장음표시 사용
71쪽
uius scribit, sine anni et loci nota prostare. Trin huius nrclietypi DXenipla simul ob oculos habebat Fi cylagius trici parat. Litter. Tom. l. p. 43τ. nulla in rore
meo itisci epantia, Maaiam adulteri ianua habuit, nisi sorto Dolitiam suam ex alio libro hausit, Paugerus Toni.
III. p. 555. n. 121. Adulterimina, itiquam, Iinbuit, quia Epistolae Aldi in eo praes Pipturia ora tr AL Ma. Marino Sannuto Patritio eneto 1,ec nardi F. S. omisso No. et exllit,ito I eonardi pro Benedicti F. Illud for-
Leonaria habeant, certo certius est. Neirape Loidao servatur exemplar, quini ita desci thit Salis niuq in Cora Iectaneis: isIn bibliotheca Inagd. Hat. i,. 262. Nisi. 5 4.oxstat editio, quae non liubet antii liotarn : videtur Cha Tn treo ΡΓΟXime vor dere ad Aldiri. 15o'. vel sint intim. Quod Vero singul ire est, logi tuae in inscriptione praelationis: Sanuuio Pausitio Veneto Leonardi filio. In Aldiua autem 15Ost. - Patritio Veneto Benedioli filio. 1 Iuntina, sicut in Ald. 1515. Patricio Veneto Benedicti filio. In exemplari etiam Lugdunensi penultimus praestit otiis vel stis desiuit in vo e una; iu Aldinis in x Oco redire; in Iuntilia in voco cum. Huce Sura cuius, recte monens, archetypum Ald. n. 15o2. habero Patritio, Ald. a. 1515. Patricio. Idem recte audit, in his binis exemplaribus penultimuin pracsatiouis vorsum desiuere in redire. At duo alia exDm ;iria, quac Ugo POSSideo, desinunt ibi, sicut in ea oditiorae, quam Iuli titiam dicit Santon. in voce cum, et tu inscriptione lamen habent Patricio - Benedicti. Ergo haec rursυs diversa sunt a Leiderast. Sed illia nam tandsem est Luntina illa Nempe ea, quae Stu memor itur in Catal. Bibl. Santon.
72쪽
doctuκ in fronte libri annotavit: In Pro ertio primam Aldinam secuta fuit haec editis. Ad si iaciti 'l' illi illi catadem manus: Iulitina haec Propertii oditio serimam Aiaili secuta est, quae prodiit IoO2. Prabiatio liuius ed. inscribitur: is N. Ma. Ilo. Marino Samivio Patricio
Cntur funima Z LODgo diversum titulum hahot 1 untitia, longe divorsam praelationem et subscriptionom, εsuod in a demonstrabitur. Ergo illud Saule tamam, mino Berotinerise, eXeinissum est Alcliti uin . seu adultorinum, sicut meum, id est, Lugdunense, qiaod in omni ieielectioiae conspirat citin Bardiliniio, imitu liberalitate viri humanissimi item meo. IIaec duo ex omplatia Hori eodem tempore impressa sunt Lugduni. Nam Ot cha via
videtur esse diversa, nec Semplar Coti VCDii l Clio, V. C.
I. S. Bardi lini inin Italici sicut arcti elypum : Vivebant rogo prius , qtiam; meum contra Prius, qNa. Ab utroque ahcst Ava lilii Epistola post Catulliuia. I t satis Constat, Lugdunctisos brevi tomporis inteiri ullo cuitio nos Aldinas iterasso. Renovavit Tom. II. P. 17. Ut P. 397. Iri L PrbiIR Eodem a. 15O2. prodiisse videtur. libellus Aldi Maiintii, quo emptorcs de hoc Iauiu-gotiio certiores facit, oditus iam est Veii cliis XVI. Mur-
scierim) charac feribus similli nis nostris et Vergilius. Horrasius. Iuvenalis cum Persio. Mos titilia. Lucanus. Catullus cum Tibul Ior et Propcinio Terentius. iii quibus omitibus nec Pst impressotis Nomen t ncc locus: iuquo impressi: Nec tompus, quo absoluti fueriti t. Iunostris uero omnibus sic est: Venetiis in ne ibias Aluitio. illor uel im, tempore. Item uulla in illis uisuntur insignia. In no tria est Delphinus an horae inuolis fuse ut infra licet uidere. Praeteren detorio P in illis ChuP-ta et et nescio quid graue Ol vis es in Pacteios UUIO diligentius intumili sapiunt: ut sic dixerim) gallicitatem uitiai-
73쪽
dam. - δε Me Catulit eamr quae in meo est: 'pist Lim Praetermiserunt. Haec omnia conveniunt in duo' illa exemplaria, Bardilianum et Santenturium sive me iam. Sed Delplsinum anchorae involutum noC Renou-Mdus vidit in archetypo Catulli, Tibulli et Properui. Duc ego. Hic duo huius goncris exempla in manibus Ital3uit Tom. II. P. I98. D. 9. et Io. unum Pinellius Catal. P. 516. . quod Hariosius in Supplem. I. p. 5.55. dicit esse Lugdunensa ex offieiria Guil. Hi ou secundum Couiecturum uarth. Mercior de Satiat Leger iii Iournaldes Sao. Mart. a. 179o. Huc haud dubie otiai ἀ pertim et Catolitis. 2'ibi flos, Propertios apud Ald. MDXI. d. quae editio memoratur an Urigero Dissori. de Aldi Pii Man. Rom. Vita est Merilis ed. Geret. Ρ. CVIII. Ita, inquit, Catalogus librorum Aldd. ab amico quodam adornu Lus et iasibus meis Coucessus. -)Iam illud exemplorum par. quod Ugo possideo, quantopere disserat ab archo po, Ox his Variantibus Patet: AId. a. 15O2.
