장음표시 사용
231쪽
spectat , extant proseulo lueuientissima testimonia. Elsanu cum Attianasius alexandrinus a sua Ecclesia quadam coacta Synodo ductus esset , dulius Papa Euse- . bianos maxime reprehendit, quippe quod id decrevit Synodus sinu Romanae Sudis consensu. Tum Coel linus Pontifex anno circiter i3o. Romae Concilium indixit, ut Nestorianam haeresim grassantem damnaret: in eadem statuit , ut Si Nestorius in suis erroribus persisteret, EucIesiae communione privaretur: deinde CStilbium Alexandrinum Vicarium suum constituit, jussitque ut Nestorio illud decretum aperimi: quod Si contumax ' ille si erot, alium Antistitem Constantinop . Ecclesiae praeficere curaret. Postremo univorsa Ecclesia in Concilio
Ephosi habito in Synodi ea opistola ad Coelestinum missa , cum de Joannis Antiochoni injuriis permulta dixisset , quippe quod Cyrilium Alexandrinum , et II mnonem Ephesinum Episcopum, indicta SI nodo, temere amovisset, apertissime docuit nullam in ipsos iurisdictionem illi esso. Ithaco sunt Synodi verba 1 . Indbynetur eryo , inquiunt Patres , ma Reversentia va δε ob ea , quae seSta Sunt o si enim data sueris Dolonlibus liston a , et majores aedes injurias a sciendi, et contra eOδ, in quoa non habent poIoaelatem contra DPeδ Rie, et contra canones proferendi Sensentiam . . ad 'fremam confuδionem rediisentur
reae Eccleyiae. Quare ex praemissis liquido patet ex votori Ecclesiae disciplinae regulis nulli Patriarchaolicere, excepto Romano Pontifice, in alium Patriarcham
IX. Ad aliorum quod spectat : quicumque de juribus Patriarcharum egerunt, eamdein do trinam habent, et tum exempla, tum canones, tum hi oraret,iae ipsius rationem vades dederunt. Videsis Loonem Attali uin de
iὶ Epist. Coneil. Ephes. ad Coelestinum lom. III. Concit.
232쪽
nustem Scholestratum 2ὶ, et Morinum 3ὶ.X. Reliquum tandem est ut moima, qua poterimus brevitato appellationum jus primis Ecclesiae saeculis ex lolius Occidentalis Ecclesiae Synodis ad Romani Pontificis patriarchicam potestalem pertinuisse ex re historico-ecclesiastica demonSiremus.
Et principio illud animadvertendum maxime censemus quod appellationum jus ad Romanum Pontificem praecique spectat ratione primatus, quo in universum dominicum gregem per totum orbem dispersum jure divino gaudet , ita ut sine ipso Sacer principatus concipi nequeat. Hinc sapientissime adfirmavit Benedictus XIV 4s: appellationum jus adeo neceδδarso connerum eum Romani Pontis is in univer3am Eoo
aiam jurisdictionis primam , ut nemo poδδit illusi
in controveratam adducere. Quamobrem immensam prorsus appellationum segetem Veterum monumenta
quolibet aevo suppedi lare videntur , ex quibus exempla ad Orientem pertinentia plurima collegit Thomassi-nus 5 : ad Occideritates vero Provincias quae Spectant breviter huc auferemus, ut patriarchalis Romani Pon-liscis jurisdictio, de qua agimus, luculentius paleal. Et sano Privatum Lambesitanae Ecclesiae in Asrien Antistilom ad Romanum Clerum provocasse: Schisma licos Afros Fortunatum, et Felicissimum ad Cornelium Pontificem , Basilidem , et Martialem Hispaniae Episcopos a Provinciae Conciliis damnati tortio ineunto saeculo ad Stephanum Petri Successorem confugisso
ex Cypriani epistolis edocemur 6ὶ: idque factum ante
xyLib. I. eap. 12. pag. I 88. Colon. I 648. 2ὶ Antiq. Ece. tom. II. diss. VI. pag. 409. 3 Exercit. ecses. Lib. I. exercit. Vl. pag. II. Paris 1666. Synod. Dioeces. lib. IV. cap. 5. 53 Do veteri, et nova Eccl. discip.
