장음표시 사용
61쪽
me post Si, vi ineertitudinem involvit, recte plerumque mori eonis Iunctivum ponit, rarius indieativum. Vulgata contra. I. I. bis. l. 8. 8. I. I 0. l. II. I. II. I. I. l. I3. D. de inoff. test. l. 23. I. 4. I. 33. bis da ret vindie. I. M. Fam. Ere. quater autem tantum conjunctivum , ubi Florentiae indieativus ponitur scit. I. 8. I. I . de Inoae test. L 21. de R. V. bis3 I. 25. I. I 2. Cod. Ita quoque post Cum similiter indieativus sequitur in Vulg. 1. 25. I. 27. q. 1. de R. V. et L 30. Iam. Ere. idem denique fit post pronomen Qui, quae, quod l. Ist q. I. de inoff. test. I. 25. l. 3. I. M. fana.
eresse. Praeterea idem et in aliis casibus observatur 1. 23. I. 35. g. I. de Rei vindie. I. 25. l. 8. II. 22. I. 33. Fam. Eresse. Id autem et Floricaepe fit v. e. I, 20. l. s. de heri petiit nemo est, qui ambigit. Universim Vulg. habet 25es Indicativum pro Conjunetivo Florentinae, nee nisi I 6es Conjunetivum, ubi Flor. Indieativus legitur. . . . . Apparet autem omnino, at quando dum norerent haee studia, in his rebus fuerint certae regulae, multum tamen eadentibus litteris ad arbitrium rediisse scriptorum. Siva enim aequaris morentinam alve vulgatam pronum est, non solum inter ejusdem'temporan scriptores, sed et in ejusdem Auctoria scriptis saepe promismum fuisse Indicativi et Conjunctivi usum. quae eum semel observariis aufficiat, nec isti Scriptores sint pro norma dicendi, ad sensum autem raro aliquid conserat utrumnam modum elegeris, hunc ego editori
posthac canonem praescribendum puto: - vVt hae in re aequatur aeripturam HS. Morentini, ut anti-quias imi, neque ab hae Merrantem aut vusatorum eodi in aut mIoandrinae editionis manum singulta Ioeis adaeribat, ne, absque fructu uIIo, nimio variarum lectionum pondere ' oneretur lector et 'fatigetur editor. me si observasset Ge-bauerus existimo, plus quinta parte Otii ipse, Iector autem non minori numero inutilium notarum subIeratus fuisset.
Altera observatio, quae ex hae farragine proeedit, haec est: in vulgatis eodd. oratio magis diffluens est et exserta, in Flor. conlis aconi ea magis atque decurtata. Hinc in vulgg. maior est partiolarum et praepositionum insertarum usus, frequentior repetitio substantius praecedentis, ad quod quae sequuntur referenda sint, pluseulis Iocis tacta insertio singularum vocum, quae quidem aeque bene scribi, quam mente subaudiri queunt, major denique verbi Sum abundantia, quae res et aures magis oppIet et ad intelligendi facilitatem eonduest. Hue faciunt exempla in I. 8. h. II. de inoff. test. esse dicant. I. 8. q. Iq. Eod. quod testamento datum est. I. 30. q. I. Eod. dicturum eum
