장음표시 사용
311쪽
ter populas plures , aut popularum rectores intercedis, attigisse paucos, uni versim, ae certo ordine tractavisse neminem mm . Credendum est , viroiummo cognitos non fuisse duos li
LER , qui ante editum opus G r tianum principia juris naturae apodi-ctica methodo tractaverunt , legesque ad suam originem , propriumque finem revocarunt . De utrisque separati in agemus.
GIUS librum edidit de Lege naturae v. dictica methodo concinnatis. Prodiit is liber Witebergae Anno 136 . & cum in paucorum manibus versetur , majori cura Systema ejus , obscurum admo dum, examinandum nobis erit.
n. I Postquam Auctor in epistola dedicatoria contra CARNEADEM ,
TONICI sententiam laudavit , legem n esse opinianem, sed merit.uis invenistionem ' simulque asseruit , legem d mum legis nomen sortiri , si ratione firma, & immota nititur: porro ait, Milonem hane aliunde peti non debere, quam ex duobus , nempe ex na
n. Σ. Diligentiam rei andi leges ad suam originem , S proprium finem , dignam esse bonis viris , existimat ;agnoscendam esse hanc lucem, di gra- ην n) prole g. I. I. tias Deo agendas, quod hac luce hu
manam naturam ornaverit , ac etiam
post lapsum igniculos quosdam in natura reliquerit, qui dum excitantur , cogitatione pulchere mavirtutum, ac legum harmoniam inde agnosci.
n. 3. Hujus rei admiratione impulsum, se de sonte legum , seu de legibus naturae, methodo philosophica quaedam scribere instituisse, & p cepta morum tradidisse , ait : addendo, d ctrinam de moribus , & legibus naturae, aeque, ae Euclidis regulas eviden tissimis demonstrationibus niti . n. 4. Hominem enim sita pergit ire prefatione ) reliqua animalia mente , de intelligentia excellere , ac sacultate discernendi honesta , & turpia praeditum esse, ut illa quidem expetat, haec aversetur: adeoque necesse esse fateri, alium homini finem esse propositum ,
quam ceteris animantibus , quae mente , & intelligentia , ae proaeresi desti
n. s. Ad hujus finis contemplati nem nos hortatur Auctor , & media finem illum cognoscendi in ipso libel- Io indigitat. PRlMO autem explieat rationem deo nominationis, unde lex uaturae dicatur 'eanaque variis designari nominibus, ac jus aeternum &ci vocari, ait. n. 6. SECUNDO definit legem naturae : God se dis nitus impress, mentibus hominum notitia certa principi rum cognitionis , O actionis , atquσ
312쪽
elusonum ex iis principiis dem siratarum proprio fui homiuis congruenιium, quam ex iis principiis necessaria cons
quentia ad humana vitae gubernationem exfruis ratio , ur homo ea , quae
jecta sunt cognoscat , velis , eligat ,
apri, vitetque contraria I quorum omisniam ρο tessis, oe judex conscientia hominibtis disin tus es attributa. n. 7. In explicanda hae definitione potior libelli pars occupatur: I. Ex eo enim, quod lex haec divinittis impressa est mentibus hominum , probat , solum Deum Auctorem esse hujus legis.
Porro Sc 2. ait, legem illam esse πο- titiam certam principiorum εognitionis , , actionis. Normas enim legis naturae neque esse opiniones ambiguas , neque sententias, quae percipi non pos-1int, sed firmas rerum expetendarum,& sugiendarum perceptiones : atque has perceptiones aeque celetas esse , ac
demonstrationes Euclidis , in epistola dedicatoria sustinuit.
