장음표시 사용
601쪽
tum eontulit, ni Rex benignius de Christiana religione senturet, eidemque se tandem submitteret. . Augustiuum Gregorius Pag. 26-ys. nominavit Archiepiscopum, qui, prosperis elatus succestibus, eum Christianos in Wallia suae adjungere dioeces niteretur, c cad Romanos ritus cogere vellet, hi renuentes, ipsum adeo irritarunt, ut Ethelbertum & Elfridum, Northumbriae Regem,
adversus ipsos excitarent, qui, armata manu in ipsoruin terras
ingredientes, multa illorum millia neci dederunt, ut suppli- 3r . d.
ces veniam petere necesse habuerint.
His de primordiis religionis Christianae in Britannia praeliis batis, de Archiepiscopis & Episcopis, re quidem hoc ordine, agit: i de Archiepiscopis cinguariensibus, num. LXXXI; a) de Episcopis Londinens ut, quorum XCIV numerantur; 3 de Tintoniensibus, num. LXXVIII; de Eliensibus, nulla. XLVIII; s) de Lincolnientur. num. LIII; Q de Coventriensibus& Lichfeldemibus, num. LXXX; de Sarisburiensibus, num. LV; 8 de Bathone=isibus S Tellensebus, num. XLII; 9 de noniensibus, num. XI.IX; ro) de Norvicensibus, num. LIII; ii) de Tigorniensibus, num. XCU; ia) de IIeresesensibus, num. LXXXIlI; ia) de Cicestrensibus, num. LXIII; i ) de R e Rhus, num. LXXXVIII; isa de Oxoniens s , num. XIX;16 de GAcsriensibus, num. XIX; i7 de Petrobur ensibus, num. XVI; io de Brisoliensibus, num. XXVIII; i 9 de Nesmonastersensibus, num. I, Episcopatu post decessum primi antistitis rursus sublato; Iob de Menevensibus, num . CI; 2i de Lodavensrhus,.num. LXXXI ; az) de Bangorensibus, num. LVII; 23ὶ de Asaphensibus, num. XLIX; a b de Archiepiscopis Πο- . racensibus, num. LXXVII; as) de Duuelmensibus Episcopis, num. XLIX; 26 de Carleolensibus, num. XLVIII; ar de Ce-sriensibus, num. XX ; 28 exhibetur Catalogus Pontificum ci Cardinalium, qui Angli vel fuerunt, vel fuisse ab Historicis Anglis perlii bentur. Iam pro more nostro quaedam ex praestantissimo hoe opere delibaturi, cum nimia fere copia nos circumstet, ex illornm tantum vitis nonnulla decerpemus, qui vel do strina di vitae sanctitate prae aliis eminuerunt, vel miram fatoruin vicissitudi-
602쪽
nem sunt experti. Dunstanus, non optimae famae & vitae homo, sanctitatem externam prae se serens, ad dignitates ecclesiasticas promotus, multum restitit talis no Regi, id agenti serio, ne census monachorum nimium augeretur; ab irato igitur Rege in exilium est missus, vel sponte abiit, ex quo non multo post ab Eugaro, qui fratri in regno successerat, revocatus, & tandem ad sed ein Cantuariensem est evectus. se nivis, Archiepiscopus, primus in Anglia legem tulit, ut conjugatis sacerdotia auferrentur, nec illorum quisquam in posserum sacro muneri initiaretur; inde sectum, ut, qui in connubio vivebaut, non solum muneribus suis expellerentur, verum etiam ipsorum opes aerario addicerentur, ipsi & uxores fornicatores pronuntiarentur. Qua re cum multi ad incitas redigerentur, Rex, illorum sortem miseratus, Prestilem rogavit, ut ab rigore isto abstineret; sed, qua enat pervicacia Anselmus, nihil obtinere potuit. Deceti it A. ito'. Thomae Bechetli indolem, pervicaciam, contentiones cum Rege, caedem, re quae illam sunt seeuta, pluribus enarrat. Simon Adbary, Archiepiscopus designatus A. i37s, vir