장음표시 사용
501쪽
=aala nudἰs, eius rationem infra in- &c. qui res, vel personas recipiunt, tacite securitatem promittunt I atque ex hoc tacito pacto actio de receptis datur. Qui judicem adeunt, tacite promittunt, se staturos ejus sententiae οῦ atque ex hoc pacto nα m. ἀεὶ io ju. dicati. Q. , ἰ feritiam publice profiten. tur, eam praestaru debent illis , qui
opera eorrim ML Lur; hi u . Hicrito. . uiat Iallum modum dixit, procurator,
qui negligentia sua damnum intulit , judex, qui male judicavit et , ex tacito pacto tenentur.
n. 3. II. Ex actionis fine a : si quis enim ad certum finem agit, eum intentione agitς adeoque vult quod agit, sed non ultra illum finem. Hinc ereditor, qui pignus debitori reddit, ne- cerario remittit securitatem I nequeenim alia ratio dari, nec alius finis hujus actus esse potest: cum tota, Sc unica securitas creditoris in detentione pignoris consillat : non vero remissum est debitum, quia alia ratio redditi nis dari potest. At si e reditor reddit chirographum, necessario vult remittere debitum, quia alia ratio illius adtus dari nequit: non enim reddit charistam , sed obligationem , quae in ea continetur . . n. q. III. Ex medii neeessitate , si nimirum fides alicui data , negatis his mediis, ad effectum deduci non potest: hoc enim casuis, qui aliquid promisit, omnia quoque promisisse videtur, quae ad executionem promi is necessaria sunt. Cujus rei exempla vide apud Grotium. Hinc qui in civitatem se reacipi patitur, tacite promittit. se legibus fit. ff. si mens. fals t uia. 8e Tor. tit. de extraord. cog n. aὶ Grot l. F. e. 16. s. a I. cbὶ Gror. l. a. e. 4. g. 4 Consi. a. f. I. iis paredagabimus CDII. Pactum est duorum, vel plurium; in idem placitum conlenis
CDIII. Pacta jure naturae diis viduntur I. in expressa, Vel tacitaret. in personalia, vel realiae a. in ni lateralia, vel bilateralia: 4. in liberatoria, vel obligatoria . c -t -
Reliquae divisiones , quod nimirum I. quaedam sint nuda, quaedam vellita a , 2. quod pacta sint vel nuda , vel contractus u , 3. quod quaedam in continenti adjiciantur contractibus bo. nat fidei, quaedam ex intervallo ν , ex jure Romano originem habent. q. CDIV. Prima igitur divisio pactorum.est,.quod quaedam sint empressa, quaedam tacita. Pacia expressa sunt, ubi consensus verbis , vel litteris declaratur; adeoque ubi utriusque consensus ex verbis, vel litteris apparet . Pactum tae tum est , ubi voluntas vel signis declaratur , vel actu aliquo , unde de voluntate.conis
n. I. Siguis animus transserendi iuris declaratur, si talia sint, quibus usu, & observantia voluntas designa. ri solet. Sic qui annuit, assirmare ,
qui abnuit, negare videtur I . n. 2. Molibus quoque voluntas deis clarari solet, si tales sunt, unde ceristo de voluntate constet. Constat a tem de voluntate agentis I. Ex facto , oe aliisne perso Le. Ita caupones, nautae, stabularii, aurigae, o lib. 1. T. Pare o Laut. com P. p g
502쪽
Dissertario Pisaem. YIL L L V. Cap. II.
bus illius civitatis staturum : qui collegio se jungit, oneribus, & sta. tutis illius collegii eo ipso se sub. lieit. Unde patet ratio, eur is, qui
admitti et 'erci charactere munitos, eis etiam praerogati avis. Whae
cteri illi usu communi, vel specialinitus Curiae , annexas , tri W-.- te. neatur; idque ex taeito pacto e dum enim recipit legatum . consentit in omnia, quae ex usu communi , vel ex usu Curiae , characteri ejus de- prodessent . . Ex eadem ratione quo
n. 2. REALIΑ sunt, quae non ad peris nam paciscentium rettringuntur ν , sed in rem constituuntur uti s D. ctum generale est, nepetam , οῦ vel si in
genere profiteor, alterum non teneri e .