n. 8. Maxima autem pars tractati nis versatur 3. circa principia cognitionis , O actionis , ubi primo modum , deinde materiam explicat. Modum certitudinis, & apprehensio. nis, quo modo, nimirum , illa certitudo emciatur , & quae apprehensi
nis ratio, tum ex Graecorum , tum CXRomanorum , tum ex recentiorum ,
philosophia demonstrat ' & in genere duo esse actionum principia, ex ARISTOTELE probat cognitionem intelis
Iectivam, & appetitum rationis , quae illam natura comitatur :' vel quod idem est, notitiam.conclusonum ex iis principiis demonseratarum . n. 9. Explicatis modis cognoscendi
transit 4. ad materiam , seu ad prin-ςipia eognitionis, & actionis , ut inveniri possint axiomata, &hypotheius
legi naturae, quibus mores hominum regis oporteat οῦ eaque principia esse vel e templatiis , ait , vel actionis :priora esse , ex quibus certa rerum scientia manat; posteriora, ex quibus ratio morum , & actionum secundum
virtutem petatur. u. IO. Cum vero notitia illa principiorum , atque conclusionum inde demonstratarum , legem naturae certam
reddant quatenus fini hominis congruinunt, ideo s. demonstrat, quis sit Anis hominis, ad quem omnes actiones hin minis reserenuae sint. Finem autem , cujusque rei tripli cem est, statuit: unum spectari exstatu rei cuiusque persectissimo: alterum ex propriis rei cujusque actionibus inistelligi; tertium, qui & finis bonorum existit, ex ordine rerum sumi. Primum snem describit, statum uniuscujusque rei in suo senere persectissimum: finis igitur cujusque res A ctori est , periectissima illa habere , quae illi in suo genere tribuit rerum
natura, seu potius Deus naturae opiis
Secundum finem ex eo colligit, quod Deus nihil frustra , aut ten ere secisse videatur , sed ad certum finem omnia
Tertium finem ita explicat , quod Deus sit ultimus finis ; quare ut illi iustissimum in omnia imperium exustit , ita omnia ipsi servire naturali
jure debere. n. II. Auctor s. eonclusiones ex itilis principiis desumtas, proprio fini h
minis congruentes , Meessaria quadam consequentia pertinere , a t, ad humanae Uttae gubernationem , ut homo ea , qu redia sunι , cognostat , velis , Hi a gat , vitetque contraria i enim
sussicit Auctori, actituita honimis , di
313쪽
principia actionum in genere inquis- tur . Ex hac demonstrati e deductvisse, sed quia actiones hominis va- originem summae potestatis , ae judi
fiant pro vitae generibus, genera vitae ciorum, juna belli, D. lerum, ac qua distinguit, & singulis suum proprium tuor Virtutes cardinales. finem accommodat. n. Is . Vitae spiritualis finem, ait n. I 2. Vitae autem genus in genere esse contervationem ejus finis per actio duplex esse . ait : s Moreticum , quod neS huic Vitae congruentes . Quo re- in contemplatione, & inquisitione ve- fert, Deum agnoscere , agnitum cole ri occupatur ' & practisum , quod re, timere, glorificare ' & ad hujus actiones spectare , ac in iis occupa- Vitae Conservationem quatuor illaes viriri, ait, propter finem aliquem in vi- tuteS cardinales pertinere , putat. Α ta utilem. Xioma tertium autem hoc inde for-Poserius hoc vitae genus triplex esse, statuit, a conomicum , politicum Diaxituale: atque hoc universum vitae genus habere finem , qui est conserva. tio ipsius per proprias actiones, Deum ut ultimum scopum respicientes ' in omni enim genere vitae ita ordinandas esse actiones, ne ab ipso honorum fine. seu a fine finium, aberrent. n. I 8. Vitae oeconomicae finem esse ait, conservationem familiae , & domus, per actiones oeconomicas, Deum ut finem bonorum respicientes . Unde primum axioma hoc ponit : Quisquid
conservat satum aseonomiciam iactauiaemper se, praeeipitur lege naturae ς atque ex hac demonstratione fluere , ait , omnia praecepta oeconomica, nimirum,
jura inter conjuges , inter parentes ,& liberos. &c. n. q. Visae potuisae finem proponit έ politiarum tranquillum , & politicum statum per actiones politicas , quae
omnes eo reserri debent . ut maneat
justa ordinis politici harmonia , servato inter homines iure analogo , &Deus in humana societate tanquam finis uΙtimus societatis humanae constituatur , Hine secundum axioma hoe
proponit.: cuicquid conservat satum potiricum , s ne tamen aliquid fiat Deo adversum ) lege naturae praecipiamat : Quicquid conferiat flatum vita spiritualis, lege naturae praecipitur. n. I 6. Postquam exposuit, quaenam
sint vitae oeconomicae , politicae , &spiritualis actiones cujusque propriae , . singula deealogi praecepta , utpote epitomen Iesum naturalium , ex p
sitis prineipiis fluere , & ad triplex illudivitae genus referri posse , demonstrat.
