장음표시 사용
31쪽
s Prerzs huius eap. haee est. Willelmus violenter Eeclesam Petri occupavit, id est, vi facta Petrum de postes sione Ecclesiae deiecit: eontra hunc Uilleiamum invasorem, Petrus a Celestino III. Rescriptum impetravit, quo manda- . ta est relli tutio, & reformatio vi usurpatae possessionis Vintoniem Epii copo. αAbbati S. Albani. Me autem restituendam esse inscriptionem constat ex Voliret. II. impetrato hoc Rescripta destinctus est Willelmus, & postmodum eamdem celesiam ingressiis est Rogeriuet, id est . oecupavit eamdem passet Iionem . Quaeri tur, an secundum formam Rescripti adversus Nillelmum impetrari, valeat ag re Petrus adversus Rog rium novum possessorem , sub ii idem Judicibus: oc relcribit Celestinus III. ab itidem Iuticibus, eademque forma hoc iudicium esse te minandum inter Rogelium & Petrum ; de perinde esse ac si Willelmuς primus
incubator viveret . Ut brevis eapit. hujus sententia sit haec , Rescriptum iu per celeri resormatione impetratum , adversus quemlibet possestarem Iudices exequι debere, quibus haec executio mandata est, iuxta praetcriptam sarmulam. Hoc enim primum obseruandum est in hoc cap. esse quaedam Rescripta, quibus extra ordinem mandat Princeps celeriter reformari pinessionem ablatam , de quibus extat insignis locus L. 3. GL Thend. Da dentini. o editione Rescripti, quae certam sormam dat super his Rescriptiς, iure quodam singulari a Iudicibu; observandam , his verbis : Universa quidem negotia, quae ex Rescript
ram aticieritate fortiuntur exordium, ad earsum temporum pertinere d crettim est aute omnia vero procurandum es, ne persuasionibus improborum prerogandae coget/tioni praebeatur occaso : idcirco, siquis possessione deiectus auxilium nostri
oraculi, nuliis eum temporum, ςua ex Rescriptoram editione d fluunt, moris esse dendum hac lege decernimtis, ne 1tiris suffragium quod in celeri reformatione com
it , beneficiorum imperialitim Decreta ooendant . Vult ergo in his rescriptis nullam habendam esse rationem legitimi temporis , quod regulariter post edi
tionem Rescripti ad respcindendum datur , ut Anianus recte ad 4. I. anno a vit; ne quacumque occasione negotium differatur : ideoque non tam cognitio , quam executio mandata videtur . Et de his Rescriptis intelligendam e te primus docui vexatam L. Eis non cognitio, Cod. Si contra ut ιιtatem publicam,
adhibita Symmachi esse. P. lib. io.
Sed hoc loco quaeritur , an mortuo primo incubatorum , adversus secundum invaserem agere liceat: nam videtur agi non posse hae validissim' ra: iane, quia interdictum unde vi , quo agere videtur Petrus adversus Rogerium e non da ur versus singularem succestarem , vel novum possessorem , L. Cuni a te, P. μvi armata. & tempore Celellini III. hujus Rescripti auctoris , nondum cognitum erat ius quod innocentius III. primuς induxit, abrogato hae in parte Iure Civili quod, ut nominatim profitetur, in cap. pen. infra, de restituris liatori s mala quoque fide successor ingrediatur possessionem. Rescribit tamen Celestinus III. eadem sormula, ex eodem Rescripto adve sus novum posse rem Petrum agere posse; quia non tam ex interdicto, quam ex Rescripto agitur, quo scilicet mandata intelligitur reformatici possessionis a versus quemlibet , si constat ea Petrum suisse spoliatum ; negotium enim est , quod ex auctoritate Rescripti sortitur exordium , ut loquitur d. L. s. Et ne lusoria sint haec Rescripta Pontificum , ex his agitur adversu; quemlibet posscss rem, & detentorem, ut docet cap. r. supra, da alienat. judicii mutandi causa