233쪽
Sardicenso Concilium, quod anno 3 7. con rogatum luit. Pi noloma quinio aerae Christianae fasculo Roma-Di Antistitis judicium recIamarunt sub Innocentio scilicet Bubalius, et Taurianus Illyrici Episcopi ij: sub Zosimo Apiarius Africanao Ecclesiae Sacordos 2ὶ: sub Bonifacio Antonius Fussalensis in Africa Episcopus δ): sub Coelestino Folix Illyrici Episcopus si : sub Leone Cholidonius, et Projectus Galliani Praesules 5ὶ: alque Lupicinus Aser Antistos 6 . Insequenti saeculo ad Petri Successorem provo arunt sub Agapeto Contumeliosus Gallicanae Ecelosiae Episcopus 7ὶ: sub Pelagio I. Sepaudus Arctat ensis Antistos il 8ὶ: sub Ioanne ΙΙΙ.Εpiscopi Calli Sagittarius, et Salonius 9ὶ: sub Gregorio M. Hispani Praesules Januarius, ot Slephanus si ο): necnon ex Afris Petrus sit , et Paullus si a in Episcopi.
At no diutius in re iam perspicua immorer , per mulla praesorii in s quioris aetatis monumenta Omillo.
Illud tamen hic advertere non pigeat quod frequentiores , quam alibi Occidonialis Ecclosiae ad Romanum Pontific0m fuerint appellationes . eoquod hae magis ad ipsum spectabant ob patriarchicam rius dignitatem. Extat ad rem Leonis testimonium , qui in epistola ad
1 Epist. a 8 Innocent. ad Illyrici Episcopos. gi Epist. Asrieani Concilii anno 4rs. ad Bonisaeium Pontis. om. III. Conei l. 3, Augustin. epist. 2o9. 4 Episi. III. Coelestini apud Coustant. 5 Leo epist. 89. ad Viennensis Prou Epis. 6ὶ Idem epist. 87, ad Astieanos Maurilaniae Epig. et, Epist. 8. Agapeti conc. Rom. tom. V.
1πὶ Idem Lib. VIII. epist. 13, ad columbum Episcopum Numi
234쪽
, bis uim itaque vestra fraternitas recognoscat aposto-a, licam Sedem pro Sua reverentia a vestrae oliam Pros vinciae Saeerssotalibus innumeris relationibus msua consuliam, et per di ersarum, quemadmodum vetusa consuetudo posccbal , appellationem caussarum aut
I retractata , aut confirmata suisse judicia. 3 Quibus Sane verbis aperie colligitur frequentiores suisso etiam Gallicanae Ecclesiae appellationes : ideoque illas non quinto Acrae Christianae saeculo, uli perperam asseriiuuesnollius sa) locum hiabuisse , sed veteri consuetudine obtinuisso: denique easdom suisso veri nominis appellationes, quippe quod judicia ecclesiastica, caussa denuo exagitata , aut retraelata , aut confirmata
Ex his omnibus , quast hactenus enucleavimus Salis nobis illa , quae exposuimus probasse videntur , Christi Vicarium, et Petri Suce forem in universnm Occiduam terram priscis Ecclesiae saeculis patriarchica jura exercuisse. Quamobrem hace de veteribus Romani patriarchatus finibus satis sunto: nostraeque tractationi incia imponamus Oportet.
XXIV. Igitur ad IV. usquo saeculum nonnisi ires in elusia agniti Patriarchae., scilicut Romanus , Alexandrinus, et Antiochenus. At codem saeculo tres alii adparent patriarchao , nimirum Ephesinus in Dioecesi Asiana, Caesareensis in Pontica , et Heracleensis in Thracia. Hi sano specialibus quibusdam Patriarcharum Romani potissimum, et Alexandrini iuribus non fruebantur ; at praecipua si inspiciamus , profecto veros iὶ Epist. LXXXlX.
235쪽
fuisse Patriarchas haud negabimus. Ordinabantur enim ab omnibus Di oecoseos Episcopis, Suarum Dioeces nin die bant Synodos , aliaque magis propria Ρatriarcharum jura exercebant. Ixeque negotium lacessat , quod Exarchorum , haud vero Patriarcharum illulo donati fuerint i antiquitus enim , uti supra nota imus, ad Disocoseon Episcopos designandos promiscue Patriarchas, et Exarcui ad hil,sebantur ad pollationes. XXV. Ex tribus hi suo Exarchalibus unus emorsit spolitanan Ecclesiae Patriarchalus. Quamvis enim Episcopo Bigantino si), nonnisi honoris praerogativa post Romanum concessa suo rit; at deinc ps laventibus i m. peratoribus, ne ipsius Urbis splendore id serente, quamdam in iros illas Di oecoses potestatem exercere coepit, donee tandem in Synodo Chalced. , reclamantinus tamen Rom. Sedis Legalis , Episcopo Cpolitano in tres
illas Di oecoses jus Patriarchicum conceSSum est.
