Syntagma Romani Juris AC Patrii

발행: 1770년

분량: 347페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

231쪽

avo ontagma omJuris, ae Patr.Lib.ILTit. TVLinstitutioni praeverti. Cum igitur inutiles tabuIae pupillares sint, si , converso scripturae Ordine , primum gnatis substituat parens , heredem sibi deinde scribat , negotium facessere queat . quod scribit in U.2.3. s. Ulpianus, conversam scripturam scilicet substitutioni haud ossicere, si quis, filio substituto dato , mox eumdem filium sibi jubeat heredem esse. Vix sane alius in pandectis locus

tam aperte contrarius. Vinnius, Duarenus, alii- ue tantum non Omnes rem ita transigendam exuimant, ut, si ex intervallo quidem conversa scri-

Itura pater primum gnato substituat, deinde sibi eredem instituat, inutilis sit substitutioi sin conjunctim utrumque faciat, ac, filio substituto dato , statim sibi scribat heredem, institutione post

substitutionem facta, pupillares tabulae vitientur . Verum ejusmodi distinctionem Ulpiani verba non serunt: is enim in d. La. f. . absolute negat, scrupturae ordinem in substitutionibus converti posse. Proinde malim sententia eorum uti , qui in filio uidem exheredato scripturam converti non posseatuunt; contra idem licere , si filius instituatur heres. Sane conversam scripturam tabulis pupil- Iaribus non nocere scribit Ulpianus, ubi filius sit scriptus heres , & aliunde in ea specie re ipsa scripturae ordo non convertitur , cum testatoris mens ipsa suadeat , institutionem in priorem lo- Cum trahi oportere. Rem acute disserit Donellus

V. Tertium, quod ad pupillaris substitutionis firmitatem requiritur , ex ipso patris testamento pendet. Nisi enim parentis hereditas ex substitutione si adita , exitu inutiles tabulae pupill res erunt l. a. 3. I. A. de vuli. O pupili. Hinc

232쪽

De pupillari substitur. 22

iure veteri quidem , si patris testamentum infirma. retur , seu ruptum illud esset agnatione postumi, seu rescissum foret inofficiosi querela , pupillares

quoque tabulae corruebant d. i. a. print. U. eod.

Θ l. 28. f. de in . test. Tantum substitutum pupillarem admitti placuit, s res ad intestati camsam rediisset , & praeterito filio bonorum ρος sessio contra tabulas petita seret L 34. a. ff. demuti pupill. Cum enim , ut supra praevertiamus, utile pupillo esset , substitutum pupillarem

habere, contra tabulas bonorum possessionem Praetor indulgens pupillares tabulas ob pupilli favorem infringi vetabat. Hodie tamen, cum generatim caverit Imperator novell. It s. c. 3. ut ex praeteritionis, aut exheredationis causa testamento

rescisso, irrita quidem si institutio, cetera vero testamenti capita firma consistant, seu rumpatur testamentum agnatione postumi , seu rescindaturinosticiosi querela, ratae tabulae pupillares erunt: eae tandem infirmabuntur , si ex aliis caussis hereditas non fuerit adita , veluti si heres scriptus testamentum deserat , conditiove deficiat ex jure veteri in l. Io. g. 4. β. eod. VI Quod tamen diximus, ex aliis caussis limreditate non adita , infirmari tabulas pupillares , id quidem caute intelligendum. Si enim heres scriptus suerit extraneus, duabus ex causis fieri potest , ut, licet hereditas repudiata fuerit, pupillares tabulae consistant adhuc. Primo scilicet id fiet, si beneficio aetatis omissam hereditatem re petere liceat. Ita quidem si minor institutus re. pudiarit hereditatem, atque in integrum restitutus impetrarit, ut eam adire liceat , hereditate

adita, utiles actiones Praetor post pupilli mortem

subis

233쪽

pili. Deinde valebunt etiam tabulae pupillares, xi . scriptus heres hereditatem restituere rogatus eam adire recuset, ac postulante fideicommissaria

coactus fuerit adire ae L 2. 2. J. eod. Quin aliquando hereditate prorsus haud adita, pupillares tabulae rite consistent. Ita sane si quis omissa testamenti causa hereditatem ab intestato possi dere malit, voluntatem testatoris Praetor perinde tuetur, ac si ex testamento adita Bret hereditas L I. princi f. s ruis omiΤ. eaus test. Quod si ipse in potestate impubes sit scriptus heres, in eo ne locum quidem habere potest aditio , quae voluntarii tantum heredis est a. inst. de bered. euia. oe di f. Proinde cum nudum sui heredis noemen confirmet tabulas pupillares I. 4 I. β. de amsturn ker. ρο ι. 28. f. de rex aure tuae pin. ad earum firmitatem haud aliud plane requiritur , quam ut filius sit patri superstes , licet paterna hereditate se abstinuerit. Nam qui se abstinet,

licet rem spemat, retinet tamen nomen heredis.