doctus, sapiens, moderatus, multisque aliis virtutibus praecellens, coorta seditione populari, ad locuin supplicii raptus d. i4 Jun. A. 138i, pluribus vulneribus consectus, capite est truncatus, quod deinde hastae praeliga- atum per vicos civitatis in ludibrium circumtulerunt, ct tandem super pontem Londinensem suspenderunt. Sedato tumultu, una ctura corpore honorifice est sepultum. Thomar undel, quo Wiclesiarum incremento obicem poneret, vetuit, ne Scripturae Sacrae in linguam vernaculam converterentur, vel conversae legerentur; cumque post angina, vel simili morbo, fauces praestringerentur, ut nec verba proferre, nec cibum capere, posset, id malum ipsi in poenam inflictum esse, multi sunt interpretati. Thomas Conmerus, tanquam legatus Regis in Germania versans, purioris doctrinae semiua concepit, matrimonio etiam bis innexus, post sedi Cantuariensi admotus, quod in divortium Regis eum citharina consenserat, sacra sub Henrico, ejusque successore, Guardo VI, emendaverat, Maria regat habenas tractante, rogo est impositus, in quis, vitana Disiligod by Corale
603쪽
MENSIS OCTOBRIS A. MDCCXLVIII. 379
iram gloriose finiit A. isss, et I Mart. Guil. I.aud, vir doctiis, Pag.337-I44.
qui in Academiam Oxoniensem multa beneficia contulit, cum Ecclesia Anglicana in eartes scissa esset, rebus civilibus, quarum tamen peritus non erat, se immiscens, dc nimio aliquando usus fervore, capite est truneatus d. Io Jan. A. 1644. N Has Te ausu, moriturus, bis mille libras in dotationem dum rum Epistopalinuri in coloniis Americanis conferendas legavit, defunctiis d. 34 Dec. A. t i s. mmundus Bone sJedi Londi- 166, i 67. nens praeiectus d. 3 April A. isgo, regnante murico, primatum Pontificis reprobavit, & divortium Regis approbavit, in re matione autem se segnem praebuit, ut hinc in carcerem fuerit conjectus A. Is 9. Sed, cum rerum suinina ad Mariam
devoluta esset. ipse, libertati & Episcopatui restitutus, tanta crudelitate in puriora lacra prolatas saeviit, ut ille umis plures rogo commisisse, quam reliqui omnein totius Angliae Episcopi. dieatur. Hujus crudelitatis suae, glisabetha regnante, non aliam poenam luit, quam quod Episcopatu fuerit dejectus. & carceri mancipatus, quod tamen ipsi in bonum cessit; tantum quippe odium populi sua crudelitute conssaverat, ut, si in publicum prodiisset, periculum fuisset, ne lapidibus obrutus periisset. Stephanus Gardiuerius, Wintoniensis Episcopus I9Ι, 19 - ab A. Is34, A. 1348 d. 3O Jun. ob dogmata religionis minus
probata in carcerem est conjectus,' biennio post, cum resorinationein Ecclesiae probare detrectaret, Episcopptu privatus, inque vinculis tervatus est, quamdiu Guardus VI regno praefuit. Sed vero, simul atque Maria regni habenas capellivit. libertati & Episcopatui est restitutus, Angliae etiam Cancellarius d. 23 Aug. A. Is Fg renuntiatus. In emendatae religionis asseclas lumino ferebatur odio, illorumque non senim plures flammis ustulandos tradidit, verum etiam in hoc omnibus ingenii nervis incubuit, ut Elisabeth. - e medio tolleret, dicens, frusra folia decuti, ramusculos amputari, radicem hanc π haereticorum spem unicam exscindendam, ac str-pitus eradicandam, alias nihil eos acturos. Sed his conati-hu, ipsa obstititit Maria. Robertur Groutheia, Episcopus r-- Lincolniensis, cum tyrannis & avaritia curiae Rotnanae ad summum
