장음표시 사용
161쪽
XIV. Itaque si Apostoli ex Christi mandato ita caulum voluerunt, si ita locuti sunt veteres Ecclesiae Patres, dum Principes Ethnicae religionis vinculis comstrioli adhuc detinebantur ; quis, nisi caecutiat, non videt, potiori jure illorum verna, et sanctiones ad Principes Christianos referri oportere , qui a Deo religimnis vindices, et custodes constituti sunt. Unde Synodus Trident. sgὶ Catholicos Principes sanctae Mei,
Meleriaegus protectores divinitus constitulos docet. Loo M. 3ὶ Res humanae aliare tutas erae non PMSun , nisi quao ad divinam confessionem pertinent, et Rosia, of Sacerdotalis defendat auctoritas. R Isidorus 4M Principes saeculi, inquit, nonnunguam intra Molossam potestatis adeptas culmina tenene, ut per eamdem pol fatem dis splinam ecologias seam muniamI. O quod non prasvalet Sacerdoa Dore per doctrinae Sermonem , potestas hoc imperos per disciplinas terrorem. Saepe per Reynum terrenum coolesto roenum pro se , ut qui inrea Ecclesiam positi contra fiam, et disciplinam Eccle3iae urent, risoro Principum conterantur, ψωmquo Gscipis
nam , quam Ecclesiae humilitas eremere non pram valet , corvisibus guperborum Pole8sas principalis imponat, et ut venerationem mereatur, virtute possessatis imperfiat. Cognoscant Principes gaeculi Deo debere ac rationem reddere eruter Eccleδiam, quam a Christo mondam gugeipiunt. XV. Verum qua ratione ex divino praecepto obedientiam, atque obsequium Principibus praestare jubemur si Lib. V. cap. 24. 23 Sess. XXV. ;
162쪽
129 eadem saepius ipsis inculcatur, ut ne praeseriplas suae potestalis similes praetergrediantur: quum Iserium, oi Sacerdotium ita semper fuerint inter se distincta, alfiue discreta apud veteres , ut illi aus omne , arbitriumque in Rempub., et res politicas , huic vero in religionem , et ros virituales adscriptum sit. Adposito Symmachus Papa in Apolog. Conferamua autem honorem Imperatoris cum honore PonImeia d inter quos tantum distat, quantum ille rerum humani rum curam serit, iste divinarum.
XVI. Ipsi quoque Principes ad jura majestatis Εcclesiae regimen non Spectare ingenuo professi Suul.
Valentinianus Senior polentibus Episcopis facultatem cogendae Synodi pro instaurando consubstantialitatis dogmate , respondit: Sibi, qui e Laseorum numero
erat, non lisere go eju8modi neFoliis interponere dium Iustinianus Imper: 1ὶ Raaima quidem Sunt Omnibus dona Dei superna collata clementia, Sacem reum , et . Ferium. Illud quidem divinis miss
procedentis humanam ezornant Nilam.
XVII. Quod autom Principes saeculi de caussis Ecclesiasticis aliquando leges sanxerint, haud inde imseras , illos in Ecclesia polestatem exercuiSSe Suam , sed potius in Rep. , ol quidem pluribus litatis. r. Quod jure suo cIesiam , et Reli8ionem lueam tur. Quum enim ejusmodi sit civilis Societatis natura, ut sine Religione non subsistat ; prosecto quum ad Principes Reip. spectet cura , eo nomine etiam noli-ligionem , et Ecclesiam tueantur oportet: August saὶ.
i Nov. VI. collat. I. in Praesal.
163쪽
13os. Ut Canones Ecclesiasticos gnis legibus confirman tes , poenasque subinde temporales adjungentes illorum sexecutionem faciliorsem redderent. Hinc velorum praesertim Orientalium conciliorum ea fuit praxis , ut Imperatoria Conciliarium Decretorum confirmatio evpeteretur.
