장음표시 사용
221쪽
a Io OntvmRom. ris,ae Patri Lib.IZ-.XVlo statueris comment. 6. 23. reliquae enim ad a, terutram commode revocari possunt. Cum enim
generatim substituatur aut sub conditione , se prismus heνes non erit , aut sub conditione contraria, fi primus heres erit, ae d inde de at M. res vise, atque in priori casu vulgaris si substitu. tio, in altero pupillaris, preteter vulgarem, & pupillarem alia non est admittenda. Proinde, ceteris quidem omissis , aut Ieviter delibatis, hoe quidem titulo de vulgari, insequenti de pupillari videbimus. III. Principio vulgarix substitutio inde nomen , accepisse videtur, quod vulgo a quolibet fieri test, mento posset. Ea non in alium finem a Iurisconsultis inventa, quam ne test tor fine herede decederet. Aliunde quibus permissa fuit heredis institutio. permittenda videbatur & cautio , ne fine herede
decederent, fi institutus ante mortem testatoris , aditamve hereditatem deficeret , aut superstes e iam causam testamenti desereret Gregor. Tholocontagm. iur. 42. 22. . Vulgarem vero substitutio.
nem in primum casum fieri Iurisconsulti dixerunt L 4s. F. de vu . oe pupiα Id inde iactum existimarim , quia ex duobus casibus, iub quibus substitutionem fieri diximus , primum casus , se fleres non erit, receptri jure civili suito Nam pupillarem substitutionem, & casum alterum , se
desinat beres esse , serius ipsis moribuς receptum fuisse crediderim. Conf. Doneth comm. 6. 23. mx3. Cuivis autem testatori licet , in primorum heredum locum vulgariter alios substituere gradu secundo , tertio , aliove deinceps. Ubi ita suerit a patrefamilias testamento cautum,. si primi heredes haud erunt , substitutis gradu proxumis
222쪽
De vulgari substitur. . 2 alnis deseretur hereditas princi b. t. Vulgariter sutastituendi firmulae complusculae finSi possunt, αγque, cum solum casum respiciant impotentiae , aut nMuntaris , quam vocant, specialex videri debent. Vulgatior tamen, eaque generalis est 3 s primus heres non erit e ea enim adhibita, patebit substituto locus, seu primo scriptus nolit , seu nequeat heres esse. Uerum addubitari queat, an in alterutro casu expressis omissuς etiam intelliga
debeat, & an exempli gratia substituto Sempronio, s -υius beres esse nolit, Semproniux adhuc sit admittendus, si Maevius velit quidem, sed nequeat
heres esse. Interpretes quidem plerique omnellid negant, eorumque sententia firmari videtur Lao. d. de lib. oe pes i. Secus tamen pronuncia in re pragmatici, quorum sententia a jure licet alimnior aequitate sua in soro se commendavit. Uubgariter enim substituendo testator id maxime egisse creditur, ne intestatus decederet. Proinde amquitas ipsa suasit, ut casus expressus ad omissum extenderetur, ne quis invitus alias intestati pate.
IV. Rursus formula, s heres non erit , in e traneo quidem herede sui jusis signi&at, si nequctsibi, neque mutato sortasse statu hereditatem alteri adeundo quaefierit; in alieno jur, subjecto, si ii que alteri, neque fibi mutato statu quaesierit heis
reditatem M. uis. h. t. Conf. Cui . observat. I
2I. Proinde , si filiusfamilias primo gradu si imstitutus, hereditatem eo repudiante , vacuus locuz
substituto patebit, neque patri deseretur hereditas, modo ne patris respectu filius sit scriptis heres.
223쪽
aret Ontagm.R-Jurh, ae Patr.Librarit.m. . 3. C. de instit. oe obstit. Vid. Fachin. 4. contrioa. Alias statim evanescit substitutio, ubi extraneus quidem heres hereditatem adierit , suus vero ei se immiscuerit t. s. C. de impub. oe a .
sub J. Uerum addubitarunt interpretes , utrum, ante aditionem instituto mortuo , ad ipsius heredes trant mittatur hereditaς , an in ea prinserendus sit substitutus. Veteri jure quidem sui tantum heredes, cum heredes ipsius jtaris potestate ferent, in heredes quoslibet hereditatem transmititere poterant L 8. C. de suis , oe lem verum Theodosius Sc Ualentinianus descendentibus omnbbus, licet extra sacra paterna constitutis, generatim transmittendi copiam fieri concessit, modo in liberos tamen seu suos heredes, seu emancipatos etiam I un. C. de his, qui anc aperi. xab. Denique Iustinianus Li9. C. de iuri deIib. intra deliberationis annum herede mortuo , in heredes quoslibet jus adeundae hereditatis transmitti jussit , iusi desunctus eam repudiasset. Cum igitur ad heredes seu suos, seu extraneos, jus adeundi trasmittatur hodie, jure Iustinianeo quidem instituti heredes sutastitutos excludent. Vide Gregor. Tholos ontum.