604쪽
mum sastigium deducta esset, per literas Pontificem acriter reprehendit, & publice pro concione ipsius fastum, avaritiam. ac tyrannidem, saepenumero taxavit. Pontificemque haereticum Pag 289-29L α anticissum appellavit. Thomas I ia, durantibus turbis civilibus, aliquot annos in Italia est eommoratus, sed paulo ante Carolum revocatum in patriam rediit. Λ. iovi d. a DL Episcopus Lichfeldensis est constitutus, sed ob probrosum negligentiae exemplum, continuam non in residentiam, stomissam penitus dioeceseos administrationem, munere suo est P. T. exutus. Gilsertus Burnet, exul in Belgio, in familiaritatem Prineipis Λuriaci adinissiis. ea cum ipso communicavit, quae ad libertatem populi Λnglicani saciebant cummaxime, quem Tilhelmus, Rex factus. Episcopum Sarisburiensem constituit. sed, quoniam ingenio praefervido erat, & rebus novis stud 361. bat, ipsius consilia non amplius expetiit. Hugo Latimem Episcopus Wigorniensis, omnia munia praeconia Evangelici solicite implevit, & populum ad limpidos sacrarum liter nun fonte adduxit, quod cum sibi per adversam Pontificio. rum partem non liceret, A. re39 Episcopatu se sponte abdi- eavit, nec tamen doctrinam Evangelii passim per Angliam disseminare intermist; qua re factuin est, ut in turrim Lo dinensem fuerit conjectus, in qua ad tempora usque sidua 468.469. A VI est detentus. Sed, Maria rerum potiente, una cum aliis veritatis Evangelicae doctoribus A. Is s d. i s Octobr. v, vus est eombiistus. Joannes Prideaux, magni nominis Theologus, Episcopus Wigorniensis, cum a partibus Caroli Regis staret, ab adversa factione omnibus beneficiis exutus. eo paupertatis devenit, ut ad familiam alendam supellectilem, domestieam & librariam vendere suerit coactus. Diem obiit 47a, 473 supremum Λ. 16so. Franc. interisu, Episcopus Roffensis, vir doctus, ct scipiatiarum gloria indiutus, sed inquietus, ct n varum rerum cupidus; quare in suprema curia laesae majest iis reus peractus, munere suo est exauctoratus, inque Galliam in exilium ire compulsus. Mortuus Parisiis A. i 3a df4t, s a. is Febr. I bomas Mason, Episcopus Menevenss. criminissimoniaci postulatus, cum illud diluere non possit, pinea-
605쪽
MENSIS OCTOBRIS A. MDCCXLVIII.
quam varia tribunalia sollicitasset, dignitate sua est privatus Λ. i7os. Thomas IGOMν, obscuris ortus natalibus, sua industria. Pag.s88.s8
sagacitate, celeritate in eonsiliis ιχ capiendis di expediendis, ac prudentia, id est consecutus, ut per varios nonores ecclesiasticos ad eminentissimas dignitates fuerit evectuς. . Pri- Inum fortunae gradum fecit, regnante Henrico VII, cui fidem dc industriam probaverat. Successoris ipsius, Henrici VIII, animum ita cepit, ut omnia apud ipsum valeret, di secundus a Rege esset. Hunc Pontifex purpura donavit; constitutus est Λ
chiepiscopus Eboracensis, cui dignitati alii Episcopatus& bene. seia ecelesiastica sunt adjuncta; porro declaratus est se premus Angliae Cancellarius & Legatus Pontificis a latere. Sed ambiti ni tuae cum modum ponere haud sciret, Archiepiscopallii Toletano inhiavit, ipsamque sedem Pontificiam hiis petiit votis, Leone X defuncto; quoniam vero hac in re, quod sperabat.
