장음표시 사용
51쪽
vetustas Sc scriptorum incuria, ex rum similitudine, errorum re confiasionem inducunt. His autem relictis, quae scripta aut scipiorum fragmenta reliquerit Zoroaster, aut jam supersint, paucis videamuS. DE Hystaspere Osthane, qUorum meminerunt plures, nihil dico: cum de iis nihil certi, de eorum dogmatibus nihil prorsus, reperiam. ELEMENTA, Sydera, Coelum, pro Diis habuerunt Persiae. E Syderibus autem Solem, ex Elementis Ignem, Venerati sunt maxime : atque Jovis nomine
intelligunt, τὸν κου Ἀλον- univer
sum caeli ambitum. Alunt ignem perennem M immortalem in Ρyrathetis : ut postea Graeci in 1uis Ρrytonetis ; M Romani in Vestalibus : Hebraei etiam in Templo sacrum ignem jugiter nutriebant; AEgyptii pariter, aliaeque gentes, hoc Clementum singulari honore prosequeban-LE ,1. Persarum ignis, ab Ana. Maria cellino dicitur Ignis iue caelitus delapsus,
apud Magos sempiternis foculis custodia
-lον. Stoici denique ipsum Jovem, in
quem omnia reselventur. Haec Theolo
52쪽
Qur N M totus Ρersarum cultus, si r liquarum gentium superstitionibus conseratur, Ρhilosephicus dici meretur. Ηujus compendium habes apud Herodotum,
tus quibus utuntur Perse, tales esse comperi. Neque saluas, neque templa, neeue aras extruere consuetudo est: quinimo hoc facientibus insaniae tribue-νου, ob id ut mea fert opinio) quod non, quemadmodum Graeci, sentiunt
Deos more hominum eqse natos, aut ho- ανθρωπο
minum similes. Moris habent.. editissi- 'mis quibusdam conscensis montibus, yoeti hosias immolare e omnium g rum caeli 'ovem appellantes. Soti, Lunaeque sacri cant, S Teltari, Igni, Aquae atque Ventis. Hi sique solis sacra faciunt jam inde ab initio. Sacrorum autem ritum circa hos jam dictosDeos hujusmodi quondam insiluerunt. Persae quippe δε- Icrificaturi, nec aras erigunt, neque ignem 'accenduntprorsus, sed neque libamentis utuntur, aut tibiis, coron Ne, aut motis. Verum ut quirique Divis hisce sacra facere statuit, in locum mundum victimam Hens, deum tuum ivlorat, mrto potissimum cinctam gestans tiaram. Sacri cans vero, non pro se solo Frivatimque vota nuncupat, sed communiter universis Persis benρ precatur ; im-
Irimis quidem Regi s S inter omnes D a Pera
53쪽
Anhaeologia Philosophicae. Cap.V. Persas, ipse qui sacra facit, comprehen
ditur. Ubi verb earnem victimae minutatim conscidit, eamque elixavit, hembam subsernit quam mouissimam, maxime trifolium. Huic impossitis carnibus, Maius afans, THEOGONIAM accinit. Bam tui habent pro sacro
carmine aut incantatione. Ita coluerunt Deos Peris , prae caeteris populis, caste, dc sine fuco. Scio nonnulla na rari aliter de Ρersis a Strabone, sed vel diversas corum sectas respicit, vel dive se saecula. Illud notatu dignissimum est, quod, inter faciundum sacra, Magi cecinerint Theogoniam. Quae aliud esse non potuit quam carmen de Mundi origine. Dixerat enim antea quos Deos ha-huere Peris : nempe corpora coelestia, elementa, partes 5 regiones Universi. . Deorum igitur Persicorum ortus, est horum corporum, coelestium re elementarium : sive Coeli, Syderum, S Telluris, Ortus. Quae est vera Theogonia antiquo- barbara. Quam quidem postea Graeculi, qui Deos fingebant, in Deorum suorum genealogiam cras iam con-Vertere. Sed de his fatis : redeamus ad Zoroastrem.
