장음표시 사용
101쪽
gitur Αpbstolis: Ascendo ad Patrem meum, o Patrem vestrum, Deum meum, & Deum vestrum. Dicimus hoc esse intelligendum ab eo dictum secundum naturam humanam, secundu quam ipse dicit Io. et . Pater maior me est, non autem secundum diuinam naturam, secundum quam ipse dicit Io. Io. ego & Pater unum sumus,secundum quan a
filius est aequalis Patri,unde ut dicit Ausustinus primo de Trinita utrunque merito ieriptura dicit aequalem,scilicet Patri Filiu,& Patrem maiorem filio.Illud enim propter formam Dei .hoc autem propter formas serui sine ulla comparatione intelligitur. Di iin Sextus error issus Machnmeti con- sfutatur. Cap. X I I. T E R V M perfidus Machomerus addeὸs erroreS erroribus,negat Christum fuisse mortuum,sed alium sibi similem,unde in Alcoran cap.
- - -- I 2.sic inquit inuehens, coua
Iu os maximam blasphemiam,& immoderatam contumeliam inserunt se , quia Christum Marist Filium Dei Nuncium peruenisse perhibent, sed nequaquam eum, sed suismilemsispendentes inters erunt,sed De-m incomprehensibilis & sapiens, eum adse
102쪽
TNstrarii mareom. transmigrare secit. o qua pemiciosus errorio quam damnatisti unus , qui nobis omnia oollit antidota salutis. Hinc enim quod Maehometus negat Christum mortuum, negas per consequens omnia sacramenta , quae M:
virtute passionis christi es icaciam habenti
unde nulla Sacramenta veraciter ponit, in quo omnibus Haereticis perniciosior inue, nitur. Caeterum, quia Sarraceni negant Christi mortem,Crucem Domini, & locum sepulturae eius derident, dicit tamen chomerus in Alcorano suo,Christum in Mundi moriturum & resurrecturu cum cc teris . Profecto error iste perniciosissimus est,cum nobis tollat beneficium Redemptio nis, quod per passionem & mortem Christi misericorditer suscepimus: Circa cuius erroris improbationem obseruatum ordine in alijs continuantes in primo . veritatem dei quam sacra Christianornm religio cre die , & tenet stabiliemus siue declarabimus, .
quae est quod Christus pro liberatione , siue
redemptione humani generis veraciter mortuus sit. In secuudo inducemus testimonia ad hunc es rem Machometi confutandum ex ijs scripturarum locis, quae Machomes
Circa primum praesupponimus cum veritates quod cum Dei opera. sint perfecta Deuterr omio as. In omnibus operibus suis,prae
103쪽
sertim in his , quae siant circa gubernatione generis humaniseluceret simul sua miseri, cordia& iustitia, unde Psalmus et . uniuerasae viae Domini misericordia & veritas, id est Iustitia. Vnde in redemptione humani generis non debebat relucere diuina misericordia , ut puta per solam Voluntatem parce do seu remittendo peccata,sed etiam relucere debebat diuina Iustitia , scilicet pro os sensa in Deum commissa, quoniam ad Iustitiam pertinet nullum malum impunitu reis
linquere. Ex quo patet, quod ad persectionem redemptionis humanae pertinebat ut Iustitia ita in ea reluceret, ut peccatum hominis sine satisfactione debita no relaxare, tur. Praeterea cum satisfactio per Christum fienda non debuit fieri pro uno homine tantum,sed pro tota humana natura, necessario concernere debuit duas conditiones,v-na scilicet, ut es et uniuersalis respectu omniu satisfactionum. Secunda ut esset exepla ris respectu omniu particulariu satisfactio. num; uniuersalis autem debebat esse non per praedicationem, quasi per multas satisfactiones particulares multiplicaretur, sed ut habens virtutem respectu Omnium,unde nooportebat quod ipse omnes poenaS, quae ex Peccato quocunque consequi possimi assumeret in seipso, sed illam ad quam omnes ,
104쪽
De error. Machom Toxordinantur,& quae continet in se omnes poenas, quamuis non actu cuiusmodi est mors, finis .n. omnuim terribiliu est mors, ut dicit
Philosophus tertio Ethi. unde iustitia dictate per passionem mortis debuit esse satisfactio fienda per Christum. In quantum vero debuit esse exemplaris respectu nostrarum satisfactionum,debuit habere magnitudine excedetem omnes alias satisfactiones, quia exemplar debet esse praestatius exemplato , & ideo secundum maximam pgnarum debuit satisfacere, scilicet per passionem &mortem, & ita Christus per passionem, &mortem suam satisfecit sufficienter pro humano genere. Cceterum conuenientia huius quod Christus fatisfacturus pro humano genere mori debuit, colligitur aperte ex eo quod humanum genus morti adiudicatum fuit propter peccatum,secundum illud Genes a. Quacunque die comederitis