a D. Eademque sententia huius cap. quae separanda est a jure novo inducto ab Tom. II. Te -
32쪽
ctus vere observat ad dd. eps. in Edit. II. Sic enim posteriores intelligendos es.se hos Canones exilii marunt, sublatis, & extinctis decurionibus & curiis ἱ ut constat ex eap. Notimus, infra, de verbori sigminc. ubι Innocentius ili. nominatim ait, Romanos lontifices super lim contuitus divina respondere. Alexander enim III. respondet Clericum non esse tradendum Judici saeculari, in d. cap. 4. Cl mens vero II lis in hoc cap. tradendum esse, si sit incorrigibiliti sed tandem I nocentiuς III. in L east. Novimus , magiς probare videtur mediam veluti - gentiam eorum , qui ex crimine valde enormi tradendum esse Clericum exictimant: hocque procedere generaliter, non expectata , ut loquuntur . incorrigi hilitate; ut Joannes Andreas , N. Petrus Anchara et adnotarunt ad caρ. Eoo , de res. Dr. im VI. Quo iure hodie utimur in hoc regno, ut in hoc ea scripsi Carolus Molinatus, Pragmaticorum coryphaeus. Et hoc plane lamptum videtur ex Novellis Jultiniani, non ex dd. Canoni g. Sed hodie damnatis Clericis a Iudicibus saecularibu , ex criminibus quae Vulgo dicuntur privilegiaria , quia ex dae Iustiniani Novellis prius deponendi, di degradandi lunt Clerici ab Episcopis; detre tant saepe Episcopi rogati, vel admonui a Magistratibus saecularibu , procedere sine causae cognitione ad degradationem: & utuntur in hanc rem auctoritate Iustiniani , qui nominatim ait, gesta & ironimenta litis Episcopis esse tradenda ἔ ut scilicet deponam, si a quum esse sudicaverint; vel ditarre possint degradationem, missa plena relati ne ad Principem , cuius sententia expectanda est. Quod tamen male hoc pra texi u denegari majoribus Judicibus , qui vice sacra in supremis regni Curiis iudicant, recte censet vir clarissimus, qui eruditum Syntagma vemacula lingua laripsit Des eas privilegio: perinde est enim hodie ae si Princeps ipse iudicaruset, argumento L. I. 3. pes. E. De osse. PraefeEii Praelisia. Sed praeter summam horum iudiciorum auctoritatem, illud maxime me movet, quod non sit pure laica, sed missa potius cognitio ex Senatoribus laicis , & ec lesiasticis , quorum assessu & interventu iudicium peragitur : ut nil merito in tanta aucto
vitate & solemnitate iudicii , adverIus laicos ludicta Episcopi conqueri & quiaritare valeant.
AD CAPITULUM XL. CELESTI Nus III. r A V. qui violenter dicebatur Eeclesiam P. Clerici oecupasse,
, defunctus est, ut aecepimus , & R. eam postmodum est ingres ius; praecipimus ut secundum formam priorum Iiterarum inter ipsos R. & P. sub eisdem Iudicibus mediante ratione, sicut inter eumdem P. & praelatum T si viveret, negotium rarminetur.
33쪽
s Prerus huium eap. haee est. Willelmuq violenter Eccles am Petri occupavit, id est, vi facta Petrum de possessione Ecclesiae deletit: contra hunc in ille
tTum invasorem, Petrus a Celellino III. Rescriptum impetravit, quo mandata est restitutio, & resormatio vi usurpatae possessionis Uintoniensi Epilcopo, α Abbati S. Albani. Sic autem restituendam esse inscriptionem constat ex CollecLII. impetrato hoc Rescripto defunctu; est Willelmus, de postmodum eamdem Ecelesiam ingressu; est Rogerivet, id est, oecupavit eamdem passessionem . Quaeriatur, an secundum formam Rescripti adversus Nillelmum impetrari, valeat ag re Petrus adversus Rog rium novum possessorem , sub iisdem ludicibus: & rescribit Celestinus II I. ab iisdem Iulicibus, eademque sorma hoc iudicium esse te minandum inter Rogerium & Petrum ; & perinde esse ae si Willelmuς pri mus
