장음표시 사용
111쪽
la Orestem genuit ex Clytemnestra , iste ex Helena Hermionem, quae Oresti patrueli suo nupta fuit : unde in fine dictae Epistolae: . Per patris ossa tui, patrui mihi cyc.
A Graecis veniamus ad Hebraeos, qui non minus certa harum nuptiarum testimonia nobis promittunt. Praescripserat Deus Opt. Nax. populo huic durae cervicis, dc ad in-ccsta, quae viderat AEgyptiorum conjugia inclinanti, Levitiis ci cap. 18. & 2Ο. rmulam , qua Omnes , qui propinquorum numero habendi sunt, enumerantur. Haec vero Conis
sobrinorum mentionem fecit nullam , ne quidem si cum Karraeis paritatem gradus 6c argumentationem a simili, vela minori ad majus admittas. itaque dc ante hanc legem, di post eam latam . Patruelium nuptias licitas, Deoque probatas fuisse, confirmare in proclivi est. Praeteribo Saram, quam nonnulli censent , sororem Abrahami dici, more H . braeo, cum non esset soror proprie dicta, sed consobrina: plerique vero Tharae: ifilliam, eX alterai uxore , dc rectius .volunt; quales nuptias Phoenicibus & Atheniensibus per- .misias vidimus. Sed procul dubio Rebecca patrueli suo. Isaaco nupsit, Genes XXI v. i s. Iacobus Rachelem dc Liam avunculi sui Labani filias uxores duxit -v. 2. Esavus, Bosmatham, vel Machalatham. . filiam Isma
tis Geues XXXV . v. 3 . Et quemadmodum Mosen jusserat Bh va , ita fecerunt Cyelophchari sitae , N. Machia, Niris, Chuta , silcha N ha , suae . Ueuphchari. Aiis patruorum suorum nupserunt, Num. Cap. XXXUi. v. I o. Sic & Hothniel Haciam Calebi patrui sui filiam; & Rechabham Mochala- . tham, filiam Ierimothi filii Davidis; & junior Tobias com sobrinam suam Saram, filiam Raguelis, qui majoris T
hiae frater erat, uxores duxisse memorantur, Phosech. cap. XV. V. I7. dc 2. Chron. XI. U. I 8. Tob. VII. Quid moramur λ Ipsum Josephum & Mariam patrueles fuisse, viri docti ex Mattis. I. v. I F. Lucae m. V. 23. demonstrari posse
112쪽
posse existimarunt. In hanc porro sententiam Augustinus, i uiligentissimus legis divinae observator, lib. XV. de Civitate Dei cap. I 6. diserte scribit: Experti sumus in coisubiis consobrinarum, νουam raro per morem flebat, quod feri per legesticebat , quia id nec divina prohibuit , i, nondum prohibuerat lex humana. Consentit Philo Judaeus in libro de Spectat.
leg. ubi cum accuratum catalogum personarum a Mose prohibitarum instituit, consobrinos omittit. Ne quem vero imterpres ejus decipiat, verba Graeca adscribo pag. m. 78o.
ινμαω9αι. Vertit Gelenius: Quapropter aliarum maia rarum nuptiae sunt vetitae, neptium. CONSOBRINARUM, nuruum , privignarum Utc. At nulla ibi ἀδεψ,is, occurrit mcntio . nec alia vox est, qua consobrini comprchendantur. εὐ-
ωAst in est ncptis ex filia ; .. . est filia filii, shu neptis ex fi .lio , eadem quae .ωνη, Hesychio teste. Adstipulatur item A. thanasius Synopsi S. Scripturae in Numeros sarum , inquit,
occasone mandatum Domini datur, cst lex ponitur , qua legitima ecernuntur cum consobrinis inita conjugia.
