Andreas Wilhelm Cramers kleine Schriften nebst G. G. Nitzsch Memoria Crameri herausgegeben von H. Ratjen

발행: 1837년

분량: 298페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

DE PUBERTATIR TERMINO

quae ex Se aevola λ), ipsius commodi ονα, tu, repetunt.

Plaeet Ioeum ad libare, a pleris e hactenus non satis recte intellaetum . . Libertis libertabuagus a tem quos, quaagus testamento die illians manumiserat, alimenta commoda, quae viva Prae8ωιαι dari iusserae: iram omnibus libertia libertabusque fundos. Quaesitum est I an ad ea legata. mitteretur ligeret Paterni libem

απελε υ Θεραν, δ); epistula etiam emissa ad ordinem civitatis, iunde oriunda erret, petierat uti publice, quod medicio erat, arim is ei praestarentur, manifestando litoria auia, eum suum eos libertum Respondit, eum, cuius solio est,' aestimaturum, ut si quidem visa ea, --. ei praegralat, nihilominus fdeicommissatiae admitteretur: altior vero non. In hoo Ioeo eum Panei reso quid- alimenta commodμ 4nterpretantur, alimenta quae testatrix ad modum eorum legaverat, quae Imperator Commodus constituerit.'Risit hane interpretationem Rut geratus ), eaque iuhii Digidius M a mente icti alienius aut diei, aut fingi posse magis edixit,

quam probavit i Riserunt et ala ), grammatiea . Milleet ratione, Commodiana dioenda fuisse aenon Commoda. Et sane apud mpridium legimua orta ex turpi armgantia et turpiore tolerata ruitio nomina illis eoloniae Commodianae, et saeculi ac xenatus Commodiani, verum etiam, quod non observarunt illi, apud eundem invenimus et mensem Commodum et Carthaginem Alexandriam commodam togatam appellatame Magis i igitur est ut ab hae interpretatione Teeedamus; propter silentium t aeripiorum . et

peeuniae eupiditatem Imperatoris, quem Lampridius ε) dlesteirca omno pareissimum, quod Iuaeuriss sumιibus aerarium minuerat, quemque iam supra vidimus alimenta Traiana non pergo visse. Uint vero in eo ita sint, cavendum tamen existunamus ab I) eis. 16. I. D. M aIim oeI eoa . leg. - M ant praestaret ' - 13 Ita gat Florantias, idemque iam dederat Haloander. Supersedit lGehauerus, qu, vulgatam se dare frustra gloriatus est, animadvertere. In antiquissimis edi. graeca deesse, eorumque loco ε glossa substitutar Ru Fno meo ι θιο -ιutem. Ex his Aleia tua Praetermias. II. effinxle hane I tionem, Umψλω ἀπέλεοψω ἐμῶμουμ is, quae deinceps quasdam edd. insedit v. e. Sennetoniana aet illam Hugonis a Porta Lugd. Isb quam pro su ma venditavit Bre manus, nee tamen diligenter eontulit. In m. Han. monstrum verborum: aiupri alitur. - e--sin. Leet . eis. τώ - 5, v. e. I sέnaeeius ad misson. de V. s. a. s. Commoda. Ep. Otto TAM. T. I. Praef. - ε d. I. cap. I6.

122쪽

interpretatione Rutgergiana, quamvis a plerisque et in itiones

adeo quasdam iam reeepta sit, quasi alimenta commoda sint congrua et quae conveniant alimentarii cuiusvis eonditioni, nec nona peiori illa Rivini t) quae ita Iegentur, ut ab herede, prouti

eommodum ipsi sit, exsolvantur. . Nihil enim magis a mente ICti abhorret, e quo non erat quaesitum, quid ab herede praestandum sit, si commoda legarentur alimenta, sed, si Iegasset testatrix alimenta libertis libertabusque, an ad ea admitteretur liberti paterni libertus, de quo sane perlaeta ratione dubitari poterat. Senia sit hoc fortasse Geta erus solidae eruditionis reetique udieii ut plurimum Ictus, deficiente ingenii vivacitate in conieeturas parum pronus, et Ri quas tentat fere in lix, cum praeter