Ius enim abstinendi ex iurisdictione Praetoris est ἔcumque filius ipso jure sit heres , Praetoris beneficium heredis nomen nequit adimere princi inst. de Mn. po 1. Vid. Fabr. deeis. 3I. err. 8. Se

Aulisium nostrum de υx g. oe pupis subsi. quae Z i VII. Iam vero qui decedens plures liberos impuberes in potestare habet , aut singulis pupili

riter substituere potest, aut ei, qui novissimus imira pubertatem obierit β. 6. h. e. Si singulis su stituerit, quisque pro parentis arbitrio heredem habebit ex testamento; sin ei tantum , qui novissimus obeat , is tantum heredem ex testamen. to habere videbitur: inter ceteros, cum intestati

dein

234쪽

De pupillari subuitur.' 22

decedant, ius legitimarum hereditatum servari , portebit i. 3 ff. de vulg. pupiit. Uerum postrema quidem in specie jus vetus inter, & novissimum Iustinianeum interest. Scilicet iure veteri, cum mater a pupilli fratribus seu germanis , seu comsanguineis excluderetur, in hereditate filii obevn.tis intra pubertatem pupillus superstes matri prae. serebatur: proinde noviismo morienti substitutus

ceterorum etiam hereditates per matris concur sum neutiquam imminutas consequebatur. Contra hodie, cum jure novissimo novel . 118. c. a. comsanguineos mater excludat , cum germanis vero

admittatur in capita, novissimo morienti subsit, tutus praemortuorum fratrum hereditates non consequetur integras, sed ad eum tantum pert,nebunt partes , quae in concursu matris ultimo morienti delatae fuerint, .

VIII. Rursus substitui potest impuberi aut speciatim, aut generatim etiam . Speciatim substitui dicitur , ubi in tabulis pupillaribus substitutus nominatim exprimitur , veluti si, filio M. rede scripto, statim testator subdat : s filius meus intra pubertatem decesserit, Sempronius M. res esto. Generatim substitutio fiet, si pluribus heredibus institutis , ita substituatur impuberi: quisquis mihi heres erit, idem filio meo smpia in heres esto. Si hostremo hoc modo substitu tur , post pupilli mortem ex substitutione vocamtur , qui e T scripti funt heredes, siterunt, pro qua parte heredes facti sunt, . s. r. Ruibus sane verbis substitutionis sormula genera. li factae triplex indigitatur effectus. Primo enim per eam vocati tantum intelliguntur , qui here. des scripti diarte fuerint, non vero alii, quibus

235쪽

ar Dntagmatam Juris, ae Patri Lib.ILTis.TVT- ratione potestatis per heredes scriptos delata sus rit hereditas. Proinde si filiusfamilias scriptus h res hereditatem patri quaesierit , si quo tempore impubes decedit, emancipatus fuerit , ipse heres ex substitutione fiet, non vero pater , qui judicio defuncti non adjuvatur. Qua quidem ratione nec heredis heres admittitur , licet alias heredis

appellatione heres heredis contineatur L 8. g. I.

6 eod. De de ex ejusmodi substituendi ritu litantum admittuntur , qui reipsa patri extiterunt heredes: et enim, qui parentis hereditatem repudiarit, ad capiendam hereditatem impuberis haud proderit, quod heres a patre si scriptus d. I. 8.1. F eod. Denique , ubi generalis substituendi formula suerit adhibita , heredes easdem ex su, stitutione partes accipient , quas ex patris hereditate retulerint L p. F. eod. Quae fere omnia

secus habent , fi nominatim facta sit substitutio.

IXo Porro si pupillus se patris hereditate non

abstinuerit, eo intra pubertatem obeunte, quia parentis, ac filii bona in ejus persona coeperunt esse conjuncta , substitutus utriusque patrimonii separationem petere nequit: utriusque igitur is, ibit onera ; utramque hereditatem amplectetur, aut neutram ι. Io. f. a. st de mu . . pupili. Verum addubitari queat, utrum substitutus paternis creditoribus sine discrimine respondere cogatur, an , aliquando utriusque patrimonii separ tione petita , pupilli quidem hereditate adita, parentis hereditatem adhuc repudiare possit: quae sane quaestio non solum renata Iurisprudentia i ter recentiores exarsit , sed veteres quoque Iurisconsultos exercuit. Iulianus quidem, cum Parem