V. Porro in vulgari substitutione δc singulisngulis, & plures pluribus, 3c unus pluribus,ti plures uni recte substituuntur: ipsi quoque heredes instituti substitui non prohibentur, eoque casu substitutio reciproca dicitur I. b. t. o t. q.
g. r. ff. de vula. Cr pupili. Reciprocae quidem
substitutionis usus ante rogationem Papiam apud Romanos vix ullus erat. Coheres enim jure accrescendi, quod vetustissimum in urbe fuit,3c ab
224쪽
lli ab ipsa legum Decemviralium interpretatione deductum, deficientis partem nanciscebatur sine
reciprocae substitutionis ambagibus. Uerum enimvero ubi lege Papia lata quaedzm tamquam caduca , quaedam tamquam in caduci causa, quaedam denique tamquam vacantia addiri senario, ac mox
fisco placuit , eadem quoque lege jus accrescendi' sublatum non generatim quidem , sed in iis tantum , quae vivo testatore , aut ante apertas tabulas , aditamve hereditatem deficerent Ulpian. fragm. I . β. . Conf. Hei necc. ad te . Pap.3. s. . v. Quoniam tamen eadem lege substitutiones haud Velitae , testatores , qui secundos quidem heredes scribere nollent, caducariam legem elusuri ipsos institutos inVicem substituebant , ne quid emolumenti ex ipsorum hereditate nancisceretur aer, rium . Uerum hodie legibus de caducis a Iust, niano sublatis l. un. C. de cad. toll. veteri a crescendi jure coheres sine reciprocae substitutionis auxilio deficientium partes vel invitus accipit, ne alias partim testatus, partim intestatus decessisse quis videatur.
VI. Iam vero si non instituti quidem heredes, sed extranei substituti fuerint , squidem singuli singulis, substitutus instituti partem habebit: finplures pluribus, substituti ex partibus aequalibus heredes erunt , licet inaequales partes institutis fuerint adscriptae. Id necessitas ipsa suasit, cum eo casu dignosci nequeat, quis cui sit substitutus . At vero si ex disparibus partibus ipsi heredes scripti mutuo sint substituti, easdem praesumitur in substitutione partes dedisse testator , quae in institutione fuerint expressae M. a. h. t. Hinc si primus ex uncia, secundus ex besse, tertius ex quadran
225쪽
2 4 Syntagm.Ro uris, ae Patri Lib.ILT LXV. te sint instituti, iique mox invicem substituti fumrint, tertio repudiante, in novςm partes dividendus cst quadrans , quarum octo addicentur heredi ex besse scripto, reliqua pars ei, qui institutus ex uncia suerit L et . F. de Gulgari oe pupui. Id ita placuit , quia praesumi non potest , pluris a test, eore factos heredes in secundo , quam in primo Fradu, eosque magis in substitutione , quam in Institutione dilectos esse : neque aliunde factum, ut si contraria testatoris voluntas non suerit evbdens, legata ab institutis relicta a substitutis re Petita credantur L f. de lem I. Quod tamen de partibus in reciproca substitutione dixi, id vulgo quidem obtinere docent interpretes , si heredes scripti simpliciter snt substituti. Nam si cujusque nomina in substitutione suerint expressa, viriles, non hereditarias partes datas videri censent, quia propriis nominibus in substitutione testator usus non partium quidem hereditariarum, sed person rum rationem praesumendus sit habuisse arm L 14. Is ad Senatusi. Trebell. Viae Gomm. I. res s.