Hiner . prosunt, & nocent haec pacta haeredibus . , quia res ad eos transis
etiam mortuo paciscente v et & 3. λdeiussoribus . e quia ad eandem cauissam accedunt: q. sociis, & condomLhentur . ni S r s. Correis δ' . n. s. Non ergo consentire videtur n. 3. MIXTA sunt, quando idem qui tacet: adeoque non videtur juri pactum ex altera parte est in rem conis suo renunciare qui longo tempore, vel istitutum, ex altera parte in personam eo non utitur, vel id negligit φ . conceptum, uti si pactum est, ne ego
h CDV. Secunda divisio pactorum petam , vel ne a te petatur R . est, quod alia sint personalia , alia An vero pacta in dubio sint realia, realia . , alia mixta . vel personalia , infra explicabimus , n. r. PERSONALI A sunt, quae ubi de interpretatione pactorum age. ad personam paciscentis restringun- mus.
tur f . & in solam personam non in β C I. Tertia pactorum divisio
rem in concepta sunt 1 : v. g. si est, quod alia snt obIigatoria, alia paei scor, me a persona petere nol. liberatoria. Per illa obligatio nova eon. le ε . trahitur; per haec obligatio, quae fuit, Haec pacta ad alias non pertinent ε : dissolvitur. adeoque nee prosunt, nee nocent hae- Pacta hνe liberatoria non dissol. redibus 4 . Nedum prosunt, vel vunt negotium traditio- consummatum: nocent sociis , correis , & condomi. sed subsistit prius negotium , & no. nis ι . vum contrahitur . At negotia solo Excipe, si ipsius paciscentis inteis consensu contracta mutuo dissensu dis. rest, ut pacta aliis prosint , vel no- solvuntur ε . Idque verum est, etsiceant. Atque haee ratio est, cur pa- nudo pacto voluntas dissolvendi deela. ta prosint, vel noeeant faecessori fin- retur. s Quod jure Romano mutatum, gulari m , quamdiu stilicet paciscens & ex tali pacto saltem exceptio da.
503쪽
6 CDVII. suaria diviso pacto. autem amicitiae eo sensu, quo GRO-rum est, quod alia sint unilateralia , TIUS ea admittit, non dantur ae . alia buaieralia . Illa sunt, ubi obligatio n. 3. Foedera sunt r. vel offensiva, saltem est ab una earte, ut in mutuo, vel defensio a d a. vel aequalia, vel stipulatione, donatione, &cybo, ubi inaequalia g . 3. Foedus est vel μν. ultro, citroque oritur oblipatio . . sonale, quod intuitu solius personae CDVIII. Quinta divisio est, initum, adeoque in solam personam quod pacta alia sint publica, de qui- conceptum est. vel reale quod non ad bus seq. alia privata, de quibus personam restringitur, sed in rem eon.
q. CDIx. Pacta publica sunt, quo. n. g. Grotius scedus reale esse , statuit, ties contrahentes de re, vel causa pu- quando eum popuIo contractum est i etablica disponunt: quod fit r. per flata v postea status In regium mutetur, nudus, a. per sponsionem, 3. per pa. si causa pacti propria fuerit ei statui ).cta, quae a privatis de re publica fiunt, Si cum rege contractum est, non sta.& sub mandato continentur . . PRI- tim personale esse, ait οῦ sed reati censeri Mo de FOEDERIBUS agemus. si perpetuum est, aut factum in bo- n. r. MENIPPUS apud LIVIUM num regni, aut cum rege, 3c succes- triplicia foedera esse , ait: vel quae ara soribus ν .hitrio victoris praescribuntur; vel quae In dubio foedera eredi, putat, re inter pares bello aequo foedere contra. Ita, si favorabilia sunt, personalia v huntur; vel eum amici sociali scedere ro, si sunt odiosa a . se jungunt f . n. 4. Nos statuimus, foedera regu-Grotius alia foedera idem constiis lariter esse realia, quia Princeps se tuere, ait, quod iuris est naturalis; per qua talis . adeoque jure populi. alia aliquid ei adjicere ι . Conventio. contrahit; modo intra fines adminianes, quae juri naturali aliquid adji- strationis paciscatur, i. e. in utilit
ei unt , aut aequales esse, ait, aut ina, tem reipublieae.
