장음표시 사용
191쪽
an tres dicendae siui hypostases , aperta sutelum se tres hypostases dicturum , si Damasus dici juboat Cyrillus Alex. , dum Nestorium ad Rahiorem memtem crobriorihus litteris frustra revocare experitur , rem omnem nil ines linum ex more Ecclesiarum reseri r Lova Melctriarum conmetudo Ruadet, ut E-Damodi rea Sancusare tuae communicentur. Τum Caelestinus Nostorium haereseos nuciorem sacerdotio privat, et larillo dat in mandatis, ut R. Sed is auctoritate adscita, sententiam istam Exoquatur , et Cpoli- lanae Ecclesias prospiciat. ΗΘ cioloslini judicium in Synodo Ephesina probatum est. In Nestorium inimdamnationis sententiam dum prolarunt, ad id coactos se
Patres latentur, et a sacris canonibus, et ab Epistola sanctissimi Episcopi Caelestini: au αγκωως κα πειροεντες αυ
Quare legitime , et ex ordine loquitur Justinianus . dum scribit , omnia , quae ad unitatem , et statum Ecclesias spectant, roferri a se ad beatitudinem Papae veteris Romae , eo quod ait Caput omnium Ranctis-aimorum Dei aucerdotum t . Hactenus de Oriente ;pauca subnectore liceat de Occident . XI. M primo damnala haeresi Pelagiana Synodo Mi- levitana , et Carthag., ad Innocentium I. retulerunt, ut Synodicao definitioni Apostolisae Sedia adhiber tur aueforisag et . Qua de re Augustinus δὶ de ve his Apostoli: Iam de hao re duo Concilia ad Rom. Sedem transmissa Eunt, indo regeripta Teneruns , lis stasta est. Innocentius I. i) pluribus ostendit antiquam esse consuetudinem, ut in rebus dubiis, praesertim si do fide agatur , ex omnibus provinciis ad
192쪽
Rom. Sedem reseratur; prusserum quotios Mi ratio
Uentilatur arbitror om fratreS, EI coeyrgeopo3 umastos nonnisi ad Postum iure ferro deberct , veluι nunc retulit dilectio vegira ς quod per totum mundum pro se Gelogiis omnibu3. Jam vero etiam ante Innocem
tium , quum Himerius I arragon. Episcopus Stricium do quibusdam communis dubiae disciplinac capitibus Consuluisset, consultationi Himerii respondens Siricius sic loquitur : Ad Romanam Eeologiam ut Ict ad cinpul tui corporis retuliau. Porro non est , cur hic longius immoremur. Videsis Natalem Alexandrum .isi XII. Tertio denique graviores caussas Sive POSt , sive etiam ante Episcopale in provinciis judicium, R. Sodi dosorri consuevisse pluribus demonstratur. AC. I. ulli observabimus Tis: XX. n. XVII. in extraordinariis qnibusdam , et inusitatis casibus ad R. Ponlisi1- com devolvebatur jus electionis , ol confirmationis quorundam Episcoporum cliam Orientalium. Unde S. Leo
M. Maximum in Episcopatu Antiochono sa) : et x natolium in Episcopatu Cpolitano confirmavit 3). Tum S. Gregorius M. passim in suis Epistolis indicat sumittere Pallium, quod est Archiepiscopatus insigne , ad varios Metropolitas Graeciae, Galliae, Hispaniae etc. XIII. Do Episcoporum depositione antiquiora, et per spieuiora habemus monumenta, quibus constat , R. Pontifices saepe rogatos, ut Episcoporum depositionem in Synodis serendam juxta Canones vel curarent , Vel Urgerent pro sua ipsorum auctoritate. S. Cyprianus rogat Stephanum Pontificem ut ad plebem Arelato conδι- alentem litteras dirigat, quibus abalonio narcians,
D Lib. III. Epist. XIII. ad Mophauum Pont.