IV. 1. 6έ. Cimmerian -- Cimmerion
- Od. ivigiae --. ivigiae Ad exemplum Aldinae primae lacta est longo illa rarior Editio Iuntinar
74쪽
CATVLLVs, Propertius, Tibullus, olim magna ex parte emendati per Aldum Manutivm Hotnan a Viarum doctissimum, nunc recogniti per Benedictum Philologum Flore11tiuiam. IMS. 8.
Ad eiacem e Flor ntiae impressi opera et impensa Philippi Bibliopolao Giuiitae F. Florentini. Auno Salutis 1 1.D.III. Νonis Augustas Petro Soterino Vexillisero foeticissimo. Sic legitur apud Baudinium, Iuniarum Typogra
Benedicιtis Philologus Florentinus litterato iuveni Nonacursio Pepio Excellentiis. V. Doc. Francisci filio S. En tibi. mi Boiiacursi, C. Valerii Catulli, Propo tii pi Tibulli labores herculeos, gordiatio iugo inexplicabiliores, muneri mittimus, quos, Hori minus docte. quam diligenter, ac laboriose quintum abhinc mensem vidus Manutius Romanus recognovit, et recognitos suis typis impPimendos curavit, ad commuri tu studiosorum utilitatem m inseruimus et his Poetis, eorum vitas per Petrum Ginitum, graece et latiue apprime doctiam, Compositas, scientes tibi iuveni litterato, caeterisqDe studiosis, plurimum Placituras. De quo iupra Sentia PRI ius; nam praedicatione nostra non in ligot, satis enim doctissimis Iucubratiotii laus suis ci vias suturia S est, quas brevi publicuro est auimus - te, Menedictumque tuum Ρcrinde ac solus, ama. I.D.III. Non. Octobris. Haoo editio utrum mera sit Aldinae repetitio nec no, quum Demo eRm Bilhuc, quod sciam, excusserit, ita
medio relinquendum. At longe a Priovo discussit Aiadiua secundar
75쪽
cutae sunt, oditi muri sons et fundus, inprimis IIuretinae io53. Insigue correctionis exemplum statim os-
fert I. u. 65. ubi Aldus sive Avautius intulerat in
Ferreus alia fuit, qui te et in possit habere,
Maluerit prae a stultus, et arma aequi. xit est in Anglic. iano, Goui. Hamb. et Lips. At in Auliua sociarula repositum est posset. Inest sane liti icloco aliquid ἄκμρον, quod Criticos mirum in modum exercuit. Scaligor totam liario Elogiae secundae particulam a v. 65- O. transtulit in primum, ima summis miscens et legens fuat-possit - Maluerit- stullus. Guyctus fuit a fui u derivabat: Heiusius corriagebat sinu. offendoruut omnes ad structuram, illo fuit ferreus, qui maluerit stultus. Nam recte per S scribi, fuit, qui maluerit, ut inpentus est, qui dixerit , hoc quidum nemiuem fugere potuit. Corn. Nepos XXV. 6. 4. Multorum consulum Praetoriamque Praefecturas delatas εὐ accepit, ut neminem in Proseinciam sit aecutus - Qui ne cum Q. quidem Cicerone Volu rit ire in Asia n, quum apua eum legati locum Obtianere posset. Uic nonnulli legunt Oollia . Sed Ooluerit Pendet a si levioribus, constructione Coructio in primis Dequontata. Apud 'l bullum veram luctionem servasse mihi vid batur Cod. Vo s. o. Matuerat, quRomnis concidit hiatias loci ambiguitas. Cons. Orat. Post Red. in Senui. C. u. 4. Aldinam primam exprimunt Edd. Parisienses apud Sim. Colinacuin et Basilconses; secundam Gryphianae, nec tamen inter se, nec cum Aldinis ubique cou-
