Quaestiones de epigrammatis Graecis ex lapidibus collectis grammaticae; dissertatio ... quam ..

61쪽

- 50 Sic etiam in epigrammatis II potissimum p. Chr. n. saeo multa inveniuntur exempla: n. m. Pergami saec. II

v. l0 Dχ ἰητορίης, ξοχε καὶ οφίης v. 27 καὶ κλέος φευσας ξυνον ἰητορινὶς n. 305 Smyrnae saec. II 'tioγένης αριδ tio ἰητρείην ἀναγραφας n. 473 Spartae saec. Huασιν ἰητορέης α' iaῆς Ελλησιν μυνων. n. 595 Romae eiusdem sere aetatiso ἰν αριστος ἰητρος ἐν ζωοἷς τ' ἰν. n. 596 Ravennae saecies vel III Ἀνδρονικος ἰητρος ἀνηρ νη ut ια τένων. Reliqua a meliorum poetarum usu aliena sunt: α ipio n. 44 in epigr. Syriaco III sere saec. V. 4 κτισαν Ἀντιοχοι καὶ sistis di τηνδ εαὶ πάσαις in lapide est AYlAA, quod Seidie ut metrum sustentare in αφιν mutare maluit. i)πολῖτάρχης n. 430 Cairo in urbe III veles saec.

ubi correptio vocalis fortasse e vocis noλέαρχος similitudine orta St. τιμῆς n. 322 prope Sardes a. 2144. Chr. n. χαίροις, ω παροδεῆτα, τενῆς σάκουσον tiεIO. μισηθεέ ii in gemma n. 1126

constat es G. Meyer Gr. Gr. Dii 3).3. . Iam ab antiquis temporibus repetenda est adjectivi χρυσεος correptio ita instituta, ut in eis tantum formis adhiberetur, quae per tres syllaba pronuntiarentur, in contractisti Quantopere cavendum sit, ne tales emendationes satis viles quod olim facere solebant viri docti in textum ipsum recipiamus, tota nostrae commentationis fert ratio. Memorabile autem est poetas saepe, cum duao formae aptae praesto essent, quarum altera metro repugnaret, tamen hane praetulisse, cf. n. 586, 1126, alia. Dissiligo b Cooste

62쪽

autem aut per synigesin proserendis longa constanter retineretur Steph. Thes. . Contra quantitatis graviter perturbatae vestigia agnoscuntur in particulae νυν correptione e vocum νυν, νυ similitudine orta:

ησπιον το παροιθεν, νυν αυδήεσσαν πασιν

νυν τοι πάντα τελεῖ δαέμων, νυν ἐς ορθον ὁδηγεῖ n. 89 in Syriae tit. cf. Κaib annot.)ειθε νυν καὶ χρυσέοισιν γάλμασιν δε υναέριην. In verbi δρυε ιν oristo, cum apud antiquiores poeta semper exstet δρυσα, recentior aetasi correptionem interdum admisit:

1 Α Ρ. VII, 10 ἔκτισε καὶ δαπέδι κηνος ἐνιδουσατο. Nonnus D. III, 399. IV, 22, Manetho III, 80.

63쪽

Idem cadit in vocem ἐβδομι κοντα, quam in titulis sepulcralibus mittere vix poterant poetae, ut n. 305 in tit Smyrnaeo liti vulg. ἐπτὰ ἐπι βδομ κοντ ετεσιν καὶ ισαις ἐπιβυβλοις n. 4bba Syriae καὶ ζήσαντα καλευς ἐβδομήκοντα

στρωτῆρας n. 1058 Bosanae Baianaeorum στρωτῆρῶς τουδε δόμου τεκτε νατο Addo ρουνδουχηρον n. 40 Iconii V. 13 ρφανα τέκνα λέποιαο χ ρον βίον Iκον ρημον μητρος n. 422 in i Ceo, Visaeo qui videtur recentior: κρυον γυνὴ στονοεσσα μητρὰς atri ἐν κολποις χρή n. 104 ad Colossas εἰσὶ καλαὶ πραξεις si τευὁειν σε χρῆ πάντα κρα- στλῆροσασα n. 586 Florentiae bri σεις εικοσι δι πληρωσασα χρονους κεἐται λυκαβάντων, ubi Jacob πλήσασα proposuit, melius Κaibet difficultatem expedivit. δέ n. 91 in pessimo Lyciae epigrammate v. 4 κειθεν πατικὰς Mefarii δ' παρχος ἐφας, quae particula propter epi- eae sormae δε similitudinem facile correptionem pa88a est. 5. . Non degunt verba, quae inde ab antiquissimo aevo inter productam et correptam vocalis formam vacillaverint, ut δυω et δυο iam in Homeri carminibus reperiuntur. In epigrammatis rarioris sormae δυω exempla habemus . 192 et 1061. - Similem fluctuationem si non scripturae tamen pronuntiationis posteriore aetate etiam ad vocem κτω pertinuisse indicatis. 692 ut Rom. saec. ΙΙΛ ΙΙΙ

