장음표시 사용
71쪽
quia nihihest in Deo nisi Deus, & quia summus est de necessitate ei a quo est aequalis
est. Praeterea pro pleniori notitia huius veritatis considerandum est quod omnem cognitionem sequitur aliqua appetitiua operatio e Inter omneS autem appetitiuas operationes inuenitur amor esse principium:cuergo in Deo sit perfectissima cognitio,oportet etiam in Deo ponere perfectum amore, In quo quidem processus per appetitiuam operationem exprimitur sicut, & in verbo. per intellectualem operationem intellectus: . Est autem attendenda differentia quaedam inter operationem intellectualem & apetitiuam a nativo ratio intellectualis, & omnis cognitiva operatio adimpletur per hoc quod cognoscibilia in cognoscente quodari modo existunt scilicet sensibilia in sensu,tntelligibilia in intellectur Operatio autem apetitiua completur secundum quendam ordinem vel motum ad res appetitui obie-- ωM ta vero quae habent occultum principium sui motus spiritus nomen accipiunt, fietenim venti spiritus dicuntur,quia eorum afflationis principium non apparet. respiratio etiam aut arteriarum motus ab intrinseco & occulto principio procedens spiritus
omen; accepit , unde conuenienter secun
72쪽
spiritus nomen accepit ,' sed in nobis amor duplici ex causa procedit, quandoq; quide
ex corporea & materiali natura, qui plerumq; est amor immundus,quia pereu pu- :ritas mentis perturbatur , quandoq; autem ex ipsa proprietate naturae spiritus sicut cuamamus intelligibilia bona , & quae rationi
conueniunt hic est amor purus: In Deo autem amor corporalis & materialis locum non habet. Conuenienter ergo amorem ipsius Dei non solum spiritum sed sanctum dicimus , ut per hoc quod dicitur Sanctus puritas exprimatur. Manifestum: est autem quod nihil amare possumus intellectuali, &sancto amore,nisi quod actu per intellactum Concipimus. Conceptio autem intellectus ut supra diximus in praecedenti capitulo est
verbum, unde necesse est quod amor a verbo audiatur. Verbum autem Dei dicimus
esse filium, ex quo patet Spiritum sanctum esse a filio, siput autem diuinum intelligere
est eius effer Ita etiam a mare Dei est esse ipsius: dc sicut Deus semper actu intelligit, ita etiam semper amat,& Omnia amat suam bonitatem amando. Sic igitur Dei filius, qui est verbum Dei & subsistens in natura diuina,& coaeternus est Patri & perfectus, & vj nus Deus ; ita haec omnia de Spiritu sancto confiteri oportet. Ex his autem colligere possumus quodcu Om-
73쪽
pud nos persona dicatur, apud Graecos autem hypostasis necesse est dicere, quod verbuin Dei, quod filium Dei nominamus fiemsdam hypostasis siue persona, & idem de Spiritu Sancto diei debet. Nulli ergo dubium quin Deos, a qdo verta,& amor pro- eeduli est res subsistens,ut sie etiam dici possit hypostasis vel perssina,& per hunc moduconuenienter ponimus in Diuinis tres per- senas, scilicet personam Patris, permnain Filii, & persenam Spiritus Sancti . Has autem personas non dicimus per essentia esse diuersas, sed per solas relationes distinctas; quae ex processione Verbi,& amoris prouentur,& ita Christiana Religio tres distinctas per nas in Diuinis confitens non tres Deos credit, aut fatetur, sicut perfidus Machometus opinatus est: sed Patrem & Filium, α& Spiritum Sanctum unum qsse naturaliter Deum, nec tamen ipsum Patrem esse qui Filius est, nec Filiu esse qui Pater est,nec ritum Sanctum esse, qui est Parer, aut qui Filius est. Una est. n Patris, Filii, & Spiritus sancti essentia, in qua non est aliud Pateria. liud Filius, aliud Spiritus sanctus. Quamuis personaliter alius hi paterialiuτ sit Filius,alius sit Spiritus factus. Fudata ia rationibus couenietibus veritate fidei Catholieae,circa
proeessiohem, & diuinitate Spiritus sancti.
