장음표시 사용
151쪽
ficacein non fore Quotus enim qnisque est, qui sine ulla haesitatione nihilque dubitans credere possit, se justum esse t cum potius
nesciat homa, an odio,vel amore dunus sis. Si ergo orationis essicacia , orantisque fiducia
pendet a praesenti justitia, sequitur, ut sicut
no . Paucis exceptis, certus est, sejustum esse; ita nemo certam impetrandi fiduciam habere posse , & consequenter nublius etiam justi orationem e Mem fore , quippe demtutam ea fiducia, quae juxta A- stolum ad impetrandum necessaria est , Docta, quae nihil haesitat, nihilque dubitas. Si ergo Deus, ut demonstratum in ,
exaudit orationem peccatoris, quotion
cessaria ad salutem postulat, sequitur, si
Peccator gratiam illam essicacem, nutaeque Voluntatis triumphatricem, hoc est, auxilium se emendandi, perseverandique in bono postulaverit, infallibiliter obtenturum. Quid ergo superest peccatori , quod optare amplius, aut quo vecordiam suam excusare possit, si pereat, ciuntot illi, tamouec Diosa media suppetant, non percunui 3 imo cum clavem acceperit, qua Coeli thesauros,memaeque salutis aperire sibi januam certi sismo, Se tutissimo possit 3 Quid enim facilius, & promptius , quam interc., quod non habeas & tamen tam certum est, tegiendo accepturum , quam certum est , rum id promisisse, & falere promissa non nota Si ergo non petas, & ideo non haveas, amabo te: cujus culpa id erit i Dei volentis dare, si petas; an tua peterem santis φVI. cymio. Saepissime in Sacris litteris
exprimitur. Deum aliquorum & contum cium pecca torum orationes non audire, imo eorum preces in peccatum verti . Nam
Thren. v. 3. 42. 4 . Sed O eum eum ero , Oogavero, exclusit orationem meam- Nos ini.
que stimur, o te ad Iram pro υoea Gmus , id circo tu inexorabilia es. Opposuim nubem tibi , me transeat oratio. Et Prov. I. V ais, O renui iis, O ego quoque In interitu vestra r
diba : tunc invocabitis me, O non exaudiam ;mane eo urgern, O non invenieno me, eo
quod exosam habuerint GPiplinam . Et Ierem. is . Sis.1His Moses O Samuel coram me , non st anima mea ad populum i inm . evise iuοια facis mea, O Wrediamur. Et cap. 7. Diu nOII reare pro populo isti, nee C maine eis laudem, O orationem, o non sitias m hi, quia non exaudiam se . Et ad Hebraeos
. Esau reprobatus non invenis Parnitentia lo. um, tuam vis cum lac mis inqui et illam.
Res. Sacras litteras, quoties dicunt,mum non exaudire aliquorum Beccatorum orati nem , loqui de peccatoribus , vel qui pergunt peccare enullamque voluntatem eme dationis habent, vel qui non pro culpa, Peccatoque deinceps cavendo Deum rogant ;Gl tantum pro temporali poena evitanda :Vel de illis, qui non pro se, sed pro aliis in ant; isti enim non sunper exaudiuntur ;scriptum est enim. Quidquid petieritis Patremusrum, dilis vobis . Vtati, inquit , non aliis. In quae verba Augustinus: Exam dientur , si pro se ipsis petanx, non pro omniabus , non enim Astate dictum est , dabis. sed dabit vobis. Tracti Ioi. in Joan. Ea verbam inmeritu τυῖνο videbo cte. Praeter datas explicationes, quas solidissimas esse patet i sium textum legenti, Beda, & Lyranus intelligunt de die judicii, aut obitae mortis ,
quando certum est, nullum amplius poeni tentiae: & orationi locum esse. Illa vero , quae S. Paulus ad Haebraeos de Giu' commemorat, de ex ipso contextu, &ex Patrum interpretatione certum est, non de poenitentia commissi mccati accipienda ; sed de
poenitentia venditae , amissaeque haeredit iis, at primogeniturae , quam nulsis lacrymis, nullisque precibus obtinere amplius a Patre Iacobo potuit Gen. 27. V.
F. V. M pharismi seu Regula A etica de M
152쪽
serυaiis nemo uuluam perliti non vero de iis anxiam epe , qaa Deus non Iraecepit ,
nee siri a nobis voluit, qual. as,iertam Praedestia attonis.
Hunc Aphorismum, jam olim docuit S. Gregorius Nysenus Magni Basilii Frater , aut Hamil. i- post Dominicam primam Quadragesimae circa finem haec habet; NON
attendere M Praedesinationem Dei , quam ignoras r attende ad verba, quae audis , O intelligis sicut enim in Hae sinatione vertis es Deus , edi' mutari non potes ira - verba ejus vera funt , O mutari non rufuns. Sed audiamus , quae sunt verba Si υ oluerit Is , in audieritis me, bona terra comedetis: quod si notueritis , gladiis, devara. bit vos. NI quaeras aliam Praedestinationem .
