Metaphysica ad usum scholae accommodata; authore Antonio Seguy ... Tomus primus secundus

발행: 1758년

분량: 516페이지

출처: archive.org

분류: 철학

351쪽

NUMANA. 333 aliud objectum universam sumptum: idea enim universalis circuli magnitudinem radii non determinat. 20. Imago corporea rem possibilem, praeteritam, futuram exhibere non potest.

Quis enim pictor horum objectorum differentiam pingere posset ; vel quo signo

eernere possemus tres tabellas quarum altera hominem possibilem, altera praetexitum , altera futurum repraesentaret ξ30. Imago, potest rerum litatem, repugnantiam, consequentis cum praemissis connexionem, veritatem, saltatatem, assensum, diiIensum , virtutem, vitium, Deum , res quaslibet .spiritales , res etiam insensibiles, figuras in statu perfecto & etenonico spectatas, earumdem innumerabiles proprietates, numerorum plurimas inter 1e compositiones; quarum omnium rerum ideas claras habemus 3c distinctas. Profecto sensuum & organorum Commotiones ab externis corporibus ortae non possunt earum idearum esse causae physicae. Ne longior sim, argumenta praetermitto quae ex eo duci possent, quod animus aterum sensibilium contemplatione , a corporum externorum actione sese subducens, ut in se reflectat vel in suas affec

tiones, studio dc meditatione multas sibi

corporea repraesentare non convenientiam. compatibi-

352쪽

dat ideas novas , rerum etiam sive corporearum, sive incorporearum cognitiones jam acquisitas varie comparat, alias

cum aliis jungit, alias ab aliis praescindit,

eas pro nutu multiplicat, in earum consideratione moratur , sensuum & imaginationis errores corrigit. Quae celth praemstare non potest medulla cerebri cujuslibet activitatis exters, nec corporum externorum , quae tum in sensus nostros non. agunt, commotiones. Maxime cum Loc-Kius demonstraverit per quemlibet mo tum cogitationem emci non posse magis quam nihilum esse potest rei substantialis causa efficiens. Imo corporum externorum quae in organa sensuum agunt, ideae non possunt esse imagines corporeae. Nam I . CoeCus est homo cujus nervus opticus in origine

parali si laborat, quamvis oculus sanus si nullumque sive in humoribus, με in quia bustibet oculi partibus vitium reperiatur. Tamen in ejusdem oculi retina rerum se sibilium imagines ex amussim pinguntur, non secus ac in retina hominis videntis. Ergo 1'. ideae rerum sensibilium non sunt imagines corporeae quae in retina pingun

tur.

Et ver, vivida hominis vigilantis imaginatio res ab oculis remotas sistit prae sentes, in somniis etiam multa, sive a

353쪽

sentia , sive non existentia , sive etiam Chimaerica velut sub oculos collocat. Tamen quis ausus sit asserere earum rerum iduas esse imagines in retina depictas ; credo inveniri posse neminem. Ergo

Tandem in retina oculi bovis jam mo tui pinguntur imagines. Nec certe bos mortuus ideas habere potest. Ergo &c. Ideae non sunt imagines in cerebri medulis depictae. Nam cum spectatores videant objectorum imaginem in bovis retina depictam, radios luminis ultra bovis retinam transire ut ad speculatores perveniant, necesse est. Ergo radii tumunis per retinae fibrillas ad cerebrum non transmittuntur, ut in eo secundam objecti imaginem depingant , sed extinguuntur in choroide quae vices gerit me curii speculo adhaerentis. Tertio. Imagines illae ex variis partibus extra se positis constarent, ideoque in variis cerebri partibus inessent. Quapropter nulla cerebri pars objectum integrum videre posset, nec varias ejusdem objecti partes vel secum invicem , vel cum aliis objectis comparare. Quae omnia

experientiae adversantur..- Septimum argumentum. D. de la Me trie Trach. de anima, c. X g. X. sic memoriam explicare conaῖur.