morem suum pronunciaret, sibi non dubium esse alimentMCom

moda, i. e. alimenta ac commoda, legi debere, quod tamen, quia ambigue dictum, dubitamus emunctae naris hominibus perplaei tuis mim. Maneat igitur Aeeurati nostri sententia, commodam testatri eis nomen esse. Nam quod additur in glossatis, et recte risui exponitur, suisse illam mulierem Bononiensem, barbaries est, non Aeeursii, aed Viviani. Et haec quidem ad Scaevolam suffi-eiant. Redeamus in viam. Elato, ut carptim ostensum est, semel ab Imperatoribus signo, certatim privati homines pueris puellisque egestate victus alim niaeque inopia laborantibus testamentis succurrerunt, atque, uti vel ad annos vitae, vel ad pubertatem usque alimenta acciperent, praestituerunt. Eius rei expressa Vestigia tum apud Plinium.), tum apud iuris auctores plura Occurrunt. Cum autem in legatis eiusmodi pubertatis mentio faeta reperiretur, initio non dubitari potuit, ad quodnam usque tempus Iegatum persolvi deberet. Postqtiam autem Hadrianus in publica annona pereipienda tempus pubertatis prorogaverat, quaestio mota est, in privatorum hominum ultimis voluntatibus an idem observandum sit, inventusque est Ulpianus, qui captus Hadriani constitutione, responderet, non1netviIe esse pietatis intuitu, in sola tamen alimentorum speeie pubertatem in pueris usque ad decimum Oetavum, in puellis usque ad deeimum quartum annum produeere. Recepit hane aetatis deta. I Ande. Flari Risini Pr. de alimentis commodis. Lips. INI. 2 ad Dig. E. I. - 3 Epist. I, 8. VlI, I8. - cap. 89. D. ad L. Ic. cap. III et 122. D. M Legat. I. cap. s. D. de alim. eel eib. Iegat.

123쪽

nitioneri Iustinianus humana ratione, indeque ad nostrum usque

aevum pro certa lege custoditur.

Eadem plena pubertate eircumseribitur qui adoptare vult, quem octodecim annis anteeedere debere eum, quem adoptando lilium effieero intendit, vel tironea sciunt. Causa est, quod adoptio naturam imitari debet, anto hane aetatem autem vix liberos quis suscipiat. Cum autem quaeritur, quis huius aetatis auctor fuerit, quid respondeamus, certum non habemus, quanquam eredibile sit,

quidquid eius rei sit, antiquissimis temporibus in pontificum manu positum suisse et ab eorum arbitrio unice pependisse ). Quid quod adeo haec quaestio videtur puri puti iuris pontifieii olim fuisse, iit doctrinae ei vilis iuris plane admisceretur. Id, nescio an satis feliciter, exinde colligimus, uod, qui de industria totum illud de Adoptione caput ex antiquis exeusserunt Caius atque Ulpianus, illud tamen de aetate obstinato silentio praete miserunt. Primus qui eius numeri plenaeque pubertatis mentionemini it . quemque deinde Iustinianua t) excepit, Modeatinus ) eat, ultimae aetatis lCtus, cuius tempore quidquid iuris

saeri ad causas pertingeret civiles, iam videtur a deeretis et notione Ponti fieum exemptum transiisse ad magistratuum iurisdictionem et liurisconsultorum disciplinam. Certe, hoc posito, non erit, cur cum

Petito in verbis Modestini emblema Iustiniani suspie emur.

