장음표시 사용
161쪽
vetustis editionibus abesse autem iure possit, tum quod in lemmate praefixo, quod eum Henr. Stephano quidam Gellii esse
immerito negarunt, Vestas nomen oecurrat, tum quod ipse aliquoties Virginis nomen pro saerata praeei se ponat, idque ab aliis quoque seriptoribus factitatum teneamus p), tum denique quod Verbum capere, Vestae sacerdotibus quodammodo mancipatum, de quibus virginibus sermo sit, dubitationi locum non relinquat. Sinthaee, prout quisque malit. Mihi aliud molestum est et scrupulum iniicit, ad quem nondum quemquam offendisse mirari licet. Is autem latet in praecisa enumeratione gnnorum sexti et decimi, intra quos solum Virginem capi potuisse fas fuerit. Et sexti quidem praeterea apud Sotomenum mentio exstat, decimi apud neminem. Nam quem praeterea laudare solent, Suetonius non nisi generaliter aetatem narrat. Etenim de Augusto, Ponti-fieo tum maximo, reserens, quum, ait, in demortuae Deum aliam ovi oporteret, ambirentque multi, ns stias in sortem daret,
adiuravit, si cuiusquam nePIium suarum compsigret aetas, oblaturum gs fuisse eam. Νeo minus generaliter de eompetente et
Iegitima aetate sermonem instituit Prudentius ), his verbis in lite eum Symmaelio usus iae primum parvae teneris eviantur in annis, Ante voluntatis propriae quam libera aeeta, Laude pudieitiae fervena et amore deorum, Iusta maritandi condemnet vincula sexus, Captivus pudor ingratis addicitur aris, Ii quod de Μss. Clidd. monuerunt alii, firmare licet ex itispictione membranarum Gellianarum, quas servat hibliotheca Regis nostri II latensis opulentissima, a quibus itidem vestalis nomen est. Sunt quidem illae membranae nitide scriptae, non tanteii valde antiquae, et nisi me litterarum scriptura fallit, par, olim praedae e Corvini Regis bibliotheea, attamen ex antiquissimis optimae notaB profectae, cuius rei tΘstimonium mirabili prorsus modo exinde patet, quod, qui illum Cod. recognovit, nescio quis infelix grammaticus, in locum optimarum, sed paulo difficiliorum lectionum, rasura facta, substituerit plerumque vulgarem faciliorem aut adeo ineptam. Prae-ιer hune Cod. diligenter etiam contuli, quae ad manus erant ex Edd. antiquis., binas Venetas a. lbim et IIII. Argentinenseni a. Ibi T. Parisiensem et Basileensem a. Ibis, denique et Coloniensem a. I 126, equibus priores duo vestalis voce carent. - 23 Monuit Anon. in
162쪽
Ipsorum annorem, quasi statis eognitoriam, plane aeeuriis. Quod autem, ut dixi, in illis a Gellio aeriptis Virginum annis offendam,
eius rei hane habui causam, quod, quantum memoria repeto, upud nullam gentem sive sextus sive decimus aetatis annus ita existita matus fuerit, ut is in aliqua re, sive publiea, sive privata, momentum aliquod facere posse videretur, neque eausa ulla expromi possit, eur in his sacerdotibus isti anus 'xquirerentur, qui tamen in eaeteris hominibus ad caussam nullam pertinerent. Quare in hanc suspieionem veni, errore magis . librariorum, quam Gellii, factum esse, ut iam Sextum pro septimo, et decimum pro duod cimo habeamus. Quis enim nescit, septimo aetatis anno insantiam elaudi, duodecimo in feminis inipubertatem; qui termini, etsi libera republica nondum certis legibus definiti fortasse fuerint, tamen usu et consuetudine dudum invaIuisse videntur. Quibus ita positis, satis constat cur in lautes noluerint capi, utpote quae aut prorsus non , aut galtem nondum satia distincte sari sensaquo animi explicare posse viderentur, adeoque plano ad subeunda vel minima reipublieae munia inhabiles. Quae vero duodecimum egressa est annum virguncula, ea iam nubilis facta et virum cogitara solita eredebatur, unde eleganter Horatio tempestiva audit, et, quod iam virum pati possit, lurisconsultis nostria vir potens dieitur. Vestae autem saeerdotium integram, illibatam nullique suspiationi obnoxiam virginitatem sibi poscere visum est,
