Jani a Costa ... In decretales Gregorii 9. PP. summaria et commentarii, in duos tomos distributa. Tomus primus secundus

발행: 1770년

분량: 410페이지

출처: archive.org

분류:

51쪽

Nili reli glane sumeere visum est, ut Lediri sacrorum amissorum, ad bonam frugem errantem Principem reduceret, hocque bene cessit . Huius originem inter dicti quidam nem longius repetendam ella censent quam .ab ipso Gregorio VII. ut vin destias adnotavit ad Uu . Roma 2 t. a. Εdit. Ego veri liorem huius i ter dicti usum, etiam in Ecclesia Gallicana , observo apud Gregorium Turonensem lib. 8. Hi M. Franc. eap. 3 ubi de ocello Praetextato Archiepiscopo Roth magensi: Post haec, inquit, Theobaldus Episcopus epi at per omnes Sacerdotes direxit, accepto eoumio Ecesinas Restimagenses clausit. Et in his folimnia divina non Dectarent, donee indignatione communi reperimur hujus ausior sceleris. Sed hoc remedium ipsi innotentio displicere coepit, ut supra ex Rogerio inviamsi adnotatum est; & tandem omnino 'sublatum fuit , cap. Venerabilibus ,

de sententi excommunicati in νι. Ex causa vero de qua agitur in De eap. nuula neque interdicti , neque excommunitationis sententia lata fuit , ut iam dis cm . Et in hoc eam nihil aliud profitetur Innocentius , quam posse Pontificem gnoscere de pectato Regis, sed spiritualibus & canonicis modis; ut recte quidam viri docti censent, qui pro repta auctoritate scripserunt. Sed quid direndum si sorte a Summet, Pontifice ex iusta causa ponamuς Reia gem exeommunicatum an dicendum est excommunicationem posse ius pendere, vel offundere auctoritatem regiam: Quidam Olim dicebant, ut dixi, Regee non posse excrim municari , eo scilicet tempore quo coepit ista depositio & abdicatio Regumi& imperatorum . Hodie pnevaluisse videtur haec sententia , Regem

posse exeommunieari; nec tamen regulariter excommunicationem quidquam detrahere de dignitate Regis temporali , adversus quam nihil posse videtur juri L dictio spirituali . Tentabo - reddere rati nem utriusque lentemiae. ui Reges non posse excommuna cari censebant, respexiste videntur ad vel rem ritum excommunicationis , diligenter descriptum a Gabricile Albaspinaeo eruditissimo Aurelianensum Epii copo, in d. lib. ebs i. Ex hoe veteri ritu constat luet communionis denegatae excommunicatis situm suille in rerum omnium di vianarum , de humanarum participatione: excommunicati non solum a sacris arceia hantur; sed etiam' omnes eos a spemahamur; omnes eos abhorrebant; omnes eos,

utpote membrum putre dc reseca hm fugiebant ; eum his rationem inire, aut rem ullam contrahere nefas erat; nemo eos salutatione, nemo aspectu, nemo al-I quio, nemo fratris appellati ne, nemo eos convivio dignos iudicabat. tanta se veritate , ut ne Deo quidem preces cum eis adhibere liceret .' Haru Gmnia toti dem verbi .eolligit eruditus Antistes em veteribus Conciliorum decretis . Regem vero, vel Imperatorem, ad hune privatorum ordinem sutile cum eadem severi

3' edactum, vel potuisse redigi , vix probari potest. Et hoc eit, quod d. loato inlio Fris ingeniri Deet, Theodosium ab Ambroso propter cruentam caedem brevi tempore inter poenitentes futile eo latum , a liminibu Eeclesiae fuisse se questratum Philippum Imperatorem brevi tempore. inter poenitentes fuiste tonia stitutum di nee tamen dici posse hos Imperatores fuisse excommunicaim, habita ratione sci licet, veteris illius riam Pxcommunicationis. Sed multa do h e rigore 1ensim remisit Ecclesia, etiam in priva is . Ideoque

pleraque, quae in se. videbamur excorra inunitMioni prout leverit m exigebat, aliis quanti, reperiuntur ex ressa , ut ne eum aliqua convivari , neque loqui a mret ut supra ex Cuillelmo Malmeς riensi docui . Et tranariter init v. Praea emiana 3 a. σ. v. ex Cencilio Tiae Iam XII. 8. de dignitatuvigia amittendas

