장음표시 사용
51쪽
quod1 tempore florentissima fuerunt,nunc prostrata & diruta ante oculos iacenticoepi egomet mecum sic cogitare, Hem nos homunculi indignamur,siquis nostrum interiit,aut occisus est.quoru uita breuior esse debet: cum uno loco tot oppidum cadauera prole sta iaceant Visne tu i serui cohibere, dc meminisse homine te esse natum Crede mihi, cogitatione ea non mediocris ter sum confirmatus. Hoc idem,si tibi uidetur,fac ante oculos tibi proponas, Modo uno tempore tot uiri clarissimi interierunt de imperio praeterea tansta diminutio facta es omnes prouinciae conquassais intri in unius muliercustiae animula si laetura iacta est,tanto opere commoueris quae si hoc tempore non suu diem obiisset,paucis post annis tamen ei moriendu Lit,quonia hoomo nata suerat. Etiam tu ab hisce rebus animum ac cogitatione tuam auocarat ea potius reminiscere,quae digna tua persona sunt illa quamdiu ei opiis suerit,uixisse: una cum rep.sitisse: te patrem seu Praetorem,Consule, Auguorem uidisse: adolescentibus primar as nuptam fuisse: omnibus bonis prope periuncta esse: cu respublica occideret,uita excessi fle. Qinta est quod tu aut iisla cum fortuna hoc nomine queri possitis: deni* noli te obliuisci, Cicerone eme,&eum qui aliis consurris praecipere,&dare consiliu: necp imitare masios medicos,qui in alienis morbis profitentur tenere se medicinae scientiam, ipsi se curare non possunt: sed potius qus aliis tute prscipere soles,ea tute tibi
subissce,at apud animum oro oone. Nullus dolor est quem n m loris ino uiom temporis minuat ac molliat. Hoc te expectare tempus,tibi turpe est,ae
non ei rei sapientia tua te occurrere. QuM siqui etiam inseris sensus est, qui allius in te amor fuit,pietas in omnes suos, hoc certe illa te facere non uult. Da hoc illi mortuae: da caeteris amicis ac familiaribus, qui tuo dolore moeorent: da patri ut,si qua in re opus sit operae& consilio tuo uti possit. Deniq; quoniam in eam fortunam deuenimus,ut etiam huic rei nobis seruiendu siit noli committere,ut quisquam te putet non tam filiam,quam reipublicae temopora,& aliorum uictoriam lugere.Plura me ad te de hac re scribere pudesine uidear prudentiae tuae diffidere. Quare si hoc unu proposuero, finem faciam scribendi. Vidimus aliquosts secundam pulcherrime te serae fortunam,maνgnam ex ea re te laudem msci. fac aliquando intelligamus, aduersam quosque te aeque ferre posse,neque id maius,quem debeat tibi onus uideri: ne ex omnibus uirtutibus haec una tibi uideatur deesse. Quod ad me attinet, cum te tranquilliorem animo esse cognmo,de iis rebus, quae hic geruntur, quemo
admodum se prouincia habeat,certiorem faciam. Vale. M. CICERO S. D. SER. SULPICIO Go uero Serupellem,ut scribis,in meo grauissimo casu affuisses. Quantum enim prs sens me adiuuare potueris, & consolando reprope aeque dolendo,facile ex eo intelligo,quὀd literis lectis, alis quantu acquievi. Nam & ea scripsisti,quae leuare ludium postentroc in me consolando, non mediocrem ipse animi dolorem adhibuisti. Serauius tamen tuus omnibus ossic is, quae illi tempori tribui potuerunt,declara/uit,& quanti ipse me faceret,& quam suu talem erga me animu tibi gratum putaret sore.cuius officia iucundiora scilicet saepe mihi fuerint, nunqua tamegratiora. Me aute non oratio tua solum,& societas pene aegritudinis, sed etiamthoritas
52쪽
authoritas consolatur.Turpe enim esse existimo,me no ita serre cassim meu ut tu tali sapientia praeditus serendu putas. Sed opprimor interdin& uix rem sto dolori: quod ea me solatia deficiunt,quκ caeteris, quorum mihi exempla propono, simili insertuna non desuerunt. Nam & asMaximus qui fiIium Consulare clarum uiru,& magnis rebus gestis amisit:&L. Paulus,qui duos te diebu uester Gallus,& M.Cato,qui summo ingenio,summa uiri te filium perdidit iis temporibus fuerunt,ut eorum ludium ipsorum di nitas