morte moriemini. Est autem conueniens
satisfaciendi modus cum quis subiecit se
poenae , quam alius meruit,& ideo conueniens fuit, ut Christus qui satisfacere venerat pro humano genere mori voluerit, unde primo Pet. 3. Christus semel pro peccatis nostris mortuus est,si vero Machometus vel alius pro eo replicaret; quod cum vita
quam Christus per passionem dedit pro redemptione humani generis fuerit corpo ratis ,
105쪽
ratis, quod pec consequens non fuerit sufficiens ad compensendum vitam spirituale, quam per peccatum homo amiserat, cum nihil corporale sit aequivalens rei spirituali. Respondemus rationem istam inualidam e se,ut pote ex defectu considerationis procedentem, sic autem arguens non debuit cosiderare vitam Christi secundum humanita. tis naturam solum, sed secuncum personam carnem assii mentem & i in ea patientem, In
quatum scilicet erat caro & vita Dei ex qua habebat dignitatem infinitam. Vnde vita corporalis Christi habebat infinitum valorem ex diuinitate coniuncta in quantum noerat vita puri hominis sed Dei & hominis,&ideo poterat esse sufficiens recompensatio ultae spiritualis ad satisfaciendum pro omnibus peccatis humani generis di praecipue
ratione charitatis eximiae ex qua offerebatur. Declarata iam pro nostra exiguitate fidei Christianae religionis veritate circa conuenientiam mortis Christi pro redemptio, ne humani generis. Restat obseruando Ordinem nostrum inducere testimonia comendata & laudata per ipsum Machometu mi , per quae fidei nos rete veritas splendidior reluceat , & Machometi error apertius falsus& perniciosius esse monstretur. Occurrit in primis eximius prophetarum Da
vid; qui ex persona Christi loquens ait psal.
106쪽
68. mae non rapui tunc exoliseiaim glos Ambr. Gasi diceret non peccatii & poenas degi rapuit enim Adam & Euam praesumentes ut diabolus, ex diuinitatς. rapere voluerunt diuinitatem & perdiderunt stelicitate di 'Cum autem Christus soluit, persecte satisfe- cisse intelligitu pro peccatis nostris. Secudo loco occurrit notabilis Iocus prophetidi Isa.qui 33.cap. sic de Christo ad littera loqui - tur,vere languores nostros ipse tulit & labores nostros ipse portauit. Ipse vulneratus est propter iniquitates nostras, attritus est propter scelera nostra disciplina pacis nostrae super eum,& liuore eius fanati fumus, omnes enim nos quasi oves errauimus unus qui'; in via sua declinauit, & Deus 'posuit iniquitatem idest poenam pro iniquitatibus omnibus expiandis omnium nὀstrum. Et quia Christus hanc poenam ex maxima ch ritate sustinuit subdituri oblatus est, quia ipse voluit idest propter obedientiam Patris, de pro liberatione humani generis , dc non aperuit os suum, scilicet verbis recalcitrando sed magis coram false accusantibus de iniustE iudicantibus tacendo Mut patet ex
Ter' idem Propheta de turpitudine moretis elim loquens ubi ait se pra &cum feeisatis reputatus est,quia inter latrones suit crucifixus, ut per hqc particeps maleficij eorum avul-
107쪽
tot Ioan . Turreerem. 4 vulgaribus heputaretur ipse multorum peccata tulit & pro transgressoribus rogauit, unde Luc. 23. Pater ignosce illis quia nesciunt quid faciunt. Quarto loco offert se nobis veridicus testis Ieremias, qui,Threnoru primo in psona Christi ita loquitur. O vos omnes qui transitis per via videte si est dolor sicut dolor meus: In quibus verbis acerbissima eius passio demonstratur. Veniamus iam ad testimonia Sancti Euangelij,quod ipse Macho metus tamagnifice laudat,& sunt plura testimonia luce clariora Math.ao. inquit Christus de seipso & non de alio. Ecce ascendimus Hierosolimam, & filius hominis tradetur Principibus Sacerdotum, & Scribis & condem nabunt eum morte & tradent eum gentibus ad illudendum & flagellandum & tertio die
resurget. Item habetur Luc. I S. 2. Luc. 23.