Iure etenim Virgo est, quae semina nulla remittit Me capit, et eomit ea virginitatis amat ,
et quae vere Virgines, Diis inprimis earae antiquis ereditae Ee boni ominis causam in se habere δ). Neque igitur aptae habitae
Carm. I, 23. et Gellio quoque, VI, 8. - 2 Ovid. Fastor. VI,
295. - 3 Eorsum traho Ioeum Cicer. de II. II, Ia satis vexatum, Varieque emendatum et explieatum. Eum, ne longior sim, sic legenis dum existimo: Quumque Vesta, quasi focum Urbis . . . eomplexa sit rei eolendae virgines praesint, ut adsigiletur felleius ad euato isin ignis, et sentiant mulieres in natura feminarum omnem castitatem peti, liacaententia: in sacerdotium Vestae a Runianis non nisi virgines sumtus, idque his causis, quo et felicius Deae ille gratius hoc ministerium Peragatur, Et ut mulieres sentiunt, in natura seminarum inque earum virtutibus et qualitatibus, virginitatem omnem h. e. omnibuη numeri absolutam, expeti ac desiderari. Quod enim non animadverterunt interpretes, eomparat Tullius his verbis in Vestae eultu mores Romanorum et Graecorum, quorum illi non nisi virgines omni suspicione
vacuas duplici ex causa adhibendas existimarint, cum Graeci viduas
163쪽
mini seminae, nisi quas adhuc rudes essent et edentulae, quaeque coeperint erubescere et ac ira quid taceant, dubitara quid dieant,eeu festis issime habetur apud D. Hieron unium λ), cuius qui Episeo-
Iarum libellum non legit, nae is magnam eloquentiae iacturam aefecisse seiat. Reiecta igitur est virgo omnis, quae as intelligero coepit et sensum naturas suae intrare, et de virginia exire, et pati nonum illud, quod alterius aetatia eat, cuius iam vox obso&facta et memora completa sunt, et pudor ubiqui vestitur, et memaea tributa dependunt, quae verba fiunt alterius Ecelesiae doet xis γ), non nimium sortasse casta, at sui tamen ingenii. Quot autem in numeris errores a librariis admissi fuerint, trita res est,
praesertim sicubi non per seriem litterarum, sed sigiis adhibitis perseripti fuerunt, quod hoe loeo in Gellii Codd. factum fuisse
testantur praeter IIasiliensem editi omnes et editorum, qui uas. usi sunt, silentium. Quod autem in istis sigiis eonsentiunt libri omnes, non est quod me turbet, qui Pro certo habeam, quotquot
eorum ad nostram aetatem pervenerunt, eos omnea ab uno aliquo eodiee, tanquam eommuni fonte dimanasse, idque factum esse,
nisi in toto corpore Gelliano, certe tamen quod ad decem priores Iibros Noetium Attiearum. Quod hactenus ab editoribus non animadversum, si Deus vitam dederit et oecasio tulerit, liquido modemunstraturum confido.
II. Item quas non ait patrima et matrima Qui haec verba ita explicant, vulgo autem id fieri solet, ut dieant, Vestalem eapi non potuisse nisi euius utemue parens adhuc in vivia esset, recte id quidem di eunt, fortasse etiam satis ad huius loci intelleetum. Sed si quis diligentius in horum vocabulorum vim usumque inquisiverit, vereor ne illi aecidat, quod Tullio aceidisse legimus, disputanti de nominis gentilium et hereditatis vera significatione persectaque definitione. Ecce
enim, si, quod non negismus, Verum est, patrimos matrimosque etiam admiserint, nihil in iis pudicitiae iam prostratae veriti detrimentum. Nihil autem mutavi, nisi ut fel ius scriberem, pro facitius, quod ieiunum est; reliqua e Codd. et Edd. anti suis servavi. Epp. II, 16. ex edit. Colon. I 586 , 8. nam in aliis aliter colloeatur. - 23 Tertullian. de Virgin. relanc c. II. in cuius verbia eum Latinio dependunt reseripsi, pro vulg. Ofendunt. - 3ὶ Topie. z. 6.