52쪽

Da ut qui admoniti a Sacerdote semel, his terque tit Greigerentur, ad torum sua coniugis redire niauerint , ipsi se suis meritis a Pelati dignitatis Gelo separabor, o in per generuae dignitatis tintimo uimn , quam diu in culpa fuerint , amissari funt. Quae verba ad lulpensionem exequendi , non ad ablationem otificii reserenda lunt. Hoc autem ex veteri ritu excommunicationis satis intelligi quis noea videt qua enim ratione Officio potuit fungi excommunicatus, existra communionem & commercium omnino positus. At, ut coepi dicere, neque in privatis hunc rigorem praxis Ecclesiae retinet. Et quod de Iudicibus excommunicatis, & de exceptione excommunicationis v tereς interpretes scribunt , glossa in eam Decernimus , de semieui. excommunia cari in vi. h die in foro taeulari non obtervari nominatim ait. E contrario,

multo magis de Regibus hoc ei' dicendum , cum quibus olim mitius actum Disse videtur. Equidem, si res a itur inter homines vere christianos , gravit lima omnium 'na cit excommunicatio , quae separat a empore Chri isti . Et hoc eli veluti extremum iurisdictionis spiritualit , nec habet Ecclesia ultra quod faciat , ait cap. I . supra Loe tit. sed tepeterete religione chrilitana , non line magna perversi tactili infamia contemni tandem coepit; vel ex summo minithorum ab se , ut Bodinus icribit lib. 6. μνυMbliea . Ideoque pecuniaria mulcta plectere delinquentes utilius esse qnidam existimarunt; quam in rem, ut alias docui, elegantillimae Et epise 79. Petri Uefensa , in qua scribit ad Battonensem Ar ehidiaconum , de quodam Guid ne laico, adultero infami, & saepe excomm nicato : Certissimam, inquit, emendationem eius vob/s promitto tu ablatione pr- niae ἰ sin, ibιlis es illa se Meutia, non verbalis , num taxia ethuicum, id est ,

Juvenalem Sat . t . Ploratur lacomis amissa perun a veris, Non cohibent faera versa malum , majore tumultu Planguntur nummi quam funera .

Sed hoc non obtinuit , quia in laicos mulctae dicthmem non habet Iudex re-elesiasticus. lir hae provincia aduersus contemptores excommunicationis Ludovi cur Vi II. Constitutionem promulgavit , cuim meminit Guillelmus de Podi laurensi, Capellanus Comitis Toloiani, esp. 36. Cum autem, inquit, esset Asta miae Rex, ibi muleia eonsilio Cordinalium ad h-οrem Dei reclinasticae libe

saturo necessa in o DLhri, de quo fit mentio in Concilio Narbonensi, tu sequemti maxime ρ dragesima celebrato , quod incipit , Felicis recordationis . verba Concilii manuscripti haee sunt Fescis recordationis Lud letis Rex Fraucretim, scilicet illi avuI, attenciens Puta tanta pertinaeia laici provinciae Narbonum, σρVarumdam provissctartim partium adjacentiuis , .n m udicium animarum si rum contemseruul e communixationem ς contra hujuseredi stertinaciam olim apud

Apamiam eouseuutus , de eonsilio domini Dini Aureli Diaconi Carsinalis, Apostolica Sedis L soli, omisium Praelatorum oe Baronum Franesae, qui praesentes fueruui, pro ecclesiasti ea libertate constituit, ut quicumque post admonitiovem sex φmmunicarι permisit, in noυ m libras , o tiuum denarium Me orienses . Si vero per anuum conitimaciter in excommunieatione fua Permanserit , bona Daomu a m commissum eadant. Idem fere Ludovicuq IX. tam in tractatu paeis Parisiensis, quam in Constitutione qu.e incipit Cupientes , cujus me ait Phili pus

