장음표시 사용
41쪽
stola p. V. non sequitur Heynius p. xLv. Ed. III. Hanc, Togatu meo, cum Ald. a. 15Oa. contulit Gregorius Zalycus Thessalonicensis ad exemplum Ρarisiense, in quo,
sicut in Audiflrediano, Tibullo adiunctus est Propertius cum hac libri primi inscriptione:
In cuius sine haec ad tecta est subscriptio: SEXTI. PROPERTII. ΝΑVTE: AURELII: POETE. INLUSTRIA SIMI: LIBER EXPLICIT. SUA. ANNO. DOMINI. M.
CCCC, LXXII. MENAIs. FEBRUARIII E qua- subscriptione apparet, hanc esse Editionem illam, cuius exemplum in bibliotiioca domestica servabat Vulpius, scribens de Vita Tibulli P. XX. , Sed in editione omnium princ*e armi 1672. mcnsis Februarii, quam Brouthusius ignoraMit, ego vero domi aeroo, in calce poematum Tibulli haec leguntur: Albius etc. - ,,In hac Editione Propertius etiam primum bpis excusus est. Paullo De- uentior est haec Editio superioribus illis. Romae, nisi allor, duo exempla reperiuntur, altorum in Casana tensi bit,liotheca, alterum in Corfiniana. Vide Catal Biblioth. Νic. Rossit p. 1. ubi memoratur: Tibullus et Propertius. 147 2. 4. Tibullus sine Propertio eXstabat, quod supra vidimus, in bibliotheca Veneta; Prosertius sine Tibullo bis in Pinelliana n. 692o et 492 I. te exemplo Berolinon si dixi in pia elatione. Nusquam
commemoratur Catullus vel Tibullo Vel Ρropertio volutrique comes datus. At exstat tamen Catullus sine
anni et loci nota Cantabrigiae in Anglia. Testis est Scipio Mamius in Alus. Veron. p. CCV. ubi, Rgena de Catulli loco suspecto Carm. LXVI. 67. 55 - 54. Flavus quam molli percurrit flumine Μello, Brixia,
42쪽
nus haesitandum ob inconditum Elegiae illius disticlion, quae corruptissima est, ac propterea in pluribus codicibus, ut in Vaticanis tribus, minime Comparet, nec in editione sine anno et loco, quori in Cantabrigensi Academia vidi, et omnium p 4mam Iudicavi. Quamnam hanc Editionem esse dicam, et unde domo Τ Certe non est Veneta princeps a. I 472. In hac enim, ut in reliquis, Elegia illa exstat. Igitur Rffirmare audeo, servaxi Cantabrigiae Catullum, diu Dustra quaesitum, ad Editionem Auditaedianaim pertinentem. Quod confirmare etiam possum RΓgumento probabili. Nam Marriandus, Criticus Cantabrigwusis, ad Propertii ΙV. 1. 79. Me creat Arebiae sobolos Nablonius Horos: ita scribit apud Bumannuine MDiu est quod puli Doraesum esse, Horon, ex sensu. Horos Bablonrus creaMit me Horon, id est, Ilium suum, et erusaem minis. sum Horos ab Horo. confrmat co lex II Ur- Dillii, et prima ed. an. 147 2. Rursus non Iritelligzda est Veneta princeps a. 14 2. Haec enim habet Drops. At intciligenda est Editio Propertii a. 147 2. de qua Cum maxime agimus, cui in exemplis Audit- Dodiano et Parisielisi adiunctus est Tibullus. Haec eriti liabet Horon. Ergo Cantabrigiae exemplura quod quaerimus, exstare Videtur, si non intes m Catulli, Tibulli et Proportii, at tamen Catulli et Prope i-tii, quorum alterum comparavit inflatus . alterum Maxklandus. Nisi forte mAlaudus Propertium huius anni aliunde acceptum habuit. Certo
etiam in Bibliotheca Ashemiana Lond. 1'7 o laudantore Tibulli et Propertii opera, 147 2. 4. quod
exemPΙar translatum est Post mortem AI1 omikowii in Bibliothecam Musei Britannici. Sod de hac vo viderint Philologi Catitabrigienses. Habuit
In Misis huius Editionis exemplaribus Propertiua Tibullum. aliis, ut ia Parisiensi, Tibullus Propertium excipit. Ρrogor V Zalucus Collationi hanc annotationem subiecit: tom urmis α ιa t/le de chiaque elegia D citra qui se tro-s danε ι
43쪽
etiam Catullum sino loc. et anno Mari i- Laguna A. LZ. a. 179ο. P. 65o. sed maioris, non minori formae, fortasse Parmensem R. 1Ψ75.
