장음표시 사용
261쪽
asS DE TRA vo ARTIs CRITICAE usuriat, & qui subire illud ac sustinere se posse confidat. Sed tamen , ut dixi, nolite exspectare , dum isti tantae auctoritatis pondere commoti illud subterfugere eonentur ac declinare , Procedunt in medium alacres, onus ultro subeunt ac tollunt, de tanta obiecta diffeu tate ne vel minimum quidem animo perturbantur. Nihil agunt obscure, nihil callide , nibit dissimulanter. Fatentur sincere id, quod est; ultro atque aperte concedunt, Patres ad unum de Ethnicorum Oraculis idem se sisse, idem affirmasse, idem omnes de iisdem uno prope ore fuisse locutos. Obsepto hoc aditu penitusque intercluso , qui unus honesto cuidam effugio patere videbatur , nunc quam viam singulari illi , cuius auctores diei cupiunt, sententiae muniant , Videte , quaeso , Florentini I & , dum licet, novi hujus Criticae generis specimen capite , quae quam temperans sit, quam moderata, vel ex hoc uno facto cognosci potest. VI. a uid prohibet, inquit unus ex istis paullo caeteris promptior atque animosior, quo minus hac in re ,
qua magis arridet, sententiam possimus Euere ' id .eil hoc e tuid prohibet, quominus hae in re sententiam possimus eligere 3 Multa in primis, si nescis, prohibent.
Prohibet ratio, de qua videbimus postea ; prohibet to-gius antiquitatis auctoritas; prohibet scriptorum omnium eum Ellaicorum tum Catholicorum consensus; prohibet Praecipue sanctorum Patrum mire conveniens hac in re .eonspiransque sententia ; & cum hoc tot ac tanta probias beant ,
262쪽
Acrio Nis II. LI AER III. etsi
heant, ab homine sanae mentis quaeri potest , quid sit, quod hoc ipsum vetet atque interdicat 3 Deinde utrum serio res agitur, an in eausia gravissima doctissimis ac sanctissimis viris illudendi occasio captatur 3 Si, ut docuimus, una omnium scriptorum hac de re opinio ad hoc usque tempus fuit; neque vero tu id negas, sed ultro fateris atque concedis 3 si omnes sancti Patres idem senserunt, idem affirmarunt, idem diserte , idem uno ore pronunciarunt, per Deum immortalem l qui locul unquam eligendae sententiae reliquus esse poterit Ec-
quod genus electionis illud appellandum existimabimus , ubi optio nulla sit, nulla eligendi potestas sat nisi forte
hoc tu loco illam optionem appellare malis, quae te in eas conjiciat angustias , ut aut idem atque omnel dicas, quod certe non vis , aut omnibus, quod velle non deis
VII. Nam illud, quod additur, dari facultatem eligendi
sententiam, qua maxime arridet, euiusinodi esse dicam eQuid 2 in re tam gravi, tam certis au ctoribus probata, tot sententia , quae consignata testimoniis, potissimum arriadeat , eligi poterit 3 Non igitur amplius in sententiarum delectu certum iudicium , non probabiled rationes , Don firma ad persuadendum argumenta , non auctoribtatem , sed unam libidinem tanquam arbitram nostrarum opinionum sequemur ae ducem p Cuiusmodi autem Opiniones prodituras ire lucem existimabimus, qugi non ratio guberpet, sed una temeritas moderetur ; PM no . R s ad
263쪽
' aso Da yst Avo ARTIS CRITICA usu ad rationem exigere , sed ad arbitrium confingere, &perperam excogitare cuique permissum sit 3 Praeclara enim vero dux & opinionum nostrarum moderatrix
diseeptatrixque libido i si nos ei semel regendos gubem nandosque dediderimus. Et mirabimur, hoc tam gravi in re constituto veluti principio, si novae non dicam opiniones, sed nova opinionum monstra atque prodigia ad ipsius Catholicae Religionis perniciem quotidie erum pant , & maiora in dies eruptura ominari possimus IVIII. At hoc, inquit, ad dogma non spectat. Video.quid igitur 2 illudne statim consequetur, rem hanc esse huiusmodi, ut de ea cuique liceat impune ac pro libito