n. I7. Sed & 8. rationem praeceptorum a Dei Voluntate , & natura quaerit ; ac virtutum praecepta deducit ex principio illo generali , quod
omnes vitae status ad Deum tanquam ultimum finem referri debeant. Axi ma autem quartum ita extabet: sui quid convenit bomin; secundum rectam
rationem , expetendum ess - at quo cum ratione pugnat, fugien m e vim tutes conveniam , edi talia minime ,
n. I 8. In sine definitionis p. Auctor addit, omniam horum oe twem , eur judicem hominibus conse entiam diavinitus esse attν;butam . Explicat autem in fine libri, quid per conscientiam intelligat : scilicet , spem , quae
exspectatio est futuri boni, 3c metnm, qui futurum malum , seu poenam , pertimescit. vi. I9. Denique ela Io. varias quaestio.
314쪽
stiones examinat: I. an omnia , quae concluduntur ex legibus naturae, sint necessam' a. an homo satali necessi.
tate male agat Ubi ex Graecorum philosophorum dictis rem illustrat, δce. M. I 7. Principium igitur, seu regu- Iam generalem legum naturae HEMMINGI US hanc Ponitis
n. IS. Equidem multa sunt , quae in hoc Auctore probamus : I. quod solum Deum auctorem Iuris natura. lis constituat : 2. quod modos demonstrandi jura naturae ex voluntate in.telligendi, & appetendi , adeoque ea jussis rationis conclusionibus , desu. nat: 3. quod inter modos illos de. monstrandi Mem creationis , & pem
sectionem divinam, praecipue comme det, dic. n. Ist. Sunt tamen quam plurima, quae censuram merentur . Primo enim obscurus admodum est tractatus teris
mini ex philosophia scholastica desum.
ti confundunt magis sensum rei, quam explicant I demonstrationes non cohaeis rent , nec cones usiones praecise ex prae. missis sequuntur. n. 2O. Secundo , quod ex principio posito non omnia ossicia hominum necessario sequantur, vel exinde constat, uia jura rerum , jura pactorum , conuictionum, possessionum , &c. apodi. ctica ratione neque ad conservationem status oeconomici , nec politici , nec spiritualis, pertinent. n. a I. Tertio, quoad effectum idi
sum A uctor cum illis convenit, qui principium juris naturalis in sedulit te quaerunt, nam conservatio socie. tatis humanae nihil aliud est , quam conservatio status oeconomici, politi. ei. & spiritualis . Unde passim Auchoe regulam ponit : quiequia des iι --
manam soriciarem , cum natura pugna.
re οῦ ω quicquid facit ad humanam
societatem conservandam , lege narurae
praecipi I adeoque omnia dubia , quae Dei aιitati obstant, hie quoque repeti
VIII BENEDICTUS HIN. CKLERUS Soltquellensis , Anno
Io I s. adeoque decem annis ante publiis catum opus G rotii de jure belli, &pacis, principiorum iuris libras quinque edidit . in quibus genuina juris tam naturalis, quam civilis, prinei pia, &firmissima jurisprudentiae tandamenta ostendere, ejusdemque summum finem ob oculos ponere , primus ausus est . Hie Auctor quoad prima principia palmam omnino Grotio praeripit. Sane, ea. quae de ratione humana n . de viribus humanae rationis ' , &speciatim de voluntate , ejusque libertate ρ , tradit , sne admiratione legi non possunt: Et si Grotius quoad conclusiones, & in demonstranda
gentium praxi , longe alterum ante cedat, elegantia sermonis vero omisnino vincat. n. I. Praemittendum autem est ,
wINCKLERUM duplex jus naturaestatuere, prius, & poserius ' . Per jus naturae ΡRIUS intelligit no.
