장음표시 사용
191쪽
jus negligerent, eo magnitudinis excrevit, ut viribus 'mis: conficeretur. Profecto ut manus nostrae expeditius rec pium, quam continent: ita difficilius est , provincias tueri, quam facere; viribus parantur. jure retinentur. Grotium vidc lib. I r. c. 22. S. set. & lib. II r. C. Ps. S. 7. Adm au.
tem jus inter tactores civitatum Cessat, ut nec ciavitas popularis, ceu summae ejusdem potestatis & majesta. tu compos , in se videatur dignitate inferior esse civitate monarcnica ; licet in illa nemo unus reperiuar, qui cum Rege comparari possit. Ex eodem aequalitatis principio manat, quod . Reges se invicem re Respublicas fratres appellitant nodist, & frequenter olim nominarunt, licet comsanguinei non essendi Notus est issis vetustuu , avorum aetate, e ruinis armamentarii prope CatWicum erutus, cum
epigraphe: GENS. BATAVORUM. AMICL ET FRA TRES ROM. IMP. Λchabus etiam , Rex Israelis, Be
hadadum Syriae Regem fratrem vocat I Reg. 2 . v. 32. Constantinus M. Saporem , Persarum Regem , 'trem compellat wud Euseb. lib. I v. de vita ConLne. licui vicissim. Sapor Constantium, Caesarem, fratrem suum salutavit, apud msan. Marcellinum l. xvi I. c. s. Valesius ibi in notis, du Frenius ad Annam pag. 274. Bignonius ad Mai cylf. lib. I. c. s. ex Mabillono libo x . de re dipl. c. cn. II. tam eX sacris , quam Proianis scriptoribus , multa. exempla consignarunt ad quos, horum midiorum princi res, adire licait, junctis Ampl. Cuperi in Lactantium n is tam 34 I. Aa nostrum institutum inprimis pertinet. quoa Moschorum Reges, ad; alios scribentes , jam olim eodem dulci fraternitatis nomine, delectati fuerunt. Refert enim Sigismundus Baro, pag. IE. colamenti rer. Mos V. eos titulis tribus circulis triangulo inclusis pro insignibus usos : quorum primus in supremo circulo continebatur, his verbis Deus noster Trinitas , - fuit ame μιμM ; pater s Fus Spiritus sanctus, non tamen tras dii, sed unus Deus insta mi . In spcundus esit titulus, Imperatoris vel Regis it
192쪽
de Titulo Nperatoris Rugorum. . yyy
s. cui scribebatur, cum adjectione Fratri migro. In tertio titulus Magni Ducis Moscovix, quo se Regem & laeredcini, ac dominum totius Rustiae orientalis dc meridionalis dice- hat. God attineι titulum Fraternitatis , idis Germanorum si- is communι ignotus, nec nisi inter illos usitatus fuit, qui ut iuco iviis nostris fieri silet, hane velut singulatris amicitiae Iesseram sumserant. Sed apud exteros transiι ille in formulam, urique adeo sι etiam inter Caesarem θ' Moschum usurpetur , scribit
Caesarinus Furstenerius, sive Ill. Leibnitzius de jure su-
.prematus c. 1 . Crim etiam in sequenti cap. 34. propo-ina observatio hisce temporibus expendi meretur , non est
in Regum & potentissimorum Principum potestate, ut vulgo criai solet, uni Principum , quantos velint, honores, titulos, dc praerogativas tribuere, easque alteri paris conditionis petenti negare: licet enim hujus imperfectum jus sit honores postulandi, non tamen publicam inadilualitatem, cum dignitatis sitae contemtu , ferre tenetur, quia honos in comparatione consistit. Omnes Reges pares esse , ac si quae Guo bonoris ac ordinis praerogativa tributa si , id a Pontificibus Rom. profectum, quorum auctoritati pridem Angha renunciaverit . Gallico legato , Pontificis Romani concessionem jactanti, Anglus reponebat apud Pulandors lib. v D. Rer Suec. g. 337. ad A. 163yia
Verumenimvero licet Rectores civitatum, in statu merenaturali considerati, pares sint, jure gentium tamen inaeuualitas introducta est; qua turbata, rerum & nominum faeda confusio oriatur oportet. Plinius hacpropres lib. ix. epist. Tironem suum laudat; quod eum modum tenebat.