193쪽
16o lΙ. octo recenset Patriarchas a Rom. Pontificibus depo. silos . Praeterea Dioscorus Alexandrinae Sed is Episco. pus in Oecumenica Synodo auctoritate praecipue Sodis
vianus Patriarcha Antiochenus a Damaso Pontifice depositus est: Theodorolus s3 . Praeterea Constitia generalia convocare, iisdem Vel per Se ,-Vel per Suos legatos Praesidere, corumque Decreta confirmaro ; ad hasta in disciplinae communis praeceptis ex urgentibus Cau Sis dispensam , ct Canones in casibus particularibus ratione boni communis relaxare , semper R. Pontifieis jum fuero. Hade prosecto ox antiquissimis Eucloesiasticis monumentis perspicua Sunt, quam quae maxima ; at quonam jure, nisi Primatus , laniam in minnos Orbis christiani Leelusias potestatem R. Pontifex exercuissu dicendus ost
XIV. Accessit his, quod jure Decretalium R. Sedi
servata manserint': I. Indulgentias plenarias clargiri. II. Breviarium, ne Missale corrigere, ne mutare. III. Servos Dei , qui mortem.obiero, in Sane lorum canonem referre. IV. Ordines Regulares, eorumque regulas adprobare. V. Cathedrales Euelesias origere , Supprimere, unire, easque vel majori dignitate ornare , Vel Suis praerogativis expoliare. VI. Ept-'Scopos eligere, et confirmare iis exceptis Episcopalibus, quorum electiones ex Coneordalis, uti suo loco dicemus,
vol ad Cathedrali uin Capitula, vel ad Reges pertineant. VII. Insoriores Ecclesiarum litulos , ot benestela in nonnullis casibus,Sedi Apostolicao reservare VIII. E-
normia, ol atrocia crimina absolvenda sibi unico adscribere. IX. Celebriora quaedam vola relaxandi s
cultatem sibi tantummodo vindicare; uti reapse Rom.
194쪽
I6rPontifici reservata sunt quinque Vola, scilicet castit lis perpetuac , ingrediendi Religionem ad probatam , et peregrinationis in Ierusalem , ad limina Apostolorum , et ad S. Jacobum in Ct napostolla. Porro de R. Pontifice , ejusque in universalem Ecclesiam Primatu, juribus , praerogativis etc. latius in nostris Anti usiatibus Christianis.
PRIMATU.Ι. Quum helerodoxi per omnes sermo aetates conmtus suos in illud potissimum contulerint, ut Romanum Pontificom Christi Vicarium , et Petri Succossorem jurisdictionis primatu deturbarent, quo nimirum divino jure in universum dominicum gregem gaudet , ore nostra duximus gravissimis doctrinis, quas Auctor noster in medium protulit, Scripturae ct Patrum testimonia nonnulla attexero , quibus dogma istud imculentissime adstruitur.
II. Et principio Sacrae Literae leslantur Servatorem nostrum Apostolos interrogasso illis essalis si): nos autem quem me erae diei sep Tunc Petrus flatim mdci consessionsem primus emillens cxclamavit 2ὶ : tuos Chrisma Filius μέ xivi. Hinc Sacerdos Aeternus Petra angularis Ecclesiae , quia ipsam regit , Singulari eum beneficio prosequutus, inquit δ): tu es P
195쪽
meam. Unda Christus suum Petrae nomen Cum suprema vicariae potestatis plenitudine Apostolorum Principi impertivit. III. Heio antem illud animadvertendum praestat quod Deus nunquam nomina contulit, quin aliquam dignitatem, auctoritatemque revera contulerit. Sic ex Abrahami,
Israelis , Joannis nominibus a Deo inditis facili negotio colligitur. Quare ubi Christus Simoni dixit: tu vocaberiis Cephas quod interpretatur Petrua, si et postea tu ea Petrua, et 8uper hanc petram aedi abo Gesoriam
meam sa) non ventosam aliquam nominationem , sed respondentem nomini dignitatem , auctoritatemque ipsi
IV. Huc eliam resortur iIlud Isaiast, qui in spiritu Episcopos alloquens diserte pracdixit: Principem Apostolorum sors primarium Ecclesiae sundamentum 3ὶ :allendiis ad peream, unde eaeeisi eδlia , et ad cavernam laci, δε qua praecisi egi d et Ioannes aperiens quaenam sint landamenta civitatis Sion inquit, sues muris civitatis habena fundamenta duodecim , et in ipsis duo eis nomina duodecim Amytolorum nid deinde primo loco Petrum designat sub nomine Dapidia, uti interpretantur Ecclesiae Patres. Quamobrem plane colligitur in Ecclesiae sundamentis, ne eo inter Apostolos , lapidem esse, Super quo 1uit a Christo Ecclesia constabilita quum dixit: δυer hanc petram aedificabo Loeleriam meam. V. Illud quoque observatu dignum quod Servator noster Petro soli plenissimam . et supremam clavium potestatem commiserit dicens: Tibi dabo elavea Reyni Comlorum 5ὶ: deinde Petrum ter interrogavit, num cum di-
1, Matth. et t. loco. αὶ Matth. ibidem. D cap. LI. V. I. 43 Apoeat. Cap. XXI. V. 14. 5ὶ Naith. ibidem.