mate Κiab. p. 528 sit. U. II deci correptus ODνεκεν ἐν παραδέσω συν ἀθανατοι λάχε κλῆρον n. 60 tit Romanus III saeci, ubi sic disponendus V 2 ποέησεν Κασέα τεῆ τειυέψ, και ἀξέω ἀνδρι. ἐμων in tit fortasse Carthaeensi infimae aetatis n. 270

64쪽

hροικος- 27 Amorgi in ins. ηρofacti θανάτω τψδε τέτευχε τάφω.hane adiectivi Ormam etiam alibi exstare testatur albet, qui praeter Maneth. I, 13 ρυθμοῖς ἡ ροικοῖσιν epigrammatis Theraein. 264 a Mus Rhen. XXXIV subscriptionem ἀφηροισε laudat. νιωνος n. 444 in epigr. Trachonitidis ΙΙΙ sere saee. V. 2 ιρωνος αρτιεπὴς υἱωνος φίλος λιπος τε φωτος n. 42 Aeginae V sere saec.)τυτθὸν γευσαμένη βιοτου φωτος ενθάδε κεἶμαι. σομφωνέα ερατοῖς. . . n. 560 V. 6. σῶμα n. 731 Romae πληρώσας κατέλιπα σωιι χθονι αδλυβοτέρη.6. In diphthongis tractandis semper respiciendum est ad eas mutationes, quae per itacismum in linguam irruperunt. ει. Primum inquirendum est in praepositionis εἰς usum. Huius igitur ipsius sormae correptae tria exempla investigavi:

ηξεν εἰς 'Hλυσιο αυτὰς ναξ Κρονιδης. n. 727 in epigr. Romano Christ. aet. V. 13 στε νεκρας σπλέον η ζωσης εἰς ρωτα φέρεσθαι n. 735 Catanae κοσμου πλάνην προλιπων εἰς αἰώνων Lo ἀνελθων Contra formae pero scriptae haec e tant exempla correpta.

n. 303 in tit Smyrnaeo liti. ΔΩΣ)καὶ βιοτον χρῆσαι μηδ' ς ἐς αἰωνας εχων ζῆν. n. 356 Hadrianis saec. III p. Chr. n. αυτο καὶ τεκεεσσιν ' i ς ἐτερον δ' ιρα τυμβον ubi traditum E acilius cum aibello iura mutamus, quam, quod Boech voluit, in ET n. 351 Nieaeae liti vulg.)

n. 970 Athenis liti. ASC)

Habemus igitur formae ih correptae duo exempla longam retineri vide quattuor locis n. 168 313. 372 384), cum quattuor aliis de vocalis mensura nihil constet sive propter insequentem

65쪽

consonantem ἰς κενον n. 646 sive propter Versuum inconditam rationem n. 446. 723 1023). - Verborum autem ἐςακουειν et Looαν, in quibus metri necessitas desideret primae syllabae correptionem, tamen adiunximus mentionem, quoniam apta sunt ad peculiarem huius correptionis rationem explanandam. ropterea enim de vocis εἰς vel i mensura acillime incidere potuit dubitatio, quod ab antiquissimis temporibus praeter εἰς

etiam brevioris forma ες frequentissimus usus exstabat, id quod bene illustratur epigri n. 322, ubi, cum v l legatur ἰς- άκουσον, statim insequitur V 2 ἐςορῆς. εἴκοσιν facillime corripi poterat, cum numerus sola littera exprimeretur: n. 17 in tit. Ait ineptissimo recentioris aevi: λὶν γαρ ἔτη κἀtio εατά τε καὶ l. οσι)n. 715 incerti loci: χας Ιαντος τέκνον μευ κEtiam substantivorum dativi pero pro ει scripti correptionem ultimae interdum admiserunt. n. m. auromenii Augusti aetate)αμφὶ παραστασὶ ταὶςδε Σαραπιδος Ἐστέ αγνον n. 368 Cottaei locus memorabili vacillatione insignis: καὶ κάλω καὶ ιεγέθ καὶ σωφροσυνη δε μάλιστα.δεισιδα luco n. 607 Romae non potuit non corripi. αι quam facile correptionem passa sit vel inde patet, quo diphthongi recentior pronuntiatio brevis vocalis littera exprimebatur. Nec minus facile usitatissimam prae ceteris ac brevissimam particulam και et I vel IIIpers. Od. mei propter usus frequentiam crebrius correptione assectas esse credemus.