Doeemur hae de re Auctore Orationis quae Cieeroni inscribiti rpro Domo Sua cap. Ia et i , quae, etsi non sit Cicoronis, tamen nec ab inmeriti, iuris sui homine conscripta videtur. Ibi autem inter alia iste: Quod est, I ntisces, iva adoptionis empe ut is adoptet, qui lneque proereare iam liberos possit, et . quum potuerit, sia exstertu3. Quae deinde causa cuique ait adoptionis, quae ratio generum ac digni- ltatis, quae fastrorum, quaeri a Ilantiscum eo legio solat; et mox: 1 Ponti cibus hona eausa visa est Clodii sc. : a 'probur erunt. Non Get Meius, qui a optabat, quaesita est, vi in Cn. Aus dio, M. Pupio; quorum uterque nostra memoria, rumina aeneettite, alter Orestem, alter lPisonem adoptarit tuet. Geterum . qui nuper universae huie Orationi pro Domo magno ingenii atque eruditionis impendio denuo status quaestionem movit Ill. IVO flua ex hoc quoque loco tela sua deprompsit, satisne ad rem. Videant p ritiores. Notabilis, inqt , eucommemoratio nominum Aussi dii et Pupii: nam quid opus erat omnino

poni exemp/et rei frequentissime factae, ac, si id seri pIaeebat, taη-

tum duas adferri adoptiones, quum essent innumerabiles ν Sane si nim. pliciter evocasset duumviros istos Orator, quin turpiter se dedisset, lnon inficiamur. Sod cum in eo Psset ut demonstraret adoptionem Clodii contra ius fasque factam esse, aetate non inspecta eius qui ladopturet,. Prosecto Itota videtur ulis re aberrasse, dum ex aui temporis memoria exempla Aufidii et Pupii adduceret, qui, qii unquam e X trenia senectute erant, ut facile in oculos incurreret eos tales esne, qui neque procreare iam liberos possent, tamen a severa aetatin inquisitione nian fuerant exemti. Igitur vis argumenti non tam in claris horum hominum nominibus, quam in decrepita eorum senectute

consistere videtur. - 2 l. 4. Inst. de adopt. - D cap. 40. I. I. D. de a vi. - εὶ OM. ad ius Attic. p. 2l8.

124쪽

De Iuvenibus apud Callistratum 1 C tu in ').

MDCCCX V. Sententiam ni e nudius tertius rogasti, Vir Magnifice, de his,

qui Iuuenes habeantur apud callistra in dii -), cuius verba sunt Io Solent quidam, qui volgo se Iuvenes appellant, in quia busdam eseitutibus turbulentibus ') se adela mationibus popu-

Iarium accommodarer qui, si amplius nihil admiserint, necanis sint a Praesida admoniti, fustibus caesi dimittuntur, aut etiam spectaculis eis interdicitur; quodsi ita correcti in eisdem de eLendantur, exilio puniendi sunt φ)r nonnunquam capite plectendi, scilicet, eum saepius. seditiose et turbulente se gesserint, et aliquotiens a prehensi, tractati clementius, in eadem temeritate propositi perseveraverint Ego, eum ea res altioris indaginis sit plusque otii et doetrinae requirat, quam aut tempus meum fert, aut curta ingenii supellex, praeterea in huiusmodi antiqui ratis rebus Tuo potius, quam meo iudicio aequiescere soleam, nihil quidem temere e finio; ne tamen mutua discedam, quid alii de isto Ioeo senserinte penu mea libenter promam, nec, quid ipse hactenus opiner, anceps licet et haesitans, subruatieus I E celaho. Atque ut ab ovo rem occipiam, quid enim, si acumen deest, nisi diligentiam in compensationem adferre lieet 3 a Graecis interpretibus vix aliquid opia sperandum est. Cum tamen adverterim, qui nuper Basili eorum verba in medium protulit, τὸ πλατος confudisse, et την ερμηνείαν, sive τας καὶ

παραγραφὰς Uωθεν. ea denuo exseribam, nee tamen nisi qua Iuvenes tangunt. Igitur Basilieon ε) ita: οἱ τεcυτερισταὶ

ad Car. Frid. Heinrichium, academiae Κilipnsis recto-rom magnificum, epistola Andr. Giii l. Cra meri, antecessoris, seripia d. I. April. MDCCCLIV. - 2 L. 28. l. 3. D. de poen. ita Flor. et defendi potest cum Scip. Gentili Orig. lib. sing. vulgati libri turbulentia exhibent. - eorrepti Vulg. habere Brene- mannus dicit, quod non usquequaque verum. Habent de Tortis a. I l I. et Sennetonii; sed Florentinam sequitur altera de Tortis a. 149 . et e MSS. Halaiensis Codex. Nox vide num legendum sit reprehen dantur; iterationis enim notione upus est, quae in isto verbo latet, ut docent vel exempla apud Ges nerum h. v. qui male non nisi retroagendi significationem agnoscit. Utrumque verbum in ΜSS. confundi monuerunt Interprotos ad Sueton ViteII. c. XII. - b ita Vulg. male Flor: sint et mox gesserunt. - M M. Fabrotum T. VI. p. 834.

