Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. De Cocceii ... sub titulo Grotii Illustrati antea editis, nunc

발행: 1759년

분량: 746페이지

출처: archive.org

분류:

511쪽

De Obligatione Personae. 49 s

ee publica testamentum condidit. Non re contrahens laesus est c : si major enim obligatur ex iure naturae a haec ultra dimidium laeditur : s vi , me. enim negotia nullum jus alii conce- tu, vel dolo inductus est ad contrahen dum x ison etiam ex jure civili, quia dum . fcJ Actionem contra se motam Princeps, qui jure, & nomine reipu- elidere potest exceptione SCti Macedo-blicae agit, legibus a se ipso latis nul- niani, si filiusfamilias contraxit . : &la ratione tenetur. Aliud dicendum, Veliejani, si foemina pro alio inter-

si ut privatus Deo, vel rei publicae aliti cessit, dic. quid pollicetur; vel Princeps desun- n. . Tertio quaeritur, an lex, quae eius de bonis privatis testatus esto actum irritum facit, non in favorem quia actus privati regum sequuntur agentis, sed in poenam, etiam in actis communem regulam. Hinc Princeps. regum obtineano. Negant id Doctores ut quilibet alius privatus, obligatur ad juris naturalis f e at verius est, ea praniandum id, quod pollicitus est, te- dem disti inionem hie quoque locumnetur legata testamento defuncti rati, habere; ut nimirum in aestatis regiis te. Aa solvere, &c. x ges pinnales non obtineant, in actibus n. 3. Secuari quaeritur , an beneficia vero privatis obtineant. Hine Primburis emitis, quibus obligatis ivire natu- eeps, qui longo tempore elapso debi-- υalida infirmatur, υel rescinditur , tum petit,praescriptone repelli potest evel exceptione perpetua eIidisur, esiam justae exhaeretandi causae etiam Prinis in promissis Principum locum habeant νὶ cipem, quoad bona privata, ab hae. Resp. in actibus. quos rex vi rex Per. reditate defuncti excludunt, &e. agit, nullum horum beneficiorum civi. Neque obmu ratio Grotii. quod p lium locum habet, quia ipsa respubli- nitio. & coactio non possint procede-ca contrahit, quae beneficiis iuris ei. re nisi a voluntatibus di verss: Sc quod vilis non uti cur π . At Hactibus regis emens. Sc eoactum, requirant distinis privatis omnia illa jura obtinent. Sane, ctas personas e adeo ut nec distincti re. Rex a beneficiis luris, quae subditis spectus lassiciant. Nam alia quaestio est, concedit, ipse excludi non debet, eum an Princeps in actibus privatis obligoi pie quoque hactenus sit privatus . Hinc tur ex legibus poenalibus, alia, an eo.

a J non potest Princeps, si ut privatus gi, & puniri eum effectu possit ' Prior

contrahit, conveniri ex negotio, quod quaestio assirmanda est, quia in his non juxta sermam lege praetcriptam ge- actibus jure privatorum utitur, etsi cogistum est : adeoque infirmare potest em- non eossit. Nam ipse Grotius fatetur,tionem sine pretio, locationem non Principem ex leaibus civilibus, non pae- expressa mercede, stipulationem non natibus, obligari; cogi autem non pos-

adhibitis solennibus contractam . . fbJ se e adeoque quod actu puniri nequeat, Rescindere potest promissum, si minor id non impedit obligationem; ius non

sine curatore contraxit: si eum curat deficit, sed executio.