συν τε φέλοισι τοκεῶσι καὶ τέκνs αἰεν ἐουσιν n. J2 in finibus Nabataeorum saec. II ἐνθάδε πατρος foro καὶ ητέρος στεα σῆκε.

n. 622 Romae, Traiani sere aet v. 6 πρὸς πέντε φθέυενος τήνδ' ἐπέκειμαι κονιν n. 662 Romae in Soaemi cuiusdam sepulcro)κεψιαι Σοεμος ἀνὴρ βι- τα νέος τελέσσας

66쪽

n. 67 Romae III fere saec. 8νθάδε κεitiai δάυαρ πάτου ρωος ἀγαυου n. 675 Burdigalaea I αεuερισται βρέφη, ζωὰν πατοι, θάτερον αυτῆn. 713 in ut barbaro Ficuleae

κελαι

n. 657 πατριδος ἐκ Ζαυρνης βροτο M' Ευθαλέα καλέεσκον. n. 722 in ut Romano, sat incondito .... ἐλθά σοι νυν ἐπιγραφας.ου. βουλῆς in tit Phryg. infim aet.: n. 366, 2 τὸν πρωτιστον βουλῆς ν ὁ ποληος λης. Frequentiora exstant genetivorum in o exempla: n. 613 in ut Romano saec. II

ubi sublata particula γαρ iustus restituitur rhythmus quamvis, cur quis versibus oνοστιχοις hanc Vocem inseruerit, non perspicitur Fortasse vulgaris forma νοσος ad diphthongum eorripiendam adiuvit. - Per se intellegitur minime huc pertinerediphthongum, quae Latinae u brevis locum occupaverat, ut n. 622 πέστιν ἔχον ταβουλης - tabulae. υ. n. 350 in tit fortasse Nicaeensi ceterum satis depravato v. 2 6ρσέα Φητιάριν δευτερον restλον Μελάνιππον.g2.

De brevium vocalium productione.

Multo frequentiora inveniuntur exempla syllabarum brevium productionis, quam correptionis longarum, quoniam epi-

67쪽

pius admittebant. Ac primordia talis consuetudinis a sermonis epici notissimis exemplis haud dubie repetenda sunt. Quas enim eiusmodi licentias ut opinabantur apud Homerum exstare animadvertebant, ea non modo ipsi sibi assumpserunt, verum etiam, cum satis commodas ad versus componendos tales ambiguitates mensurae esse sentirent, alias ad voces ac terminationes transtulerunt. Sic aecedente universa quantitatis inaequabilitate factum est, ut, cum ceterum eo inclinare soleat linguae senescentis aetas, ut plenae a longae terminationes attenuentur atque corripiantur, hic exempla brevium vocalium productarum contrariam mutationem longe superarent. Etiam in eo usum Homericum' imitati sunt isti poetae, ut ante liquidas et Gales tu, vocalium productionem admittere adamarent. - Denique eis locis, quibus in pentametri caesuram incidit brevis syllaba, propter pausam accedentem productionem lacilius excusabimus, praesertim cum etiam apud alios poetas elegiacos eandem licentiam interdum observamus. Quae igitur huc pertinent exempla, sub uno oculorum conspeetu statim ponere malim, quam per singulas Vocales dispergere. n. 289 in Caria ess I p. Chr. n. Saec. V. 4 ὀκτωκαιθεκέτῆς Ἀννος μηλικίης

n. 339 εἶμαρτὼ πασιν Ἀοὶ δ' ἐμοὶ δὲ ονερη κ μυνον ζήσαντα Ἱστέντ' ἐτέων δεκάδας ubi litteram E ante Hεων numeri quinarii notam esse bene suspicatur albet. n. 367 v. 10 τυι βον Ἀλλ' ἀναγνους πύοισι. r. 442 2 αυδεντιος πινυτὸς ἄκρον χων σοφίης

n. 543 Thraciae tit Christianus ευθυτατην πίστιν δε φιλοξενίην n. 555 Bononiae ἐσθλος Ἀθηναῖος Ἐν θαλάμοιο τελει n. 566 Romae II sere saec.)

