장음표시 사용
601쪽
perflatus gratia diversae mephitum SpecieS generantur 3 victus inopia et qualitas praVa, miSeria,
aerumnae domesticae, unde pauperum morbus eSSe consuevit 3 vicinia aquarum Stagnantium et
paludum; scarlatina maligna, typhus putridus.
et ophthae adversis avibus decurrentes 3 somites, virulenti et miasmata contagiosa epiZooticis pecudum morbis extricata, ac incauto commercio homini communicata. Infantes universim huic malo magis, quam adulti, obnoxii esse Solent, ac difficilius evadunt.
1017. Si levior morbus fuerit, et incipiens
tantum , Sal ammoniacuS, aut nitrum multa aqtiae
copia dilutum, addito pauculo aceti, Vel succi citri, innuente Suietento, efficacissima praebent remedia, si os iis crebrius colluatur. Eu luto jam jam sphacelo, acidum Salis cum rOSarum melle commixtum, ac penicilli ope partibus putrescentibus illinitum, prae aliis prodest. Incassum tamen tentabunt topica cujusvis generis auxilia, qui internis medicamentis septicam Simul corrigere diathesin negligunt; quapropter ad valentiS-
Simas Substantias antis epticas et cardiacas Consu-gere DeCeSSe eSt, quae inter corteX Perl ViaDUS, acidum sulfuricum et Camphora semper Suam do-fendunt praestantiam. - Cel. H e i m emeticorum, et M e n d o catharticorum refrigerantium USum Ρroponunt, quorum tamen em acta in illis tax. tuo vindicari posset casibus, ubi manifesta sor. dium gastricarum Oolluvies septieam diathesin so-xore juvat.
602쪽
1018. Ordiente seculo decimo septimo inauditus primum morbus, angina utpote maligna, Sive gangraenosa Germ. B r a n d i g o Braune, Angi. Ut Cero US SOre-thro at), medicorum adtentionem merito concitavit Quamvis Marcus Antonius A laymus Panormitanus 1), ne Seriori aevo Me ad ius et Sui et nius ulcera syriaca Vel aegyptiaca, quorum Ar et a eus 23 et Aetius 33 meminit, huc trahere voluerint; eximius tamen S pr en geli us 43, desiderans in veterum monumentiSpeculiaria hujus morbi symptomata, ulceraque Syriaca Aretaei potius aphthas declarans, prima vestigia anginae gangraenosae Annis 16l0- 4620 Neapoli tunc et Compluti epidomice grasSanti S, ad a Francisco Nola 5 Omnium primo descriptae invenit. Inter praecipuOS auctores, qui ab illo indo tempore anginam hancce Summe perniciosam in Hispania, Anglia, Italia et Gallia
populariter dominantem ObServarunt, atque Ogregias ejus monogrophias publici juris fecerunt, notari merentur, S gam bati s 1620) 63, Morc Aur. Seu errinus 1724) m, Fother gill
603쪽
1 Discorso in torno alla preservagione det morbo contagioso e mortale che regna in Palermo. Paterino 1625. 23 Causs. acutor. Lib. I. Cap. 9. p. 40. 33 Τetrabibl. ΙΙ. Serm. 4. Cap. 46. Col. 397. 4) Pragmat. Geschichte der Argneyhunde. V. B. S. 427. 5) De epidemica phlegmone anginosa, grassante Neapoli. Venet. 1610. 6 De pestilenti faucium adfectu, Neapoli saeviente, opuS culum. Neap. 1620. 7 De recondita abscessuum natura. Lugd. Bat. 1724. P. 515. 8 An account of the Sore -- throat, attended with ulceres. Lond. 1751. 9) Opera physicο- medica. Lips. 1764. Tom. III. p. 92. 10) Anfangsgriinde deae pract. ArgneyWissenschan. LeipE. 1800. 1. B. S. 551.
1019. Incipit semper cum insigni debilitate,
moestitia, Capitis gravedine et dolore, anxietate, pectoris Oppressione, ac horrore, quibus illico consueta Symplomata febrilia, molestiaeque anginosae succedunt. Interdum statim ab initio aliqua tussis arida, rata Cedo, vomitus et alvi dejectiones , praesertim in infantibus ObServantur, pulsibus i a terim celeribus, parvis et tremulis. - Aegri
subito de faucium dolore, et difficili deglutitio no
eonqueruntur. Rubor per totam oriS Caveam , per tonsillas, uvulam, palatum, ipsamque faciem buccarum internam undique dissusus, Colore saturatius fusco insignis adparet, omni fere tumoris vestigio expers , ac ideo erySipelatis aemulus.
Oculi quasi cruenti sunt et lacrymosi, lingua humida, ad radicem Sordida 3 SitiS non multa, nequc
sub ingravescente ad VeSperAS aeStu RUgetur.