incubator viveret . Ut brevis capit. huius senientia sit haec , Rescriptum luperceleri reformatione impetratum , adversus quamlibet possessorem Iu ices exequi debere, quibus haec executio mandata est, iuxta praescriptam s)rinulam. Hoc enim primum observandum est in hoc cap. esse quaedam Rescripta, quihus extra ordinem mandat Princeps celeriter reformari possessionem ablatam , de quibus extat insignis locus L. 3. Cod..T eod. De dentini. o editione Resriapti, quae certam formam dat super his Rescriptis, iure quodam singulari a Iudicibua observandam , his verbis : Uniυero quidem n gotia, quae ex Resiripi
νώm anctoritate statuntur exordium, ad earsum temporum pertinere decretum emaute omnia vero procurandum es, ne persuasionibus improborum prerogandae cogetiationi praebeatur occasio e ἰdcirco , siquis possessione deletius ati xilium nostri poscat
oraculi , nullis eum temporum, qua ex Rescriptorum editione de tint , moris esse loden rim hac lege decervinitis, ne/uris fod agitim stata in celeri reformatione com
it , beneficiorum imperialitim Decreta si pendant. Vult ergo in his rescriptis nullam habendam esse rationem legitimi temporis , quod regulariter post editionem Rescripti ad respondendum datur , ut Anianus recte ad d. I. annotaVit; ne quacumque Cccasione negotium differatur : ideoque non tam cognitio ,
quam executio mandata videtur . Et de his Rescriptis intelligendam esse primus docui vexatam L. Ets non cognitio, Cod. Si contra utilιtatem pablicam, adhibita Symmachi esse. 46. lib. io. Sed hoc loco quaeritur , an mortuo primo incubatorum , adversus secundum invasorem agere liceat: nam videtur agi non posse hae validissim ratione, quia interdictum unde vi , quo agere videtur Petrus adversus Rogerium e non datur adversus lingularem suceinbrem , vel novum possessorem , L. Cum a re, F Devi θ υi armata. & tempore Celestini III. hujus Rescripti auctoris , nondum cognitum erat ius quod innoeentius lII. primus induxit, abrogato hac in parte Iure Civili quod, ut nominatim profitetur, in cap. pen. infra, de restitur. spoliatori si mala quoque fide successor ingrediatur possessionem. Rescribit tamen Celestinus III. eadem sermula, ex eodem Rescripto adve sus noTum possessorem Petrum agere posse; quia non tam ex interdicto, quam ex Rescripto agitur, quo scilicet mandata intelligitur resormatio possessi is' a versus quemlibet , si constat ea Petrum suisse spoliatum ; negotium enim est , quod ex auctoritate Rescripti sortitur exordium, ut loquitur d. L. s. Et ne lusoria sint haec Rescripta Pontificum , ex his agitur adve luet quemlibet posscssi rem, & detentorem, ut docet cap. t. Dpra, de alienat. jadicti mutandi causa
facta. Eademque sententia huius eas. quae separanda est a iure novo inducto ab Tom. I. Tt Im
34쪽
Innocentio III. quod tune procedit, eum Iure ordinario agitur interdicto untiui , in cap. Cum ad sedem, infra de restiti spoliaιον. Ideoque in specie huius cap. non necelse est ponere malam fidem habuisse novum possessorem; nam, ut recte Carolus Molinatus animadvertit, dicere Rogerium mala fide accessisse ad hano possessionem, mera ariolatio eth. Procedit ergo hie textus indillincte r &hoe generaliter hodie ita observare Iudices saeculares in Gallia, in omni posses. io , sive recuperandae , sive retinendae possessonis, idem Molinaeus docet.
INNOCENTI Us III. S. SERGII. ET S. GEORGl IABBATI BUs, ET CANT.
CUM uenissent. & insta e Cum enim supcr privilegiis Sedis Ap stolicae eausa vertatur , nolumus de ipsis per alios judicari.
