장음표시 사용
21쪽
εarehaolagia Philosophica. Cap. II.
stes, ec quae ad nos pervenire potuit a Majoribus, latuit olim in unius Noachi pectore ; unde ad Filios, Nepotes, dis. terosque, re cum eorum 1 ole in Terrarum orbem, manavit. Neque etiam
necesse erit harum omnium Gentium κPopulorum propagines bc partitiones s qui ; cum ex iis paucae literarum aut sapientiae nomine claruerint: sussicit autem ad institutum nostrum, Gentes Αntiquas ita dispescere, aut digerere eo ordine, qui omnes Literatas aut Sapientia celebres complecti possit.
Lib. i DIsTRIBUEBANT Veteres, reserente EP 33 phoro apud Strabonem, Gentes terrae inquatuor capita, secundum quatuor Mundi plagas; idque sub nominibus Scytharum,1n Septentrione: Celtarum in Occidente: Ethiopum, rerius Meridiem : S Iod
rum, cum nulla sit Vox latior, pro caeteris, Orientem versus. Haec sunt antiquis tritissima nomina ; oc cum hi populi, cultu, legibus re literis non obscuri,
orbem nostrum circuitu ambiant re comprehendant, per haec capita progrediemur ad indagandam Barbararum Gentium Scia entiam naturalem. Quum vero Indo rum nomine plures Gentes confuse intellexerint antiqui, cum eo perventum se rit utendum erit novo apparatu : seo sim tractando re particulatim gentes illas
orientales, ubi primas sedes sitas habuisse
22쪽
isse videtur Sapientia. Graeci itidem in suas classes re scholas dispertiendi 1iint.
Romanos autem, utpote nullo Ρhysiol giae genere memorabiles, intactos praeteria iamUS. Ex dictis autem gentibus tres prio-Tes percurremus levi opera, cum nulla monumenta literaria ipsi reliquerint, neque ab aliis dictum sit, nisi parce admodum, qua ratione philosophati sint. Quoad
Scytharum gentem, circa eorum antiquitatem re mores non pauca occurrunt
apud Veteres ; sed de philosophia, aut
dogmatis circa rerum naturam, nihil us. piam reperio; neque satis constat tribum aliquam singularem, vel coetum hominum, quod solet aIias, studiis illis apud Scythas consecratum fuisse. Solon dicitur miratus esse Anacharsin, Scytham, cum eum hospitem haberet Athenis ; sed opinor, propter indolem viri re sanam mentem, non ob Scientiarum notitiam. Id quidem, in honorem gentis, notavit Strabo. Lib. Διὰ -το 3-ο-ψ Αμεις, σινισ
έ δκα-νης. Edque de causἁ Anacharsis, Abaris, aliique nonnulli eorum smiles, Fud Graecos in mund fuerunt existim rione, quὸd Gentilitium quendam faci- Iitatis, perfectionis ac juintiae chara terem grae se ferrent. Abaris ille dici-
23쪽
Archaeologia Philosophice . Cap. II.
tur Hyperboreus, bc Apollinis Sacerdos, Magica quaedam praestitisse, sagitta
vectus per acrem. Sed cum multae fuerint artes magicae, re Magiae species, apud priscos, non omnes pro Ρhilosephis habendos esse cen1eo qui eas exercuerint. Id vero notatu dignum est, hunc Ab rin, teste Suida, praeter alia multa, scripsisse Theogoniam: ideoque mundi origineS nam ea conjuncta erant apud Veteres. Huic Abari a ciemus Lamol-xim, Getam. Hos Pythagorae coaevos es, se volunt Ρythagorici, alii autem antiquiores. In communi omnium istius aevi Ρhilosophorum 1ententia conveniebant, de Animarum nempe immortalitate transmigratione. Hanc communem dico sententiam: nam, prout deorientalibus non
ambigitur, ita de Gallis, Caesar bd Lucanus, de Germanis, Appianus in Celtico; rede Getis, ex ore Trajant, Julianus in Caesari-hus, idem asserunt. Trajani verba non pi
rum gentem penitru everti: sunt a tem illi omnium, qui inquam sunt, ML Iico Usimi: non tantum ob corporis robur, sed Iropter eam, quam eorum g- nimis
24쪽
Cap. II. Archaeo iae Philosophisae.