at discrimina ordinuis dignitatumque rasodiret , quae β confuse, arbara . per a snt, nihil, ait, ipsa aequalitate esse inaequasi s. Ius gentium , appellamus, cum . Iuriseonsultis, quodlnecessitate exigente, di mutuo quasi consensu , ratio constituit, ac usus firmavit. βιω-M.,s, Inventum usu
193쪽
tia aulica hactenus fuit, nec satis exculta in umbris sch larum ; adeo autem scitu necessaria est, ut de bello . de pace , de scederibus & legationibus sine ea prudens judicium ferri non ssit. Ab hoc tota etiam quaestio, utrum Imperatoria an Raegia dignitas sit major ut omnis alia in diversos Principes , pendet. Sunt qui nonnisi seni disserentiam statuunt, inter Imperatoris dc Regis nomen; prorsus ac Marcianus Metat, inter pignus & hypothecam. nominis tantum sonum disserre. Galli inter hos familiam ducunt ; sed Advocatus Parisiensis, Αuberius impudentissime omnium, Augustissimi Caesaris Majestatem dc titulum imperatoris deprimere conatus est, in libro Gallice scriptorie Praecedentia Regum Franciae . Imperatorem supra set Regem
Hispaniae. Cramben autem aliorum recoxit adulator , &Praeter convitia . vix quicquam adjecit; quibus repellendis jam homines docti diligenter elaborarunt, nobisque otiues
fecerunt. Inde enim usque a nato Salvatore, Caesaris, Augusti & Imperatoris tituli, auspicio divini, elogio maximi
fuerunt ; ex qua tot saeculorum consuetudine dc constante Romanorum , Francorum , dc Germanorum possessione,
jus inter gentes enatum est, quod argutis nugis, dc etymologiis Grammaticalibus haud quaquam tolletur. Contrarium praeterea res ipse loquitur, quando omnium nationum, etiam barbarorum, ut vidimus, & Gallorum Reges potentiores, Imperatoris nomen summis desideriis affectarunt; non alia de causa, quam quod venerabilius & eminentius quid. in eo esse arbitrabantur. Vid. Steph. Balvetius in not. ad Petrum de Marca de concord. Sac. & Imp. p. 927. Α cedit & hoc , quod alia Imperatorum, quam Regum, supremae dignitatis insignia fuerunt. Erat haec ambitio Cae sarum gentilium, ut 1n nummis cum orbe seu globo se do scribi curarent, quo universi orbis imperium indicaretur.