f. VI. Hos Triumviros, cum exemplis ante allatis, opponimus Ambrosio, qui unus Epist. LXVI. ad Paternum vetitas lege Dei has nuptias contendit. Verba Hus sunt ista : Quid . enim es , quod dubitari queat, cum lex divina etiam patrueles fratres prohibeat convenire in conjugalem copulam, qui sbi quario sociantur gradu 8 Antonius vero Contius lib. II. Lcchionum subsecivarum cap. I. ipse fatetur , excussis omnibus omnino Bibliorum indicibus, neminem reperturum. ubi conjugium hoc nominatim prohibeatur, nec tamen id ideo Concessum admittit, sed potius, ut parum honesum ces feram arrum damnat; quia generale praeceptum Mosaico interdicto praefixum , ut omnis homo abstineata carne sua, Con Dbrinos comprehendere pro certo habet. Revocarc autem
Iegem sacram, ad regulam Juris Romani, qua dicitur, si
113쪽
quid in lege prohibitoria nominatim non expressiim, videri permitti, non satis pronuntiat esse tutum. Idem sedit Gra cis Christianis, quorum hac de re sententiam explicat M. filius ad Diodorum , nec aliter Doctores Iuris Canonici rationes suas putant; ut plenius Cap. q. trademus.At nisi generi hoc loco per soles tam proliXe praescriptas , & ca'. xx. repetitas, dercetari dicamus , prohibitio serpet in infinitum , & vix exitus propinquitatum reperietur: quand euidem in centesima piorum generatione aviti sanguinis roesquiae supersunt, quorum omnium nuptias pronibendas, quis unquam, nisi aeger, somniavit 8 Nova haec lex matrimonii libertatem, qua hactenus Ebraei cum AEgyptiis fusrant usi. restringit; ergo pro Casibus , n ' expresse, nec implicite, eadem gradus ratione , prohibitis est praesumendum. Accedit, quod ita semper interpretati Iudaei, eoque iure usi sunt: qui licet passim a Christo malae trinationis
legum suarum accusentur, nuspiam tamen hac propter reprehensi imuntur. De dissensu inter Traditionarios & Κ
rseos adi, si lubet, Seldenum UXor. Εbraic. . 1 II. seqq.&Triglandium diatriba de Secta Taraeorum n. 1 3y. Quemas modum igitur Paulus in I. 92. de V. S. ait: Proximus est. mi nemo antecedit: sic in lege Dei propivuum carnis ad primas lineae transversae perionas est restringendum. f. VII. Antequam hinc discedamus, dum rationes naturales sub incudem vocandae sunt, quibus magni auctores , Gregorius I. dc Innocentius III. Pontifices Romani, ut audiunt, pr dentissimi, in alia omnia ivere. Ille enim ab Augustino. Anglorum Episcopo, super hac re consultus, rescripsi: edam terrena lex in Repiolica Romana permittis , ut fuefratris N sororis, sive dureum fratrum germanorum, seu duarum sororum flius'filia misceantur : sed experimento didiciis mus, ex tali coWvia sobolem non posse succrescere , referente Alexandro Papa in C. 2. ως 3 . q. s. Speciosum profecto argumentum detestandi nuptias, quibus natura , sui alioquin
114쪽
de Nuptiis consobrinorum. IOIoquin conservatriX, cflectum negat; sed metus est, ut satis sit verum i inanquam enim & his dc praeteritis temporibus, non desunt exempla. quibus id adjuvari queat : Brutus quippe, Marcellus & Julianus consobrinas duxerunt, nec sobolem susceperunt: Cluentiae conjugium cum Melino consobrino subitum divortium diremit: Marcus Philoso eus ex Faustina consobrina sua prole beatus est , sed infeci. Quis vero unquam ab eventu , ubi causae potuerunt esse complures, facta notanda existimavit Sterilia forsan sub Gregorii imperio exstiterunt quaedam amitinorum conis jugia, abortientibus feminis ob anathematis & aeternae poenae fulmina; nostrae certe feminae nec sterilia credunt, nec experiuntur. Et quid Iacobus an non ex consobrinis sustepit prolem
numerosam Sc felicem λ Quid Sp. Ligustinus 3 nonne gloriatur
apud Livium lib. XLII. cap. 32, auum primum in aetatem veni, Ire inbi uxoremfratris fuistiam dedit : quae secum nihil attulit, praeser libertatem pudicitiamque, o cum his fecunditarem, quanta vel in diti domo satis esset. Sex sui nobis, duae suae sunt: utraque jam nupta Filii quatuor rogas viriles habeut, duo praetextati sunt. Haec Gregorio reposita susticiant. Videamus quid
Innocentius causetur. Is anteriorum Pontificum constitutio.
nes ipse jam Pontifex corrigens, intra quartum gradum simul Consobrinorum prohibuit matrimonia, quia quatuor sunt
humores in corpore humano, qui constant ex quatuor elementis. c.