Nihil hoc Aphorismo justius, rectaque rationi accommodatius , & communi omnium hominum consensu magis receptum: Quis enim peregrinus, qui in P triam contendat, ex duabus viis non eam eligat, quae trita , comperta , secura M lua nemo non ad patriam pervenit i Eam
Vero relinquat, quae Iongissi ina, impeditissima, inaccessa, & quam quotquot ingrcssi sunt, aut Perierunt, aut maximum pereunda periculum ad erunt Z Via ad Coelum est via mandatorum Dei, assiduaeque orationis, qua gratiam mandata observandi, in iis ire perseverandi a Deo petimus: nemo ad Coelum non pervenit, qui hac via inces
sit. Qiijd profunda judiciorum Dei, quid
Euripum Predestinationis , & voraginem petis, quae citra naufragium navigari nonrettant ' Hic Origines , hic Pelagius .c Calvinus , aliique absorpti sunt; quia sequeris pereuntes t Noli quaerere , noli scrutari , sed vive , ut Cnristianum decet , hoc est , age quod potes , & pete .
nem curam in inedia vinccndi vertit, quibus optime paratis victoriam pccat. Idem de navigantibus, negotiantibus , agriculturam artesque omne, Hercentibus dicas . Quanto ergo magis idem vitam Christianam profitentibus iaciendum cst .videlicci non eis curandum, cogitandumque pi dest i nati , aut non praedestinati sint, scd ut vitam Christiane instituant: sic enim certissime de praedestinatis erunt Audi Augustinum eg re in hanc rem disserentem Lib. de Donoerseverant. cap. 21. De las enmu vestro b no, rectoque condiscite, vos ad Praedestinarionem divInagraria pertinere - Vas lasam ob diandi perseverantiam a Patre Luminum , a quo est omne datum optimum , O omne δε- num perfectum , sperare debetis, O Potiai nia orasionibus poscere . Atque hoe faciendo ominsidere, non esse vos a Praedectinatione alienos,
qui etiam Me , ut faciatis , las. I rgitur . Quoties igitur de Praedellinatione sive tua, sive aliorum molestae cogitationes occurrunt,
excutiendae sunt, & animus ad alia dive tendus. Quid eniin juvat, se perfluis, noxiisque occupari 3 At quid tam sum
fluum, & vanum, quam velle cognoscere, quae Deus voluit ignorari Z aut quid tam n xium , quam imperitum navigandi , nullaque necessitate se illi mari committere , quo etiam peritissimi abrepti , hausti ire sunt ' Vitandum ergo est , quod nocerutantum, & juvare non potest . Qua de re praeclare Gerson noster philosophatur, pertissimus videlicet rerum diceticarum, vitaeque Christianae Magister: Sic enim in Di logo de Praedestinatione loquitur , quem scripsit, cum soluto Concilio Constantiensi insidias Ducis Burgundiae voluntario exilio in Ba varia declinaret ; sic , inquam, inpertona Monaci interlocutoris monitum istud illustrat: Meditatur aliquando Getion videlicet Isecum conquerens: qniasib ο Dei judieἰο damnandus est Si reperit indispositum
eorsuum ad humilem hujus rei considerationem, derelinquis eam , O ad alias convertis, quem
admotam fieri consilium est in sentati ia ilia non potes ; sic tutus pervenies . Id . bus , vel interrogationibus earnalium pari ipsum in omnibus negotiis humanis. & ab carorum , veι experientiis earum rerum,
omnibus mortalibus fieri videri . Nemo quae suns di illimae ouctionis . Si veriecim pugnaturus sollicitus est , quid percipis assectum suum Deo: proprio tran-
153쪽
pede mim tamen, O tam . in hae recuItariΘne, si forte damnandus est'. ccur apyrebensi
re neq aquam rem o urat fecundum praese
rem asseeIum , Os sum de Disina Iustitia , sed humiliatus dAisi Iustus es Domine , O
rectum indicium tuum z etiamsi me occideris , tamen In te sperabo . Et consersus ad Domianum eum pio , O humili assectis r scio, inquis, aequissime Iudex, quoniam damnati te odiunt. Atega, dum interim assectibus illis tam esseris, O blasphemia eareo, ama te , qui fatus es a Mia si te Iussi mum , se amansi mum , e elementissimum udies r quiaquid postramὸ de
me futurum ordinaveris voluntas tua y creda, o Ore positeor, quoniam nulla eLI intiuitasv d te, qui Sanctus es in omnibus operibus tuis. His amar gratuitus est , non mercenarias non recurvut, haec ascitu mi alii est, imo delis Sponsae . quem amarem , quia Dominus suavis es . non aeceptare non pete i , quia
diligentes se diligis. Beatur , qui ascensiocles in reris sua Loonens ad hune gradum penes
II. Ita In negotio salutia ea tum, edi I
seriam propriam adhibere , - si nihil a s --τia expectarer e ita vero in stam Dei gratiam fmrare , ax si nibu conatus , O industria tua
Hanc doctrinam a S. Ignatio Societatis IESU Fundatore acceeimus, cui adna dum commendata erat; hic vero a S. Augustino didicit, cujus celebre illud axioma est Quifeste te sine re, non oti abla te sinere, Sicut plerique , qui talem Deum , talemque gratiam cumrent, quae omnia fac ret: hoc est, velis in Coelum navigare non remis vellent: ipsi non orare, non cleem synas sacere , non hostibus parcere , non