quales . . n. s. Hiae jam facilis est decison. a. At in genere dicendum est , quaestionis , an successor ex faedere ani Dedera fieri pone de quavis causa pu- e ονis oklige νρ GROTIUS n distin. blica; unde tot nomina horum foede- guit, an regnum sit patrimoniati, admorum esse possunt, quot causae. Dam que iaceessor sit simul bonortim haeres stur igitur scedera socialia i , foedera an regnum sit Uufructuarium , ade cis . , foedera commerciorum i ν que in solo regno succedatur; an v : clara deditionis , dcc. m . Foedera m mixto iure suecessor vocetur , ita
504쪽
ut partim in bona , in regnum au. tem in solidum succedatur. Successorem regni patrimonialis sem. per teneri, ait, ex promissis defuncti. Eos autem, qui in solum regn- , vel mixto iure succedunt, directe non obligari, quia jus non aeti piunt a proxiis mo possessore o I sed indirecte, jure, nimirum , civitatis, quae se obligare per Principem videature modo res probabiis lem habuerit paciscendi causam π . At que ex his principiis etiam alienationes regum dijudicandas esse putar γ . Alii distinguunt, an modi ea laesio in civitatem redundet , an immodica rillo casu successorem obligari, non hoc. Quos merito rejicit Grotius et . n. o. Nos dicimus, successorem regulariter ex foedere antecessoris obli gari , quia derunctus ut rex eontraωxit ἰ modo pactum non tendat in reiis
publicae detrimentum g . Aliud tamen dicendum, & pro personali pacto habendum est, si ad solam personam paciscentis restrictum, vel tale aliquid promissum est, quod personam regis
Ex pacto igitur, seu foedere reali
successor Obligatur, I. etsi is non sit bonorum privatorum haeres ι ' 2. et
si antecessor, a quo causam habet . regno puIsus fuerit φ t non vero g. si contrahens est usurpator nisi in uti. litatem civitatis aliquid inde perven rit d : nee 4. si regnum est bello quaesitum, & scedus non tendit in utili-
tatem regni o ς quia regnum hoc non
est regis. sed populi. Caeterum distinctio illa , an causa pacti si odiosa , an favorabilis, est
mere civilis, nec ullum effectum ju. re naturali habet. n. 7. Quidam successorem ex nulisto foedere antecessoris obligari, existi.
mant.' I. quia omnis foetetas adeoque& ea, quae inter regem, & subditos
intercedit, morte tollitur.' a. quia sceis dera iuramento velut fundamento inis nituntur; juramenti vis autem per nam non excedit, &e. At utrique rationi satisseeit Grotius f . n. 8. Contrahere foedera possunt Iae summae potestates a , non duces belli ε ὶ etsi diversae snt religionis ε . Caeterum, foedera aeque , ut pacta , de rebus, & de factis fieri possunt . n. p. Essectus foederum est obligatio praestandi id , quod scedere promissum est; et si juramentum non acri
cesserit ἡ . Quid speciatim in scedere Metali praestandum, & quid circa auxilia proomi sta iuris sit, de eo agemus Libro
7. Cap. 4. ι . n. IO. Finitur foedus I. mutuo disissensu, a. finito tempore adjecto m ,
3. si altera pars violaverit O , 4. sublata republica, cum qua foedus initum est, s. sublata persona o ; si foedus saltem est personale p . Quando foedus streale , quando personale , explica vimus n. 3. 6. Non vero finitur si
505쪽
Principis persona. aut T. status mu- ii lus corporis sui. utilitas suae actioni latur I nec 3. si Rex regno pellitur. f. CD X. II. SP DNSIO est puctum a Duce belli initum de finiendo bello. De quo infra plenius agemus. Hoc pactum non oblisat civitatem nisi ratina beat ; rati habitio autem non elicitur ex silentio r . f. CD XI. Sed & III. praeter sponsiones quaedam ab inferioribus magi. stratibus promitti solent ν, unde sumisma potestas obligatur. Nimirum , faJ si
id sub eorum mandato continetur ti , et si contra arcanam instructionem egerint v : DbJ si civitas promissa rati h
huerit x alias promittens laltem tenetur ad id, quod interest ν . Atque haec ratio est . cur Duces helisti inducias contrahere possint et ,&eue deditionis conditiones a , &c. a Ducibus pactae servari debeant nisi arbiis trium populo reservatum si ιν . De quo alibi agetur. q. CD XII. Facta primata sunt, quae ex causa privata fiunt, etsi vel Principes inter se, vel Princeps cum suis, aut alienis subditis , de re, vel facto privato paciscatur.