53쪽

pus III. In Rε relato Q. ad eonfultationes missorum dominicorum , qui in hae provincia tua reddebant. Sed line ius videtur suisse topicum, sive locale. & ad certum tempuῖ, nondum extincta Albigensium pravitate. Ex his apparet , hae in re Ecclesiam advocasse auxilium iurisdictioni s te poralis: cuius vi Rex , qui superiorem non habet, cogi non poteli. De ea su autem haeresem, vel apollasiae, vulgo a qui usdam excepto , nihil dicam quia haec inspectio non pertinet ad speciem hujus ea

PAsTOR A iis . c & infra in Statuimus praeterea . ut pin cipales

perlonae non per Advocatos , sed per seipsas factum proponant :nisi sorte sint adeo indiscretae , ut earum desectus de Iudicis licentia per alios supplaatur .

EPts CopυM Heliensem, ad quem scripmm est Me cap. non alium esse quam Eustachium , ante Decanum Salisberiensem, & Regis Angliae Vice ncellarium, haud dubito, ex his quae scripsit Franciscus Godevinus , in Commentario de Ur υἱιbus Analiae, & Nicolauq Harseidus His orta Ecclesiastica Anglicanae S culo XIII. cap. 26. Hic enim electus Ela consecratu; fuit eodem anno , quo in cathedra Petri sedere coepit Innocenticis lII. id est, anno Domini Ir98. & deis functus est anno Domini Iai . successor mque tandem habuit sub Honorio lIL Ioannem Abbatom de Fontibus, anno Domini iai Fuit autem hie Eustachim, ut nominati iri Flori leguς scribit, literatura , tam humana , quam divina insignis; dc de magnis, & variis luris articulis Pontificem consuluit, ut constat ex mautis capitibus quae in unum fascem esse colligenda Cujacius monet , Ex eodem initio, eademque inscriptione: & hoc nostro cap. I 4. maximum remedium e pediendarum litium, ut plerique viri docti & probi hodie eensent, induxit libnocentius lil. suggestiam ab eruditissimo Episcopo; facta, de quibus lis &co raraversa est, ut veterea glae, Philoxeni interpretantur, τά δισγν--α, a prae- sentibus personis et se in iudicio proponenda ; non ab Advocatis , qui eallida plerumque & fraudulenta narratione vorseatem offundunt . hoc laudabiliores , . quo fraudulentiores, ut loquitur D. Augustinuet lib. I. Confess. cap. 3. Habebant, inquit , CT illa Iitidia , qua hones a iscabantur , ductum suum intuentem foraliti ei a , ut excellerent m eis ; me laudabilioν , quo fraudulentior : eademque ratione, vel sulpicione , a veteribuq Canonibus non fuerunt temere a imiis scholaitici de foro, id est, Advocati , ad sacros ordines , ut eit notu simu in INos qui tu sora , oe lisi s υ Uomae , ait Plinius in epist. quadam , multum malitiae , quamυis nolimus , addis imtis . A narratione ergo facti removendam esse censet Ianoeentius ex suggesti me Epi

54쪽

Episcopi Heliensis eaninam hanc secundiam, ut Appius loquitur apud Nonium Marcellum, in verbo, Rabula: dc Poeta christianus:

Inde canino foro latrat facundia totσ. Hoe autem antea a viro incomparabili D. Bemardo suggestum.suisse observo Eugenio lil. lib. r. De considerat cap. io. Nis, inquit, audiantur partes, inter partes judicare quis potest ρ Agitenttir causa , sed ctit oporter , nam is modus qui frequentatur , execrabilis plane, o qui, non dico Ecclesiam , sed nec forum deceret. Miror namque quemadmodum religiose aures tui audire fusiu-nt hujusmodi disputationes Advocatorum, ρο ρMguas verborum, quae magis ad obversionem, quam ad uventionem p -etunt inritatis p corrige pratum morem, prae de linguas Uania

sequar, o labia dolosa claude. Et paulo post 1 Nihil ita abistie labore facit m

nifestum veritatem, ut brevis oe pira narratis ; haec conuario potius exigenda a tiatisatoribus ipsis . Quod suisse vetustissimo iure receptum, praeter id quod vulgo

notum est, neminem olim nomine alieno iure agere potuisse ; insinuare videntur veteris auctoris Cincii verba, transcripta a Macrobio lib.9. cap. 16. Iubent, inquit , dicere quorum negotium est, id eli, utramque partem, v maut mineuteri

Iudex testes poscit, it misium, ubi redit , σι t δε emisia aliut vide, tabulas ρ fit, literas Iuoicit, vix prae vino fustinet palpebras, t in constium . His autem verbis , iubent dicere quorum negotium est , netreaut praesentes , viri doctieensent deseribi litis contestationem , quae ili ab utraque parte praesente. Sed deinde adhibiti suerunt causidici , sie disti , quia caulas sive lites agunt pro aliiς, vel dicunt, ut Graece δικολογω , di tincti olim ab Advocatis, & Juri spem is , ut praeter alios auctor docet vetus relinquium fetialesileam Latin Graecum, editum a Bonavent arx Uulcanio: in hae enim qui de lite initi tuenda cogitabat, ita loquitur : Eamus uor ad uummularium, evismus ab eo deuarior centum , demus causidico Muorae a. oe Advocatis , o Iuri perito, ut Rudiosius d fenaaut vis. Advocati erant amici quidam , ut eomiei doeent. Iurisperitus expromptuari' Iuris hastas lubministrabat, ut M. Tull. loquitur, causidico vel orat si qui eausam dicebat: de in vetere vloriario Di eutarius, Rhetor, id est, Orator, δ ανικis, a veteribus Francis E artier: euius eb uentiae multum cihelle iuri L prudentiam, nominatim ait vetus auctor Iulius Severianu , in praeceptis Rhet rici. Ita ab Ovidio separatur Iurisconsultuet a causidico, lib. I. Amon eleg. 43.

Nec tu eo ulto, nec tu Deu uda di ferro es, Cogitur ad liter fargere uterque novas.

Potuit tamen quilibet, exceptis pers mis quibusdam, desderium suum apud Manili, arum exponere, id est, postullare, ut colligere licet ex L. i. h. Postulare, A. Da postido . ideoque merito quaeritur, quo iure receptum sit hodie id non permitti nili petita' venia r an . huiuet iuris velligium quoddam deprehendere lucet , saltem in caesa criminali , in iudicio Romano more agitato adversus D. Paulum, a Fello Praeside Syriae, bc Agrippa Rega Judaeae, de quo Aci., M. cap. 23. dc 26. ubi Agrippa ad Paulum ait: Pormiuitur tibi pro rem tipso loqui, vel dicere. ocquid id passim suisse usurpatum militis adire laeculis, docet authoe vitae S. Grismii Abbatia Aquilitenti eum tr. lib. a. lite nota de praediis quibusdam coram Archiepilcopo Rementi, inter di Elum Abbarem, Se Canonicos Tu ronentes, qum ait peritos filis te Iuriet, & lexum : Ideoque, inquit, Mona vi G

d aut festinandavi ei, celerius, ut providerertie Hue ita usturum ea a inclinata ψ

