장음표시 사용
91쪽
Μe mea paupertas vitae traducat inerti, Dum meus assiduo Iuceat igne lacus.
V. 6. exiguo. bet, numquam quoi.
dia11. XVII. 512. Qui nutu manibu qua loquax ; cui tibia satu, Cui ploctro pulsanda
quietI, Ouae semper miseras sol icitabat OPUS, Traducta est Gyar is - uem locum Comparathi uterius Verisim. I. 6. Non ut confirmot veterem
convellat. Nam et apud Martialem praesert aliorum Iibrorum lectionem, J'radita Gaetulis, luam etiam tuetur VOssius II. Art. Gramm. c. 53.) et
apud Tibidium corri tsita traducat inerti, id est, infamet, ut explicat GrOrio rius Elericli. Antidiati . T. II. P. 2O9. ed.
Lips. quod merito reiecit Ueyilius. Νihil propius aloclitione Tibulli abest, quam quod scribi t Terentius ΡI1Orm. Prol. I. Postquam Poeta Metus. Poetam non potest Retrahere ab studio et transdere liominem iii oti iam, Maledictis deterrere, ne scribat, parat.
Atqui hoc etiam paullo insolentius dictum. Sed
insolentia Nou semper est nuntia corruptelae. Equidem scripturam Martia Iis, a Fruterio PDiectam,
quilla ad finem usque vi lac, simili utitur orationis inversione, scribens
92쪽
Sacrificos docuit ritus, gentemque feroci Assuetum bello pacis traduxit ad artes. Hnno nunc vitam inertem licit Albius noster. Sal- Iustius Iug. c. XLIV. Sed ubi in Africam venit, exercitus ei traditur Spurii Albini proconsulis, ineΓS, imbellis. neque Periculi neque laborispatiens, Ilu-gua quam manu Prom- Ptior, praedator ex sociis et ipse praeda hostium, sine imperio et modestia habitus. - Sed lege li-bvum ab initio c. I IV . et nil1il amplius dosiderabis. Tamen adiicietidus Naovit Iocus est, Propter CODstructiotiis scilicet insolentiam, apud Maci Obium VI. Saturn. . 5. P.
lique inertes. 6. ARSIDUO LUCEAT IGNE FOCUS J Magnus librorum, ut Cod. Paris. Ed. a. 1472. etc., CONSCI sus est in lectione assia duo. ACcedurit Veteres Gramma tici, Codices certo istos, qui exiguo servarit, aetate et auctoritate longe Superantes, Marius Victorinus p. 2585. Atilius Fortuuntiantis P. 2679 Censorinus Fragi n. de xle- tris P. 2725. Ut 23. quibus locis Tibulli versus quinquies descriptus logi
lius instar momenti habet, quandoquidem infra v. S9- 42. eodem spatio interiectio, deluceps PONuntur antiquus - antiquo. At ita fortasse psuperta tis notio melius declaratur. Quasi vero Tiburulus Omnium se ni ortalium pauperrimum dici haberique voluerit, is cui et alia contigerant abunde, Et domus et Dictaa, non
desciente crumena Quaerero autem Vim fori tentiae in pronomine meus,
quae Vossit ratio est, id agi statuentis, 'u'PrUri lactis luceat igne quamvis exiguo. hoc quidCm non magis in hunc locum Convenit, quam tu similem
93쪽
Ferte faces in me, quos fertis, Erinny a
. Cadit totum sententiae pondus in adiectiviunt Dum meua assiduo luceat igne focus. Quibus Verbis universe, ut Perennis sit domestica selicitas, optat Tibi illus. Aeschylus Agam. 1645. 26.)
σθεν ευ φρονῶν haol. Nempe focus extinctus ut Nummae Paupertatis indicium est, ita Otiam Summi mo roris. Hinc id Aeschylus Choeph. 625. δεθερμαντον ἐπων δυμων ho-nit de laesa coniugii fide ortoque inde domestico luctu. Ovidius I. Tristi 5. 45 Illa etiam ante Lares
Contigit exti notos ore tremente DCO4.
aliis ex tructos. aliis aeternos Vel externos Sub
stituentibus. Sed H insius, Extincti, biguit. --
et rccte se habent. Nam ignis extinguebatur in exilium ituris. Iuvenalis III. 216. Tunc gemimua casu urbis, tunc odimus ignem.