tiones primas , & notitias nobiscum natas, seu praesumtiones, prolepses,&praenotiones naturales, ipsa vi rationis impressas. Hos jus naturae vocari, ait, Pp παν
315쪽
198 Dissertario Prooem. XI. Cap. II.
ωατ' quia natura ptimo in no. quum αst quicquid iustitiae nomen
bis est, & inter omnia luria principatum obtinet r . n. 2. Existentiam iuris naturalis eo nistra negantes late probat 4 , Sc sum.
inum hominis bonum consistere in agnitione, & fruitione juris naturalis, ex gentilium scholis docet a . n. 3. Auctorem juris naturalis Deum esse, statuit, ejusque volunt a. tem esse summam legem , primo, di proprie se dictam ω .
u. 4. Ius naturae probat ex ratione, motum enim animae rationalis ,
ait, esse legem naturae humanae, quia Deus omnia voluit ea, quae ratio humana indicat υ . Unde concludit . legem rationis humanae omnibus ines.se hominibus, quia omnibus ratio est
communis An. s. Legem ergo naturae humanae, seu rationalis hominis esse, ait, eam rationem, quin gubernat hominens ut socundum naturam, hominἰ a Deo datam, eam rat one vivat v, bonio F . Hanc vero legem vitae naturalis desinit , rationem coram Deo pie , m in creos recte vilem ἰIdque fieri. ait unde duos sontes
ver AMOREM juris , tum divinii, tum humani ,
constitui h AE . Ius naturae consistere, ait, IN A
amorem enim esse mensuram juris ,
ct justitiae spiritum , sine quo ini
c. 3. seq. ι d. c. p. pag. z I iὶ d. induit e . Hunc vero amorem nihil
aliud esse , quam CUSTODIAM SOCIETATIS , seu MUTUAM BENEVOLENTIAM, asserit d .
n. s. Hinc definit jus naturae, praeceptum Dei, O rectae rationis, stib haena privationis bonorum suorum , O MILctionis malorum , exigenr perfectum erga Deum, o homines, amorem, confirma tum ad Iehem divinam , seu voluntatem
Dei e . Adeoque in genere HIN-CKLERO praecepta juris naturae suntua, quae lex moralis a Deo cordibus nostris una eum vita insusa tradit , quaeuue ex sincero, Sc pio amore pr
se isci possunt f. His principiis postis , procedit ad
praecepta specialia, quae juxta ordinemd 'calogi recent et g . eoque refert I. gritatem . : q. fiduciam firmam i : sanctitatem m r 6. amorem sui n : 7. cupiditatem optimi . : 8. mutuam as. sectionem p .' O cietatem naturalem et , cujus ij cciem constituit conis
316쪽
n. I . Hoc jus naturae , ait , in nullo publico conventu hominum compositum, di publicarum, nec in civi Ii locietate primum monstratum e sisse, sed ipsam naturalςm rationem . statim ab initio, quam primum conistra ius naturae prius agi coeptum e sisset , haec praeceps a docuisse , & exegisse d . Atque hoc Iure naturae, quod prius
vocat, ignorari, ait, increpationes , Omnemque vim, quia sua sponte bonum homines amplectuntur et jus naturae nihil mali extimescere . aut su.
plicari e , nullumque ibi offensionis , adeoque nec desen sonis , esse me. eum s . n. Ist. IUS NATURE POSTERIUS Uincklerus vocat IUS GENTIUM g . Putat enim , homines si lapsi non fuissent, δc in primaeva reorum communione perstitissent , solo
jure naturae . usuros , amorem nor mam actionum eorum suturum, Om
nesque in una Adami familia victuros fuisse ε : quἱ a vero homines insatia corrupto desierunt esse in una familia , eoque a communione illa decesserunt, ex hac gentium discreti ne ortas esse, ait , rerum distinctiones , occupationes , acquistiones , contractus , &c. indeque varia circa haec negotia exstitisse iura , quae , si jus naturae prἰus substitisset , eo modo in vita humana exstitura non suis.
sent . Cum igitur hujus juris causa homines ab initio in gentes discesserint, & diversitas gentium , & sami.