10 20. Altero aut tertio die in tonsillis et ui uta
604쪽
FEBRES CONTINUAE maculae albidae, discolores et cineras Centes Com- Parent, margine rubro aut livido cinctae, quae saepe citissimct dilatantur, inter Se confluunt, ac inam vel utrasque tonsillas obtegunt. Secedentihus Serius Ooyusve escharis gangraenosis ulcerosa in conspectum venit plaga, quae saniem putridam, foetidissimam plorat. Funesta liquatio vicinas avide exedit, ac cito diruit partes, unde sit,
ut aegri membran Drum emortuarum ampla expuant Dagmenta. Interim tonsillae volumine Cresincunt ; instantur parotides si glandulae maxillares, inquietudo et anxietas non minus, quam deglutiendi difficultas ingravescunt; halitus teterrimus cadaverosum redolet putorem ; respiratio redditur difficilis, cui sterior et peculiare sibili genus nocedit, ita, ut peritiores medici ex hujusmodi sonitu miro jam morbum dignoscere posse adfirment; Sopor cum taciturno libenter alternat de- Iivio. Dum ad se redit aeger, vel expergiScitur,
immane S e am torqNerit angores, et stran ulatio
colli, ac Si laqueo cinctum foret, omni momento suffocationem minitaris 3 quod palmarium symp- toma procul dubio nomini Garrotillo, quo hispani Franc. Pere Z Cascales 13 et J. Λlson sus Fonte ch a 23, atque mori Strari
Romanus, morbum insigniverunt, occasionem Praebuit.
i De morbo Gni rotillo appellato. Μadr. 161 1. 2 De angina et Guri Otillo puerorum. ComΡliat. l lill. S) De morbo strangulatorio. Nomae I 656.
605쪽
adfectarum superficies in saniem tetram solvitur, quae, dum Choanas narium arrodit, Sternutationem et Ozaenam foetidam, dum ad Iaryngem de- pluit, tussim suffocativam 3 dum deglutitur, vomitum, excoriationem inteStinorum, vehementia tormina, meteorismum et dySenteriam producere Solet. Sanguis e vena detractus sero abundat flainvido, cruorem habet gelatinoSum et viscidum; quandoque tamen in mali principio crustam phlogisticam essOrmst. Cutis est Sicca, Calida, et Aspera ; urina pallida, tenuis, Cruda, pulSus exilissimi, myuri, aut vermiCulareS, nunC Cel reS, nunc etiam tardi; habitus corporis leucophlogmaticus. Ulceribus, phagedaenicorum voracitate, ulterius disrusis, viribusque in dies magis deficientibus, aegri tandem Sub Soporis et resolutionis universalis periculis immoriuntur, vel miserrimosus cantur, antequam adhuc primum Cyelum morbi septenarium compleant. Si vero in casu soliciori ulcera fines servant, et ab exedendo desistunt , saniel loco pus melius reddunt, crustas atras lividasque separant, laetam ad fundum adipiscuntur rubedinem, SenSimque diminuuntur,
1022. Plerumque fere anginam gangraen OSammalignam exanthema, scarlatinae Simillimum, comitatur, vel plane etiam praegreditur. Emo
plae, coloris profunde ignei, vol rubri inprimis
606쪽
in pectore et brachiis, mox pustulae parvne et prurientes, quae meliuS tactu, quam ViSU percipi possunt, et in cute mirum efficiunt scabritiei genus. Post morbum inclinatum Summa cutis
pellicula per amplas Saepe plagas deSquamari, et in furfures abire solet, quod phaenomenon etiam in quibusdam casibus, ubi nullum adparuit exanthematis vestigium, Observatum fuit. Hanc ob rationem multi artiS medicae pro SSOres anginam
Iam, et occultam declarare non haesitarunt, quam quidem Sententiam Ad omnes eXtendere Ca Sus non auderemus. Novimus quidem scarlatinae exanthema Saepe saepiUS adeo ob Soletum eSSe, vel
dolose sub cute latitare, ut comes angina principem ludat Scenam, atque pro morbi vehementia et malignitatis vario gradu nune anginae benignioris , nunc perfidioris fucum induat. Obvenit tamen in Galliae et Angliae locis humidis cynanche maligna idiopathica, quae abSque ulla exanthematis suspicione decurrit, et CujuS exempla nos pariter in Austria non minus, quam in Polonia observanda habuimus, propriam hodieque Iugentos hacce terribili clade in tenerrima aetate exstinc
a025. De causis nihil Subjungendum restat, quum angina gangraenOSa eosdem cum febre putrida, aliisque malis Scorbuticis sontes agnoSCat, maxime aerem paludOSum et pluvium. In Archipologi insulis endemicum esse morbum T Ο r-
607쪽
geneSeOS praeceptis nullatenti S adversatur.