D s oraculis Chaldaicis, quae Zom- astro tribuuntur, jam dictum est. Memoratur ultra a Ρlinio, vicies centum
millia versuum d Zoroasro condita fu-
54쪽
Cap.F. Archaolaiae Nilosophicae. 3 s
isse, re ab Hermippo exposita. Arabes Poc E. praeterea reserunt Zoroastrum tradidisset siti librum Magis, duodecim voluminibus macin. constantem, quorum Angula corium Taurinum integrum implerent. Haec Volumina, opinior, ritus sacros re antiquae magiae sontes continebant. Denique, Midas recenset plures Zoroastri libros, de
Gemmis, de Praedictionibus Apronomicis, re quatuor libros, πευ τῆς de Natura e quos caeterorum omnium dis. 'pendio libens redimerem. Nam, siquid erat stientiae selidae in istoc Mago clarissimo, illius fundamenta in hisce de Natura libris jacienda essent. Haec autem omnia pro deperditis habemps, si unquam extiterint f ic quaecunque iubZoroastri nomine apud nos venditantur, Vel plane Apocrypha re Pseudonyma sunt, qualia notantur in aliis : vel adeo nihil eximii continent, aut supra Vulgarem Ρhilosephorum diseiplinam s ut, si genuina essent, apud me minuerent viri illius tamam re dignationem. Ex ipsius genuina Ρhilosophia fragmentum unum conservavit nobis Plutarchus, ex The Dhis &Pompo ; Alterum Porphyrius, in antro Nompharum, ex Eubulo. Tertium, sed
minus mysticum, Eusebius, ex libro fa- Εὐan. I. r. cro Persico; quem ipsius esse Zoroastri e 7 Voluit. Atque haec paUca, cum nonnullis sententiis dispersis, maxime apud au-D 4 thores
55쪽
thores Platonicos, magni Zoroastri sunt exiles reliquiae. UT 1 Magorum Persicorum origo reprima tempora sunt incerta, ita de eorum fine re exitu non una 8 constans est sententia. Cum dolum facinusque, occupati a Magis Imperii, ulcisci voluerunt nobiles Persae, Smerdis sociorum ipsius caede non contenti, in omnes promiscue Magos Leviebant ; idque tanto Lib. I impetu, ut, reserente Herodoto, nisi noctis interventu cohibiti, neminem Magorum reliquissent. In rei etiam memoriam ,Ἀγφονίαν instituerunt, festum selenne . Persarum: quo die nulli Magorum fasi erat prodire in publicum. Hinc immi-tiutam fuisse Magorum dignitatem apud Perses facile est conjicere, non autem CX- tinctam progeniem ; hac enim aetate posteriores erant Hostanes Sc Hysta1pes, famigerata nomina constatque mansisse Magos uique ad Alexandri tempora s a
Diog. in quo tandem hOS, Una cum Imperio Per prouem, sico, nonnulli deletos esse volunt. Νeque adhuc his penitus assentior : nam sicut occupato a Persis imperio, non protinus interierunt Chaldaei, seorum cnim meminit Ctesias tempore Darii, cum de ipsius 1epulchro Visitando ageretur) ita nec a Graecis occupato, extincti sunt Magi ; sed suis adhuc sacris praefuisse viden-AOb lib. usquς ad tempora Heraclii, qui
56쪽
Cap. V. Archaeologia Nilosophicae
Persica, lucos, ignem facrum, totamque cultus illius supellectilem pessundedit. Huic autem religioni paulo post succeia sit Mahometana ; in qua am haerent, extincta omni antiqua scientia, occaecati
Haec de Magis : quorum doctrina ichistoria non ita dissiciles essent explicatu, nisi jam periissent illius argumenti scriptores praecipui. chlaleS fuere Hermippus Plin. lib.36. Smyrnaeus, qui, circa Ptolomaei Euergeia C. t. tis tempora scripsit de Magis. Pallas etiam, referente Ρorphyrio lib.
a. dc lib. . Mithrae mysteria optime collegit & explicuit. Eusebius praep.
Ev. p. 42.) Ostanis Octateuchiun citat. Lib. o. Adhaec Eubulus, incertae aetatis author. historiam Mithrae ld Magorum, multis lib. . Phot. libris conscripsit, secundum Hieronymum Porphyrium; diversos eorum ordines distinxit. Praeterea Theodorus Mopia fuestenus tres libros composuit,
αν μαγικης. DeniqUC authores quos citat Laertius in hoc argumento, nempe In procem.