I. 23. F. q. d. R. V. trahit ad se ut' Paulus loquitur I. M. de Iudie. l. 25. Eod. qui diserasit a lue.
62쪽
I. M. I. I. Eod. servum fugitivum. l. 38. Eud. prima in parte.
I. 38. Fam. Eresse. nune inter se Patrimonium. Neque vero longe quaerenda est huius rei causa, quae ex ipsa temporis ratione , qtio constata est vulgaris Iectio, procedit, et ex acho
Iarum usu paret. Quid enim probabilius est, quam, quod qui post excitatum iuris R. studium, illud docerent, huiusmodi ingestis verbis
usi sunt, quae, qui audirent exciperent librisque suis apponerent, unde e margine postea in ipsum textum illata sunt. Vndε etiam Pronum sit, qui inter ipsos vulgatos Codd. tamen tanta existere possit in rebus minoris momenti disserentia. Cum vero hoc secum serat ratio omnis veterum I Ctorum, ut quam minimo possint verborum apparatu animi sententiam exprimant, et sectatores sint non incomti aut quaesiti, sed ad rem iacientis laconisnii, Atticum autem dicendi genus, quantum Pote abhorreant, facile inde inserimus, pleraque illa
additamenta interpretationes aut scholarum, aut glossemata scribarum olere, unde alter nascatur Canon hic: - Editore aequendam esse eam ieetionem, quae minimum abundet supervaeuia et per se subintelligendis voeabulis, adeoque eommuniter Florentinam litteram, quae magis conspireι eum ingenio Iciorum adoptandam sibi esse, ut tamen non
allentio tra 'nittat fusius dicendi genua a uulgatu Cojicibus,
eum id nonnunquam vel interpretationis rieem subire poMit. νAtque haec ipsa res nos quasi manu ducit ad tertiam observationem, hane videlicet obseuriora Masi. FIOrentini vocabula in vulgatis commutata plerumque fuisse cum notioribus, et ad communiorem intellectum comparatis. Ex qua ipsa quoque causa nonnunquam videas ipsam constructionem mutatam et in aliam magis usitatam transformatam. Habes exempla in I. 23. I. I. de R. v. verbis: ex alienis eementis aedificaveria, ubi Vulg. e. ea omittit. I. 21. g. 3. Eod. in eonsequentias pro quo ningularem numerum amant Vulg.
. 20. Eod. posita sis ex ptis ubi vulg. opposita. I. 32. Eod. pro pensari habent Compenaari quod sane eat
tritum magis usu. l. 63. Eo d. pro funeto Ioes, destrueto loco. Nempe eruditior est illa locutio, quam ut a semibarbaria Dd. intelligatur, quod non mirandum, eum nee ipse Breuem anus satis eeperit et ad inanes conjecturas delapsus ait. l. 25. Pn et I. F. Fam. Ure. iudieitim experiri mutarunt in vulgatiuar sudios. . l. 63. M. R. v. in factum actione mi, vanitur, ubi Vulc. per in fael. Milone a T.
63쪽
l. 26. Fam. Ere. peeuniamque redactam numerari, ubi vulg. et pecuniam, quae redacta est. Similis fere locus est in ii. II. g. l. de Inoae test. , Hine igitur tertiua nascitur Canon: In Ieet naua Florentinia, quae ad rus intelligentirem maiorem requirunt metrinam, quam Iretiones Vulgatori Codd. etsi per se non meliorem fundant aenaum, nisi tamen peiorem, I propter glossematum iustam auspicionem, Pisanum MS. Praeferendum esse reliquis. Cum certe quo tempore veteres IIII Icti seriberent, inter quasdam similia significantes particulas, promiscuus plane exsisteret usus, inde ingens inter ΜM. libros enata est varietas. Hine factum est, u rem exemplo illustrem, ut perpetuae diversitates . lectionum sint, inter vel et aut, vero et autem, quas singulas enotasse putidas eo diligentiae. Hi ne quartus oritur Canon: - uti varietate laetionis danda aequendum est in his exemplar morentinum, nee oeuli Ieetorum fatigandi perpetua annotatione harum diversitatum. Certum porro est perpetuum in ΜSS.' occurrere diserimen quod ad ordinem, quo verba couocantur. In eo stutem discrimine cum raro sensus periclitetur, rarius adhuc numerus or' 'rius, quid prohibet talia silentio potius premere. Sic ratio fruetuum dicas, an fruetuum ratio, qiiid interest Hinc quintua Canon: Quod ad ordinem verborum exemplum esto morentinua liber reliquorum demiationes nee annotator nisi qua in ipsam sen- eatiam insuunt aut ametationem aer otia singularemprodunt. Habent, qui a medio aevo superstites sunt codd. hoc commune vitium, ut quaedam verba diversi prorsus sensus, Perpetuo inter se confundant, in quibus multoties meurrens verbum est aestimatio et aestimare, pro quibus semper fere existimatio et existimare scribunt, quod vel in supra relatis laciniis, ter factum esse vidimus. CQua memoriam identidem refricare cum ait otiost hominis, sisto lotum