sentiunt. Sic Ald. 15ou. habet Ι. 9. 9. Per fretm Pa lentia, Colla. 1529. Parentia per freta, ut Venet. Prino. 1472. cum aliis; Basil. 1569. patentia peri eta. quod in neutra legitur Aldina; I rursus GIyph. I 561. Per freta patentia, Gryph. 1575. Parentia Per freta. Aliud exomplum vide in Analectis nil III. 5. 9. Gryphianae 1561. adscripta est varietas lectionis eK ed. Muret. I 553. quae postea ancta est in Grypti. I 5VI. Variantibus ex od. Aoli. Statii 1567. Idem factum in Plautinianis, quarum Primam p. 156O. Vitio ni
76쪽
ineri natam putat Hoynius, Dgo autem in manibus habeo: CATvI I.Vs. Tibullus, Propertius, Cor. Galli Fragmenta. Omnia ex eiust. exemPl. mullo quam antea emendatiora, additis Annot. Antverpinae. Ex osse
Abest ab hac oditione prooemium cum Nolarum Explicati otio, quod praepositum postea ost editioni 1569. Habet itas poetarum, auctore Petro Crinito,
cluae vicissim absunt ob bM', lectionem autem cum e item fero commilitem. Secutus est editor pleramque Mitretum, admissis in ista dum etiam emendationibus ex Commentario, quas illo in contextum non intulerat, v. c. II. I. 53. duxerat hircua or es. ubi Muretiis iucontextu liabet auxerat, in Sclioliis duxerat. II. 5.16. recepit quidem versum, a Mureto omissum,
Et potum pastas ducere suminibus: scd et stellulam praefixit et tu margine notarit, Versus Aurimae. Est etiam, ubi a Mureto discrepat, V. c. II. 5. 69. hic edidit Tiberis, ille Tiburs . notans in margine Sie Ivit Brassicanus. III. 4. 28. Μm eius Stillabant. hic primus omnium edidit Stiliabat, e Georg. Fabricii Castig. in Tereulii Adelpli. I. Sc. a. 5'. olet unguenta quam laudat in margine. Libros scriptos adnibuisso non videtur editor, sed ubique, quod praestat, iudiciam sanum in rccipiendis lectionibus et doleelum acet hum adhibuit. Idem singularem intulit, quod Mihi vidisso Non memini, scripturam diphthongi Daecae ..pro latina ei, et e in numero plurali, item pro i longa
CATvLLvs Tibullus Pri portius. Antoemiae. EX ossicina Cluistophori Plautini M.D.LXIX. lirum, in titulo non memorii vi Core. Galli μα- menta, quae in hac oditions leguntiar post Tibullum
77쪽
cum prooemio Theod. Pulinanni. Nempe Catullum et Tibullum I ictor Gisoliniis et Pulmaimus. Gallum Pulmamius solus curavit: Propertium Caiaterus. S-- lenius in Collectaneis itar Fabricius quidom et Ernestius in Bibl. Lat. I. c. XIV . S. 9. crediderunt, hoc unno Propertium separali in esse editum a Cantero; sed eos falli satis patet ex liis verbis, huic editioni praesxis: MEn libi, candide lector, Catullum et Tibullum doctissimorum virorum lectionibus a Victore Giselino et Theodoro Pulmanno Craneburgi O studiose et diligenter collectis, emendatos. quibus suci iure ac essit Pro ertius Gulielmi Cauteri Scholiis ita illusti tus, nihil ut amplius ad Optimum Poetam recte intelligenduin desiderari posse videatur. Ex his vomis neutiquam efficitur, Propertium coniunctum cum Catullo et Tibullo prodiisse, et ex editiorio ipsa manifesto apparet, illum separatiin ediatum esse. Nam signaturae continuantur a Catullo ad Gallum siue intercuptione. At post Gallum incipit
Novus titulus cum nova si attara: Sex. Propertii Elegiarum Libri IIII. Cum Solioliis Gul. Canteri. Aure. Ex os . Christi Plantini. M.D.LXIX.