236쪽

De pupillari subsitum 22stis substituentis judicio pupilli hereditatem sub

stituto deserri fortasse cerneret , substitutum sine discrimine paternis creditoribus obligari censuit, ne alias ex testamento , quod quis oppugnasset, lucrum reserre videretur i. 4o. . *2. princi j. de aequir. GH omitn hered. Iulianum sequutus est Iabolenus in l. 18. F. de reb. aure. tuae pus. Verum rectius Marcellus plures in ea re sp cies distinguendas existimabat. Primo enim extraneus ex asse testamento patris institutus, ac mlio exheredato pupillariter substitutus, s institutionem Omittere vellet, ac pupillarem substitutionem amplecti, eum ceniebat paternis creditoribus respondere compelli: alia , cum parentis judicium oppugnasset, ne pupilli quidem hereditate ex su stitutione potiri posse l. o, F. de aequiri vel omiti. sered. Ea Iex quidem de extraneo substituto accipienda ; si secus fiat, manifestaria pugna suboriditur cum ι-2. Feod. idque Domin. Aulinus haud intelligens turbavit haec sere omnia in quaest. IMMυu . . pupili. subst. Rursus ex ejusdem Mad. celli sententia stater ex parte institutuς, idemque fratri coheredi pupillariter substitutus , repudiata Parentis hereditate, ex substitutione pupillo succedens bonorum separationem recte postulat , ndique paternis creditoribus respondere cogitur d. t. M. f. eod. Nam, ut recte videtur observasse Cm jacius in comm ad L 1 o. F. de vul . oe pupili. paternum testamentum a filio in ea specie non oppugnatur : neque enim ab eo destitui dici testamen. tum potest, cum a fratre coherede sustineatur: quae sane ratio , ut recte Cujacius pronunciavit ibidem , in extraneo quoque coherede perinde obtinere debet . Denique si ex asse heredὶ pupillo, ac

237쪽

a 16 0nragm.Rom ris, se Patr.Lib.LLTit. XVI. parentis hereditate se abstinenti frater sit substitu. tus, idem Marcellus contra Iulianum censuit, sutastitutum separationem petere posse, neque paternis creditoribus respondere compelli d. ι. a. de acquiri vel omiti. her. Id vero vel inde confirmat Ubpianus ibidem, ne alias pupilli utilitas impugnotur , atque intestati exitum patiatur. Si enim substituto fratri separatio denegaretur, metu onerum paternorum is impuberis hereditatem repudiaret.

Eo accedit alia Papiniani ratio in I. ii. F. de mu'. oe pupili. quod scilicet , si ex hereditate

pupilli arceatur ex substitutione frater, nullum increditores commodum sit rediturum : is enim, remotis etiam secundis tabulis, fratris impuberis hereditatem ab intestato fianciscitur. X. Ceterum cum aliquando substitutus pupiblaris paternis creditoribus respondere non teneatur, & utriusque patrimonii separationem petere non Vetetur, sat, puto, liquet, in pupillari suin, tutione, ut duae hereditates, ita & duo testamenta esse, alterum quidem patris, alterum vero filii β x. s. t. Ne quid tamen dissimulare videar, in pupiblari substitutione unum quoque testamentum faγpiuscule agnovere veteres , cum unus esset in ea testator , nec plura testamenti solemnia l. 2. 4.

τ I. 1 ff. de υu . . pupill. Nimirum in ea re

veteres diverse loquutos comperio : prout enim expediret, aut certe non noceret tabulis pupill ribus , in eis modo unum, modo duplex testamentum esse scriptitabant. Ita quidem, ut facilius pupillaris 'substitutio consisteret, quasi tabulae patris, ac filii diversae non essent , septem in ea testes, septem signa sussicere statuebant d. l. ao. β. eod.

Eodem pertinet, quod quos sibi heredes necess,

238쪽

Hos parens facere posset, veluti in potestate liberos, posset & filio L Io. q. I. F. eod. quodque intestamento patris & filii una Falcidia servaretur L Ir. q. s. F. ad I. Did. Proinde legata, seu quae primis, seu quae secundis tabulis relicta essenti Contribuebantur , tamquam si & ea, quae a filii herede reliquisset testator , a suo herede sub alia conditione legata forent L 9. 1f eod. Igitur, licet alias ex nullo testamento legata ultra vires patrimonii praestarentur, si tamen eis pupilli hereditas non sufficeret, modo sufficerent bona patris , de suo quadrante substitutus legata non imminum praestare debebat d. I. II. h. s. f eod. Confitra, quasi diversae forent patris, ac pupilli tabulae, ob pupilli quoque favorem obtinuit, ut qui soludum eapere ex patris testamento non posset, is in substitutione ex impuberis hereditate solidum

capere non vetaretur, tamquam res impuberis non

a patre, sed a pupillo caperet Lo. is de vulg. oepupill. Praeterea licet alias uno contextu, eodemque tempore fieri testamenta debeant, ut facilius tamen heredem haberet impubes, valebant tabulae pupillares , si perfecto sibi testamento parens alia rursus hora testamentum filio faceret L I6. f. i. ff. de vulg. oe pupitl. Deniqne eadem quoque de causa substituens pupillo parens em praeterire poterat, queis alias per inossiciosi querelam extremum parentis arbitrium impugnare licebat L8. g. s. ff. de inoff. testam.

