Carmina

61쪽

LVIII

Tumr Venetiis Antonius 'melibos Aleondrinus impressit anno salutis Μ. CCCC.LXXV. cytitulo non

Martias. Editio a nemine adlinc eXcussa, memorata RDelii io Supplem. Maittar. 'I'o m. I. p. vo5. a Mo- Pollio Bibl. Pinest. I l. p. 5 i5. et Pangero III. p. 224. N. 88 . Vide Heyuium p. XL VIII. ponentem, quod probabile est, expressam eum esse ad Ed. Roan. iisa. 1475. eamque recte substituentem Cat. IIb. Proportio Cum Coinment. ant. Venetiis a. 1485. sol. quod opus memoratum a Maittario Toria. I. P. I. p. 469. pertinerct suspicatur ad Ed. Venet. I 47o. X. Editio Brixiana a. I 486. sol. TIBULLUA eum commentariis Bernardini Veronensis. Propertius cum breuibus commentariis Domitii Calderint. Catullus cum conuuentariis Pa sleuit. In sne I bulli: Brixiae impressum Per Boninum de Bonitiis do Ragusia nutio salutis MCCCCLXXXVI. dio X III. Februarii. Ιia sne Propertii - X II. Chalendas Apriles. hi fine Catulli-XI. Kal. Maias. Haec EisPtio uim excussa fuit a Mouhhiasio. Con- , renit eius lectica fore cum Romana, ut tantum non ex ea descripta videri possit. II. Ex hac Romana, D Oudicam, descTiptae. sed tame a prosectae sunt etiam Ve- notae inde ab a. 16D. Apparet res e notabili hoc I ctionis consensu. II. 4. 59. At tibi, quaa pretio Uictos abducis amantea Eripiant positas Mensua et ignia opeo. IV. 3. 4. Atque Eretino frigidus amnis agro. At est etiam, ulsi discrepunt hae Edd. v. c. I. S. 14. eneti. 1487 - 95. et, nisi ivllor, Rom. habent Ouom

62쪽

pectinet. Brix. Cum feret. IV. 15. 1. Rom. nobis r V

netae omnes cum Brix. titulis.

XL Editio Veneta a. 1487. sol.

ALBII TIBULLI Carinina cum eommentariis Ber- . nardini Cyllenii. In fine: Impressum Venetiis Perm Gyistrum Andream de pali scichia Glaresenti M.CCCC.LXXX II. decimo octat O Kalen. Ianrιaria1. Sequitur Catullus cum Ant. Partheia ii Laci sit commenta viis sine antii et loci uota. Accessit Propertiva Cum Comment. Ant. Volsci a. 1483.

Accurate do hac editione agit Hemius. Quod vero addit: De Prop rtio v. Santen. praef. ad Properi. P. XIII. qui sane non a 48 . sed 1438. prodiit Tibullo tamen et Catullo comes: non animadvertit, Saritentum ibi agere de Propertii editione sine commentario locoque et anno impressionis. Νempe, quod scribit Santenius in Col lectaneis: Mhabuit Bumannris eXem-Plar, in quo colligati sunt Catullus Brixiae per B uinum 1486. Tribullus cum commenti Cylleuii per Andr. de Palthasci cliis Venet. 1437. Signaturae desinunt in - f - , tum subiicitur Propertius sigilatu Ta h, sine comment. sine loco et anno impressionis. Iono editionem Propertii, credo, Burmannus meat

Venetam 1487. Est Vicemina 1481. Recte. Est Vicentina. Sed quando Bumannus laudat Venetam B maldi) a. 1487. quae numquam exstitit, intellige Veii

lam a I 49 I. Error ortus est e subscriptione, de qua videbimus infra. Habeo nunc in manibus illud Bilr- manni exemplar, et confidenter pronuntio, ornues lectioncs, citatas ab illo e Venota 148 . roporiri non in Vicentina, quam satis negligenter comparavit Biarmarinus, sed in Voneta a69I. Tibuni Veneia a. 1487. ducta est e Romanu R. 347 . mutata tamen subinde una et altera Iectione. Sic II.

63쪽

CATALOGUS

, Cantate et appulso tela sonat latere. At Veneta a. 1487. Cantat et a pulso tela sonat latere. Hoc igitur recte notavit Broukhusius, quod ego negabam i 11 Analectis. I dein recto notavit, hanc Editionem exhibere Ι. 7. 51. Illius e nitido stillent unguenta capillo, ubi pracpositio e abest a Veneti. 1491. 9. S. Dcle igitur ineum, quod Mix crediderim, in Analectis.