512쪽

XII. Lib. V. Cap. IL496 Dissert. Proo .

n. s. suarto quaeritur, an Princeps ex imperfecto testamenιo agere possit 'Merito id negamus; nullum enim jus ei ex tali testamento competit: non ex iure naturae , quia eo jure testamenta sunt incognita: nec ex jure civili, quia jure civili, serma testamentorum neglecta, non est testamentum ε .cuinto quaeritur, an nuptiae Prine pissene consensu patris initae t nulles Resp. quoad jura privata omnino nullae sunt; consensus enim patris naturali jure requiritur : adeoque pater exhaeredare fi

lium potest, qui ipsi invito obtrudit suum haeredem. At quoad jura publica subsistit matrimonium ; hactenus enim

ut rex agit.

n. 7. Sexto quaeritur, an Princeps siuramento confirmat promissa, quae vim obligandi ex solo iure emili fortiuntur, vel se jurato renianeiat benefetis juris ei- vilis, quae obligat onem validam infrimant , vel resindunt, me. exsolvere se

ab so juramento possit , 8 Affirmatur,

quia etiam privatis a juramento recedere, accedente absolutione Principis, licet: cujus rei rationem dat Grotius L. a. c. gr. 2O. Princeps autem his casibus jure privatorum utitur . Hacte.

nus igitur jus aliis quaesitum non est , utpote lege sublatum ς adeoque Primceps solutus est obligatione justa ex causa: id enim supponitur. n. 8. Denique id quoque iuris naturalis est, quod Princeps id , quod

ut Privatus promisit , debitori uel ob utilitatem publicam , vel in poenam au. serre , adeoque hoc modo a solutione se liberare possit i . CD XXII. Pacisci non possimi I. qui usiam rationis persectum non habent; ut insantes m , furiosi u , &summe ebrii ' : a. qui ab alieno v bitrio dependent, ut servi p ; hi enim non civiliter obligantur , i. e. actio

eis, aut contra eos , ex pacto nullo datur, sed tantum obligantur natur,

liter i 33. in Idem dicendum de filiis similias. h. sρ- )

CDXXIII. Promitti potest omnibus hominibus, qui judicium habent:

liissam. & servis e , s qui vero patri, ac domino acquirunt ), G latroni, iratae,

Ratio in aprico est, quia his personis, qua tyrannis, praedonibus, rebellibus, &α fides data est; coasta enim voluntas etiam est voluntas

Non vero promitti potest fiJ insantibus , & impuberibus ; nec fkJ im

riosis, & mente captis: nisi tutoris , vel curatoris auctoritas accedat. CD xx IV. Objectum pactorum sunt res , er facta. Primo ergo de omnibus REBUS pacta valent, quae in jure disponentium sunt, vel saltem esse possunt . ' adeoque spes

c. I 3. g. I s. g. 2o. n. 7. e. Φ. f. 18. n. 6. e. I p. g. 2. 3. 4. & Iῖ. L. I. c. 2I.

513쪽

De Obligatione Perseme . 497

& perlaulum e objectum rio , furto&e. committendo n e factum enim hoc in.nostra potestate non est,

spes quoque

pactorum esse possunt. n. I. Hinc facile constat, ludos sorotunae eum quibus cognationem haebent sponsiones 4 , Lotterren , &e. )naturali jure licitos esse. Uterque enim ludentium di i ponit de suo jure; eam enim legem rei tuae dicunt, ut victoari certa summa, vel res praestetur , Nihil igitur iniquitatis negotium hoc prae se seri: nemini fit injuria; ne.

mini invito jus aufertur. Jure Romano ex utilitate publica,& ne cives sua temere jactent, consti-Iutum est, ne actio tali victori detur . . immo aleae causa solutum conis

dici potest f ; & graves quoque pM-

nae tum in collusores, tum in receptatores statutae iunt an. 2. Sed de re at ena pacta valent g : nam etsi promissa tradi non possit, protrussor tamen ex pacto obligatur ad praestandum id, quod interest ι . q. CD XXV. Ad objectum pactorum quoque pertinent FACTA, modo pulsibilia , & non turpia sint ε . Nam unusquisque suarum actionum est arbiter, adeoque pro lubitu de iis di. sponere potest. u. I. Non ergo valet promissio facti, quod impossibile est, i. e. quod non est in naturali pote ita te promittentis i . n. 2. Neque pactum de facto , quod turpe , m lege naturali probibitum es, subsistit m I indeque non valet promissio de homine occidendo , de adulte- m. de Cocceii Introd. ad Gror. adeoque moraliter est impossibile . Ethoe est quod JCti a junt, ea, quasteontra bonos mores sunt, nec facere nos

