitam Romanum Monarchiam et dique pultat e, Romanumque Pontificem, quo facilius eas Sedis suae auctoritate opprimeret, Sedem suam pio et elo exaltasse . Ita tu . nunc audi. Si necdum euecta ad Monarchiam Romana Sede, haereses erant; qui tibi constat, sublato Papatu, haereses, quae modo Christianum nomen dilacerant, deposita pertinacia, in unum Christianum corpus coalituras Θ Si, quo haereses olim opprimerentur, Sedem Romanam exaltare pium MEcelesiae salutare fuit; n6nne dementia est, quod tu ita asserueranter asseris, Romana S de depresia,Omnes sectaae amplexuro unitatemΘIta Jentio , inquis . Sane tu ita sentis, quia Romani Primatus magnum odium sentis, cui dum satisfacere conatis, quae dicis,quam
sint vel falsa vel delir ,nihil sentis. Vnde a te, Κ 3 secun-
167쪽
Iso M. ANTONII DE DOMINI si secundum postulo. Qui nosti, sectas Europaeas, quae Reformatae audiunt, ita affectat . esse, ut sublato Papatu, reliquos Romanos errores, quos putant continere teterrimam idololatriam, aequo animo laturi sint' Sano quamuis sint fortassis nonnulli ita impij , ut in tuae mentis sint; vix tamen ultu in opinor in- uenies ita mente destitutum ; ut hanc suam fidei ἀδαφορίαν tecum vulgaturus sic. Luthe- rus horum Princeps, Primatum inter ea n merat, in quibus Papae leuitas facile tolerari posset,nisa aliis erroribus Ecclesiam opprimeret : imo sine M'narchia seu regimine unius Ecclesiam n toto munda unam esse non ei com- posse,asserit. Cum Deus, inquit, Onam habere ses es' voluerit Ecclesiam Catholicam per totum or-Τheodota bem, necesse fuit unum aliquem populum eligi, imo unum aliquem Patrem istius unim populi c. 37. p. io eligi, ad quem Orsuospostero pectaret totus o bis, se feret unum ouiter se ita ex omnibus gen- tibus in infinitum variatis moribuό, tamen una feret Ecclesia. Consentit Iacobus Andreas & Philippus Melanchthon, uterque te doctior, magni inter Protestantes nominis, maiorisque quam tu umquam futurus sis. Pri- Histor sa- mus teste Hospiniano, multis conatus est δε-
in il L monstrare , Ecclesiarum tranquillum satum i 3 3. tueri dis cile esse, nisi ad aliquem l mquam ad summum administratorem dr Ponti cem rerum summa
168쪽
HYPOCRIS IS DETECTA. iris is summa deferatur. Philippus multo apertius, nemadmodum, inquit ,sunt aliqui Episcopi, Centur. qui praesumpluribus Ecclesiis ta Romanus Pon- Lpi Itifex omnibus aliis Episcopis praes. diuam ca- εντ
nonicam hierarchiam nemo prudens opinor reprehendit, certe reprehendere nemo deset. Monarchia enim Romani Pontifici, mea quidem
sententia pro cua Ecclesiae est, ut unitas fidei
or doctrinae retineatur. Vuare quod attinet ad quaestionem de Romani Ponti cis Monarchir,
i facile pax componi posset, si de reliquis articulis . ivn sententiam haberemus. Haec isti Prote- stantes, quibus demonstrant, quam sint vanae cogitationes tuae, & fatuae spes de pace dc unitate totius Christianitatis,quae depressam , Romani Pontificis Monarchiam conseque- iretur. Demonstrant etiam , quam multumoris & parum cordis tibi insit, qui cum nullos in Romana Ecclesia errores arguas, in Monarchicum Primatum , velut in pacis uniuersalis solam remoram, loco citato ita debaccharis: O caecitatem populi o fruitutem GerD o morbum Christianitatis grauem , epi- , demicum, vereque capitalem l qui longe latius. 'quam infelix olim Arianismus grassatus est, Chriarique Ecclesiam pelifera contagione imfecit, se miseranda dilaceratione debilitauit.
Haec tu: quorum si probationem requiramus , non aliam adferre poteris , quam K tuam
169쪽
tuam illam usitatam: Ita sentio M. Antonius . scilicet tu dignus , quicum in tene- Ἀbris quis micet.
Tertio dicis, sublato Papatu nullum amplius schismatum in Ecclefia periculum fore. Quod per se constat,non veritatis, sed inuidiae dictum esse. Libro 4.ς. r. n. T. Parisiensi se Papatum penitus extinxissent, aut nul- ilum esse declarasent,mt reuera nustus est, Romanumque Pontificem, in solo Patriarchali gradu reliquissent,sic penitus omnes sibi matum occat siones amputassent, nec usium amplius periculum schisimatum superfuisset. Haec tu: qui eodem prorsus animo in Christi Vicarium es, quo Iudas fuerunt in Christum, quibusgro uis erat etiam ad videndum. Papatu florente, nigrescunt tibi omnia: Papatu sublato, pacem aeternam & aurea sat cula diuinas. Sed
deliras inuidia: quod ex tuis dictis probare
facillimum est. Nam lib. I. c. Io. n. 28 .dicis.
post annum Christi millesimum his postromissexcentis annis exstitisse quidem nonnullos, qui Papatum agnouerunt se defenderunt: sed mille superesse annos, quibus haec magna Petri Monarchia ad successorem deuoluta cuiquam ex Catholicis Doctoribus Romanis , Pontificibus semper exceptis) ne quidem v neris '
170쪽
nerit m mentem. Iam subsumo: Sed his sex Ventis postremis annis pauciora schismata fuerunt, qualia sexcentis annis prioribus,qui annum millesimum proxime praecesserunt. Hoc patet ex catalogo schismatum Roma
meras enim schismata omnino triginta: ex his facta post annum millelimum non nisi duodecim , his autem postremis ti ecentis annis quibus dicis Papatum maxime viguisse, ne quidem unum . At vero ab anno Domini quadringentesimo ad annum millesimum, quod tempus non nisi sexcetos annos continet, numeras schismata sexdecim. Igitur cum eo tempore, quo Papatus ne quidem venerat iii tibi credimus) vlli Catholico Doctori in mentemi, non modo schism in erant, sed etiam frequentiora erant quam
post agnitum Papatum ; nonne deliras, qui dicis extincto Papatu non modo schismata non futura, sed neque ullum schismatis periculum sit peresse'
Quanto odio Romanum Pontificem ex creris, tuae aduersus Romanos Pontifices antiquissimos inuectivae ostendunt. Vnum profero exemplum de Canestino I. in quem calamum stringendi talem occasionem captas,