55쪽

stitim virorum periturum: quibus austeriorem sermosam flagellis vir Domini μγ-ciissus, non concussus, debiti fui penso Domino ρ soluto ad curam properaest , ct omnibus increpantibus ejus pigredinem , moram causantibμs , 3mprobantuus tarditatem, Samsu Archiepiscopus reverenduς viri consuetudinem non isnorans, ex Latio is eum tiraeo protegebat , amisi pro fe ei tribuens facultatem . Cur autem receptum hoc sit si quaeras; se respondeo , unumquemque vulgo existimari in propria causa esse acriorem , & vehementiorem: vixque posse ubi temperare : ut licet observare ex his quae a glossa & interpretibus adnotata sunt ad L. In pecuniarita, Cod. De Pruviatoribu , diligenter a me exposita iupra , ad rit. De Procuratoribus. Et hoc est quod innuit exceptio in hae cap. propolita, nisi forte praesentes presoni sint adeo indiferatae, xt earum defesitis de Iudι- eis licentia per alios Iuppleatur . Indiscretas vocat Innocentius ex vulgari sermone , quae a Latinis eleganter dicuntur inccnstillat: conlultum enim dici aliquam

do pro sapiente, & prudente, nemo in qui nesciat, ut.in illa sententia Di nysi Catonis, se enim vocatur in veteri mL Symeonis Bassi, eruditissimi Praesidis Lemovicensis, Consultus esto. Confultus , inquit doctissimus Scaliger , est

quem vulgo discretum vocamus. ἔμφρων Graecorum non male huic notioni respondet,

sed in quo Graec; suam egestatem fateantur necesse est. Inconsultus ergo erit indiscretus, ut innocentius loquitur; imprudens , & minus attentus , ut in illo versu veteris Poetae Gratii, in memate de veuatione. Et nuda sisas vincite movebant Inco alti homines. Sunt autem autem certae personae quae neque pro se, neque pro aliis postulare possunt. -

AD CAPITULA XV. ET XVI.

INNOCENTI Us III. Noa ILI UIRO MATTHAE

EXAMINAT A eausa, quae vertitur inter te & milites Campaniae s super Edelesia sancit Αnρeli de Casa parata , actis conosellionibus, & attestationibus intelleois , inspectis instrum eritis , &allegationibus indagatis . perpendimus evidenter, quod arbitrium quod contra te Vicedo minus Sabiniu dicebatur super eodem negotio pro. mulgasse contra formam iuris, de compromissum sui sie declaratum,. Verum non obstante confirmatione felicis memoriae Clementis Papae praedecess nostri, qui confirmaverat illud . sicut provide latum fuerat.& ab utraque parte receptum, decrevimus ipsum irritum dc inane: Iactionem. quam super iure patronatus ejus denae. Ecclesiae contra praesatos militea intentabas, incongruentem cognovimus.& ineptam . Quia cum testes induxeris ad probandum quod quando praelatus A. Vicedo minus Ecclesiam eandem tamquam sequestratam accepit , ut jus p

r tro

56쪽

tronatus. Ipsus Ecclesiae possidebas : prosecto nec rei vindieationem in

tentare, nec ipsius restitutionem Poteras postulare . Unde intentionem tuam in hac parte pronunciavimus non tenere , absolventes eosdem milites ab eadem : ita tamen quod si Longruentem & aptam intenta. re volueris actionem, respondere tibi nihilominus teneantur.

IDEM MAors TRO ET FRATRIBU s Μ ΙΥrAE TEMPLI IN ITALIA CONSTITUTI 1.

CV M deputati. & insta: Aecepimus, quod quidam , tam saeeula. re , quam ecclesiastici iudices , illos , quos habetis in domi

bus vestris praeceptores . in causis ad prosequendam suam justitiam non admittunt, tanquam licitum non si eis super litiptosis negotiis curam gerere, qui pacificis decreverunt studiis inhaerere , illud alleagantes in repulsione eorum, quod eorum ipsis generatio non est notat qui undecumque venerint gratia divina vocati, dum laudabiliter exe. quantur ossicium sui ordinis , ex superabundanti requiritur suae ncilio nationis . Ne quis igitur in prosecutione causarum praeceptores eosdem

ab agendo vel respondendo occasione hujusmodi repellat , auctoritate praesentium inhibemus .