XXVI. Intercosserunt quidem huic novitali R. Pontifices , atque in primis S. Leo , et Gelasius violatam dolentes politiam in Synodo Nicdena inductam, vel dumtaxat confirmatam. At Episcopi Cpolitant Impera. lorum stoli auctoritate . praecipue vero Theodosii IJ.
Basilisci Tyranni 3ὶ, Zenonis si), ac demum Iustiniani 5), patriarchica jura exercere non destiterunt; donec tandem primum in Synodo VlII. 6ὶ, dein ot in Lateranensi IV. 7ὶ constitulum sueril, ut post Rom.
Gelosiam , quae Uisponente Domino Super Omnes tilias orcinarias pylesialis oblinet principatum , uspoco nator universarum Christi delium, et μνῶ
236쪽
2o3δIra , olitana primum , Alor Irina ascundum, An Behena tertium , me Solymitana quiarium locum oblinem, servam cuilibet propria dignituto. VII. Quinimmo VII. ineunte saeculo ngente Leo ne Isauri eo R. Pontificibus infenso , specioso Romanam Dioecesim decurtandi praelextu , Romano Patriarchalui subtracta sunt , et Cpolitano addicta Illyricum , Epirum , Achaia , Macedonia , alque ndeo etiam Sicilia, ac plurimas Regni.Neap. Ecclesiae, praesertim maritimae, quae sub graeco erant imperio. R. quidem Pontifices , et Occidentis Imperatores acriter hac de re Patriarchis , et Imperatoribus Orientis resti-lore : sed Occidentalium conatus , et vola pervicacia Orientalium secundis rebus caruero ad Saeculum usque. XI., quo Northmanni Principes nostri, graecis deviciis, suas R. Pontifici Ecclesias omnes cum pristinis juribus resti luere.
lana , ita ob sanctitatem Urhis Hierosolymitana Ερο clesia patriarchalum obtinuit. Conc. quidem. Nicaeno si , nonnisi honoris praerogativa Episcopo Hierosolymilano tribula est , miropoli, nimirum Caesareensi , cui tanquam suffraganeus suberat , proFria Gynilato servam. Verum Episcopi Hierosolymitani hane praerogativam non satis habentes , primum jura Metropolitae Caesareensis, dein et Paleslinae subjectionem sibi vindicare lentarunt. Advorsus hujusmodi usurpationes magnis animis agentibus Episcopis Antiocheno , et Caesareense, quorum jura Episcopi Ilierosolymitani ambitione violabantur , controversia ad si in can. VII.
237쪽
2 4 Synodum usque Chalcedonensem protracla est; in qua si in
Maximi Antiochensium , et Juvenalis Hierosolymorum iseopi consensione statutum est, ut Antiochenus Dpiseopua duas Phaonicias, of Arabiam gub propria habeat polostale ; Hieroδοψmstanuδ autem trea Pa
Messinag itidem aub proprια habeat potesalates. Igitur ab Srnodi Chalcedonensis tempore jam quinque
recensiti sunt Patriarchae, Romanus, ConstantinopoILtanus , Alexandrinus, Antiochenus . et Hierosolymi
XXIX. Patriarchis in Oriente respondent quodammods in. O idente Primates, seu potius Sedis Apostoli eae Legati ; ut Thessalonicensis per Illyricum, et Arelatensis per Gallias. Iisdem poene fruebantur jurbbus, ac Patriarchae Orientis; nisi quod non potesta-lo Ρatriarchica ea exercerent, sed potius jure a R. Pontificibus mutuato, quorum Vice lanfiebantur. Quamobrem iidem fuisse videntur atque iis , quos posterior aetas Loyaloa natos dixit. V XXX. Verum X. ineunte saeculo receptis per Oecbdenium putidis Isidori mercibus, primum per Pontiasteos instituti sunt Primatus Bituricensis, Cantuari. ensis , Lugdunensis, Narbonensis , Armachanus, alibque , quisus a Metropolitis adpellationes concessae , et jus etiam datum anteferendas Crucis. In Regno Ne, polliano Salernilani Archiepiscopi Primatus certo constat. Profecto Urbanus II. Constitutione odita Salerni in. 1o99. Alphanum Metropolitana Salerni lanum, ejusque Suoessὀres Primatis praerogativa auxit in Metropolitas Acheruntinum, et Compsanum, utque eorumdem Epuscopos Suffraganeos, quibus obedientiae. juramentum ij Aet. VII.
