Carmina

111쪽

Ηoe initii contingat: sit dives iuro, su-

qui maris et tristes serre potest pluvias.

V. 49. contingati Sit. 5o. IIyadas. egregie confirmavit loco Sophoclis, qui legitur apud Ciceronem ΙΙ. ad

Atti c. 7. Ν - Mero quum cogar exire de nas/i, non abieetis sed receptis ς bernaciιlis, cupio istoriam naufragia ex terra iu- tueri; cupio, ut ait tuus cimicus Sophocles, καὶ υποστεγη IIυκνῶς ἀκουειν ψε--δος ευδουσνὶ φρενι. Quae ulti ina verba PeCto GPO-tius vertit, curis solutus. Nam εὐδειν dicitur de homine otioso, Clade ΙΗΙue, ut Tibullus reddit, securo. Vide Schaeserum ad Sophoclis Oed. Col. IO7. Hi iac rectes nuper vir doctus defendit lectionem Theocrit. II. 126.

Eodem sensu Latini Culit dormire. Terentius Phorm. U. 9. 17. Sic Iactum est. F. Perii misera. P. et

inde Iiliam

Suscepit iam unam, dum tu dormis. Hinc lux adsertur eleganti loco Plauti surcul. I.

Quid tu p Venerin' pervigilare te MODisti, Phaedrome potam hoe quidem edepol haud multo Post luce lucebit. Ph.

Pa. Quid taceam p quin tu is dormitiam

Pa. Tu quidem Digilas.

Ph. at meo more

Amor. 2. 9 Hoc mihi contingat et sacro de carce missis

Insistam Jorti mento Oehendus equis. Ulbi IIeiusius supplet ac item ut apud Albinov. El. II. 15. Quae ratio huic I ibulli Ioco accommodari nequit. - ωι dioes iure. Exc. Scalig. et Comnes.

112쪽

o quantum est auri potius pereatque smaragdi, Quam fleat ob nostras ulla puella vias.

V. 5 I. zmaragdi. rrare. Obstat Propertius IH. 4. 21.

Praeda sit haec illis,

- Tristes pluvias. Hein-sius, Forte tristes Hyadas, Ham imbre praecisSerat. Eodem argiva letito utitur Sopra v. 43. imbre iuManter Minus Pla Cet tusea ιte, ,, quia Praecessit quam luseat, sorte J-ente. Hanc viam ingressus OS-

si iis insultis paene locis Tibulli gratiam natiVRmque simplicitatem detraxit, ut I. S. 4. 65. Hic iuoenum series teneris immixta Puellis Ludit, et assidue proelia miscet Amor.

Firmaque conductis a nectit licia telis, Tractaque de nis eo Dellere ducta putat.

Neu , quicunque dedit formam coelestis

Ouale bonum multis addidit ille malia. III. 4. 56. Namque haee in nitido

Sic scripsit Tibullus. At ille cum aliis de caussis, tum quod versu SO. Praecessit in niDeo corPOre. de coniectura edidit: α Didebatur tagia ianludere Palla,

Quae cocco nitido corpora Mestierat.

Nihil vidi magisl Νihil

dicam amissius t - De Eu- Tilpide, easdem VOCES Pepetente, vide Ualchenarium ad Phoen. 56O. P. 24O. Ed. u. 147 2. V. 5O. Quis maris et tristea

ferre potest ρω-

113쪽

sius. Vulgo Pereat Potiusque. Sed comita illic

parat Tibulli I. 5. 56.

Messalam terra dum sequiturque mari. Heinsius, Lege Pereat Pe eatque smaragdie ut PO- eius subilitelligatur. Per- Peram l - Smaragdi exprimunt Veteres di tioia es, nisi fallor, omnes.

O quantum est auri pereat miluoque

smaragdi. Alteram scripturam amaragdi operoso defendit Vossius, duco BPOukhusio ad Properi. II. 15. 16.365. ubi libri scripti sine

exceptione serva ut amaragdi. Tamen Brou usio obtempera 'it Burmannus. Ergo audiamus Pri- cianum p. 564. S quoque aequente m, ut Smrrna, amoramus. Nam vitium faciunt qui et ante mscribunt. Νumquam enim duplex in capite syllabae potest cum alia iungi con

hoc ostendit in X. i 21.

Terga sedent crebro maculas distincta sm ragdo. Nam si esset a ante m, subtrahi tu metro minime Posset, NUC Sinret VPΓSUS. S enim in metro SaePEDim consonantis amittit. -Idque adeo verum est, ut vetustiores Grammatici illius apud Latinos Scribendi movis Omnino nullam secerint mentionem. Hemsterhiasius ad Luciau.

T. I. p. 94. - Sed hinc non esticitur, Meleagrum epigr. XCI. scripsisse to-ξευ, quod nuper temero in contextum illatum est, sed scripsit haud dubie roυ με λέληθας, Toξοτα, Ζηνοφίλας

114쪽

Μe reti 116nt Vinctum formosae Vincla pucllae,' Et sedeo duras ianitor ante fores. Non ego laudari curo, Inea Delia, locum Dummodo sim, quaeso, Segnis iners

que Vocer.