Carolum V Imperatorem propitium non habebat, primus, ut Λugusto aegre faceret, fuit, qui Henrico consilium de dimittenda Catharina suggereret. Cum vero negotium hoc in curia Romana lente procederet; Rex suspicatus, si faetim in culpa esse, tanta in ipsum ira efferbuit, ut omnibus eum dignitatibus ct facultatibus spoliaverit, imo ad perpetuos carceres condemnarit. Tandem Rex, animo reputans, se plus nimium invidorum eriminationibus dedisse, ipsum sedi Eborarens restituit; sed inimici ejus, metuentet, ne pristinam gratiam Tegiam recuperaret, ipsum laesae majestatis insimularunt, eundemque ad causam dicendam Londinum captivum abducendum curarunt. Sed in itinere febri & dissenteria eonfectus, Obiit d. 29 Nov. Λ. is 3 o. othbertus Irin I, vir omni do- Too - Topctrina ct humana ct divina egregie ornatia , adhaec vitae sanctimonia conspicuus, primum Londinensis, inde Dunei mensis, Episcopus es constitutus. Sed, cum constans esset in religione Pontificia, regnante Guardo VI, munere suo en privatus. inque turrim Londinensem d. 2O Dec. Λ. is I conjectus, unde, Maria solio admota, est expeditus; sed, cum, illa defuncta, jusjurandum, a suprema curia de primam regio conceptum, praestare renueret, de novo dignitate sua est multatus E e e e A.
606쪽
A. is39 mense Iulio, inque libera custodia detentus, in qua Pag.7s ,7 6. ipso illo anno d. i8 Nov. vitae finem secit. Iacobus inher locum invenit inter Episcopos Carleolenses. Cum enim laeva tempestas res Reformatorum in Hibernia paene prostravisset, multaque illorum millia neci data essent, ipse, fugam in Angliam capessens, a Rege Carolo Episcopatu Carleolens d. i6 Febr. A. i6 l est donatus, quo vitam cum dignitate tueri pos772, 773. set. Inter Pontifices, Angua oriundos, primam nominat Ioannam illam Anglicam, de qua dubitanter loquitur, ita tamen, ut illis plus deserat, qui, illam sedi Romanae aliquando praefuisse, affirmant. Annectitur designatio pecuniarum summae, quam Archiepiscopi ct Episcopi Angliae Pontis ei Romano pro pallio & primitiis solvere debuerunt; porro Index triplex, chronologicus scilicet Archiepiscoporum S Episcoporum Angliae,alphabeticus praenominum, itemque cognominum, quibus si Index rerum memoria dignarum adjectus fuisset,id Lectoribus eo acceptius S majori usui fuisset. Opus hoc eximium multae utilitati esse potest illis, qui viros illustres, qui Ecclesiam Anglicanam ad nostram usque memoriam ornarunt, propius noscere, illiusque statum animo suo subjicere, salvstunt. Λ longo tempore regnum Britanniae tributarium quasi Romano Pontifici, qui ei gravibus exactionibus molestus fuit, exstitit. Qiod jugum cum excuteret Henricus VIII, cujus exemplum, si quis Mariam excipiat, sequentes Reges sunt imitati; Praesul Rota anus, inique id ferens, multis modis id egit, ut illam in obsequium suum reduceret. Post exoriae sunt funestae factiones Episcopalium & Presbyteri anCri na, qtiae cum mutuis contentionibus se conficerent, Brita nia saepe trini uin mutationum theatrum fuit. Quae huc sp ctant, arcanae diversarum factionum molitiones, earundemque eventus, ex his vitis animadverti possunt. Optandum tantum esset, ut eadem omnes accuratione elaborari potuissent, illorum cumprimis, qui temporibus nostris propinquiores fuerunt, ct simul catalogus scriptorum, ab ipsis editorum, subjunctus fuisset. Mendae ivpographicae subinde re- eurrunt; at chariae dc typorum nitor prorsus est eximius.