posse credendum esse φ . Aliud est si causa saltem, propter quam aliquid promittitur, turpissit. v. g. si quis Cajo I . promittit, si Sta jum occiderit. In hoc pacto duo sunt:

mistionis, factum , nimirum, homicidii illa licita est, bare illicita. Si proinde Cajus hominem occidit, scelus committit, & ideo punitur: at quia fidem datam implevit, actio ex pacto ei datur p. Sane , Iuda meretrici mercedem promissam misit, & hoc facto vio. latae fidei notam aufugisse arbitratus est. Atque ex eadem ratione ICti id , quod praedoni vi, & metu promi ssum ell, validum esse judicarunt , quia promiti eos ita voluit.' at propter vim actionem, vel exceptionem , quod metus cauta , ei dederunt, qua negotium,

quod ipso iure iubiis fit, rescindunt 2 . Hinc jam constat ratio : cur iure Romano subsillat negotium , s quis alia quid promisit, vel dedit ob turpem , vel iiivusam causam . Quod adeo verum est , ut si utriunque, vel solius dantis est turpitudo , nec condictio regulariter detur ν . Si solius accipientis est turpitudo, condictio

quidem datur danti led ex eo ipso sequitur, negotium jure lubsistere: si

514쪽

498 Dissertatio Prooem

enim nullum esset negotium, dans tu. re dominii rem vindicaret; nec opus esset condictione , utpote quae nunquam domino datur, sed ei, qui do. minus esse desiit ν . n. 3. Caeterum, an factum tertii promitti possit, examinavimus. h. 4 Ista CCCXX UF. Effectus pacti intui. tu ejus, mi promittitur, est ACTIO Cum enim promittens sua voluntate jus in eum transtulerit, adeoque ei aliquio debeat; necessario sequitur , at ionem inde oriri, i. e. jus persequendi id, quod debetur. Adeo ut si RES promissa sit, ere. ditor praecise ad eam tradendam agere possit. Non tamen hae promissione dominium in creditorem transfertur, uti existimat Grotius . t Vid. 298 n. p. )Unde constat, eum, qui rem promist, dominum rei manere , indeque eam pro lubitu alienare posse : adeo ut is, in quem alienatio fit, dominus

rei constituatur ,' nec ei, cui res promissa est, vindicatio contra posse rem detur. n. I. Valet igitur talis alienatio rei

xlii promisse, faJ eis debitor metulit is futurae. adeoque evitandi iudieii

causa , eam alien et . eaque intentione, ut duriorem actoris causam reddat; nam jure suo utitur: rem suam alienat .s Iure Romano is, cujus causa durior facta est, restituitur in integrum, ad eum effectum, ut creditor, cuirer pro missa est, agere contra debitorem possit ad omne id, quod interest rem alte.

natam non esse η j. Ibi Et si lis jam cce. pta; & actio de re illa contra debito rem mota sit: alienans enim de re sua disponit at hoc casia jure Romano

YIL. Lib. V. Cap. II.

alienatio nulla declaratur, & non tan. tum continuatur actio contra alienanis

rem , ac si possideret: sed & vindieari

res ab emtore potest, ae uterque P nitur, ni si emtor rem litisiosam esse ignoraverit in u . fel Et si in fraudem creditorum alienaverit.' naturali enim ratione debitor est dominus rei suae, adeoque pro lubitu de ea disponere potest; neque creditoribus fit injuria , quia debitor suo iure utitur. Hi ne nec lure Romano beneficium aliquod creditoribus datur , ob alienationem in fraudem creditorum factam, nisi is, ira quem alienatio fit, conscius sit fraudis , laesio inde vere secuta sit κ . Hoc

casu creditoribus permittitur, ut contra eunt agere possint, in quem alienati tacta est; quae actio vocatur Fautiana. Equidem naturali quoque jure acti competit contra fraudis conscios. ad

id, quod interest, quia facto suo illicito locupletiores fiunt mea jactura , vel saltem jus meum laedunt. At haec actio est personalis, scit . ex dolor quod iure Romano mutatum est γ .