IV. Editio a. 1472 4. mai. Val. Catulli Veronensis Poetae G. Liber. Albii Tibulli. eq. Ro. Poetao Cl. Libri IU . Propertii
In extreinu Pagina poetae, qui hoc volumine eo tinentur, diverso Ordine recenSentur: iTabulo librorum qui sunt in presenti uolumine. Albius Tibullus olegi ac Scriptor optimus.
Clarissimi poete Catulli Vel ouesis Epigracta. P . Papinius. Statius Sylvarum. 'M.CCCC.LXXV. Praescriptionem Tibulli exhibui ad Elogiam primam. Haec enim est Editio illa, cuius collationem, Parisiis factam, debemus Bardilio, viro em litissimo, confusa ab IIeynio cum iis, quas adhuc reconsuimus, et posita in fronte Editionum omnium, a memet ipsis Prinems dicta et maior, quia re vera maioris moduli est, quam illae, nec tamen, quod quidam tradideDunt litteratores, maximi, sed, prout marsines latiores αglutinatove Plus minusve accisi sunt, Duno ab hao mccio proseius abest, nunc ab illa. Iam quum haeotaditio nullam nec loci nec officinao notam subs ia rἐs sotioene it F a P 1 a Za ptaeo do P y ainai
Eephirus, Iara, sidera; ἐea mota arena, Cartago, sepulcra, Iacrymae ε ne genera- Iemant δeriis arans h. ii 1 a iovisura thorum pro lorum; totiens, quotiens Pro toties, quoties.
44쪽
xxx XIptam habeat, factum est, ut viri docti de patria et auctore operis dissentireut. Ac Primum quidem Lailius ii 1 Specim. Historie. Typogr. Rom. P. II. p. 136. excusam eam esse opinabatur ab Utrico Hanio; sed refutatus ah Audistredo, postea in Ilid. Libror. ab inventa typograph. ad a. 15OO. P. I. p. 289. e N Iai Ieusoli, typographi Veneti, ossicina prodiisse statuebat. Hodie omnes accedore video Audincedi sontentiae, qui lianc Editionem in Venetu quidem, sed Viii delini Spirensis officina expressam esse Proposuit it Catalog. histor. critic. Romatiarum Edd. Saecissi XV p. 12S. Quue coniectura haud parum eo confirmatur, quod, teste eodem, numma inter hanc et Mase latis, a vindelitio de Spira curatam, editioncm intereo lit non Da orum modo sod chartae etiam similitudo. Hoc igitur probabilo est. Illud certum. Opus editum esses Venetiis. Νam editio Paran. a. quae Catullum et Statii Silvas complectitur. hanc Epigra-plieii habet: Correctum p. d. Franciscum Puteola sum: et vero, ultra i rgasionem metita Delam, in III. millibus locis emendatum, SS. Catullum et Silvas r ut tu Lector ambobus exemplatibus experiri poteris: itaque nullo mo intelligi Possibi et caetera Impressum Parmact Per me Stephanum Corallum
Anno Christi MCCCCLXXIII. secundo Cal. Septembris. Ιam quum nulla usquam memoretur ante annum 147 2. alibi excusa Catulli et Statii Silvarum Editio, sequitur, Corallum arite o tuos habuisse eam,
tiis. Sic etiam argumen atur Mai klandus in Praesa
tiones p. XVIII. quod fugit Annalium Typographido
Huius editionis illud exemplar, qutid, teste BGaiaxeso do Mont salacon, Tom. I. P. SO9. rL 2έ. Florentiae in bini iotheca Laurentiana exstare Heyuius scribit, postea in bibliothecam eiusdem urbis Ma tabochia nam ti anslatum esse, Patet e Ferd. Fossit Catalogo codicum Saec. XV. etc. Tom. I. p. 496. Fuisse autem olim Angeli Politiani, eiusque manu ad mar Loin Catulli, Tibulli et Propertii scriptas habere au-HolatioI1es. contra Montesalconium, do hac re dubi antem, comprobaro studebat Baudinius in Catalogo
45쪽
Codssi Lati. Biblii ui. Medio. Ibaurer t. TOm. II. Pis . seq. ex hac Catullo pia posita notatione: Angeli Polisiani et amicorum; quae inferiore loco g ueCorepetituP sic: 'μπέλου κτῆρεα του Πολιτιανου καὶ τῶν φI- λων. Et ad calcem Properiti Ioguntur haec: -Catulli
Tibulli Ρroperi liquo libellos coepi ego Angelus Pol
tianus iam inde a pueritia tractare et pro aetatis eius iudicio ves corrigere vel interpretari; quo fit, ut multa ex eis ne ipse quidem satis, ut IIunc est, probem. Qui leges, ne, quaeso, Vel ingenii vel doctrinae vel diligontiae nostrae hinc tibi conlocturam aut iudicium facito. Permulta cnim insuerint ut Plautino utar
verbo) id e quoque, qui scripsi, iudice illana lini. Anno MCCCCLXXV.