cupiditatibus resistere; sed Deo omnia, sibi nihil relinquere. Victoriam erro sine bello, bravium sine cursu, &praemium sine mei ito cuperent a perinde ac si clementia esset Deo digna, terram otiosis, CC Ium ignavis replere. Et ideo S. Apostolus. cum dixissa: Gνatia DEI fum id, quidssem, ne quis crederet, ita gratiam Dei omidiamque prastare, ut nihil humanae voluntati iaciendum suspersit; mox adjunxit : Et Gratia ejus in me vacua non fuit, sed plus omnibus laboravi οῦ non ego autem , sed gratia Dei mecum . In quae vero Augustinus
de Grat. & libero Arbitr. cap. s. riscGr tia DEI sola, nee lase situs , sed gratia Dei cum illo. Id ipsum vel Ethenici agnovere.. Narrat Plutarchus in Amphlegmatibus :suisse quendam, qui pridie, quam cum a Versario confligeret, votis , & Sacrificiis Minervam placavit , acceptoque oraculo , Deam ad futuram, laetum, & victoriae cestum arenam intrasse. Sed cum nec manum ad pugnandum moveret, nec ferrum stringeret Minervae suae fiducia , & adversi ius interim punctim , caesimque feriret, conqueri caepisse: Ubi est Deorum fide, ' Hun- quid MAeria lictoriam Dromi' Cui a ma
responsum r Tu quoque eum a nerva ma
num admove. Caeterum quidquid in causa
salutis praestare homo potest id plane tame'iguum est, ut omnia gratiae, nihil industriae suae debeat. Prim, enim nihil potest sit ne gratia . & illud ipsum parum, quod agit, a gratia est r Sicut ergo stultus esset ,
quicumque morbo decumbens spem suam in viperas, & venena quae potius mortifera sunt & non in Medicum collocaret , qui novit ex venenis remedia conficere , ita multo stultior . qui voluntati, & naturae suae temper ad malum pronae, non Vero gratiae confideret, quae sola novit, ex mala voluntate bonam sacere. D.Inde illud i psum parum, quod homo cooperando gratiae s cit . si consideretur , quatenus ab homine est, nihil prorsus ad vitam aeternam conducit. Quid emo siperare homo de se possit , cum nihil possit 3 ut merito de humana v Iuntate , quatenus gratia caret, dicere posiss, quod de ligno vitis apud Erechielem I gere est cap. is. Fili hominis, quid fer de I
gno visia ex omnἰbus lignιs nemorum , qua
funt inire ilana θἰυarum quid tutetur de ea llanum , ne fiat opus , aut fabricabitur de ea paxatus t Accedit, illum ipsum conatum, & concursum humanae voluntatis tot
aliis Imperfectionibus , demeritis, culpisque, vel antecedenter, vel cou comitanter
admixtum , de inquinatum esse, ut ssumsita Misericordia agere tecum Plinia velit, Ionge plura reperturus sit , quae
154쪽
Npuniat, quam quae pmnio donet. I. ibilla ipsa fiducia tui ex sententia t mnium Patrum maximum demeritum , t ema , & pra lumptio est, ac proxima dis politio, ut a Deo rc linquatis, & cadas. Quid ergo sp rare de bonis operibus tuis tanquam de ina. nis opibus eossis, quando sena per plura debes, quam solvast quasi pannus menseruata mnes Insista nostrae, inquis Isaias cap. 6 . In quae verba S. Macharius Homil. xo. omnium San Torum opera bona o iustitiae, si
separentur a gratia Dei, O aecipiamur ni Proeedentia ramiam ex naturae lal se libera , sed vitiata arbi rio I omnes indigna fum oe lis Dei, O reputantur , ut pannux menstrua tae r isera enim ex operante aestimas Deus bis autem operans est homo Ia us, Uriaiu , concupiscens, O peccator . Denique volumias creata etiam maximis & persectissimis donis instructa, adeo volubilis, incostans, di infidelis est quod Luciferi, α Adami exemplis patuit , ut ab illa sperare perseu rantiain in bono sine qua nullum bonum prodest idem sit, quod sperare perpetuum
ab aere serenum, aut a mari malaciam ...d est, inquit S. Gresorius x. Mores. cap. xx. quid es homo, nisi folium, quod tentaris-nis vento rapitur, CP desideriarum flaribus le
vasur Mens qui ' hum M , et M. R entari nes paritur, quasi ror fiatibus movettir. Hanc enim plerumque ira perturbat : iam recedis
ira, succedis inepta laeuitia I Aliquando hanc Superbia elevat , aliquando vero inordinatus timor in infima deponit. Unda bene γν Gajam dicitur i cecidimus quasi folium universi , O iniquitates nos rae quoi ventus abstulerunt nos . . si vera ut quippe nos iniquis as is iis, quia nullo fixas Pon .. 7n vanam elationem teυavis. Hoc crgo est in seipsum viresque suas sperare, quod sperare in solium. Quod exemplo suo S. Augustinus olim ex pertus ita in soli loquiis egregie destribit :Sperabam aliquando in virtute mea, quae non erat virtus : O cum sic volvi currere, tibi magis stare credebam , ibi magis recidi , factno
que sum ma Is retro, quam ante 'Dicebam
enim, hoc faciam, illud perfiam ; sebor nec boe, nee illud, quoniam de meis viri bus eonfidebam . Hyne autem ransiteor tibi Domine Rex Patre coeli O terrae, quoniam in Draiiussi ne sua roborabitur vir , urno Sis
rietur ante te Trulla praesumptio omnis carnis . Et lib. 6. Consess. cap. I 6. Vae animae aud
ci, quae speravit, si a te inesseris, se alἰ uia
melius habituram . Versa reversa in te gum , in latera, O in ventrem , O dura sunt omnia , O tu solus requies er Domine .