CD XIII. Causa hujus juris ex pacto, & promissione quaesti . ex jure
naturali oritur: Naturali enim rati ne cuique hominum a creatore conisi cessum est jus in suum corpus, res ,& actiones; smulque facultas de compore, rebus, & actionibus suis dis ponendi.
Si proinde quis ita disponit, ut
res tua . ad al uin pertinere debeati hae d politione jus ejus esse definit .& jam fit alterius. Promittens ergo , qui debitor dicitur, plus suo habet, Be aes alienum in ejus bonis esse dicitur; unde obligatur ad jus illud tribuendum ei, in quem id sua voluntate transtulit. Is, cui promittitur, & qui credisor vocatur, minus suo habet; patrimoni ejus aliquid deeste unde actio ei datur, i. e. jus persequendi aes suum ab eo qui aliquid facere, vel praestare pro
q. CD XIV. Requiritur autem L. consentus paciscentium in id , quod placitum est e : i. e. in id, quod i
ter utrumque convenit. Unde faJ omnis relervatio mentalis excluditur reas via. ius maum controvers. tit. de is
obligationem producit. 2. Ut voluntas partium declaro
tur d . Declaratur autem Voluntas ver
bis, vel factis M . Verbis, si faJ pr
mittens vel ipse verbis promittit . vel per alium c : bJ si is . cui promittitur, vel ipse verbis consentit, vel per alium s . Quando vero is consensus perfectus sit, alibi explicavimus: ubi tam ut demonstravimus, quando conse sus revocari possit g . Factis, si signo aliquo , inter homines ad declarandam Voluntatem recepto , consentus deci ratur . : atque haec pacta tacita si pra vocavimus. s 4o .
506쪽
Dissertatio Prooem. XII. M. V. Cap. II.
Diximus , pactum esse - C: C-- C r.
duorum in idem placitum consensum Hinc tres regulae naturales sequuntur: I. ex pacto illo, ex consensu illo dum rum, tertium non obligari : a. paci. scentes inter se promittere non posse, tertium daturum : 3. tertio ex conse se illo duorum nullam acquiri obligationem . De singulis nunc agemus. PRIMO igitur naturale est , neminem ex pacto alterius obligari. quia pactum tantum valet inter consentientes: tertius autem non consensit.
Exceptio igitur est, I. si tertius ille me mandante paciscitur λ . Quod ei. iam iactum a. censetur si is, quem negotiationi meae p seci, pactus est; tunc enim ego actione institoria ι , vel mercitoria in , ex pacto illo conveniri possum insolidum : item 3. si servi, uel filii, sciente, & patiente domino, vel patre , de mercibus peculiaribus paciscuntur: tunc enim datur credito. ribus actio tributoria intuitu illarum mercium . . Eadem ratio 4. est si serui, vel, filii de peculio servili , aut profectivo paciscuntur tunc enim credi. tores actione deia peculio agunt contra dominum, & patrem, ut pro quantitate peculii eis satisfaciat p . Nec non s.s serui, & filii jussu patris, &c. prinmittunt; tunc enim pater Scc. tenetur ad omne, quod ex contractu illo deis betur . Atque haec T. ratio est, cur
subditi ex foedere, & aliis pactis Principis obligentur : quia omnis administratio eorum voluntate in Principem collata est r .