Neque obstat. quod obligatio, etsi personam saltem respiciat, bona assiciar, quod aes alienum debitoris patrimonio inhaereat, & ex ejus patrimonio debeatur, adeoque creditori jus aliquod in re competere videatur s=3 6. J. Nam aliua est, an obligatio patrimonium a meiat , & aes alienum bonis debitoris inhaereat οῦ aliud , an res, quae in patrimonio sunt , nuda promissione ejus esse desinant 3 Hoc negaturr hinc salva obligatione res promissae alienari possunt, & patrimonium subsistit, licet nulla res sub eo contineatur. Sane, non saltem promissioni

515쪽

De Oblieatione Persona. 499

νεὶ proprium est, ut obligatio iii ha contractu, is, qui a sua parte imple. reat patrimonio, sed & idem obtinet in promissionibus facti, neque tamen ex tali promissione jus in re oritur. n. 2. In obligatione FACIENDI na. turali ratione non factum ipsum est in Q ligatione, quia id a persona separari nequit, sed utilitas saltem facti ,

ejusque aestimatio; quod egregie probae PARENS .

In his obligationi bus obtinet regula, quod fecisse videatur, per quem non stat quo minus fiat ε . Quando ve ro per aliquem stare videatur, alibi explicavimus c . n. 3. Actio ex pacto etiam datur hae. redibus, quia hi in omnia jure defun. Hi su credunt, re eum patrimonio deis functi etiam actiones in eos transeunt. Uti econtrario haeredes suoque Ubii. gantur, quia succedunt In patrimo. nium defuncti, sub quo etiam conti.

netur aes alienum.

vit, recedit; T. confusione; 8. comis pensatione: st. interitu rei, vel 'eis et ei promi stae; Io. deficiente conditio. ne,' II. morte, si pactum est perso .

nale; ret. s impossibilis fit praestatio:

Iq. dii positione legis, quae vel in poenam, vel ob utilitatem publicam, jus subditis quaesitum auferre potest. De quibus modis finiendi late actum est

supra c. I. I

Non vero jure naturae finitur obli- satio, quae ex pacto oritur 14. pr icriptione, ut ut immemoriali ; nee I s. praetextu doli, etiam causa dan.

tis; nec Io. Propter aceedentem vim, ac metum p nec I . ob ignorantiam juris naturae, via. d. q. Ioz nec 18. per cessionem bonorum, quae merum

benefietum est iuris Romani.

promittentis, seu debitoris, est quod is obligetur. OBLIGATIO autem est vinculum juris quo quis necessitate adstringitur ad faciendum , vel prae. standum id, quod debet, i. e. ad trans ferendum jus, quod sua dispositione alisterius esse voluit. Super. II 3.)CDXLVIII. Finitur oblistatio, quae ex promisso oritur, I. solutione; a. remissione debiti οῦ 3. mutatione deis bitoris , vel creditoris , 4. dissensu

utriusque; s. revocatione, Vel renunciatione unius, quoties, perfecto utrinaque contractu , jus in alterum vel plane non translatum, vel translatum finitum est; s. poenitentia, si, Nimirum, nondum perfecto utrinque De patiis legitimis.

l. CDXXIX. IURE ei vili ceris

tum est, ex pactis nudis nullam acti nem datam esse, quia sine causa pro.