8. X. de Consang. N Unit. Profunda sane Philysophia, suam vix quisquam ex Aristotelis aut Cartesii schola subtilissimus explicare valeat. Unde alto cachinno deriis, cxs1-bilata & explosa est a viris doctis putantibus , non minus insulse ad quatuor humores, quam ad quatuor Evangelistas,
totidem ve Cardines coeli, ventos, rotas plaustri, vel alium quemvis quaternarium numerum provocari. Mitius autem cum ea agi jubet Bellarminus lib. I. de matrim. sacram. cap. 29. ex Tnoma Aquinate scribens, physicam rationem esse: sicut enim Corpus ex quatuor constat humoribus: ita vim
igneam absumi in prima generatione: aeream in secunda : a-
115쪽
queam in tertia' terream in quarta ; ut totus ille sanguis in Guarta demum generatione pereat & consumatur. Jam olim Empedoclem, refert Plutarchus, lib. V. de Placit. Phil. cap. 22. docuisse, carnes ex interna illa elementorum contemperatione nasci: sanguinem quoque , choleram, phlegma dc melancholiam ex iisdem componi, Vctus sententia est. Sousque vero sese extendat humorum minimorum per v rias transfusiones alteratio , nescio an definierint alii, nec
nostrum est inquirere; ne in Medicorum possessiones irru isse videamur. In superioribus quidem simile nobis argumentum placuit, cX sanguinis identitate & mutatione per generationes desumtum : nolim tamen ab humoribus compositis transiri ad clementa simplicia, . quum a singulis potius in qualibet generatione aliquid decedat. Nolim etiam exiguis, quae in Consobrinis forte supersunt, sanguinis aviti reliquiis. tantam Prohibendi vim tribui, ne ipso Deo. N turae auctore, castiores aut religiosiores facti videamur.
Iure Romano consobrinorum nuptias varie dc
. I. Muti uo iure Roma . Consobrini jungi non potuere, donee PD- histro id concederetur. II. Ulpianus ex Plutarcho vindicatus III. Quando barum nuptiarum prohibitis prima , permisso carperit, ex Dionyso b Tacito disquisium. IV. Varia earum exemptinsante Republica , occupora, in mediam prolata. V. Alia ex si bris Tκrisco tiliorum θ' Imperatorum rescriptis. I. 3. D. de Ritu
aevi. explicatur. VI. Theodosus M. primus eas comminatione severissimae poenae vetuit : nec tamen ejus deperiatae Constitutioms sua.
116쪽
C. de voltis a Triboniauo fabricatam eissimat , referantur. X. Eadem refelluntur.
Major nunc rerum ordo surgit , ubi ad mores legesque
Populi Romani perventum est. Satis eas commendat, dc mirifice quidem, ut Calvino videtur ad Levit. 38. quod Mosaico juri examussim respondent, & adhuc aliquanto longius verecundiam in necessitatem flcctunt. Adeo enim abhorrent a iunguinis mixtura, ut non modo ad seris viles δc meretricias cognationes , verum lc eo , ubi sanguis nullus est , sed imago tantum , quemadmodum in sponsa filii & adoptivis, proni bitionem extendant. Ad Consobri nos quod attinet, varia di multiplex juris ratio fuit, unde tempora apprime sunt distinguenda. Antiquissimo jure civili 'matrimonio inter se jungi non potuerunt; fortasir 'quod, ex risida Sabinorum dilaiplina, satius duxerunt Quirites, corimis augere necessitudines, atque ab aliis uxores accipiendo multos sibi assines comparare. Inde Vitellius quaesitis undique coloribus incestas fratris filiae nuptias castast facere annitens, apudTacitum lib. XII. Annalium cap. 6. coram Senatu ait: Sobrinarum diu tonorata, id est improbata comu, gis , tempore addito percrebuisse. Mutationis causam nobis retulit Plutarchus in Quaestionibus Romanis cap. Vl. Antiquitus, inquit, Ianguine junctas Romani non copulabant flbι in matrimonio , ut ne nane quidem materteras aut sorores. Sero cσα-- um fuit ut ducere consobrinas Meret , idque ex tali occasone. Vir quidam pecuniis indigens , alioqui honestus, in ceteris vulgo civium gratus , consobrinam in matrimonio habere , ex ea locupletatus credebatur. Cum aurem hac de re accuseatus esset , populus remi a cause oognitione illum abso
Cit: decreto facto: set oi miibus liceret ducere agna
ras, usque ad consobrinas. , superiores autem gradus prohiberentur.