opinari Nunquam profecto te tam acutum ac subtilem Dialecticum existimassem , nisi te hoc novo more ratiocinationes concludentem audissem . Praeclare enim vero historicis monumentis consultum esset, si haec tua ratio valeret, & cuiusque arbitrio ea , quae ad dogma non sp Etant , sive admittere sive respuere concessum foret. am multa sunt, quae ad dogma non pertinent, quae quidem aut si negaris , aut si etiam tantummodo in dubium adduxeris, nae tu amens eris, atque omnium iudicio non reprehendendus solum, sed in custodiam tradendus. Ad dogma certe non pertinet exstitisse olim Romulos ,
Remos , Numas Pompilios, Tullos Hostilios, Ancos Martios, Scipiones, Metellos, Marios, Caesares atque Pompeios; eosdem porroialios clarissimos fuisse Reges, alios forti uimos Imperta ea , alios alia laude
264쪽
Acrio Nis II. LIBER III. a fieommendati ssimos; hos igitur, quandoquidem isto tuo ratiocinandi genere delectaris , negato exstitilla , & illi
inania ac commentitia fictorum Heroum nomina esse dicito IX. Hic autem non , opinor , aut ad omnium Historicorum auctoritatem , aut ad communem persuasi nem confugies , quam quidem responsionem caeter
quin optimam , tua tibimet ipse licentia intemperanti que praecidisti. Nam quid aliud tibi nunc a me objicitur,
nisi haec ipsa totius antiquitatis persuasio, nisi communis sanctorum Patrum auctoritas, nisi unanimis veterum scriptorum omnium tum Ethnicorum tum Catholicorum conspiransque consensus p Etenim utram tandem in partem tanta haec tamque incredibilis conspira.tio valere debet Nonne , cum nulla potior occurrat ratio , & nihil, quod contrarium manifeste persuadeat, afferatur, nec vero afferri possit, eadem utrobique ratio eandem ad vincendum & convincendum vim debet obistinere ut, si propter auctoritatem & communem per suasionem , quos clarissimos commemoravi viros exstitisse fateri adigeris, similiter id, quod contendo, de
eadem evincitur auctoritate & persuasione , non diffiteri cogaris p X. Praeterea, tametsi hoc ad dogma nequaquam pertinere concedam, non tamen liberum hoc ipsium usquequaque velim tibi fingas ac solutum , ut cum ipso dogmate non sit aliquo modo implicitum & cohaerens .
265쪽
asa Da FRAvo ARTIS CRITICae usu Non aperte quidem in sacris Scripturis enunciatur , Daemones insedisse statuas, unde ab impuris spiritibus responsa considentibus redderentur . Sed si hoc ipsum Divina volumina diserte non enunciant, tacite saltem imdicant . id enim frequentius in sacris Litteris occurrit, quam Gentium Deos esse Daemonia (a quae vero a Gentibus sacrificia Idolis offerebantur, ea oblata esse Da monibus p Quid p eum Israelitae ipsi redarguuntur eo nomine , quod , quas infames victimas Ammonitarum Ido lis mactassent, eas Daemonibus obtulissent. Quid Z quod eadem Scriptura tradit, certos ab ocogia Rege missos esse homines , ut oraculum Accaron consulerent, &responsa fideliter renunciarent. morsum Legati missi pquorsum consultum oraculum p quorsum exspectata res.
sonia 3 si mutum , si elingue fuisset oraculum ; si nulla
dabantur responsa; si frustra consulebatur. Quod oraculum cum aliud non esset a Beelae bub; Beelaebub autem non Daemonium fuisse latum ex Matthaeo discamus , sed etiam Principem Damoniorem , consequitur
oraculum illud & insessum fuisse a Daemone, & per
eundem responsa consulentibus reddita. Non igitur res haec , etiamsi dogmate non contineatur, est huiusmodi,u;
P L.'S. v. s. Omnes Dii genis vere queam de infirmitate hae, & lum Daemonis , PAR . ios. v. n. v. . Numquid non est Deus in Israel, Immolaverunt filios suos , & fi ias ut eatis ad confidendum Melaebub
suas Daemoniis . Devi. e. 32. v. XJ. Deum Accaron Matth. XX. v. ad.