liarum, prima occasio , & caulae suerit , ut jura dominiorum , contrais ctuum, & bellorum inter omnes gen. tes nascerentur, cum , inquam , Omnes gentes haec iura ad sui conservationem receperint, inde jura genrium
appellata sui ili, ast , ε . n. zo. Est ergo JUS GENTIUM H incisero species juris naturalis , sed poserius . , quod suam auctora talem habe: a Deo per jus naturae prius ι , cujus quasi uxor sit , di
condomina m quodque ea lege injuris naturae auctoritatem receptum
sit , ut ei serviat . . Atque hoc sensu ius gentium a Deo constituistum, di immutabile esse, omnes gentes inde obligari . & ubique unum
esse, ait . . n. 2 . Formam igitur Iuris gentium UINCΚ ERUS constituit in conservatione juris naturalis p . in . deque illud definit , dictamen recta
rationis pro conse atione juris natuis ratis , omnibus gentibus commune e . Constitutionem autem gentium V
cat , quia non est jus simpliciter ,& primo innatum, ted ratione Omnium gentium excositatum, & conin litutum e tv. 22. Notam iuris gentium generalem hanc constituit , quicquid pro defensione ingen ti amoris humani fit , e etaili modo. Desensionem autem illam esse, ait,
vel togatam , vel armatam ε . n. 23. Ad defensionem praecepto.
rum juris naturalis TOGATAM reis Qq a fert
317쪽
3oo Disserta is Prosem. XL. Cap. II.
fert r. iudicium morum a ; 2. depre- Ios acquirendi, quos ICtos recensere iscationem mali, & reconciliationem v - ait, in Titulo de Acqu. reri dom. ς ς a. desensionem contra injurias υ ; 4. immo δc oblig tiones , pacta , contrais humanitatis eonservationem x ; s. re- ctus, actiones , accusationes , executi
ligionis defensionem , s. idolorum nes sententiarum 4 , ipsamque Mai mersionem Σ ; Π falli oppugnatio. fatem inde deducit o . nem a ; 8. prosani aversionem ι : s. n. 26. Tandem in libro quinto OH- laesionem corporis sui . ; m. despera- Iinem iuris civilis, x summae pote- timem d ' II. poenas . ; Ia. leges itatis exponit , & quemadmodum jus onjugii, quo refert consensum parem eivile serviat juri naturali , demo tum t ' I3. patriam potestatem a ; strat.
14. maritalem potestatem ε I s. ca. n. 27. Atque tae sunt principiastitatis conservationem rs. honesti INCHLERI, hominis privati, qui desensionem 4 I . tutelam impuberum r8. jus Albinagii m ' a'. ingratorum correctionem V ; χα status inaequalitatem φ . n. 2 . Media ARΜATA , quibus ius gentium ad conservandum jus na.
turale utatur, locum non habere, ait, nisi in necessitate P . Defensionem au. tem armatam, vel privatam statuit ,
qua defendimus vitam . , eorpus r , familiam ν , amicos ν , pudicitiam , famam υ ' vel publicam, quae sp per
bellum justum η , s ubi simul explicat, quaenam sint justae belli causae s in
quod sequuntur servitutes κ . n. as. Denique jus gentium non saltem animum , & corpus nostrum
defendere a.sed & dominia distinxi Lis, docet . , introducendo modos
seculo minus in Germania eulto vi. xit, & ideo vix fama innotuit, sato meliori dignus.
n. 28. Ceterum , non opus videtur
ad specialia procedere , & distinctionem inter ius naturae prius, & pollerius, quae nee iuri Romano convenit, nec veteribus unquam probata fuit , examinare ; cum sibi. iam dictum sit,
jus naturae, & gentium, prout a V teribus sumitur , unuin , idemque eL se , & jus gentium voluntate constitutum non dari . Sed & amorem imgenitum cum socialitate convenire ,
ipse UINCLLERUS passim fatetur 'adeoque eadem dubia, quae sotialitati obstant, amori quoque obstare vide
318쪽
tis ; indeque separatim examinare ho rum principia , opem pretium Ma
q. XV. SELDENUS Grotii eoaetaneus, & aemulus , scripsit systema de
Iure naturali, m gentium , juxta disseiplinam Hebraeoνum ' atque custodiam focietatis hamanae quidem pro principio jurium naturalium agnoscit f : at praecepta eo pertinentia non a priori ei te demons liuiri posse, putat L , quum lumen rationis obseurum admodum , & intellectus humanus adeo depra tus sit, ur in imperatis naturae rite diicernendis facile hallucinari potu rit . Atque ideo fingit, Deum , quasi in appenia ob intellectum humanum perpetuo tabula , seu libro expa so, indicare voluisse praecepta naturalia, Mi perpetuo obligantia , & reliqua arbitrio permissa ' adeo ut nutilum, quod iscietati numanae optime conservandae conducat , praeceptum p termiserit . . Idque factum , ait , per septem praecepta machidarum . :atque haec ratio est, cur titulo de Iure naturae, addiderit, juxta disciplinam
' Verum r. admitti nullo modo potest, intellectum humanum adeo depravatum esse , ut in imperatis natura rite disce nendis Deue halueinari potuerint homLues . Lumen rationis non in eo defecit, f) L. I. e. pag. Ilo. pr. O ibidem pag rost. γ) d. l. pag. IIo. pr.
