Disputatio de præcipuis logicæ Aristoteleæ partibus, quas orator quidam Parisiensis scholis suis insectatus est ... Pro Aristotele propisita à Daniele Cramero, defensa ab Oligero Rosencrantz ...

41쪽

posmPRO ARISTOTEL B. grnora agitur, sed de Genere Ditem, quod illis Dispositio, nobis Ratio ponitur, litisi

tur.

XLI LII. Deinde uod sequentia verba in il sinitione Arinotelea veram differentiam specificam Syllogismi non exprimere die cant, inde fit, quod ea non recte intelligant Instant enim : Venti incubuere in ri, Crebris micat ignibus aether , Ergo necessario sequitur fuisse tempestatem. Sed hac ii re non vident, quod id sequatur

propter necessitatem materiae, non vero

firmae Aristoteles autem in des nitione sua oouitur de necessitate formae, dum se expresse refert dat ii, iraelata, et res DV γ, quod de trans locatione Propositionum in certam formam Sc guram accipiendum esse nemo non intelligit Vnde i. Topic pro his verbis rotaro rivis)ponit verba esses Teuceph ut monstret hvα inlis vel meacoet de id est, legitimam terminorum: propositionum Dis positionem quo animaduerso instantia aliata nullius est momenti. XL V. Sub vocabulo autem Ao sq, ut echelia

quis

42쪽

J . Di SPUTATIO qui in Definitione positis partibiis, ham

o indicat, non tantum quod in Syllo Nus, gitimis a notis ad ignotiora progrediendunsit, sed mad Balii, radicem totius alni stirpalci Argumentatori se reuocat, nimirum a delia

Dici de omni inde Nullo Illud, quandique nihil est sumere Subiecti, de quo altertii scinon dicatur Hoc, quando nihil est sit meorum peSubie sti, de quo alterum non remouebit in silpervi in illo fundentur Affirmantia, in hoc, rex gantia. XLVI. res csEt haec principialLogica ex naturas illa luce, mentibus hominum a Deo insita dependent, imo vrovis sunt insumma bio ex quibus demonis lari potest omnium ratiocinandi necessitas, qua nimirum aliquii

naturali instinctu nouit,si velit aliquid concludere,& ex alio colligere, sumendum esse id,Quod generalius sit latiusque pateat ie quod vult subsumere,, postea fur iri

complexum illius supponendum aliud minus late patens, unde oriatur coirclusio de Hoc vero unicum, Anima est, ut sic loquat hae Syllogismi, cuius cum in illorum Definitione Syllogisimi, nulla facta sit mentios nihil minusquam pro vera S perfecta defintione habenda est.

43쪽

llo XLVII. he, ut illi putant,ex Logica haec ex Sehes libr

artii stirpanda sunt ni enim caussa reddatur, Vn ea. i. iiii in i de haec collectionis vis deducatur, plum auandique piori monstretur , nihil profecto ea in Uste uiore sciri poterit, semperque mens eXtra ni Styxst meo in perpetuas: Top OA da g, iebitus superiaciali opinione fluctuabit, cum scue ioc Ne sit rem per caussas cognoscere,o, cur haec res certo sic se habeat, de non aliter,uidere. latura XLVI H.

insita Parte syllogismi sunt, duae Praemissa h

ramma propositiones, Maior&Minor, tertiaque tum, Conclusio: quae in suos terminos diuidun--liqui tur,Maiorem, Minorem mediu, ex quo uid con . . . terminorum varia ad se inuicem trans-idum es locatione, tres secundum dicta Principii,ppeteat xllogismorum oriuntur Figurae SVarum

ea ut phim habet Medium in Maiore pro subie-ud P aio in Minore pro Praedicato In secunda clusi aedium in utraque praedicatur In tertia V ludi haedium in tra i subijcitur. Iefini XLIX. In his Figuris, qua priori loco ponen-3Jo .et.

la sit, etiam controuertitur. Cur autem Aristoteles Primam nobis Figuram primam Ne C et fecerit

