장음표시 사용
121쪽
ruptis; quos in tam grauia peccata cum impetii Iant,aut alliciant,eiusdem culpe se faciunt socios in foro conscientiar, quibus diabolicis artibus
saepe contingit,ut frumentum foris aduectum, in dies recipiat furtivum incrementum, & pauperes diutius annonae caritate affligantur. Forum propterea, & viae publicae diris imprecationibus personant , & iustissimis querelis hominum miserorum: quorum sanguine isti Cives auarissimide quibus loquor, numquam satiantur . O misericors Deus,qui pro quolibet honvinculo ex infima plebecula, iterum si opus foret morte igno miniosam libentissime subires, usquequo tantas ac ta graues impietates, in tuos pauperes, qtrosonice diligis connivendo tolletabis3 Audio quid mihi respondeas , & pollicearis ore Dauidico
psalm. I a. Propter miseriam inopum,& gemitum pauperum, nunc exurgana, dicit Dominu S: credo equidem , te tanquam potentem crapulatum a uino nunc exurgere ab anno is Io. multi Mnamq; calamitatibus illatis, te iratum ostendis eita tamen,ut in ira tua non contineaS misericos dias tuas quorum omnium delictorum agmen extremum claudat,prohibita exportatio frumeti extra territorium,grauissimis inflictis poenis, eo enim licentiar,nonnulli contemptores legum immoderatis cupiditatibus peruenerunt , ut noriamplius csandestinis, di nocturnis exportationibus subtrahant Ciuitati legitimam frumentiquantitatem quam deberent inuehere ad populum sustendendum, d interdiu multis plaustri. oneratis huic turpissimae negotiationi oper ar
122쪽
nauant, propriis granis minimὰ contenti, alienda comparantes,quod ut impune agere possint,m a gnis muneribus explent atq; corrumpunt illosi officiales, qui, a vetita exportarione granorum, vocantur Capitani det Diuieto, contra Si sato-i ri, illosq; in maxima peccata inducunt, quae ipsisi met etiam corrumpentibus in Diuino tribunalii adscribuntur. qua de re valde coqueritur Palearii ad Tacit. Obseruat. 339. Inquiens, in nostra L , bardia officiales ditari istis edictis non autem, Ciuitates frumento impleri. quod vere dici pos test de nostra Cremona, maximo igitur scelere se i maculant hi Ciues de quibus ago. Sol. de iustit., εο iur. lib. I. quest. 6. Artic. 3 Q se tandem rem
, dia , tot ac tantis malis applicari poterunt ρ omnes,easq; optimas habemus leges , ad continen, dos in officio Cities, quas,prudentissimi Rect
res necessarias putauerunt. Laqueos igitur i
, auratos,o Christiani Pi incipes adhibete Offici j libus,qui publicam causam,vestras leges,fidemq;
vobis datam auare produnt, atq; turpiter deserunt. Maximam insuper utilitatem perciperenti pauperes, si in Ciuitatibus erigerentur Montest pietatis ad usuras evitandas quae non solum,extil suam rem egenorum, verum etiam diuitum facultates exhauriunt . Aliud etiam pietatis osmcium debent Christiani incurioneS erga pauperes, ut quotiescunq; maxima inopia impediti no possint persoluere. quod debent Communitati, sint liberandi, se in pace dimittendi. Montanari ubi sup S. I 3 nu ar. & ego latius comprobaui in Oractat. de Advocat. Christ. pari. I. quest. 48. nou
123쪽
enim permittit Christiana charitas,ut inspes debitores in carceribus marcescant. Quomodo se gerere debeat Christianus Decurio , in controuersiis de Iurisdictione Ecclesiasiaca, faeculari.