125쪽

DE IDUENIBUE APUD CALLISTRATUM.

θορυβωσασι τῶν παρεμβαλλειν. Νihil horum

in usum vertit Synopseos auctor, bene vero Harmenopulus - ,

τοῖς αυτοις επιμεινειεν, εξορίζοιται. Vides, nihil hine extri- eari posse ad mentem callistrati, nisi ex eo aliquid elicere queas quod Iuvenes, de quibus quaerimus, ubique νεωτεριστα v, aut

νεωτερῶν, aut etiam νεωτερικων vocabulis esseruntur, nusquam

vero αὐηλικcuv. νεαν, aut ἐφ βu v, quibus tamen fere uti solent Graeculi nostri, sicubi ad' ipsos aetati a terminos respiciunt,

atque inter impuberes, minores ae maiores factos distinguunt. quae eonsideratio propemodum facit, ut eredam Graecos Ictos, etsi a mente Callistrati vehementer aberrantes, Iuvenum tamen nomen pro tri ti et seditionis notam prae se ferente habuisse, neque prorsus male apud Hormenopulum νεατερικους Mercerum ertisse, rerum novarum molitores, reprobante Ite et aperte Salmasio, et, in Basili eorum versione, dum Iupenes vertit, tacite cuiacio. Sed linquamus Orientem, secundam portentorum matrem, et ad Occidentem revertamur, in quo vel ipsum magistralia Glossae allentium suadet, illos Doetores, quos eommuni vocabulo Gloas tores nuncupamus, Callistratum existimasse vulgari sensu de ineunte et ad laseiviam prona aetate locutum esse, quod firmant, qui post illos amplis Commentariis ius nostrum ei vile onerarunt magis, quam ornarunt, in primis Bariolus, Iuria Speculum et Lucerna dierus, qui apprime hoc toto sestivus et ad risum eompositus eat. Verum renaseens litterarum fulgor ad meliora interpretes invitavit, quos fugere non potuit, non sine eausa a Icto dicta fuisse haee: qui volgo ge Iuvenes appellant, et primus a vulgi opinione

discessionem fecit, Iustus Lipsius ), qui, ipse pri neeps in

re veterum Iudicra, ad principem in iuris arte Culaetum litteris editis, suisse statuit quosdam quasi duees theatralium motuum, qui in quaque saetione signi seri turbarum essent et clamorum, quorumque alii vulgo Iuvenes, fortasse et alii reteres dicti sint. M. Fabrotum T. VI. p. 858. - M in Lib. VI. tit. I, M Quarat. epist. I, I. ν

126쪽

Atque illorum quidem originem ad Neronem refert, de quo S uestonius i) narrat, eosdemque putat, quos Augustanον dictus eitus et lapides antiqui passim loquuntur. Hue quoque e mari eribus trahit Allectos inter Iuvenes, et Collegium 'Iusenum mixi norum, et Curiatorem Lusus Iunensem. Ad quam I. iphii an unquam responderit ICtorum Aquila, et, quod Belga volphM, diit docuerit errantem, aut confirmarii reete aeutientem, quaerendum Iihi est ab his, qui, ingenti observatorum cuiaeiani nominis damno, litteriris eius. in editis incubant: id solum pro eerto nin verim nihil in illius Operibus hodie extare, quod ad iuvandam Callistrati men item conserat. Inventus autem mox ulteri est, .l.qui. in hunc eam pum descenderet, scriptor Iabori usus et in re nutiqv xia vehementer exercitatus, multae variaeque, .lectionis ICtus Italus, sed nicaemper concoctae fiatis, neo ubivis neeuratae doctrinae. Guid

