장음표시 사용
201쪽
liscem , tamquam Petri Successorem his verbis agnovit ii): Factus eat, inquit, Cornelius Episcopua cum Fabiani locus , selegi eum locus petri, es Vradus Catho rao Sacerdotalis vacaret. Consonat HieronImus q): Cum Piscatoriis SucceδSore Dyraar. . . . Cinmedrao Potri communione conδocior. Eodem pertinet Augustini tostimonium luculentissimum , qui scilicet Pontificum nomina usque ad Anastasium recensendo, inquit 3) : Pomo succe sit Linu3, Lino Clemena, O monii Ana telu8. . . Si risio imaδf08ius , qui nunc δuper eamdem Petri cathedram Νωef. IIis adde cauleros Ecclesiae Patres, quorum testimonia tioie ad serro haud palitur instituli ratio : qui Omnes sat manifesto eamdem doctrinam constanter prosilentur. XII. Cum vero eumdem primatum habeat Romanus Pontifex Petri Successor , ne Ecclesia Romana , cui ipse praeest, hinc ipsam Ecclesium exquisitis praecin Diis putres uno ore celebrarunt. Et siquidem Ironauus si doles docet per univorsum orbom do rebus fidei, et.morum cum Ecclesia Romana comedi re, tamquam membra cum capite , quippe quod primulus jure Κeclesiis omnibus praeest 4s: Ecc&δiam , inquit, propter poliorem I in ρalaulem noce*- eat omnem convomnes EccleAiam , hoc e8l omneae, qui Sunt un- quo si lea. Eodem pertinent Cypriani verba, quinis Cornolium Ponti se in do nonnullis haereticis seri. bens , inquit 5ὶ: Noci res audent, et ad P mi G- hedram, usque au Cocleδίam principalem: Cypriano Augustinus adnectoiHliis est , qui Sat manifeste Callio
202쪽
XIII. Verum, id quod argumentum nostrum lot Scripturae , et Patrum jam confirmatum praesidiis , magis ac magis adstruit , illud ost , quod Ecelesia universalis pluribus Oecumenicis Synodis aperto Saa-xit : Golesia Romana gen Pr habuit primarum Concilium Nieaonum 1 i . Riirsus Concilium constantinopolitanum I. statuit spin: Constantinopolitanus Episcopus habeat honoris ni iuratum st9SI R9mauum Epis opum. His adde Clias edouefiso constitium , quot
definivit 3ὶ : Omnom rimatum aecundum cauon sansiguas Romae Archiopi 'opo consornari. Brevilatis orgo canones tum Concilii Laidennensis iv .lum Florentini praetereamus , qui eamdem dignitatum ut Pota Sueeessori , ot ipsius Cathedrae sat manifeste ad
XIV. Postremo illud etiam obsorvalu dignum qu nil in qualuor prioribus Oeeumenidis SI nodis , nempe in
Nicaena L. Constantinopolitana I., Ephesiua, et Clial cedonensi, de quarum nuctoritate no insensissimi quidem clesias hostes dubitant, non modo pontificis legati, licet simplices Iliac mi, subscripserunt ante Patriarchas, et spiscopos, sed etiam acta transmissa suerunt ad Pontifices talibus obsequii, et submissionis obtestationibus, ut per Spicue pateat eos, nonnisi a juro divino adactos suissoni Romanam Cathedram ita honorandam. Non onim limore aliquo terrenae dominationis , quam Ροnlisicus ,
tunc temporis non habobant, Orientales illi Episeopip0lerant ad hujusmodi agendi modum impolli, sed erat fidei vox , olloninium fidelium consensus , cujus
203쪽
specimen exhibuit ingenua illa Sanctissimorum Patrum professio. Videsis Laubeum Coll. Cone. Itaque ex his, quae huc usque dicta sunt, satis jam evidenter pro instituti ratione probasse videmur Romanum Poctificem iuro divino in universa Ecclesia primatu potiri.