354쪽

qui se Divent, soni Moisines I O que Pame

mmcement san vers.un son qui frametis oretisses, communique sur te champ soni respon a L partie si cemeau qui est analogue a celle ou se trouve te premierve sim de ce qu'on cherche, re dire crate Gutre partie de la motae su es cachia lam Oire , ou la trace des vera Divaris OF rapias te a Pame la Dite de Lia premiereidia, ou des premires mors s u es nDes ire que de nouuelges idias solent pondes

Par une Di consante au mgme Eeu dans seques avolant δεέ autreseis gravias sati- tres idias de meme nature que cessi M. En

esset, si cella se falsiit aurement, Parbre

355쪽

E contra Tuscul. i. as. Quid igitur 'Utrum capacitatem aliquam in animo pu-zamus ese quo tanquam i aliquod vas , ea qua meminimus infundantur λ Absurdum id quidem. Qui enὶm sandus, et ut qua talis animi Mura intelligi potes aut qua tanta omnino capacitas P An imprimi quasi ceram animum putamus O memoriam esse signatarum rerum in mente vesi a Qua pois . sunt verborum,qua rerum i arum esse vesalia Θ Oua porro tam immensa magnitudo, quae illa tam multa possit ei gere 3 Haec Tullius, cujus ex verbis patet quam ab surda sit praedicti authoris sententia. Quod etiam multis' rationibus facile demonia

tratur.

Nam I '. iteratae earumdem rerum ideae, iteratae sensationes, vel quaelibet cogitatione. reminiscentiam non constituunt.

Aliud enim est easdem iterum ideas, sensationes , vel alias cogitationes haberi . aliud eas jam habitas agnosci reminiscendo. Cum saepius contingat, ut earumdem rerum ideae , sensationes , amores, dolores renoVentur, quin recognoscantur; ω vicissὶm varias sensationes, dolores, odia amores, caeterasque cogitationes jam h

356쪽

333 P a MENTE

bitas recordemur, quin tamen tum ren

ventur.

2 Q. Saepe, cum volumus, de praeteritis cogitationibus recordamur. Quidquid a tem sint in cerebro praeteritorum signa, .

non possit ni ipsi pro nutu manifestari. Cum penitua ignoretur, quid haec signa sint, quibusve in partibus resideant. Ergo &c. . '39. Ideo seriem idearum revocamus, inquit author, quia impressiones cerebri Corporeae, quae sunt idearum illius seriei vestigia, vicinae sunt, animusque non pOtest unum vestigium detegere, quin cae' tera concomitantia detegantur. Ob eamdem causam sensationes , ideas , cogitationes diversas simul habitas, ideo simul recordamur, quia earum vestigia vicina sunt. In his autem multa re perIuntur absurda. Primum; sensationum diversarum vestigia in his substantiae medullaris partihus debent residere , in quibus excitantur. In his vero medullae partibus excitantur ex quibus originem ducunt vatii nervi , variarum sensationum organa. Ex ipso authore partes illae a se invicem sunt remotae. Ergo & sensationum vestigia. Secundum. Cum diversis temporibus seriem quamdam idearum memoriae mam damus , partim per visum , partim per auditum, partim per meditationem , e

357쪽

rum certe idearum in cerebro vestigia non possunt esse vicina. Tertium. Si res ita se haberet, cum leges recordationis essent leges mechaniacae , non possemus ideas revocare Pisi eo Ordine, quo earumdem vestigia disponuntur. Proindeque cujusdam seriei longissimae ideam primam , mediam , dc ultimam sine intermediis in memoriam reis ducere non possemus, nec alias cum aliis Comparare et quae quidem experientiae ad

versantur.

Octavum argumentum. Homo rudis Mimperitus cum libere vult brachium, pedemve movere, statim moventur. Quem ad finem obtinendum concurrere debent nervi , musculi , quoddam etiam agens inter voluntatem & musculos intermedium quo muscuIi instentur. Atqui ejus hominis voluntas nihil nervis, nihil mus culis , nihil agenti intermedio praecipit. Ignorat enim quid sint nervi , quid musiculi, quae si eorum origo, quid agens

intermedium omnibus an a romes peritis ignotum; imo non sentiuntur musculi, nec eorum inflatio , nec agens intermedium, nec ejus actio. Ergo agnoscenda est causa quaedam a tiva a nobis diversa, voluntatis nostrat ocis

casione supplens media ad motus liberos necessaria , quae non solum penitus igno.

