Metaphysica ad usum scholae accommodata; authore Antonio Seguy ... Tomus primus secundus

발행: 1758년

분량: 516페이지

출처: archive.org

분류: 철학

361쪽

u u M A N g. 3433erri. Ergo I generalior est haec propo sitio , ego sum corpus , & cogito. Cum dicis, ego sum corpus, O cogito, intelligis ne ego sana caput. Credunt enim

omne S , ens cogitans esse in capite, recur silc credant, asserunt. Haec etiam propositio generalitr est; nec enim arbitraiaris capitis pellem , calvam , piam vel da Tam matrem cogitare. Ergo intelligis ce

rebrum. Quaero autem , torumne Cere

brum , ipsamque medullam per spinam dorsi productam intelligas, an partem

quamdam specialem ; an etiam complectari S corpora aeterogenea, sive solida, sivὸ fluida cerebro admixta. Verum experimento D. de la Petronte si a pra relato constat corpus callosum cujuslibet sensus expers esse. Constar praeterea cerebri medullam fieri posse osseam , putridam ,

a queam ; quin esse desinat ens cogitans , nimiumque sentiens. Tandem quaera a partem hanc cerebri specialem sentias, ejus amplitudinem, soliditatem, figuram, configurationem sentias, eamque a quo cumque alio corpore , vel corporis parte secernas, quemadmodum te ipse sentis,

teque a quocumque alio ente distinguis. Responde, quaeso : obmutescis Itaque fatendum est hanc propositionem , ego sum crepus o cogito.nullum prae se ferre sensum determinatum, sine P IV

362쪽

' DE M E N T Eulla reflexione prolatam esse, nihilque nisi furorem poeticum in illa deprehendi. Verum qui totum se machinam esse decernit, eum sic ratiocinari mirum non est. Dices cum Medico de la Metirie Tractis de anima c. IO. g. '. Ieme Vsis que m tiere dans le cerve aia , qu etendue dans Iapame sensitive s vivant, sin, hien or nil , ce viscere conrient a Porigine des ne sun principe actis roandu dans la substance medullaire , je vois ce principe qui sent Opense , se deranor, S'endormis, s'eteindra avec te corys. Et cap. S. Nous ne connoi sons dans les corps que de la maciere, O notis n'observons la factiles de seniar quadans cra corys. Sur quel finde ent doncriablir un ἔtre tueat, de uoue par toutes nos connoissances lEo reducitur authoris ratiocinium. In hominum & belluarum corporibus observantur sensationum & cogitationum causae. In his autem corporibus nihil nisi materia cernitur e ergo ipsa materia sentit &cogitat. Respondeo multa hoc argumento absurda contineri. Ex hoc enim argumento

sequitur rei quae videri non possit nullum esse posse signum sensibile , nullum effectum sensibilem ; seu quod idem est. signum sensibile , effectum que sensibile

363쪽

HUMANA. 3 3 esse non posse nisi rerum quae oculis cernuntur. Ergo nullus existit Deus immaterialis , perfectissimus , orbis universi

creator, tantique operis moderator. Ergo omnium naturae pnoenomenorum causa

Cernuntur oculis & cognoscuntur. QMibus nihil ridiculum magis excogitari Potest. Fateri cogitur author, nisi sit homianum omnium impudentissimus sensati nes ipsas , caeterasque cogitationes nec oculis videri posse , nec manibus palpari. Ergo nec cernitur ens quod his modi cationibus assicitur. Cur ergo concludit, ex eo quod nihil nisi materiam in cor Poribus videamus, cogitationes esse materiae modificationes. ἄE contra sic instituendum esset ratio-einium. Signa cogitationum in hominum corporibus observantur , in quibus nihil nisi. materia cernitur. Quidquid oculis' cernitur , illud est solidum , partibusque separabilibus concretum ; cositatio utpote simplex atque indivisibilis esse non potest rei solidae modificatio. Ergo nompotest esse materiae, vel rei cujuslibet sen-sbiliq assectio.

Dices cum eo 3 m authore. Eadem cernuntur sensatior um , multarumque cogitationum signa naturalia in belluis ac in hominibus: & proinde tam certum est P v .

364쪽

belluas sentire reipsa & cogitare , quam homines. Atqui tamen belluae sunt mera machinae, totaeque corporeae. Ergo machina sentit & cogitat. Nego min. propositionem quam nulla ratione probat auinor, quam negat pleraque Philosophorum pars cum caeteris hominibus , quam supposita majoris propositionis veritate negarent ipsi Carinesiani.