164쪽
dici, quorum uterque parens superstes est, quaeri adhue potere
utrum omnes omnino, quibus hoc a natura beneficium contigit, euiuscunque demum, sive aetatis, sive conditionis sint, ea adpellatione fruantur, an aliqui tantum Et certae aetatis certaequo conditionisi Deinde, cum apud Graecos Romanosqlte vocabula
reperiamus, quibus istiusmodi qualitatis homines designantur, quasi τεχνικα, apud illos quidem αμφι Θαλαν nomen, apud hos patrimorum et matrimorum, reliquRe vero linguae, antiquae, recentiores, similibus careant, nescio an obscurae curiositatis sit,
ni quis sei scitetur, quae tandem eius rei eausa sit atque ratio nut quando in antiquorum aeriptis repererit ista patrim. et matrim.
voeabula ubique coniunctim poni, in id quoque inquirere, num neque bene Iatine discerpi et disiunctim adhiberi queant, ut patrimo significetur, cui pater solus, matrimo, cui non nisi mater supersit, adeoque ex.more Rom. locutus tibi videare, si Qui narraveris, patrimum Sempronium, uxorem nuper duxisse Patrimam calatii, aut eontra quod, nescio, an ulli e recentioribus visum non sit. Quae et alia nonnulla momenta, quae mox taeturi sumus, quo clariori luce perfundi possint, lectorum qua molestiae Parcamus, age, uno veluti obtutu praemittamus ex universa antiquitate loca omnia, in quibus disertia verbis patr. et matr. mentio occurrit, studiose undique collecta et disposita, prout aetatia vcriptorum ratio postulare videbatur. Sunt autem haec sere, neque enim existimo alia suppetere praeterea: a. CicLRO ): Si ludius constitit, aut tibicen repente contiaeuit, aut puer ille patr. et matr. si terram non tenuit, aut te iasam, aut lorum Omisit, Iudi non gunt rite facti.
Verba haeo autoris libelli de Haruspicum Responsis, quem Quintilianus quidem et Arnobius Ciceronem esse existimarunt, nostri homines tui pudentissimum nescio quem falsarium, remotae tamen aetatis, unde et primo Ioeo posui. Quorum quidquid ait, nobis nune sufficit, in publieae laetitiae pompa hic apeetari patri et matr. quae pompa et ipsa inter sacra resertur. Quid sit, is ram tenere, docuere interpretes, qui iidem, quid ait larum omitirers, ostendere poterant e Virgilii his:
pueri eireum innuptaeque pueIIae Saeva canunt, funemque manu eontingere gaudent st,
quibus verbis ipsi quoque patr. et matri indicantur. I Haruap. res p. e. II. - 2ὶ Aen. II, 238 sq.
165쪽
b. Livius ): Supplicatio earum religionum eausa fui Quibus Diis, deeemviri ex Iuris, ut feret, ediderunt. Decem
virgines, patr. Omnes matrimique, ad id sacrineium adhibiti. Ita loeum ab interpunetione etiamnum laborantem, distinguendum putavimus. De re saera sermonem esse, deque prodigiis procurandis infaustisque ominibus avertendis, vel supplieationi a verbum ostendit.
e. TAci Tvs ): Ingregat milites quia fausta nomina, folio bus ramia, dein Virginea Vestales eum pueris' puelliaqua puer.
matrimisque, aqua visis e fontibus hausta, perluere. De eaerimoniis in Capitolio restituendo observatis narrat, et quid actum fuerit, ut ea res ex laustis ominibus procederet. Erant autem eaerimoniae illae et ipsae saerorum publicorum particula.
d. Vopiscus δ): Agite igitur Ponti cas, qua Furi, quo
mundi, qua sancti, qua vestitu animisque sacris commodi; templum ascendite, subsellia Iaureata constitutis, veteranis mania lua libros evolo ite, fata Reipublicae, quae sunt aeterna, perquirite, putr. matrimisque pueris carmen indicite. Ma sumptumeacris, nos apparatum sacrisciis, nos agris ambarvalia indicemus. Insignita linee verba ex oratione Senatoris Rom. transseri Pinsunt, eum in Curia de supplieatione instituenda ageretur immianente bello Marcomannorum, hoe consilio, ut, quemadmodum insuperiore exemplo, mala omina averruncarentur, fausta impetr rentur. In quibus tamen, antequam ad alios testes properamus, tantisper morari placet. Video enim Salmas iuni, quem nemo negu bit Historiae Augustae scriptorum sospitatorem eluere, in iis fluetus nescio quos excitasse, eonfidentia auetoritatis suae magis, quum bonae eausae, alia autem pressisse, quae sine monitore vix praetermittenda erant. Et principio quidem, cuin veteranas in nua Casaubonus satis prudenter, aenio eon se et aa, inter pretatus esset, indeque venerabiles, quod a senioribus e Pomtifieum collegio libri Sibyllini inprimis evolutos eredibile sit, conis tradixit Salmasius, et qua fuit ingenii fidueia, velatas substituit,
enusatus, moris fuisse, ut in supplieationibus Pontifieo manus velo obtegerent. At vero eius ritus tantum abest, ut ex vetustate
eertum aliquod testimonium afferri possit, ut eiusmodi chiroth I t. XXXVII, 3. - 2 mat. IV, 20. - M in Aureliano e. Ist. M Casau b. ad auen. XII, 2.