44쪽

gi DISPUTATIO et fecerit, non est obscurum: cum en in Syb logietandi vis immediate ex principijs Dibde omni, ut dicitum, pendeat, primo it la vis seu forma citu in prima figura pateat, ad oculum sit euidens, ut quod directe notioribus absolute ad ignotiora pro re diatur, Mediumque siet si tu i habeat; recte fecit Aristoteles, quod ei primum so cum assignarit, eiq; reliquas duas subiecerit, utpote quod absolutissima sit, cui consequentio perfectio, euidentia, generalitas dignitas hunc locum tribuat. Cum ali, tem in confesso sit apud illos, ea semper priori loco ponenda esse, quae simpliciter sint generaliora de natura notiora, Ergo eo ipso contra se concludent, non Tertiam p imam sed primam nobis, Primam facietisdam esse.

Leuis vero obiectio est, quam asserunt, eati primam esse debere , cuius dispositio Medijst simplicior, in Prima autem nostra Disipositionem esse, antecessionis, consecutionis, in secunda vero Consecutionis , in Tertia Antecessionis, Tertiam ergo primam faciendam, Primam Teribam Quid vero quaeso illa nasignis simplicita-plicitat'

em antilius Si id immultipl

nec uli: ordinathus bi; dat, si ut seme

colitatem,tionen

rerem non si plicior Termi haec Fi

termirsit loculor

45쪽

litas aperciter

Oreo

tiam cieat. sitio nostra

ut d antecedati consequaturi Nulla implicitas , nulla hic duplicitas aut multiplicitas, cum nimirum antecessio e consecutio, nec multiplicet, nec simpli-xitet , sic loquar terminum medium ,

nec ullam inducat Figturarum necessariam ordinationem. Si enim Medius termianus bis esseratur, suevcvtrinque antecedat, siue ut utrinque coarsequatur , siue ut semel antecedat, semel consequatur, este manet unus terminus Medius, simplex, nequaquam illa prolatio seu antecessio consecutio infert Figurarum simplic statem, nec ulla hic praeter nudam affirmationem datur ratio, quod inferat. Et quaererem ego, ci; secunda Figura pro Tertia

non sit facienda Prima ' An antecessio simplicior est consecutione ' An vero , quia Terminus Medius in dispositione , ergo haec Figura prima est faciendas Si hoc assirmatur, eodem modo Secundam vitimam faciendam esse dixerim , ideo quia terminus Medius in Dispositione ultimo sit loco, ut vel hinc appareat Ao tot illorum hominum in Aristotelem.

46쪽

in reliquis Figuris tam aperta ea non esse, ted potentia saltem, ut eleganter uerroes dixit. Vt ergo harum Figurarum consequentiae manifestiores fiant, Reductione Re laetio opus habent, tam ostensu quam per Impossibile, ut 8cia c. , non quod hae Figurae suam Consequentiae Necessitatem non habeant, sed quod non habeant eam tam manifestam Meuidentem Reductiones eae absq: Conversionibus seri nequeunt, unde de Conuersionum ratio erat docenda.LII. Nec obstat,quod hic nobis obstrepunt, Schol. . . Definitiones non demonstrari , sed tantum

v intelligi, ideoque illam Syllogisti

carum definitionum doctrinam non esse demonstrabilem, nec ideo vlla Principia, ullas EretIisoqio g,acetra ga bis i&Qvq. c. cce requirere:Cum non videant, Syllogismi definitionem, quatenus Noema est, desiliri tantum, non demonstrari, Artifici- iam vero discurrendi, cur consequenti

sit bona, o an procedat ex lucis naturab

sciliveti

Vt pcit tabutamque

47쪽

PRO ARISTOTELE, 32 norma, qtiod 3llogismi continent, illud scilicet demonstrari ei, qui rem per caustas velit persequi. At quod principia omnia Metaphys cum demonstrare innuunt, ob id haec duo, de omni de de Nullo ex Logica eX-

terminanda, non per omnia conuenit verum enim quidem est, Metaphysicum iii

cipia demonstrare, detur item, eum SUO-muelhaec duo principia demonstrare, lib. . ap. . sed quod ideo ex Logicis extermInanda innino sint, non sequitur, cum Logica ea, re demonstrata alibi sumat, ex sua deducat. LI V. Ad formalem porro Syllogismi Eximii , ut propositum nostrum probemus, condia Abunddi acit Medij dc Propositionibus non tantum p opolis abundare.sedo viam rationem expedio tam scire promptissime, ex delectu Consequentium, Antecedentium: Repugnantium, Media apta Midonea inuenire, ut 'Vae cunq; quaestione probanda data,& Medijs ad euincendam quaestionem datis, Forma

statim, in qua Syllogismus componi re Conclusio colligi queat, manifesta lit.