consolaretur ea,qua ex rep.consequebantur. Mihi autem amissis ornamentis his,quς ipse commemoras.q- eram ma imis laboribus adeptus, unu maγnebat illud solatiu,quod ereptum est. Noli amicoru negot0s,non re .pros ratione impediebantur cogitationes meae: nihil in foro agere Iibebat: aspiscere curiam non poter1: existimaba id,quod erat,omnes me & industrie mee
siuetiis & sortunae perdidisse. Sed cum cogitare haec mihi tecum, SI cu quishusidam esse communia:& cu frangerem iam ipse me,cogerem* illa ferreto 4eranter: habeba quo confugerem,ubi conquiescere,cuius in secione & sua uitate omnese curas dolores deponere. Nunc autem hoc ta graui uulnere etiam illa,quae consenuisse uidebantur,recrudescunt. Non eni: ut tum mel rep. moestu domus excipiebat,qus leuaret,sic nunc domo moerens ad rem p. confugere possum,ut in eius bonis adquiesca. Iracp & domo absum,& soror quod nec eum dolore,quem a rep.capto,domus iam consolari potest,nec do. mesticu resp. Quo magis te expecto,t uidere quamprimu cupio Maloe mihi leuatio afferri nulla potest,quam colunctio consuetudinis sermonum, nostroru: quamquam speraba tuum aduentum sic enim audiebam apprZpinquare. Ego aute cum multis de causis te exopto quamprimit uidere: tum
etiam ut ante commentemur inter nos, qua ratione nobis traducendu sit hoe
tempus, quod est totum ad unius uoluntate accommodandum, & prudentis& liberalis.&ut perspexisse uideo nec a me alieni,& tibi amicissimi. Quod cum ita sit,magnae est tamen deliberationis,qus ratio sit ineunda nobis non
agendi aliquid,sed illius concessu & beneficio quiescendi. Vale.
T si eo te adhuc consilio usum intelligo, ut id reprehendere non audeam,non quin ab eo ipse dissentiam,sed quod ea te sapientia
esse iudicem, ut meum consilium non anteponam tuo: tamen re
amicitiae nostrae uetustas, & tua summa erga me beneuolentia , 'uae mili iam a pueritia tua cognita est,me hortata est,ut ea scriberem ad te, quae&saluti tuae conducere arbitrarer,& non aliena esse ducerem a dignitas te. Ego eum te esse,qui horum malorum initia multo ante uideris , Consul tum magnificentissime atque optime gesseris,prςclare memini.sed idem etiailla uidi,neque te consilium ciuilis belli ita gerendi,nee copias Cn. Pompeii, nec genus exercitus probare,semper* summe dissidere.qua in sententia me quoque fuisse,memoria tenere te arbitror. Itaque neque tu multum interfuisiti rebus gerendis:& ego id semper egi,ne interessem. Non enim iis rebus Pugnabamus, quibus ualere poteramus, consilio, authoritate, causa, quod erant in nobis superiora: sed lacertis & uiribus,quibus pares non eramus.
53쪽
In quo tuum consilium nemo potest non maxime laudare, quω cum spe uricendi simul abiecisti certandi etiam cupiditatem:ostendisti sapientem dc bonum ciuem initia belli ciuilis inuitum suscipere extrema libenter non perosequi. iii non idem consilium,quod tu,secuti sent,eos uideo in duo genera esse distractos,aut enim renouare bellum conati sunt,hi se in Africam con, tuleriant: aut quemadmodum nos,uictori sese crediderunt. Medium quoddatuum consilium suit,qui hoc sortasse humilis animi duceres, iIlud pertinacis. Fateor a plerass*,uel dicam ab omnibus,sapiens tuu consilium: a multis etiamagni ac sortis animi iudicatum. Sed habet ista ratio, ut mihi quidem uideo
eur,quendam modum: presertim cum tibi nihil deesse arbitrer ad tuas sor. tunas omneis obtinendas,praeter uoluntatem. Sic enim intellexi, nihil aliud esse quod dubitationem afferret e penes quem est potestas, nisi quod uerestretur,ne tu illud beneficium omnino non putares. De quo quid sentiam, nishil attinet dicerer cum appareat,ipse quid fecerim. Sed tamen si iam ita conostituisses,ut abesse perpetuo malles,qi iam ea quae nolles,uidere: tamen id cogitare deberes, ubicunque esses, te fore in eius ipsius, quem sugeres, Potestuate . qui si facile passurus esset, te carentem patria & fortunis tuis, quieote 8c libere uiuere: cogitandum tibi tamen esset, Roms ne & domi tuae, cuoiusmodi res esset: an Mytilenis, aut Rhodi malles uiuere. Sed cum ita late
pateat eius potestas,qilem ueremur ut terrarum orbem complexa sit, notiane