Semel monuise auraciat editorem talium aberrationum. Ducit haee res ad aliam paullo majoris momenti, ad de Orthographia H. editionis quaeationem. Quis enim nescit, quanti illius
ΜΚ et ceterorum sit differentia. Sio Flar. SemPer caeteri, nanctua, emptor, optinere,' harena, utrubique, adaeribere, vulgati contra sere Ceteri, naetus, emtor, Atinere, arena, utrobique, ascribere. Scio
hic multa disceptari posse, et cui non dictus hic Hylas Puto tamen pro Canone leptimo habendum:
64쪽
LxID Pan et arum Editione sequenda esto morentini Orthographia, caeterorum non adnotanda, nisi illa aut propter infrequentiam plerisque intellectu Amid satis pernia credenda, aut haec talis sit ut eainde aliua sensus oriri posrit. Quale quid deprehendimus inter eoepit et evit, ammittere et a mittere, afore et res re ac similibus. Queri et quaeri, quale exemplum habemus in I. 23. p. de inofr. test. ubi nondum satis certi sumus, quidnam sit in Pisano. Atque ita quidem in II., quorum auctores remotissimi sunt ab aetate nostra ac Propter ipsam vetustatem huius exemplaris, utque eo docuimento saltem conservetur norma, qua usi videntur saeculo sexto scriptores. Nam in caeteris quidem iuris partibus, veluti Instituit. Codice , Νovellis, Iuliani Epitome, alia ratiosequenda 'tur et accommodanda scripturae ratio ad eam quam hodie aequi tur Viri docti, quamquam videam de Codice dubitari posse, non tae ratione Propter vetusta Codicis Theodosiani exemplaria, in quibus eadem sere, quam in II. FIor. occurrit Orthographia. Quodsi in eo itidem recipienda foret vetustatis imago, vix est ut de Iustiti. dubitarem. Inter perpetua dissidia Florent. et Vulg. Codd. est constructio σου in. Eam, nisi Ciceroni, postea aeribentibus promiscuam fere fuisse a multis adnotatum est. In primis autem in eo est diversitas, quod Florentiae saepiuscule cum auferendi casu ponatur, ubi grammaticorum canon aceusandi nexionem postulat, quam deinde plerumque a uia Codd. Vulg. IIic igitur Oetapua canon locum habeat: iSequatur in ea re Editor Morentinum eimelium nee reliquo rum Codd. aut Baloandri identidem obtrudat Ieetori in alium
Atque haec quidem hactenus. Ex istis autem supra descriptis Iaeinlia
praeterea hunc cousecutus sum fructum:
Vt eonfirmarer in ea sententia, quam dudum prodidi, Haloandrum,
ubi a Flor. recedit, plerumque secutum eme aliorum librorum aucto. xitatem. Praeter ea Ioea, in quibus hoc annotavit iam Brenumanus aut Gebauerus, occurrunt haec et
I. I. I. I. I. 3. Eodem. I. 25. I. 3. Fam. Erc. l. 25. I. II. et I . Eodem. . adeoque tridetaea consentit cum nostro, ubi Editt. diversitatem ipsi soli adscribunt.
Vt multoties vulgatos Codiees a Florentino abire eonstet tum innumero legum evique titulo subleetarum tum in auetore, ad quem
65쪽
referunt, eum denique in eolloeandia signis l. l. cui qu8 legis, id autem omne, elal ait quantivis pretii seiri, ab editoribus tamen fera allentio transmissum esse. Exempla habeat L 8. I. s. de inoae test. L. 8. H. II. EM.L 20. de Rei Vind. L. 23. q. q. I. L. 39. g. I. L. M. Eod. L. II. l. I. eod. 25. I. Id. et II. Fam. eresse. LII. q. I9. et II. L. 3I. Eod. III. Geminationis remedium non tantum pertinere ad Cod. Florentinum, - verum et ad vulgatoa, etsi non tam frequenter, nee tam studio horum auctorum, quam oscitantia. In primis autem id aceidit in omissa particula Si praecedente Nisi, cuius ultima vllaba neglem est repeti.