166쪽
AD GELLIUM EXCUR Ua qΓARTus. 9Iearem, ita enim iam peregrina voce appellare solemus, ne vomis buluui quidem in omni sermone latino suppetat. Neque enim quod ad Plautum nos remittit, apud quem manifestis vrebis occurrant velutis manibua orantes Τ), eiust nodi est, ut propterea vadimonium deseramus. Plauto enim de acie victis sermo est, quorum principes flentes dicuntur venisse velatisque manibus veniam Orantes, quorum.verborum nihil est quod ad ritus in saeris observari solitos attineat. Fugiebat scilicet doctissimum illud mortalium eaput, relatas ibi manus esse, in quibus more suppli eum insulas gestarint et velamenta, quaeque fiunt alia irae victorum Placamenta. Ignorabat, si Dis placet, incredibilis memoriae vir, Viennenses apud I aeitum δ) velamenta et infulas praeserentes, ut animos militum secterent, aut npud Livium δ), ramos oleae ac relamenta alia supplicum, et quae sunt eiusmodi aliorum in re simili testimonia, quorum aliqua dedit Ernestius ), et poterat plura. Invenit tamen Salmasi iis propugnatorem et chir theearum defensorem in Galla eo δ), cuius vero qui argumenta trutinaverit, non magis nil rem laeere intelliget, quam locum i Ilum Plautinum. Non autem in eo substitit Salmusius, sed ultima verbalia eo Senatoris: patrimis matrimi8que pueris carmen indicite; nos sumptum sacris, nos Πpparatum sacri ciis, nos agris Amba Dulia indicemus, tanquam futile impostoris additamentum, prorsus eliminavit. Absunt, ait, a Cod. Palatino et ab editione prineipo Mediolanensi a. I 475, addo, et a IVeneta a. I 490. Esto. Nonna magis simile vero videri debet, excidisse in uno aliquo eodi eooscitantia librarii, quam intrusa esse, quae supra captum huius- in odi hominum docta sunt 3 Atquin porgit, nec docta sunt. Quid enim est carmen indicere pueris quid sumtum indicere saeriar quid denique aris indicere ambarvalia' et cur ambarvalium tantum meminit, non et amburvii, quod tamen postea celebratum, ambarvalo tantum promissum esti In quibus me non tam Salmasium audire sentio, quam malae eausae malum patronum. Quid
enim, at a Salmasio quaerere veIlemus, quid ait ferias, aut supplicationea εὐιcere, aut bellum, quae quavis pagina apud Veterea occurrunt aut quid apud Maronem q), honorem templis indicere δ Nae ego vereor, ne nos ad Iudum et puerorum subseIlial in Amphiar. I, I, IOI. - 2 mat. I, 66. - 1 mat. XXI v, D. - ad Tae. mat. I, 63. - da SibyIlia earumque Oraeviis e. I 6. 63 Aen. I, 632.
