Archæologiæ philosophicæ sive Doctrina antiqua de rerum originibus. Libri duo. Autore Thoma Burnetio ... Accedunt ejusdem Epistolæ duæ de archæologiis philosophicis

발행: 1733년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

, Archaeologia Philosophliae. Cap. II.

HAEC quidem generalia sunt: sed qu ad res coelestes, si1 Luciano fides, AEthiopes omnium primi, astrorum motus attendebant : re Lunarium phaseωn causas scrutati, Lunam, innata luce destitutam, quicquid habet luminis, a Sole mutuari deprehenderunt. Denique, Astronomiae re Astrologiae jactis fundamentis, AEgyptiis ea perficienda tradidisse refert. Audi au-

loquitur de Astrali Scientia, α

quibus non sum repetendis. ΗΑc de rebus Coelestibus: de Teria restribus nihil repetio, neque de mundi forma aut origine, apud AEthiopas. Cum reserata fuerit N excussa Abyssinorum Bibliotheca, modo non siit fabula ; Archaiologias AEthiopicas, siquae sunt, penitus in1piciemus. Interea, quid restet de singularum gentium philosophia, cum quaeritur: ubi nihil restat, etiam illud scire, est proficere. Perdidimus quidem, in hoc argumento, ex authoribus Graecis non paucos: Agatharchidem Cnidium, Artemidorum Ephesium : quos laudat

32쪽

Cap. III. Archaeolog Philosophicae. I r

dat Diodorus. Scripsit etiam Marcel-Ut supra. ius de rebus AEthiopicis, a Ρroclo, inexplicatione Sermonis Atlantici, in tes- p. rs. σε. tem adductus. Denique, Bion Solensis, reserente Laertio, AEthiopica tractavit. Citatur etiam, cum aliis, tam a Ρlinio, l. 6. c. 29. quam ab Athenaeo, l. C. 2. p. s66. Sed de AEthiopibus fatis, re de gentibus Australibus, eo nomine antiquitus comprehensis. De AEgyptiis autem, ubi ampla disserendi seges, alibi 1eorsim tractabimus. CAP. ΙΙΙ.ndorum Orientalium perlustratio: Speciatim de Serum S Brachmanum tite

ris S philosophia. HACTE FUS multas terras sine

magno fructu percurrimus : tres

mundi plagas, Septentrionem, occidentem, re Meridiem ; re quam pauci nobis per viam occurrere sapientes ' Ad Indos jam ventum est ; quo nomine late silmpto, Asiatica omnia complectemur, re nonnulla vicina. Hic autem sedes primas habuere post diluviani homines, re in hoc generis humani instaurandi seminario sapientiae etiam re literarum origines C quae-

33쪽

18 Archiologia Philosophicae. Cap. III.

quaerendae sunt. Neque ignotum est aut inconcessum, harum regionum incolas,

omnium primos, doctrinae dc disciplinarum fama inclaruisse; praeter AEgyptios enim, Ρhoenices, Arabes, Assyrios, Indosque ulteriores, ante invectas in Graeciam disciplinas, rerum humanarum divinanimque scientiain non vulgarem possedisse legimus ; atque ab illis, tanquam a fontibus, per Varios rivos, diversis sarculis, ad alios atque alios populos manas se. Age igitur, sit libet, tractum terrarum qui superest versus orientem penetremus pervadamus, ut eae gentes qUM maxime cultae sapientesque habitae fuerunt, quo jure id nomen adeptae sint, qua

fide id credatur, aut quae monUmenta reliquerint, paucis Videamus. AT 4UE ut a remotioribus ordiamur, in extrema Oriente veteres Seres, qui

hodie Sinae aut Sincnses dicti sunt, literis ec cultu conspicui, aequum est ut invisamus. Horum apud antiquos parca I ucian. est historia, nec tam ob scientiam cele-βx brantur, quam ob longaevitatem, dc scrici conficiendi artificium. Hostes Christiani nominis, Celsus, Porphyrius, Juli nus, Hierocles, qui gentes celebres e 1apientes in exempla Christianis proponere solebant, aut ut iis exprobrarent 1uae Thcologiae novitatem, aut sectae ignorantiam, Seres in hunc censum non retUle

runt.