Μalusculam Taurelli non tantum iudicare geminandam esse Iitte.
Tulam , verum etiam commutatam esse et rursus commutandam cum
alia littera. Exemplum hahes in L. 23. I. a. de rei vind. quemadmodum in I. 23. D. de iudie. ubi Tauri aceEdisset, quod valet Meidi ei. I. II. g. I. de inoff. denegatiit et aurpe similiter. .
Vulgatam a Brenemano adductam non vere esse Vulgatam alibi sam diximus, sive is IIugonis a Porta a. IIII. edit. ita appellet sive aliam. Nam ipse eam celeris MSS. opponit ad L. I. I. a. de audie. Hoc constet Ys. nostrum multoties non habere, quam ille vocat Vulgatam. Accidit id est. de inoff. test. L. 8. pr. v. suus et v. patri.
l. q. V. tempυris q. R. v. eris. I. Τ0. V. haerede. q. I l. v. temporis et . eogere. I. in testam . ubi v. in abesse dicitur. I. II. v. obtinuerit I. II. pr. v. ab artione. I. I. v. videri. L i 3. v. intestato. l. II. V. Deerent in trat. adeoque tridecies e vulgata lectiones habot, ubi nostraeonsentit Florentino.
66쪽
Papleren ahgesarie ien. vlde Gebauer narratio de Henrico Brene- manno p. 8I. et M. . AIs Resultat voti Cramera Studien dea Corpus luris erisalino sinuoin Σπei Heste, enthaliendrI Index personarum, quibus inscribuntur constitutiones eodicis Iustiniani voti Abascandua al. Abasi anthus VII. I. a. bis Zyparua M. Hi parua, Si parus IV. 5. 8.
2 Index personarum, quibus inseribuntur Νovellae ceteraequo Post codicem eo titutiones Iustiniani, Iustini et Tiberti v. Aeaeius Proconsul Armeniae a. 536. Nov. 2 . Tribunianus quaesti a. palatii et exconsul. a. 135. Nov. II. 35. , aine anno Nov. 23. sed ex subser Hal. et Iuliani, quae restituenda, pertinet ad a. 536, quem agnoscie Iandus et Uielingiua subi quaestor iterum, excons. Edict 9. ubi Prael. urbi . Exeonsulatus nomen in dubium vocat Brenemaan in Retandi app. fastor. p. 848. M Index dignitatum et officiorum in codice secundum ordinem alphabeticum. Cap. I. praefecti praetorio. Cap. 2. praesecti urbis.
Cap. 3. imperatores et caesares centhiilt nur die Worter Iustinianus, imp. Severus et Maximus Caesares R. 30b. Cap. 4. comites sacri largitionum. Cap. b. comites et Procuratores rerum privatarum. Cap. 6. comites et magistri officiorum. Cap. I. Reliqui ad domum Augustam specis es. Cap. 8. Μagistratus urbant praeter qui supraeap. I et 2. censi sunt. Cap. s. magistratus caeteraeque publicae per-aonae provinciarum R. Proconsules. b. eomites. e. praesides. d. praesecti. e. correctores. f. consulures. g. vicarii. h. rectores. i. rationales.