XII. Editio Veneta a. 149 I. sol.

T1su LLus Catullus et Propersius cu commento. Hoc ordine in I1ac et proxima Editione poetae tresso excipiunt, non eo, quem constituit Parigerus Tom. III. P. 297. n. 1568. praeposito Catullo. In Donte Ti-hulli cum commento Bernardi ii Veronensis positum est, sicut in Veneti. 1485 et 1437. Carmen ad Baptista I sinum, cui adiuncta est ab editore Vita Poetae, dia versa ab ea, quae iri fine descripta est o Codd. Sequi- tuu Catullus cum comment. Antonii Ρarthenii. Tum Propertiva cum comment. Plulippi Beroaldi, ad cuius calcem legitur: Comentarii in Propitu a Philippo beroaldo editi Antio salutis Μ.CCCC.LXXXVII. laressi uero Venetiis a Boneto locatello Bergomesi. Cui necessaria ex Lesbuit Nobilia uir octavianus Motiis Mod tiensis. Anno eiusde salutis nonagesimo primo supra mille- simu ac quadringentesimii. Quinto Idus ducembres

Sit Christe Rex piissimo Tibi patrih gloria

Cum spiritu paraclito

D sempiterna εαecula.

Aecedit Hieronymi Salii fauentini in inuiduua carmen, et Registrum. t

64쪽

EDITIONUM.

Haec ost Editio illa, quam Burmannus vocat Propertii Veuerum a. 1487. Eri or est manifestus. Nantiquum oculi haererent in anno Commentarii, numeria viaiusCulis expresso, factum est, ut annum Impressionis i verbis desiguatum, praetermitterent. Hoc idem accidit viro docto, qui illud exemplar Bumanuianum indicavit in Catalogo Bibl. Sariten. P. Iou. n. 4. ACI ibCnSITI bullus, Catullus et Propertius cum corumpnt. P. Beroaldi, Venet. 1Μ87. perg. Conige 1DI. nec qua Crein pluteo, quod non repet itur uisi in Catalogo. Iloynius hanc editionem minus ac rarate Vocat meram PC- petitionem superioris a. 148 . ad quam tamen ΓOCte ΠΟ-tavit similem errorem in Appenu. Catal. Bibl. Lugd. . 515. notatum etiam a me ad Tibullum I. 6. M. Hoc oco corrigenda et perscienda est annotatio, posita in Anesectis ad L 9. 9. Excidit ibi post verim , d. min. 1472. Iectio peraturas. Sic enim haoc Editio liabet. Nec accurate scripsit Heynius: MVenotae Periturias. ' Falso Brouisusius: Cymn. id est, Venet. Peti- euros. Nempe Veneta princeps a. 1672. Uenet. 1475. et Rog. Lep. habent: Lucra petituras parentia per freta Mentia. Vicent. petituros per freta patentia. E contrario V

nDt. a. 1487. non petituroa liabet, sed Lucra perituros per freta patentia uentis. At Veneti. 149 I. 95. cum Ed. min. a. 147 2. habent Perituras per freta patentia. De Rom. et Brix. nihil notatum reperio. Iam in ExCerpit. Ρerr. est sicut in Ve- not. perituros. Cui voci Helusius adscripsit: -m. s. G. id est, nisi fallor, in margine G. sVeuet. 1475. manu scriptum quoque osse perituros. Ergo iterum erravit Brouisusius scribens: Peritia a G. Postea in Ald. Ioo2. editum est, quod legitur in Cod. Lips petiturus per freta patentia. Tandem in Ald. 1515. xecepta a nobis lectio eXPressa est.

XIII. Editio Veneta a. 1495. sol.

Ti BULLUS Catullus et Proportius cia comento. o dile

65쪽

CATALOGUS

In fine: Commentarii in Propitu a Phidippo B rotatio editi Anno ' alutis. Impressum Venetiis M S mone betillaqua Papiensem. I CCCC LXX LII. iae. XXVI. manata Iunii. Sit Christe Rex piissime