34쪽

runt. Celsus quidem eorum meminit, sed nominat, gentibiisque feris ic '

rum tamen utrumque mitius Interpretor

Atheos appellat Celsus, quod templis, aris re statuis non uterentur, nec operose illo superstitionis apparatu quo caeterae gentes. Hac sere ratione Christiani a Apud Just. Paganis dicti sunt Athei, quod neque 'oraculis, neque sacrificiis, neque Deorum simulacris gauderent. Dionysius autem gentem illam barbaram appellat, Vel more Graeco, Vel quod esset ἀπροσμυγὸς ut inquit Stephantis, ferarum De Urb. instar, aliarum gentium fugiebat com

mercium.

UTcυNαUE, his arguitur parum notam fuisse antiquis Serum Literaturam, qu jam ubique sermone omnium percrebuit. Mercatoribus 5c Sacerdotibus Christianis debemus imprimis notitiam hujus gentis re regionis, antea impenetrabilis : atque ex horum fide re loci ipsius monumentis constat, ab antiquissimis temporibus stetisse hoc imperium, artibus oc re literaria florentissimum. Idque sine ullo cum gentibus literatis commercio; aut inde deductis, quod liquet, coloniis, vel gentis suae fundatoribus; ac si alterius essent C 1 oriis

35쪽

ao ArchieologM Philosophica. Cap. III

originis a caetera stirpe humana, re a Noachi posteris, αυταδίακlοι. Sunt apud ipsos, antiquitatis nobis incredibilis, annales; queruntur tamen optimos re vetustissimos eorum libros, aliquot ante Christum natum 1aeculis, combustos fuis se ab Imperatore Zio, ut omnium, qui

eum praecessissent, extingueret memoria M. Mart. am. Habent nonnullas Archaeologias Hist. Sin. Ρhilosephicas, de Diluvio, de ortu rerum ex ovo, observationes coelestes mirandae vetustatis. Si vero hodierni Si-nenies cum hodiernis Europaeis comparentur, non dubito nostratibus illos multum inferiores esse; sive disciplinas Mathematicas 1pectemus, puras vel mixtas; sive Physiologiam. Cum vero quicquid habent, domi natum re suopte ingenio excultum habuerint, non mutuatitium, non ab aliis gentibus repetitum, quod de Gra Cis, Romanis, caeterisque fere Europaeis diei selet, id illis in singularem laudem tribuendum esse existimo; cum, tam sapientia, quam fatu, Aborigines esse Vi

deantur.

INTER disciplinas, maximi faciunt doctrinam Ethicam; cujus author erat celeberrimus Conlatius, Sinensium S

crates; quem etiam tempore non multum praecessit. Hoc studium liberale tanti ducunt, vitaeque humanae tam necessarium, ut ex solis philosophis omnes suos magistra-

36쪽

Cap. III. Archae gia Philosophicae a i

magistratus eligant; regemque ipsum, si degeneravit, horum monitis liberioribus exponant. Atque haec de Seribus. ΙN altera parte Indiae, Austrum versus, celebres fuεre ab omni aevo philosophi Brachmanes: genus hominum, qui contemplationi semper vacabant; ignotae qui-

originis, sed digni quorum placita

propius intueamur ' hos enim, praeter mores vivendi instituta, Ρhysiologiam Astronomiam coluisse, ex Strabone Τν p. aliisquo constat. Neque miror eorum doctrinam Ρhysicam multis insulsam visam esse, cum fabulis, vel fabuloso cortice, plerumque involuta esset. Ita ibidem Megasthenes, Tα δἐ περὶ τὰ

genitum esse, M periturum; atque totius universi alia quidem esse principia, nostri autem mundi nditi, Aquam : ita e-n1m distinguendum esse existimo τὸ

ἀπὸ της κοσμυισας. Suillicit praeterea circa animam, Παροπλεκουσι γ eσπερ s Πλατων, περι τε- ιυχῆς, ω, κεισεων, αλλα τοιαυτα. Vides quae α

C 3 qualia,

37쪽

ar Arehaeologia Philosophica. Cap. III.