Insigniter quoque a ad Prax im Gerson s i pralaudatus de hac re disse: it . Exponens enim illud Jeremiae cap. I . Maledictus L
mo, qui confidit in homine , O ponίt carnem brachiumsuum , O a Domino recedit eor et s. Eris enim quasi myricae in deserto, O habit bis in siccitate. Benedictus vir, qui onsidii δεν Domino , O erit Dominus fiducia ejus, ita ratiocinatur: Misum fortasse videbitur, quia dictωrassum. Invenise est hominam c. Semson ipse videtur indicari 2 qui quanto Nuria
bus impugnatur tentationibus ς quanto reniatens eis pluries vincitur, vel in voracitate gu
lae , vel in somnientio dormitasione , O aliis hujusmodi ; tanto frequentius, coritas er Mea sertius, quia humilius in Deum se projicis, dis Dis sperar, o considit. Consul o quidem . m nullam In se videt si eiam resistendi itariis , neque virtutes Osalutem ad Meendi reis positam . . . . Sed his occurret trepida eogia ratio dicens r qua ratione eonabor dee Me -- feriare mandata Deἰ, virtutes aequi.
e, sine quibus sperais vitam jam non spes es, sed arrogans in insidiata praesum sis e conaberis prorsus, sed in adjutoris iarii. I . O millies victus , mill er eonaberis , eo quiadem amplius O certius , quo nulla tibi sup rest fiducia de propriis operibus .aErgo dum propria fragilita Gestur, ut desperes a d si res volo , sed de te , O in te , qui homo Ocaro es I nam meledicIus homo . qui considis in homiae, O pρῶς earnem brachiam suum . Denlue spes velut anchora, quo miniss in
155쪽
III. Totam spem suam in Deum reponere, mee minori sidueia vitam aeternam ab illo expe- fure, quam si unice a voluntate , arbitrioque aena penderet.
Prius aliqua observanda sunt, quam horismum hunc explicemus . Primo enim sciendum est, cum ae spe loquimur, nobis de iis peccatoribus sermonem non e sse , qui cum nullum peccandi finem faciant , Dullamque curam emendandae vitae susci-Piant, sperant tamen , se tandem misericordiam obtenturos . Quorum spes non tantum vana est; verum etiam temerariab, novoque supplicio digna, cum ad Mende
dum Deum . ipso Deo , ejusque infinita Bonitate abutantur; perinde ac si Deus ideo bonus esset, ut ipsi mali sint. Et ideo hanc peccatorum spem, imo praesumpti nem mille locis Sacrae Littere, Sanctique Patres detestantur. Misericordia enim Dei injusta esse non potest; at quid esset injustius, masisque adversum Legibus restae
Providentiae, quam obstinate dc ex sero . sito malos gratia de praemio alliceret Verum
est, id aliquando, & aliquibus accidisse ;sed rarissime ac paucissimis : at quod rarissia me, citraque ordinem contingit , desperandum potius, quam sperandum est; quis enim tam inops mentis, ut sanitarum a veneno speret, & ideo quotidie sumat, quia id aliquando bene Mithridati cessit Z aut uis se in mare projici faciat , sperans auxilio Delphini evasurum, quia id semel Ario.. ni factu in Z Non sperare , sed delirare hoe est. Acced ii, mitericordiam divinam non debere iis propitiam esse . qui peccatis insistunt; hoc enim ipso, quod ins nita est , simitur, illi maiorem boni & salutis publicae, quam boni α salutis privatae curam cs.se; at quanta in publicam mala redunda rent, u Deus hujusmodi peccatoribus gratiam indulgeret hac enim non tantum impunitate , verum alam remuneratione, ac
facilitate, & fiducia veniae omnes passim justi, injustique ad peccandum invitarei
tur, ut optime dixerit Seneca e Tam o m. nibus indulgere er elismem esse, Τ am nulli.