quod imperata voluntatis divinae ex sola ratione non satis innotescat hominibus, smodo saeuitas ratiocinandi, di regulae, quas suppeditavimus , rite
adhibeantur ) led quod ea sit fragilitas
humanae naturae , ut saepissimu ea etiagat, quae rationi repugnant . Sed Ma. cum hic agatur de probando iure. quod toti humano generi commune usi ; qua , quaeso , ratione homines eonvinci Je veritate praeceptorum , &revelationis possunt , quam vel igno rant, vel non agnoscunt λ Denique I. fabulam eme, quae de septem praeceptis Noachicis traduntur, alibi probavimus. Sane , sola ratio Iudaeos docuit, ea , quae Noacho revelata esse fingunt, esis precepta juris naturalis . XUI. YUO Parisiensis , ordinis Capucinorum Franciscant, ann. I 638. novum systema iuris naturalis in sesnam produxit, eui titulum premisit:
Ius naturale rebus ereatis a Deo emsi tutum νn. I. Postquam enim in praelati ne probavit, I. legem natura esse a
Deo, Σ. eam esse universalem, 3. IN gem naturae esse aeternae veritatis ,&e. . , tribus Iibris singulas natu leges explicat.
n. a. In LIBRO PRIMO agit doeausis, m rerum prodiιctione , ac legranatum, quibus causae illae , & rerum productiones nituntur , proponit , adeoque existentiam Dei & originem
mundi, ac creaturarum , nec non finem ibid. e. ς. pr. Yvo Plaesae. P g. H. usque ad Pag. 2
319쪽
explicat, smulque jura inter parentes,& liberos inde deducit. n. 3. In LIBRO SECUNDO agit
de rerum eonservatione , m au mentis.
Inter alias leges naturae eo pertinentes resert , I. quod omnia quaerant bonum sibi conveniens , quo possint conservari ι : 2. quod nihil sat , vel agat ex seipso, sed indigeat auxiliis m :3. quod agens con4ruis instructus esse debeat mediis , & instrumentis e q. quod vis activa certis , & determinatis modis procedat . : s. quod stent omnia mutuis auxiliis p : quod Omnia appetant non tantum conservari , sed & augeri s r 7. quod viventia norint suas, & hostis sui vires ν r 8. quod sortiora praevaleant infirmis a est, quod oppressa se vindieent in liberistztem ν : Io. quod vim ui repellere liceat rr. quod dolo se tueantur, quae non possunt viribus υ : Iz. quod cum vires propriae non sufficiant , advocentur exterae x : I3. quod plurima vim sngularem passa restituantur in integrum I ; unde deducit regulam , quod tibi non vis fieri , alteri ne sacias et .
n. q. In LIBRO TERTIO mitae rerum a te tione , ac interitu e &exponit primum peneralia , quae per
tinent ad rerum Interitum ' tum inquirit alterationis, & corruptionis camsas , tam internas , quam externas tandem , quae singulorum interitum
immediate praecedunt , & postea sequuntur . . Atque in eum finem plures leges naturae supponit e .
n. s. Ex hac ipsa dispositione operis
Dissertatio Pronem. XI. Cup. III.
facultates agendi apparet, V VON EM non verum ius naiaturae exponere , sed jus naturae inat riale : jus , quod ex lege materiae a Creatore indita sequitur.