Proportium cum vetusto Codico contulimus: aedquae de illo nobis sumpsimus, haud adscripsimus huic Codici, sed in libello retulimus, qui est inscriptus: Antiquartim Emendationum. Quae Catullo et Statio subscripta surit, praetermittimus et illud potius quaerimus, quid tandem impulerit Montesalconium, ut, in tam manifesta Politiam: perscriptione, lamen haesitaret viro tribuere animadversiones, poetis illis adscriptas in Exemplo Florentino. Gravissimas eum caussas, quamobrem dubitBret, habuisse, sat scio, quandoquidem Bandinium ipsum, post editum Catalogum, in sententiam eius discessisse Video in Epistola data ad Saulenium Florent. d. VII. Martii MDCCLXXXIV. quae penes me est. Sic igitur illi
de hoc qriidem argumento: Ad alterum vero quod attinet, ad eorum scilicet omnium, quae Politiani manu in editione Anni MCCCCLXXII. notata in meo Catalogo araimadverti, descriptionem, quum, re melius considerata, aliquα mihi deincvs suspicio suborta sit, Politianine revera sint, an alterius animadversiones, correctionesque in editionis nostrae maminibus adpositae, Contra Vero certissime Politiano adscribenda sint adnotamenta illa, quae in altero eiusdem editionis exemplari, quod Romao in Bibliotheca Corfinia adservatur - Videro ESLmelius Tibi consultum fore existimaverim, si ex Cor-
46쪽
Mniano Potius, quam ex. nostro exemplari eorundem descxistionem tibi comparares. Hac super Te liti ras nil Amicum meum Ioannem Christopnorum A dutium in archigymnasio Romanae sapientiae Littera--m Graecarum Professorem, et editorum oPerum sa-ma illustrem dedi, qui hisco mihi verbis vernaculo Sermone Tescripsit: - Ad Corfiniam Bibliothecam
me contuli et editionem A. MCCCCLXXII. Politiani Dotis instructam diligenter inspexi. de quibus haec
sentiae eae mihi ridentur lumiat uarie et v arum iu-ει- Potius quam studii gratia ab ipso exaratae; at quibus in locia crebrae, rariores alibi, et intredum nullae , quaedam eti- άb ipso αuctore postea erasae. Liber ipse partim amo, partim madore, quippe bombyCinus, non pinum damni perpessua est, ita ut acria Peram alicubi eoanida, Oculorum aciem Pae e Gogiat,
Proterea ex longioribus quandoque Politiam anima erat Gua Mix pauca eviscari liceat. nis ad Bibliopem alicuius imperita oscitantiam, qui in relia grando Codice, dum Ultim unciequaquo tondere satagit, integras interdum lineas e superiori et inferiori
marmine resecapit, et in laterali Doces, partim totas abscictit, partim mutilaoie ; unde si, tit, orationis aenara intεrrupto, quae ΡOlitianus meditatus es e, ea Delauigentioris cuiusque descriptoris captum eludant. Ouctae quum ita sint, fides,Profecto, Mir doctissime, Pro inciam hanc nonnisi docto aeque ac patienti piro mandari posse, ac propterea, quum huius generis homines Perquam rαri sint, non Paru m i ansae requiri , ut par labori merces reddatur. Hactenus ami-
' Alia huius Editionis exempla alibi reperiuntur,
uritam Argentorati, cui item adscripta sunt Scholia ad marginem et inter versus: duo, quod sciam, in Germania, alterum Vindobonae, lesto IIaschha in
istola ad AhIwardium, alterum Vimariae, teste Mandio tu prooemio Silvariun Statii p. XXIX. I 'uit etiam unum in bibliotheca Ludov. Ioan. Gaimat, Iaudatum in Catalogo Tom. I. p. 611. n. 1598. sic ς
47쪽
Cottilli, Timulli et Pro retii opera, nec non P. Papinii Statii Sylone. Editio primaria armi
citaracteribus Viudelini Spirmisis excusa) petit in - I De exemplo Μuini Britannici e biblioth. Ashe. . ruod Heyuius laudat, non liquet. Vide, quae supra ixi ad n. III. Exstant exemplaria, a quibus abest Statius, cuiusmodi unum Bardilius vidit in biblioth. Reg. Parisiensi. Etiam in Catalogo biblioth. Nicia. I ossit citatur p. 64. -Catullus, IIbullus et Pro 'εrgius 4. sine loco et anno. impor . milic in hibliou1eca Corfiniana, in quam post mortem Ilossii cum voliquis eius libris omnibus a. 178o. Perveniti Cotis. Catalog. P. 8. Est haec procul dubio editio decurtata a. 147 2.