mauis sine periculo tuae domi esse,quam cum periculo alienaerequidem etias oppetenda mors esset,domi atque in patria mallem, quam in externis atν que alienis locis. Hoc idem omnes, qui te diligunt,sentiunt: quorum est mastgna pro tuis maximis clarissmis* uirtutibus multitudo. Habemus etiam rationem rei familiaris tuae quam dissi pari nolumus. Nam etsi nullam po res accipere iniuriam,quae sutura perpetua sit, propterea quod neque is, qui tenet remplicam, Patietur, neque ipsa respublica, tamen impetum praedoonum in tuas sortunas fieri nolo. Hi autem quiessent auderem scribere, nisi te intelligere confiderem. Hic te unius licitudines, unius etiam multae & asosiduae lachrymae C. Marcelli fratris optimi deprecantur: nos cura & dolostre proximi sumus, precibus tardiores, qudd ius adeundi, cum ipsi deprecatione eguerimus, non habemus.Gratia tantum possumus, quantu uicti. Sed tamen consilio,studio, Marcello non desumus. A tuis, reliquis non adhibes inur:ad omnia parati sumus. M. CICERO S. D. M. MARCELLO. Eque monere te audeo,praestanti prudentia uirum: nee confirma 14 re. maximianimi hominem,unum* fortissimum:conseiari uero nullo modo. Nasi ea quae acciderunt, ita sera, ut audio, gratulari s magis uirtuti debeo, quam consolari dolorem tuum: sin te tanta mala reip. frangunt, non ita abundo ingenio,ut te console cum ipse me non possim. Reliquum est igitur,ut tibi me in omni re eum praebeam,praestem , ut ad omnia quae tui uelint,ita sim praesto,ut me no selum omnia debere tua causa, sed ea quoque etiam quae non possim putem.illud tamen uel tu me moν nuisse, uel censu iste puta,uel propter beneuolentiam tacere non potui me: ut,
quod ego facio,tu quoque animum inducas, si sit aliqua respub. in ea te esse
54쪽
oportere Iudicio hominu,re* principem necessitate cedentem tempori: si nautem nulla sit,hunc tamen aptissimu esse etiam ad exulandu Iocum. Si enim libertate sequimur,qui locus hoc dominatu uacare sin qualencuncy Iocu,qus est domestica sede iucundiorcSed mihi crede,etiam is qui omnia tenet, fauet ingeniis: nobilitate uero & dignitates hominum,quantu ei res & ipsius cau. sa concedit,amplectitur. Sed plura,quam statueram, Redeo ergo ad unum illud,me tuu esse fore cu tuis,si modo erunt tui: si minus . me certe in omnibus rebus satis nostrae coniunctiones amori, facturum. M. CICERO S. D. M. NARCELLO T si perpaucis ante diebus dederam Qu. Mutio literas ad te pIu
ribus uerbis scriptas,quibus declarauera, quo te animo censerem
esse oportere,& quid tibi faciendu arbitrarer: tamen cum Theoophilus libertus tuus proficisceretur,cuius ego fidem erga te,benestiolentiam ι perspexera,sine meis literis eum ad te uenire nolui. iisde igitur de rebus etiam at y etia hortor, quibus superioribus literis hortatus sum: ut in ea republica,quaecun y est, quamprimu uelis esse. Multa uidebis fortasse, quae nolis: non plura tamen,quam audis cotidie. Non est porrd tuti,uno senν su solum oculoru moueri,cum idem illud auribus percipias,quod etia maius uideri solet,minus laborare. At tibi ipsi dicendu erit aliquid, quod non senotias: aut faciendum, quod non probes. primum tempori cedere,id est necessiotati parere,semper sapientis est habitu: deinde non habet, ut nunc quide est, 'id uitii res.dicere fortasse quae sentias non licet: tacere plane licet.omnia enim delata ad unum sunt.is utitur consilio,ne suorum quidem,sed suo. multo secus fieret,si is remp.teneret, quem secuti sumus. An qui in bello, cum
omnium nostrii coniunctum esse periculu suo cerneret certorum hominum, minime prudentiu consilio uteretur: eum masis communem censemus in uioctoria futurum fuisse,quam incertis in rebus urissct: S qui nec te ConsuIe tuusapientisssimum consilium secutus esset,nec fratre tuo Consulatum ex authostritate tua gerente uobis aut horibus uti uoluerit: nunc omnia tenentem noststras sententias desideraturum censes fuisse omnia sunt misera in bellis ciuistibus: quae maiores nostri ne semel quidem,nostra aetas saepe iam sensit. sed miserius nihil,quam ipsa uictoria: quae etiam si ad meliores uenit, tamen eos ipsos serociores,impotentiores j reddit: ut etiam si natura tales non sint,nes