167쪽
AD GELLI LM EXCURSGs QUARTus. remittat. Neque bono, quod ad ambarvalia attinet, voto Senα- toris comprehensa, Salmasius nobis docendus est, in communi deliberatione saepe ab uno proponi, quae mox plurium arbitratu aut reiiciuntur, aut in umbrantur. Quare stet Iectio vulgaris, retia quorum codd. et Edd. auctoritate et constantia, ipsa denique rei opportunitate et habilitato statis corroborata. Sunt tamen alia quaedam in Vopisci verbis, quae, nisi valde fallor, poterant Saumasianae libidini in sollicitandis verbia satisfacere. Equidem quid sibi velint isti Pontifices, qua vestitia, qua animis sacris commodi, non satis percipio, quae, interpunctione unaque litterula ala mutata: Agila Ponti ces qua τeatitu animisque sacri. Gmmode templum Moendite, rel. bene procedere videntur. Comino Inquit, i. e. ευκαίρως et auo tempore; qua in mutatione defendor pro parte ab Aldina Ed. in qua, post sacris, periodus clauditur, et nova a voce Commodi incipit, quasi de huius Imperatoris templo aliquo sermo ait, quod est nauet. Praeterea non minux haereo inhia: fama reipublicas quae sunt aeterna perquirite. Quodsi enim fata reip. sunt aeterna et mutari nescia, cui bono tunc supplicationes caeteraeque religionesi Scripserit Vopiscus fata reip. quas sint aeternae perquirite. Νihil enim frequentius in numis relituisque monumentis priscis, quin adeo in ipsis Legibus t), quamaeo aeternas urbis reipublieaeque commemoratio, ut vel mutat-eipia istam appellationem sibi ultro arrogaverint δ). Sed pergamus in patrim. et matri testibus.
pueris nobilibus et decoria per omnem Italium, patrimis et matrimis; credo ut maior esset utrigus parenti dolor.
eas Diali praeministrabat, ea qua patrimes et matrimes era i , ideat, pa trem matremque -huc vivos habebat.
trimes et ma trimes, qui Flamini Diali ad sacrocia praeministrabat. Antiqui enim ministros Camillos dicebant. h. IDEM: P trimi et matrimi pueri prae extuli tres nubentem deducunt: unus qui lucem praefert, ex vina alba, quia noctu nubebant, duo, qui tenent nubentem. I in L. II. C. m. da oper. pubI. L. 10. C. Mat. da metalia. I Exempla congessit Viseontius in Monumenti Gabini della silla I eiana, p. 84 et 2 . - M In Heliogab. e. VI.
168쪽
i. Ingu: Ricam alii dicunt pallium essa triplex, quod consciant virgines ingenuus patrimae et matrimae.. In quibus Festi verbis, quod ter Patrimea et matrimes vocavit, quos alii patrimos matrimosqus appellant, Vulgo imputant tanquam proprium sacrae Pontificum linguae. Sed et alia voea bula seeundae deelinationis ad tertiae normam invenimus. Itaqua sacres porci apud Plautum habentur et Varronem. h. ILL. Ons xi L EXA ): Supplicatio per decem Puersa Patriamos matrimos totidemque virgines habita. I. Ingu - : Ex Sibyllinis in insula Cimolia sacrincatum per triginta ingenuos, patrimos et matrimos, totidemqus virgines. Quod ibi priore loco sine copula patrimi matrimi Ieguntur, praeferendum adeo visum est Scheisero et Oudendo io, quod non
putem. Defendi tamen potest aliorum exempIorum copia nude po-- sitorum, Teluti usus fructus, Tutorum ea Sorum, suri Oxum tectorum, o mi ionis venditionis, Ioeationis conia
ductionis, quae in vulgus nota sunt. Addo ex iuris libris munus donum δ), actionem petitionem ), placitum eo sensunt β). Idem in praede Iitis vindietarum apud Ciee ronem βὶ nuper observarunt Savinius et Du Itoi δ) VF. Cl. cI. cuius loco nune apud Gaium p) quater habemus litem et vindicias, quibus, ni sellor, comparare quimus, defensionem et
Vindiciam, sic. Iego, non vindietum, quod nihili est) in
vetustissimo marmora Praenestino is ). Nec tamen damnaverim, quae Asconio est, litem vindiciarum, quam paullum converso
sensu dixit, sicuti Papinianus litem in ossietosi et alibi
Iitem proprietatis. m. ARNOBμη ιδ): In caerimoniis vestris reὀusque divinia, postv Iionibus locus est et piaculia. Dicitur contracta esse com missio, si per imprudentiae Iapaum, aut in verbo quispiam, aut stympurio deerrarit, aut si cursu in solennibus ludis curriculis-I de prodigiis, cap. 54. - 29 ibid. cap. 100. - 3ὶ L. 8. de
169쪽
qua divinis. Commissum omnes statim in religiones elamatis, astadius eonstitit, aut tibicen repenta eonticuit, aut si patrimus, set matrimus9 qui vocatur, puer, omisit per ignorantiam larum,
aut terram tenere non potuit. Adseripsi integrum Ioeum, ut Ieviter eorrigerem et ab inte punctione iuvarem. Vulgo est: piaculi dic. contr. esse com. uno tenore, et rursus: divinis, commissum omnes.