Christiani vero utriusque Imperii Augusti, in pietatem id
Convertentes, globo crucem imposuerunt , in quam oculos
defigerent. Ad quotquot Imperatoris istulum adoptarunt
194쪽
Reges, pomum inter imperii sui symbola adsciverunt. De Regibus Aragonensibus Gesta Innocentii III. de Angli, i vlisinoamus; de Danis Hogembergius , de aliis alii id
testantur. Certum denique est, Impcratores inter dc Reges, hanc differentiam intercessisse, quod illorum diademata clausa, horum aperta. Sic enim Anna Comnena lib. xii. Alexiad. Imperatorium diadema plane instar hemisphaeri. undique concavi ac clausi, omni aeque ex parte, caput amplectebatur, margaritis pariim subsidentibus , quas operi intextis. partim extantibus , soras pendulis , dpeciosissime ornarum Nam utrimque ad tempora, ex margaritis ac gemmis pluribus compacta monilia pendebant verberabametque : atque id eximium G proprium insegne Imperatoriae potestatis erat. Similia habet Auctor Ceremonialis Romani, qui Pio II. Papae fuit a secretis, lib. r. sedi. c. ulta Dineri forma coronae Imperiatis ab aliis: nam ea sub se tiaram quandam habet, in modum fere Episcopalis mitrae ; humiliorem tamen , magis apertam, minus acutam: esque ejus operiura a fronte , non ab aure: semicirculum habeι per ipsam aperturam aureum ; in cujus summisate crux parvula eminet. Eam tiaram aliae Coronae non habent. Rursus antiquum Chronicon Flandriae, Gallico sermone scriptum C. 37. ubi de coronatione Imperatoris Henrici Lucelburgensis D couronne, inquit, Drmonte toutes les autres Icar entre celles des autres Rois, elle es suis couverte par def-D. Quaenam discriminis hujus sit origo, dc ratio, quidve hodie intersit, non valde facit ad rem; quia Russorum Princeps, non corona, sed mitra purpurea utitur, adeoque in sym, lica, quam diu meditor, Juris rudentia id excutiendum erit. Interim Carolus Paschalius lib. IX. Coron. C. I7. & I8. videatur. Nec tamen omitto, quod hujus sorismae coronam , Reges quicunque, una cum Imperatoris titulo sibi imposucrunt. Antiquorum & Austriacorum Hispaniae Regum Coronas, globo cum cruce fastigiatas. Clati- fasque expressit Chi Metius Vind. His p. pag. 16s. Angliata coronam ab Henrici IV. temporibus, arcu vel sphaera canu-
195쪽
iam, ariare en crois, ait Froissardus, quae nunc etiam in partamentis recentioribus, imperialis vocatur, Seldenus deis lineavit p. I. de tit. hon. c. 8. pag. i 79. Franciscus I. Galliae Rex, simile diadema sibi regnoque suo inmciliavit rsive ut a Ducibus & Comitibus discemeretur, qui coronati in nummis ejus apparent aevi: sive aemulatione Regum Angliae, quos dignitate inferiores censebat, quae Frenii senistentia est, disi. 24. ad Ioinvillam pag. 29.. sive deinceps, ut paria faceret cum Carolo V. orbique ostenderet regnum
se possidere absolutum, de quo dicere liceat, quod Corippus lib.
- - - - medias inter super omnia genter, Regna micat, claro tantum uni subdita caelo.
Atque naec quidem sussicere poterant, ad praerogativam Im- Deratorio titulo vindicandam ; auetarii tamen loco , singularem subiiciam Ioannis Cinnami locum lib. I t. Cap. I 2. cujus verba, ex versione du Frenii, sunt quae sequuntur: Gaudent singuilari sua praerogativa ejusmodi dignitates, ab Impe ratorio fastigio , quod ceteris praeminet, is a quo mosvunt, quodammodo secretae. Comitem enim Dux praeoellit; Dacem --ro Rex, Regem Imperator: cum ilium , quod minus est, suapte natura potiori subjaceat , bem cum eo partitur onera , in ejusmodi rebus cetera subditus. Quapropter quem Graeci vocant, Latini Imperatorem appellare solens, supremam illius potesatem innuemes: Reges autem , quotquot secundum sortiri sunt ordinem. Haec apud illos habetur distinctio.