h. municipum dignitates. Cap. I 0. Dignitates militares. Cap. II. aace dotes. Cap. II. geographica. Cap. I 3. incerti muneris personae. Die Handschrist von Iuliani epitome novellarum, welch Cramex geh5rte, und von Haubold in Savigny'a Zeitschrist fur gesehlehilicha Rechiswlsse chan B. q. S. I I nuher er ahnt ist, hae Η1nel aus dem aehlasse gehausi. Uon den Erben Craniem ist mit den oben m. nantiten Han elirinen der hiesigen Uuiversitatabibliothek eino Collation, iste es scheint, dieser Jetaigen Ha Ischen Ha schrist mit Pithoeus Ausgabe des Iulian geschenkt worden. Cramer hae diem 86 S. in . beiitelli Variae lectiones coda antiquisa. novellarum per Iulianum epitomatarum collatione instituta ad exemplar editionis quae eontinetur in Pithoeorum observati. ad Cod. et Nov. cura M. D mares. Paria I689. lat. Bel einem mit Papier duretischossonen Exemplar der Ausgabeder fragmenta Vaticana Romae et Berolini I 824. 8. hat Cremer aetna Conjecturen und Erkl1rungen ein iner Stellen, ao wio die Ver-besserungen anderer namenti ieh Kellers saua der Themis T. VI. BuctholiΣ aus dessen diss. ad orat. Soveri de potioribus nominan
67쪽
evictionis securitatem praestari sel Eu Iesen praestolari. Atqui venditor evictionis securitatem praestat non emtor. Quid igitur hoc rei est Puto scribendum praestolari, neque enim hoc casu emtor expectare debet, ut ab evictionis stipulatione securitatem habeat. Tu g. 35. stati proruentes in nostros in obtutus - proruentes nostros in obtutus. Stati constitutione sex Iudis - eonstitutione secludimus.
Zu dem rathselliasten F. F. der subscriptio des g. M. ver irit Cranter die Aufldsung von Majus in saeus frumentarius und sane Poterat illud F. F. melius explicari forum Flaminii, unde data legitur a Theodosio I. I. C. Theod. de quaestionibus, sed nec hoc placet, et magis est, ut Ioariam Fanestrem exputem, ubi etiam allegata dicitur alia constitutio in subscrip t. l. 5. Cod. Th. de pactis, ubi pluribus de hac, ut videtur, Piceni metropoli exponit Iac. Gotho-fredus. Non nego in illa mea eoniectura negotium sacere nument Aquileia, neque enim fieri potuit, ut duobus locis data diceretur et apud Flav. Fanestrem et Aquileiae. Unde parumliam abest, quin existimem aliud quid latere in illis sigiis, fortasse Corum Flavii, ut sic legenda et explicanda sit subscriptior Data IV. Kal. Sept. apud Forum Flarii Aquileiae. Quanquam enim nullo auctore ostendere possum, Aquileiae suisse forum illius nominis, hoc tamen certum est, in municipiis et coloniis aeque fora suisse atque Romae suis nominibus insignita. Nec abludit a verisimili Aquileiae suisse tum Flavii nomine forum, cum adeo constet hoc ipso aevo Plura oppida per adulationem a FIavio Constantino nomen pristinum mutasse in Flavii appellationem, cuius rei exempla attulit dae. Gotholaedus add. I. 5. Cod. Th. de pactis. Denique hoc certum est, ipsum Constantinum hoc tempore aliquoties Aquileiae constitisse, e qua urbe data ab ipso legitur a. 312. l. l. C. Th. de bonis maternis a. 3I9. l. 9. eod. de appellati. l. 6. de decurionibus, ut alias constitutiones sileam. Vide Gotholaedi topograptitam cod. Theod. Zu I. ε3. im Titet de usuisuetu stati vel debitum manifeste Iegendum nec debitum, mens enim haec est, habitator nequellegando Proprietatem, quam non habet, dominii ius excludit, etiamsi sit legatum Per vindicationeni, neque excludit.creditoris sui actionem contra heredem, si sorte negaverit, testamento se heredem esse. Zu g. 62. die Lucke nael, Iulianus lib. XXXV. dig. scribit eroglineti Cranter si ususDuctus per damnationem fuit,ex die legatus non extinguit eum anterior