장음표시 사용
51쪽
init IcPRO A RISTOTELE. 3hinc constituuntur, euidenter erunt diueresari nam quae demonstrative sunt necessaria, Scientias proprie sic dictas parient, quae Dialectica Artes. Nequaquam autem siquis recte sanus sit, haec duo inter se con fundi post e, facile intelliget, nisi vera cum verisimilibus, Necessaria cum Contingentibus, opinionem cum Scientia confund re velit,modo Naturam ne claro: si Qq ibi perspeistam habeat, quae propositiones Demonstrationem capere,quae non possint, didicerit. L X. Propositionum harum Symbola d No , obos i. tas tres ponit Aristoteles, ita mToe, Ut Demonstra quod sit non in aliquo quidem, in aliquo, i*xim ro non, nec aliquando quidem aliquando
i. quod proprie inest definitioni subiecti. a. Quod si definiatur subiecto, de subiecto dicatur ut propria. g. Quod ipsum sit subiectum. de subiecto nullo dicatur . . Quod necessario inest subiecto, propter caussi amquam habet. g. Ra OAB GCania quae omina cper se inqui ipsium insunt, unde orit ri reciprocatio Qu una si vel iminima conditio desit in propositione, alienam eam es ea Demonstratione vera, statim deciditur. In
52쪽
3 DISPUTATIO LXI., Inrittibus primo calumniose faciunt,
i. oi qui Demonstrationem commentum hor- ibile item Beluam vocant, cum nolentes olentes concedere cogalitur Propositione sinas, in quibus hae conditiones obseri . se sinat, toto caelo dii are ab ijs , in qui, bit hae non habeantur nec idem esse , mitis coruus est niger, Et omnes Episcopi Romani sunt Romae cum in illo sit coniuncta perpetuitas temporum in hoc mini- me. Et quis idem esse dixerit Petrum, quia homo, sentire , Et Petrum, quia animal sentire, cum hoc Ra 'auro insit, illud propter aliud Quisve eiusdem Hyi Zε αβ dixerit, Homo est Animal rationale, , Homo est Animal, cum illud reciprocetur, hoc minimeyut refutatione egere non vi, deatur, qui hcηοPORTIR ab sic OLele nequeat distinguere. Ea de caussa multi illum virum, alias non indoctum, serio haec noluisse iudicant. LXII. Hinc illorum error quoque manifestus est, qui, stiloA Prioristi cum cum Posterioristico confundunt multa enim
uniuersalia esse possunt, prout uniuersalitatem
53쪽
PRO ARISTOTEL T. q. tem Aristoteles in Asaalyt prior accipit, uitiae simul non sint veli a Troa rog, multo
LXIII. Inde nec illi terendi sunt qui quarunt libet disciplinarum praecepta ex aequo
m Tog, Ra d rixeoAb Maerae si dicunt, cum in Scientiis, ex vera demonstratione dependentibus , vere ea locum habeant,Artesque sint rerum contingentium ,
mutabilius ab hominibus saltem inuentae, perpetuitatis scientificae expertes, neduvi omnes omnium disciplinarum proposit-tiones per se insint,d ex aequo reciprocari possint, nec adhuc talis Ars data est. Vt sunt Regulae In Aiceminina fiunt Scc quae prioris ice nondum uniuersalia sunt,nedum ut hasce conditiones admittant.
L XIIII. Qui vero ad hanc uniuersalitatem A-
nalogiarum tuendam nona alias addendas iudicant, ut eαθoArs vel FN d roqcompleatur , ii profecto nec quid, cibo raunec quid te se sit, intelligunt, vel intelligere nolunt: nam clim nego et nabo regulo : Omnia nomina in meis flaminina, tu vero ad uincendam illius uniuersalitatena
54쪽
DISPUTATIO litatem addis, Arma, Poeta, quae excipiuli
tur,tunc tu depol non astruis ipsam Anologiam, sed destruis magis quo magis enim asser contraria exempla, Continget tiam eo magis eiusdem astruis , nec ei Sitatem, uniuersalitatem destiuas , cum Masculinati Neutra adicemininum additam unam Propositionem nunqtiam coalescere possint, unamque Propositionem de eadem
re peneralem concamerare minini queant.