Immolaverunt Daemoniis , t non Hic non eiicit Daemonia, nisi in Beel-De . XU. Reg. e. v. a. Ite consulitae Eebub principe Daemoniorum, Beelrebub Deum Accaron, num viis
266쪽
AcTIONI s II. LIRER LII. ut quivis impune prorsus de ea ac libere possit opinari. Catholicum enim hominem non expressam latum , sed
tacitam etiam revereri sacrarum Scripturarum auctori tatem omnino decet, & vero etiam oportet.
XI. Verum praestat tandem aliquando gravissimi viri hac super re audire sententiam . est, inquit, cur, quod Antistitum O Sacerdotum astu ae fraude fieri potuit, illud D emovibus immundisque spiritibus tribuamus . En praeclara sapientis & moderati Critici sententia ;en inventum singulare ; en novum pulcherrimumque
cogitatum . Quid hoc loco dicam , Florentini quandoquidem res est huiusmodi , nihil ut in eam , quod
quidem gravius ac vehementius dici possit, non comvenire videatur. Quid Z Idcircone a communi tot sapienti ssimorum ac Lanctissimorum Patrum sententia, a gravissima totius antiquitatis, ac veterum scriptorum omnium auctoritate recedere oportuit, ut non dicam nomvam aliquam opinionem , si minus probabilem , at to lerabilem saltem , sed opinionis monstrum quoddam atrumque prodigium in medium afferres p Vide porro ac pedispice , quid ostendendum susceperis; vide, quid oneris tibimet ipse imposueris, cui haud scio an ferendo esse poteris; ut praestabilius sane fuerit illud non suscepisse , quam semel susceptum cogi cum ignominia deponere atque abiicere. Illud enim docere debes, a que adeo demonstrare, si fidem aliquam sententiae istitute conciliare velis ; Tantum astu, dolis atque menda
267쪽
c6 Da FRAvo ARTIS CRITICIE usuetis Ethnicos Sacerdotes valuisse , ut non uni vel alteri taculo , sed duobus , sed tribus, sed quatuor, atque
adeo eo amplius annorum millibus ; non uni aut alte tinationi, sed nationibus universis; non in una solum aut altera orbis parte , sed ubique gentium atque terrarum , tota nimirum Europa , Africa, Asia , & incomperta antiquis, nunc vero nobis cognita America;
non barbaris tantum incultiste populis, sed cultissimis& nobilissimis gentibus ; non solum credulis senibus, non rudi vulgo , non imperitis mulierculis, sed omnibus omnium ordinum praestantissimis doctissimisque viris, Regibus , Ducibus , Imperatoribus, Philosophis, Oratoribus , Historicis, Poetis, omni denique hominum
generi , Agyptiis, Syris , Caldaeis , Hircanis , Parathis , Medis, Persis, Arabis, Indis, Gallis, Britannis,
Germanis, Hispgnis, praesertim vero Graecis, & Latinis, a quibus in omne hominum genus omnis humanitas ac sapientia effluxit &. derivata est , nullo non tempore flagitiosissime turpissimeque , addam etiam ad maius orbis terrarum universi dedecus atque infamiam , felicissime imposuerint . . .. XII. O rem novam l o rem prorsus inauditam a que incredibilem l Tantumne aliquot Sacerdotes cogitare potuisse p tantumne esse ausos p tantumne fuisse assecutos, ut omne hominum genus deceperint, fefellerint . in fraudem induxerint 3 Paucorum ne hominu
astu ac dolis omnes homines illusi paucorum mendam
268쪽
Acrio NIs II. LIEER III. . 26sciis orbis terrarum deceptus universus I Et hoc quis
quam credet e quisquam sibi persuaderi sinet e quisquam
erit tam patulo gutture, qui talem ac tantam absurditatem uno esu deglutiat 2 cuius guttur, ut profundissimus gurges sit & immensa vorago quaedam , tamen arbitror tam immane atque horrendum capere monstrum non posse . Tu vero id docere 3 tu id ostendere tu planum facere I tu demonstrare poteris 3 ut omnes undique rationes conquiras, ut omnia argumenta colligas , ut omnes locos ad conciliandam fidem a Rhetoricae artis magistris inventos adeas, scruteris , effodias , egeras, ut ingenii tui vires omnes nervosque conten