607쪽
ELEMENTA AURIS NATURALIS, AUTO.ro F. A. B LAMA UL Status Consiliario, cur
suis absolutae de Iure naturae ac gentium, publicae luci exinponit Ill. Λutor, non ipse, sed is, qui noluit orbem eruditum
hoc carere monumento, incertus. de reliquo, an reliquae paris
tes, ab Autore ipso elaboratae, sint subsecuturae. Elementa haee in nrtes duas sunt dispertita. Partis prioris haec sunt G-pita. Capite primo exponitur de natura hominis ad jus naturae relata, ac de hominis intellectu, de evidentia rei & proba. bilitate, de hominis sensu, imaginatione, memoria, de intellectus humani perfectione, quae in cognitione veritatis confiis fit, de ignorantia, de erroris triplici discrimine. Error enimast i) juris & facti; ab voluntarius & involuntarius; s) essem .ii lis & accidentalis. Caput secundimi exponit de voluntateae libertate. Id, quod appellatur bonMur, discernitur ab eo, Pag. in quod appellatur Men. Edisseritur illud, quod instinctus, in- χαelinatio, cupiditas praeponderans, Vocatur. Notio explicatur libertatis, ejusque usus, in judicio ad veri respectum relatus, ad rationem rerum evidentium comparatui, nec non ad boni αinali delectum faciens. Exercitium libertatis ad veritates et non evidentes, & ad bona particularia, restringitur. Liberi tem dari, ex sensione interiori comprobatur. Actiones diu, duntur in voluntarias ec involuntarias, liberas, necessarias, i ccoactas. Facultatum noctrarum edisseritur auxilium mutuum. M.
.Indicatur, quid sit ratio, quid sit virtus. Rationes diversitatis morum exhibentur. Rationi ubique deferri posse imperium. traditur. Capite tertio ostenditui, hominum esse sitbstantiam creatam, in quam cadat moderatio actionum aiberarum mo- 37. L e ee a rati,
608쪽
Pag. 39. ratis, quae ad rationem reddendam sit apta & adstri mi. Imputabilitas ab imputatione secernitur. Capite quarto diversi ua-
. turae humanae status explicantur. Homo consideratur secundum conditionem primam, respectu Dei, ratione societatis, 46. solitii linis, pacis bellique, bonorum telluris. Status adveniblius familiae, matrimonii, imbecillitatis naturalis, dependentiae a parentibu' proprietatis, status civilisὲ statuumque accetario.
rum conditio, edisseritur. Deus noluit, nec potuit. intenderes . hominis ab omni morum regula vacuitatem. Desiderium se licitatis homini natura est insitum, a ratione prorsus insepara
bile & indivulsum. Felieitatem hominis intendit providentia Dei. Amor sui nil et sese vitiosi comple stitur. Homo non nisi per rationis usum ad felicitatem suam pervenire podi 8, est. Ratio igitur est regula hominis primitiva moralis. Inde proficiscitur juris fundamentum. Capite sexto exhibentur regulae generales de sui gubernatione & directione, nec non sindamenta obligationis, ex intimis rei visceribus ded so. ista. Regula prima est: Internosce bona s mala. Secunda est: Vera hominis felicitas haud con sit in rebus, ad nat. 64. ram T satum hominis haud congruentibus. Regula tertia est: Comparationem institue praesens inter s fusurum. Regu la quarta est: Non es expetendum bonum quod assere malum
66. majus. Regula quinta est: Tolera malum, cui annexum es bonum majur. Rogula sexta est: Praefer bona enellentissima.
Regula septima est haec: In casibus ob mris psimile prae fcren dum es eir, quae fieri nequeunt, verisimile eis, qua sunt vero absimilia. Octava est regula: Bona, quae sunt gen tua, sim Ti. per secundum veritatem habe ob oculos. Debeo hoc facere, &sum ad hoc faciendum obligatus, formulae sunt loquendi tam
tundem valentes. Approbare a stionem est idem ac cognosce re, nos eam effectui dare debere. De ligatione, vel obligatione, physica hic non agitur, sed de morali. Obligatio moralis essrestrictio libertatis, quaquaversum patentis per naturam, per . rationem, quae, aetionem actione meliorem esse, indicat, & meliorem suadet. obligatio eo robustior est & fortior, quo plura adsunt actionis scopo convenientis invitamenta. Cum ius Diuitigoo by GOoste
609쪽
MENSIS OCTOBRIS A. MDCCXLVIII. 38s