HOC caput esse partem eo. a. supra , de A integrum restit. nemn nescit. Quaeritur in L eap. a. de iure quod in Rotonens mInasterio contendebat ad se pertinere Episcopus Uenetensis in Britannia nostra Aremorica; quia hκ mma. sterium situm erat in dioecesi Venetens, & eon uenter sub iurisdictions , vel δεκαι δε-ἰα ut Iustinianus loquitur in Nov. iaci. Episcopi; h. ue iure inconcusse se usum asserebat. Et eontra Procurator monasterii affirmabat ex privilegiis Summorum Pontificum Leonig, Clementis, Se Gregorii, hκ mmalterium at jus di mprietatem Sedis Apollaticae pertinere : vel quia a fundatoribus idiss in patrimonium, & allodium B. Petri fuerat oblatum, ut de manas erio vindocinensi loquitur Gauffriduq Abbag Vindocinensis in epi ad Paschalem Papam ,& in ep. ad Commem Episcopum e Vindoeinense, inquit, monasterium , allidium B. Petri oe patrimoniam, quid liberiatis o immunitatis hue que habuerit , σε que in Fuem Detiti Deo patrocinante habebit. Privilegia enim Innocentii III. in d. cap. vocat diplomata pontificum, quibus iura ad monastem pertinentia eou- firmare solebant , eum aequeata enumeratione Ecclesiasti ea , & rerum Omnium q- erant in bonis monasteriorum: & ita passim privilegia dicuntur chartae, de concessiones Pontificum, vel Principum ; nt in Annalibus Fuldensibus. potestas aeui tota apud Majorem domus habebatur , exemto quod charta , priviletia mine R eis fribebantur. & in Chronio Cassinens Id. r. cap. I pr ilegium S. Pontifice de more aerepit, id est, chartam, vel praeceptum concessi 'mis, ut Paulo ante idem auctor dixit. & lib. 2. eap. 88. Promptum non habebant Agapiti Papae pritati iam inde eonfictum . Evidentius lib. I. cap. 42. Cumque res σου judictum dedulia esset , audientibas omuibus recitata βnt omnia privilegia nostra, quibus Principes , Roma.ique riurisces , Imperatores, Reses, Ducesque praedictam cellam huic monas ινιο dona o p robarum eo.
35쪽
Ex his isitur privilegiis e stare potuit', ut ecepi dicere , a fundatore Obi tum fuisse m ipsa laniatione hoe monasterium B. Petro, & Romanae Ecclesiae: exque lege dicta a conditore , exemptum esse hoc monasterium a iurisdictione Epistos . Chronicon Vipergente pag. 1 9. ninae Edit. Et Ecclesia quaedam ιε- hera totius immunitatis , exacliouis eoin tuitur . Et de hac lege, sive scelere dicto a conditore in ipsa fundatione urbis & eivitatis, extat in II nis Servii l eus in illud Virgilii 3. Imridos: Cunatas Dero urbes. Quidam in honorem Aα- eusti disium accipiunt, is enim eum in Epiro Nicopolim conderat, eoiι i. s
dere civitatis , iat tamρωσm coenati a Roman s obferr/arentur.
Eih autem magna auctoritas legis vel conditionis distat in ipsa landatione, ut glossa notat in cap. Nobis, in m , de iure patronatus; & in hae specie eLficere potuit, ut hoc monasterium neque in dioecesi, neque sub dioecesis iuris dietione Episcopi esse videatur. Potuit & alio modo monasterium.speciali iure ad Romanam Ecclesiam per tinere : quod ut intelli amus . sciendum est Pontifices Rom. summum ius h here in omnibus Ecclesiis orbis christiani, ita ut eorum dominio subesse videantur, ut nominatim innocentius III. fertur dixisse, in celeberrima causa agitataeoram Lothario Imperatore, de qua idem Chronicon spinense lib. 4. ωρ. I . I I. II 2. L 3. 3I4. Rehementi, inquit, ira concitatus Papa, talia post etiariam diem
referet Imperatori seMa praecepit, dominium Casinensis Ecclesiae, non ad illum, sia ad se pertinere , sicut θ Eeclinartim reliquarum . Et hoc summo iure solent quasidam Ecclesias Romani Pontifices specialiter Romana: Sedi applicare , & eximere ab ordinaria potestate Episcoporum ; certo censu praestituto, quem Eccle sa in signum huiuς particularis dominii singulis annis praestare solete qua de re extat elegans epistola Petri Blesensis ad Alexandrum IlI. Et hoc iure hoc monas erium a Romanis Pontificibus fuisse Rom. Sedi attributum, eum assignati ne certi census , docet antiqua Decretalis Innocentii III. quae extat in tertia Colleetione, eodem tit. de in integrum restit. illo locor Quod monasteritim ipsum ad Rom. EMGam ntillo media pertineret, oe est Sedis sol ea re uale. De hac autem applicatione extabant diplomata trium Pontificum Roman rum, quae in hoc capite, ut docui, dicuntur privilegiar de quibus solum Romanum Pontificem iudicare posse constituit Innocentius III. Me eam Solent
enim ipsi Prineipes beneficia sua interpretati, L. Ex facio, V. de isse. σ pili. substit. I. Neratius, F. de in b. sense. Plinius ad Traiatnim : Rom is beneficia tua ipse interpretari duneris. & Symmaehuς ad Theodosium : Nos
venerari potius, quam interpretari diuina oracula confiumimus. Et hoe est quod
recte glossa confirmat, ex utraque iure eius esse interpretari tutus est condere si enim non dubitamus hoe potuisse eondere Romanum Pontificem , nee dubia tare possumus hane cognitionem ad eumdem omnino pertinere : ut stultra hoc
loco adnotatum sit, Rom. Pontificem ius dicere in propria causa .