habetur quod duobus Discipulis euntibus in eastellum Emaus & dubitantibus de Resuris restione Christi Christus apparens illis ait ad illos stulti & tardi corde ad credendum in omnibus quae locuti sunt Prophetae: nonne oportuit pati Christum , & ita intrare in gloriam suam λ Oportebat si quidem Christum pati, tum propter Patris ordinationε, Qtum etiam propter ipsius exaltationem , tu propter humanam redemptionem, tum propter scripturarum adimpletionem, propter' quod
108쪽
quod sequitur, & incipiens a Moyse, & - .nibu, Prophetis interpretabatur illis in bri .nibus scripturis quae de illo erimi. Tertio occurrit illud Ioannis xj. Expedit vevnus homo moriatur pro populo ut nonia gens pereat. Quod quidem Caiphas p
phetice dixit ut Euangelista testatur. Item, io. s inquit Christus sicut M'yses exalti- uit serpentem in deserto, ita exaltari opor, . itet filium hominis, ut omnis qρi credit it
eum non pereat, sed habeat vitam aeternam
quod de exaltatione crucis intelligendum est. Item Io. I p.dicit, Cum ergo accepisse Iesus acetum dixit, Cὀnsumatum est, & inclinato capite tradidit spiritum. Quid plura totum Euangelium plenum est,unde mirandum est certό, quod ubi sunt tam splendidissimae lucernae testantes mortem Chri sti caligauerit perfidus Machometus negas'; Christum mortuum esse; tamen ipse eius error qui magis stultitia dicendus est,aperis 'tissime eliditur verbis suis in Alcorano , ait enim cap. 22. expersona Christi dumi ter homines conuersaretur. Iniunxit mihi scilicet Deus nec me virum desectuosum ses. malorum expertem creauit. & sumr me es 'diuina salus in die meae natiuitatis moris:
tis a qua iterum vivus accedam: haec ille . Et haec de praesentis erroris consutation ' sussiciant.
109쪽
. Septimus rimor ipsius Mailometi confutatur. Cap XIII. . OEterum perfidus Macho- metus sicut negat in Christo diuinitatem, ita iudiciariam potestatem . Negat enim ipsum iudicaturuin in fine saeculi. Ait enim Iq. cap. Alcorani soluin Deum iudicaturum, S non Christum; sed ad sonitum buccinae Angeli mortis Iesum Christuvna sitnul cum Angelis, & Daemonibus, &alijs omnibus viventibus creaturis,solo Deo Creatore superstite moriturum,resurrectu- rumqῆ eum cum omnibus . Obseruantes
circa impugnationem huius erroris perfidi Machometi; quantum ad illam partem primam in qua dicit,Christum non iudicaturu, quia aliorum ex superioribus falsitas mani-, festa luce patet,ordinem obstiua tu in alijs. In primis solidabimus veritatem fidei Christianae. In secundo inducemus tam pro confirmatione illius,quam ad confutandu praefati Machometi errorem,testimonia,ex illis . fontibus sacrarum schipturarum, quas ipse ,
Machometus laudat. , i 'Circa primum est firmiter credendum , quod iudiciaria potestas conuenit Christo, tam se
110쪽
cundum diuinam naturam, ain securulum humanam. Secundum diuinam patet , sicut Pater facit omnia verbo,cum sit ars omnipotentis Dei, Jα I. Omnia per ipsum, idest verbum, facta sunt. Et in psal. Verbo Domini coeli firmati sunt . Ita omnia iudicat verbo suo . Ratio enim iudicii est lex sapien . tiet,vel veritatis,fecundum quam iudicatur, cum autem Filius Dei sit sapientia genita, veritas a Patre procedens, & ipsum per fecte repraesentans iudiciaria potes fas sibi attribuenda est. & hoc est quod dicitur Io.
.omne iudicium dedit Filio;quod pro tanto dicitur, quod iudicium est per sapientia
diuinam . . Sapientia autem tota communi
catur Filio,& per consequens potestas iudiciaria . Conuenit etiam Christo iudiciaria potestas secundum humanam naturam propter capitis dignitatem,secundum illud Io. s. Potestatem dedit ei iudicium facere,quia filius hominis est. Unde omnes res hum nae subduntur eius iudicio, quod ex tribus accipere possumus. Primo si consideremus
habitudinem animae Christi ad/ Verbsi Dei; si enim spiritualis iudicat omnia ut dicit Λ-postolus I. . Chorint. a. In quantum menς eius Verbo inhaeret, multo magis anima
Christi quae est plena veritate Verbi Dei, in per omnia iudicium habet. Secundo apparet idem ex merito mortis eius , quia ut dialcit