Paneiro Ius ), qui, ignarus Lipsit, ad illos Iuvenes a Callistrato digitum intendi existimavit, qui in Iudo ad pugnandum se exe

eerent, vel ut diseo certarent. t uuamitamen coniecturam, si stare, nec in Rebcorruere voluisset, certe a Neronis institutum

non debuisset referre, quod etiam male, Hiis tamen argumenti La Lipsio factum esse alii arguerunt. Neque enim a Nstrone electo . Iuvenes Suetonius narrat, nisi ut plausuum genera, nam plaus quoque rem artis apud Veteres suisse didicimus, , eundiscerent, non autem ut gladiatores fierent, aut bestiarii, aut discoboli. . ab Post Panci rotum in eandem quaestionem inridens, eonto I. ipsium insurrexit, suppresso taliten Iusti nomine, hilarioris fama

theologus, qualem vix hodie serent Galliae, diam. Petitus. Aquod qui a Nerone delecti essent, et Augustani dicerentur,ssienumero Equitum fuerint, in quos propter dignitatem non cadere ististium censura, cum ipse Callistaeatus diuot a. itμ duntaxaqeaedi solero, qui liberi quidem sint, at fortunae tenuioris. Itaque ad alia delapsus, ipse in hane coniecturam venu, Iuvenes istos,

Romanos quidem et liberae sonis, attamen histriones fuisse, neqtamen promiscue aut viles, sed Atellanarum tantum, quarum aet res, eum caeteri histriones infamia notarentur, soli, i secundum Livium ) et Valerium Maximum β), neque. tribu moverentur, et stipendia, tanquam artia ludicrae expertes, i Deerent. Doeta I Neron. e. 20. - 2 Var. . Leem L. I l. e. 1M i m δὲ ad LL. Altis. p. I 9. edit. Meuelingit. - 4 ι. e. l. 2. -- 6ὶ L. VII. M. I. 63 L. VI. c. q.

127쪽

diaeiplina Spectaculo in conreMandretur, eam, anetoris immemor, tanquam proprio imito istam ,- de nio proponeret. Quod eum Peris laetum ne o vetit, eo magia mirandum est, quod meminisse debuerat in umisi i Petitiani idivi M. . dudum kb inuctore auo di missioneia thoisso doetissimum a es lingitim. Nec iniuria. Nam neque eonstat ZAtellanast extru Urbem ι aeternam actas fuisse in muniet piis, ium , allistratus loquitur , et Iuvenes istos interi quiadem speetato, retiri, mitilvium vera inter aetorec et histriones.

Quin addam , i dubio premi quod.Livii aetate accedit: in

iuventute Romana, aevo Callismitti ad o obtinuerit, postquam ad infamem ludi Mum svegem Huilam Atellanae transierant. Certe in κtorum aeriptis quam earum iactorea exceptos videas, etsi satiam te l. iustiis verint homines' idine i expertes. Dolemus autem που saltilagi satis fuissου obloeutpm esse Petito, i vetue de suo indore quidquam ad illustrationem. Callistrati attulisse. l qui doIoemovisse videreu alium Lipsiensiam antecessorem doctissimum, P ue mannum in ipsum quidem . minime, ut alter, poetam, poetarumantem testis sit. Qua modum p igum, 1 ut de, nova minusqu. ambigua explanatione: cireur pipereti, leamque sibi invenisse vid retur,1 Iin nea 'nostros eosdem Sinterpretando, quos militum quo dam genus,' alio Mmine, mei istoriae, . nuneupavit antiquitas, cuius rei eausa Suetonio. Fit timonium denunciavit, eos Iuvenuni 'nomine appetuinti. Sed vereor huius aeriptoris verba, cum ad Icti mentem detorqueri magis, aquaru)ultro accedere videantur, ut subtilitati Tuae in proposito satim sint saetura. Ex enim Callistrato pronum est, quos 'commemorat Iuvenes, singulariter ac distineti nis causa vulgi sermons illa appellatos fuisse, Tranquillum vero Speeulatores eo potius gensu Iuvenea , dixisse, i quo milites tironea antiqui solebant Iuniores Et Iuvenea svocare. De quorum in ea revocabuloriaris pnsu I euiu satis dixerit, post Culacium doetissimus retorum, ae. Gotho redua Φ3, i ab aliorum testium eongerie abhorrere licet. abes ψ'eiuditissime I ei Ahi, quae ait istum Ioeum notatum iuveni. Quoruti an quidquam exasciatio iudieio I uo satia arrisuia