48쪽

dylllogis

3 DISPUTATIO Hanc doctrinam Scholastici Pontem As-nor im vocarunt. Estque haec doctrina, licet . . quodammodo dissicitas, pulcra tamen, uti-dchoi ib. - necessaria nec ridicula, cum intallibilibus suis constet praeceptis nec ad Inuentionem Topicam reiicienda, tum non de , lateria Inuentionet hic agatur, sed de Materiae inuento expedita inuentione se mali Syllogismortim. LV.

Sicut autem Inuesitionem hanc Syllogismorum , ita Analysin eorundem in quacunque oblata Argumentosa orationestatim aesoluenda tradidit Aristoteles , cinsignem in hoc tractatu antiductionem aperuit, quomodo constituta quaedam Or tio Argumentosa resolui, in sua membra diuidi, Sc iudicari quomodo principale propositum primo cognosci quomodo eius probationes examinari quomodo Ternabaal: Propositiones partiales ab uniuersalibus, Finitar ab infinitis, Mediato ab immoediatis, determinator ab indeterminatis diastingui, vera falsis, aliena a proprijs separari debeant ut vel hic solus Tractatus Aristoteleam Logica, quasi quae nullii usum in explicandis c resoluendis Autoribus praebeat. vindicare possit. A Syb

49쪽

tipale eius

is dia

Syllogismo mitem perfectissima

Ar tumentandi forma, alio quae lana formae aiiones, deiiciunt ut sunt uetriar ae Dasaei μα, α ' ανω rum, instantia, Enthymema, Sorites,

quibus fecundum quosdam addi possunt Syllogismi Disiunctivi, Hypothetici, itemque Dilemma ouae sic tamen a Syllo gismo desciunt, ut simul cum ipso cognatae sitit, tortimque Esse Necessitatis suae ratiocinatiuae a Syllogismo trahant. LVII Cur autem deportato de exclusae sint hae duabus exceptis' Argumentationiam formae Logica hanc asserunt rationem , quod non opus sit tot sormis, cum solo Syllogismo pol sit absolui, inquidem melius tota Argumentati, Qua ratione non Aristoteli, sed omnibus omnium temporum Sapientibus bellum indicitur , cur id non semper Syllogismis, sed aliquando Enthymemate, aliquando Inductione,& reliquis formis usi sint, aut adhuc viantur. Fit aUtem hoc inde, quod cuiuis Syllogismo non tam expedite pateat quaeuis Conclusio , dc quod saepe breuitati, necessitati, concinni-

50쪽

DISPUTATIO tati studeatur,& reliquis commoditati stis, quas simpuli species secum afferunt. Quod vero de iiductione, Exemplorica , . asserunt Ar Umenta ea tant 1m esse, non capi de Argumentataoni formas, talium: nam nocloco, quas materias ex quibus locis recipiant, nullo modo attenditur,sed forma corti,

prout se ad Syllogismu habeant, quomodo earum vis conclusu ex Syllogismo dependeat, docetur,quod euidens ex earu definitionibus esse potest in Aristotele definit

nim Inductionem, quando minore extre imo probatur maius extremulae medio .ETemplum, cum maius minori, medio ines

se probatur,per quodda simile tertio innotius minori,&c. unde luce meridiana clatius est, quid Aristoteles in his speciebus co- siderauerit, et quae sit cuiq noua a sese et ab aliis diuersia forma, quidq in iis peculiare sit, quid commune. Simile iudicium esto dereliquis. I X. Hac communi Logices parte sic hactemis explicata, ad propriam descendit Ari-

i mousi,a stoteles, in qua cum forma Materiam iapsam quoque attendit, cuius euidentissima diuerulas ea est, quod alia podictica sit, alia Diale a unde de ea omnia, quae uinc