358쪽

s o D E MENTEramus, sed etiam de quibus nullatenus

cogitamus. Et vero cum voluntas neque agitationem spirituum animalium, neque musculorastin inflationem ad motus liberos Decessariam intendat, earum causa esti- ciens e ste non potest. Quis autem adeo mentis inops esse potest , ut motum sive nervorum , sive musculorum , actum ipsum voluntatis esse contendat. Sic enim estectus cum causa confunde

Quamvis multa jam proposita sint a

sumenta , tamen non tam cito finem Imponerem i carpere si vellem absurda omnia dc ridicula quibus pullulat systema, quod hominem machinam esse consti-

Quid en1m tam absurdum quam asserere desideria, volitiones , amoreS, Odia, Caeterasque omnes animi affectiones aliud nihil esse nisi diversas sensationum species. Cum haec maxime inter se differant; cima animus sensationes suas patave recipiat , volitionum vero anaorum&c. sit causa efiiciens λ Quid etiam commune esse potust inter cerebrum δίlibertatem ; cum haec medulla caeterorum corporum instar iners sit & passiva, vel etiamsi vim motus habere supponeretur , leges motus necessarias sequi cogeretur. Ergo S c.

359쪽

11 υ M A, A, 3 eQui plura videre voluerit, legat oprimum opus de spiritalitate Sc immortali- . tate animi, aut nore P. Huberto Hayer, legat Elementa Metaphysicae experimentalis , &c. e quibus d nimi immaterialitate disputantes m ra deprompsimus.

Nunc referendae stini obiectiones contra animorum immaterialitatem , quas ad praesentem quaestionem remittendas diximus , cum Epicuri systema refutavimus.

Obj. 19. Praeclare Volterius Epistolis. philosophicis de Locacio sermonem habens , In suis corps, inquit ν O je pense :je n'en Asai pas davaritage. Ergo corpus

cogitat.

Resp. Id dictum quod imperiti homines Sc levissimi velut oraculum excipiund& mirantur, aliud nihil esse nisi infantiae praeiudicium consuetudine firmatum; quod facili re sexione ab his corrigitur qui rationis usum adepti sunt. Cum enim infantulus attentionis & reflexionis incapax , visionem ad oculos , sensationes do loris , caloris, frigoris ad partem laesam vel percussam , variasque sensationes ad diversa, quae sensui externi vocantur , Organa referat. Hinc arbitratur visionem in oculis , sensationes diversas in variis corporis partibus residere, sicque existimat se corpus esse; tamque firmam sic opinandi consuetudinem ducit, ut haec vim

P iij

360쪽

3 i DE MENTE

naturae obtinpat, vixque deponi possit ,

cum rationis usum assecutus est.

Quisquis tamen attentionis capax est& reflexionis, si tantillum attendat, errorem hunc fac , corrigit. Facile namque cognoscit oculos, aures, nares, linguam , pedes, manus totidem esse entia civersa, a se invicem remota. Sentit autem unum , idemque esse ens quod has Omnes sensationes diversas & cogitationes -experiatur. Quod accurate his verbis exprimit : doleo a pede, a manu, a capite , video ab oc lis , audio ab auribus &C.

Imo amputato crure , dolorem ut antea

Te fert ad extremitatem pedis lignei in alterius locum suffecti, quem certe ligneum pedem doloris incapacem esse, nisi ipse plumbeus sit, ignorare non potest. Ergo effatum illud, ego sum corpus Ocogito, error est crassiis ex infantiae praejudiciis oriundus. Verum ex Poota quaero. Quodnam corpus es tu λ totum ne ex pedibus, brachiis, Carne , Ossibus, arteriis compactum 3 Id affirmare profecto non auderes λ cum certum sit amputatis auribus , manibusque vim cogitandi integram supe esse. Demonstravit etiam D. de la Metirienon nisi errore mentis varias sensationes vel cogitationes ad partes corporis organicas tanquam ad earum subjectum I

SEARCH

MENU NAVIGATION