l. Summi Pontificis Seuulum constituunt Cardinales ; ita dicti a Cardinibus, lioe est litulis sive Εcclesiis, quibus adfixi, et mancipati sunt. Cardo enim, Vel est a Graeco κραδαιο vim, quia in cardinibus janua agi latur, et vertitur ; vel potius, ut placet VOMSio , a Uρτος pro κρατος robur milas , quia in cardinibus sit lotum januas robur. Merito igitur host uomen iis Clerieis tribulum est, quibus Ecclesiae in titulum collatae sunt, ut in iis, quibus perpetuo adfixi essent , principem haberent Iocum, atque adeo circa eos Ecelesiae, veluti valvae circa cardines volverentur : sic enim recte ab iis distinguuntur, quibus Ecclesiae ad tempus , et in commendam concredita
fuerint. Unde Gelasius P. si in Episcopum Cardinalem ab Episcopo Interventores , seu visitatore , cui clesia ad tempus commissa est, diserte distinguit sa): Tum apud Gregorium M. Cardinales dicuntur proprii,ao Ordinarii Ecclesiarum Reclarea. II. Principio sinsulae Ecclesiae suos habebant cardinales , idest Episcopos, Presisteros , et Diaconos Dioecesibus , Parochiis, et Diaconiis praepositos ; et uli pluribus demonstrat Muratorius 3ὶ: Cardinalium μ
204쪽
a Iliam titulum pleraeque Ecclesiue per plura saecula r tinuerunt , uti Mediolanensis, Ravennalensis, Florentina, Veronensis, Lucensis etc. : praecipue vero Neapolitana. Eruditiss. Marachius si , et Cl. Sparanus in suo noviter evulgato opere 2ὶ pluribus demonstrant, Nempolitani hujusco Cardinatatus an liquitalom jam indunb VI., aut saltem VIII. saeculo deduc dam: fami-Ιiarem vero eius Vocabuli usum saeculo.XII. invalluisse. Profecto Diplomati Sergii Neap. Archiepiscop- au. II 77. tres Preδbvseri Cardinatos S. Sossis Ne- . subscribunt. Quod et sequentibus saeculis semperosi saeti latum ; uli ex pluribus IIss. diplomalibus', pud Chioccaretium , ex Ritibus Ursinianis, ex libro Comilis, ex Actis Synodi Alphon si Carasae, ex Actis Visitationis, et Malu Eccles. Neap. Hannibalis de Caripua, aliisquo monumentis colligitur. Qua de ro Ρωrennem ejus tituli suisse consuetudin contendit ibid. Marochius ' Nec unquam , inquit , poει id sempus
sellicet Hannibalis de Capua ab ea adpellasione ce salum fuit ' nisi quod ab aliquot annis ad coel,
nandam nominia invidiam , non quidem omne3 , sed plerique Raltem eo Elossia -ultro ab8liuere Solent, idquo modostiae arioribunt: castiora δε eo parum
pientes titulum, revocare neyueant.
III. Rusmodi cardinales antiquitus nonnisi septem suere , et quidem preSbyteri : at vero saeculo XV primum Diaconi Cardinales adparent, unde colligerodatur hac aetale primum reliquos Canonicos primi livae institutionis scilicet septem Diaconos in Carrina les nuncupari coepisse. Et quidem non immerito: siculi mim Canonici Presbylori Cardinalium titulo insigniuntur , quod suis Canonicalibus tituli sseptem vel e-
205쪽
mune habet, quod siculi hujus, ita ot illius Cardinales aequo Presbyteri, ac Diaconi ab initio nonnisi ur- banae alicujus , vel Ecclesiae, vel Diaconiae Presbyteri , Diaconivo suere , tum et illud , quod utraque
Ecclesia septenarium Diaeonorum numerum ex aequo inviolate servasso videatur. Αdeundi Omnino Mago-clitus , et Sparanus incisal. locis . .
IV. Romanam Ecclesiam quod spectat, in ea Tituli partim erant Parochiae , ideoque Presbyteris croditas , unde Cardinatus Presbyteri; partim vero erant Diaconiae, ideoque Diaconis commisae, unde Diacmni Cardinales; Romae enim praeter Ecclesias, in quibus Sacramenta administrabantur , orant quoque Hospitalia cum adhaerentibus Sacellis , sive Oratoriis , porro haec, oo quod Diaconis commissa essent, inde Diaeoniae dictae sunt. V. Sacculo VIII. illustrior seri coepit in Ecclesia Romana Cardinalium dignitas , cooptatis inter eos sinplem vicinarum civitatum Episcopis, qui Ecclesiae L loranensi addicii , vel Pontilici sacra peragenti pra=Slo essent, vel ipsi Sacris Operarentur : quia in munere obeundo per hebdomadas alii aliis succederoni. Unde Episcopi Collaturales, et Hebdomadarii dicti sunt. si Hi olim orant septem : nempe Ostiensis , Portuensis , Albanensis , Praenestinus , Sabinensis , Tusculanus , ol S. Rusiuae, seu Silvae Candidae; verum hoc ultimo Episcopatu cum Portuensi conjuncto Sex reman SQ-runt. dam vero, uti observat Thomasinus 2ὶ, proximiores Romae Episcopi , quippe qui frequentes in
i Steplianus IV. apud Anastasium Bibliothoe. ab l art. I. Lib. II. cap. II 5.