36쪽
Novi et ille , qui nihil ignorat , t qui scrutator eordium est , ae
conscius secretorum . quod carissimum in Christo filium nostrum Philippum Regem Francorum illustrem de eorde puro 3c conis seientia bona , & fide non ficta diligimus , & ad honorem & pros
ctum & incrementum ipsus emcaciter aspiramus , exaltationem regni Franeorum , sublimationem Apostolieae Sedis reputantes οῦ eum nocregnum benedictum a Deo semper in ipsus devotione permanserit , di ab ejus devotione nullo umquam, scut credimus, tempore fit disis Ggurum quia licet interdum hinc inde fiant immissiones per angelos malos . nos tamen qui satanae non ignoramus astutias , circuminventiones ipsius studebimus evitam , credentes quod idem rex illi seduςi sallaciis non se permitter . , Non ergo putet aliquis , quod jurisdictionem illustris Regis Francorum perturbare , aut minuere inistendamus , cum ipse iurisdictionem aut potestitem nostram nec velit , nec debeat impedire : cumque jurisdictionem propriam non sunficiamus explere , cur alienam usurpare vellemus λ Sed eum Dominus dicat in Evangelio : Si peccaverit in te frater tuus , vade , &eorripe eum inter te & ipsum solum: si te audierit, lueratus eris fra. trem tuum I s te non audierit, adhibe tecum unum vel duos, ut in ore duorum vel trium testium stet omne verbum e quod si non auis dierit , die Ecclesiae, si autem Ee lesiam non audierit , sit tibi scutethnicus 3c publicanus . Et Rex Angliae , seut asserunt , sit paratus suffcienter ostendere , quod Rex Franeorum peccat in ipsum , &ipse circa eum in correptione processit secundum regulam evang Iicam , & tandem quia nullo modo prosecit , dixit Ecclesiae : quomodo nos qui sumus ad regimen universalis Ecclesae superna dispo.stione vocati , mandatum divinum ponumus non exaudire., ut non procedamus secundum formam ipsius ; nisi sersitan ipse coram nobis , vel Lliato nostro suffetentem in contrarium rationem ostendat . Non enim intendimus judicare de seudo . cujus ad ipsum spectat iudicium , nisi forte juri communi per speciale privilegium , vel contrariam consuetudinem aliquid sit detractum : sed decernere de peccato , cujus ad nos pertinet sne dubitatione censura , quam in quemlibet exercere potamus di debemus . Non igitur injuriosum sibi de.