196쪽
docet Chrysostomus , rationei primulus , quem Petro commissurus erat in universam EccleSiam , pro qua Sacrificium obtulit : Cur Sansvinem sudis 8 ut mmeret Ovcδ, qua3 PEDO, et Ru eeδδoribuδ cisa tra- ida. 1ὶ Rursus Petro universum commi Sit gregem prae caeleris Apostolis, inquiens: μδ o synoδ paδcoovea e id est rogo tum fideles , tum Episcopos , qui voluti matres sunt fidelium , quos per L angelium gignunt , et parturiunt. Tandem Petro soli dixit cum specialim futurum esse universalis Ecclesiae Magistrum,ot orthodoxas silci doctrinam lum filiis, tum fratrihus ira dilurum: Simon, Simon . . . rosavi pro te, ut ramsi Dial idea tua , of m aliquando convermS Com
ma Irula ea tuo3. 2ὶ At quaeso quid innuunt i sillaec Christi verba Ex ipsis sei licet illud sponto suere Fidetur Petrum in universum gregem primatum et honoris , et jurisdictionis habuisse. VI. Nec minoris roboris illud testimonium videtur. quod cxhibent Evangelisino, qui Apostolorum nomina promiscue, et in iliscriminatim recensent, Solum Petrum vero, Vel primo loco nominant vel primum cippellant. Et sane legimus R: duodecim Apoglolorum nomina haec Nurit. ., primUS Simon, qui ilicitur Polrva. Id ipsum testantur alii Evangelistast 4 . At constans isthaec Evaim geliStarum consuetudo Petrum primum, vel primo loco nominandi ex primatu a Christo illi concesso dumtaxat est repetenda. Enimvero Petrus dici nequit primv8 ratione aetatis , quum Andream Dalii m Ω- rom luisse constet: An eas prior in Domino inof
197쪽
Non primus vocatione ad apostolatum: cum sal manisostu prodant Sacrae Literao Andream fuisse prius a Christo Ocalum: non primuδ propter Virlulum Splendorem , quo caeteris Apostolis praecellebat, quia non latebat Evangelistas Joannem virgini latis candore Petro antecellere , cumque a Domino ita diligi , ut discipulus diceretur, quem diligebat ενδ ij, necnon Iacobum minorem ea sanctitatu esse praestantem , ut Itialus ab omnibus appellaretur. Quamobrem Evangelistae salis ovidenter Petri primatum supra caeteros Apostolos adstruere videntur quum singuli ipsum constanter primum nominent, vel primo loco appellent. Huc accedit quod Petrus suit prunus in verbi Dei obeundo ministerio, primus in administratione Baptismi , net smus in prodigiis patrandis, primus in agnoscenda Gentium vocalione , primus in serendis sententiis , etc. Quare primus luit, nempe Princeps Apostolorum, Caput Ecclesiae propter primatum et honoris, et jurisdictionis illi a Christo concreditum in gregem per uubversum orbem dispersum.
VII. Praeterea plenissimac juridiclionis actus Petrumoxercuisse in Seripluris comportissimum ost. Et sane in eligendo Apostolo in locum diadae proditoris Concilium indixit, in coquo praesedit de necessitate hujusce olectionis disserens : deinde ut Apostolorum Princeps in medio fratrum duas prophetias primus aperuit , quae Iudam respiciebant illis verbis : falcommoralis corum degeris, et non gri qui inhabilolin ea a): ct episcopatum ejus accipiat alter 3 . II inc Matthiae Hectionem Deo inspirante curavit. Huc ne- cedit quod Petrus ipse , ut sedaret Graecos, qui quin rebantur adversus Hebraeos , eo quod dispicerentur eorumdem viduae in ministerio quotidiano Syn0dum
13 Ioann. cap. XXI. V. T. et Act. Apost. cap. I. V. RO.
198쪽
indixii, in qua statuit: aequum non ga Ogoa δε- relinquere Verbum Dei, ει ministrare menala si rhinc ad illud opus, et praecipue ad sacrum ministerium obeundum Diaconorum institutionem decrevit et . Denique exorta Antiochiae gravissima controversia an Baptismo renatos oporteret circumcidere, aliasque Momicae legis servare cooremonias: eaque ad Apostolos delata , Petrus ipse Concilium indixit , in eoque prae- Sedit , necnon prior sententiam tulit , et apostolicis suffragiis sanxit s3): non inquisfars es8, qui eae semtibus convertuntur ad Deum adferendum lesia umaaicae jussum, aed acribere ad eo3, uι abδtinerengae a contaminationibu8 simulacrorum , et fornicasione, et 3 ocalis, et ganyuine. Quamobrem isthaeuomnia ab Apostolorum Principe peracta, nemine reclamante , caelorisquo Apostolis consentientibus , tot, dein suisso specialis jurisdictionis actus ration prim tus , quem a Christo ille habuit supra caeleros Apostolos nomo non videt.