V. 57. curol Mea Delia, tecum. 55. ME RETINENT VIN-

179 Dicam equidem, Cultae retinent te Mincla puellae. Probat cum H nio et duobus antiquis meis Codicibus xu gulam Tibulli

lectionem I. I. 55. Ne retinent νinctum JOrmosae Vincta Puellae. Tertius codex recentior: Me retitaei Dinctum formosas cura Puellae. SAΝΤΕΝ. p. 1342. Lecti nem retinet cura serarat etiam unus codex Brou husii. Nec ea per Se COH- temnetida est. Propertius I. 1. 55. Hoc, moneo, vitate malum , Sua quemque moretur Curu neque adsueto mutet amore lo

cum.

Idem I. 8. I. Tune igitur demens pnec te mea Cura

moratur Horatius I. Ep. 14. 6. Me 'quampia Lamiae

Malo igitur Edd. Venet.

115쪽

TIBULLI

Τe spectem, suprema mihi quum veriorit

d o teneam moriens deficiente manu.

Flebis est arsuro positum me, Delia, lecto, Tristibus et lacrimis oscula mixta dabis.

V. 59. quom. cupio. quod inde manavit in veteres editiones, raeter icent., quae ha- et ι tiro. IN Oc Luinen prior Iectio spernenda est. Cicero Ι. de ossic. 19. Φα- eillime autem ad res iniustas impellitur, ut quisque altisaimo araimo eSt,

gloriae cupiditate. Qui locus est sarae lubricus, quod Oix inoenitur, qui . laboribus susceptis Periculisque aditis, non quasi mercedem rerum gestarum desideret gloriam. Guyetus malebat quaero. ei ba, mea Delia, ita interiecta

sunt, ut neScias, utrum

ad prius membriun reserenda sint, an ad posterius; si in iliter ut apud Theocritum III. 18.

tibi alii aliter luteiP ungunt. Νec in illum interest. Tamen apud Tiburus i. mea Deliae.

tum sequi malim veterum editorum interpunctio nem, Helia Aio etiam probatam ad Ovid. II. Am. 16. 2O., quam Vossit, ne vi sua lavivontuP illa: Tecum uummodo Sim. Caeterum Scaliger huic disticlio subluuxit El. u. 71 - 72. θοe booes, modo sim tecum, mea Delia, Possim Iungere et in solo Pa

lationis dulcem et blati dam vocat BrouUIustus, non ego. Nec illa probari potest huius Compellationis iteratio, quum V. 61. Proposuit Beckius, assuinpsit UOssius, Flebis et arauro Posiatum , mea Delia,

lecto, ' Pro POSitum me - Cuius ego mutationis Caussam nullam reperio. 62. TRISTIBUS ET LA-Disilirco by Corale

116쪽

FIobis; non tua sunt duro praecordia serro vincta, nec in tenero stat tibi corde si

Ubi maesti fetus displia

hantur censori Bibl. Crit. Vol. Π. P. U. P. 7. SCTitienti, Frigent sine dubio maesti fetuar neque ii het vim hoc attributum, quum fetus non nisi mae-Sti esse queant. - Hanc animadversionem elevant

tristes lacrimae Tibulli, et maestae querelae L 8. 55. Virgil. IV. Georg. 515. maestis late Ioca questibus implet. M. Aen. 58. maesto'ue inmugit regia luctu. Vel sic tamen e egia est Bu anni emendatior Et tremulus mixtis rietur fletibus hor

quam hoc ipso Tibulli

loco confirmat vir doctissimus. Vide Benueium ad Horat. IV. 1. 22. A

σιχροα βαλλομένοισιν. Ferro Mincta praecordia dicuntur int apud Homerum L. O. 715. φασγαν tiελάνδετα , ubi Heynius

117쪽

3. TIBULLI 65 - .

Ilio non iuvenis poterit de suriere quisquam Lumina, Hori Virgo sicca reserre do

mum.

Tu Μanes ne Iaede meos, sed parce solutuCrinibus, et teneris, Delia, Parce gerit S. Interea, dum fata sinunt, iungamus amO

Iam veniet tenebri ors adoperta caput.

Comparat hunc Tibulli locum, laudatque Aeschyli Sept. ad Th . 45. σμος μελανδετον, Jerro Ob esum. Sic Tibullus Ι. s.

69. auro Vinci lacertos. Iam continuans translationem addit, nec in tenero stat tibi corde silex. Ubi non sufficit, si stat simpliciter reddas est, ut Heynius, vel si compares, ut Vossius, Virgil. Ecl. II. 26. quum placidum Mentia staret mare: quod prorsus alionum. Iulud huc pertinet, quod le-

Quam si dura silex aut siet Marpeata

cautea.