Ham Vol prorsus omittere, Vel adcuratius desiguare ebebat Pangorus Tom. IV. P. 1Or. n. 298. RisSCri
heus libro ex fide illius Catalogi fol. ct provocans ad Maittarii Aunal. Typograph. Tom. I. p. 752. ubi solus Catullus fol. laudatur. Vide. quac tradidit Maselyaύ- Laguna laeo supra citato ad D. III. Iam salis nobis illustrasse videmur locum He uii De Tibulli Codd. et Edd. p. XLIV. scribentis: , Est haec editio princeps, Broukhusio nondum visa, scd Vulpici ptimum cognita. Atqui Vulpius ouam
non hanc vidit, sed illam, quam num. III. Pec sui. Iu ea Propertius Prindim excusus est. Tantum
abest, ut hoc probari possit, ut veri longe sit similius, editionem illam num. III., quae primo statim ineuntis anni 147 a. tempore Prodiit, antecessisse Ve- uetam maiorem. ,, 'inelli exemplar Catalog. T. H. P. 567. n. 692α solum Proportium, Audini odi Catullum, Tibulluin, Proportium complectohatur. Nem-su Pinellianiim exemplar pertinet ad n. III. Audita
redianum ad D. IV. ,.At Harios Νotitia Litt. Rom. p. 55. a. 178q. huius edit. exemplum se habere Prosessus, Catullum, Tibullum ot Propertium laudat; in fine tamen Propertii adscriptum memorat aurium 1475. Nou poterat aliter scribere Hariesius,
48쪽
in manibus habens editionem non utini 14 2. ' sed anni 1675. in qua luc nuinevus subscriptus est Pro-
Ad hanc Editionem DPiusquam Progrediamur,
prius dicenda quaedam sunt de Tibullo a. 1474. sol quem interponit Iudex Bipontinus. Huius Indicis auctori nescio an sucum fecerit Brouhliusius, laudatis eiusdem anni Propertium in praefatione Ot alibi. Ac Propertius quidem a. 1476. Humquam exstitit. Hic mihi commode in manus incidunt schedulae Santeiiii sub titnlodi Collectianea ad editionem Ρropertii paranciam , quibus hoc argumentum breviter sed docte Pertractatuvet , ditione H, ait. Λ. 1474. memorat BPOukhusius in praes. p. 5. cuius Collatiouem auisviat A elo- Moenius. Sed eius antii nulla memoratur. III catalogo autem bibliothecae Alni Move nianae occiarint editio A. 14 5. ut hanc cum illa confusam misso opinor. Broukhusius existimasse videtur. Edition in A. suisso Principem'; ait enim P 5 praef. quoque nonnihil eontulit 'Vir Clarissimus Theod. lavsonitis ab Almesoveon, facta coliatione editionis principis cum ea quam illustris Maliger procurapit. Sume numero mihi profuit Oetus editio Veneta A. quam
re ipsa comperi, nihilo esse inferiorem montisci ψtia. Hanc anno uno antecessit illa, qua usus est Almeloveonius ' Hinc Broishusius Fabricio erroris ansam dedisse videtur. imo ipse Broukliusius hanc Λ. Qiserte Princiycm vocat ad I. u. u. Lectio Choa,qoam Iaiidat ibi I. Brouisusius, est revora ex ed. xl a. Alias Variantes ex ed. 147 2. aut ex illa a. 1674. excitatas noudum inveni.