n. SRnvi Us t): ptiae febant farre, cum per Ponti cem
Max. et Dialem Flaminem, per fruges et molam galaam coniungebantur; undo Confarreatio appellabatur; ex quibus nutiis patrimi et matrimi nascebantur. Ita habet Cod ex Servianus P. Danielis, quem is primum Paris. a. 1600 edidit, ingenti lucro doetrinarum. Idem tamen scholion ex iisdem solle dis iam a. I 573 in Iueem produxerat P. Pithoeus 3 . Atque ex eo tempore notioni patr. et mare. addi eoepit, non suffi-eere, ut eiusmodi pueri parentes habeant superstites, sed ut nati sint ex farreatis nuptiis, qua de re ante nemo somniaverat. p. IDEM . : mro Romano, patrimi et matrimi. Haee ille ad illusisanda Poetae: Pueri innuptaeque puellas Sacra canunt, quibus Maro pompam deseribit, qua equus Troi nus in urbem invectus fuit, magis Romanorum, quam Graecorum mores imitatus.
p. MAelloatus ): M. Laelius Augur refert, bello Puni secundo duumviros ex Scio propter multa prodigia libros Siby Iinos adiago, et invectis his nunciasse, in capitolis supplicandum lectisternium quo ex eoliata stipe indiciundum, ita, ut libemtinas quoqus, quae longa veste uterentur, in eam rem pecuniam a Gministrarent. Acta igitur obsecratio est, pueris ingenuis, emetus libertinis, ais et Dirginibus patrimis matrimisqus Pronunciantibus carmen. Ex quo concessum, ut Iibertinorum quoquastii, qui ex iusta dumtaxat matro miliast nati fuissent, togam praetextam, et lorum in collo, pro bullae decore gesturent. Quis I. aelius ille Augur fuerit, quidve seripserit ignoro adeoque eius memoria obaeum est, ut vel eorum diligentiam effugerit, qui avetorum a Maerobio Ιaudatorum indieem contexuerunt, itemque eorum qui fragmenta veterum seriptorum historica eollege-I ad Virg. Georg. I, 32. - 2 in Comment. ad Mos. et RomLL. Couae. tit. XVI. - δὲ ad Aen. II, 238. - Satumat. i. λ
170쪽
runt. Praeter quam autem hos quindeeim Iocos, nullum alium exstare autumo in priscis auctoribus, in quo patrim. et matrim. nomina apertis verbis prodita sint. In numis porro antiquis oecurrere vix crediderim, neque in lapidibus compertum habeo, nisi in tribus ad Fratres Arvales spectantes quorum, qui integrior copiosiorque caeteris est, haec habet:
Ne vero ex quo huic rei lumen accendi possit, suppressisse quidquam videar, e Graecis quoque scriptoribus, quoad illi res Romanorum attigerunt, quodcunque eo pertinere visum est, simul hic repraesentabimus. Sunt autem sero haec: r. DIOM A. II AI. IcARIN. 'Eπει δἐ και διὰ τυταικῶν εω τινα ιερα τελεῖσθαι, καὶ διὰ παι ὁ ων ἁμφιθαλαν ετερα ...τaς γυναικας ταν ἱερέαν ετaξε τοῖς εαυταυ civ ὁρασι συνιε- ρόχθαι, ... και παῖδας αμῶν τα καύγ, υτα λειτουργειν. De Romuli institutis agens, hoc relatum reliquit generaIede saeerdotibus praeceptum, mox idem specialiter, ad Salios reserens hia verbis: o τους ἐλευθερους τε εἶναι, και
τους γονεῖς εχοντες περιόντας, υμνους αδουσι. Ita ille, nobilissimo illo loco, quo Iudos seculares imperante Philippo celebratos mira industria deseripsit, et fere similia ex ipsis Sibyllae oraculis petita attulit. De quo amplius non dicerem, nisi vindicanda esse dexteritas interpretia Zosimi videretur ab iniuria non incelebris Angli. Wrba: τους γονεῖς ἔχοντες περιόντας, Verterat Leonelavius: qui ambos parentes adhuc su- Ap. Μarinium in f GIi Attἰ e Monumenti de Fratelli Arvali, T. II. Tab. XXIII, XXXII et XL. - 2 Antiquitat. II, 22. - Mmator. LIX, I. - Histor. II, 1 et 6. - T