7. Si stirvi, vel filii familias, ignorante domino , Vel patre , paciscuntur, & ex pacto illo ali uid lin rem
horum versum est , creditores contra dominum, vel patrem, agunt actione de in rem ver e non ex tacito dimini , vel patris consensu , sed ex aequitate illa naturali, ne quis locupletior fiat eum jactura alterius. 8. Si tutor paciscitur nomine pupilli, ex hoc pacto pupillus & obligatur,& agere potest: quia naturali ratione tutori defensio pupilli commissa est . p. Sed & in genere dicendum, quoties quis ex alterius pacto locupletior fit, eum, qui locupletior factus est , obligari. CD XUI. SECUNDO , naturale esse , diximus , pae sentes inter se
promittere non posse, tertium riturum,
vel facturum ti . Si proinde Sejus mihi spondet , Cajum quinque daturum , nulla inde oritur obligatio v , nec inintuitu Seji, qui mihi nihil dare promisit, nec intuitu Caji , qui plane
Ex c. I. si mea interest : uti si SNjus mihi spondet poenam, in casum si Cajus quinque non solverit I . EM. a. si factum suum , vel 3. haeredis promittit. Sic v. g. qui spondet, dolum abfuturam esse, tantum spondet , se curaturum, ut dolus malus abst rs quis spondet, habere licere , Operam suam , & diligentiam promittit ut habiturus sit: fi quis spondet. per δα- dem non feri quo minus sat L itidem saltem spondet , se curaturum , quominus sv t. tit Mandati, 0 Toti tit. de
507쪽
minus haeres impedimento sit, &c. e . Atque his casibus promissor liberatur praestando omnem diligentiam AE . q. C VII. TERTIO , naturalis ratio dictat , neminem alii pacisci posse b . Si proinde Sejus mihi promIttit , se Cajo quinque daturum , non valet pactum, nec illud obligationem producit φ . Ego enim agere non possum, quia Sejus non promitu, te mihi quinque daturum: nec Cajo actio competit , quia cum eo plane nihil actum est d . Exe. I. si non ipsa obligatio in te tit personam collata est , sed actus saltem corporalis, ut traditio, solutio ,&e. e . Hinc faJ si Sejus mihi spondet, se mihi, aut Caio quinque daturum, mihi soli obligatur; at solutio recte fieri potest Cajo, qui meum est
instrumentum, adeoque meo nomine, meaque voluntate, pecuniam illam accipit f . JJ Si Seius mea Voluntate,
meoque nomine , pecuniam suam Ca-jo squi a me pecuniam mutuam poposcit ) ea lege numerat, ut mihi lotis veret, mihi acquiritur obligatio pecuniae, creditae Z : Sejus enim saltem est instrumentum, & ex mea voluntate , ac meo nomine pecuniam solvit : ibi
igitur actio non est agentis, sed caulae. Exc. 2. si mea intersit uti sal si Sejus poenam spondet, in casum, quo Cajus quinque daturus non est . : fbJfi Sejus spondet, se dotem, quam ac
cepit , familiae restituturum, &c. . Exc. Si quis ut nudus minister Vel nuncius contrahat ; tunc enim non sibi stipulatur, sed domino, cujus est instrumentum 4 . Idem dicendum si procurator ex
re domini stipuletur i ; vel s. domino
praesente m : non enim suo nomine ,
sed nomine domini volentis paeiscitur. Exc. o. si stipuletur haeredi u ; vel 7. eis, qui in potestate nostra sunt . : ut servis, filiis familias, in iis rebus. quae paciscenti acquiri possunt ρ ς hi
enim cum paciscente una sunt persona.
Sed & filius patri stipulari potest ' Exc. S. si quis vi officii alii stipulatur, uti tutor pupillo r . Dictum enim in praecedentibus est, naturali jure tutoribus incumbere defensionem pupil
pillis laesis electio datur , an receder
a contractu, an contra tutorem ager velint re is
Exc. s. Jure Romano per publicam personam , V. g. per Notarium , aliis quoque pacisci licet / . Sed & militi per alium actio acquiri potest. Regula initio hujus h. proposita v ra est, etsi Seius spondeat , se mibi quinque daturum Casii nomine ; eadem enim ratio manet. Sane, Sejus nec mihi mbligatur, quia non mihi, sed Cajo dare promisit, adeoque mea non interest ;nec Cajo obligatur, quia cum hoc nihil actum est, adeoque deficit consensus a . u q z Non
508쪽
49 a Disserratio Prooem. XII. Lib. V. Cap. LI.