Cum ergo homines ad sperandum excit mus, de iis tantum hominibus loquimur ,ri aut justi sent, aut saltem peccatores quiem; sed tales , qui peccatum agnoscant, illique delendo , divinaeque gratiae impetrandae eleemosynis, piis operibus, ac Praeserit m quotidianis orationibus laborent et istis enim sperandam omnino miserico diam esse contendimus . Si enim objectum misericordiae miseria est , tanto utique major misericordia , quanto major mis ria, ut nulla major, quam peccati; tant que major, quod voluntaria; nam si non
voluntaria, nec esset peccatum, eoque nec vera miseria. Licet nec dici omnino voluntaria possit , cui extinguendae laboratur , Hujusmodi peccatoris statum captivi quidem, sed tamen evadere conantis egregio in seipso expressit , descripsitque S. Augustinus Lib. 8. Consess. GP. II. uror bam , ct exeruciabar accusans, meme iapsum, O volvens ae versans me in vinculo meo , donec abrumperetur rorum , Τπο ex gno tenebar, sed tenebar tamen . Et tu insimbas in occultis meis Domines era misericordia sagella Ingeminans timoris O pudoris , nrrursum cessarem, o non abrumperetur id ἰρ- fum exlauum O tenue , quod remanserat , crrevalesceret.Iterum , O me robustius allis rei t Dicebam enim apud me intus t ecce modosiat, modo fati. Et cis meterbo jam nam , jam pene faciebam , O non facisbam , erilem conabar, O paulo minus ibi eram , criamiamque attingebam in imebam, or non ibi eram, nee attingebam , haesitanx mori morti, O vitae vivere , P Aue in me ma bat deterrus inolitum . quam melius insoliatum, punctumque lasum remoris, quo aliud
futurus eram, quanto Iruvius admoveba. tur , tanIo ampliorem incutiebat horrorem . Retinebant me nugae nugarum , O vania rates vanitatum anthua amicae meae , ODecutiebant etestem meam carneam, Osubmurmurabant et dimittisne nos i or a morum.
io isto non issi Leebis hoe O iurid ultra in aeternum 'dicebat mihi consuetudo violemia r putasnesine ictis poteris i aperiebatur autem ab ea I arte , qua intenderam faciem . O P. transire trepidabam , eam Egnitas eontinentiae . Ibi tot pueri, O puellae ibi Iuventu, mntra, ct omnis aetas, . in omni vi ipsa con
156쪽
tiaentia , O ,ridebat me , quasi dicerer D Tu non poteris, quod si, O Uat an vero Uri issae in semetipsit tessunt. O non in Domino Deo μοὶ Quid in te star, o non sui tyro Pete in eum , noli met ere , non se subtrahet , ut cadas . Projice reseemrus, exei laete , O sanabis re . Quam iis , quamdta tquamd is t eras, O crast quare nora modo , quare non hac hora finis turpis inis tuae 3 Pla. ne dum Augustinusea verba proserret r Pro. iee te in eum , noli metuere , projice te securus, exeipier te, O sanabit tes' cum , ii
'iram, haec diceret, adhuc Reccato tenebatur, & tamen sperabat, nihilque dubitabat de auxilio DEI, quo deinceps expugnare peccatum posset, & pudicus vivere; non ergo peccatum, cui vincendo per orationem, aliaque pia opera militatur, certam spem , & fiduciam de divina gratia obtinenda excludit . Idque eleganter quoq; Sanctus Tho
mas exprestiit a. P. In Su ement. q. t q. a. s.
ubi quaerens, an bona opera facta extra charitatem sint meritoria, respondct: Meriarum dicitur actis , qua efficitur , ut et , qni agis, fluctum aliquid dare. Sed justim dupliciter dicitur , uno moti propria, quod videlicet res est de itum ex parte recipiensis. Alia modo, quod re iris debitum ex parte dantis raliquid enim decer dantem dare , quod tamen non habens non habet debitum reeipiendῖ, Osie justitia .iscitur decentia divinae Bonitatis ,
sicut Anselmus Leit, quia Deus jubs rei es ,
cum peccatoribus parcis , quia eum decet . Cum autem omnibus ius , qu aegratis dantur ,
prima ratio dandi sit amor , impcibile o si , quod aliquid rati sibi Lbitum faciat. qui amia
citia carer οῦ O ideo eum omnia , O temporalia , ct aeterna ex divina liberalitate done tur , nullus habere potes debisum recipiendi aliquid illorum , nisi per charitatem ad Detime r ideo opera extra eharitatem facta non sunt meritoria ex conLgno , neque αμοῖ , neque temporalis alicujus boni apud Deum . Sed quia disinam Eanisatem decet, ut ubicumque dispositionem Avente , perseeIionem adjiciat Iideo ex merito congrui dicitur Liquis mereri aliquod bonum per opera bona extra etaritatem facta , O secundum hoe opera i sya ad tria,ex bonum serpunt, siliret ad temporalium consecrationem, ad dispositionem ad gratiam , - ad assuetudissem bonorum operum . Ci