Romani legislatores pacta quaedam

exceperunt, atque ex eis actionem deis

dere; eaque PACTA die uniue LEGITIMA . seu vestita. q. CCXXX. Atque huc pertinet L TRANSACTIO, quae est conventio, qua res dubia d to aliquo, aliquo retento , vel promisso , decidi.

Iure civili ex tali pacto nulla dabatur actio f , quia causa non subest , ut pote quae supponitur esse dubia; unde

516쪽

sco Dissertatio Prooem. XII. Lib. V.Cap. II. Sin. I.

nee inter contractus nominatos , nec malit p . At jure Romano quaedam inter in nominatos recenseri potuit. Necesse igitur ad producendam acti nem suit, ut stipulatio accederet g ἰtunc enim ex tali transactione d a. batur actio ex stipulatu. Cum tamen dubium manet, an causa subsit, an non, adeoque incertum sit, quale sit negotium, an scilicet sit contractus in nominatus, an nudum pactum ) ideo utilis actio, quae praeseriaptis verbis rem gesam demonseret, L. tu ν δ . Eam enim toties largiuntur ICti Romani, quoties non constat, quale sit negotium . . Simile ex .

plum est in precario; ex promisso enim tali itidem actio nulla dabatur iure ei vili 4 ; sed propter bonam fidem

Cti eondictionem incerti, seu praescriptis verbis, quae ex bona fide oritur. dedere ι . Unde constat, jure civili transactionem nulla ratione ad contractus in nominatos referri posse; et si dissen.

tiant doctores omnes.

f. CD xxx I. II. Ad pacta legitima quoque pertinet PACTUM DE DONANDO m : quando, scilicet,

donum aliquod alteri ex mera li- heralitate promittitur. Hoc pactum jure civili non producebat actionem, nisi stipulatio , vel traditio accesserit I Iustinianus demum actionem ex nudo pacto donationis dedit u .

Donatio aliquando mortis causa fit, cum quis I. memor mortis nullo licet periculo u , 2. ita alii d nar , ut se magis , quam donata. tium, hune, quam haeredem habere

g. I. de surt. εὶ L I p. g. a. L. a. g. a. ff. de precar. m Lib. I s. g. s. C. Donat. ibique Goth. πὶ d. L. 31. ο I. I. Inst. de donat. L. ῖ s. g. Φ de do solennitates ibi requiruntur g .

CD XXXII. III. DOTIS PR. MISSIO itidem inter pacta tegitima

referri solet: at id generatim verum non est . Distinguunt enim leges Romanae inter dotem a patre promisissam , & inter eam, quae a matre , vel extraneo promittitur. Si pater dotem promittit, omnino actio inde datur, nimirum, ex stipulatu s quae rei uxoriae actioni inest ) r e pater enim tenetur dotare filiam; adeoque hactenus causa subest, eoque verus bic est

contractus.

Si mater, vel extrauetis dotem p r mittunt nudo pacto, nulla oIim exin de dabatur actio ς causa enim nulla suberat, cur promitteretur, cum iuli dotare non tenerentur ε . At Iu stinianus demum actionem ex hoe

pacto dedit ; adeoque hactenus promissio dotis est pactum Iegiti.

CD XXXIII. IV. USURAE EX

MUTUO, non accedente stipulatione ἰiure Romano non debentur , etsi nudo pacto promissae sint. At si pecunia

credita a civitate sumatur; et tam nudo pacto promissae debentur u .f.CDXx XIV. V. Si quis pecuniam, quam ipse, vel alius Titio debet, se soluturum nudo pacto promittit , jure civili nulla inde aetio dabatur.

At praetor ex tali constituto actionem

dedit. , DE CONSTITUTA PE

517쪽

SECTIO II.