. VII. Denique in hoc argumento vulgata juris est regula , substitutum substituto instituto etiam substitutum intelligi. Hinc duobus heredibus institutis, & in primi locum substituto secundo, si reditius adhuc secundo substituatur, primo, ac secundo deficiente, tertius non solum in secundi partem, sed & in primi etiam jure substitutionis admittutur. Ejus sententiae erinceps auctor Iulianus fuit L 1 . A. de hered. inst. eamque , ratione juris ita monente, rescripto suo firmavit etiam Ant ninus 3. h. t. Scilicet tertius substitutus in s cundi locum in omnem partem, quae secundo de
226쪽
De vulgari substitur. et Isserri queat , substitutus eensetur : atqui in hac
specie deficiente primo , tota secundo deferretur hereditas , semis quidem tamquam coheredi, semis tamquam primi substituto. Uid. Donetl. comment. 6. 2 . n. q. Proinde non video , qui tamdem in praesenti specie quidam totam hereditatem accrescendi jure tertio deserri statuant. Ius enim accrescendi non potest intelligi , nisi in eo, qui heres ex sua parte extitit , cum alluvionis instar portio portioni dicatur accrescere L 33.ff. de r. Neque vero regeras, effemi juris nihil interesse , substitutionis, an accrescendi jure tertio deseratur hereditas. Si enim fingas, in proposita specie substitutum secundo tertium coheredem etiam institutum esse, jure substitutionis tertius primum e cludet a secundi parte, quem jure tamen accre. cendi haud excluderet : prae jure enim accrescendi vis substitutionis est major. Quod autem scribit Imperator L ε. 3. h. t.8in superiori specie sine discrimine substitutum admitti, id potissimum eo pertinet, nihil interesse, utrum substitutus coheres ante, an post institutum obierit t. I. f. de mula. oe pupill. Testator enim heredi coheredem substituendo, & substituto coheredi substituendo alium, eo animo suisse praesumitur, ut non
solum instituto deficiente ad coheredem substitutum tota deserretur hereditas, sed & coherede substituto deficiente tertius substitutus heres ex as se fieret.
227쪽
De pupillari substitutione. PEr pupillarem substitutionem pater heredem
scribit in potestate liberis, si sorte in aetate pupillari decesserint. Igitur ita substitutus non solum in omne parentis patrimonium pupillo relictum, sed & in ipsius impuberis bona unde unde ei quaesita succedit L 1 o. h. s. F. de Guir o pupill. Scilicet ejusmodi substitutione filio parens testamentum facit, neque ipsi testatori, & gradu secundo
succeditur, sed pupillo potius , & gradu primo, tamquam si pupillus ipse sibi scripsisset heredem
princ. b. t. Proinde vulgaris quidem substitutio vere substitutio est, quia rer eam gradu secundo ipsi testatori succeditur ; pupillaris vero re ipsa potiuSinstitutio videri debet, quia per eam gradu prim pupilli hereditas substituto desertur. Substitutionem autem pupillarem in fecundum casum veteres fieri dixerunt, quia serius vulgari substitutione sortasse per erudentum interpretationem recepta fuit . Nimirum vulgariter substituendi lacultas ipso Decemvirali carmine contineri videbatur oblatissimam potestatem inibi testatori datam: ea enim, licet in gradu secundo, sbimet tamen paterfamilias heredem instituebat. At in pupillari substitutione parens alteri, & in alienis rebus scribebat heredem; quo quidem latissima illa testam di facultas pertingere non videbatur, quicquid contra moliatur Heineccius ad VFnn. princ. h. t. Verum ut saepe ali/s favore pupillorum a rigore iuris Romae descitum, ita in ipsorum quoque gratiam p
228쪽
tiam pupillarem substitutionem admitti placuit. Cum enim substitutus pupillaris plerumque igno. raretur , Sc incertum esset , an in tabulis prupillaribus ad proximos heredes redire juberetur hereditas, adversus agnatorum insidias tutior pupi, Ius esse videbatur, si ei pupillariter substitutum a patre foret. Neque enim temere quispiam facinus aggreditur, cujus emolumentum ad alios pervenire queat. Hinc adversus pupilli utilitatem facere dicitur, qui quoquo modo pupillarem substi. tutionem impugnat ι. 42. princi ff. de aequir. vel omite. hered. Quicquid autem in pupillari substitutione parenti permittitur , certis sub leg, bus permitti plaxuit. Earum aliae ab ipsorum liberorum persona pendent; alias ipsa conditio QNstitutionis exposcit aliae in externis solemnibus pupillaris testamenti versantur. De singulis acerurate videndum.