Quod si nunc ea . quae diximus, ad Rusiorum mona cham applicemus, statim constabit apud omnes, ipsum vi libertatis naturalis , titulos augere, & Imperatoris nomen, in regnis terrisque suis. adsciscere potuisse. Neque enim sui tantum juris est , servitute Talarorum excussa ; sed tria regna, Cum multis ducatibus & provinciis ditione sua tenet, Regesque finitimos uno Sullano cxcepto, potentia
superavit. subjectos adeo habet obsequentes, ut vere, & sine
196쪽
de Titulo Imperarioris Ruforum. I 83
exemplo Regum Europaeorum , tanquam certus rerum ac
personarum dominus, iis impcrare dicendus sit. Qui scripto ipsum adeunt, diminutiva nominis appellatione se insigniunt. loco Petri Pctrushe, I Naske pro Joanne sic vocantes. Omnes fatentur, Dei voluntatem per Principem promulgari, quem Dei clavigerum, & cubicularium appellare solent. Si quis porro dotes illas quatuor in ipso requirat, quas Cicero pro Lege Manilia cap. io. in belli Imperatore inesse oportere cxistimavit; scientiam rei militaris , virtutem , auctoritatem , felicitatem; tanta sunt in hoc uno, quanta in barbaris Imperatoribus Mahumedanis, quos aut vidimus , aut audivimus, non fuerunt. Quam ridiculis titulis & nugis bullatis vicini ejus Persae turgescant, supra dictum. Tatari Principes suos Cham vocant, id cst Impe. ratores, ut auctor est Vincentius Beluacensis lib. 32. c. gr. tu Gog Cham, id est Imperator, vel Rex dicitur, sublimatus es in regno Tartarorum manus. Ut adeo inter has tumidas nationes, dc pleraque ex superbia tituli metientes, vix tuis tum fuerit in magni K sit, vel CZaris nominibus consistere, quae Principes. Optimates, & Toparchae sua fecerunt. es enim, lingua Slavonica, idem valet, ac dominus. Κανήι& xinis apud Pachymerem l. 3. C. 2s. dc lib. Io. c. Σy. Canesius.apud Magistrum Rogerium de destruct. Hungariae C. 33. nuncupatur. Bele negini est pulchra domina, apud Di arum lib. vl I. Cetaris putem vocabulum, licet Regem significet, regulis tamen tribuitur; unde Michael Foedoro Witatus se Larthalimicorum Grusnicorum Cetarium dominatorem scripsit. Lithuaniae etiam Senatores, ex alia ratione. vocem minus aptam esse censuere 3 Cetaris appellationem proieri suos sectae Mahometanae Principes: Lithuanos contra dignitatem Christiani nominis facturos, s communes cum barbaris honores ei tribuant ; scribit Albertus Κ atomica ad A. yyo. Quanquam nimis abjecte tum temporis de Moschorum Principe , ejusque pristino Magni Ducis titulo senserint Poloni , Regis titulum vel regio similem ei negantes, A a quem
197쪽
quem ante tot saecula eorum majores tulerant, in universe Europa. Dixi capite praecedente S. s. saeculo decimo Ruia forum Principes, domi Ducis Magni titulo Contentos , e teris autem Reges visos fuisse : sed quia dies prior posterioris est: discipulus, atque alios inter labores Ormnarios tumultuaria opera cursim haec scribenda sunt, fugiebat metum insignis locus, in Annalibus Francorum Bertinianis. ad A. 839. ex quo genuinum nomen, quo Rossorum Reges saeculo nono usi sunt, depromam : Misi etiam cum
iis quosdam, qui se, id est, gentem suam Rhos vocari dicebani rquos Ax illorum Chacanus vocabulo, ad se amicitiae , sicut asserebant , cavisa direxerat. Cagani Vel Caram vox occurrie
passim apud scriptores Byzantinos, quos du Frenius inglosi 1io mediae Graecit. in & Latinit. in Oganus laudavit. Gregorius Turonensis, & Paulus mar uidus Hungarorum Regem , sua lingua , cicanum appellari scribunt. Eadem autem Avarum, quae Russorum patria fuit Taurica Chersonesus, in qua dc iadie Chaanes, Chanes, &Mum Canes dominantur; quam Vocem impera lorem notare