1024. Praesagium eventus futuri semper summe ambiguum evadit, maxime in teneris infantibus , qui ex more gravius decumbunt, a CCitius enecantur. Barissima salus erit exspectanda, si primis diebus, maculis gangraenosis tonsillarum nondum exul Ceratis, urina Copiosa mittitur cum sedimento sarinoso, Si gangraenae expansio
praecipiti progreditur passu, et Si graviores Spirandi difficultates absque induciiS urgerit. 1025. Ratio medendi ab illa febris putridae eo tantum dissert, quod localis simul requiratur tractatio. In mali principio quandoque venaesectio, vel adplicatio hirudinum ad collum
debitis cautolis directa, atque USUS refrigerantium acidulorum prodesse omnino poterit 3 cicu-xata enim phlogo Seos Vehementia etiam gangraenosi processus Saepe minuitur impetus. Quam primum vero vel minima irruentis debilitatis et sep- tormepsiae indicia adparent, illico ad apparatumanti septi Eum confugiendum. Fothergilii et Η v x h a m i consilio acidum sulfuriCum, Cortex
Peruvianu S, CBmphora, et myrrhae extractum ii sui interno optime in Serviunt. - Mercurius dulcis, quem Baylie et Michaelis ad ptyalismum usque Continuatum Commendarunt 13, ra-
608쪽
1026. Usui externo inserviant colutoria et gargarismata ex iisdem Substantiis medicatis conflata, quae contra noma Septicum PropoSuimus, ct quibus pariter fauces Siphonis Ope elui, vel ponicillo exceptis illinixi possent. Praeprimis autem acidum muriaticum Oxygenatum aquae portione aequali dilutum commendationem meretur ;ab aliis decoctum pectorale cum infuso Contra-jerVae, aceto, tinctura myrrhae et melle depurato proponitur. Usus lapidis infernalis, ab audacioribus medicis eum in finem tontati, ut ulteriores depascentis ulceriS greSSUS COErCeantur, maxima eget Circumspectione. Margines ulcerum acido muriatico caute illiniendo eundem Scopum securius adtingimus.
Τ osi, Tractatus de anthrace seu carbunculo. Ven. 1618. Tomasin, Diss. sur Ie charhon malin de Bourgogne, ou lapustule maligne. Dijon 1780. Eneaux et Ch a ussi er, Methodo de traiter Ies morsures des animaux enrages et de la Vipere, suivie d'un procissur la pustule maligne. Dijon1785. Gerardin, Diss. snr Ia pustule maligne. Paris 1806.1027. Anthrax, Carbo, Carbunculus, Pustula maligna Germ. Carbunke I, Car- sun hel, Brandbeu IQ, schwargo Blat-
609쪽
toc dicitur tumor inflammat Oriu S, CircumScriptuS, mediotenus plerumque in apicem olevatus, Phlyctaenis decoloribus insignitus, acerbo dolore et ardente calore comitatus, ac Si pruna parti in-eSSet, qui Sedem in cute externa et subjecta tela cellulari figit, ac celerrimo paSSu in gangraenΟ-sam atrO- lividam Convertitur esCharam. Dum palpebras infestat, nonnullis speciali nomine Anthracosia insignitur, cujuS aeque ac priorum significatio vel ab ustionis Sensu, vel, ut alii credunt , a tumoris Colore nigricante desumitur. 1028. Tres praecipuas in praxi distinguere licet anthracis species. 1) Anthracem benignum l , non ContagiOSum, Sporadicum, idiopathicum, qui vel e Simplici phlegmone, vel ccongerie plurium furunculorum confluentium in sphacetum abeunte nascitur ; favente inprimis particulari subjecti dispositione , obesitate , immunditie, et protracto thermarum sulfurearum
usu Tom III. g. 24). - 2) Anthracem p e Stilentialem, typhi orientialis fidelem comitona.
- 5) Anthr ace m septi Cum, Seu malignum κριτ εξοχην ita dictum, e fomite quodam deleterio animali, veneno aut viro putrido animalium homini communicato Oriundum , qui SoluS hic loci nostrae disquisitionis objectum Praebet.
1029. Anthrax Septicus incipit a Stigmate atro, in quadam superficiei corporis parte improviso
610쪽
508 AC repentine Comparente, duriu Sculo, quod leviter prurit, inflammatorio halone cingitur, ac primo adspectu facile spina aut insecti aculeus infixus haberi potest. Dolosa illudens benignitate primitivum Stigma rapido passu dilatatur, atque circa circum inflammatoriuS exsurgit tumor,
erysipelati haud absimilis, rubore tamen magiS livido notatus, in cujus Superficie phlyctenae, aut bullae es florescunt liquore acri, ichoroso, aut
cruento farctae, quorum gratia morbuS etiam p ustula maligna vocatur. Rarioribus tantum in
casibus, a Cel. Davy la Chev xi e descriptis, plaga gangraenosa collapsa potius, quam tumida
adparet; quare eximius Pinet duas statuit pustulae malignae varietates, depressam videlicet et prominentem. 1050. Secedente juxta margines eSChara, mam lignae subintrat Suppurationis proceSSUS, qui non Solum partem primitus adsectam depascit, Sed etiam ad vicina loca serpendo propagatur. Dum faciem occupat, horridam quandoque producere
visus est devastationem, CujuS Spe Cimen tetrum,
totius quippe vultus in foedam escharam gangraenosam conversi, a Schillingio 13 relatum et officium illi prorsus Simile est, quod ipsim et nuper Ticini observandum habuimus. Glandulae lymphaticae quam proximae, nunc axillareS, nunc inguinales persaepe intumescunt, et valdopero dolent. Febris comes, quae jam primis evolvitur