In Tibullo consentit haec editio plerumque cum Platit. 156O. Mutata tamen in universum liaud pau- CR sulat, Primum in oti liographia. Nam illata illa in priorem diphthongi graecae scriptura Prorsus abiecta
est. Messala mutatus est in Messallam. Pro caetera, contemP3erat, Paulatim substituorunt oditores cetera, contemserat, Paullatim. At etiam novas le-Ctioues lutulerunt, v. c. I. u. 82. deripuisse pro disi-Puisse. I. 4. 27. transiet aetas. Quam cito non et . Perperam Pro, transiet aetas QMam citor non eicia
Ibid. v. 81. Eheu quam lento Marathus pro Eaeeu quam Marathus len o. ΙΙ. 5. 69. IIberis repositum est pro Tiburs. Variantes in margine auctae sunto Statiana editione, ex qua careexerunt sublude t Cliovem Μureti, quam in caeteris sequuntur. Inicvillas Variantes Hrperiantur etiam lectiones Scaligeri, qui memoratur adeo in 'votarum Explicatione, prooemio subiecta. ΙΙoc milia luiecit suspicionem, Proditum in commenturio ad librum Tibulli IV. s. a. et
78쪽
ad Marsi epigramma, circumservi huius editionis exemi Iaria adulterina, quibus falsa anni nota impressa esset. Qua in suspicion me confirmabat Vossius. qui in ora exemplaris sui Epitaphio Tibulli adseri-Ptum ait esse ante Scaligerum a Ρul mantior Epigramma Marsi de morte I'ibulli. Haec notatio a meo EX- Omplo abest. Aut igitur alia ille usus est editione. aut trihuit Plantinianae, quod legitur in ora Lugdunensis a. 1575. qnam ad verbum ex illa descriptam esse putabat. Unde vero Dotatio illa venit in 11ancoclitio ueni. quum Scaligor affirmet in Ed. R. 3577. AD primum illud Tibulli Epitaphium auctori suo assC-xuisse e Pervetusto schedio, id pst, Ciliaciano, quotlPrnescriptum haberet DOmen Domiti Maralip Quae tuaestio etiam Portinet ad lectiones quasdam Scaligori. partim Plantinianae, partim Lugdunensi adscriptas, 1 eo decidi arato recensionem horum exemplarium Potest. Editio igitur Lugdunensis hunc titulum hiscit CATVLLVS. Tibullus. Prosertius. Item, Corn. Galli Fragmenta. - Lugduni. Apud Ant. Gryphium. M.D. LXXIII. 12. Haec editio nomen Gryphianae Vix meretur; in omnibus sequitur Plautiti. 1569. ut et Plantini praefatiunculam et Canteri Scholia transsumpserit. SANTEM. Interest inter utramque hoc: 1. Plantiniana
tost Tibullum habet Com. Gallum, Gryphiala a Gallim habet post Propertium t 2. Planlin. ante Properii in titulum habet separatum, G ph. non nisi praefationem Canterit S. Ρlanti n. non ha Det Vitas, Gryph. hahet Vitas e Petro in initor 6. Plantinianae longo pauciora adscripta sunt, quam Gryphianae, PrResertim indo a III. 4. 65. ubi incipit fragmentum Cilia-Cii, Cuius tantum non omnem lectionis diversitatem in margine habet Gruphiana, Velut hoc ipso loco V. 65. dominae fera Dersa minans L J validos to11laro labores. Porro IV. I. 2. valeanti nequeant. Vs. 59.