Dices cum eodem. Vacia corporis nostri organa motu a corporibus externis accepto in animum agunt, quem sens tionibus, rerumque sensibilium ideis afficiunt. Similiter animus in corpus nostrum agit, cujus membra pro nutu commovet. Atqu, si animus immaterialis esset, s liusque cogitationis capax, in eum agere nori possent organa, quorum motum nullatenus sentirer; neque animus agere posset in corpus, quod soli motui obsequi-rur, nec potest cogitationem percipere. Verbo dicam, si corpus in animum agit, quod experientia docet , eum tangit &percutit ; similitEr animus in corpus agit

percutiendo. Tangere nec rangi, nisi corpus, res nulla potest. Ergo animus est

corpore US.

Cum duae sint objectionis partes, respondeo I '. organorum motus ab externis eorporibus acceptus est occasio, non causaessiciens vel physica sive sensationum , sud

365쪽

HUMANA. 3 idearum quae circa res sensibiles versantur. Tum quia si motus organorum esset causa sensationum physica vel essiciens, sensa- tiones & ideae aliud nihil essent nisi motus vel affectiones quaedam mechanicae ;quae duo absurda eue jam demonstravimus. Tum quia qui sensationem vel ideam

experiretur, motum vel affectionem mechanicam sentiret, quam a quolibet alio accurate secerneret: quod falsum est. Turri quia, ut Locxius demonstrat, tam repugnat per materiae motum posse cogitationem ossici, quam nihilum esse tei sit stantialis causam eficientem. Quare corpus proprie loquendo in animum non agit,

nec eum percutit.

Σ'. Similiter animi volitiones sunt dumtaxat occasiones quibus membra moventur : quod superius demonstratum est. Et vero , contendit author praedictus , animum esse cerebri medullam, ejusquo uolitiones esse motus, quibus luec medulla tangit membra corporis, eaque percutit. In his autem multa sunt absurda. Primum, volitiones & amores non sunt cerebri motus. Tum quia animus suas sibi volitiones emcit atque amores, easque

affectiones sibi dat pro arbitrio ; nullum vero corpus motum suum sibi dat, vel incit, vel per motum in seipsum agit. Tum quia volitio cum sit simplex atque

366쪽

3 8 DE MENTE indivisibilis , non potest esse substantiae

sol dat modificatio. Tum quia cum voli Ilonem vel amorem sentimus , eumque a quovis alio secernimus, certe motum non1enrimus. Secundum. Medulla crebri non immediate percutit membra quae ad voluntatis nutum moventur , ut perspicuum est. Quomodo autem haec medulla, cum mollis sit, nulloque ferme elaterio donata,

potest vel spiritibus animalibus ipsi ignotis, vel nervis percussione communicare. Tantam eam motus quantitatem , qua membra commoventur. Ergo nec corpus animum, nec animus Corpus percutit.

Obj. 2'. Multas esse materiae proprietates nobis incognitas, nemo sapiens inficiatur. Ergo neri potest, ut vis cogi tandi ex ignota quadam materiae proprietate sequatur & pendeat. Quis negare a

sus sit λ

En famosa objectio ex ignorantia petita , in qua Materialistae omnes vim in s perabilem esse arbitrantur, quamque ideo diversmode exornant; proinde quasi ignorantia sapientiam, maximique momenti cognitionem , tenebrae lumen generarep ssint. Respondeo I'. Proprietates omnes cim culi non cognoscimus. Ergo proprietate

367쪽

quadam nobis ignota circulus fieri potest

quadra tus.