VIII. Huc accedit gravissima Ecclesiae Patrum auctoritas, qui unanimi consensu B. Petri primatum non honoris tantum , sed etiam jurisdictionis suisse aperta testantur. Origenes enim si) Pereum, dirit, inter AEPOStolos primum locum obtinere, may myus ER EMO δiae sun montum d cujus verbis respondoni illa
Basilii οὶ: Mattia ille Petrus, inquit, omnibus αὐδcipulis praestiis, cui εoli majora data gunt, quam aliis. Consonat Epiphanius 6ὶ : Initium est a Pares facium, inquit, quare Christus in Petrum is po8tolorum Principem selegit. Do Isto mundo prose
199쪽
quitur S. Leo si) wius Petrua elisitur, qui omnibus
Apostolis, cunctisque Eccleatae Patribus praep-mr. Tandem ne diutius in hac re immoror : haecost omnium Ecclesiae Patrum doctrina , qui certatim luculentissimis tostimoniis B. Potri primatum adstruunt. IX. Quae vero hactenus dicta sunt, non solum B. Petri primatum respiciunt, sed etiam legitimos ipsius Suci cessores , qui ad eamdem Romanam Cathedram , eodemque jure sussultam sunt evecti. Rouora Petri pri- malus a Christo constitutus suit ad Ecclesiae unitatem,ot utili latom. , ad tuendam scilicet fidei , et morum integritatem: hine non suit personalis, sed realis, et perpetuus , ideoque ex divina iustilutione ad Romanum Pontificum Petri Successorem. Iransmissus. Praeterea Petrus , uti ostendimus , a Christo electus suit Caput, oi sundamentum Ecclesiae. Ipse autem in hujusmodi auctoritate perpetuo consiSlere non potuit, quia morte prohibebatur permanere et quam mortemoliam Christus ei praedixit. At Ecclesia ut polo ἐλει- ieelibilia iis lus au consummationsem saeculi erat dinratura. idcirco ne Ecclesiae semper viventi Caput, et fundamentum esset homo jam mortuus , oportuit designare illum qui Petro obeuuli sufficeretur, seu quod perinde est , Petri Successor . Id autem magis ne-CeSSarium erat post Apostolorum mortem, quam illis
viventibus , quia hi Spiritu Sancto repleti polorant totam Ecclesiam se liciter administrare. Quod si etiam ipsis viventibus voluit Christus , uti probavimus, Petrum Apostolorum omnium Principem statuere, ut Ca pilo constituto schismatis tolleretur occasio: multo magis in eadem auctoritate par erat Petri Successorem
collocare , quia lapsu temporis Episcopi per universum orbem Ecclesiam regciales , Capito , Dum , ac Magi-5lro magis magisque indigebant. Ita unitas, qua ipsa
i Soem. III. da assumpt. sua ad Pontis. cap. 2.
200쪽
maximo effulget, servatur in unitate Capitis, non solum invisi hilis , nempe ipsius Christi , sed eliam visibilis , scillesti Romani Pontificis , qui est ejusdem Εωelesiae Princeps. X. Quamquam vero in Petri Successore primatus juro divino ita effulgeat , ut eadem amplissima dignitale, qua ille adauctus suit, suus haeres perfruatur , ipsa tamen successionis determinatio ab apostolico jure, scilicet ipsius Petri voluntais ortum ducit ir). Profecto ex laclo Petri, non ex Christi praecepto, quoad scimus, prae caeleris Ecclesiis, quas ipse Ρctrus sundavit, Romanam elegit , quam constituit; et ad supremum usque diem administravit et rexit. Quare ogregie BOI-larminus sq): I Successio ipsa ex Christi institulo , et a jure divino est, quia Christus ipso instituit in Po-a tro pontificarum duraturum usque ad finem mundi, at et proinde quicumque Petro succedit, a Christo acis cipd pontiscalum. Alvero quod Episcopus Romanus,3 quia Episcopus Romanus cst , sit Petri Successor . 3 cx laclo Ρriri ortum habuit, non ex prima Christis institutione. Nam poluisset Petrus manere Antios chiae, et lunc Antiochenus sine dubio successisset: quia voro Romae sodem fixit, et tenuit usque ad I moriem, indo factum est ut Romanus Pontifex ei
XΙ. Ρrofecto Romanum Pontificem Petri Successorem QSse , ndenou ipsam Romanam Sedem , eui praesuit, primatu in univorsam Eeclesiam poliri, tota Antiquitas agnovit , illis otiam saeculis , quibus p rissimam suisse orthodoxas fidei doctrinam ultro sa-loratur Proleslanies. Altamen non abs re erit nonnulla heic Patrum testimonia adserro. Et sane Cyprianus Episcopalis potestatis strenuus do sensor, Fabianum Pon-
1 Bonod. XIV. Lib. II. do SIu. Dioeces. cap. I. g. 1. et) Lib. II. de Rom. Pontis. cap. XII.