206쪽
Urbo ossent, pro majorum more invitari consueverant, ut praesto ossent Cleri Romani conventibus, ubi majoris aliquid rei consultandum esset. Qua de ro unum cum Rom. Presbyturis veluti collegium jam constituebant. VI. Iam vero secutis temporibus eorumdem cardinalium dignitas in tantum aucta est, ut non EpiScopis modo, verum et Patriarchis praeserri vellent : id quod gradatim factum est. Nimirum amplissimas ponii solao togationes frequenter Cardinalibus commissae , negotia vel ex remotis provinciis ad Sedem Apostolicam delata in Cardinalium Concistorio discussa , aedofinita: Summi Ponti scis electio a Nicolao II., reliquo Clem Romano excluso , solis Cardinalibus tribula r ae demum schisma Graecorum , quidam veluti gradus fuere, per quos Romauus Cardinalalus ad lantum fastigium , ae splendorem evectus est. Proseclo Orientis Patriarchae , ac Metropolitae nunquam passi
sunt sibi Romanos praelarei cardinales. Quin immo, uti post alios Cunonistas notat Barbosa i) usque ad ii pora Bonifacit VIII. nullus eraι Episcopus, qui nolles feri Cardinalis, quia putabant non licere aemacendere a maiore Gynitale ad minorem p primum sub Alexandro LII., uti monet Onuphrius Panvinius do Episcopalibus, I itulis, et Diaconiis Cardinalium set , sub quo Romana Gelegia ad marimum in terris Ῥαδί0ium oveola fuit, eae Episcopis Cardinales eri coeperunt; ea tumori σdhibita moderations , ut quoliea aeci res aliquo8 creari Carrinales, qui Episcopi, vel Archiopisosyi eδδent, δinyulis unaeae Cardinalibus Eooleatis Episcopalibusὶ Dadebatur, quod Iuno inconyruum vidoretur sae Discopo P abyterum seri, sed minus iaconoeniens or 'A
207쪽
VII. Iam vero Rom. Cardinatatus dignitate, ac poelestate auctus, signis quoque externis spieudese re eum oportuit. Hinc rubrum galerum Cardinalibus ad regeudas Melesiae terras missis primus indulsit Ianoeentius IV., quod postea omnibus commune factum est. Paulus II. birretam coccineam concessit , et rubrum panuum , quo equos , et mulas Sternerent , dum inquitarent. Haec honoris insignia duntaxat Cardinalibus ex clero saeculari primum indulta , Regularibus cliam a Gregorio XIV. impartita sunt. Tandem Urbanus VIII. iisdem litatum. Eminentiae, si Em nentia-8imi olargitus est communem cum solis Imperii Ediclesiasticis Electoribus , et Magno Magistro Ordinis Hierosolymitani. VIII. Cardinalium numerus incertus olim fuit , aevagus. Ad inoculum usque XII. videntur suisse XLVI
se ilicet XX III. Presbyteri, et XVIII. Diaconi, quibus, uti nuper indicavimus , VII. Episcopi additi sunt. Aipost aetatem Honorii II., uti obserbat Panvinius si , imminui coepit, et ad incertum numerum , atquis adeo etiam od summam paucitatem delabi. Profecto in electione Nicolai III. non orani, nisi septem Cardinales viventes. At post , quum rursus coepisset augeri, dincreto Synodi Basileensis cautum est ne numerum XXIV. excederent. Verum Sixtus IV., et qui eum secuti sunt R. Pontifices Cardinalium numerum maximo ampli runt , donec tandem Sixtus V. decrevit , ne septuaginta excederent; numerus quidem congruens cum septuaginta in Mosis adjumentum adsumptis, ae Septu
Hala discipulis Christi Domini: iisdom addicti sunt sex Episcopatus suburbicarii , quinquaginta lituli PresbIterales , et quatuordecim Diaconiae.
208쪽
IX. Praecipuum Cardinalium munus est Papae in Ecclesiae regimine consilio , et opera adesse ; et Sicuti antiquitus , uti alibi monuimus , R. Pontifices nihil gravo , nisi convocato Clero , atque adeo Episcoporum Synodis decernebant ; ita tractu temporis majoris momenti negotia in Conciflorio Cardinalium tractari coeperunt r unde Cardinales a D. Bernardo Collatorales, et Coa Diorea Papae adpellantur. Ut autem vetuli SInudum 0ccidentalem repraesentarent,
primum Basileensis i), delude Triden lina Synodus sa)ox divorsis nationilius adsumptos voluerunt, lum eadem de caussa Episcoporum qualitates in Cardinalibus Patres Tridentini requirunt .. 3ὶ X. Igitur Papa utitur consilio Cardinalium in Con-
cistorio ; hanc. vocem ad denotandum Principis Senatum in re civili receptam , Papae suam secerunt, ut significarent Cardinalium consessum coram Pontifico in olus Palatio per modum Senatus. XI. Conclatorium duplex est : Ordinarium, et Ε traordinarium. In ordinario non nisi Cardinales cum Rom. Pontifico adsident: unde et secretum Vulgo VO cilatur Extraordinarium, magisque sollemne eSt, cui praeter Cardinales alii quoque Praolati, ae Iinistri intersunt ; unde Publicum quoque diei consueyit. In Cou- cistorio antiqui ius minores etiam caussae agitari Cou-SueVere, quae, audi lis utrinquo partibus, per R. Pontificos definiebantur; uti ox Actis Innocentii III. d monstrat Card. do Luca si). At hodio graviora duu- laxat negotia in Conclatorio explicantur , quaeque so rensem, et Contentiosam formam non habent, Sed Solum gratiosam , et politicam , ut Principis supremum i) Sess. XXIII.