II. Principio igitur non omnibus promiscue liberis pupillariter substituere licet , sed impube.
ribus in potestate tantum, quique testatore modi tuo in alterius potestatem non sint recasuri I. a.
prine. Is de vulg. oe pupili. Licebit igitur eo
modo postumis etiam substituere sine sexus, gradusve discrimine, seu instituti, seu etiam exhere. dati fuerint I. I. g. Σ. F. eod. Neque obstat, quod ab eo , cui nil dedimus , legari nequeat. Qui enim ab alio legat, ei demit, quod adjici tur alteri; contra impuberi exheredato substituens testamento parens ei potius adjicit , cum utile pupillo sit, heredem habere paterno judicio L42. princ. Is de acquin ves omisi. her. At vero ut substitutio pupillaris rite constat, non mortis
tantum , sed di testamenti tempore in potestate
229쪽
tem recasuri sint in patris arbitrium , ex testamento avi substitutum habere nequeunt. Filius enim familias heredem ex testamento habere non potest, eique ne de adventitiis quidem testari licet , quae patri non acquiruntur L Mιν. C. qui sest. Dc. pQ. Verum ex secundo capito Ve, labe legis nepotibus, quos praecedit pater, avus substituere non prohibetur , si extrema iudicia
ita componat : Mius beres esto: se ratus, me vivo , fisus beres esse de et , tum qui mihi
an ea nepos beres e sis. Si nepos seres eriν, ρο intra pubertatem decesserit, Sempronius hereseseo ι. a. prino. de vult cy pupiu. III. Rursus cum non tantum liberis seriptis heredibus, sed exheredatis etiam parens pupili riter substituere queat ε. 4. h. t. pupillaris substi. tutio sub duplici potest conditione fieri. Herede enim impubere instituto , conditio haec appone. eur ; s beres erir, oe in aetate pupillari detesse.
Fit princ. h. t. exheredatus vero sub ea conditi ne substitutum aecipiet, s intra pubertatem docesserit. Utrovis modo substituatur , evanescet substitutio pubertatis adventu f. 8. eod. Cum v xo non semel alias utile per inutile non vitietur, si testamento pater ultra pubertatem substituti
nem produci jubeat , temporis post pubertatem adjecti mentione sublata , substitutio utilis intra Pubertatem erit t. I . F. de mula. . purit . Id tamen intellige , si verbis civilibus substitutio facta suerit: nam non solum in potestate Iiberos,
sed extraneos etiam a nobis institutos verbis norisivilibus, seu precariis rugare possumus, hered,
230쪽
tatem aliis restituere , quandocumque decesserint β. ult. h. r. Illud tamen addubitari queat, an, ultra pubertatem directo substituente patre, sabiem ex fideicommissi musa substituto deferatur hereditas , si filius pubes obierit. Negarunt id quidem interpretes plerique omnes, ne quod prinpter utilitatem impuberis admitti placuit , ebdem jam puberi obsit in libertate testandi. Ne
sngulos memorem, ita visum Goveano, Duarditio, Cujacio ove M. I r. as. Contra non paruci statuunt post Donestum commeΠt. 6. 2 s. n. 23. eo casu ex tacita voluntate testatoris fideicommissum admitti oportere. Adversus eos quidem late disputat Vinnius ad g. g. h. e. sed ejus argumenta ex jure veteri sunt hausta , & in foro hodie non admittuntur. Iure enim Iustinianeo quoties in ver. . his etiam directis apparet, ad aliquem hereditatem
suam patremfamilias pervenire voluisse, ex tacuta ejus voluntate fideicommissum admittendum vi detur uet. q. a. quib. moc res . infirm. π I. a.
IV. Denique quod ad testamenti pupillaris externa solemnia , cum pupillaris substitutio pars, & smum
Ia paremi testamenti sit, in sacto parentis externo tria desderantur, ut tabulae pupillares rite confiis stant. Et primo quidem oportet, ut ante k, stitutionem sibi parens testamentum laetae I. a. q. I. F. de υu . . pupill. Alias absurdum Eret. intestatum obeuntem quempiam heredem dare testamento liberis. Rursus inutiles adhue tabulae pupillares erunt, nisi primum fibi seribat heredem parens, deinde gnato iubstituat e alias mon-Bri instar esset , substitutionem , quae tamquam