itis collocavit obligationis naturam in convenientia st disconvenientia actionum naturali. Si haec notio luculente exponitur, eam in Autoris sententiam resolvi posse, nemo ambiget. Barniracius aliique contendunt, obligationem esse
voluntatem Dei, qui per legem remenet hominis libertatem minus determinatam, siquidem ratio sit ipsa hominis vis & Ω- cultas, quem haud deceat, sibimet imponere obligationem, siquidem ipse possit falli. Damus lubentes, voluntatem superioris, a quo alius pendet, hunc ad actiones determinatas o ligare. At haec obligatio vocatur externa. Ea autem, quae est rationis, est interna ct objectiva. Autor utramque conjungit; non esse opponendam utramque, ostendit P. II cap. VI. Capite Partis prioris septimo disserit de jure, quatenus id de facultate, ct de obligatione, ad illam congruente, accipitur. Potentia nuda moralis a jure differt. Approbatio rationis ad jus spe flat firmandum; potentia physica ius haud constituit. Potentia autem moralis a facultate morali haud differt. Fundamentum iurium hominis generale eonsistit in usu facultatum moralium, quae ad hominis veram salutem tendunt, ct calamitates, quantum fieri potest. evitant. Ius & obligatio sunt notiones relativae. Ius haud datur citra Obligationem, nec obligatio sine jure. Patri est jus educandi liberos, ct liberos afficit obligatio suscipiendi educationem a patre. Obligatio incipit cum rationis initio, licet jam antea jure gaudeat pater ducendi liberos ad ipsorum salutem.Jus est vel perseetum S cogeus rigidumque, vel imperfectum minusque rigidum, quod ad cogendi modum
haud quadrat. Necessitate ursente tantum mihi in alterius bona jus est, ut inde tantum sumam, quantum, ne peream, suffieit. Extra id necessitatis telum jure in ea gaudeo satis imp rfecto, ac precibus nitente, nec repulsam transsiliente. Iuribus aliis legitime licet renuntiare, aliis non licet. Haec enim nobisciuia naturaliter jugata sunt. Jus, quod cuique est in personam silain suasque actiones, vocatur libertas ius in ea, quae euique sunt propria, Vocatur proprietas, aut dominium ; jus in personas ct actiones aliorum dicitur imperium,
610쪽
Pagῖ I. seu autoritas: ius in res, alii proprias, est multiplex. capia octavo exponitur generatina de lege. Eam comitatur status, quo quis a domino suo pendet. substantia enim, a nemine pendens, nullius imperio obnoxia, sequitur nullas leget, sed ἐ8. rationi suae agit convenienter. Lex, noc judice, est regula. per eum, qui societatis est dominus supremus, eis, qui ipsi parere debent, praescripta ad faciendum huc, vel illud, iuuno etiam vitandum,.quod illi est oppositum. Regula complectitur praeterea consilium, mandatum, jussumque, ad breviorem moram extensiun. Regulam reddunt commendabilem uuive
salitas ct perpetuitas. Capus nouum jus praecipiendi, vetandi, le-iii. gesque serendi, excutit. Fite decimo expunitur de siue legum, is S. notis earum distinctivis, ac dissereulia haud una. Undecimum de moralitate actionum humanarum est inscriptum, ac ea potissimum tradit, quae ad distinguendas hominum actiones sunt referenda. Actiones enim liberae possunt spectari qua praec litae, vetitae, permissae; qua justae ct injustae, seu bonae ac in ae, imino qua indisserenter. Actiones justas sngulas esse aequaliter justas, injustas vero magis minusve esse injustas, contendit. Haec ad Partem priorem dicta sunto.
In posteriori ea accommodantur ad Iurisprudentiam natura- έ, lem, quae priori Parte fuerunt enarrata. Disseritur enim. .nunc de legibus naturae. Capite primo. quid .st lex naturae, eamque dari, docetur. Praemittitur, ne quis de hac lege, qu temis ipsa datur, dubitet, comp es argumentorum, quibus, Deum existere. solide evincere tolemus. Primum vulgo a. contingentia rerum mundi desumitur. Secundum da eo pos, tum est, quod, motor primus exstitery ct existat, necesse est. 147- Tertium desumitur a fine, ordine, & pulchritudine, universitatis rerum. Eorum sententiae, qui, mundum casu coeco exsti-
tisse. vel sempiternum fuisse, somniaud profligantur. Hisce praemissis, Deo esse jus praedefiniendi ac praescribendi homini