- 3. Ut Ecclesiasticis Canonibus etiam civile robur accederet, dum per civiles leges confirmarentur. Quamobrem qui in istiusmodi Canones impingeret , dinplici se obstringeret crimine , quod Ecclesiasticam , ot civilem laederet potestatem , atque ita duplici poena, ecclesiastica, ct civili puniretur. si in XVIII. Non negaverim aliquando Principes jus lubtionis suisse egressos , ac Sacerdotum jura sibi ad rogasse ; quo nomine inter alios Principes praecipue censetur Iustinianus. Verum hisce in casibus Episcopi, ne prae caeleris Romani Pontifices intercesserunt, ne quid per Rescripta Principum admissis Canonibus , aut liberiali christianae adversum induceretur. Verum hoc de capite alibi. Do Diuisione Clericorum. XIX. Ac primo illud omnino animadvertendum , nomina ordinis , Gradus, mori suisse aliquando avoleribus promiscue usurpata ad significandas diversas in Ecclesiae ministerio Clericorum lanctiones. Hine Hier. ain Alium ordinem Pontifeae tonec alium Sacerdotes , et alium Levitae. Tum 3) Episcopua ,
μοδινων , et Diaconus non gunt meritorum nomi
na , aed ineiorum p et de Episcopis, Presbrteris, ottaaconis scribit: Non dico, quod istiusmodi fra cibus in Gelegia non debeatis egre subjecti.
i Iustiti. Nov. VI. cap. 1. αὶ Lib. V. contra Jovinianum.
164쪽
Xx. Vorum striclius loquendo sino ossicium Εceleasiasticum significat , ad quod quis ritu m3slico inamguratur , vel polius illius exercendi jus , sive potest iom ; Gra a locum hierarchicum designat, quem
quis ratione Ordinis consequitur; tandem munia singulis Ordinibus addicta Ossicia nuncupantur. XXI. Apud omnes paene Theologos recepta sentemtia est, ordines alios, praeterquam Septem , non ninmorari r scilicet Proδbyteratum , Diaconatum , LIPpodiaconatum , Aeolymarum , Moreissatum , L cforatum, et intiariarum. Plerique Canon istae duosnddunt, nempe Epi Scopatum , et primam clericalem Tonsuram. Illum cnim puram putam ordinis Presbyteratus extensionem, istam vero non nisi ad caeteros ordines suscipiendos praeparationem esse insidiantur; at vero duos a reliquis distinctos Ordines esse contendunt. Nos veluti media via incedentes, Episcopatum quidem distinctum n Presbyteratu ordinem latemur; primam vero clericalem Tonsuram, nonnisi Ordinum lyrocinb
XXlI. Ac primo Episcopalum ordinem emo a Presbyteratu distinctum plura evincunt. I. Distinctua naeerationis rima. Nimirum distincla manuum imposilio , uti Diacon alum a Presbytera tu , ita PresbIleratum ab Episeopatu, tanquam diversos ordinos distinguit. I. Distaneta μωδIaa. Presbyter cnim nonnisi filios Ecclesiae gignit , hoc est fideles per baptismum. At Episcopus gignit Palios , hoc est Episcopos, et Presbyteros per Sacramentum ordinis. 3. Distinctae Pros agonea, ac miliatione3 9kriae caeleδαε. Ad rem Clemens Alex. Strom. ij In
165쪽
licae. προκηαι Promessionea proscelus designani douno in alium locum superiorem. Tum si Episcopalusa PresbIleralii non distingueretur , usi Presbyteratus a Diaconatu, immortis Progressiones illae dicerentur Dalionea floriae avesicae , quum in cnolestibus
illis Spiritibus divorsi aeque dignitatis , ne inficiorum
ordines sint constituti. 4. Episcopi PreMyteris praealant, uti Pregissem Diaconis. Origenes, quem Presbyterum suissct omnes norunt si in scribit : plus a ae erigi, guam a diomnis o ab his xero plus, quam a lateis p plug rurgus ab iis, quibus arvor Diaconog, et Hegbyse 3 c9mmiaxum egi Nyimon, et principama Melegiae. Non absimili rationo loquuntur antiquissimi Ecclesias Patros , Irenaeus, Tertullianus , Hieronymus , Eusebius,
aliique: ac praecipuo in genuinis S. Ignalii M. Epistolis crebrae occurrunt in hane rem sententiae. Speciminis loco sit singulare testimonium fg , ubi exhortatur eos, us in concordia omnia vans Episco O mamaidente Dei Deo, et Prea Ieria Deo Senatus Molici, et Maeonia , quibus commissum eδι minuealerium Io/u Christi. XXIII. Rem omnem paucis contraham. Ordinis natura , uti modo vidimus, in eo est, ut ossicium ecclesiasticum significet , vel potius illius exercendi jus - ritu mIstico costatum. Igitur ubi distinctus conso-eralionis ritus, distincta potestas , distincta munia , ibi prosecto distincti ordines. Anni Episcopatus , et Presbyteratus invicem distinguntur ritu consecrationis , potestate, progressione, auctoritate. Id modo producia argumenta evidenter demonstrant : igitur Episcopatum a Presbyteratu, ordinem ab Ordine prorsus distimgui ambigendum non est.
i Hom. II. in Hierem. ain Epist. ad Magnesianos.