capitis deminutio. Hodie enim incipit deberi. Zu g. 87. Eu Ansang stati partes avnt lege partes sunt. Zu g. I 06. tit. de re uxoria stati discidio leg. dissidio i. e. si inimicitia interveniente adeoque utriusque culpa divortium factum sit. g. I 30. de excusatione Euposisus e sontici vocabulum, quod Majua Proponit, meum non faciam. Morbum ita dici constat, hominem non legitur. Quid si pusicus legas vel Pusticus quasi a pus derivatum.vocabulum. Schulizius, collega doctiss., quocum de isto verbo confer bani, non sine veri specie: phthisicus coniecit. In eandem
68쪽
Lxv suspieionem iam quoque incidit Osann ad Apuleium de orthogr. p. 96, quae etiam est sententia Cl. Harho . g. I 30. stati et his rimina t. similes. Eu g. III. vel absens quidni nee alsens Zu I. 195. dei Μarei und Malo's Note, dass Marcus pecuIiaria honoris causa deus genannt werde. Non persuadet Iocus Capitolini, neque alii similes, qui adulatione sumti nihil faciunt ad infringe
gioque ae tuiturum. g. 225. die Litelae organeti Cramer Et haec quidem dicta sunt de eo etc. g. 242. haud impetrassent,- credo scriptum fuisset hoe impetrasse. g. 248. in sine: in qua eommendatisne - an fuit: in aequam eommendationem ' quod non abhorret a stylo Constantini. g. 249. pag. 62. stati omnibusque arbitris - eominusque. I. 266. Eu Ans g id est perpetuam excepti Dnem - antiquiss. glossema videtur. g. 266. in haee verba Haec et quae sequuntur ab Ulpiano vix
prosecta videri possunt, sed addita ab auetore huius libri e Codies
Gregoriano, neque enim unquam solent Icti, usi testimonio rescriptorum principalium, subiungere diem et consules. Igitur a verbiae imperator noster nova periodus inchoanda, in praeeedentibus autem legendum: tum enim pro etenim. g. 2 2. fundus autem bis perseverarerit - Paene est, ut legam trinia autem - parata est, demoratral ripe totius alae partia est uindiacatio, cum consueto more, eas tantum res etc. Apparet adhuc Phlistippi tempore deseriptionem populi in tribus et decurias retentam fuisse. Tribus emtionis etiam mentio est apud Scaevolam I. M. pr. D. de legatis 3. I. 2 3. ex a .... petitioni supplet qui partium allegationes examu nabit et petitioni. I. 2 3. in sine ala seribe 3Ib eo enim anno Calus Vettius Cossuntus Rufinus praefecturam urbis tenuit Constantino A. Iv et Lieinio Α. IV. Cosa. Vide Corfini seriem praef. Urh. p. II0. Die handschristlichen Bemerkungen Cramera Eu den von Penon aulae undenen uud herausgegebenen Constitutionen sind aut 38 S. q. enthalten. Im letetten Iahra seines Lebena sing Cramer 'einen Commentar Eu der Iustinianiaehen constitutio de novo codice faciendo: Haec quae necessario uni Summa reipublieae an und betandet te Indem Commentar Ru der eraten eo titutio Eiem lich aussuhrlich undmit vortieba den Ansang der von Clossius aulaefundenen gesta in senatu urbis Romae de reeipiendo Codice Theodosiano. Weii dieso Behandiung von Cramer alch besondera des Helialis derer, donen erate vorgelmen, erisente, hebe leti aut Falelis Uu ch, dem leti furaei neu Rath bel der Herausgabe dieser Samnilung dankbarsi ver
70쪽
lita von diesem Helligen emissili , dasa ala er nach Rom gehommen uerte tune in urbe maximum gaudium Theodorici regis praesentia, unde eontigit, ut b. Fulgentius in loco, qui rima aurea dieitur. Theodorico concionem faciente adspectaret. Einmal erilitat imVnterfuehen wolito ich nun auch den Bestiner dieser Pa me kennenlernen. Und si elle es gelang mit einiger Eiubildungskrast. Rein ande rer war es derEeit, ais ipsissimus ille urbi praeseetus Flavius Pau lus. Denn umsonat halte ich nichi neben vielen andern selilectiten