128쪽

rem: sit, dubito. Ego quidem, donec saniora a Te edoetus fuero, pensitatis omnibus, meliorem interim existimavi Paneiroli eoniaiecturam, ut tamen eam non plene sequutus Rim. Nini iriim cum

omnes omninoiludicrae artes ita suerint in Veterum delietis. uesagranti cunctorum studio appeterentur, in iis autem indieandis summa omnes propalami libertate uterentur, fieri prolaeto non potuit, quod toties hodie laetum Vidi miis, ut ab arte rudes, in docti indoeilesque sui ostendendi causa publice Prodirent, ludibrio rum ac sibilorum certi. Imo, Per se probabile est, multum n nte sudoris, multum exercitationis, qui se Probari vellent, subiisse, qualem a Nerone adhibitam indignanter legimus; doctoribus deni que et scholae magistris: se tradidisse, a quibus singulas quasque

artes, curiose ediscerent. Quid i quod, a vero non abhorret, ne Veteranos quidem, quo dexteritatem sive retinerent, alve augerent, scholae usum. ne magistrorumpeti paedotribarum disciplinam prorsus neglexisse. Quod, eum per se illatis certum sit,' multis praeterea veterum auctoritatibus constat,' quos Tibi adferre velle,

putidae diligentiae parvoque emendae foret. Conieetura inde ducor, ut credam, exoscholarum more hos modo Seniores, modo Veteres dictos, illos vero, qui se praepararent, ut quandoque sui ludibrium populo sacerent, dum arti studerent atque a Iusus iuvenilis euratoribus manu dueerentur, et ipsos se Iu ene8,, i. e. tirones - voeasse, et quasi τε γιγα ς abbatiis ita appellatos fuisse, nulla caeteroquin praecise habita aetatis ratione, cum facile fieri potuerit, ut ad has scholas se quoque conferrent et in disciplinam traderent maioris netatis homines, in Scenieis sorsan senum decrepitorumque aliquando sumturi personant.' Atque hoe ipso sensu in turis nostri quodam eapitulo t) Iuvenes a daeteris eleri eis dis-eretos legimus, quo nomine non alios nisi aeoluthos, qui disciplinae ecclesiarum adsuefierent, intelligendos esse, dudum docuit, quo perpetuo doctore utimur, Iac. Cui actus Istos vero

Iuvenes ne mirere inter caeteros populares sedilia'o eupasse in theatro vel amphitheatro, a quibus tamen tanquani insaniesareeri debuisse videantur. Nempe, eum nondum neque Iutarate pissent, neque auctoramentum aut gladiatorium; quae sola

suit ex iuria ratione in histrionibus infamiae eausa δ), ipsi

his qui noti inf. - .

129쪽

ab: omni nota vacui erant. Hos autem Iuvenes, tum ae seenae praepararent, inque variorum ludorum artificio' omnem animum haberent, non videtur a vero alienum, inter albilos, plausus, Melamationes, quibus ista Ioca adeo flagrabant, ut nonnunquam inde ad seditiones et arma civilia ventum ait, praecipuas partea austinuisse et quasi signiferos elamorum extitisse. Inde iam in t xim mihi intelligere videor, eur Callistratus locutus ait Iuvenes qui volgo se ita appellant, oiirque eos dixerit turba sentibus popularium seia commodare acclamationibus, cur denique fustia caesos dimitti. Νam eum isti Iuvenes nondum ignominia labor rent, non flagris ac flagellis, quae pervilium et insamium verberum nomina sunt, bene vero fustibus eaedi poterant, quae sine