De or g;ne disserentiae inter Pacta, σ

Contractus .

q. CD XXXV. IURE naturali nulla differentia est inter pacta , & contractus, quoad effectum obligationis; utpote quae in utrisque ex eodem priniscipio sequitur : nimirum , quod is , qui pacto . seu contractu jus aliquod alii concedit, & in eum transfert , ex regula justitiae generali tribuere id debeat ei, in quem jus eonsensu illo translatum est . Optime Iuris Consultus : consentientes in aliquam rem , consensu obligari necessario ex voluntate nosera videmur ae .

stinxerunt inter pacta , quae sine ulla Causa, vel praecedente, vel praesenti , vel sutura ineuntur; & interea pa , quae ob causam fiunt , quae synallagma continent, i. e. ubi quis ideo 1 e ligat, vel quia aliquid datum , vel factum est ab altero, vel quia vicissim aliquid praestare debet. n. I. Priora pacta Iuris Consultis

Romanis bonis moribus contrariari videbantur ae : neque enim civibus te. mere sua jactare permitti debere, credebant, quia non tam animo deliberato: quam praecipitato consilio promisisse censebantur ο ς adeoque nullam inde obligationem civilem nasci debere statuebant . . Atque talia pacta nuda vocabant e .

n. 2. Hinc nec ex stipulatione obli-

De Obligatione Personae. so I

gatio jure Romano oriebatur, nisi cauissa fuerit , propter quam partes inter se convenerint d ; adeo ut actor, qui ex stipulatione sine causa inita agit , repellatur exceptione doli e . n. q. Posteriora ergo pacta saltem ICti

approbabant : atque tunc demum obligationem ex conventione nasci , statuebant, si causa subesset f : i. e. si

synallagma contineret g . Atque haec pacta vocabant contractus. n. q. Inter haec pacta, quae causam habent, & quae contractus nomine Veniunt , quaedam frequentiorem usum

habebant , & quotidie occurrebant ;ideo ICti Romani illis proprium nomen

dedere , quod totam negotii naturam exprimeret. Unde hos contractus no minatos vocabant, & actionem inde nais

tam nominatam.

n. s. Et cum horum contractuum quidam dationem requirerent , quidam nudo eonsensu consisterent, quidam veris his , quidam litteris contraherentur , inde nati sunt contractus reales, go sensuales, verbales, oe litterales. n. s. Omnes reliquos contractus ,

quibus speciale nomen non dederunt Cti , vocarunt innominatos ; quia cum certum nomen illis impositum

non sit, manet ratio naturalis contra.

hendi illa negotia, per verborum sci. licet ambages circumscribendo id, quod partes inter se actum esse volunt: unis de actori dabatur actio praescriptis Ue bis, ad exigendum id, quod ob causam promissum est . CD XXXVII. Contractus ergo

ex hypothesi juris civilis, sunt pacta,

qua sa. I. 4. o. A. αὶ L. a. q. g. ff

518쪽

so et Dissertatio Prooem. XIL Lib. V. Cop. II. Senn

quae ob causam fiunt . , adeoque ubi CD XXXVIII. Ex dictis appa.1ynallagma, 1 eu commutatio juris sub- rei ratio, cur primis Romanorum tem. est i . Unde differunt a pactis , quae poribus ex pacto, cui causa non suta talem causam non habent , adeoque ubi synallagma non subest. Neque obseat , contractus , seu synallagma tantum esse , ubi ultro , etitroque es obligario , adeoque tantum in contractibus bilateralibus unde Ulpianus in contractibus unitaterat iis bus non eontrahi, sed agi asserit ι .Resp. ICtus non de definitione conistracius loquitur, sed de speciali ver. horum significatione , quando , nimirum , quid contrahatur , quando aga. ur , quando geratur.