Non autem contentire videtur qui in materia errat , qui in qualitate errat, δc quidem I. in CORPORE , materiae errat : uti si vase aureo venia adeoque in re ipsa, de qua agitur: uti dito inveniatur aurum vilius esse ν' : si quis vendit fundum Cornelianum si emtor putet virginem, quae mulier putans Sempronianum V ; si promittit est ; si mensam quasi citream emit, Stichum, putans Srium ' ' si quis vult quae non est : non enim assertiit , lancem relinquere , & relinquit vestem a ' si in merce ereatum est . , vel in specie , uti s emit servum ,
Idem χ. obtinet si errat in SUN
tio d ; vel si putat vendi , cum alter saltem locaverit e ; si in virginitate sponse s , vel in competentia judicis e eirat ' item si cum surio. contrahit, qui contentire nequit ε aut si res ipsa non est in commer
Sed 3c g. consentire non videtur qui IN MATERIA errat, etsi de compore constet k : uti s caecus emit, aeie in materia errasse, asserit ι ; si aes pro auro, vel plumbum pro argento mihi vendidisti m s vas aureum venditur, quod orichalaum est u . Hinc is, qui aurum promisit, 3caessolvit, non liberatur a . Non autem in materia errare videtur , qui mensam inauratam , vel
ex materia auro mixtam constantem, pro aurea emit ' ; nam utraque aurea dici potest. Nec si vinum emit , idque acidum invenitur q . Nedum
eontrah. emt. L. q. d. legat. l. L. 22.
Exc. Si quis asseruit etiam qualitatem , tunc eam tenetur praestare ,
quia consentum non est, nisi in illam qualitatem . Hinc si quis emit mec-sam quasi argenteam , quam solidam esse venditor asserit; nulla est emtio, 8c condici pecunia potest κ . Praeterea notandum est se omnibus his casibus subsistere quidem negotium, sed emtorem agere posse ad id, quod interest v .
Denique, & 4. consentire non videtur qui IN PERSONA errat : utis testator alium haeredem scribit , alium scribere voluit is ; si filium se instituisse eredidit, qui postea supposititius probatur I . Hinc nuptiae cum Lea contracta ipso jure nullae fuere , & nonnisi exratthabitione Iacobi convaluerunt. Neque obstat exemplum Gabaonitarum , quibus per errorem fidem dederunt proceres Israelitarum : haec pr missio autem adeo firma, dc valida credita fuit, ut murmurante quoque V pulo confirmata , violatioque fidei a Saule iacta nonnisi internecione ejus
509쪽
familiae expiari potuerit et . Resp. per ρ. CD XVIII. Quaeritur , an vis hunc errorem jus Israelitarum laesum & metus, consensum impediant λ Neo non fui tu res ipsa enim, de qua jura- gatur; quia si quis vi, vel metu corubatur, non erat injusta, quia ipse Deus eius aliquid egit, adest duorum inpareere jussit eis , qui ultro se sub- idem placitum, & consensus: quod mitterent: neque dolus, quo Gabao- latius alibi explicatum est. tritae utebantur, jure improbatur, quia Hinc jam facile deciditur quaestio , pro tuenda vita simulaverunt s*. 38o in. an Mes praedoni data se ari debeat λsed Sc ips Israelitae eausa fuere erro. Nos merito id affirmamus. Si proinderiso proceres enim dubitabant, num latro muemne intentato me adigit ,
sint ex damnatis populis, & nihilomi. ut literas eam biales ei scribam , lolvenus ipsis fidem dederunt; facile am re debitum praecise teneor. Nam I. tem interrogando numen certio rari po- consensus utriusque partis hic adest: tuissent. Neque Gabaonitae proceri . ego de meo jure, de mea pecunia di Lbus ex iis percunctantibus , qui, & pono, ac jus in latronem mea volun- unde essent, negabant, se esse ex dam. late transsero; hoc jus i3itur mea vo- natis populis, sed, se esse servos eorum, luntate quaestum latroni, tribui ei respondebant . Fides igitur personis debet ex prima juris naturalis re. Gabaonitarum in genere suo nul- puta. Neque 2. allegari potest , in-Ia eonditione data jure Israelitas juria praedonem egisse, adeoque eum obligavit. Quod insta plenius exa- potius mihi ad reparandum teneri :minabimus . nam alia quaestio est , an obliger ex n. 3. Equidem quae hactenus dicta promisso; alia, an alter injuriam com-
sunt, quod error vitiet negotium, vera mittat, vim mihi inserendo r utrum- saltem sunt intuitu errantis, non veris que verum est, at separata haec sunt
intuitu decipientis. Si proinde is, qui negotia.