ca quae verba Sancti Doctoris notandum est , bona opera precatoris vocari Dcim tionem ad gratiam : ubi vero est dispositio habens necessariam connexionem cum se ma , illic quoque est ipsa forma , ut patet in calore intensissimo , quem semper comitatur forma ignis; at oratio perseverans est talis dis politio, propter promissionem
divinam . Deinde ex eodem Angelico Doctore I. Suasion. o. articul. 8. Sciendum est spem valde conferre ad bene ac constanter operandum, Dei, inquit, per se haber, quid κῶjuver operationem intendendo lasam. Et Meex dtiobus. Primo quHem ex ratisne fui ob secti, quod es bonum arduum possibile s nomenIm Leitur HI uἰ sperare minimum , quod statim est in sua miestate ut habeat , operhoe disri spes a desideria vel eupiditate, q- est de b na futuro absolute I exIpimatio enim
ardui excitat attentionem ς exta aris veroptimilis non retariat canatum . Secunds ver ex ratione sui essectus 1 spes enῖm causat det Tyatirnem , quae adjuvat verationem . Ex
quibus verbis Sancti Doctoris colligitur , dum peccatores ad spem excitamus; nihil aliud nos agere , quam ut ili is ad pie ac Christiane operandum stimulos, viresque
His emo observatis Aphori simam no strum testimonio Divi Augustini confirmamus , qui sis pissime illum tradit: nam Libro t. de Praedestinat. Sanctor. capite II. Sane, inquit, eum Apostolus Heati ides eaeside ut secundum gratiam firma se promisso in mirer , homines Infirmitati fui se malle committere , quam firmitati premi Onis Dei. Sed taeerta es m R. , ἰnruit, de me ipso: --
luntas Dei . 2ιῖd ergo i tuane tibi voluntas de te ipse certa est , nee times t eum laliurnreque incerta sit , eur non homo firmiori , quam infirmiori fidem suam , spem , charitatemque commistis 3 Et Lib. v. de Bono Pe
severant. capite s. Tutiarer Igitur vivimus, si rerum Deo damus; non autem nos lili ex parte, O nobis ex parte committimus. Et capite Ego autem nota exaggerare meis verbis . sed sitis potius euhandum reΓnqΜν , ur viadeant , quale sit , quod sibi persuaserunt ,
Praedicasione Praedestinationi1 audientibus plus desperationis , quam exhortationis afferri
157쪽
Me enim es Leere , tune de sua salute hom nem desperare, quandostiam non in se it . , sed in Deo didiceris 'nere , eam Propheta clametr Maledi Ius omnis, qui spem ponis in iamiae . Et cap. 12., Assit autem a vobis ideo desperare de vobis ; quoniam spem vestram in Q se habere iubem λῖ, non in vobis I bonum senIm considere in Domino, quam considere in homine , quia beati omnes, quI confidunt iss
atque huiusmodῖ , cam dicuntur sive rancia christianis, sive mutihurini Ecelesiae I eur
metuimus Sanctorum Praedestruationem , O meram Dei gratiam , quae non secundum meriata nostra datur, praedicare : an vero timendum es , ne tunc de se homo desperet, quando
spes ejus ponenda demonseratur in Deo o non amsem dinperarer , si eam infe lassuperbusmus , O infitieissimus poneret Hactenus Divus Augustinus, excuJus doctrina palam est , hominem Christianum non minus sperare ratiam aeternamque gloriam debere, Praeestinatione a divina voluntate pendente , quam s illa a propria voluntate pendcret . Fac enim, in manu tua calamum , & Iibrum esse, quo in numcrum tacetorum adscribaris: quid tunc amabo ageres e nunquid te ipsum sorte illa beatissima exclud rest minime , inquies: cur vero non excluderest quia me meamque s licitatem , inquis, amo. At multo magis te amat Deus, multo ergo magis ab eo, quam a te sperare illam debes. Si enim amor non ex verbis , sed operibus pensandus eit: quanto plura pro te secit Deus, quam tu Pro te ipso itanto major illiuS, quam tuus amor . D inde sicut, ut aliquo pervenias, non sufficit, ut ire velis, sed oportet, ut viam moveri endi: agnoscas, re cligas; nam frustra est voluntas finis, errore mediorum . Ita ut Beatus sis, non sufficit, ad Beatitudinem eligi, nisi certissima quoque media disponantur, quibus eam obtineas: at in medi rum elcctione, quoties, quantumque ei r xes , nunquam errante Deo ergo quom
docunque Praedestinationem confideres , semper tutilis Deo, quam tibi spem tuam committis . At, inquier, cum Deus tam multos ad vitam a ternam non eleg rit, quid si me quoque non elegisset quomodo ergo secure in cum sperabo, illique meam sortem committam, qui tam multos ab citi Res Multos a Deo elactos non esse, quia videt cet mediis ab illo proscriptis uti noluerunt , certum est; at falsum, aliquem electum , vitamq; aeternam consecutum non esse, qui eo modo in Deum , eiusque gratiam speravit, quem modo descripsi naus. Quia ergo times, tibi speranti eveniuriam , quod ne-
mihi hactenus speranti evenit t RQ eis. mii
natianes hominum , O fisote , quia nullus speravit in Domino, eonfusus est. Ecel. 2.