443 Quisque tibi mαλσα geriti Νani quis is maiora gerit. Vs. 6o. gelidos quos irri at undat gelida quoaerigit unda. Vs. fecundis indeficientia mensialfecundas ad deficientia messes: sicut Scaliger primus, partim o Culac. edidit). Vs. 139. accit admonee
79쪽
annos J anto aetos s. 2oo. mittere clicia laaJ vincere chartas. Vs. 2o5. fato properatJ eclorom proFerat. sic Scaligoc odi lit. nou inoi illo lectore. At IIeinsius inni giui Alcl. i5 Io. huic lectioiai. 1 ortasse a Pervolo uotatae, adscripsit CC. id est. Cod. Cillac. Vs. 21Ο. In quenc inque hominemJ Qitat id acuti quo hominem. Sic Cod. Cuia c. apud Sculi gemina et Helusiuim. His litteriectae sunt aliae aliunde repetitae lectiones, voluti v. II. deus asscetis/ι rus Olyn umideus accessurus olympo; quao incogit ita adhuc lectic
sicut velitiuae, quas conu Iemo Paro loragum est, Rbsunt Omiles a Plantiri. a. 1969. At huic rursus commuties furit cum Grypti. a. 1575. nonurillae omen
dationes Maligo, i ad Catullum. Carm. X LII. 25ὶ II. Inuata turpiter sibi sagella conscribilleiit J Margo
Plant. -Mαlig. coiisculilalent. Marg. Gryph. I . cora scabillent, alii cousigillent. Ubinam, quaeso, mirum liano lectionem protulit Scaliger 3 Cui in prima editione, monente etiam Ιs. Vossio P. 65. Non idisplicuit quidem, quod alii legunt, concribillent e
iam tu comment. Ed. I 582.). sed in postremis curis a. 16Oo. merito reiecit. Porro Caran. XXXVII. 59 ii. Aut parcus Vmbre, aut obesus EtruscusJMavgg. Plant. et Grypti. Scalig. scirCUS. Ita Pevera edidit Scaliger, scrib ns in Commentario: Iam uotum studiosis, Olim adolescentes nos hio porcus Pro parcus legisse. Uic classo intelligit Notus in Va1rouem cp. 21. ed. Bip.), ubi hanc emendationem pro-Posuit, urido transferri sano potuit in Plautin. luino in Grypti, sicut Dotata ibid. v. 19 lectio russam Pro rufam, quam item Scaliger Proposuit ad Vareonem
At TDrsus Caran. XL. 42 15. Non assia facis,
o lutum. lupanarJ Marg. Plant. seMai. o blitum, lupa-Nar. Μarg. Gryph. ,,GaI. oblitum lupanar. Illius Icotionis O blitiam auctorem osso Scaligomam, nunOPrimum comporio, Iam habuit compertum Heliasius, qui eamdem Proposuit in Adversar. Ρ. 645. At compertum habuisse viuntur Ach. Statius, scriberes: Vivquidam eruditus Iegit o blitum. duobus verbis. Quisnam vir ille eruditus Τ Certe noli Ayautius, qui emendavit ollitum lupanar Au igitui' Statius etiam,
80쪽
cuius editIo p1viliit a. 1566. in monto habuit Scali- gelum, cuius editio prima prodiisse demum femur a. 15 72 Hanc quidem editionem, fieri non potuit, ut
iii mento liaberet. int ille fortasse eine iuntionem --
Perit in Notis ad Varionem, editum a. 1565. Ego PDII repe 'i O, NOC coniectura probabilis est. Nam Eoaliger, qui edidit O lutum, lupanar, in Commentario plane millain facit Itientiollem lectionis o blitum. Quod sine clubio fecisset, si vel in Notis ad Varro-Ilem eam proposuisset, Vel in Editione prima, quae hunc titulum praesert: CATULLI, Tibulli, PropertI, nova editio. Ioseplius, Scaliger Iul. Caesaris F. Tecensuit. Elias-clem in eos Gm Catigationum Liber. Ad Cl. Puteanum Consiliarium H Dium iri suprema Curia Parisi rasi. Tra fetiae. apud Mamertuiti Palissonitim, in
ossicina Rob. Stephani 157g. 8. Cum privilegio Re-εiS. Quo sensu no a editio dici potuerit Scaligerana Prima, lateor, me nou intelligor e. Rectius ita ita scri- , Pla est secunda a. 1932. et tertia a. 16oo. An igitur ciliqua his trilaus oditiovibus prior exstitit 3 Ego no- Scio. Sed audiamus Scaligerii in ipsum. Hic in Ca
His corpus tremuliam complectens undique Vesus Et iri Commentario quidem ad Ed. a. 1582. scribit: , Iix veteribus libris pro Mestis legebatur quercus. quod nos oliva licet meridosum enarrave conati sunm . Id si cui placot, per me quidem sequatur lichi. Haec tamen Vera est lectio, quam nunc Publicanitis. Ad quem locum Provocant Heynius P. L II. ed. III. et Mart Viii- Lagutia p. 652. ut demonstrent, editionema. Is82. n n esse meram repetitionem editionis a. 1577. sed retractutam. Atqui Scaliger etiam a. 1577. ecliuit Mestis, nec in commenlario alteram lectionem querctis aliter enarrare conatus est, sed iisdem Plane verbis enarravit, in eo certe exemPlari, quo ego NnNC UlOP. Ergo fortasse intelligetidae sunt Notu sit Varronem p. 176. ubi Scaliger Iectionem qMercusCnarravit; uride ea traiisseisi potuit ita oras Platilin.