Quem locum illustrat Κirchmantius IV. de Fun.
exiguo igne lucere nec commode salis dicitur, nec rebus Tibulli convenienter. Haec exiguitas P tius caderet in chorum illum Aristophanis Pac. 44o. idem votum lIOC I-do exprimeratem: mi λαβώῖν ποτ ἀσπίδα. - 3I', ἀλλ' ἐν. est γένη διαγειν με τον βίον, φονθ' ἐταψαν καὶ σκα-
Vide igitur, ne res melius procedat, si ista sic reci-Procentur r Lectio assiduo Vol propter repetitionem Vocis retinenda est. Suavitor onim focus Tibulli assiduo igne lucens opponitur assiduo militis laDori. Delude exis Musignis designaret hominem, in magna inopia viventem , qualem describit Leonidas Tarent. ep. LV.
94쪽
Ipso seram teneras maturo tempore vites
Rusticus, et facili grandia poma manu.
quod a Til ulli conditioneri Iicnum est. Accedit, quod etiam a Statio I. Silv. 2.&55. felix praedicatur di-Mesque foco lucente Trauia Ius, et a Martiale in iis, Vitam quae faciunt beatiorem, Te Yuntur
Res non parta 'abore, sed relicta, Non ingratus ager, secus Perennis.D7 - 8. IPAE AERAM JPropertius ΙΙΙ. 17. I 5. IF e aeram Mites, Pan- gQmque ex ordine collea.
Scaliger huic disticho Praeposuit illud, quod sequitur, Nec Spes destia
fuat - statuens, hoc cum superiore ita cohaerore resum meus secus assiduo luceat, nec seges eludat
s mentem. Addit illo Quam bene haec duo disticha inter se coagmentata sint, quid melius probavcrit, quam absurditas illa, quam officiebat interrupta sententia tute lectum distichora, Ipse seram -. Hoc in errorem coniecit Hemi tun, qui, etsi pristiuum se avit versuum ordinem, to
gius tamen Scaligero progressias Contendit, distichon hoc pro fragmento a caeteris dii erso habendum esse. Νillil prosecto minus. Antea Tibullus
dixerat, Secuturum se in posterum esse Misam inertem, hoc est, a re militari longe remotam. Quo sensu latra V. 57. repellit Non ego laudari eum, mea Delia. Tecum Dummodo sim, quae- εο, segnis inersque
Et sic poeta ab Horatio laudatur II. Ep. i. 12
LapIs apud Fabretium Braeripi. c. IV. p. 233.
coniuria. hara inibi . mecum. beno. vixit. semper. honesto Prestiti. quod . Pistes. Somper. sine. Iito. reee munus. amicus. erat. tantum . milii. qui praestitit. omnia. semper. honeste
95쪽
Nec Spes destituat, sed frugum SemPex
Praebeat, et plerio pinguia inusta Iacia.
ger et malus, utilis urbi. Iam ut declaret Tibullia s, solamen in otio de negotiis cogitare, illi vitae inertiae
aliaric opponit, quibus Aein posterum datures sit, Tei rusticae curas, primo quidem commemoraNS Rrborum, in primis Mitium, culturam V. 7 - 24. deinde arationem et PecuR-xiam V. 25 - 54. utrobiquo fretus pietate erga deos, laeta omnia poricii dente. Hunc Planum lacilemque sententiarum ordinem vide, quam mi- Sero porturbaverit Scaliger, ima su nunis miscens.