omissus est in hac subscriptione post salutis anni numerus I 487. Soquitur Hier. Salii carmen et Rogista uni, ut supra. Nam haec est mora repetitio Ed. s seriovis R. 1 i91. De ea vide, quos laudat Pauger. Totu. II. p. 559. n. 167έ. At meum exemplar magnam habet coinitionitationem ab adiunctis. Insunt enim I. Θί-lius Balicus ciam commentariis Petri Mami. Venet. R. I 495. - 2. Tib. Cat. Propertius. - S. una editione continentur: Statii Θluae cum Domitii Commenti. servato in subscriptione numero anni 1675, Statii Thebais cum Lactantii Commenti. Statii Achilleis cuni ADtrantii Couimenti. Domitii elucubratio etc. cui subScriptum est: Hoc per Barthol de Zanis de Portesio Venetiis impressum opus foeliciter explicii. die a 5. Mai tii. - έ. Senecae Tragoediae Cum duobus commentis. Venot. Per Matthauum Capeasam Parmensent I 495. die 18. Iulii. Memoratur citam Venet. n. 1497. sol. apud Pan- geram Tom. III. p. 9. n. 2178. Sed haec quoilue est, ut e subscriptione Patet, repetitio Venelao a. 149 I. Illam, credo, habuit Martini - Laguna, landatis Cat. Tib. ct Propertiram Venot. a. 1698. per errorem, uisi sudor, Pro α. 1697.

TIBULLUS eum commentariis Cyllaenii Veron n- sis. Catiatius cum commentariis Parilienti Ueroue1 sis et Palladii patavini. Emen tiones Catullianae Por Hi ron. Avaricium Veronesns in et eiusdem in min-s eas Castigationea. 'mertius cum commentariis Ρhi-ippi Beroaldi. Annotationes in Propertium: tum per Domitium Caldevinum: tum 1 ex Ioannom Cottam Ve-xoncusem. Haec omnia auiat ex exemplaribus eme

66쪽

Praefatio inscribitur: Emendationum mer et mi Auam . Veronenata in Lucretium , in Catullum i in Priapoiast in Statii SyIuas. Editio Meu

da. Nempe prima harum Emendationum, certo in Catullum prodierat Patavi a. 14, . curata ab A gustino Morauo olomiacensi, qui in prooemio do iis ita sol ibit: Haec scripta Leonicus Patauinus, Iacobus comes Iuliarius IVeronensis, Aurelius Arim inensis, Cal-

Lucilius Brixionsis, nulla non laude maiorea, a Eulo perlegerunt ac mire commendarunt. Ε con-

Dario Scaliger ad Catuli. XII. 1. Marrucinitatem Avaritio exprobrat . qui pro Marrucine Asini intulerit Inter coenαm Asini. Et Sauleuius in Collectaneis r Avantius in hac oditiove textum Berouidinum hiel Ilio immutavit non somper cum bono iudicio. Unde in eius Editione Beroaldus saepe verba eXPli Cat, quae in textu Dustra quaeras. Vide Collati. au Elog. ultimam Propertii. De Tibullo Hemius: HEtiam haec editio ex superioribus Venetis repetita est, exemplaa' tamen ab Avantio mendis typographicis purgatum esse debuit, antequam operis typographicis excudendum truderetur. Idem tamen ad Veuci. a. 152o. insigne mutatae in utraque editione lectionis exemplum profert ex I. 4. 34. In Voncta 1487. et sequeutibus a. 149 I. 93. erat RIIuc, sicut in Rom. a. 1475. tardos dies. At in edd. 15ooot 152O. stultos legitur, sicut in commentario Cyllenii. Recte. Aliam lectionis varietatem expodire IIOii Potuit Avantius. Nempe IV. 1. 14. Veneti 1487. habet: Patruaque caelestes placuit mirae nec illis Semper in aurato laurus cadit hostia cornu.

Sie, inquam, habet illa, non, quod BrouUiusius scribit, p--it. Quamquam placuit sine dubio positum

erat pro placauit, sicut est etiam in Rom. et Brix. testibus 11eynio et Brouxhusio. At postea in Venetu 1Φ91. 93. locus ita interpolatus est: Parvaque caelestea pauit mica saepe: nec illis

violato metro in voce mica. Huic errori arisam Praebuit Cyllenius, qui quum scriptiun iiv libro quodam re-

67쪽

CATALOGUS

perisset 'pauis, id est, pacauit, illud proprie sumpsit pro eιbainta pasco. Quid Avantius 2 Hic intelligens.

metrum violari tu mica, eX altera editione placauit, altera recepit aawe et locum ita constraxit: Parvaque caeleotes placauit saepe, nec ii Semper inaurato taurus cadis hostia cornu.