117쪽
. II. Lucem hinc feneratur elegantissimum illud Vlpiani
Bagmentum, ouod ex Collatione Legum Mosaicarum di Romanarum seliciter restitutum extat tit. V. g. 6. in haec verba : Inter parentes θ' liberos in ite cujuscunque gradus
connubium non es. Infer cognatos autem ex transperso gradu olim quidem usque ad quartum gradum matrimonia contrahi Mamrerant e nunc autem etiam ex terrio gradu lices uxorem
ducere. Nisi enim me omnia fallunt . particula olim ad . Plebiscitum illud vetustum a Plutarcho memoratum collineat, ex quo consobrinis in quarto gradu connubium permissum est. Indo etiam regula enata videtur, vulgo in jure , tanquam permanus , tradita : Inter cognatos quarto gradu connubium esse, eatra personas, quae parentum liberorumque locum obtinent, L i 7. f. a. de Ritu nupt. ubi Csus : Pamvis magna amita'matertera quarto gradu sint. Vir Praeclarus, I
cobus Criacius, in notis ad dictum Ulpiani titulum, particulam usque inclusive interpretatus est; quasi olim inter se patrueles , amitini , contobrini jungi matrimonio non potuerint: dc satis scio, plerumque eam in libris nostris Ita usurpari, v. gr. I. sn. g. I. D. de Senator. I. S. S. I . de δε . res. I. , s. s. r. D. de Legatis lib. 3. Quemadmodum vero apud alios Latinae Linguae auctores, sic & apud Iurisco sultqs, articulus ille includit vel excludit, intendit vel remittit. Vide I. ro. D. de Dolo malo. I. pr. D. is usuris. Et bene est, quod ipse Cujacius lib. XIII. Obs C. I 6. e plicationem emendationem. suam repudiavit. Non magis audiendus. est Contius lib. II. subsec. lect. cap. I. ex
Manuscripto Codice Philippi Gervasit apud Ulpianum usque ad quinium gradum omnino legendum contendens : utcunque enim hoc intelligas , incommodum habebis ; nec dubito corruptum fuisse codicemi illum, & sorsan ab Ani Ira manu , qui ex Theodosiana lege pro quarto gradu quin-rum reposuit. Nimis quoque dilutum est, quod huic lectioai praesidium ex voce Sobrinarum apud Tacitum quae
118쪽
De Nuptiἱs 'eonsobrisorum. IC s in de cujus significatu jam capite primo dicere occupavvimus. Ceterum vel ex hoc loco in transitu discimus, ve teres Iurisconsultos graduum computationem in tractatu de nuptiis non prorsus repudiasse, licet exemplo Dei T. O. M. aliorumque L sinatorum, plerumque re facilius quidem, personas conjungi prohibitas commemorarent, supputatio illa quoque ob hereditates & tutelas primario esset in- . roduini , auctore Paulo I. ro. pr. D. de Gradibus. Ulpianum . . serutus est Monorius in I. ain. C. N. Sintipt exrescr. μι. ex Ambrosius Epist. LXVI. ad Paternum ubi fratres patrueles, ait,sbi quarto sciamur gradu. Ovidius Metamorph. XIII. 162.
- - . . in Nostri quoque Duuinis auctor
Iuppiter es, totirimque gradus distamus ab ilio.
α Nunc ad Plutarchum revertamur. Is sero conditum illud populi decretum enarrat, quo consobrinorum nuptiae permissae r pariter ac Tacitus diu ignoratas, ait, tempore percrebuisae. Id vero sobrie accipiendum videtur. Dionysius enim Halicarnassensis lib. IV. Antiquitatum refert. Tullias
duas Rcgis Servii Tullii filias , Lucio dc Arunti Tarquiniis , Prisci Tarquinii nepotibus , consobrinis suis . matrimonio junctas fuisse: iam autem quod usque a Regum tempore obtinuit, id Plutarchus minime serum v care potuit, aevo Trajani. Non hic ad Livii dubitationem confugiam, qui lib. I. cap. 46. parum liquere, tradit, an
L. Tarquinius Prisci Tarquinii regis filiusi neposve lacrit,l Iuresque auctores pro filia stare scribit: hos enim, qui ita
entiebant, accuratissime refellit Dionysius; minusque vovi risimile est, incilla morum castitate , Tullias avunculis suis nupsisse. Non etiam G cum Halicarnassensis textum urgebo , qui Wiu habet: nam Barnabas Brist nius de Iure connubiorum jam recte docuit, legendum esse; eaque emendatio pulchris illis exemplis confirmatur , quibus Celcberrimus Perizonius cap. X. Animadversionum historicarum pag 436. ostendit , vix alia in vin