37쪽
bet regia dignitas reputare , si super hoe apostoliso iudieio se eoma
mittat, cum Ualentinianus inclytus Imperator Suffraganeis Mediolaariensis Ecclesiae dixisse legatur : Talem in Ponti fleati Sede constitu procuretis , cui &.nos, qui gubernamus Imperium , sincere nostraeapita submittamus , & ejus monita s eum tamquam homines deliis querimus suscipiamus necessario velut medicamenta curantis . Nec se illud humillimum omittamus, quod Theodosius statuit Imperator.& Carolus innovavit , de eujus genere Rex ipse noscitur deseendis. se : quicumque videlicet litem habens, sive petitor fuerit, sive reus, sue in initio litis, vel deeursis temporum curriculis, sive eum nego tium peroratur , sive eum iam eceperit promi sententia , si iudicium
elegetit saerosanctae Sedis Antistitis . illi eo sine aliqua dubitationes etiam si pars alia restagetur ad Episeoporum iudicium eum suis
monetlitigantium dirig tur . Cum enim non humatiae constitutioni , sed divinae potius innitamur , quia potestas nostra non est ex homine , sed ex Deo : nullus qui sit sanae mentis , ignorat quin ad omelum nostrum spectet de quocumque mortali peccato e tripere quemlibet Christianum : 3c si correctionem contempserit . per distriactionem ecclesiasti eam coemere . Quod enim debeamus corripere &possimus, ex utriusque patet pagina Testamenti , eum elamet Dominus per Prophetam : Clamare ne cesses , quasi tuba exalta vocem
tuam , & annuncia populo meo scelera eorum. Si subiimgat ibidem rNisi annuntiaveris impio impietatem suam, ipse in iniquitate, quam
operatus est , morietur : sanguinem autem ejus de manu tua requiis
ramθ. Apostolus quoque nos monet corripere inquietos. Si alibi dicit idem : Argue , obsecra , inerepa in omni patientia & doctrina . Quod autem possimus & debeamus coercere , patet ex eo quod dicit Dominus ad Prophetam qui suit de Sacerdotibus Anathot : Eece constitui te super gentes & regna , ut evellas, & destruas, Sc GL spes , 3c aedifices . plantes : constat vero quod evellendum , 4estruendum , & dissipandum est omne mortale peccatum . Praetere cum Dominus claves regni caelorum B. Petro Apos o tradidit , dixit ei: Quodcumque ligaveris super terram , erit ligatum & in caelis,&. quodcumque solveris super terram , erit solutum &.in caelis . vorum nullus dubitat quin omnis mortaliter peccans apud Deum sit
ligatus . Ut ergo Petrus divinum iudicium imitetur , ligare debet in terris quos ligatos constat in ea lis . Sed forsan dieetur quod aliter eum Regibus , de aliter eum ali s est agendum . Caeterum scriptum novimus in lege divina: Ita magnum iudicabis, ut parvum, nee erit apud te acceptio personarum , s quam beatus Iambus intervenire te.
38쪽
334 IM, PIT. Ι.9LIB. U. Co MM. Pstat ut . Si dixeris ei qui indutus est veste praeelaea r Tu sede hie br. 'ne t pauperi vero . sta tu illic, aut sede sub stabello pedum meois rum . in Lieet autem hoc modo procedere valeamus super quolibet cruminali peccato , ut peccatorem revocemus a vitio ad virtutem , ab ierrore ad veritatem , praecipue cum contra pacem recatur , quae est vineulum caritatis : postremo cum inter Reges ipsos reformata fuerint,pacis foedera , di utrinque praestiis proprio juramento firmata tquae tamen usque ad tempus praetaxatum servata non fuerint: nun
quid non poterimus de juramenti religione cognoscere , quod ad judicium Ecclesiae non est dubium pertinere , ut rupta pacis isdera reformentur . Na ergo tantam discordiam videamue sub dissimul tione severe , dissimulare locorum excidium , vel stragem negligere
populi . christiani : praedicto Legato dilecto filio Abbati Casemarii dedimus in praeceptis , ut nisi Rex ipse vel solidam pacem cum