is sio 33. NIhil frequentius contingit in Communitais
administranda,quam crebrae contentione Ade utraq; Iuris dici ione tuenda, ct conservanda. quamquam enim in Evangelio praeceperit Christus seruator noster, esse danda quae sunt C saris, Cqsari, quae sunt Dei, Deo, mirum est dictum tamen , quam avide arripsat omnem 'ccasionem, humanae naturae acerrimus hostis Diabolus , ex minimis saepe rebus maximas discordias excitandi : quae dum exercentur, dissoluitur munia aecharitatis vinculum, sine quo nulla humana societas stare potest. non nulla igitur praecepta m cum ipse collegi, quae in hunc locum transferen da duxi, ut qui latentes peccatorii scopulos cui tare voluerint, sine periculo possint suo munere fungi . In primis igitur caueant, ne i Ilorum stimulisse concitari sinant, qui Praelatos odio pr sequuntur. hi enim pessime animati, in publicis Consiliis quae leuissima sunt, verbis exagitant, ut alios Decurion A in suam sententiam trahant ;sed animo composito & omni affictione vacuo, rem ipsam sicut elimon ut proponitur expendat. Omnium enim seculorum accurata obseruatione
124쪽
iapertu est magnas rerum conuersiones a leuia hiis licet bonis respectibus ortum habuisse. Hoc insuper habeant in mente fixum, nulla m vn qua in Ciuitatem, nullam Rempub. concidisse, eo quod pietatis causa, aliquid Ecclesiae de iure stio remiserit. quin imo eas pret caeteris maxime floruisse, quae Ecclesiasticas res promouerint, atq; ad auxerint. Palear. ad Tacat. Obseruat. 36o neq; desunt grauissimi scriptores , qui de Catholicis Regi bus nostris affirment, inter eorum eximia s laudes, hanc praecipue excellere, quod cum Ecclesiasticis administris ita se semper gesserint, ut potius pie cedere, quam pugnando vincere voluerint. quorum pietatem benignissimus Deus amplissimo Orbis terrarum dominio compeusauit. IO. Boter. de Regia Sapien lib. a cap 3. qua de re superuacaneum puto excmpla conquirere . cum
sufficiat industria Riba d. de Religion. Christian.
lib. I. cap. 12. 13 R I9. cum Sacerdotibus enim contendere,in scelix semper apludentioribus habitum, obseruat Io. Baptista Lent. Obseruat. Politica r. cap i 38. huc adduci potest egregia hist ria,quam semel legi, nunc immemor auctoris, de quodam impio tiranno,omnibus sceleribus contaminato. cui aliquando in mentem venerat,oia vasa sacra, in suos usus conuertere. non audebat tamen hoc se nouo flagitio onerare, nisi suorum consiliariorum explorata sententia, inter quos,unu Spre caeteris , maxima probitatis opinione eminebat: re igitur ad Consilium delata, iste Cinsiliarius, primo sententiam rogatus, multa dixit
ad hoc tirranicum desiderium comprobandum ,
125쪽
c o De Christiano, O Politico nimi melius fieri posse probans: qui, cum dicen.cdi finem fecisset, solutoq; Consilio, caeteri omnes admirabundi indignabantur, quod a tanto viro. tam improba sententia fuisset audita . quibus hac ratione satisfecit, nihil esse,quamobrem, illure praehenderent. cum enim tirannus, qui omnes iniuria afficie bat neminem timeret,opu S erat ,ut
hoc consilio sacrarum rerum diripiendarum, in Deum incitaretur, ut tanto scelere, Divina Mai stas prouocata de omnibus eius delictis , quam cito poenas sumeret . quibus adiungendum est aliud praeceptum Christiano Decurioni necessarium, ut dum studio publici boni, se moueri putat ad huiusmodi controuersias suscipiendas , nullo tempore, nullo loco , ea de Prelatis obloquatur, qui Deo displicent, & eius Angelis sanctis improbantur, neq; a modestis Ciuibus, sine
summa animi indignatione possunt audiri. ego quidem,si casus accideret,huiusmodi homunci nes, ex hominum consortio, in vitisanas terras, si possem amandarem. qui, lingua maledica, & petula nie,Praelatorum mores,& vitam insectantur .
ad quod turpissimum vitium detestandum,satis Drct, edoctrini S Theologorum repetere veras propositiones,quibus,ad Ecclesiasticae dignitatis reconciliationem, &restitutionem famae, in hac specie perdifficilem, adstringuntur . eaq; memorare possem , que congessit Boteri in loco citato , Titulo, honor SacerdotibuS habitus, lib. 2.cap. ce Ribaden. lib. I. cap. 33 . quod si non assuescant
coercere linguam quomodo cor eorum ad amaniacos Praelatos disponetur Θ ut inquit Chrisostom.