Ilic absolute ponitur, ut in eadem L cutione apud Ibiv. Ι. 41. Tanaquil inter tumultum claudi regiam iubet, arbitroa eiicit: εimul quae curando tigneri tuus Aunt, tam
destituat spes, alia Praesidia molitur. Lucanus Il. 727. lassata triumphis Destituit fortuna tuis. Quem locum ut docte illustrat, ita egregio Contra Benileium, triumphos tuos legentem, de udit Rulin-kenius ad Velleium II. 69. Neque reperias, quos aut pronior fortuna comitata sit, aiat Deluti fatigata maturius destitu-orit, quam Brutum et Cassium. Cuius loci initium ino admonet, ut donexu huius distichi cum Posteriore aliquid addam. Nempe verbar Nec Spes
destituat - non ita accipienda videntur, quem- aclinodum S aliger caci rique interpretes, quoaviderim, omnes aCCCP runt, quasi lineo osset sormula Precantis Vel optantis, sed potius hoc sensui
rit, sed -. Cuius 1iduciae Caussam ad serens Tibul- Ius, continuo scribiti NomMeneror etc. Prior ratio omnem haec inter se Conciliandi spem praecidit. Tibullus IV. I. 45. Nam seu dioersi fremat inconstantia Mulgi, Non alius sedare queat; seu iudicis ira Sit placanuar tuis potexit mitescere Merbis.
96쪽
Nam Veneror, seu stipes habet desertus in agris, Seu votus in trivio florea serta Iapis: Et quodcunque mihi pomum no VUS ed
Libatum agricolae ponitur ante Deo.
Balbus Caran. I9. P. I 55. ecl. Reig. Nec madido Pressit pinguia musta pe-iae. Pinguia musta Sum sit a Tibullo I. 1. IO. ubi quod Heinsius tentabat spumea. haud scio an Ρro Pertianae orationi magis Convcniret, qui I H. 15.
Dummodo purpure spument mihi d ἐια muSto, Et noνα pressantes inquinet uνα pedes. Tibulliana simplicitas R-mut proprietatem: ut νμnum pingiae dicitur Horatio V. Serm. 4. 6o. COiis. Targam ad Cels. ΙΙ. 18. n. τέ. unde Noster P. I 57. med. pinguia Dina. SΛΝ-TEN. P. 182D. Balbus expressit Tibull. I. 5. 24. Pressaque veloci candida musta pede.
IJbi in nonnullis libris legitur quod
nus Elucubrat. p. 2. huno locum compararas Cum
Propert. I. 4. Io. legit in agro. Murcius laudut X
tilianor εἰ μονον αληλιμμενον που λίθον ἡ εστεφανον- ιενον θεασαιτο, προςπέπιωναεὶ καὶ προςκυνων. Stipes desertus non est, ut recto
UOssius monet, desexua, quae Brou usii explicatio est, sed in loco deserto li. o. infreq reu te po situs. Propertius i. Io. 56. Roseida desertis poma sub arboribus. Moschus ΙΙΙ. 2I. Oυκ ετ' ερημαίyσιν υn δρυσὶν ῆμενος ρ&ε. 2. FLOREA SERTA JEd. a. 147 2. et Cod. Ρ-xis. sorida serta. 15. ET QUODCUNQUE MI III POMUM J Horatius
97쪽
Flava Ceres, tibi sit nostro de rure corona Spicea, quae templi pendeat ante fores;
Pomosisque ruber custos Ponatur in hortis, Terreat ut saeva falce, Priapus, aVes.
dulcia poma, Et quosculique feret
Ante Larem gustet veneralitior Lare di-
14. PONITUR ANTE DEO J Ecl. a. 147 2. Cum Cod. Ρaris. et aliis rLibatum agricolae PO-nitur ante deum.19. FELICIS QUONDAM, NUNC PΛUPERIS AGRI CU-
54. custos es paveris horti. Locum Tibulli imitatur auctor carminis 85. 1ii Priap. Aerari quondam custos, nunc cultor agelli. Sed maior suavitas IneStin illa adverbiorum suu etura, qua usus est Tibullus etiam III. 1. 25. Haec tibi Mir quondam, nunc frater, casta Neaeras Mutit et aecipias mu-nfra ParMa, rogat.