animis defixit opinionem, qui apud ipsos colitur, Zamoisis. Non enim se mori, sed in alias sedes transferri, emisimantes, saratius id faciunt, quam cum iter aut peregrinationem sus
piunt. NIHIL quidem mihi occurrit in Vet rum Scriptis de Ρhysiologia Scytharum, proprie sic dicta: sive Asiaticos illos i telligamus, sive Europaeos ; nec, quo demum iaculo, siqua fuit' olim, extincta
periit: cum regiones illas a multis retro1aeculis barbaries occupaverit. Facile credo omnes gentes antiquissimas, tam
naturalis Scientiae quam Religionis, quaedam semina a Noachidis derivasse : sed apud nonnullas citius exolevit disciplina
illa Philosophica ; quidem sine teste
nonnunquam, propter temporis diuturniutatem, ut nulla ipsius memoria aut Vestigia man1erint. Prodiit in lucem nuperis annis Μythologia quaedam Septentrion lis, Eddarum nomine ; quae, praeter ina. nes fabulas non paucas, qUaedam continere videtur multo altioris originis,
antiquae Theologiae magis assinia quam ulla quae supersunt apud Graecos aut L tinos, de Scytharum vel Septentrionalium literatura. Denique, quoad Archaiologias Scythicas, praeter oracula Scythica ab Abari conscripta, desideratur etiam Icesius de Mysteriis: cujus meminit
25쪽
1 o Arebaeologia Nilosophicae. Cap. II.
Strom. r. Clemens Alex. in hoc argumento. De Scythis haec paucula. A ScYTHIs ad Celtas progrediamur, occidentem versus. Constat autem apud
has gentes viguisse ab omni aevo ΡhiloQ-phos, sive hominum ordinem, nomine, studiis, vitae instituto, a vulgo, aliis. que distinctum. Dicti iunt ab omnibus Druidae vel Druides: Semnothei etiam; alii de nominibus, quae nil faciunt ad rem nostram, distingui solent. Horum
Philosephonini manet recens fama, quasi hodie aut heri viventium: neque tamen restant ex eorum dogmatis re do trina, nisi minutiae quaedam re fragmenta, quae, tanquam rudera Veterum Te
. plonim, aliquid magni praeextitisse te L. tantur, sed non magni sunt. Hi Terrae Mundique magnitudinem lis forma d. nrotus Caeli g Syderum, inquit Mela,
s quid Dii velint scire profitentur.
Caes. Com. Constat quidem, Praeter ritus 1acrosi injura publica, Druidas Phosiologiae etiam di, . I. io operam dedisse ; sed praeter illud, de
mundi M animorum rediviva sorte, ecutriusque revolutionibus seu -ιγωisi , nullum eorum dogma Physicum stipe esse reperio. Doctrinam de Periodis Mundanis, per Aquam re Ignem, tr '' didisse Druidas, patet ex Strabone. Et quoad Animarum praeexistentiam, Viceiaque in hoc mundo saepius repetitas, id,
26쪽
cum omnibus Orientis Philosophis, priscisque sapientibus, commune habuerunt: quccum Schola prognatos, bd institutis imbutos, hos Celtigenas facile credo. Volunt quidem nonnulli a Pythagora derivatam esse hanc gentem Philosophorum, ae. Lir. cognatas opiniones modum vivendi non dissimilem. Sed oportuerat antea probare, Pythagoram antiquiorem esse Druidis. Illi erant Theologi aut Diog, L er. Magi Celtarum, quorum origines multo superant aetatem Ρythagorae: ut hic ab Chrycillis potius hausisse videatur, Vel uterque a communi fonte. Refert Alexander de Symbolis Ρythagoricis, Clem.Alex.
tarum Philosophos, Druidas, audivit, non docuit, Pythagoras. Et inter Gentes
maxime antiquas, sapientia celebres, numerat Celsus apud Originem, τους Γαλατοῦν Lib. I. Δρυιδες. Numerantur etiam Celtae a Phornuto inter Auctores Theologiae Mythologicae: quae erat omnium prima re anti- De nat.