Pacnymeres opportune testatur, o h viris . Βασιλιοι, lib. V. C. 4. Latius autem manavit hoc nomen, per Crebras terrarum
divisiones, dc fracta potentia, in Magni Ducis . seu Gesi
appellationem converrum. Rediis deinae sub Ioanne Basilide cumulatim' honos, & agnitione ferorumque Principum,. ad statum redactus videbatur, si digniorem successerem reliquisset. Evenit tum , quod incluavellus prudenter ad Livium notavit: si praepotentemi principem alius excipiat, qui non sit tantus , posse eum vel decessoris umbra imperium conservare; sed si vel ipse diuturnioris vitae fuerit, aut post ipsum alius succedat, qui non insistat vestigiis primi, ut ruant omnia necesium esse. Plane Rudolinus II. Imperator, easdem causas honorandis filium, quas Maximili a nus I. ad patrem scribens, habuisse non videtur; quia Ser sissimo ac Polemi mo Duci Theodoro mano ita , Cetaro, θ' Paci Rusae dic. salui inanimum benevotam, My
198쪽
de Titulo Imperatoris Ru Forum. 33s
riam suam Caesaream nunciat, in Edicto A. I sp . apud Goiadastum tom 3. Const. Imp. pag. s79. In curia Pontificis Romani, tantum abest, ut Caesaris titulus sit tributus, ut ea ipsum CZaris nomen perpetuo negarit: Quum cnim Alexit Michaelidis legatus , Paulus Meneses, A. 1673. Romam attulisset littoeas Clementi X. non aliter, quam Romanae Ecclesiae Doctori inscriptas, is in rcsponsi epigraphc I rixobilis compellationem Mosco reddidit: dolentibus tum quidem optimis Cardinalium, spem ingentis fructus praecidi; sed in injuriam Romani Imperatoris id nomen Vergere, a Palatinis praetexebatur. Vide Papebroch pr aefat. ad cphcm. Graec. S. II. De Gallorum more, Carolus Paschalius. Regis in Consistorio, sub initium saeculi praecedentis, Consi- rarius, loquatur lib. IX. de coron. C. 22. Moschum exciapio, qui se aequat Regibus, atque adeo se super Reges collocat, cum a nobis sola censeatur appellatione Magni Ducis. Rusii Contra satis tenaces fuerunt, tituli Caesaris . semel obtenti Consemandi; nec quicquam temere de praerogativa & honore remiserunt, ut omnes legationes tcstantur. Fletcher in suo de Rustorum Rep. libro Anglice scripto. c. s. stilum publicum in coronatione Theodori Juanowitzii observatum, fuisse refert: Dei Gratia Magnus Dominasu Imperator totius Rus . Supra laudatus etiam Paulus Menesius a Bit deis, Baro Scotus , cum Legati munere fungebatur, Serenus mi Potentissimique Cetaris , omnium Ruthenorum Autoccratoris,sblegatum D, ad Imperatorem Romanum. Ο Εlectores, litteris eo datis docuit, auctore Schurtetfleischio disp. 43'. f. 4. Duo litterarum exempla, in quibus Michael Foedero iIT , Dei gratia. Rex, mperator V Magnus Dux appellatur, sunt apud Victorium Siri tom. 2. lib. I. pag. 29 . & 207. Plane uod in Legatorum suorum receptione soris , & ab exteris omi suae multa postularint singularia, studiumque conse vandi praerogativam domini sui prodiderint, Comitis Carle-olensis, Heinsit, multisque aliorum exemplis ostendi posci.A. 163 I. infra dignitatem Principis sui videbatur Duums
199쪽
viris Rustis, si litterae ejus sacrae, more solito, Coram se dentibus Belgarum ordinibus recitarentur; ut AitZema o servavit, P. I. lib. II. pag. 3I et r. Magis lepidum cst quod Pulandornus narrat in Rebus gestis Friderici Wilhelmi Magni, lib. X ix. f. ad A. i 687. Legatus Moseo vitisus