68쪽

n. 877 Athenis Aoλλιανὸν πληθυο ευγενέων ταριυνη. I075 Erythris in pessimo epigrammate:

μνημοσυνον τουτο τοῖσιν ἐπεσσοιμένοις Ρraeterea, ut hoc statim ommemorem, nomina propria non solum ipsa a metro haud raro abhorrent, sed etiam eorum quae vel antecedant vel insequantur Vocabulorum mensuram aliqua mutatione assiciunt. Hisce praemissis ad singula ac-eedamus. l. Terminationum producturum haec habeo exempla:

praepositionis κατα n. 213 Pergami v. 13 Oio και νέκυς ων κεῖσο κατα λεχέων n. 104 στραβεις πάντα κατα νουν ' ηκει τρυχε σεαυτον

in lapide TEPAA, sed alias etiam huius tituli litterulas alapidario missas esse monet Frang. Huius productionis cum rara exempla iam apud meliores poetas threperiantur, requentius eam adhibuerunt recentiores ut in Anacreonticis 24, 1 φυσις κέρατα ταυροις Orph. D. VI 24 δυ χρυσει κέρατα.

69쪽

- 58 ἀγηρατος sorma ceterum in pedestri sermone usitata pro αγήραντος cuius ex similitudine fortasse etiam αγ Οατος duobus locis longam perhibe voealis mensuram: n. 547 Caralibus Sardiniae Ι . Chr. n. saec. V. 3 Πυανοου τε κροκου καὶ γηρατο ἀμαραντον n. 98 Romae V sere saec. p. Chr. n. v. 3 Μουσέων φέγγος πιμηρον αγηοατον ) στομα κοσμου cum brevis syllaba retineatur n. 634 Romae Παρθενὶ ἐνθάδε κεῆται ἀγνορατος θανάτη τε - α privativum quattuor locis producitur:

ενθα βλέπεις τυνβον κενον ἄταφος εύδε γέγραμμαι

n. 978 Philis Augusti aetate)V. I Kalσαρι παντομέδοντι κα δαεέρων κρατέοντι n. 1041 v. 3 ἐντευζε συ τ' ιιέφιπτυὸς ων αν επιθυμῆς n. 1069 Syriae in ut Christianov. 2 λαινέαισι πυλαις urbιον τέκνα φυλάσσων. Rudicum ocules hisce locis producuntur: n. 339 in tit Mytilenis eis. ceterum inconditor εκ is πανων τυριβος ει ι κλυτος n. 350 . .. δεfτερον παλον Μελάνιππον n. 406, 3 ζευγεσι και δουλοις γαλλόμενος τ' επι αυτοὶς n. 897 ειθε σε καὶ χρυσέρ ἀγάλματι εὐδε υναθιηνη. 483 σῆμα τοδ ῆρωος πὰ τηρ παρα ταὶσδε πυλαισιν

es p. 3), cui accedit n. 703 tit Syriacus saec. II vel ΙΙΙOν ποιεῖ αδτri IIροκλος Συρέης ἀπὸ γαιης n. 73 ιιηδένα λυπη σας φιαλὰν βιον ευδε διάγω n. 887 Catanae Zco σιμιανεέδην ἀγωνοθετῆρα Σέβηρον, ubi bene respicienda est magna difficultas ex tribus hisce verbis, quorum nullum deesse poterat, orta. n. 1003 senarius Memnonis statuae inscriptus

εγραφα κουσασα οὐδ πιθινονος. t Etiam in archetypo huius carminis A. P. VII 6 haec forma haud dubie retinenda est reγα Οαντον nunc editur praeter codicum scripturam Pal. yi ατον, Plan. κῆοατον duorum lapidum auctoritate firmata. Dissiligo b Cooste

70쪽

n. 389 εἰδεlc ἀνδρι θηροτρον V . . . n. 903 Hypaepis III vel IV saec. v. 3 σα ιδ γέμιδι φαίνων χραισμησιν στασιν n. 162 Athenis II p. Chr. n. saec. V. 6 πασιν αγγελέειν με παρουσέ τ' ἐπεσσομένοις τε n. 357 Hadrianis nota nomina)Xρήσιμος νομασὶν Ἀλεξανδρεια δὲ miτηρ n. 715, ετεσὶν λέγοις λυπην κατε λιφε τεκουσι n. 680 Romae κω μησὶν τέτρασιν is ενδέκατον ταῶιν ἐμαρ.tio satiri n. 441 in Trachon. II vel III saee. v. 6 τευζε δέ μιν ωριστος ἐν ημεριοισι Πι retroς n. 1095 in tabula Sartiana

et Oeatis unum, idque sequenti nomine excusatum . 074 intit Phrygio

Μetri necessitate excusatur tit Olymp. II vel in saec. n. 934 ευστατρέδην Ῥόδιον συγκλητικων γενετῆρα. Audicum productiones habes: n. 266 Meli in ins ess infimae aetatis

ubi de augmento pro εἰδουσα per soloecismum admisso pr0