Mihi ipsi in annotatione ad lacum accidit, quod saepe librariis, ut, simili quodam Horatii loco delusus, m icta scriberem pro sale hi laudato ibi versu Tibulli III. L 1o. Farre pio placant et aagiente sale. Hactenus do Avantio. Cottam quod attinet et Domitium , eorum Anuotationes quaerontibus se non sistit It. Notaverat Isroukhiasius. monente Santonio, haec risCotta periit A. 15 Q. aut I 512. ipse aetatis 28. CO-Dioritationum in Di opertium Iastino memittit, non Grialdus, non Iovius, non Ρati vinus, non Valerianus, non Fracastorius A Burmannus quoque Don invenerat nec Domitium nec Cottam e sed ex BPOυUiusio. credo, notaverat: -Corn. a Beusti m in Incunabulis Typographicis laudat commentarium Ioanius Cottae Vomitensis in Propertium, qui prodierat Venet. I 5Oo. Cum D milii Calderint et Beroaldi in eundem poetam Comme

tariis , ut certo titulus ostentati Novissimae hac editiones a. 15oo et 152Ο. parum discrepant, nec opus est Postremam hauC seorsum

recensere. Illa in filio habuit L rossum Venetiis per Ioannem de Tridino de Cereto alias Tacutarum. AtD. die uero XIX. m. i. Regnαnte inclyto principe Augustino Barbadico; haec: Venetiis in clectiDi s Guλrielmi de Fontaneto Monti errati anno Domini MDXX.

die XU. Itidia. Debio Leonardo Laurelatio PrinciPri. XV. Editio Lipsiensis a. 15oo. 4. ALBII TIBULLI EIegiographorum optimi, elegia de amoribus et laudibus Mossaliae, L ρεωφ Pex Ia

68쪽

Exstat in bibliotlieda Dresdensi, sed sine anni et typogPapisi ulla mentione, quam ex Maittario App. I. 556.) supplevi. Nunc Panaer quoque memorat Tom.

. P. 697. n. 249. Litterarum typi sunt neOgotitici. Cu-vatam esse Ediltonuiti a Gregorio Conicensi, ex Loicliti Aunul. Typogr. Lips. p. 76. didic serendum eam esse ad classem alici uiri ex Veneta 1475. deductam, iam supra significavi. HlῖYN. GCuone tu huius ex Umpli, elaotniam ab IIeynio, diligenter se comparasso Cum Editiones illa, quam Lipsiae a Coura Cheloiaen expressam Esse narrat Ρaugevus I Om. I. P. 499. u. 274. ait Celtisor huius operis in Ephem. Cotti, a. 1795. Pl. 52. P. 46 a. idemque confirmat, Uariautes utriusque uitionis Platae et ubique inter se convcuire. Hesbuit ille in manibus idem exomplar, quod Paugerus habuit, e bit,liosi eca Noostadionsi. Negat, nonacu Conradi Κacliel ouora libro impressum esse, Nec dubitat Pronuntiare, Necistudiense exemplum esse Titanu 'ilianum. Nunc

video, Pangerum ipsum tu Ind. Bibliogr. Tom. . p. 623. x exba , Lipsiae, GHI. Ha helOM.' unciuata exhibuisse et adscripsisse, Sine loco et anno. Ergo ipse, quod supra posuurat, incertum reddidit Rc sustaec tum. Quid censos, IIui Iesium 8 Hic Omnia coniiuideus ita scribit in Brev. Notit. Litterat. Rom. G. 1289. P. 225. τὸ hulli elegia de amoribus et laudibus Mossalao, Lipsiae 4. 15oo. - Act Tibulli elegiae libri II. L. --naei Senecae Biga tragoediarum. cura tan . Cestia. 4. circa finem saec. XV. Hic , satis apparet, primo loco significari editionem Thurin aianain, qua usus est Heynius. Quale vero ulterum OPus est, quod secundo loco momoratur:

Ael. Tibulli elegiae libri II 3 Est, inquit Harlesius, Supplem. P. I. p. 55 3 editio Tibulli cura Conradi OMtis, do qua vide Schnicer Bibl. Neostad. ad Aissum,

Part. II. p. 25. Ac Schnigerus quidom ro vera ibi memorat opus sub hoC titulor . Aet. Tibulli Elegiae Libri duo: Luc. Anu. Senecae Biga Tragoediarum Cava COII- Padi Celtis : videturque in ea opinione fuisse, ut exederet, utramque editionem curatam ess u Vim hOC CE.