Nam bene JCtus ait, eontra bi dici , quoties solo consensu ) ultro , citroque ob igatio oritur ἰ quod Graeci s naumma

voeant et etsi neque res , neque Verba interveniant. vi autem aliquid dici, quando, praeter consensum, rebus, vel

verbis aliquid agitur : Geri , quandores , sne verbis, intervenit. Ex his igitur apparet , contractum hic speciatim accipi pro contractu, qui solo consensu utriusque perficitur verata enim ultro, citroque saepius ita sumi , certum est na 3 e adeoque T. Opponi contractibus realibus , verba. libus , uti stipulationi , & mutuo . quia praeter consensum ibi aliquid

verbis, vel re agitur. Caeterum , stipulationem , & mutuum , veros Esse contradius, quibus synallagma subest, etiam tyronibus juris notum est. Σ. Opponitur eis negotiis , quae geruntur znam in his quoque ultro , citroque , obligatio oritur; at non ex consensu,

sed ex gesiona φ .erat , nulla actio data suerit p s436. n. I. in a at tractu temporis aequitas fidei datae praevaluit, & obligatio tandem, etiam ex pactis , plenissime restituta est. n. I. Nam I. leges Romanae plures pactorum species exceperunt , ex quibus obligationem civilem, i. e. actionem, dederunt, etsi causa nulla subiast. De quibus supra 429. Uim r . n. Σ. Sed & a. pacta traditioni adjecta obligant, & actionem producunt . n. 3. Porro 3. jus Romanum conis

stituit, ut s pactum illud nudum conis firmaretur per verba solennia , id est

per verborum obligationem, etiam ex

pacto ita confirmato detur actio . Cum enim jam causa aliqua, nimirum, Praecedens promissio , adst , & ea causa Verbis corroboretur , indeque de animo deliberato constet, is, qui iterato promissionem repetit, temere promitatere non videtur . Atque ideo actio

jure civili contra stipulantem datur . Vith . 436. n. a. )n, 4. Idem quoque obtinet , si cum quaeri inter praesentes non possit per solennia verba , litteris obligatio

contrahitur, quae litterarum obligatio dicitur. De qua infra agetur. n. s. Praetores s. id postea extenderunt , & actionem dederunt ex pacto , ι illud per constitutum , admisque citra verba solennia confirmatum

fuit; uti si quis litteris promittit, se id, quod ipse , vel alius debet, soluturum . nam hoc casu causa subest ; debitum

enim ιγ L. r. f. a. & 4. ff. pael. 0 L. I p.

519쪽

De Obligatione Personae.

enim praecedens promittitur: atque id aequitati naturali convenire , ait Ul. planus in I. I. pr. Cons. pee. quia grave est fidem fallere ... s. Si 6. pacta contractibus Missae fidei in continenti adjiciuntur ,

Deiunt vel reales , vel consensuatir,

vel verbales, uel litterales. κREALES sunt quatuor.' muιtium, eommodatum, depositum, planur. γ

traftus juris gentium x realis , quo obligationem quoque inde oriri vo. res fungibilis ita alii datur , ut is Iverunt: quia pars sunt contractus , tantundem in eodem genere, & boeique inesse dicuntur , non vero si nitate restituatia a ex intervallo adjiciuntur. I. Causa hujus obligationis est n. 7. Praetor T. ex omni pacto ex- ex jure gentium b P prout enim pa ceptionem dedit, i. e. omnes effectus tes de suo jure disponunt, ita jus est: debiti naturalis ei tribuit , praeter dum igitur suis suam rem fungibi-

actionem: ubi provocat ad aequitatem Iem ea lege in alium transfert , ut naturalem, & nihil tam fidei huma- is tantundem restituat, alter, qui coninnae congruum esse, ait , quam pacta sensi, eaque lege pecuniam accepit, conventa servare. ε eam vi pacti restituere tenetur: tenet n. 8. Ius Canonicum , & pra. enim jus alienum, quod ex regula na-xis hodierna , jus naturae reduxeis turae tribuere debet ei, cujus est. 4runt , ex ex omni pacto actionem n. 2. In hoc contractu requiritur, dant et , cui aliquid promittitur ; I. ut res fungibilis credatur e , i. e. ac promittentem obligant ad prae- quae pondere, numero, & mensura standum, vel faciendum id, quoa pro

misit. Μconstat a : 2. ut traditio interveniat e .