126쪽
in Homil. de David, & Saul, sed eum mihi consilium sit illos erudire qui moribus deprauati S,vana quadam generis nobilitate superbiunt, eos' reicio ad illos scriptores, qui, de officio Equitum hoc est, Dei debito di Caualliero, disseruerunt, in cuius libri parte prima, permultis rationibus exemplis, virorum in omni laude clarissimorum ostendit, valde alienum esse ab officio eorum qui, nobilitatem veram,& Ciuilem modestiam profitenturi maledictis carpere Sacerdotes,& iniuria afficere: nullus est enim in humana societate, qui illo ζ dignitate antecedat . qua de re, si quis Seraphicum testimonium cuperet, repetat ea, quae
de Francisco Sancto, grauissimi scriptores memoriae prodiderunt. cui,si Angelus, & sacerdos. simus obuii facti fuissent, prius hunc venerandu', & colendum religiose arbitrabatur. quemadmodum vero ea est in Repub. nobilitatis praecipue conditio ,' ut inter alios ciuium ordines, multis nominibus emineat, ita eius peccata, eo grauiora sunt & a iussissimo Deo seuerius vindicanda quo suorum vitiorum exemplis infrmorum ii minutii animos inficit ciq; corrumpit. saepius namq; peccata a nobilitate in plebem dimanare solent, quam e contra; ut prudentissime conmderauit Hieron. Osori lib). I. de nobilitat. qu
mobrem si nobiles, de Praelatis, Et Cenlaris E clesiasticis minus modest e oblocuti Herint, uis fiet i potest, ut est plebe homines iudaciores,& insolentiores, factis impudentibus, potestatem Eo
etesiasticam non ludificentur atq; conculcent. ad
impietatis gradum, ubi Ciuita S peruenet t
127쪽
oet De Christiano, Politico rit, minime pati soler, iustissimus vindex laesera Deus ut haec delicta impunita remaneant.quam- qiuam enim , Catholica nos fide eruditi credere cogamur, illam Diuinam Maiestatem, esse aequem stericordem ,&iustam, neq; statim de peccatis poenas sumere,nihilominus quaedam sunt aliqua do in Ciuitatibus publica delicta de quibus poenam repetit sine mora,ad pusillos confirmandos; talibusq; animaduersionibus uti solet, ut omnes constantissime credant, & fateantur omnia publica,&priuata incommoda,in poenam Ecclesi sicae dignitatis violatae, a Deo irato Prouenire.
Ηqc summa sit, ut quotiescunq; Christiani Conmliarii coacti fuerint aliquid agere, ad iurisdicti
nem saecularem conseruandam ita se gerant, ne
quid committant, quod Christianae disciplinae
De Decurione nimis facili ad promittendnm. Quaesis 36. OBstupesco, & animo Valde commoveor, pro
eo quanti facio, Divictam Maiestatem omnibus Christianis uirtutibus coli, cum saepe videam,& audiam, aliquos Decuriones, viros ali quin graueS, nimis effuso sermone, multis peccatis animam suam onerare . cum enim ab aliquo rogantur qui in ordinem admitti cupiat, uel ad
aliquod publicum officium promoueri , contia Duo,fidem suam adstringunt illi ad suffragandu . Duo amantistiine rogo, ut haec Christiana pra ceeta
128쪽
Qepta mecum recognoscant. Aut enim, promitis tentes,habeat animum se obligandi,soluendi fidem datam, Aut non . hoc postremo casu peccant ficte promittendo ; pertinet enim ad
Christianam veritatem, ut, animus cum linaua conueniat: Nauarr. in Manual. cap. I 8. num σver quamuis peccet, significando habere anima se obligandi, quem non habet. Michael Salon ad. D. Thom. a 'a. post quest. quest. s. de Dominio rerum. sub Rub. An ficta promissio obli et