cessitate esse cogantur. multa enim uictori eorum arbitrio, per quos uicit, etiam inuito, facienda sunt. An tu non uidebas mecum simili, quam crudeo Iis illa esset futura uictoria igitur tunc quoque careres patria, ne quae nololes, uideres Non,inquies.ego enim ipse tenerem opes & dignitatem meam. At erat tuae uirtutis,in minimis tuas res ponere: de republiea uehementius
laborare. Deinde,qui finis istius consilii est nam adhuc & faetiim tuu prosbatur:&cut in tali re etiam sortuna Iaudatur. Delum, quod & initium belo Ii necessario secutus sis, & extrema sapienter persequi nolueris: sortuna, quod honesto otio tenueris & statum es famam dignitatis tuae. Nunc uestro nec Iocus tibi ullus dulcior esse debet patria: nec eam diligere minus deo hes,quod deformior est, sed misereri potius:nec eam multis claris uiris orobatam, priuare etiam aspectu tuo . Denique si fuit magni animi non isse M.T. Epist. ee sil
55쪽
suppilaem uictori uide ne superbi sit,aspernari eiusdem liberalitatem. & si iapientis est carere patria,duri non desiderare:& si re publica non possis frui, stultum est nolle priuata.Caput est illud,ut si ista uita tibi commodior esse uideatur,cogitandum tamen sisine tutior non sit.magna gladioru est licentia: sed in externis Iocis minor etiam ad facinus uerecundia. Mihi salus tua tantae curae est,ut Marcello seatri tuo aut par,aut certe proximus sim. Tuu est cono sulere temporibus,& incolumitati,& uitae,& sortunis tuis. CICERO, MARCELLO S.
T si nihil novi,quod ad te scriberem,magis* Iiteras tuas iam ex pectare incipiebam,uel re potius ipsum, tamen cum Theophilus proficisceretur, non potui nihil ei literarum dare.Cura igitur,ut
quam Primum uenias.uenies enim,mihi crede,expectatus: neque
bium nobis,id est tuis,sed prorsus omnibus. Venit enim mihi in mentem subuereri interdu,ne te delectet tarda decessio. Quod si nullum haberes senosum,nisi oculorum prorsus tibi ignoscerem,si quosdam nolles uidere.sed cia leuiora non multo essent, quae audirentur quam quae uiderentur, suspicaret autem multum interesse rei familiaris tuae,re quam primu uenire idi in om nes partes ualeret,putaui ea de rete esse admonendum. Sed quoniam quod mihi placeret ostendi,reliquam pro tua prudentia considerabis. Me tamen uelim,quod ad tempus te expectemus certiorem facias.
Lurimum ualuisse apud me tuam semper authoritatem, cum in omni re,tum in hoc maxime negotio potes existimare. Cum mi
hi C. Marcellus fiater amantissimus mei non solum consilium da
ret,sed precibus quo me obsecraret,non prius mihi persuadere potuit,quais tuis est effectum literis,ut uterer uestro potissimu consilio.Res quemadmodu sit acta,uestrae literae mihi declarant.Gratulatio tua etsi est mihi probatissima,* ab optimo fit animo,tamen hoc mihi multo ilicundius est dc gratius,quὀd in summa paucitate amicoru,propinquoru ac necessariori qui uere meae saluti fauerensire cupidissimu mei singularem mihi beneuo, lentiam praestitisse cognoui. Reliqua sunt eiusmodi,quibus ego,quonia haec erant tempora facile & aequo animo careba. Hoc uero eiusmodi esse statuo, ut sine talium uirorum Sc amicoru beneuolentia,ne 3 in aduersa neque in se eunda fortuna quisqua uiuere possit. Ita* in hoc ego mihi gratulor.Tu uero ut intelligas,homini amicissimo te tribuisse officili re tibi prsstabo. Vale. SERVIVS CICERONI S. Tsi scio non iucundissimum me nuntium uobis allaturum,tamen quoniam casus & natura in nobis dominatur,uisum est faciendu, quoquomodo res se haberet,uos certiores facere. Ad X K. Iun. cu ab Epidauro Piraeeum naui aduectus essem,ibi Marcellii Collegam nostrum conuen eum diem ibi consumpsi, ut cum eo essem. Posteνro die cum ab eo digressus essem eo consilio ut ab Athenis in Boeotiam irri, reliquam iurisilictione absoluerem: ille,uti aiebat,supra Maias in Italiam uersus nauigaturus erat. Post diem tertium eius diei cum ab Athenis proficisci in animo haberem,circiter hora decuma noctis P.Posthumius familiaris