166쪽
XXlV. duod vero nil primam Clericalom Τonsuram allinoi, nobis magis probanda Consalesii opinio videtur, qui si in laletur quidem Clericorum nomino aliquiindo simplices alt0nsos comprehendi, quod hos , quippo cini laici non sunt, sed a vulgo seleeli, set in sortem Domini adseripli, ordo Clericalis complectatur ; at ibidem diserio docet, eae veriori gententia
cistendum proprio, et Siricis primam tonδuram non esso ordi m , Aed practotam dispo8Dionem ad omiuinea; cuba cooptationis ratione ita longuratus aesostur habore ordinem clericalem, et per conSequenae
fruitur privittam Carionis, et prosemio fori.
XXV. Et sano I. per clericalem tonsuram nullaeon sortur initialis Spiritualis poleStas, neque a. peculiaro aliquod Ecclesiasticum munus ipsis exercendum committitur. Adsistere enim cum superpolliceo Ecclesiae ministeriis; necnon ordinum minorum ossicia in desectu eorum, qui illos Susceperunt, exercere, jura novissimo attonsis acque commune est , ac laicis. 3.
Conei lium Tridentinum 2ὶ illam expresse ab ordinum ni bo sexpungere videtur : Auliua prima fonεura instiatus , aut eliam in minoribua ordinibus conati- Iulus ole. L Catechismus R. 3ὶ diserio longuram quamdam ad ordinea au8cipiendos dispo3Dionem adpellat. 5. Demum ex Trident. si unusquiSque a proprio Episcopo est ordinandus, Si secus fiat, ord,
dans a collatione Ordinum pser annum sit suspensus.
vorum Sacra Congregatio, latenio ipso Fasnano, 5ὶ doelaravit Episcopum II ieracensem Ob primam lon-
167쪽
jiciendum ; quoniam 'mura a Conesiis non haberere pro Orinno. Verum non ea cur in liae ro diutius
DE PRAEROGATI Is , ET PRI LEGIIS CLERICORUM.
I. Ac i. antiquitus clerici pluribus, iisdemquo honoriscis litulis decorati sunt: nempe communi loquen. di usu direbantur Pasrea , mmmi, Doctore3, hens visendi Molorea , Anseli Dei etc. Tum rabς του ματος ordo Sarioluarii, ac eorumdem diversi Ordines Imifalsonos 1loriae avesicae diei consueverint.
II. In publicis precibus, sacris Proeessionibus, aliis- quo occlesiasticis lanctionibus primum semper locum obtinent, laicosque antecunt: quinimmo in Ecclesiis laicis omnino vetitum est, dum divinum ossicium , et missae sacrificium celebratur , ingredi sacra septa plerumque cancellis distincla , quum in eis solis clericis tunc temporis consistero liceat. 3ὶ Adbaec S. Benedictus licet omnes indiscriminatim suos monachos ejusdem prorsus regulae sibula obstrinxerit , allamen Monacho Clerico primum locum tu choro concedem dum praescribit. III. Haud contemnenda illa praerogativa est, qua ruuntur clerici r nimirum ut vitam agant ex roditibus Ecclesiae, Decimis, Primitiis , aliisque populi o-hlalionibus. Et sane I. Blhoc obsequii genere tum pinpulus Iudaicus suos Sacerdotes , tum Abratiamus Aebebisedecum honoro est proseculus.