ignominia poena fuit 3. Atque ad hos Iuvenes operam dantes in schola sub magistris, sie, Myrmillonum doctor apud Muratorium legitur), vide an commodius reserantur, quam ad factionarios, plausuumque e speetatoribus faces, quos Lipsius attulit, Lapides aliquot, quibus ullum addo, .in quo Iuventus, Trebulae Mutuatae δ), aedili plebis, quem euram ludorum habuisse in muni-eipiis nemo ignorat ), monumentum dedicans, et tertium, in quo Prine eps XXI Seniorum Palaestrae β). Nam de curatore Lugua Iuvenum, deque Mitigiis Iuventutis et Lusus Luneianitia, quorum frequens in murmoribus mentio occurrit, maior dubitatio est, et possunt neque commode . aliorsum trabi. Propo autem erat, ut in hunc censum referrem, qui memoria haerebant, Pinnirapi eultos iuuenes, iurenesque lanistae,

apud poetam q), qui nunc Tuus, et ni spes prorsus fallat, noster quandoque erit, nisi succurrisset in tempore, ibi de ludiorum filiis sermonem aesse. Sed cum Iuvenalis mentio inuiderit, vix mihi temperare possum, quin, .Τe eum, He inrie hi, termini motinctione extra ordinem contendam. Nam cum a multa iam aetat totus sueris in Iuvenale et Ascraeo vate, in. quibus quam multa emaeulavpris, aut nova Iuca perfuderis, iuxta meeum aciunt Auditores Τui: quid tandem est, quod Iapistem illum novenarium dudum mig Veris,. quem nee Horatium his posuisse Scriptoribuaverisimile est, qui adeo, non di eo athletice, aed quemndmodum

130쪽

Tute, tam pancratiee,. quaeeunque vel in adversariis et visthographis acribunt, dedolare solent. . Scripseram haee, eum, alia quaerens, tanquam in stellam aliquam erraticam, inciderem sorte sortuna in quandam Petri Pitho et animadversionem, e qua tanti nominis auctorem mecum in eadem gententia fuisse, vehementer gavisus sum. Ad enim

Gymnasia pertinere Callistrati Iuvenes, et in iisdem ἐφήβους,

existimat, paullo tamen magis, , quum nosmet, vim verbi extendens, nec forsan satis rectus, quod eo trahat Pantomimum, al-Ieetum inter Iuvenes ), cum magis sit verosimile, hunc Augustanis adsuriptum fuisse honoris causa. Haec ego heri, eum eece nosti autem morbum meum nox consequeretur insomnis. Quam cum, ut fieri solet, dicta et saeta superioris diei recognoscendo transigerem, nostrorum Iuvenum memoria denuo mentem subiit, parumque afuit, quin ruminando in prorsus coniecturam ducerer. Quo delapsus sim, narrabo Tibi, sed in aurem, ne, si aegri somnia dicas, praeter me audiat alter. Nimirum auecurrebat, Decurionum in municipiis mistum fuisse e Iunioribus sive sirenibus, ac Senioribus, collegium, quorum e marmoribus olim.notitiam dederit Re in ea tua. , sei-tieet ne in municipiis vel ex hac parte deesset umbra Urbis, Qua nihil in terris compleetitur altius aether, et imago Patrum Conscriptorumque. Obversabatur, tractatu publico et ab ipso Ordine nominatos ad Civitatum Curias vel a decimo octavo aetatis anno adhuedum imberbes ε). Reminiscebar, quanium Romae histrionibus saverint Senatores . atque Equites δ), quaeqne perpetuo suerint Romani Senatus simiae Curiarum consortia ;ut si quis dieat, Iuniores Ordinum in primis participes suisso clamorum theatralium in civitatibus, is fabulam narrasse diei nequeat, praesertim eum Decurionum praecipue impensis Spectacula instituerentur, et inconsulta plausorum insania Curialium virea evelleret ut adeo sibi aliquid sumere posse, qui nondum aetate valerent, aut ex honoribus gestis prudentia, haud iniquo viderentur. Repetebam denique memoria, non improbabiliter defendi posse, severius in eos animadversum, gie ubi se accommo-

SEARCH

MENU NAVIGATION