Omnia enim praecepta naturae ex harmonia universi, ex consonantia re rum creatarum, aὸeoque ex nexu rerum deducit. Hinc legem naturae describit, raros, fixosque rebus omnibus iustos exi tendi, m agendi modos, quibus consat mundi totius partium, er mculorum series la . n. 6. A tque hanc legem naturae tam brutis , quam hominibus communem esse, tradit bruta enim legem illam sequi per instinctum, seu motum nain turae, homines per rationem , id est cognitionem , & judicium e . n. 7. V idetur igitur hic Auctor nulla praecepta iuris naturalis statuere , nisi quae ex nexu rerum , & motu materiae a Creatore indito sequuntur , atque hine asserit f , juris civilis regulas , physicae, moralis, politicae , mechanicae , artis cujuslibet praecepta , inniti lege naturali velut fundamento. Et ex ipsa inspectione operis apparet , m dos demonstrandi leges naturae , ma Σimam partem ex physicis, & mes ha-nicis regulis desumtos esse . n. S. Ceterum, Deum auctorem hujus legis facit x , & regulam generalem Omnibus communem constituit , quia bouum si appetendum , O contra malum stigiendum oee. ε . Inter naturae autem leges ponit, quaerere bonum Miconveniens, quo omnia possini conservari ; & quia tibi nou vis fieri , alteri ne saeias ἡ . n. 9. Hoc JUS NATURALE du
320쪽
De etariis recentior. Docton principiis.
fiet illa definitione contineri , ait , quae a ICtis Romanis afferri solet ,
quarum altera Ius naturae describit , quod natura omnia animalia docuit; altera , quod raris naturatis inter omnes
homines consitu ir . Ubi de preceptis , quae cuique definitioni junguntur , judicium fert ' quaedam nimis angusta eL se , quaedam nimis universalia , quaedam nimis singularia , existimans ι . Ipse vero sexaginta leges naturae sub
stituit , quae , uti dictum est , ple
que ex physica, & mechanicae artis U-gulis delumptae sunt.
n. IO. Ceterum , adeo con sum est
opus , ut vix discerni possit , utrum physicam , an jura natuω docere Ui
De Pria ipsis Turis re entiorum , celebriorum quorunda-
Parisiensis : superest ut recentiorum quorundam Doctorum principia lectori exhibeam. Equidem in antino fuit singulorum Scriptorum systemata examiis nare : at mutavi propostum, tum quia observavi , plerosque cum aliquo expositorum principiorum conspirare I tum quia nuperrime celeberrimus GL AFFEIUS in opere nunquam satis laudando universam juris naturalis his mriam , simulque varias Doctorum opiniones, compendiose, at more suo lolide exposuit. Hinc per indicem saltem principia hactenus edita recense.
i. XVIII. Illustris P UFENDOR. FIUS , systema Grotii secutus , CUSTODIAM SOCIETATIS HUMA.
nium jurium principio posuit : atque hactenus nihil novi addidit, nisi quod
socialitatem non ex principiis internis, ut Grotius statuerat, 1ed ex libera Dei
voluntate ortum habere, docuerit.
B. PARENS socialitatem nullo sen sit pro principio juris naturalis haberi posse, & contra Grotium, & contra Puis endorsum defendit , ac solam VOLUNTATEM DEI tum permittenistem , tum praecipientem , verum esse principium juris naturalis , docuit . Quam sententiam ipse quoque peculiari tractatu olim delendi. XIX. Defensores doctrinae Pusenis do i in E concedunt quidem, VOLUNTATEΜ DEI esse principium v rum , & unicum juris naturalis , sed suditat id non suffcere , putant , quia hoc principio posito nondum c gnosci , ajunt, quidnam Deus volu rit' atque hinc aliud principium quaerunt, unde plenissime de voluntate Dei constare ponit: icique vocant principium cognossendi m. Intelligunt autem per tale principium cognoscendi propositionem aliquam Pr. iur. nat. proleg. e. 4. g. g. Ludovici dubia ei rea ius nat. s. 6. seq. Uid. supr. Dissert. procem. I. g. o t. seq. &. Disset tae. prooemissi X. g. rs. seq.