Huc coincidit etiam eoru a audacia , qui has tres conditiones, Leges ordinis Doctrinae(quem Methodum dicetint)faciunt, Sceae iis materia omnis Methodi ponderant, quarum illa Lex veritatis, necessitatem dc generalitatem e ista Lex Iustitiae, Homoge/nian Arim: haec sapientiae Homosdian exsgat, tautologica reijciat, ut hisce tribus Legibus omnia, quaeri squam ab homillibus unquam praecepta sunt, in disciplinis inartibus, regi possint de conformari, quorum omnium ne si quidem est in Aristotele, v-bi has tres notas tractat, ut nec iuste, nec T '' sapienter, nec veraciter has Leges Aristo
ii teli assictas esse, omnes Peripateticorum
55쪽
Vnde colligi potes , suppos: titia esse
has Leges, e nullo modo Aristotelaca dicenda , ut facile videri queat,quid sint ea, quae toties Aristoteli obij ciuntur, Aristote- ex Aristotele refutari, quando Aristotelis scripta omnia ad has tres Leges reuocantur. Quod autem etiam Peripateticorum quidam hodie, sua peculiari quadam ratione, has tres Apodictica propositionum notas ad conformandum ordinem doctrinae applicent, nunc non tangimus; dicemus ea de re suo tempore, ubi ex professo de Methodo , Deo ante acturi sumus sibi
quoq; quid valoris habeat illa illorum Lex
Legit omnium maxime legitima,de artifitiosa, Methodica Enunciatoria iudicato- au dispositione seu forma Methodi, ut semper ivinisT Tot primo, unocri3Ao medio , ki tu crocroe postremo sint loco, dicemus, Nunc sitissiciat admonuisse, Aristotelem de schol.cap. ijs hic ne somniasse iudem, cum in hoc loco ageret de uotante, Rαφαύν. Reis. Ad MωTop. LXV M. Addendum vero hoc unicum de Vi ita Vna scies te Scientiarum, siue de rebus Homogeneis tia.
in una scientia pertractandis Caput 23. poster.
56쪽
DISPUTATIO ster Analyticorum, ex quo recte peti poteli, quid litavi cum illis loquartias ad Legem Ras veto examinare, siue in quibus vera consistat unius Artis Homo genia, quidve recte proprium, quid alienum in aliqua Scientia dicatur, quo omnia nos uni Axiomati inclusimus, nimirum : una Scientia est, quae unum habet Subiectum vno modo consideratum, quaeque eiusdem Subiecti assectiones eiusdem species , quidem species specierum, incontraria cor siderat. Quicquid ergo scripsit Aristoteles, ad hanc trutinam referatur, in quam quicquid non impegerit, id Homogenetrini, non Heterogeneiana esse illi disciplinae, intrepide concludatiar.LXVIII. Ab his propositionibus Apodicticis longo interuallo absunt probabiles, quae videntur omnibus aut pluribus aut sapientibus, aut sapientibus omnibus vel plerisque vel praecipuis consentaneae, de quibus licet dubitare, quibus 8 contradicere licet: quarum considerationem Aristoteles duae bus partibus includit i Prima, de Theoria, secunda, de praxi. In Theoria quidem
Locorum Lumerum ex numero quaestionum
57쪽
PRO ARISTOTELLnum probabilium haurit, litor quatuor tal tum sunt Accidentis, Propris, Generis&Deianitionis, quibus reliqui Loci specialio Loci si 'res ab Aristotele includuntur ,. quo rei qui facile referri possunt. LXIX. Insigne autem est in hac parte Aristolere Logicae, quod sic hos locos pertractet, ut stimul praecepta seu Axiomata quaedam generali pro scribat , ex quibus varii modi disci possint, quomodo ex illis attributis Medium petendum sit, inpropositionuni probabiliti m V res a locuples ccmpta ariqueat, quaru vlus in collo it: io Disputatori oportune tarn ad astrueiadum quam ad destruendum esse possit , unde quidari
LXX. Varie alitem a multis doctrina Topi- ea pertractata est, quorum ij, qui operant in eae plicando Sc exegetice euoluendo A.