3'. Nego conseq. Fatentibus enim Materialistis cognoscimus materiam esse solidam, partibusque separabilibus concretam. Cognoscimus cogitationem, uς ἀ- sensum , simplicem esse, partiumque ex pertem i quod negare non possitnt Materialistae, cum sensu intimo atque evidentia constet nec dari, nec fingi posse m diam , vel docimam, vel aliam quamlibet partem assensus. Atqui haec duo cognosci satis est, ut materiam cogitare non posse perspicuum sit. Alioquin esset solida simul & non solida , parrium expers, & ex partibus separabilibus composita ; quae tam repugnant quam circulum esse quadratum. Ergo &c. Dices. Admittere in materia propri tatem ignotam qua cogitet, vel admittere substantiam immaterialem ignotam cum materia unitam, idem omninb est, nec unum fieri potest magis , quam alterum. Ergo &c. Nego ans. Id en1m iat Er utrumque differt , quod ex dict: s evidenter demonstretur cogitationem cum materia repugnare. Unio vero substantiae immaterialis cum materiali nedum repugnans ostendatur ,

imo clarε concipitur possibilis. Ex omni bus enim Philosophis Lec unio in eo con

368쪽

Dx MENTE sistit quod occasione cogitationum men iis quidam in corpore motus volente Messiciente Deo excitentur , occasione Vero τ motuum corporis quaedam in mente cogitationes nascantur ; non autem posita

est in quodam vinculo quo substantiae illae fingantur ligatae. Atqui profecto clare co cipitur id omnipotentia Dei essici posse.

Ergo &c. Dices. Latet omnino qui sit substantia immaterialis, quid cogitatio : rem cogitantem nec concipere , nec fingere pos-Iuinus. Ergo temerὸ assirmatur cogitati nem esse non posse materiae modificatio

nem.

Respondet Lockius i. a. c. 23. g. 22. Ex ideis facultatum, atque affectionum mentis nostrae tam claram animorum , quam corporum ideam haberi quod i fia exponetur. 19. Etiamsi solo intimo sensu mentem nostram ejusque affectiones cognosceremus ὁ eam tamen esse simplicem non solidam omnino perspicuum foret; ut ex

dictis patet. Ergo dcc.' Obj. 3'. Negatu materiam solidam cogitare posse, quia cogitatio simplex est, ideoque non potest subjecto extenso &composito inhaerere : atque cogitatio fimplex non est, partiumque expers. Nam animus in emc1enda cogitatione partem

369쪽

RUMANA. Is temporis insumit quamvis exiguissimam:

qua libet autem pars temporiS, quantum Vis exigua supponatur , partes habet ex aliis compos asi Tam enim repugnat tempus seu quantitatem successivam ex momentis simplicibus concrescere , quam oontinuum seu quaptitatem permanentem ex punctis Zenonicis. Ergo cogitatio ex partibus componitur.

- Respondeo ut ut sit de partibus continui, partes temporis sunt simplices. Si enim momentum quodlibet necessaricν compositum esset 3 momentum praesens vel multa simul praesentia contineret, vel simul praeteritum, praesens & futurum. Neutrum dici potest. Non primum : nam momentum praesens est existentia praesens Ec amaalis. Ens autem nullum potest simuIbis, ter, quater existere. Ergo momentum praesens non multa simul praesentia complectitur. Νec.etiam simul continet Praeteritum , praesens, & futurum. Pro sens enim existit, praeteritum verb & futurum non existunt. Ergo poeteritum, praesens & futurum simul esse non possunt.

Et verb evidens est assensum vel disse sum per partes successivas effici non posse. Repugnat enim media vel decima pars assensus, qui vel rotus ponitur vel nullatenus ponitur. Ergo vel partes temporis

370쪽

simplices esse necesse est, vel assensum per

tympus non essici. Tandem fateri coguntur adversarii Mem aliquam intra momentum individuum existentiam accipere , vel rem nullam fieri posse de non existente existentem. Si enim quaecumque res existentiam accipit, eam necessario per partes su cessivas temporis elementis corresponde tes acciperet λ res eadem partim extra nihilum esset, partim in nihilo ; quod est

absurdum. Cumque quaelibet temporis portio infinitas partes habere supponatur , nulla rei cujuslibet pars essici posset, quin plures & plures sine fine partes ejusciementis prius fuissent procreatae. Ergo nulla res emci posset. Dices. Quidqnid incrementa suscipit, ex partibus extra se positis compositum sie cesse est. Atque multae animi affectiones incrementa suscipiunt. Sic sensus doloris , gaudii, tristitiae , amoris, sic variae sensationes alia aliis vividiores non sunt, nisi quia ex multis gradibus qui totidem partes sunt, componuntur. Ergo Sc. N. min. Sensationes enim aliae aliis vivudiores diversae sunt sensationes, non verbvividiores sunt, quia plures complectuntur sensationis gradus a se invicem distin tos. Si enim sensatio altera vividior muD

SEARCH

MENU NAVIGATION