CEM TEMTr A brevis eas. II. Mee est. Et si hoc iure nemo teneatur praei seo nomen aetionis qua agit proponere, ut supra docui, in eap. Dilectι ; non esse tamen admittendum eum , qui proponit intentionem vel actionem omnino ineptam, & incongruam: ut in hac specie diligenter a Cujacio exposita, iuncto cap. 7. infra, de confirmat. utili, vel inutili , qui coeperat agere interditio uti polli et ii, & probarat se esse in possessione iuris patronatus, de quo quae r ba .r ; male deinde mutata facie negotii egit rei vindicatione , quam dari constat ei qui non possidet ; interdictum vero uti possidetis, ei qui possidet, L. I. g. Interdi sitim, T. Uti possiritis. Et eontra interdictum unde vi, ei qui non possidet, ut Iurisconsultuς ait in verse. Et cousequenter, ex quo constat male de iis negationem in Pandectis Florentinis, illo loco, L. t. me interdictam, si Deia, ct vi armata, non alii quam eι qui minitara iureia fium unde vi competere argumenitim pr.ebet; σα Subjecta ratio satis docet legendum esse , ei qui non posuer, quod Aecursus vidit , adnotato dict. versic. D conge en re. Et ita recte scriptum est in ea teris Editioni q ante Pandectas Florentinas editis. Sed inepta actione proposita, potest is, qui proposuit , deinde congruam Rr tam actionem exercere , L Cum indebitam, sq. De condis. indebiti , in mentina viri de appellatronib.

Milites Diqitigod by

57쪽

Milites autem Campaniel. vel de Campania, dubio proeul sani milites tu-jusdam militiae sacrae ; milites puta Hierosolymitani S. Ioannis I vel milites Templi Salamonis, qui vulgo Templarii dicuntur, ad quos scripsit idem Pontifex, in cap. 36. eos in judiciis tam saecularibus, . quam ecclesiasticis, esse a mittendos; etsi sint homines ex te mae nationis & incogniti, dummodo laudabilia ter exequamur ossicium sui ordinis: qua de re extat in Staιtitis regula Templain riorum cap. 34. de Fratribus qui per provincias proficiscuntur e Fratres vero . inquit, qui per diser os proincias diriguntur, regulam , in quan tim Vires com

petunt , Iemare in cibo, oe potu, caeteris Rudeant; o irreprehe judiων via viani'; ab his qui 'viris sunt, bonum tesimmium habeant.

AD CAPITULUM XVII.

ALi TER Sc quando. dc infra: Praecipiatis ex parte nostra Praelatis , ut laicis de Clericis conquerentibus plenam iacianei uti uiam exhiberi ' non obstantibus appellationibus frustratoriis , quaa in eorum gravamine Clerici frequenter opponunt : ne pro defectu iustitiae Clerici trahantur a laicis ad judicium saeculare . quod omnino fieri prohibemus.

CLERrcos in soro ecclesiasti eo a lateis esse eonτeniendos , ex notissima regula utriusque Iuris, docui ad eap. 4. supra. Hoc autem cap. praecipit Innocenti li s. Iudici elesiasticis , ut lateis de Clericis conquerentibus . Plene, ae perfecte ius reddatur; non admissis bustratoriis appellationibus, quas plerumque Clerici in sem Mesesas leo interponebant i ut constat ex his quae notata sunt ad east. r. supra, de Reseriptis. Hoc autem emistituit, ne, ut ais,pm defectu iustitiae Clerici trahantur ad Iudiere iseulares. Quod tamen Iustianianus permittit, in Nov. 83. sed hoe fieri ex quacumque causa prohibet Innocentius , id ei , neque praetextu huius desectuq quamvis ex eadem causa possent Eeclesiastici lateos trahere ad forum Melesiasti eum, cap. Licet, σ seq. usea, de foro compet. Hoc vero aequalitatis ratio eSagitare videtur , ut idem liceat laicis quod licet Clericis r sed melior ratio & conditio Clericorum videis tur Innocentio III. qui hoe quoque eonstituit, in eap. Si diligenti, infra, da foro eo ei. non licere Clericis in Iudicem laicum consentire , & renuntaue soro ecclesiastico

58쪽

AD CAPITULUM XVIII.