Joberrimo. Sed de editione Tibulli citrata a Celto ego numquam sando audivi, Meque Mupsolius in Gnwe--

69쪽

CATALOGUS

etu operis de Conracli Celtis Protucii Visa et Soripsis quem a. 18 15. FPiburgi edidit Ruestus, ullam secit hutatus editionis mentionem. At memoratur ibi P. II. Ne cules Furens et Coena II vestis; L. Annaei Senecae biga tragoediarum cura C. Celtiv. Huius oditionis exemplo illi, quod exstat in biblioth. Neostad. agglutinata est editio Tibulli, quam Parigerus Convado Κaesi elo-Veu, Sclinigerus, certe Harlesius, tribuebat Conrado Celti, cuius Domen inscriptum est non nisi Bigae tragoediarum Senecae. Hactenus ego Obscuram hanc rem meo Marte exl cdiro conatus si uia. Sed Volebam porro scire, au eXemplo Νcostadiensi re vera praescriptum

esset Act. pro Am. Tibulli 3 an libri II. pro libri I, 3Utrum hac, an alia editione usus esset Pangerias, qui

sic scribiti Albii Tibulli Elegiarum Libri IV. Qua dore certiorem me facturum esse putaveram Bardilium.

Sed huic nondum copia uata Ost inspiciundi libri. Idem tamen quaedam ad me perscripsit ilo antiquo Bibliothecae Holdelbergensis exemplo sine anni et Officitiae uota, quod Nunc ii sum anto oculos habet. Hoc multis locis discrepat a Thanacriano, monente etiam, qui comparavit, Vossio P. XXVII. noc coriventutit litterarum typi gothici illis, quibus ex prcssus est coniuractus cum eo Propertius ex officina Martini LRntgPergenss. InpS. B. 1695. quippe maiores et aliter sormati. Haec sine dubio est memorabilis editio, sed originis incertae et dis iculter iudagandae, siqnidem Iacerii est a fronte usque ad I. 6. 71. Et si quiα Peccasse etc. nec in fine habet nisit Summa Dite albii tιbulli, expressa fideliter ad Codicem aliquem V. c. ita voce otubernalis. Sequit tur Epitaphii; Tibulii. Cum sigia. u - g. lin. 2O. 6. Qua tu ro con enit illi cum exemplo Neostadiensi apud Pangerum Tom. I. P. 499. 21. 274.

Editiones Saeculi X d.

Iam alterum Typographiae saeculum iugredienti in ipso statim limine mira mihi obiicitur editiouum Classis, forma et lectione similis Aldivae a. 15O2. Origine et charta longe diversa. In huius fraudis vestigio me Primum posuit Varictas lectionis, observata in Aldina apud Tibullum IV. 1. 1o8. ubi tria huius editio uis Ox-

70쪽

EDITIONUM.

emplaria, quae ipse possideo, ita disserunt, ut unum,liaud dubie archetypum. exhibeat: iapigiae mi les, secundum et tertium instigiae. Mox accuratius inquirens deprehendi, haec exemplaria locis permultis discrepate non solum in Tibullo, sed etiam in Catullo

et Propertio. redire Rutem rem ad menda typograpitica . Tum antinadverti, duo e tribus exemplaribus meis me-xas esse repetitioncs Aldiui. in alia Osficina fabricatas, sicut illud. quod in Commentario ad librum primum

subinde memoravi sub titulo M. Vet. sine α. ot L iudicis, v. c. ad I. o. - 8. deinde ad II. I. 5 - 58. vocavi M. Ald. a. 151 I. Cuius mentioriem iniecerunt multi. Nunc etiam scio, Alaum iam ipsum de liac re questum

esse Cum temporum suorum Requalibus, accusantem

publico fraudissentae illius fabricationis typographos Lugdunenses in Gallia, qui editiones suas eo, quo di- ιNi, modo repeterent, ipsumque laboris sui fructu privavent. Quae res ut mire corrupit antiales imograptaicos, i in etiam perturbavit lectionis per Aldinam propagatae iustorium criticam: CATvLLvs. 'Tibullus. Propetius. a. 15O2. 8. Sic est in arcti etypo Aldino, certe meo, non Propertios. ) insigne Aldi, delphinus anchorae involutus, ab hac oditione abest. Sequitur in Hiera tituli pagitia Alautitii Epistola, inscripta sic: AL Ma. No. Marino Sannνto Patritio Veneto Boii dicti Frlio. S. Ad. finem Catulli Iegitur Hieron. Au an ii ad Marinum Saniautum epistola, qua Continentur emendatio es in Luci et ium. Ad calcem in altora plagula est: Venetita sua aedibus Aldi. Mense Ianuario. Μ.DΙΙ. nec sine Priv, Iogio ut in caeteris; tu altera. Catollos. Tibνlio,. Pro-Pertios. Quae Plagulae saepe abiectae a glutinatoribus opinionem Pepererunt, hanc editiovem etiam, ut Heyl' Annales do rimprimeria des Alde, ou Histoiro des exola JUa-