Vol potius illud commentarii instar habens Tibulli Is. 4. 7. O ego, ne possim tages sentire dolores, Quam mallem in geliadis montibus esse Iapis:

Stare Dei insanis Cautes obnoxia Mentis, Naufraga quam Masti tunderet unda moris I Ennius apud Festum in

Iapideo

tur insea ad I. 5. 5o. nunc leti mille repente Miae. Quam lectionem satis

118쪽

Iam subrepet iners aetas, Nec amare deco-bit,icere nec cauo blanditias capite.

χθος 'Aιδας. Neoptolemo igitur convellit partim cum Claudiatio. cuius locum supra descripsimus ad v. 1. Puri in cum Pindaro, Titeocrito, Tibullo, aliis.

Num quod ille dicit μενάχων πεδίων ἀρουρας, id Ρinclai Us vocat πεδίον ἀπώραντον, Theocritus μεγάλ*ς ωρουρας et πλατεα πεδLX v I l. Iou. Appianus I. ile Iloll. CiU. 7. πεδία μακρὰ, Horatius multam tellurem, Tibullus immen8Osca Oε, nemo iugera ma-gua. - Caeterum Mors tenebria o Perta creui interpretem nuper IIucla est Persona sua digitum,lioc est, tenebria -ππ- tum et obscurum, qui animadvertit, in hac imagine rem primariam PSes caput a pertum; caput enim verire lugentes, Ergo etiam Mortem. Huiosi sorte occurret aliquando apud Homerinu deus -- νεφέλy ειλυμενος

mirabitur, quid sit, quod deus illo humeros habent

nube involutos, non caput, et ritum aliquem Antiquitatis circumspiciet, quo Tem inm mirabilem expediat. Tu videbis Προ- aiiuin, Mortem obscvi'am face sua satis illustrantem, et Tenebrionem istum cum mala gratia di-yti illos. Conser, quae dicentur in Analectis ad hunc

si TJ Pauci libri nec α- mare licebit. Quod reposuit Geli haesus. Eadem

Verha confunduntur apud Terenti uan Ad. I. 2. 27. et illum tu tuum, liesses homo, Sineres nunc facere, dum per aetatem licet,

119쪽

56 TIBULLI

Potius quam, ubi te

cisset foras, Alieniore aetate psalfaceret tamen.

Ubi duo libri decet pro

licet. Sed ut apud Texentium legero praestat licet, ita apud Tibullum decebit. 4 ide Bouileium ad Horat. II. Ep. 2. 215. Tempus Mire tibi est, ne Potum largius

aequo Rideat et pulset lascisa decentius Getaa.

Hinc Tibullus mOX V. 75. dum frangere POatea Non pudet et Ι. 2. 91. de Seuerra sibi blandilias t 'e

Et manibus canaasingere Delle comas: Stare nec ante fores puduit Ennius apud Ciceronem III. de orat. 4O. Oipe Gysses, dum licet: Oculis postremum lumen radiatum Tape. Addit Ciceror non dixit Cape; non. pete: haberet

enim moram sperantis diutius ease sese Micturum Raed rape. Hoc serbum est

ad id aptatum, quod anto dixerat. dum licet. E coia uario Horati us Ep. XIII. .. Papiamus, amici, occasionem de die; dumque Viserit ge

2. DICERu NEC CANO BL ΑΝDITIAS CAPIT EJ Libri veteres, teste Mureto, capite, non capiti. Libri mei. hoc est, Cod. Paris. et Ed. a. 1672. Dicere nec cano blanditias capiti. Et sic apud Catullum EI. ad Mant. 124. libri veteres tantum non omnPs:

Suacitat a cano MuMturium capiti. Nempe Veteres, monent Santenio, Sexto easu PTO- miscue capiti scribebant et capite. Frequentuturtamon hoc magis quam illud. Plautus Asin. V. a. 84. Cano capite, te cuculum uxor ex lustris ruit. Casin. III. I. 4. Cano capitet aetate alienas coaddito ad compendium.

120쪽

Nunc Ievis est tractanda Venus, dum Damgexo postes Non pudet, et rixas inseruisse iuvat. Hic ego dux milesque bonus. Vos, signa iubaequ De Procul, cupidis Vulnera ferte viris.

Ferte et opes. Ego composito securus cervo

Despiciam dites, despiciamque famem.

Et sic scribunt Terentius, Lucretius, alii. Persius I. 85. Ine pudet capiti non posse Pericula Cano Pellere, quin tepidum hoc optea audire, decenter Ubi eviti fortasse tertius est casus. Pindarus Ol.

et Bem. conseruisse. R .

liqui libri scripti editi me, in his Cod. Paris. et Ed.

a. 1472. Non pudet et rix inseruisse iuMat. Heinsius ad Ovid. I. Fast.287. corrigit aerae proiuoae. quod nemo Probaverit. De rixis amRntium satis .superque dicetur infra au I. 1ο. 5S- 58. 78. DESPICIAM DiTEs JEcl. R. 1472. cum aliis:

Ditea despiciam δε- spiciamque famem. Hoc Getthardo placebat, illud Brou usio, cui sa-Vet consuetudo Tibulli I. 6. 82. Deficiunt artes, desciuntque doli.