INNOCENT Ius III.

CA U s A M , quae inter Abbatem , & Conventum Vindocinensem,& Archidiaconum Carnotensem , super quibusdam procurationi

bus vertitur, vobis, & Archidiacono Parisiensi meminimus commisis. se. f Sc insta : Dictus vero Abbas & Conventus nolentes parti alteri respondere, nisi nos primo consulerent secundum privilegia Romani Ponti fieis indulto monasterio eorumdem , dilectum filium B. ejusdem monasterii Monachum , propter hoc ad Sedem Apostolicam transmiserunt nihilominus supplicantes, quatenuI te, fili Decane , loco Pari. senss Archidiaconi subrogare ad defensionem ipsus negotii dignare. mur. J Quia vero cum eumdem Archidiaconum similis pene causa contingat, nimis favorabilis parti alteri videretur, nos te, fili Deca. ne, loco ipsius Archidiaconi subrogantes, mandamus, quatenus non obstantibus prioribus literis ) in causa ratione praevia procedatis. UR E et V svτps fuisse lites L controversias inter Episcopum Camotensem,

.. α monasterium Vindoc mense , docet epist. I97. Ivonis Carnotens idque indicant satis quaedam epistola: Gaufidi Vindocinensis Abbatis. hodie edit; . Hoc enim monasterium eli in dioeces Carnotens , 1 ed exemptum a potellate .Episcopi ex ipsa aultoritate, & sundatione Romani Pontificis, ut supra docui hcap. la. fc in huius cap. Archidiaconus Camotensis , qui ius habetviIitationis vide Episcopi , contendebat hae manallerium teneri sibi visitanti praebere procurationes, id est, annonas, & capita, seu pabula iumentorum, ut pallim in titi infra, δε censibus ; quod negabant Monachi Vindocinenses, tamquam exempti ex privilegiis Romani Pontificis. Fuerat causa delegata, primum Vari lacnta Episcopo, & Archidiae δε eiusdem Ecclesiis r sed quia Archidiaconus Parisiensis Iimilem litem habe3at adversus monasterium quoddam, ideo ab Abbate, c monasterio Vindocinensi recusatus est; quam recusationem Pro bat in liue cap. Innocentius, & Archidiaconi loco delegat Decanum.

59쪽

AD CAPITULUM XIX.

EX Nini TA nobis R. Virdunensis electi petitio, declaravit, quod

cum super facto electionis su .E , H. Archidiaconi ae quorumdam Canonicorum Uirdunensium adversariorum suorum procuratores ad nostram audientiam accessissent, Parisiensi Episcopo , & conjudicibus suis, sub certa Aema literas nostras direximus inter alia conistinentes, ut vocatis, qui scirent evocandi super propositis & aliis a ' solium contingentibus inquirerent veritatem : Γ & testes quos nomi nari contingeret juxta consuetam Ecclesiae formam , ad testimonium compellendo, & praefigendo partibus terminum competentem, quo per se , vel per procuratores idoneos nostro se conspectui praesentarent, justam sentehtiam recepturae r partibus ergo citatis non fuit processum in aliquo prima die. Cumque decem de parte adversa secundo termiano comparerent, & suissent , si electioni se opponerent , in jure requisiti, septem eorum. respondere nolentibus ad agendum tres se retadui obtulerunt. Cum autem idem electus , quibusdam ex his, qui contra eum agebant, conspirationem , & quibusdam exeommunicati nem in modum exceptionis objiceret , se id offerens probaturum e