ui conscientia. Siluest. ver. Pactum, nu. q. Sum m. Roseli. ver. promissio. l. 3 Clauis Reg. lib. 6. cap.6.nu. II iubi addit, hunc Decurionem ficte promittentem, agere debere poenitentia mi, de peccato simulataonis. quod tanto grauius efficeretii si,utisne accidit, non solum suis agium proprium fuisset pollicitu S, uerum etiam sedaturum operam , ut multi alij Decuriones eius promittentis amici, in idem conuenirent: hac enim spe candidatus illectus, rogat ambit, pr hensat, sed tandem deluditur. hinc odia, simultates, &quandoq; inimicitiae apertae originem ducunt, cum aequo animo ferre non possit,e quia modi ludificationem de qua , suo postea sensu quitq; loquitur: Si vero habuit animum se oblia existimaret, rogantem, non esse ad id quod petit, idoneum vel sciret alium nominandum,magis aptum ac dignum alio genere cui paema cularetur Clauis Reg. ubi su p. ventertio debet esse rei licitae. Caveat ergo ab his promissionibus inconsultis, sed verbis steneralibus, quae, eius conscientiam periculo non expo- fiant
129쪽
stant,amico roganti conetur satisfacere, Enitari 'qnantuin potero , ut sibi scrutam , cuius causa, omnia volo ac d c beo: cum enim,eiusmodi resposione promittat tantummodo, que potest, utiq; eum sensum animo concipere,ut ad id teneri uelit quae,poterit honeste,ac iuste praestare, i. nepos proculq, E de ver. significat, nec eius causa aliud
cupiat,aut se debere profiteatur quam quod facere sibi licet tuta conscientia quod respondendi genus summopere Auoq; probauit Uuicciard.
Adi nit Civili 19 ubi & ipse considerat turpissimum est. hominem Cilii lem adeo esse facilem ad promittendum, si ut postea cogatur*fficiuna
deserere ;& fidem fallere, ut enim faeta admiramur,uerba appr*bamus, sic multo clariores , de chariore S evadunt, qui; re ipsa plura praestiteriit, quem verbis sunt polliciti. hinc fit ut maiora semper de homine leni,o modesto,iaccite nobis promittamus, quam de his, qui loquaces sunt ,α animo iiij ari ore, hos enim illico suspicamur, loquentiae quam sapientis plus habere . inquit Io. Baptista rentius Obseruat. Politic 36
suamquam,ut plurimum, illae promit Siones non attingant gradum culpae mortalis maxima tame
repraehensione mihi digni videntur, qui, specie vanae prudentiar,ostendant Christum Seruatorem nostrum, nec eius summam atq; incorruptam iustitiam perhorrescant, qui, de his peccatis maximam quandoq; poenam est repetiturus : mihique so respondeant,si Catholicus Rex noster, pC-culiari edicto caueret,ut, Decuriones ita peccan-
es, in horridum calcerem per triduum coniice
130쪽
terent, fatui pr0fecto essent, atq; insipientes hi consiliarii, qui, ut amico roganti blandirentur, huic poene se obnoxios facerent. Atqui, effugere non poterunt acerbiora tormenta ignis purgatoris; quem, si meditando ponderarent, vehen ntiore studio incenderentur,Christiana perfectionis assequendae: Insuper illos admoneo quod si alicui uiro idoneo suffragium promiserint, mox, priuato respectu , minus dignum elegerint, non solum tenentur in foro conscientis propter ma- iam electionem, sed etiam ob non praestitam fidem,quam, promissione sua obligauerunt. O quando debeat Christianus Decurio confίntire mutationi legum, uel statutorum .
Anta est maiestas ,&auetoritas iustarum Iegum, quas,ad publicum bonum legislatot
promulgauit,& ab inueterata ac diuturna obse uatione tantum accipiunt robur atq; firmamentum, ut sola,& simplex earum alteratio, de sui natura,aliquid detrimenti semper afferat bono c5- muni. quia interumpitur, illarum usus ,&consuetudo D. Thona. I. a. quest. β7 Artic. a. ver. habet autem ipsa legis inutatio, quantum in se est, detrimentum quoddam communis salutis, quia ad obseruantiam legum, plurimum ualet consuetudo,&c. Cuius traditionem comprobauit Sol. de iust. S iuri lib. I. quest. 7. Artic. I.quamobrem