74쪽
De e rarimebom. ys Superest secundo loco aliquibus sacram Seript turarum,quas Machometus acceptat,& laudat testimonijs , quod de Spiritu sancto diti rximus magnifice confirmare,c5futando inis de praefatum Machometi errorem . In primis est illud Genes. r.ubi dicit , quod Spiritus Domini serebatur super aquas, ubi Spiritus non potest intelligi, nisi Spiritus , qui est Deus, cum hoc dicatur in exordio creationis,quando nondum aliquid erat creatu. Secundo confutatur error Machometi ex illo Prophetae psal. 3 a. Verbo Domini coeli firmati sunt, & Spiritu oris eius omnis virtus eorum. Vbi constat quod propheta loquitur de creatione mundi, quae fuit a solo Deo facta, nullo interueniente adiutorio, aut instrumeto extrinseco. In qua auctoritate mae 'nifeste testatur,quod verbo Dei coeli firmati sunt , ita quod Deus per verbum suum coe los fecit; similiter& testatur, quod Deus per Spiritum oris sui secit, seu creauit omnes virtutes eorum. Cum autem de ratione
Verbi sit quod distinguatur a dicente,stu proferente, & similiter de ratione Spiritus est quod distinguatur ab inspirante:perlucide sequitur, quod Spiritus per quem virtu res coelorum factae fuerunt, sit personaliter distinctus ab inspirante, quod est propositum. Unde Gloc super illud , Et Spiritu oris eius, dicit, idest Spiritu Sancto, quia Fi-
75쪽
Filio procedit . qui est os Patris,est solida-
ta virtus coelorum. ἐTertio. Consulatur error praefatus ex illo Iob.. 3 3. Spiritus t omini secit me,& spiraculum omnipotentis Dei vivificauic me. Constat autem, quod facere hominem, & vivifica. re hominem solius Dei sit, ergo Spiritus seu ctus qui secit, & vivificauit hominem est,
Quartus.Confutatur error praefatus per illud Isaiae 8. ubi Propheta in persona Christi, 2Ioquens ait:& nunc Dominus Deus mihi mel& Spiritus eius, ubi aperte designatur my- steriu Trinitatis, quia hic expresse dicitur Deus missus a Deo, & Spiritu eius , intermissum, & mittentem est personalis distin -' ctio; & ne apparet distinctio personalis ip sius Filii missi a Patre, & Spiritu sancta, a
quibus missus est in carnem pro mundi salute, & ita habetur etiam propositum . quod Spirit sanctus Deus sit,qui mississe dicitur Chfistum , di multa sunt alia Prophetarum testimonia ad idem astruedum propositum, a quibus supersedemus gratia breuitatis. Iam igitur ex Euagelio pr fatum errorem confutemus . Habetur enim Matthaei Iaeap. de S. Virgine, quod inuenta est habens. in utero de Spi ritu sancto.Item Luc. Ita dicitur ei: Spiritus sanctus superueniat in te,& vir, tus Altissimi obumbrabit tibi. ItemLuc. a . dicis
76쪽
meresnaMaehostis ' et dicitiar a sponsum accepit Simeon a spiritu sancto,& Luc. 3. dicim D cendi ritus sanctus corporali oecie super Christu Item Io ..dicit Cluistus . Spiritus quemimittet Pater iii nomine meo, ille vos doce bit omnia , - Quaso nia cum nulli pota sint conuenire,nisi Deo luce clarium osten - ,
ditii uod Spiritus sanet sie Deus, '& v in
Sunt etiam Q hoc alia testinarinia in facias Scriptura, γω longum eiadiomnia notarea Cqterum eadem veritas tapertu colligitus ex dictis ipsius Machometa, qtia 4m uo Auc no,de Spiritu sati Lex persona Dei sie dicit , Dedimus Iesu Filio Mariae, qui faceret prodigia, ω rabiliae mamis a perfecit eum per Spiritum .iamctum. Item dicit de B. Virgine rans auimuβ in 'do, .
Spiritu meo, & phesbiis alijs locis, similia loquitur de Spiritu saneto.Quiritur er ab ' ipso Machometo , & eius D imis sit iste Spiritus sanctus de quo loquitur,n possunt dicere.,quod sit aliqa 1.1:reaturia, utpot2 Angelus propter tria . re o qui risingularitet de uno loquitur, Angelii vero plures sunt; & cum omnes Angeliisnt Dei, non apparet eausa.quare de illosngulari- iter diceret Nostro,& Sancto. Mundo,hquia non esset magna in hoc Christi commmendatio, quem tamen Mac metus ilia i
77쪽
νs Dan. Turreerem. illis verbis singulariter intendit commendare , cum commune sit omnibus hominibus Angelum habere deputatum. Tertia ratio ,& efficacior, quoniam Angeli non
sanctificant hominem, sed ipse solus Deus. Si vero Machometus,& sui sequaces respondeant, quod Spiritus sanctus a Deo datus Iesu Christo, & B. Mariae, de quo loquitur sit verus Deus,cum aliud dicere non possit , habetur propositum, scilicet, Dod in Diuinis sit una personarum, scilicet verus De us a Patre, & vilio aeternaliter proceden', & temporaliter.datus Christo, di B. Virgini,quod Christiana Religio tenet,& docet.