238쪽
2ollipsi , tanquam Primati, praestandum iussit. Tum omnes earumdem Provinciarum Episcoporum electiones ipso Archiepiscopo Primalo praesente , ac dirigente
XXXI. Porro hi quoquo Primatus successu temporis exoleverunt; adeo ut Primales , qui supersunt , tales sint titulo tenus , uno excepto Lugdunensi, ad quem,
testibus Petro de Marca δ), et Fleurio M, adpellatura sententiis Metropolitarum Turonensis , Senonensis , et Parisiensis. Igitur Occidentales hi primates, veluti medii erant inter Patriarchas, et Metropolitas ; dum simul et Metropolitis praeerant, et R. Pontifici tamquam Oeeidentis Patriarchae suberant.
Do Pa arohia Latinis Titularibus. XXXII. Jam vero, ut ad Orientales Ecclesias redeamus , quum plerique Orientis Episcopi, et Patriarchae ab oboclientia Rom. Pontificis descivissent , et in Variorum errorum tenebris vorsarentur ; hinc laclum est, ut pro sectarum multitudine, ac varietato multi eme
serint Patriarchae, partim ox ruinis Patriarchaluum An- . li lieni, et Hierosolymitant , et partim ex divisionibus Patriarchaluum Alexandrini, ct Cpolitani. ΙΙi sunt Iacobita , et Maronita , quorum uterque Antiocheni nomen adsumit, Cophtus , qui, quum Alexandriae sedeat , Alexandrini Ρatriarchae litulum sibi tribuit, Armeni duo, aliique plurimi , quos vide apud Thomass η. Ex hujusmodi Orientalibus Patriarchis solus
239쪽
2M Maronita Catholicus est, ei in perdicta communiona cum Ecclesia Romana persistit , alii suos aliquando durarunt errores, sed eorum fides nou diu perstitit. XXXIII. Patriarchae Latini Cpolitanus , Alexandrinus , Antiochenus , et HierosolImitanus tales sunt titulo tenus , quum tantummodo patriarchalibus insignibus , et consessus praerogativa lauantur. Horum Patriarcharum origo. uti si caeterorum Episcoporum titui,
rium , ex Patriarchis, et Episeopis repetenda est, quos in subacta primum Palaestina, dein et in debellato Cpolitano Imperio Lalina Ecclesia constituit. Quamvisoni in hujusmodi rogio nos in hostium redierint ditionem, unde earum Latini Antistites exules facti sunt; variis
tamen Ox caussis , quas enumerat Thomass. si in suos, licet titulo tenus , successores habuerunt. Sed et amiiqniora Episcoporum titularium exempla inveniri posso observat idem Auctor ain.
XXXIV. Sunt ot alii Patriarchae Imnores , qui , ipsis R. Pontificibus deserentibus, ei titulum , et honoros habent patriarchicos ; et hi sunt Aquildensis , et Venelus ; quibus postea Indianus , et Lusilauus accessero. Videsis Carolum Gagliatdum sa).
240쪽
Dinino tribuenda videtur. Enimvero Eusebius i in Chrysostomus setin Tito Ecclesiarum in Creta Insula, et I bmotheo totius Asianae Provinciao gubernationem a D. Paulo coner dilam aperte statuunt; qui deinceps Episcopos in variis earumdem Provinciarum urbibus constituerint. Num vero Apostoli omnibus , ne singulis Provinciis ejusmodi Metropolitas praefecerint , recte quaeri potest. Voro similior videtur Petri de Marca Sententia, qui censet 3ὶ, Apostolos in Timotheo, I bio , et fortasse oliam in aliis a se in principibus ebullatibus constitulis Episcopis specimen quoddam me- impoliticae potestalis dedissse , execulionem Vero , et complementum sequentibus temporibus reliquisso. II. Adhaec quum identidem naereses, et schismata erumperent , tum inter Episcopos controversiae oboerirentur , fortasso illud maximo opportunum visum suil, unum aliquem in singulis provinciis Episcopum comsiiluere , Cujus ad arbitrium oborti casus referrentur; atque ita lum fidei luendae, tum paci Ecclesiasticae vendae consultum laret i id vero non mullo post xpostolorum aetatem.
ΙΙΙ. Profecto canones sic dicti Apostolici meminere , seu Primarii in quavis provincia Episcinpi, quem reliqui, ceu caput 'ν Κερα amoδcanit, ei nihil furiant, quod ait arduum , aut muni momem
ιγ Lib. III. cap. 4. . ut Hom. I. in Epist. ad Titiina. 3) Lib. VI. cap. I. n. 9.