56쪽
eius ad me uenit,& mihi nunclauit M. Marcellum Collegam nostru postre. nae tempus a P. Magio Chilone familiari eius pugione percussum esse,&duo uulnera aceaepisse: unum in stomacho,alterum in capite secundu aurem sperare tamen eu uiuere posse. Magium seipsum interfecisse.postea se a Mar cello ad me missum esse,qui haec nunciaret,& rogaret uti cogerem medicos. Coegi,& euestigio eὁ sum proseetias prima luce.cu non longe a Piraeeo abessem,puer Acidini mihi obuia uenit cum codicillis,in quibus erat scriptu,paulo ante lucem Marcellu diem suu ob isse.Ita uir clarissimus ab homine deteroximo acerbissima morte est asseetus:&cui inimici propter dignitate pepero cerant,inuentus est amicus,qui ei morte afferret. Ego tamen ad tabernaculii eius perrexi:inueni duos libertos,& pauculos seruos: reliquos aiebant prooslsisse metu perterritos,quὀd dominus eorum ante tabernaculu interseetiis esset. Coaetus sum in eadem illa te stica,qua ipse delatus eram,meis* Iectica.rns in urbe eum referre:ibi* pro ea copia, qus Athenis erat,stinus ei satis amplum faciendum curaui. Ab Atheniensibus locum sepulturae intra urbem ut darent,impetrare non potui, quia religione se impediri dicerent: nem tamen id antea cuiquam concesserant. Quod proximu fuit,ut in quo uellamus Gy.mnasio eu sepestremus,nobis permiserunt. Nos in nobilissimo orbis terra rum Gymnasio Academia locu delegimus,lbi* eu combussimus: postea curauimus,ut ijde Athenienses in eodem loco monimentu ei marmoreu fa ciendu locarent. Ita,qus nostra officia fuerusipro collegio & pro propinquitate,& uiuo & mortuo,omnia ei prs stitimus. Vale D. Pr. K. Iun. Athenis.
Vaerenti mihi iamdiu, quid ad te potissimum sti iberem,non moν
do certa res nulla,sed ne genus quidem literarum usitatu ueniebat in mentem. Vnam enim parte & consuetudine earum epistolar quibus secundis rebus uti solebamus, tempus eripuerat, Periace
rat* fortuna,ne quid tale scribere possem,aut omnino cogitare. Relinquebatur triste quodda & miserum,& ηs temporibus consentaneu genus literaru. Id quom deficiebat me in quo debebat esse aut promissio auxilii alicuius,aut consolatio doloris tui. Quid pollicerer,non erat.ipse enim pari sortuna abie. eius,aliorum opibus casus meos sustentaba: saepius* mihi ueniebat in men rem queri,quia ita uiuerem, quam gaudere quod uiuerem. Quam qua enim nulla m ipsum priuatim pepulit insignis iniuria,nec mihi quicquam tali tempore in mente uenit optare,quod non ultro mihi Caesar detulerit: tamen nishilominus eis coniaior curis,ut ipsum quint maneam in uita,peccare me eris stimem. careo enim eum familiarissimis multis,quos aut mors eripuit nobis. aut distraxit fuga: tum omnibus amicis,quoru beneuolentiam nobis concio
Ilarat per me quonda te socio defensi resp. uersor* in eorum naufragiis 8c bonoru direptionibus: nec audio selum,quod ipsum esset miserti, sed etiam id ipsum uideo, quo nihil est acerbius,eorum fortunas dissipari, quibus nos
olim adiutoribus illud incendium extinximus :& in qua urbe modo gratia. authoritate,gloria floruimus,lnea nunc his quidem omnibus caremus. Obtinemus ipsius Caesaris summam erga nos humanitate sed ea plus non potest. quamuis& mutatio omnium rerum atque temporum.Ita orbus iis rebus omnibus,
57쪽
omnibus,quibus & natura me & uoluntas & consuetudo assuesccerat: curii caeteris,ut quidem uideor,tum mihi ipse displiceo. Natus eniim ad agendum semper aliquid dignum uiro,nunc non modo agendi rationem nulla habeo, sed ne cogitandi quidem.& qui antea aut obscuris hominibus,aut etia sonti
hus opitulari poteram,nunc P.Nigidio uni omniu doetissimo & sanistissumo,& maxima quondam gratia & mihi certe amicissimo, ne benigne qui dem polliceri posti m. Ergo hoc ereptum est literarum genus. Reliquum est.