importune circa ceremonias tricabatur , quod praeter omnem morem, dextram suam Electoris dextrae iungere vellet. Et quia Hector tune graviter Porsami decumbebat, nec tanti videretur, Moschum tamdiu detinere, quoad is e morbo se recreasset, proponebatur , ut Elector, in secto decumbens, ipsum audiret. Quod Moscas non alia conditione admittere volebat, quam ut'sibi Iectus juxta flerneretur i, in quo ipse mitratus cs ocreatus jacens mandata expostarus M. Solvit iamen hune nodum , vindice diagnum , remittens Electoris morbus, ut plus satis scrupulosum hoaminem audire posset. Plura id genus addi possent, Ied non valde pertinent , ad titulum Imperatoris. Ad novum tamen
Regum Europae, quodque dissicili mum erit, Caesaris Augum & Ρolonorum consensum impetrandum , quae non prosunt singula, runm juvant. f. XI. Majestatis titulum omnibus Regibus deberi, nemo facicla negaverit, qui didicit, supremam potestatem & dignita,
rem eo vocabulo exprimi solere. Amplitudinem ac dignitatem e vitalis Cicero: regimen in omnis civitatis Tacitus appellavit:
Compellatio ista , primum Reip. Romanae quasi propria fuit ; postea ad Imperatores transiit ; deinde Regibus ac Principibus , Pontifici Romano , Archiepiscopis & Episco
Pis, rarius tamen ante saeculum undecimum , tributa , auctore Mabillone lib. tr. de Re diplom. c. 7. f. 6. Recepta autem Germaniic consuetudine , non nisi inserior superiorem Maiestatis appellationc coluit; unde Imperator Rolnain NO-Germanicus, ad exteros Reges ipse stribens , non nisi regiae dignitatis ψ & Vestrae dilectionis titulo eos ornare suctus; in foederum autem dc pacis tabulis, per Legatos sancitis,
ro quidem, sed tamen Ludovico XIII. & XIV. id lm-
200쪽
de ratio Imperatoris missorum. Igr
noris concessit. Uid. Instr. Pac. art. I. & Recueti des traiiares de patX tom. III. p. go . 3I7. At Leopoldi tempore, non sine fervore, a Petri Alexit legatis, postulattim fuit, ut idem elogium, Principi suo in curia Vicia nenii conferretur. Et sane Praepotentes Inelgii ta derati ordines, in epistola a. d. I 6. Iun. I 663. Cetaream Maiestatem, cum praepotentissimi titulo, Mosco adscripserunt. Eundem hon rem ei exhibuit Elector Brandenburgicus in litteris A. 1686. a. d. 22. Febr. apud Lundorp tom. I. C. ι28. Pag. so6. & ipse Imperatoris Orator, Baro de Blumberg, CZares fratres ita s lutavit, A. 1683. a. d. 28. M i, apud cundem Lundoi p. tom. eod. c. Is s. pag. 3. Novissime Anna, Magnae Britanniae Regina, in litteris A. I7o9. Windia serii datis , Cetarem k ire Majese Imperiale compellavit :ejusque tagatus extraordinarius , Carolus Whit ortius. elegantem suam orationem sic exorsus : Tres-haut & twPutigant Empereur, & quae sequuntur. Vide Mercure Hi- . storique re Politique A. 17 Io. p. 37s. 378. Polonorum vero Rex non nisi Serenitatis vocabulo usus , A. I 688. apud L Unig. tom. 2. negot. Publ. pag. 3 s. dc quibus rationibus, gloriosae memoriae Leo idus Augustus , Majestatis titulum negarit, juvabit ex litteris ejus Recredentialibus A. 168s. die Τ. Maji, Russorum Ministro exhibitis. intellexisse, quas integras exhibet Cl. Pfestingerus ad Vitriar. lib. r. iit. s. Verba huc pertinentia sunt, quae sequuntur Ut aurem Majestatis , titulus , berenitatibus vestris . etiam perutteras nostras Caesareas adscribatur, adeo extra Nostram es pο- resarem, raniique in Imperio Romano momenti , ut siue ejus Electorum , Principum Statuum offensoue nec minui, nec a Romano Imperatore cum Regibus communicari queat: utpote uniaco Imperiali fastigio, ad quod Nos foti in orbe Chrisiano per
divinam Clementiam evecti sumus, ab omnibus mundi reectoribus, tot ab hine saeculis, sine vicissiudine , is ma semper cum Teneratione debitus ac astributus ecc. Deinde quoque ex Latinis litterarum ad Nos, ιν Serenitatibus Vesris datarum ac Punipo- A. 3 rea'