que dubito Druidas luisse ex antiqua progenie Sapientum, non Graecanica : quos P. 6. e. Gallorum Magos, more Orientali, appellat Ρlinius. Denique ortum re prima tempora Druidum non facile est indicare, Plin.' sed victis Gallis, extincti fuere circa tempora Tiberii, aut, si mavis, Claudii. Cae-
27쪽
tera, quae ad Druidas spectant, non sunt nostri instituti: quae fere collecta habes a Lesealoperio, in dissertatiuncula deTheologia Gallorum. Meminit etiam Gaul-Not. ad minus sui tractatus de Magia Druidum
AD has plagas praeterea revocandi, bc ad hanc classem, siqtii essent apud Germanos , Britannos, Iberos, Italosve, veteres Philosophi. Germanos re Britannos, eosdem cum Gallis habuisse Druidas, verisimile est: reclamante licet Caesare quoad Germanos: Utpote quorum Origines a Celtis esse derivandas nondum satis didicerat. Dein quoad Iberos, Celtiberos, Vel Hispanos, una enim complectimur omnes) quid literaturae re disciplinarum habuerint ante tempora Romana, Gothica, Saracenica, ex antiquis auth
ribus non facile est eupiscari. De hujus gentis re literaria nihil affert Diodorus Lib. 3. Siculus : Strabo autem aliquatenus fabu- p 39 losa; ait enim Turditanos sive Boeticos, Iberorum sapientissimos, antiquitatis commentaria, poemata, dc leges more metrico scriptas, a sex millibus annorum, ut serunt, habuisse. Haec nimia sint;
neque etiam rem nostram attingunt, quae veterum scientiam naturalem re dogmata unice scrutatur. Quoad Italos denique,
Hetrusci sive Tyrrheni inter priscorum sapientes habiti sunt. Hos Physiologiam
28쪽
Cap. II. Archaologiae Philosophie . i 3
coluisse testatur Diodorus Siculus, his ver
α-ἐξειργα raso. Literis vero, S -- grimis naturae perscrutationi plurimum sitarium impenderunt, atque omnium maxime gentium, fulminum consideratiὸni
intenti erant. Per fulmina nempe, aliaque aeris Phaenomena, artem suam divinatricem, a Tagete edocti, construebant: atque istius artis Hetruscae saepius meminerunt, Cicero, Seneca, aliique Latini. Neque tamen in Meteoris ostentis interpretandis toti erant, neque his terminis inclusa fuit Hetruscorum scientia: constat enim eos Philosephatos esse tam de mundi origine, quam exitu ; Sc de spatio suae durationis, sive curriculo; prout voe. Tu alibi notavimus ex Suida. Sed locus cst φηkία. multo illustrior hac de re apud Ρluta elium in otia Syllae: ubi periodos siVe p. 16. conversiones Mundanas, Anmimque
Magnum, in Philosephia Hetruscii clare ostendit. Loquitur de prodigio vere mirabili in coelis, tempore Marii: nempe claro S sereno caelo vox increpuit tubaeacutae S lugubris, ut obstupescerent Scohorrescerent ejus magnitudine omnes: dein adjicit, Tυρρηνων δῖ οἰ λογιοι mmcολ
29쪽
Hetrusi sapientes mutationem in aliam aetatem S genus hominum, mundrique quandam conver portendi hoe o tento praedic unt. Esse enim iis oleso universim genera, vita S moribus inter se diversae unicuique autem praefinitum esse is Deo certum temporum numerum,
tatur. Denique, religionem ritusque sacros ab ii1dem Hetrescis mutuatos esse Italos, tam Romanos quam alios, plures authores ratum fecerunt. Et in utraquernateria, religionis ec Istitiosephiae, quid dicendum esset facile expediremus modo non periissent Numae rompilii Libri, a
Romanis, more barbaro, combusti. Interciderunt etiam Tagetis Libri, quorum, D. meminit Cicero, dc Am. Marcellinus, i. P . Quosque exposuit, Una cum disciplina Hetrusca, quindecim voluminibus Lubeo Antissim: prout testatur Fulgentius Placiades in expos Serm. ant. ubi Manales Lapides interpretatur. Denique, de eadem disciplina libri Tarquitii
vel Tarquinii, de quibus nos monuerunt Lib. xy. Marcellinus Macrobius, itidem desi- Lib. s. 43t, derantur. Sed de Hetruscis satis. ΡERAGRATIs leviter Septentrione d occidente, ad Meridiem Vergamus, quaesitum miles hos. Ubi primum occur
30쪽
Cap. IL Mehaeologiae Philosophieri. i s
runt Gymnosephistae apud AEthiopes, pristina literatura nobiles. Erat utique, tam apud AEthiopes quam Indos, Gymnosephistarum natio: 1ed hos quidem illis praetulit, si probe memini, qui utrosque
inviserat, Apollonius Tyaneus: ne1cio an satis aequus re idoneus judex. Fatendum est, parum esse quod 1uperest apud veteres, egregium re singulare, circa Philosephiam 2Ethiopicam: pauca dogmata, aut doctrinas celebres. Quod tamen libentius attribuo temporis iniquitati, quae res dissiciles re remotas facile elabi patitur, quam inopiae materiae, aut populorum ingeniis. Erant certe anti-n iaqui, integritatis laude clari, legibus, lib. 3.
morum cultu, pietate. Deorum Commercio. Ρraeterea, literarum usiim habebant vetustissimum: dc cum his omnibus, otium re diuturnam pacem; Ut nunquam, si Diodoro fides, externum 1ixerint experti dominatum, .sed in perpetuae Iibertatis sossessione, mutuaeque concordiae nexu permanserint. Denique rerum scientiam re sapientiae studia eos coluisse, constat ex illa familia Philosephorum Gymnosophistarum, id ex collegiis Sacerdotum, quae, i more gentium literatarum, semper fovebant. Quinetiam duplex genus literarum, sacrum Vulgare,
quod pristis sapientibus in usu erat, ipsi, ut videtur, primum instituebant.