ut consoler,&asteram rationes,quibus te a molestiis coner abducere. At ea quidem facultas uel tui,uel alterius consolandi,in te summa est, si unquam in
ullo fuit. Itam eam partem,quae ab exquisita quada ratione &doctrina pro. ficissicitur,non attingam, tibi totam relinquam. Quid sit sorti & sapienti ho mine dignum,quid grauitas,quid altitudo animi,quid acta tua uita,quid studia, quid artes,quibus a pueritia floruist a te flagitent,tu uidebis. Ego quod intelligere& sentire, quia sum Romae,& quia curo, attendo possum,id tiis hi affirmo, te in istis molestiis, in quibus es hoc tempore, non diutius futuorum, in his autem in quibus etia nos sumus,sortasse semper fore. Videor mi hi perspicere primu ipsius animum,qui plurimu potest, propensum ad saluorem tuam. Non scribo hoc tetmere: quo minus familiaris sum,hoc sum ad in uestigandum curiosior. QNo facilius,quibus est iratior,respondere tristius possit hoc est adhuc tardior ad te molestia liberandii. Familiares uero eius,
S ij quidem qui illi iucundissimi sunt,mirabiliter de te & loquuntur,& sentiunt.accedit eodem uulgi uoluntas, uel potius consensus omnium: ctiam itola,quae minimum nunc quidem potest,sed possit necesse est,respublica quas,cunque uires habebit, ab qs ipsis,quibus tenetur,de te propediem mihi cre de impetrabit. Redeo igitur ad id,ut iam tibi etiam pollicear aliquid, quod primo omiseram. Nam 8c complectar eius familiarislsimos, qui me admo. dum diligunt,multum mecum sunt:& in ipsius consuetudinem,quam adshuc meus pudor mihi clausit, insinuabo:& certe omnes uias persequar, quishus putabo ad id, quod uolumus peruenire posse. In hoc toto genere plu ranciam,quam scribere audeo. Caetera quae tibi a multis prompta esse certo scio, a me sunt paratissima. nihil in re familiari mea est, quod ego meum malim esse, quam tuum. Hac de re,& de hoc genere toto, hoc scribo paricius,qudd te, id quod ipse confido, sperare malo te esse usurum tuis. Extre mum illud est, ut te orem & obsecrem, animo ut maximo sis: nec ea selum memineris,quae ab aliis magnis uiris accaepisti,sed illa etiam, quae ipse inge. nio studio peperisti. quae si colliges,& sperabis omnia optime,& quae accident,qualiacunque erunt,sapienter seres. Sed ii aec tu melius, uel optime om/nium. Ego quae pertinere ad te intelligam, studiosissime omnia diligentissi. me curabo: tuorum tristissimo meo tempore meritorum erga mente.
M. CICERO S. D. CN. PLANCIO I nas a te acespi literas Corcyrs datas,quarum alteris mihi gratuo labare,quὁd audisses meam me pristinam dignitatem obtinere: alteris dicebas te uel Ie,quae egissem, ne & seliciter euenire. Ego
Mitem,si dignitas est bene de repub. sentire,& bonis uiris probas requod
58쪽
re quod sentias, obtineo dignitatem meam. sin autem in eo dignitas est quod sentias, aut re essicere ii possis aut denique libera oratione defende. xe,ne uestigium quidem ullum est reliquum nobis dignitatis:aῖitur* prae,
clare,si nosmetiptis regere possumus,ut ea,quae Partim iam ad uint, partim impendensimoderate uramus.quod est dissicile in eiusmodi bello,cuius exi tus ex altera parte caedem ostentat,ex altera seruitute. Quo in periculo non, nihil me consolatur, cum recordor haec me tum uidisse, cum secundas etiam res nostras,nonmodo aduersas pertimescebam,uidebam quanto periculo
de iure publico discoeptaretur artis.Quibus si uicissent ii,ad quos ego pacis spe, non belli cupiditate adductus accesseram,tameu intelligebam k irato,
rum hominum & cupidorum &insolentium,quam crudelis esset futura uioctoria: sin autem uieti essent, quantus interitus esset futurus ciuium, partim amplissimorum,partim etiam optimorum,qui me haec praedicentem, atque optime consulentem saluti suae,malebant nimium timidum quam satis prus dentem existimari. QuM autem mihi de eo,quod egerim, gratularis, te ita uelle certo scio: sed ego tam misero tempore nihil noui consilii caepissem,nisi in reditu meo nihilo meliores res domesticas,quam rempublicam offendis, sem. Quuibus enim pro meis immortalibus beneficiis charissima mea se, Ius,&meae sertunae esse debent, cum propter eorum scelux nihil mihi intra