168쪽
bavit. Eremplo et plures enim mulieres Christum sequebantur, ut quae ipsi, ejusve Apostolis necessaria ossent, de suis facultatibus ministrarent. i) Doctrinar Apostolos enim ad .evangelizandum miliens eos ab civitatum , locorumque incolis hospitium, et alimenta recipere jussit, resionem Subnectens: Disnua enim eat operaritia ecto auo. a
3. Idem Paulus Apostolus pluribus demonstrat haud semel in suis Epistolis, ac praesertim 3ὶ, et quidem
x. ex jure gentium. Neque enim miles tenetur suo sumptu militare , sed a provincialibus, uti Augustinus loquitur, accipit decreta hibi stipendia. a. ex ratione. Quisnam unquam prohibetur de vineas seu tu odere,
vel cujuslibet arboris a se plantatae t aut num qui pascit gregem, de lacte gregis non manducat ' 3. Qinaequalitate dati, ei aecepti, idque sub metaphor seminantia , et melausis, quasi diceret: qui s0minat
multo plus a terra melere expectat, quam in ea projecit: alqui spiritualia , quae seminantur , Oppido potiora sunt carnalibus , quae metuntur : qui igitur grave videbitur, si nos seiritualia vobis subministram les , vicissim carnalia recipiamus 2 4. demum ex Linge Mosis, quae idipsum per allegoriam Bovis trituram iis indicat , cui os alligare , sive obturare so pimvmqnimias crudelitatis est argumentum. In quo sane Spiritum S id praecipue intendisse docet Apostolus ; nimirum , ut Evangelii ministri ab iis , quos instituunt, quo nutriantur, accipiant. Unde concludit: Numquid G bobus cura Deo eny An propter nos uixque hoc
169쪽
quoniam qui m 8aeraris operantur, guast do Racrario aurit, edunt, et qui altari sic8erviunt, cum altari parti ipant γ ila et Dominus ordinavit his, qui Ganyolium adnuntiant, Eo Eranyelio visor . 4. Domum eadem Semper fuisse videtur antiquissima Ecclesiae consuetudo , ut Clericis a plebe honosia corporis alimenta praeberentur : et quidem vel ex Oblationibus super altari fieri solitis , ubi non panis tantum , et Vinum , Sed res etiam ni ille necessariao , et nonnunquam pecuniae in Ecelesino subsisen talionomosserebantur : 1ὶ xcl ex fructibus, avibus, ct animalibus , quae Episcopis , et ProshIleris domum mitti consueverant Diaconis, et reliquis clericis distribuenda : Canones ex sic dictis Apostolicis q), vel ox oblationibus , quas singulis mensibus in Ecclesiae ameam fideles pro lubitu inserebant: Tertuli: 3ὶ, unde
videtur orta consuetudo semel per mensem oblation sintor Cloricos distribuendi, do qua Cyprianus si ), vel
demum ex agris, ei possessionibus Ecclosiae donalis,quao licet tribus prioribus saeculis oppido tenues o sunt , at paco Ecclesiae reddita, valde adauciae sunt. Vorum do his sustus alibi , ubi de decimis , oblationibus, aliisquo Ecclesiae roditibus sermo rodibit. IV. Porro preti cipuum Cloricorum privilegium illud semper est habitum , quod tum I. no publicis , SOrdidisquo muneribus, tum 2. ab tributis, ct vectigal, bus, lum 3. ab iudiciis saecularibus immunes fuerint. De tertio hoc exemptionis genere opportunior redibit formo Lib. III. ; primum igitur , ne alterum , nimirum personalem , ct realem clericorum immunit lona hic lanlummodo cxplanare adgredimur. a) Hieron. in Egeoli. XVIII. αὶ III., et IV. 3 Tortui. Apol. eap. 39. g pisi. XXVIII., et LXVI.
170쪽
sersonalis immunitatis nomine veniat. Malis diciturmmunitas , qua bona Ecclesiarum , et Clericorum a tributis , vectigalibus, oneribusque aliis laicalibus eximuntur. Semel enim Deo dieatum non eδι ad uaus humanos ulteriust frangi serendum. it,
sonas Ecclesiasticas spectet, ea est, quae Clericos alν oneribus personalibus , quae corpore Meruntur , mimit. I). Primum de personali , dein de reali Cloricorum Immuuitate lubet verba sacere
praeeunte , Episcoporumque consilio , et horiala primus indulsit Constautinus M., uti refert Eusebius: 33 eamdemque pro Regno Neapolitano nova Constitutione firmavit Fridoricus II. Constituitolio Regni, quae im
plio ab eo tribulorum genere, quod cen8u9 Capilum, jsivo capitatio dicebatur ; quae vel humana erat, Sive animarum , scilicet per quam aetatem quisquo suam significabat , ut inde conflaret, num tribulo Onerandus quis esset, an non : vel iurrena orat, Sive agrorum ; tribulum scilicet, alias Κανων Canon dictum , quod ab hominibus ratione agrorum , et possessionum suarum exigebatur. De terrena mox redibit sermo. At humanam quod spectat, pro Cto ab ea non modo clericos, veruin et eorumdem conjuges, liberos, Ser