Maittarius etiam Anni editionem laudat
Ioco Et impressore non nominato ex Fabricio εErgo Santonius primum eo inclinabat . ut putaret, exemplar illud Almelooenii fuisse Editionem
a. 1475. repertam in eius Catalogo. Mox intelligens, huius Editionis lectionem I. u. a. non convenire lectioni illius, rectius colligebat, haec di Versa esse eX Haria. Cumque lectionem tributam Editioni a. 167έ. reperiAset in Editione a. 16 2., no ' dubitabat, hauc illi substituere. Hactenus xecte. Sed ita nondum intelligitur, ad uuam Luitiuem R. 147 2. PuΓύ-
49쪽
nuerit illud Almelooenii exemplum, ad maiorem an ad miniarem. Nam utraquo Ι. I. u. habet choar Ed. 1475. cea. At Tes apparet ex altero Propertii loco ΙU. 3. 4. me ubi tam rarae non perit hora morae. Ubi iterum BrouUiusius scribit: seprosecto poteramus
csso coritenti lectiono veterum membranarum, Hic ubi tam rarae. quam et Venela editio servavit, et illa quae Venetam anno ullo praecesserat. Quo loco Ed. min. a. 147 2. num. III. naset: mo tibi tartareae.
Ex quo apparet, Almeloueenii eXemplum non pertinuisse ad hanc Editionem. At enim Ed. maior a. 147 2. sicut Veneta editio a 1475. exhibet, Hic ubiliam rarae. Ergo Almeloucenti exemplum ad Editi
Nem u. 147 2. num. PeΓtinuerit necesse est: nisi
Tevera exstitit Ρropertius a. . 1476. Sed tuo a nemine memoratur, nisi a Maillario Tomi. I. P. I. p. 556. decepto a Fabricio, Bibl. Lat. Tom. I. c. 14. P. 259. ed. II rarab. V. quem vicissim delusit Brou usius. Propertius igitur ex almo 147έ. abire iussus, . .esum, nisi fili lor, auferet Tibullum Bipontinuam, atque adeo Catullum Santonianum ex Ed. Rqm. a. 147έ. quae passim citatur ad Elegiam a Latu eritio nostro seorsum editam, V. c. ad U. 75. Qua in re consentie iem habeo doctissimum virum, muraei, Parisiensem, magnum opus de Editionibus Saec. XV. parantem et confirmantem, toste Barditio, exemplaria illa Catulli, Tibullii, Propertii a. 1474. Humquam etastitisse.
. V. 'Editio Venela a. 1475. sol. Ciatulli Veronensis Epigra nuuilon Libellus. Albii. Tibulli. eq. Ro. Poetae, Cl. Libri IV ). Properiti Aurelii nautac i,oetae clarissimi Elegia'. Libri IV . P. Papisiit Statii Surculi Siluarum L - .
Ad calcem Ρroperiti legituri '
50쪽
Propertii Aurelii natue poetae frua. 1475. Catullii. Τibulli. Propiti. &. liber SiluaR Statii pa-piiiii I isto uolumino colinet. Et ipressi sui opere et impensa Iohannis de coloniar & ΙOhaunis manthe de ghersem qui una Venectis fideliter Viuinit.
Hanc editionem primus omnium contulit Nic. Ilainsius ad Aldinam a. 1515. cui insunt Excerpta Perreii, sub littera G. Acceperat utendam ab Hadr. allio. In margine manus viri docti passim varias lactiones adscripserat. Et collatione Helusiana Ot editione ipsa usus est Ian. Brou usius. Fuit etiam in apparatu Petri Bumaiani Secuta di. Νescio an ad la oo Burniannianum exemplum . Pertineat proprie, quod Santenius privatim notavit r' In Ed. a 4 5. signaturae
in Statio desinunt in m. et in Oridii Sapphone incipiunt in A. Ab Ovidio autem ad Propertium Continuantur per B. Abesse a nonnullis exemplaribus Statium Pangorus etiam monuit Tom. III. P. 1O3. n.
189. Integrum habuit Harlesius, cuius exempli orae a Cortio adscriptas esse in Tibullo lectiones varias cod. ΜS. Guel rhytani D. 65. 5. et paucas emendationes ad . Statii Silva. scribit in Brem Νotit. Litterat. ROm.' a'. 1789. p. 56. Scatere hanc Editionem mendis typograpliacis queritur Denisius, agens de exemplo bibliothecae Garelliae, quae i a. 17 34. Viu-doboua Lembergam ti anslata suit.') Convenit quidem huid Editioni compluribus locis cum Venet. a. 1472. Sed Valde errat Heynius, scribens, illam ex hac descriptam esse P. XLV. ed. III. quod vel prima statim Libri I. Elegia confutat. Nam V.
sto. Venet. n. 1472. habet, munera Mesem, Venet. R. 1475. munera nostra, notante Ηeinsio ad Ald. a.
1515. Ibid. v. 71. illa habet nec amare decebit, Venet. R. I 475. nec amare licebit. Porro Eleg. II. v. 55. Venet. a. 147 2. exhibet seu foemina set, Venet. a.