In relatione R. curiae Dise. V. uum. 6.
209쪽
Senatum decet. Porro leviora negotia ad Congregationes Cardinalium reiecta sunt, vel ad Tribunalia Urbis , quae hodie Ilomanam Cariam egregia forma con
Xll. Congregationes sunt Coetus Cardinalium per Pontifiem instituti , quiboes peculiaria quaedam negintia , aliquando ipso pr fide Rom. Pontifice , excintienda , ae definienda committuntur. Hujusmodi duplicis sunt generis ; vel eniin Ordinariae sunt , scilicet , quae stabilem habent formam , iisque determinata quaedam negotia expedienda adsignata sunt, uti sunt Congregationes Indicis, Inquihilionis , Iulem prelationis Concilii, Merorum Rimum, et de num iis Episcoporum, et Reyularium p vel sunt Extraordinariae , quae pro peculiaribus quibusdam negotiis tracter consuetudinem incidentibus indici solout; quibus finitis dissolvuntur
XIII. Atque hac quidem Congregationed ad res Κροclesiasticas pertinent: nam sunt et aliae , ut Sacras multas pro caussis criminalibus totius Rom. ditionis extra urbem ; Boni Mysminia pro luendis rebus,
et juribus Universitatum ; Pribunia Capitolii pro caussis intra urbem civilibus ; uti pro criminalibus Pr,bunal Gubernii: tum et Tribunal in uonte Glorio, quod cumulativam habet cum Capitolio in civilibus , et privativam a quocumque I ribunali in Ecclesiasticis;
alque ut recipit adpellationes lolius orbis , ita ab eo ad Sacram Romanam Rotam in utrisque adpellatur. Vorum pleraque ex his ad Principatum potius, quam
ad Sacordolium pertinent ; nee iis Cardiuales , sed Praelati adliguntur.
210쪽
I. Legatorum usus, uti in Republica civili , ita quoque in Ecclesiastica , jam inde a primis saeculis invaluit. Passim enim in antiquis monumentis logali Occurrunt ab Episcopis ad Synodos , Iol ad Principes missi. Quum enim singulis Episcopis commodum non osses ou Concilia convenire , ipsis libertas data est , ut Legatos millerent, Vel Episcopos, Vel Presbyteros, qui seorum vico in Conciliis sungerentur. Undo in Actis Conciliorum Carthaginiensium frequenter Occurru 9l Logali Provinciarum Numidiae , Mauri laniae , Biga- cenae, et Tripolitanae. Tum ab ipsis Conciliis Camthaginion sibus Logali aliquando ait Sedem Apostolicam , vel oliam ad Imperatorcs miSSi sunt, praeso lim in caussa Donalislarum. Verum supra caeteros Semper emicuere Legali Sedis Apostolicae ; hi autem volsunt migat, vel nasi. De miSsis primum agemus, dein
ll. Iam vero Logali a B. Pontiscibus milli consueverunt , vel ad negotia expedienda, vel ad Sed is Apostolicae vices agendas : tum ad negotia expedienda dirigobantur, vel ad Ecclesias, uti Legati Zosimi Papae ad Episcopos Africae pro tuendis adpellationibus a SInodis Africanis ad Sedem Apostolicam : volnil Principes, ot Imperatorcs ; uti Logati Liberii Ρωpac ad Constantium Imperatorem pro cogenda SInodo Aquilojac ndversus ArianOS. II. Porro legali, qui ad Sodis Apostolicae vices gerendas millebantur , voluit plenam exercebant Legationem : exprimebant enim Summi Ponliscis auctori-ialom; unde iisdem fruebantur praerogativis, quibuS, si Pontifex adesset, utero lur. Lndo in Sinodo Nicaena ilus, et Vincentius, licet nonnisi Presbyteri essent,