das . Age sis, vide , quaere , pervestiga, si quid BDte , occurrat, quod commode possis dicere . Refer te ad illos ipsos tuos Sacerdotum dolos atque fallacias, easque in subsidium voca , & experire an , ut illi toti orbi feliciter imposuerunt , sic tu quoque nobis aeque feliciter possis imponere . Illud enim docere ac demonstrare necessario debes , aut aliquot Sacerdotes ita astutos fulta de callidos , ut omnes homines soli
circumvenerint, aut contra omne hominum genus ita
stupidum fuisse ac stolidum , ut ab aliquibus tantum Sacerdotibus facile potuerit circumveniri . Unum ex his duobus, quandoquidem tantopere , ut paullo ante vim dimus, optione delectaris, eligere nunc adigeris, unum de duobus docere cogeris ac demonstrare. Eligito igitur , quod libet ; utrum elegeris contra te futurum ,
269쪽
a66 DE PRAvo ARTIs CRITICAE Usu opinor , vides 3 de neutro autem non est cur cogites . Quamobrem quem in locum , ubi nullus patet exitus, unde honeste possis evadere, progressus sis, non dubito,
quin ipse intelligas ac plane sentias. id igitur attinuit in re vetere novum figmentum comminisci Quid veterem repudiare , & novam adoptare opinionem p nisi
ut, dum nimium Sacerdotum calliditati tribuis, tibi ipse, nomini tuo existimationique detraheres. XIII. At inquies, hoc est Idolorum Antistites improbissimos homines ac nequissimos omni improbitate nequitiaque absolvere . Immo vero hoc est tot sapienti sumos Ethnicos, Agyptios praesertim,Graecos, & Latinos, qui illis saeculis ingenio, doctrina, eruditione , sapientia, omnium bonarum artium studiis supra omnes gentes floruerunt , viros & ad excogitandum sagaci ssimos, & ad suspicandum acutissimos turpissimae credulitatis stolidit iisque damnare ; hoc est eandem stoliditatis calumniam sapientissimis Ecclesiae Patribus inferre , eisque gravissimam injuriam irrogare , quorum hac in re auctorimias negligitur, sapientia contemnitur, testimonium repudiatur. Hoc primum ; deinde si recte attendis, ego non Idolorum Sacerdotes improbitate nequitiaque absolvo , sed te dementiae stultitiaeque condemno . Do, uti te velle intelligo, Ethnicos sacerdotes impurissimos fuisse homines , do nocentissimos, do avarissimos, furacissimos , do omni scelerum genere coinquinatos ; doctiam , quod tu maxime expetis, ab ipsis astus & frau-
270쪽
Acrio Nis II. LIBER III. ac des ad animos hominum pervertendos adhibitus. id tum e Vide, quid dicam , semperne eosdem fraudita bus I semperne astu p semperne mendaciis usos fulgedicemus Hoc dici non potest. Dico igitur, ad fraudes atque fallacias confugisse ; sed non semper, sed interdum , sed tantum cum eis se dexter locus & commoda offerebatur occasio . Addo etiam praeterea has ipsas fraudes fuisse nonnunquam summo cum ipsorum dedecore vulgatas ignominiaque detectas . Notum est illud , quod Beli Sacerdotibus contigisse sacrae Litterae ( Dan. xiv. tradunt, qui noctu clam per pseudothyrum in templum subeuntes, quos cibos quam lautissime magnificentisssimeque apparatos Assyriorum Rex Belo apponendos curabat, abligurirent; quorum quidem fraus subtilissimo Dianelia consilio detecta fuit , eorumque improbitas a Rege merita morte supplicioque mulctata . Quare
quod ab impurissimis & edacissimis Beli Sacerdotibus
factitatum fuit , hoc idem non alienum a reliquorum etiam Sacerdotum moribus fuisse concedo . XIV. Sed, si recte animadvertis , in hoc nostra quaestio non vertitur i neque hac in re ego a te dissentio, immmo vero mihi tecum convenit . Igitur ad id, quod dico, animum auresque erigito . Dico te , ut id, quod possiisti, aliqua ratione confirmes , docere omnino debere Idolo rum sacerdotes nunquam non fraudibus esse usos , oracula omnia Antissitum astu ac dolo fuisse reddita . Quod si aliquando malos Daemones , aut in partem flagitiosi