praefati Iudices interlocuti fuerunt, quod de his & principali negotio simul inquirerent, nolentes, quasi non Iudices , sed inquistores extisterent, super dictis exceptionibus ipsius electi pmbationes admittere rsed pervertendo juris ordinem, de praemissis exceptionibus. & principali

pariter per se inquirere intendentes , & proeedentes etiam ad recortionem testium lite nondum super eodem negotio contestata et quare praefatus elactus nostram audientiam ' appellavit . f Humiliter suppli Cans, ut cum literae ad ipsos Iudices obtentae , non inquisitionem , sed commissionem sapiant, prout apparet ex continentia earumdem ,

quod ab ipsis factum est post appellationem ipsius revocare in irriti tum, & causam aliis committere dignaremur. Quia vero non in m dum inquistionis , sed commissionis negotium extitit delegatum et mandamus, quatenus si ex dictis gravaminibus , vel aliquo ipsorum appellarum constiterit, revocato in irritum quidquid post appellati nem hujusmodi inveneritis adtentatum , in causa ipsa juxta priorum .continentiam literarum ratione praevia procedatis.

60쪽

MANDA v ERAT Honorius III. Episcopo Parisiensi, & quibusdam alii

ut dr eoni versia orta inter Clericum Virdunensem, de Archi liaconu ti, qui adiunctis sihi Canonicis quibusdam eontendebat electionem non esse can nicam : ut inquam, de hac in tota, vocatis quorum interesset, omni ex parte, A diligonter inquirerent. Oppositae vero fuerunt ab electo adversariis excepti nes conspirationis, vel conjuyationis, & excommunicationis ; quas constat esse innonicas, & ab agendo repellere, eap. Cum oporteat, infra , de secus u. cv. N. Iustra, hoc tit. eumque 1 uxta illud, quod utroque Iure obtinet, probare vellat haet exceptiones ἔ Julices recusarunt admittere probationes , δἰ interlocuti sunt se ultro ex officio de his exceptionibus, & de pri ne ipali negotio inquisit ros, se non tam Judice; esse, quam inquisitorea. Ideoque ab hac lententia appellavit et Q ut ad summum Pontificem, qui jullam esse appellationem h ,cev. rescribit: quia nan in modum inquisitionia , sed commissionis , & d 'legationis haec eausa delegata fuit dictis Iudicibus; quam ad alliri Iudices remittit, non ad eosdem, ex forma utroque iure praescripta , ut causa ad eum a quo appetiniatum est non remittatur, L. Eos, Cod. De accusat. eam A. cepta, infra, eod. in cap. a. infra, de mari imomo contracto contra interdit tum Ecclesiae.

AD CAPITULUM XX.

IDEM MAGI sTRO TAN CREDO CANONICO

BONONIENSI.

VENERA Bi Lis frater noster Archiepiscopus Ravennas proposuit coram nobis , quod eum deciso causae . quae inter ipsum& communitatem Cerviae super jurisdictione civitatis Cerviae , &quibusdam aliis articulis vertitur, si per subterlag: a di cavillationes eornm per triennium prorogata r dicti Cervienses adserentes instan. tiam judicii per deeursum triennii periisse , respondere sub tuo examine recusaverunt, s consuetis tergiversationibus processum impedientes dictae causae. Nolentes igitur , ut ejusdem causae decisio ulterius prorogetur . praesentium tibi auctoritate J mandamus , quatenus ex. ceptiona hujusmodi non obstante, in negotio isto procedas juxta traditam tibi sormam. VULGO admissum est hoe capite emendari L. Properandam, Cod. De ludiariis, quae vult instantiam instituti iudicii perire, si lis civilis, vel pecuni

ria, intra triennium definita non sit: & de novo esse agendum institui a acti me, & dato novo libello; instantia enim perit, non actio. sed eraditissime Ci iacius vindicat sententiam Philippi glossatoris, idem esse diemdam ex mente I

ris Civilis in cassi proposito in hoc siti si lis prutrahatur dolo & machinatione

SEARCH

MENU NAVIGATION