119쪽
ce librarios frequentius peccasse. Quid igitur 3 An ex hoc
demum tempore nuptias Consobrinorum tacito populi consensu dicemus improbatas , quod tam infelix carum in Tarquiniis fuerat eventus y An vero legibus moribusve, quibus privati utebantur , Regum liberi fuerunt soluti Z quemadmodum omni aetate Principibus hac parte plus est: indultum. Optimum est quod cligas. Illud sane probabile videtur , nulla certa lege Populi Romani horum. conjugia vetita esih: passim enim Iurisconsulti de nuptiis agem tes ad mores provocant , t 8. l. 39. S. I. D. de Risu nupt. di Tacitus apte ignorata dixit. Jus antiquum de castis incestisque nuptiis totum Pontificium fuit, ut ex Dione con stat lib. 43. Pontifices vero cum lucri gratia, vel ex alia politica causa, dissiciles essent in nuptiis his permittendis, sensim in mores id abiit, quorum deinde populus pertaesus, molestum hactenus jugum a ccit. Et bella se nunc osserebat occasio, ubi connubii hujus in conservandis famialiis utilitas tam manifesto apparebat, quare morem accommodarium iuit, quemadmodum conducebat, ait Tacitus dicto loco. f. IV. Tot ac tam illustria . post Plebiscitum hoc, ejusmodi matrimoniorum occurrunt exempla, ut vere idem dixerit Tacitus , ea tempore percrebuisse. Iam enim anno ab Urbe condita 38 a. P. Lacinio Crata & C. Cassio Longino Contulibus, Sp. Ligustinus centurio uxore patrueli sua ita gloriatur , apud Livium lib. XLII. cap. 3 x. ac si bonum factum esset, si quis consobrinae nuptias ambiret; unde jam iridem legem illam a Plutarcho memoratam Togatam Conaicere licet. Brutus utique paulo post uxorem duxit Portiamconsobrinam suam , Catonis Uticensis filiam ; cum ipse
Asct filius Serbiliae, sororis ipsius Catonis . ait
Plutarchus in Bruto cap. III. M. Antonius C. Antonii Patrui sui filiam. α, ψαυτου , matrimonio sibi copula. vit, auctore eodem in vita Antonii cap. XII. Unde Tul
lius Pullipp. II. cap. 38. Fregis Missimo Senatu , sedenta
120쪽
de Nuptiis consobrinorum. imo . hanc tibi. esse cum Dolabella causam odii dicere ausus es. quod ab eo sorori patrueli) θ' uxori tuae stuprum oblattim esse eo perisses. Idem Cicero in principio Orationis pro A.
Cluentio refert x ejus filiam nupsisse A. Aurio Melino consobrino suo, illasque nuptias plenas dignitatis, plenas concoris diae fuisse. Sub libera porro, an occupata republica, inis certum, P. Aquitis quidam cum uxore sua gemina in arca
conditus , quasi posterorum interesset, titulo sepulcri hoc inscribi jussit, se consobrisam duxisse, quanquam proprie 'sibrini fuerint, si graduum supputatio ineatur. Exstat apud Gruterum pag. CCCLX. n. 3.
P. AQUIVS. SCAEVAE ET. FLAUIAE FILIUS. CONSI NEPOS BARBI. ET . DURlCIAE. PRONEPOS CONSOBRlNUS IDEM .VIR FLAVIAE. CONSI. FILIAE. SCAPULAE. NEPTIS BARBI. PRONEPTIS.
Augustus filiam suam Iuliam Marcello Octaviae sororis suae filio nuptum dedit, ut Dio Coc janus lib. LIII. & Sue
ronius in Uus vita cap. LXIII. memoriae prodidere. Soro. rem Germanici Liviam , quae Dioni & Suetonio Liuilla vocatur , Druso consobrino suo nuptam fuisse, a Tacito lib. II. Annal. cap. 84. relatum accepimus. Et Quinii-lianus filium suum immatura morte praereptum lugens, avunculo cum generum destinatum significat. lib. VI. Orat. instit. prooem. Sub Divis Fratribus Apulejus quoque lib. IV. Metam. puellam a latronibus captam hoc pacto locutam refert : Spiriosus adulescens inter Dor principalis , Demfilium publicum omnis sibi civitas coopiavit, meus alioquin consobrium , votis nuptialibus pacto jugali pridem destinatus, consensu parentum tabulis etiam maritus nuncupatus. Ipse Mariacus Antoninus Philosophus , qui omnes retro imperatores
pietate di sapientia vicit , quique sacrati us i inceps a D in l. s. ad senatusc. Tortuli. Providentissimus ta juris religiose mas a Papiniano in l. 67. S. D. de Laegatis lib. a.