meos parietes tutum,nihil insidiis uacuum uiderem: nouarum me necessit dinum fidelitate,contra ueterum perfidiam,muniendum putaui.Scd oe noostris rebus satis uel etiam nimium multa.de tuis uelim ut eo sis animo, quo debes esse id est,ut ne quid tibi praecipue timendum putes. Si enim status erit aliquis ciuitatis,quicunque erit, te omnium periculorum uideo expertem More. Nam alteros tibi iam placatos esse intelligo,alteros nunquam iratos suis. se. De mea autem in te uoluntate sic uelim iudices, me quibuslainque rebuxopus esse intelligam, quamquam uideam qui sim hoc tempore S quid posssim.opera tamen & consilio studio quidem certe,m,famae, saluti tuae praeosto suturum. Tu uelim & quid agas, δc quid acturum te putes, facias me quamdiligentissime certiorem. Vale. M. CICERO S. D. CN. PLANCIO Ccaepi perbreueis tuas literas,quibu id quod scire cupiebam,cos gnoscere non potui:cognoui autem id, quod mihi dubium non
urit.nam quam sortiter serres communes miserias,non intellexi: qu.un me amares,sacile perspexi.sed hoc scieram: illud si scissem. ad id meas literas accommodauissem. Sed tamen etsi antea scripsi, quae exis stimaui scribi oportere tame hoe tempore breuiter commonendu putaui,ne quo periculo te proprio existimares esse: in magno omnes sed tamen in communi sumus. Quare non debes aut propria sortunam aut praecipua postillare,aut commune recusare. Quapropter eo animo simus inter nos, quo semo
per fuimus. Mod de te sperare,de me praestare possum.
59쪽
M. TVLLII CICERONIS LIBER EPISTOLARUM AD 4M E T E L. LUM PROCOS. ET CETEROS.
METEM. VS RI . CELER PROCOS. :S. D. M. T. CICERONI.
I uales,bene est. Erastimara pro mutuo inter nos animo,& pro reconciliata gratia,nec absentem ludibrio laesum iri,nec Metellum fratrem ob dieium capite aefortunis per te oppugnatum iri. quem si parum pu dor ipsius defendebat,debebat uel familiae nosti ae dignitas, uel meum studium erga vos rem p publicam
ratis subleuare. Nunc uideo illum circunuentum, me desertum, a quibus minime conireniebat. Itaque in
Iuc tu & squalore sum,qui prouinciae,qui exercitui praesum, qui bellum georo. quae quoniam nec ratione,nec maiorum nostrum clementia administraostis, non erit mirandum,si uos poenitebit.Te tam mobili in me meos esse animo non sperabam. Me interea nec domesticus dolor,nec cuiusquam intuoria a ri ublica abducet. N. Τ ULLIUS M. F. CICERO METELLO c F. CELERI PROCOS. S. D. I tu exercitus ualetis, bene est. Scribis ad me te existimasse promutuo inter nos animo,& pro reconciliata gratia nunquam te a me ludibrio laesum iri. Quod cuiusmodi sit, satis intelligere non possum: sed tamen suspicor ad te esse allatum, me, in Senatu cum disputarem,permultos esse qui rempublicam a me conseruatam dolerent,dis xiste: a te propinquos imos,quibus negare no potuisses,impetrasse,ut ea quς statuisses tibi in Senatu de mea laude esse dicenda,reticeres. QIod cum dice rem,illud adiunxi,mihi tecum ita dispertitum ossiciu fuisse in reipublicaesa Iute retinenda,ut ego urbem a domesticis insidiis,& ab intestino scelere: tu Italiam,& ab armatis hostibus,& ab occulta coniuratione defenderes: at hanc nostram tanti,& tam praeclari muneris societatem a tuis propinquis labesaetatam: qui cum tua me rebus amplissimis atque honorificentissimis ornatus esses,timuissent nequae mihi pars abs te uoluntatis mutuae tribueretur. Hoc in sermone cum a me exponeretur, quae mea expecstatio fuisset orationis mae.quanto in errore uersatus essem: uisa est oratio non iniucunda,&meo diocris quidam est risus consecutus: non in te,sed magis in errorem meum,3c quod me abs te cupisse laudari,aperte at*ingenue confitebar. Iahoc non potest inteno honorifice esse didium,me in clarissimis meis at pamplissimis rebus,tamen aliquod testimonium tuae uocis habere uoluisse. uia aute ita scribis, pro mutuo inter nos animo: quid tu existimes esse in amicitia muturi nescio: equidem hoc arbitrosicum par uoluntas accipitur & redditur. Ego si hoc dicam, me tua causa prstermisisse prouinciam,tibi ipse leuior uidear esse:
60쪽
meae enim rationes ita rialeriint,aim eius mes consilii maiorem in diss singuolos fructum uoluptatem capio. Illud diso,me ut primum in concione proovinciam deposuerim,statim quemadmodum eam tibi traderem, cogitare coepisse. Nihil dico de sortitione uestra: tantum te suspicari uoIo, nihiI in ea re per Collegam meum me insciente esse fustum. Recordare caetera, quam cito Senatum illo die facta sertitione coegerim,quam multa de te uerba fecerim, cum tu ipse mihi dixistit,orationem meam non solum in te honorificam, sed etiam in Collegas tuos contumeliosam suisse. Iam it Iud S.C.quod eo die L. ctum est,ea praescriptione est,ut dum id extabit,officium meum in te obscuorum esse non possit.postea uero quam profectus es,uelim recordere,qus ego
de te in Senatu egerim,quae inconcionibus dixerim, quas ad te literas miseorim. auae cum omnia collegeris,luipse uelim iudices,satisne uideatur his omnibus rebus tuus aduentus,cum proxime Roma uenisti, mutue respondisse. Quod scribis de reconciliata nostra gratia,non intelligo cur reconciliata esse dicas,quae nunquam imminuta est. uddscribis, non oportuisse MetelIum fratrem tuum ob dictum a me oppugnari: primum hoc uelim existimes, anismum mihi istum tuum uehementer probari,& fraterna plenam humanitatis ac pietatis uoluntatem.deinde siqua ego in re fratri tuo reip. causa restiterim, ut mihi ignoscas. tam enim sum amicus reip. quam qui maxime. Si uero mea
salutem contra illius impetum in me crudelissimu defenderim, satis eas, nihil me etiam tecum de tui fratris iniuria conqueri. Quem ego cum emporissem omnem sui Tribunatus conatum in meam perniciem Parare,atΦ meo ditariagi eum Claudia uxore tua,& eum uestra sorore Mutia cuius erga me studium pro Cn. Pompe a necessitudine multis in rebus Perspexeram, ut euab illa iniuria deterrerent. At ille quod te audisse credo, Pr. Κ. Ian.qua inoiuria nemo unquam in annuo magistratu improbissimus ciuisaflectus est ea me Consulem affecit,cum remp.conseruassem: ato abeunte magistratu conocionis habendae potestate priuauit: cuius iniuria mihi tamen honora summosuit. nam cum ille mihi nihil, nisi ut iurarem,permitteresimagna uoce iurauiuerissimum pulcherrimum iusiurandum,quod populus idem magna uocet me uere iurasse,iurauit. Hac accaepta tam insigni iniuria, tamen illo ipso die misi ad Metellu communes amicos,qui agerent cum eo,ut de ii Ia mente desio steret. quibus ille respondit,sibi non esse integrum.etenim paulo ante in conocione dixerat,es,qui in alios animaduertisset indicta causa dicendi ipsi pote. state fieri non oportere. Hominem grauem,& ciuem egregiu, qui qua pinn
Senatus consensu bonorum omnesum, eos aflecerat, qui urbem incendere Se magistratus ac Senatum trucidare,bellum maximum conflare uoluissent eaodem dionum iudicaret eum,qui curiam caede urbem incendiis Italiam bello
liberasset. Ita ego Melesto fratri tuo praesenti restiti.nam in Senatu Κ Ian. se cum eo de repub.disputaui ut sentiret sibi cum uiro forti & constanti esse
Pugnandum. Ad .i 3,Non. Ian. magere ccepisset,tertio quoque uerbo orastionis suae me appellabat mihi minabatur:neque illi quicquam deliberatius fuit,quam me quamn ratione posset,non iudicio, necν disca ratione, sed Mi atque impressione evertere.Huius ego temeritati si uirtute ato animo non restitisson: quis esset qui me in Consulatu non casu potiu existimaret,quaeri
consilio sortem scissurivi si tu Metellum cogitare de me nescisti .debra exis