aes pro auro ignorantes accepit, solutum Nec 3. opponi potest, quod vis, ac retinere velit, alter id condictione in- metus impediant consensum, adeoque debiti, quasi errore solutum, repete- dispositio nulla sit. Nam voluntas, re nequit AE . Atque hinc si debitor aes, quae vi aliena movetur, non magis de- aurum asserens, pignori dedit, pignus sinit esse voluntas, quam ea, quae ex hoe in aere subsistit, quia in corpore libidine, alioque naturae motu move- consensum est; neque debitor dese- tur. Hinc ψ. merito ICti dixere, coactam
Etum consensus allegare potest b . Si is voluntatem etiam esse voluntatem e .
militer si quis stipulatus eis aes, quod At is, quivi, ac metu coactus prO- aurum asserit, valet stipulatio , quia misi, ad reparationem hujus injuriae consensum est in corpus; nec debitor omnino agere potest f , quia sunt ne- errorem allegare potest, quia i civit. gotia: I. promissio, quae valet etiam Utroque autem casu deceptus restitum vi extorta; 2. injuria, quae per vim re aes , & agere vel ad praestandum illata est. & quae reparari necessario promissum aurum, vel ex dolo potest 4. debet, quia promittendi damnum inde et Ios. XI. seq. a. Samuel. XXI. v. I. L. ar. g. 4. Quod met. Guc f vid. seq- v. I a L. so. K Solui. 8 L. Grol. L. a. e. ii. f. s. & 7. I. g. sin. pign. aei. σὲ dict. legib. te
510쪽
le datum est. Effectus hujus rei est, competit; at e Meutio in Principem ut differre implementum promittens non solventem cessat, quia superior possit, donec de injuria vel cautum, non est , qui eum cogere possit. Atis vel satisfactum sit. Desinit autem que hoc sensu admitti potest Broea injuria si pacto expresso remissa est die um. Principem natural ter oblig ab eo, qui remittere potest : uti ri, non e litteν , quia actio eum esse.
f a J si subditis rebellibus impunitas injuriae commissae promissa sit; quod fit per elausulam amnestiae: f b J si
praedoni capitis. pretium imponitur,
di is ipse se sistat a : f e J si fides
hosti, vel praedoni, ut hosti , & uepraedoni, datur ε . CD XIX. Sed & porro asserimus , dolum quoque non impedire eon. sensum, adeoque negotiam dolo eon. tractum non fieri irritum , etsi dolus causam dederit negotio ἰ r nisi talis eris ror interveniat, qui consensum impe
CD XX. Pacisci, se a promittere possunt omnex usum rationis habenis es ς ineoque etiam prodigi 4 , filii sa. milias ι , servi m , minores n , foemina o , haeretici , &c. q. CDXXI. Sed & summae pote states de re sua privata disponentes. ex pacto obligantur ρ οῦ sive eum alia
summa potestate, sime eum extraneo privato , sive cum proprio subdito eon trahant. Primo enim casu bello adigi. possunt ia in Itero casu creditor , si jus ipsi denegatur , suum adit magistratum ,
pro iubdito jus postulat οῦ quo denegato, injuria fit civitati postulanti , quae bello vindicari, & reparatio ju-rix hoe modo obtineri debet g . Te tis casu jus quidem agendi subdito
dia contra eum intentari nequit r . n. I. Quaeri soler, an , m quatenus leges eivites circa pacta, oe actus primcipum, obtineant λ Nam hactenus promissa regum peculiares habent quaestiones. Praemittendum autem est , alias actus esse, quos rex ur rex peragit I quoties se ilicet de jure reipublicae disponit: alios, quos rex ut privitus agit; si nimirum de juribus suis privatis disponit ν . Nam duplicia iura Prinei pi competere , indeque hactenus diversum esse respectum personarum , alibi is vidimus. In prioribus actibus leges ei viles nullum locum inveniunt: Princep&enim jure, & nomine reipublicae pi mittit , quae nullo modo ut persona privata considerari potest οῦ adeoque Princeps ex ejusmodi actibus etiam subditis suis tenetur. In poserioribus Princeps jure privatorum utitur; adeoque omnia jura ei vilia, quae inter privatus
in loco contractus obtinent, ad ho&quoque actus pertinent . n. a. His praemissis primo quaeritur, an Pr ne ps obligettir ex negotiis, quae ex solo iure elidi Gim obligandi habent e ut ex pollicitatione , tesumenso Principis δε- sancti , &c. Negatur, si Princeps ut rex
disponit, i. e. si per Pollieitationem de jure publico disponit, vel defunctus de