In quae verba eleganter Sanctus Chrysostomus : Non dixit, justus, sed qui, t es, i
quis, sit pereator. me est enIm admirabile , quod etiam Hecatores anehoram hane spei tene rosint δε omnibus iae pugnabiles. Et in Psal. I . Dices t ego peravi, O sum pudore asefectus. Bona verba quas o homo, ne divi Scriptura utiquaris. IXam si pudore affectus es, quod non ut oportuit, speraveris, ex ea quod cesseris, quod finem non expectaveris , quod pusilla , O antuso anImo fueris . Hoc enim vel maxim. est sperare , quando in media mala, pericula fueris eo nussus, tunc
eris ἰ: Nec minus eleganter Sanctus Be nardus Serm. s. in Psalm. Qui habitat :Qui uia agensum sit, quia uia deelinandum g
quidquid tolerandum , Tu es Domine spes mea. me una mihi omnium promi sanum causa , hae tota raris meae expectariania. Praetendo
alter meritum I sustinere se jactet pondus diei , O aestus o jejunare se bis in Sabbatho dieas a
impossibile, si quid vet docile ei es , quaerealiud, in quo speres ; sed verbo omnia pors , quid facillias dieInt an vero de saeuitate jam non dubitas, sed ipsa tibi es suspecta volu tas at quando in se speranti desii illa Maj-sas , quae tam sudisse monet, ins sperare , plan non derelinquet sperantes In se a quare tquibus merisA quia Deraverunt in ea r durucia causa ' sed tamen e ax, O Irrefragab II ; quis enim sieravit in eo, o eo usui est tEt optinie S. I homas: Diet Ino -xilia nemo soles nimis inniti. Verba ipsius sunt x. I. g. 2. Utrius Theologica est elaea lasam regulam
πῖmam non regulatam alia regula tanquam
circa proprium objectum - ideo per se , O
158쪽
s emiam troprium Gllectum non convenis vim nitibistica esse in media , sicut sides non po- viam medium, O extrema, in boc, quia ima- primae Veritati, cui nullus pote in mis misi. Et Aiser spes non habet medium , O extrem ex parte principalis obieeri, quia rivina auxilio nemo potest nimis inniti. Cum ergo dur lint voluntates ad vitam aeternam
consequendam necessariae, divina videlicet,& humana, divinam quod attinet, nunquam de illa satis sperare mira, quia nun- uam deesse, nunquam deserere vult , &ideo cluanto amplius de illa speras, tanto scelicior. Aliud est de voluntate humana , T cuin naturaliter , semperque in defe-im propendeat, ideo nihil boni ab ea sp rare possis sicut qui arundini incumbat , .casui proximus est, nulla quidem terrae ,
quippe immobilis , sed arundinis culpa . Hinc salubris ille, & toties in Sacris Scripturis commendatus Sanctorum timor, quo
spein sitam velut myrrha mordaci quidem , sed salubri condiebant, ne corrumperetur ;Quantum enim securi de Deo erant, tantum de se metuebant . Constabat illis , nunquam D um sibi defuturum; at metucbant,
ne ipsi de Asent Deo, sicque perirent, juxta celebrem illam Augustini sententiam in
sed non sanat inυisum; opus es, ut sanari velis. Non ergo timebant, ne sanare Deus
vellet; sed timebant , ne sanari ipsi no lani ; sicque nulla de medico , tota de Ianguido trepidatio. Caeterlim observant magistri vitae spiritualis, nunc saluberri mum, perpetuumque timorem , quo misceri spem nostram oportet , talem ei se tabere , ut semper fiducia sormidinem superet, sicque talis sit proportio timoris ad spem , qualis septem ad cen-νωm . Cum enim timor humana fragilitate , α malitia; spes vero divina Omnipotentia , M Bonitate nitatur; quanto Bonitas Dei major malitia humana; tanto major si s Ctu. Accedit, timorem, cum sit ex Consideratione mali, aligere an iniam , α dolorem afferre , ficque affectum , quam violCritiam, tam fugacem, de brevem es. εα ideo animum gaudendi avidum, timoritanoriam molesto omni conatu obsistere, ac tandem Pellere: unde conversiones Pecca torum solo metu Inchoatae , nisi spe, &amore sustineantur, fallacissinae, & br vissimae sunt , quales Achabi , Ninivit rum , Lutheri, aliorumque. Deinde timor etsi a peccato mortistio cohibeat, quippe causa aeterni mali , non extinguit tamen
amorem, & cupiditatem rerum terrenai um,
quae sine peccato lethali esse possunt. At cupiditate illa, de amore flagrante semper anima in praecipiti est, clan difficillimum sit vehementer utienti non plus bibere, quam finitati conveniat. Timor o conversionem precatorum inchoat quidem, sed nec producit, nec absolvit. Quia enim, inquit Sanctus Augustinus Serm. V. de verbis Apostoli, poenam times t nam, latra times malum, O Deir Iudica comparente , O tamen latro es t Et quod Medicus de vulneribus corporis optime dixit : Nῖmla intumese. re diuinus malum; nRil intumescere, pes
mum es. Idem, & potiori jure de vulneriabus animae dicas: Nimis peccm orem tim re malum; nihil timere, pessinitim est. Sed juvat, totam hanc de Praedestinati ne, de fiducia in Deum reponenda Disse lationem verbis laudati sit pri Gersonis a