metus grauissimε erratis, negat Incarnatio nisisysterium, dicens, illam non fuisse necessariam pro humana liberatiota, siue re demptione, quia Deus, cuOmnipotens esset, sine carnis assumptione. humanum genus redimere poterat. In confutatione pinsentis erroris .Machomeli, sequacium eius tenentes ordinem in alioruerecuetim ebisitationibus, obseruatum. In
misis elucidabimus veritatem fidei
78쪽
De erro . Mossim. 79 tholicae. In secundo inducemus testimonia contra errorem praefatum ex fundanientis ipsis, quae ipse Machometus ac emat. ιCirca primum, hoc praesupp0nendum primo venit tanquam indubitabile fundamentum, videlicet humanam Naturam lapsam esse ab eo statu in quo fuit condita, quod nota
tur cum dicit.Saluator Matth. 18. Venit Filius hominis saluare 'quud perierat , quod etiam cliendit in parabolgotu centesmet, quae perierat,quam quaeri x donec
quod etiam ratione ostenditur xx ipsa H-te , quae homini nullo modo eontigisset, peccasset; nequaquam enim aestimandum est Deo conuenire, ut dicit Anselmus, ut Creaturam, quam secit iustam ad Beatitudinem ordinatam sine peccato, miseram esse cogat, hominem autpm mori miserum est. Si ergo Deus exigit mortem ab homine sub statu, sub quo nunc est, ergo est sub culpa , ergo manifestum est, quod Natura humana lapsa sit a statu suae primae conditionis. Quo circa dicit. Apostolus ad Rom. a.Quia per unum hominem peccatum intrauit, &per peccatum mors, ita in omnes homines mors pertransiuit; de quo etiam Machometus loquens ait, quod a Deo Adaminime praeceptum operatus, ius mortale
subijt. Secundo praesupponitur , quod natu-
79쪽
ra humana Iapsa reparabilis esset, l& ita re- iparanda; quonia ita fuit conueniens, qua tum ad ipsum Deum, quia in hoc manifestatur misericordia Dei, potentia,&sapientia. a Misericordia quidem siue bonitas, quia proprii psalmatis infirmitatem non despexit. Potentia vero, in quantum nihil frustra fecisse inuenitur. Finis enim, ad quem factaeit humana natura est, ut videat Deum, &stuatur eo ; Cum autem ad hunc finem peruenire non potuisset , nisi reparata filisset, congruum suit illam reparari; Praeterea etiam hoc congruit ex persectione uniuersi, quod totum quodammodo ad salutem hominis ordinatur. Ad videndum autem si necesse fuit ad hoc diuina incarnatio sciendum est hoc firmiter tenendum esse constan
tissima fide, quod licet necessitate absoluta, qua dicitur aliquod necessarium, sine quo aliquid esse non potest, Dei incarnatio ne .cessaria non fuerit,quoniam Deus per suam omnipotentem virtutem,cui non est impossibile omne verbum, poterat humanam naturam multis alijs modis reparare. Nihi- Iominus tamen illo genere necessitatis, quoi aliquid dicitur necessarium, per quod conquenientius,siue congruentius ad finem peruenitur, filij Dei incarnatio necessaria fuit
ad humanae naturae reparationem. Et hoc
est, quod P. Aug. I a.de Trinit. dicit, osten- .
80쪽
De error. Maebom. Mdamus, non alium modum possibilem Deo de fui ste,cuius potestati,omnia aequaliter subiacent, sed sanandae nostrae miseriae conuenientiorem alium modum non fuisse. Prae4
supposito igitur primi hominis lapsu, pr
batur rationibus conuenientibus, quod Dei incarnatio necessaria fuit, & congruentissima; Necessitas vero patet sic. Redemptio est contractus Iustitiae commutatiuae, quae secundum Philosophum I. Ethic. consistit in . iaequalitate quantitatis. Principium autem Redemptionis humanae naturae aequipollens culpae non potest esse nisi ipse creator, & nosola creatura, & hoc propter tres rationes simul iuncta' scilicet propter valorem rediam endi a captiuitate, hoc enim fuit tota natura humana in omnibus suis indiuiduis, cui
nulla creatura aequatur. Secundo propter infinitatem offensae, quia cum contemptus
magnitudinem sumat ex obiecto, ut patet in humanis, patet quod contemptus Diuinae Maiestatis, habet sibi annexum reatum infinitum, cui non potest aequari meritum cuiuscunq; creaturae purae, cum omnis talis sievirtutis finitae. Sed oportet, quod meritum
creaturae, sit opus Dei per unionem creaturae cum Deo, ut sic accipiat virtutem infinitam. Tertio propter inopiam creaturae,quae
nihil habet boni, quod suu sit, sed totum est Dei,& ideo cum se ipsam tota teneatur im-