distotelem collocarunt, laudem communem trabent cum omnibus Interpretibus
Aristotelicis: undi vero laudem Aristoteli hac in re debitam omnino praeripere
velint, sibiq ipsis tacta doctriirae huius asscriberg
58쪽
asserib re a non tantum venantur, excidunt, sed Sc eam , Uam n lbent, amittiant, cum nemo aptius es conue, entius Topicam ad Artiticium et epire dic idoneam coiiscripserat, quam Aristo
LXXI. In praxi per totum Librum oe auuilibanum op occupatur, in quo instruit duas personas, quarum est Disputatio.Opponentem scilicet Sc Respondentem: multu eniim refert,plurima argirmenta non tantum habere, sed recte etiam ea in proponeardo de assum etndo adhibere posse, ubi multum interest, Pisputantium mores nosse, cum te. a praeuis minus noceant: Uos Elamia pingit Aristoteles, non proterv m,pertino. ciam: petulantiam docet, e potius notando illa vitia, quomodo ea caueri debeante possint, monet, ne veritas falsa actoria primatur Atqui Rhetoricae partem Elocutionem hic doceri autumat, o omne et, ira vecti, ex Logica ad Rhetoricata, tr ansmittendum iudicat, is omni nauis iter displitandi, quod 'ioc seu, ir consistit, Logicum priuaore, Ahi tarde.
59쪽
LXXII. Porro cum inti i non omnia sint Mosa, sed plurima etiam comvo o cxoo et 'de his peculiariter agerem admonere debuit Aristoteles, nisi subice tim hoc Logbcum inexplicatum quod mutili esset Logici relictum vellet quam enim vertim
est, res quasdam in nat is a reuera tales es se, quas da aute tantum tales appareret tam necessarium S est Logi ,rcs eas tro re uera tales non sitiat, sed videntur saltem essse,persequi, cum Contrariorum eadem sit scientia. I X XIII. Abscinditur autem ab Aduersariis hoc membrum doctrinae,cud sophistica vitio, tum doctrina non sit Homogenea Qctri Schol. Ita sim virtutum, sed explicatis vritutidus Titia is cap inde contraria percipiantur, unde cinnia eation tantUria e Logica , sed ex milibus scriptis Alastotelas eX terminanda censent, cum vel alias opiniones refellunt,vel imo,
cum ea refellendi, ut laesit praescri
LXXII H. Otia sua Ratione, hi uniuersaliter vera esse debeat sit esse debet, si quid sub ea fibsumendum sit Inor soli Aristoteli . sed i omnibus
60쪽
frenum iniiciunt: S The pientibu .
et minant et itini: reo laeolos idem Ma thicos iubent viri Etes laetem at ruere, ubtia non taXare , veram loci rinam tantum
defendere, falsam non resutare: P cliticos re Leg:slatores iubent tantuem quid iaciei dum sit, edicere, non quid omitteriduli aut cauendum Medicos, si de Phaletnaceusticis herbis modo docuerint de ei et i, nihil habere quod doceant si de sanitat, constet, de morbis, orborumque si curis,iihil esse docendum Philosophos, si veram suam sententiam asti uunt, contra Democritum, Leucippum&Pythagoram, ereliquos omnium temporum CPhastas, gendum non esse nec omnino opus est e , quandoquidem explicatis virtutibus vitia inde contraria percipiantur eli plicatis v ris, salsa statim concidant. LXXV. Qua in re tam ei Aduersarii nostri aliore sentiunt, aliter faciunt; nam si hoc omnino verum es , Ur non tantum suam doctrinam astruunt, sedi contrariam Aristotelis refutant grasti uerent illi suam salutem, alia per se concideret proculdubio.