Hermodorus Ρlatonicus, Aristotelis Ma- gicum, sive, juxta Suidam, Antisthenis
aut Rhodonis, quod de Zoroastro tractavit, perierunt. Et Zanthus Lydus, qui Clem Alex. Magica scripsit, & Magorum a Zoroas- Strom. 3.tro silccessionem & seriem, juxta Laertium, deduxisse videtur. Citat praeterea in eodem argumento Laertius Sotionem de
57쪽
a Archaologia Philosophisae. Cap.VI
de successionibus, Dinonem de rebus Persicis, Eudoxum, Theopompum, Eudemum Rhodium, bc Clearchum Solensem. Qui omnes desiderantur. Hi v teres authores si extarent, melius edocti essemus quae vera fuit Zoroastri re Magorum Philosophia, quam omnis antiquitas celebravit. De Ρersis hacte
terarissin PERSIS ad Arabes S Ρhoenices per x gamus; utrosque antiquae sapientiae fama praeclaros. Sapientiae Arabicae a ternum monumentum reliquit Jobus,
Mose ipsb antiquior : Nobilis Arabs,
φιλοθε cui triplex aes circa pectus integerrimum, quod nulla Sat nae tela unquam perfodere potuerunt. Virtutis heroicae M infractae fortitudinis exemplum. Hunc nulla adversa, neque corporis mala, neque honorum damna, neque ira coeli re charissimorum liberorum caedes, mente selida excusserunt. Non tantum saeviebant hostes, sed etiam
58쪽
Cap.VI. Archaeolo ae Philosophicae.
exanimabant amici; quod ingenuis probisque gravissimum est, simulatae pietatis, occulti criminis, laesi Numinis, postulabant. Ille, rupis instar, immotus stetit ; neque Deum, quem novit Optimum Maximum ; neque seipsum, recti
conscium, incusare voluit. Quantum possit Religio naturalis, magnUm memorabile exemplar. i plura desiderant circa eximiam hujus viri pietatem, re in singulis sere Christianae Religionis praeceptis sanctam Vitae morumque cognationem, adeat Eusebium de Demonst. Evang. lib. i. M. c. s. bc 6. ubi haec omnia sigillatim percurrit. Interea, non gravabor adjicere illustrissimi viri Encomtum quod occurrit apud Suidam. ο
59쪽
Archaeologia Philosophicae. Cap. VI.
giuscula sunt, sed quae debentur tanti viri meritis S memoriae. ΡR E TEREA Arabem nostrum fuisse
Virum is πολυίςοροι, dc naturalis
scientiae peritum, ex ipsitus historia liqui
do constat ; hanc, φυειολογία ολει κlἱ mucontinere, ait Suidas; certe tam dogmata,
quam Pi cepta Noachidarum, in illis commentariis reperiuntur, dc ex modo Cap. 13. Celebratur ab iis Telluris origo, is siu1que in Diluvio di lutio, quae in sequenti Dus explicanda sunt, manifestum est, utrisque Doctrinam arcanam calluis se illius 1cripti authorem primum dc Arabiciam. Dico authorem primum dc Arabiciam , quisquis enim fuerit qui hoc opus in hodiernam formam digestit, nis1 totum fictilium csse velimus, materiam OperiS
60쪽
Cap. VI. Achaeologiae Philosophisae.
ex adversariis Arabicis, de vita Jobi, necesse est deprompserit. Neque id dissimulaVit author, nam multos reliquit Arabisinos in opere suo, qui sontem 1apiunt originem unde deducti sunt. ΡRIMuM hoc esto monumentum 1apientiae Arabicae, vetustissimum; nulla enim gens, ex quo perierint Enochi prophetiae, monstrare potest antiquioris aut aequaevae sapientiae specimen ; cum non sit dubium, res Jobi tempora Mosaica praecessisse ; adeoque Literarum ustam, ScScripturae: praeterea, notitiam Syderum, historiae naturalis non pauca, denique, Veri Dei cultum, ante natum Mosem in Arabia obtinuisse. Et quoad literas redisciplinam, eas, ad SHomonis usque tempora, inter Arabes floruisse, fide dignum erit, si Reginam Stiebam, quae Solomonem visum venit, Arabicam credamus prout ex multis indiciis colligitur. Haec autem, CUna exierit regno quasi ad certamen literarium ; nempe ad tentandam
sapientiam Solomonis, si famae par esset& expectationi; argumento esse potest, sapientiae studium, lithoc saeculo, tam in Aula regia, quam in scholis Arabicis, viguisse, in laude vincendi gloria anthitiosum. Suppetit etiam aliud, ni fallor, c recentius, in sacris literis, 1apientum