qualia, fabulas appellat. Innuit denique apud ipsos fuisse, pro more antiquorum, doctrinas secretas sive a

quibus audiendis arcere solebant uxores, ne in vulgus manarent. Ταῖς δὲ--ῖς

HAEc nobis conservavit Strabo circa Brachmanas, ex Megasthene, Nearcho,

Onesicrito, Aristobulo, Cassandreo, alii sique; unde se Indica sua sumpsisse dicit:

neque physiologiae Brachmanicae tantum alibi reperimus apud omnes Veteres. ΗiSSuom. 3. addit Clemens Alexandrinus τὸν σίαν Καταφρον.ω δὲ Θανατου, loquitur de his philosephis, ,αρ-ήγουν ιυ το ζην, πώΘον

intelligo, sed etiam totius mundi nostri renovationem ; cum Vox ilia .la, φυς κἀς sumpta, id plerumque significet, tam apud philosophos, quam Patre Graecos. Diximus hanc philosephiam ignotae esse Originis; nonnulli tamen der, Vatam esse volunt a Baccho Indico; quem si1 de Noacho interpretentur, Ut selent multi, ad primum sentem nos deducunt. Sed undecunque edoctos, constat Indos ab omni memoria coluisse sacrum genus philosophorum, iisque primos honores detuli Te in republica. Audiamus Diodorum Siculum de antiqua Indorum politia.

38쪽

pulus in septem tribus disributus es. Prima ex philos phis constat, qui num re quidem caeteris sunt inferiores, nobiIL

tate autem primas tenent. Ab omni enim miniserio publico immunes e neque dominantur 'si, neque aliorum dominio subjecti sunt. A suis autem ad rem dia Φinam S defune rorum exequias adhibentur, ut qui viis eximio sis ebori, Urerum quae ad manes satumque futurum perirant, maximὸ geriti. Pro quisnae officiis dono honoresque magni cos recipiunt. Haec de antiquis Brachmanis intelligo; de quorum vita re moribus multa Occurrunt apud Veteres, de doctrina paucissima. Neque id miror, cuna praeter supra laudatos rerum Indicarum 1criptores,

39쪽

a Archaeo iae Philosophicae. Cap. III.

Lumque citat Hieronymus contra Jovis. In Voc. lib. 2. Atque Brachman Rex, secundum Suidam, scripsit leges re instituta Brachmanum, re istius gentis

sua dialecto. Praeterea, Νymphidorus, nempe ille Amphipolites, scripsit τα νομ' Instituta Barbarica. In quiabus probabile est eum non pauca de gentium literis id disciplinis interseruisse. Denique scripsit Ctesias Cnidius librum

singularem de rebus Indicis ; caeterum in Excerptis Ctesiae apud Ρhotium, circa Philosophos aut Ρhilo1bphiam istius gentis nihil memorabile reperio. HAEC de Antiquis. Hodierni Auth Ies in hodiernorum Bragmanum historia alia multa philosephemata adjiciunt, fabulis plerumque intertexta : neque id ab

eorum more alienum esse videtur; nam

Vidimus ex Strabone, hoc vitium fuisse Bragmanis antiquitus, ut doctrina mythologica nimis delectarentur. Quo quidem genere doctrinae, impurae licet multis Corruptelis obnoxiae, tradita fuit antiquis. sima Theologia; tam Graeca quam. Barbarica. Sive id factum fuerit pro ingenio priscorum hominum, maxime Orientalium ; sive ut ea quae pulchra erant, dissicilia redderent, neque primo intuitu discernenda. Certissimum est superesie adhue ordines ic tribus Ρhilosephorum apud Indos, atque eos uti, in conservanda

40쪽

Cap. IV. Archaeologia nilosophaeae

da 1ua philosephia, lingua secra, hoc

est, non vulgari vernacula) dc antiquisesima ; ut non incredibile sit mansisse per tot iacula eandem Ρhilosophiam, vel ejusdem philosephiae corpus, licet varie distortum re novis fabulis quasi incrustatum. Hujus notitias aliquas nobis ait terunt viri docti, qui apud Indos diu versati sunt, re ex eorum scriptis quaedam specimina, cum opportunum fuerit, in sequenti Dilan libro afferemus. . Sed impraesentiarum fatis. CAΡ. IV.

De Moriis S Chaldaeis. AB Indis ad Assyrios accedimus.

Quorum erat primum i Imperium magnum, quod fidem meretur, in terr rum orbe, post Diluvium. Ιidem etiam populi inter antiquissimos numerantur qui literas sapientiam coluerunt, primaque Schola publica re imperialis in Babylone, hujus monarchiae metropoli, statuitur ; permansitque ad tempora Νe-buchadnegaris magni, bc Ρrophetae Danielis. Imo devoluto ad Persas imperio, adhuc erat literarum literatorum 1edes Babylon. Ap UD

SEARCH

MENU NAVIGATION