Cicoro pro Sull. 1. in caeteris malis facile ρα-tior oblatum mihi tem-Pus, in quo boni oiri lenitatem meam miserio-diamque notam omnibus quondam, nunc quia5i intermissam agnoscerent.. Curtius III. 11. 23. rminas dominasque MEVas quondam, nunc alienis no
Euripides IIec. 6O. νυνομόδουλον, προσθε r ανασσαν. Similiter nunc et post coni git auctor epigrammatis in Ardeatis templi Pictorem apud Plin. H. Ν. XXXV. 57. Dignis digna loca picturis conde Orapit Reginas Iunoni ' Supremi contusi'temPlum Marcus Luciιtis Netiolas Aetolia oriunt a, ouem nunc et post SempePob artem hanc Ardea lau- ι. Qui locus satis firmat voterem lectionem in fragmento Ennii apud Cic. 1. do Ostic. 24. 11.
98쪽
Vos quoquo felicis quoiadam, nunc Pauperis agri
Custodes, sextis munera Vesua, Laxes.
V. 19. pauperis, agri. Unus homo nobis cunctando restit it rem. Nou ponebat enim ru
Ergo Postque magisque Miri nullo gloria
Posuit: Ergo magisque magisquo υiri. Victo SuI1tenium ad Catulli El. ad Maul. 48. Hinc illustrat1-dus est locus difficilis Pindari ΙU. ΡIth. IIS.
dit Hormannus. Sed locum uilico illustiat Eunius. Suetonius in Tib. c. XXL Deos obsecro , ut
te nobis conserMent et να-lere nunc et sempor Patiantur, si non Populum
Ad rem ipsam pertinet locus Horatii IL Sem. 2.1 Saae Nunc ager Umbreni sub nomine, nu
Dictus. erit nulli pr Prius, seu cedet in
Nunc mihi, nunc alii. Quae lectio longu Pra 1 in elida videtur Bunuci Nae. Non ille memor erat in ammatis graeci, quod legitur apud Sclioliasten Lucines Nigrin. 26. T. I. p. 66. Ania. Brutich. T. III. P. 258.
VESTRAJ Haec est librorum lectio tantum non onuitum. Cuius elegantiam non capientes edi tores primi substituerunt nostra quod exstat tamen etiam iii Cod. Paris. . Ferιia munera νοβιι a est,
99쪽
Tunc vitula innumeros Itistrabal caesa iu-
. Nunc agna exigui est hostia magna soli.
iure quodam Vestro aufertis , accipitis munera
sobis debita. Illud graeco dieitur hoc
Vinaque et argenti. magnum dat serro talentum. Quod accurate ita exprimit Orpheus Argon. 586. IIvn αχίης ει ταπηθ' α
At, ubi Diomedes victoriam Ieportavit, Homerus Il. v. 512. ωκε δ ἄγειν ἐταροι-
pillOR. Qui versus ita legitur apud Propertium L 1. 25.
100쪽
Agna cadet Vobis, quam circum rustica Pubes Clamel: Io messes, et bona Viria date.
Iam possum modo non contentus Vivere parVO,
Nec semper longae deditus esse viae:
V. 25. Iam modo, iam. Hic tres Codices lia hent tunc, quod apud Tibullum , paucis eXceptis, cuncti servavi, idque utroque loco retinendum Censeo. Apud Virgilium I. Georg. 588. vulgo editur, Tum cornix. At Nonius c. lIL in Pluoia habet: Tunc cornix. E contrario apud Proi,ertium I. I. 5. sine ulla diversitate legitur rTum mihi constiantia
Idem optima mea exemplaria exhibent I. 9. 19. Tum magis Armenias cupies accederep . Enimvero I. g. 21. Tunc me non humilem mirabere εaepe Po
Guarn. et Drusd. offerunt Tum me -- quod TOPO nendum videtur. Nam
versitate consonae sequen iis modo tum scriberetur, modo tunc, idque more quodam Graecorum, quem Caeteroquin noti nisi incompositis verbis obse Vare solebant Latini. Doqua re eleganter scribit
autem mutationem litterarum aciendum est, quadam naturali feri socia ratione propter celeriorem motum linguae labro Tumque ad vicinos lacilius transeuntium pulsus. Sed vide, quae annotavimus infra ad I. 8. 45. 22. HOATIA MAGMAJΕdd. Veteres, in his princeps omnium R. 147 2.
cum Cod. Paris. hostici Parva. Min eius e litusis scriptis reposuit magna. Plautus pseud. I. S. 95. N olo Dictimas; Mninis