solvere : in intelligo, ita se νὲι habes e quod apud υε ὲ humilem , quanio m nias est in se
Dei, minus in ope aliena siduuae, misi a d nse: υult constituere tu ις iam sua is , tanto piisssiducia da Deo concipis, quosve Itomia Dei sitsubjectus, dicens ex sente/uia Psalmistaei Mihi lautem a Iberere DLO bonum ea , O ponere in Domino spem meam , sici; magis
intelligere nune υἰdeor, qu e in deυοtorum I brI, legi de introductione Sponsae in cnbiculum Sponsi , de osculo oris ejus , de habisariane ' terea in atratoris Alti simi ; non in habitatione vel merisorum pro Horum , que vina est y vel' narum futurarum , lisae anxia est I vel in dustri rum propriarum , que timida, ct incerita est It ergo Theologia per fj mmam desperationem de homine, trabere ad sum mam de Deo spem I ct per desolationem inaestimab lem , e intolerabilem fumum dueere adsilAdam eonsolarionem caeterum stabili ur a. Deo spes, cujus supernaturale es donum . Sed si particularius aliquid ex is, Invenitur P druplex meditatio, quae velut in tetragono se
159쪽
nis, F speres. Tertia immensae DEI Derat s,ne desperes de suis misera Anzus. Quarta pro . priae fragilis alii , ne speres in te, vel in pro . priis viribus . Dic igitur cogitat onἰ tuae solis lanii spem deserere, dum non facis certam vocinxissem tuam per bona opera, quotidia corruens de peccato in peccatum , ingerenti proinde , ne sis de multis vocatis , O non electis , sicut vita tua similia es multorum die, inquam : quod oberis jubenti Deo , qui milia loeta Scripturae praecipit, ut spere in eo. Projicio me in tera. bente te r non ei crudelis, aut fallax, ut aiaikias me ; juncta praesertim multiplici promissione rua, qua θ' ntibus in re militatus es,
sic axes r cujus dei rum tam Immensa pietas est,
ut nullis peceatis etiam insinisti si comis: βsem ea soliis 2 vinei possit in hae via, quodque interposuissi eum immobilitate consilia tui jusjurandum, ut per duas res immobiles , sieut loquitur Apostolus tuus, quibus imp bile es , mentirito, nos fortissimum solatium habeamns ad tenendam propositam spem . Quam iis eri sis inobligabilis . creatura tua ra-ιionali I voluit tamen dignantissima eandescensio tua commercium quoddam habere eum hominibAs , ut bene de te mereantur , si jussa tua com ecerint , O in te speraverint, qui sidelis es , O te is sum negare non F
160쪽
Triplici ictu solutus. hi PARS ALTER A.
In qua ostenditur, nihil opponi posse divinae Providentia ex eo, quod in negotio Praede Hi tionis quadam sint inscrutabilia .
onus Praedestinati nis unum est de Arcanis Divinitatis , quae
homini expedire non licet y Nec minus absurdum est negare Deum , quem omnis natura clamat , quia aliqua ejus opera non
capis, quam si neges, vixisse aliquem P . tam Virgilium, quia aliqua ejus carmina non intelligis; sicut ergo non ideo nullus Virgi. lius, quia tu rudis; ita non ideo nullus nullus Deus, quia tu ignarus. Imo ideo est Deus, quia tu ejus opera non omnia intel. Egis: nam si omnia intelligeres, ille non esset Deus; sicut non esset mare, quo phiala caperetur, nec Sol, qui a noctuis videre. tur, nec turris, quae a Nano tanaeretur
quid enim est homo ad Deum, nisi phialaad mare, Sol ad noctuam , & Nanus ad turrime In Regno Simorum Rex idioma. te utitur, quod nemo ex plebe loquitur , aut intelligit, sed soli Sacerdotes, Au laeque Magnates. postquam diu didicere . Sicut ergo apud Siamenses inditium est Regis, non intelligi a Plebe i ita apud ChrIstianos M. gumentum est Dei, non intelligi ab homine. Lingua , & arcana Dei Coeli Maenalbbus, non aliis patent, & ne istis quidem , nisi post longum in terris studium tandem in Coelis didicerint . Et quid dico Coeli Ma. gnatibus imo isti forsan ignorant, Deo a
cani suo parco. Ita Iobus Iob. x s. vers 1 r. profitetur: Assonoa est, inquit, Sapientia ab oeulis omnium viventium s volucres
quoque caeli latet . Volucres Coeli Angelisi int: quid ergo sibi promittant volucres terrae, nocest, homines; quando ne ipsae quidem norunt Volucres Coeli 3 An nocti ae cernent. quod Aquilas latet ' dicam ergo
cum Hilarior ca I Ego nescio, nec requiro , conflabar me amen o Archangeli nesium , Angeli non audierent, saecula non tenen , Pr pheta non sentium , Apostolus non interrogas , Filius Ipse non edidit, quis erga riminabis fUt vero in hoc sacro pelago vela laciam, quantum homini licet, citraque naufragium; tria circa hoc Praedestinationis musterium expediam. Primo ex Sacris litteris, Sanctisque Patribus ostendam, hoc unum esse ex illis Coeli secretis, quae Deus celata homi