Unde constat, sal pactum de mutuanis CD XXXIX. Dixi, ICtos RG do non esse mutuum se fbJ mutuum essema nos contractus alios nominatos seis alienationem a , & dominium pecu-ci lia , alios in nominatosque jam agemus

De Contractibus nominatis .

q. CD XL. ICti Romani convenisi iones juris gentium , quae in proprium nomen contractus transeunt υ , De utri L niae transire in debitorem επ. 3. Dare mutuum possunt omnes,

qui alienare ι . Dari autem illis , qui possunt obligari. 4n. 4. obiectum sunt res tangibiles

vid. n. 2.) In aliis rebus magis commodatum est, quam mutuum. ιRes autem illae nostrae esse debent . Hinc non valet mutuum in re aliena v3 . Nostrae autem videntur , si aliusso L i. pr. pact. su vid. ius meum e nin

520쪽

alius nostro nomine. & volunta se . Minoribus inde laesis datur restitutio

suam pecuniam numeret mutuum a umbis petenti . . Idem quoque verum est ti eum, qui ex mandato meam pecuniam penes se habet, ex causa ere. diti habere volo. secus, ae jure R mano quia eo jure contractus nudo pacto in alium mutari nequit . . )n. s. Effectus mutui est, ut debitopre credita tanquam domnus . vid. n. 2. abuti possit ρ , eique res pereat ε . Praeterea obligatur ad restituendum tantundem quod etiam fit si eandem rem restituit ν γ, i. e. in eadem bo. nitate extrinseca , quae fuit tempore contractus ἰ non in eadem intrinseca: nec in eadem materia , si damnum creditor inde passiarus est . a Creditori, ejusque haeredi , ex hoe contractu datur actio mutui ν quae eo odictio certi vocatur α ὶ adversus debitorem, ejusque haeredes , ad rem

in eodem genere , eademque bonita. te , restituendam . v Non vero ad restituendas usuras , ut pote quae promissae non sunt e rnisi I. pacto speciatim s jure Roma.no requiritur stipulatio 3 ) promis.

sae sint : vel 1. debitor fit in mo. ra et I tune enim hic fieret lueu pistior cum alterius jactura . Viae suri

n. 6. Iure Romano filiis familias

mutuam pecuniam accipientibus suc- eurritur per SC tum Macedonianum .

η L. φ4. pr. Mandat. l. a. s. 4. l. 9. g. 8. l. is is Feb. ered. αὶ d. l. 34- pr. Vid. ius meum controv. tit Redi cred q. 9.

in integrum . b

est contractus juris gentium realis , quo res gratis utenda ita traditur , ut in eadem specie finito usu restia

tuatur. dSua natura igitur est pratuitum .: honorarium tamen promitti potest fnon merces, vel alia res. gn. 2. Causa hujus negotii est ex jure gentium; is enim, qui comm dato accipit rem , ea lege eam ac diis pit. ut finito usu restituat. Finito igitur usu commoda tari us nullum amplius jus in usum illius rei habet, rem alienam tenet , quam , ex regula generali justitiae, ei tribuere debet, cujus est. n. g. Commo anti igitur , ejusque haeredibus, actio personalis datur ex

hoe contractu adversus commodata. rium, ejusque haeredes, ut rem com modatam restituat. εSi plures commodant, vel pluribus commodatur, singuli agunt, vel adversus singulos agitur pro rata: nisi sint cor rei vel credendi, vel debendi. εEquidem praeterea commodanti seispa ratae actiones dantur ad omnem causam , immo ad praestandum d tum , & culpam : at jure Romano eadem actione haec petuntur , quia contractus est bonae Mei. VM. svr.

f. a. Grol. l. a. c. 12. g. Eo. n. 1.

p. 20. seq.

SEARCH

MENU NAVIGATION