dicto Rege resormet , vel treugas ineat competentes , vel saltea militer patiatur , ut idem Abbas Sc venerabilis frater noster An chiepiscopus Bituricensis de plano cognoscant , utrum justa sit querimonia , quam contra eum proponit coram Ecclesia Rex Angloarum , vel ejus exceptio sit legitima , quam contra eum per suas nobis literas duxit exprimendam ) juxta formam sibi datam a nobis proin ecedere non omittat . Ideoque universis vobis per Apostolicam Sedem mandamus, & in virtute obedientiae praecipimus . quatenus postquam idem Abbas super hoc mandatum fuerit apostolicum exsecutus , sententiam ejus , imo nostram verius , reeipiatis humiliter . & saetatis ab aliis observari , pro certo scituri , quod si lacus egeritis , inobe
dientiam vestram graviter puniemus. NOTissi MA est controversa ad quam pertinet hujus eapitis species νquod nova quadam luce illustrandum suscipio , allatiς veterum auctorum tellimoniis , ex quibus constabit pleraque falsa ti supposititia ad hoc caput , etiam a viris magnis, odio Rom. Ecesesae nescio quo fato fulisse notata. Primum ig3tur sciendum est , anno Domini iroo. factam suisse pacem &finalem concordiam , ut Rogerius medensis loquitur , inter Philippum Augustum Regem Franciae , & Regem Angliae Iohannem ; solemnique iureiura do confirmatam , datis ab utraque parte fideiussoribus proceribus utriusque regni . Idem auctor docet in posteriore parte Arenat. pag. 8 Id. & p . 823. anno seq.12or. statutum fuisse , & scripto confirmatum, quod si Rex Franciae in aliquo violaret pacem uuam ipse cum Rege Angliae secerat , Barones Franciae , quos ipse fideiussores de pace servanda assignavit , a fidelitate sua cum omnibus e rum hominibus soluti, redirent ad Regem Angliae , ad auxiliandum ei conr
39쪽
Regem Franciae: similiter de Barcinibus Regis Angliae, quos ipse eonstituit m deiussores de pace servanda , qui in obsequium Regis Franciae converterentur . cum eorum hominibus , a fidelitate Regis Angliae seluti , si Rex Angliae pacem ipse fuerit transgresses. Secundo , observanda est vera eausa , euius occasione solemnem hanc pacem violavit Rex Franciae; quam suggerit vetus auctor Chronici, quod vulgo dicititur Chronicon Comitis Montis fortis , his verbis: Anno Domini rio 2. Johannes Rex Angliae Arturum Comitem Britanniae, filium Ga ridi fratris fui maioris, heredem regni, apud Mirabellum Pilia Diae coepit, ct latentre peremit i super proare alus a Baronibus apud Regem Franciae , scilicet Philippum Augullum
cuius varillus erat , eamque nollet eo arere pose multas citationes , per tuu cium Parium Franciae exheredatus es a Ducatu Aquitaniae , oe a tota terro am habebat in regno Francia.
Anno in d. CNσnico praenotato , Rigordux Medicin , &-Historitas Philippi Augulli, eumdem Regem Franciae Aquitaniam invasisse scribit ἔ eaque subacta
in Normaniani reversum se ille , ut eam quoque tamquam sbi acquisitam tieonfiscatam occuparet : Et dum ἔ inquit , in Francia haec aeebautur , Iunocemitus III. mist abbatem Coismarii ad Regem Franeorum, Θ Regem Angliae, pro pace inter eos reformanda, qui de mandato nomini Papae, adiuncto sibi Abbate Trium-Fontium , mandatum apostolistim utrique Regi proposuerunt, praeci. pientes quod remocatis Archiepiscopis , Episcopis, totiusque retui Principibus , Disa utriν que requi jussiria, pacem facerente audito apud Medunam huium di mandato ire Ofiaυis Assumptionis B. Manae Vir inis , a Domino Rege a peliatioue interposita , comen utilus se scopis, Abbatibus , o Barauibus, ad examen Summi Pontificis eiusmodi e sam revocaverunt . Cum autem exitus hie fuisset huiu primi consessuq Judicis delegati, Epist porum, & Baronum Franciae , causam hane appellatione suspensam remittendam esse ad S. Pontificem ; facile est coniicere iterum Pontificem eamdem causam remisiste ad eumdem Abbatem Casemarii, sub forma qua extat in fine huius cap. adhibita autiqua Decretali', ut nisi Rex Franciae pacem reformet cum Rege Angliae, vel non patiatur L Abbatem , & Archiepiscopum Bituri censem de hoc negotio cognoscere , de plano censuram ecclesiallicam adversus detrectantes exerceat . Et quia nobilissimi Regni procere; tam eces astici , quam laici , aegre ferebant hane eognitionem a Summo Pontifice suisse susceptam de hac controversia , quae ad ius eommune laudorum , & iurisdictionem Regis in vas saltum pertinebat, idque literis hae de re ad Innocentium scriptis Rex noster