XI. At vero cum a liberis praeterita testamemto parens inofficiosi querela testamentum possit m ertere novell. II s. c. . Sc aliunde quod quis per alterius personam gerit, non magis ratum essed

beat , quam si ipse secisset , addubitari queat,

P a num

239쪽

228 Dntae m.Rom Juris, ac Patν Lib.ILTit. T. num legitima matri debeatur in hereditate impruberis, cui pater extraneum pupillariter substitum rit. Cum aperte definiat Ulpianus m L 8. sis de inus. teli. testamentum impuberis a matre imossiciosum dici non posse, in tabulis pupillaribus praeterita parens olim ne legitimam quidem exhereditate pupilli vindicare poterat. Cum enim, ut infra liquebit, inossiciosi querela eo colore inolevisse , quasi non sanae mentis fuisset testator, eo praeterito , cui Iegitima deberetur , pupillux

quidem, qui non ipse sibi scripsisset heredem, ejux

rei nomine argui non posse videbatur: contra matri adversus patris testamentum querela isthaec non competebat, quia coniugis testamentum a conjuge acicusari non paterat. Omni spe igitur querelae adversus tabulas pupillares matri praecisa, necessario per substitutum ipsa legitima excludebatur. Sunt, qui putant, a rigore Romani jurix in ea re sequutatem sori recessisse hodie; pragmaticorum tamen

fere communis auctoritas , ac reς tantum non

perpetuo similiter judicatae id dici vetant. Vid

que regeras, matrem in legitima per substitutum excludi non oportere saltem in territorio Neapo. litano; quemadmodum ibidem per substitutionem pupillarem a parente iactam agnati , aut cognati pupilli proximiores dimidio bonorum antiquorum defraudari nequeunt , ut judicatum scribit Affluctus deris a Io. Nam ratio discriminis inter matrem, & pupilli propinquos inde repetenda, quod adversus tabulas pupillares querela mater uti non potest , quia eas Sc ipsus patris testamentum esse

jus fuit , di conjux testamento conjugem libe-1 si re

240쪽

De pupillari substitur. χχρre praeterire potest: contra dimidio bonorum a liquorum proximiores defraudari nequeunt , seu patris, seu filii fingatur testamentum esse. C. terum in territorio Neapolitano, si pupillo agnati, aut cognati suerint, matrem non legitimam quidem, sed dimidium honorum antiquorum obliqua via nancisci putaverim . Cum enim , ut Ostendemus alias, successoriae consuetudines cessent, in medio existente patre, vel matre defuncti, ubi honorum antiquorum dimidium contra tabulas pinpillares proximioribus fuerit addictum , eorum Victoria matri prodest . Ea enim existens in medio agnatis, cognatisve praeripit, quod eis fuerit adiudicatum. Cons de Marin. resol. I. I 29. & de

Franch. decis 6o6. n. q. Quod si mater sit inops, ei a pupillari substituto saltem alimenta prestam

da recte monet de Rosa loci cit. n.ψs.

XII. Quod tamen diximus , a substituto pupillari matrem excludi legitima, id quidem generatim admitti nolim. Id enim procedet tandem, si substitutio pupillaris fuerit expressa: nam si tacita ea fuerit , & in vulgari expressa contine, tur, recte statuunt post Accursum interpretes sere omnes ad I. 8. C. de impub. oe a subsi. ad matrem non tantum legitimam , sed & pupilli bona inmnia .excluso substituto, redire . Eam sane Contrinversam , ratione juris ita monente, secundum Pa- Piniani sententiam aperte pro matre definivit Iinstinianus in I. V. C. de instit. oe sub L Scilicet vetus Romae quaestio fuerat, an in vulgari expressa tacita substitutio pupillaris contineretur, eaque de re CibCeronis aevo Centumvirali judicio disceptatum novimus ex Quintil. instin orat. . . Contra legitimos quidem heredes pronunciavere Centumviri, eam

P a que

SEARCH

MENU NAVIGATION