significarat ; innocentivet III. ut faciliorem redderet executionem sententiae , a delegato proferendae, hac de re longam epistolam scripsit ad Episcopos Franciae, cuius pars extat in hoc cap. Porro verissimam esse conjecturam meam , remissam fuisse hane causam a pellatione suspentam, ut ex Historia Rigordi docui, ad eumdem Abbatem Ca--arii, convincunt verba quibuet Pontifex utitur et Ut nisi patiatar Rex de Menex tro tradiari Iuxta Drmam praescriptam, proredere non omittat; idem scilicet Abbaς, qui occasione huius sevocationis procedere omiserat : nec alium reperio propter hanc con versiam legatum ab Innocentio I H. milium suisse in
Et tamen contra viri doctissimi, levissimis quibusdam coniecturis ducti, Cam
40쪽
eis quem ci huscuntur; existimantis 3. δε illa. -υν. Nome gy. Drse da πρelutισmb. ad negotium de quo agitur inhia nostro eat. periinere ἰ vel quia scripta sunt ad fissem Philippum Amulium Regem se ae, conquerentem de sententia interdicti a quodam Cardiali prerulanx advertus regnum Franciae I huneque Legatum satis demonstrari his verbis huius e ρ. in h. vis. Praium Leoto ded-us in pneceptis, id est , inquiunt , Legato Cardinali, de quo an M. eπιtibus a vel quia idem est priueipium e rum eapitum, quae sic incipiunt: Novit sile qui mhil lanorat: idque in Ediatione Rcmatis adnotatum est ad L eam Notit, supra, de osse. Legati, &rat. δε suimur quod falsum esse , nec commune quidquam licere dd. Trita cum hoe cv. nostro , evidentissime doceo . Hoe enim referendum es ad annum Donum troa. ut supra docui: illa vero pertinent ad annim Domini ir*ς.&12 M tune enim ex certa historiae fide constat interdictum fuisse regnum Fra viae, ω mTum Legatum Romanae Ecclesiae Petrum Capuanum Cardinalem .
ut de rumille repudiata a Philippo A ulla uxore legitima, & astita eoncubuna Maria cognosceret.
Hoe apertissimum erit prolatis Rigordi, & Rogerit ove sensio verbis, sile enim
ille r Κώ- σηπον 99. mense Decembri , in fesso S. Nicii , eo ocatum est Concilium apud Disonem, a Petro radicto Cardinali, omnium Oscoportim , Abbatum. CR Prectrum totius eqvie sed quia contra Reeem Fraueia regnum ψήας fiab inreMιλ muere moliebatur P a nuntiis regiis M Sedem Romanam est a patiattim taedimam infe Cardinalis Ustellation/ nou defereus , in eodem loca arismi, it Episcopis umversa sententiam protulit 3, sed tisque ad vis inti-inos post
Natalem Domini non es publieau m pnaecepit. transciis vera viginti diebus. tota terra Regis Francia interdicto subiacuit. Et de eadem re Rogerivet ove -- sis Amr L parte posteriore pae. i. Eodem mnse Ianuari/, statim stia Natalem Damana, eum εn ratum est cor Phil ρi Ruis Francia, nec hiandis, nee ais res posset emestri, ut suam adiateram dimitteret, o Deitimam os am suam aemfumeret; praeicius Petrus de Capua Carinasis, Amsolita Sedis Legatus, Iea
rentias. Hic est igitur dubio procul Petrus Capuanus Cardinalis, qui nulla habita ratione appellationis hanc interdicti sententiam protulit, de qua in d. east. μυιι, supra, de ineis Ietati, & in L ωρ. q. de appeILL Rex etiam hanc fiententiam extra fines regni , tamquam a sugiente prolatam fuisse conquerebatur, ut constat ex d. eam Novit, de ine. Leg. adhibita antiqua Decretali . Ri- sordus prolatam fuisse scribit mense Decembri. in sesici S. Nicolai; quae tamen non erat publicanda ausi post viginti dies, ut interim Legatus domuitionem Pa raret , re fines regni egrediretur, qui in ipso regno sententiam publicare non est auIus . Et ad publicationem respiciens οὐ en si mense Januarii , eamdem datam fui ite ait , cum scilicer extra fines egressus ruix Legatus , & discessit . Et hoc'est quod ait, Iententiam dedis, o abiit. quod quis non videt hic reserendum esse ad sententiam interdicti , de qua in M. ea tibAs. huiuς interdicti revocatione saepe interpellatum fuisse a Rege Philippo Innocentium III. idem Ovedensis narrat , his verbis r Cum autem '. es. ς in to motis immobilis per eret, proposuit D. Papa illam suterdictι sententωm relaxare, o ipsum Regem Franc chenom uicara , dicem :